Dennis ter overlijd in '04

[Sweety]

Wij hadden een leuke gave stoere jack russel genaamd Dennis.
Hij was stapel gek op mijn oma. en op water was ie zo dol op.
Maar op een dag, Ik hadt bij mijn oma gelogeerd en kwam mij thuis brengen, en Dennis zag dat van uit de raam. Mijn moeder ging open doen en hadt de deur niet goed dicht gedaan. Toen de voordeur nog open stond liep dennis voor mama's voeten de straat over. En toen gebeurde het Dennis werd overreden. Dennis heeft nu een Urn die bij ons in de huiskamer staat dennis was ander half jaar geworden. Heel jong dus. Maar Dennis was geboren in 2001. Toen ik 4 jaar was was dennis bij ons. Maar Dennis hadt een speciaal iets in zijn laatste secondes. Hij was al overreden maar hij haalde zijn hoofd recht op en keek naar mama en mij die stonden tehuilen, mama dacht die komt nog wel bij he... Maar nee hij ging weer terug liggen en was dood. De mensen stopte gelukkig nog wel. Die kwamen terug van de efteling. Een vrouw ging met mij even schommellen. Ik werd natuurlijk vrolijker en dacht even niet meer aan Dennis. Mijn oma hadt Dennis op gepakt met een handoek, wat ze anders NOOIT zou doen. en in de gang in een mandje gelegt. Mijn moeder kon het niet die lag op straat tehuilen. Toen werd ie gecremeerd een tijdje naderhand, en nu staat hij bij ons in de woonkamer bij de tv. met foto van Dennis! het was een lieve leuke hond!

R.I.P Dennis. Rust zacht mijn lieve dennis!

Ik heb een gedichtje geschreven wat boven mij bed hangt:

Lieve schat!
Wij waren blij dat wij jou hebben gehad.
Zo kort geleefd, maar ik heb aarzelend gebeefd!
Ik mis je nu heel veel, ik kan het niet begrijp!
Jij was mijn maatje, mijn lieve praatje.
Ik hou van jou lieve schat, ik ben blij dat ik jou heb gehad.

Je bent voor mij nog niet dood.
Alleen als ik je ben vergeten dan ben je pas echt overleden.
Maar dat zal nooit gebeuren mijn lieve schat!

[Caro.]

Wat een droevig verhaal, maar je hebt een heel mooi en lief gedichtje gemaakt om hem te herinneren!

[Sheyla]

wat een vreselijk verhaal heel veel sterkte met het gemis

[Zenda]

Ohhh sweety tranen schieten in mijn ogen en ik heb een brok in mijn keel.
Ik heb zelf gezien dat onze helaas ook overleden (een paar weken terug) hond werd aangereden. Gelukkig liep dit beter af, maar een verschrikking om te zien.
Je gedicht is ook heel mooi.

[Sweety]

Ohhh sweety tranen schieten in mijn ogen en ik heb een brok in mijn keel.
Ik heb zelf gezien dat onze helaas ook overleden (een paar weken terug) hond werd aangereden. Gelukkig liep dit beter af, maar een verschrikking om te zien.
Je gedicht is ook heel mooi.

Het is heel erg om dit mee temaken!
Maar vooral al om het hondje zelf, het is toch iemand die van je houd!.
ik mis hem af en toe wel hier!

[Zenda]

Ohhh sweety tranen schieten in mijn ogen en ik heb een brok in mijn keel.
Ik heb zelf gezien dat onze helaas ook overleden (een paar weken terug) hond werd aangereden. Gelukkig liep dit beter af, maar een verschrikking om te zien.
Je gedicht is ook heel mooi.

Het is heel erg om dit mee temaken!
Maar vooral al om het hondje zelf, het is toch iemand die van je houd!.
ik mis hem af en toe wel hier!

Misschien komt dat ook omdat je het heb zien gebeuren. Zoiets staat echt op je netvlies gebrandt. Als ik er aan denk, dan voel ik nog mijn angst, ik weet precies wat ik deed. ik ruik het gras, de uitlaatgassen. Ik weet alles nog vanaf de sec dat ik Joy achterna rende. Ik heb nog nooit zo hard gerend. Ik zag het al aankomen. Ik zie mijn zoontje nog staan in de berm. Ik hoorde haar gillen, en kan elke pas nog tellen die ze naar huis rende op drie poten. Ik denk als je dit maar vaak genoeg onder ogen durf te zien, dat het sneller slijt. maar vergeten doe je het hondje nooit, en dat is juist goed.
Heel veel succes, en sterkte.

[Sweety]

Ohhh sweety tranen schieten in mijn ogen en ik heb een brok in mijn keel.
Ik heb zelf gezien dat onze helaas ook overleden (een paar weken terug) hond werd aangereden. Gelukkig liep dit beter af, maar een verschrikking om te zien.
Je gedicht is ook heel mooi.

Het is heel erg om dit mee temaken!
Maar vooral al om het hondje zelf, het is toch iemand die van je houd!.
ik mis hem af en toe wel hier!

Misschien komt dat ook omdat je het heb zien gebeuren. Zoiets staat echt op je netvlies gebrandt. Als ik er aan denk, dan voel ik nog mijn angst, ik weet precies wat ik deed. ik ruik het gras, de uitlaatgassen. Ik weet alles nog vanaf de sec dat ik Joy achterna rende. Ik heb nog nooit zo hard gerend. Ik zag het al aankomen. Ik zie mijn zoontje nog staan in de berm. Ik hoorde haar gillen, en kan elke pas nog tellen die ze naar huis rende op drie poten. Ik denk als je dit maar vaak genoeg onder ogen durf te zien, dat het sneller slijt. maar vergeten doe je het hondje nooit, en dat is juist goed.
Heel veel succes, en sterkte.

Nee dat klopt, wij missen hem erg.
De urn is er ook en heb nog spulletjes van hem.

Maar waren de mensen nog gestopt die Roy hebben aangereden??

[Zenda]

Dat was bij ons ook zo, zulke mensen moet je negeren. Ik zei tegen me zelf "Man jij krijgt je straf nog wel een keer. Het kan vroeg of laat zijn, maar het gebeurt" En ik heb daar vrede mee.
Heel veel sterkte en succes.

[LongFields]

Wat een verdrietig verhaal, en wat heb je een mooi gedicht geschreven ter nagedachtenis aan je vriendje.

[*tweety*]

Wat een verdrietig verhaal over Dennis
Sterkte