Het HondenForum

Voor de mensen die hun hond(en) van pup af aan hebben. Is het karakter van je hond zo geworden als je verwacht had toen je de pup uitzocht (of werd uitgezocht voor je)?

Ik moet altijd zo lachen om de eerste foto’s die ik maakte van Bram. Hij was elf dagen oud en kroop toen al precies de andere kant op, weg van waar de andere pups samen naar toe kropen. De keren daarna toen ik hem zag, was hij het baasje van de negen pups, maar hij hield altijd een beetje afstand van de groep. Hij was stabiel, zelfverzekerd, erg actief, eigenwijs en zelfstandig. Toen hij een maand of negen was, was hij een beetje zoekende (lag ongetwijfeld aan mij), maar daarna kwamen die eigenschappen weer helemaal terug en richtte hij zich ook meer op mij. Hij is wel wat ‘nerveuzer’ (Wat gaan we doen? Wat gaan we doen? Wat gaan we doen?) geworden dan ik had verwacht, maar ik denk dat ik dat zelf gestimuleerd heb.

Barf is alles wat ik dacht toen ik haar adopteerde, stabiel, zachtaardig, eerlijk, zit geen greintje kwaad in.
De lightielooties waren bestemd voor adoptie maar al snel bleken beiden echte piepmiepjes te zijn. Dat zijn ze nog steeds en lag ook in de lijn der verwachting
Mellie, nee ik had zijn hyperaktiviteit niet zo ingeschat, in eerste instantie zag ik het als gewoon jong en daarbij behorend aktief, hij is dus gewoon hyper, overigens ook niet erg
Voor de rest heb ik al mijn honden op oudere leeftijd genomen en bleken ze precies zo te zijn hoe ik ze ingeschat heb

Ja, ze is de kordate tante geworden die ik verwachtte. Ze was de eerste in het nest die al aan het blaffen was voordat ze goed en wel kon lopen. Keuze op haar is de kleur geweest, karakter was erg moeilijk te zeggen met die paar weken, maar toen ik het kleine mupske hoorde blaffen, lag ik dubbel.

ik heb Bauke uitgezocht,, omdat hij zo'n leuk kontje had
hij hield zich wat op de achtergrond , maar dat kontje , die kleuren, vond ik wel doorslaggevend.


Want ik dacht :..tenslotte móet je als baas dáár de hele dag naar kijken bij het uitlaten
( zou dus ook nooit een "kale" achterkant-hond willen hebben) :N:

en ja, dan ga je hem verder zelf wel kneden thuis, maar ik had het wel ingeschat hóe hij zou worden.
( ik had er al veel over gelezen, hoe een stabij is)
Maar niet hóe ik was en ben geworden , als baas , dat is wat anders .

Ja, Boomer is precies zo geworden als ik wilde.
Tuurlijk wel met kleine (min)puntjes, maar het is geen robot en dat is maar goed ook.. Verder is hij gewoon voor mij helemaal geweldig.
Eigenwijs, lief, zelfstandig maar toch ook op mij gericht, eigen wil maar toch ook erg van; wat jij wil vrouwtje!
Ik lig regelmatig in een deuk om hem, dan doet hij iets geks en dan kan hij je zo gek aankijken van; nou jaaaaah zeg, zag je dat?!

Heb hem niet uitgezocht, werd verliefd op zn foto en toevallig was hij de enige die nog over was. Weet alleen van horen zeggen hoe hij in het nest was, maar toen waren hij en zn broertjes ook al 8 weken oud.

Baco is zoveel meer geworden dan ik dacht
Als pup pakte hij afnetoe de kuirlatten enmoesten we er hard achteraan anders was tie zoek.
Nu heb ik een zeer stabiele hond die graag voor me werkt, en een echte knufel kont.eigenlijk is hij alle geworden waar ik op had gehoopt, en meer.
en Ducain, is eigenlijk Hans zijn hond, en die is er zeer blij mee
en ja, hij is geworden zoals ik had verwacht

Ja Belle is wel geworden hoe we dachten dat ze zou worden. Van pup af aan was het al een bijdehandje die zich het kaas niet van het brood af liet eten. Met 6 weken hebben we haar uitgezocht, er was nog keuze uit twee pups. We zochten een atlethische bulldog, en toen is de keuze op Belle gevallen. Maar voor Hugo was de keuze al gemaakt toen Belle al blaffend de Chi van de fokker uitdaagde.

Naja en dat blaffen zit er nog steeds wel in Bij waaksheid, bij onzekerheid en mansheid én bij spel

En verder is Belle ook erg atlethisch gebleven. Lekker wat spier, en mooi droog. Ze loopt rustig wat kilometertjes mee zonder ademhalingsproblemen en spelen met takken vind ze ge-wel-dig.

Qua karakter is ze ook nog steeds hetzelfde: een echte meid. Een bitch af en toe maa met een klein hartje hahaha. Houdt van knuffelen op zijn tijd, stoeien, wandelen maar kan ook heeeeel lui zijn. Heerlijk hondje dus

Ze is terughoudender dan ik dacht toen ik haar uitzocht, maar verder is Buffy nog steeds heel erg Buffy. Een hondje met een wat oude, nadenkende, melancholieke blik dat zich snel hecht en goed herstelt van schrik en ontzettend nieuwsgierig is. Een oude ziel, zoals ze dat wel eens zeggen, was ze met vier weken al.

Anne

Micron koos ik om zijn eigenwijze koppie hij was een pupje dus de beschrijving was summier ,hij kwam via stichting paws en was nog in Spanje dus bij de kennismaking in Nederland ging hij ook direct mee naar huis.
Hij is het eigenwijze hondje geworden wat ik verwacht had en ook de combi met de andere honden is geworden wat ik ervan gehoopt had ,ze zijn in alle opzichten maatjes.
Hij is ontzettend knuffelerig en ligt vaak bij je op schoot en je kunt hem overal mee naar toe nemen ,iets wat met de groters moeilijker gaat.
Zijn enigste minpuntje is dat hij behoorlijk jaloers is en buiten zijn eigen clubje duidelijk not amused is als je een andere hond knuffelt.

Rio zijn we wel enkele keren wezen opzoeken toen hij pup was en zijn lieve bedaarde manier van doen sprak ons erg aan en ook het rustige in hem, want Orson was best een druktemaker, vonden we prettig.
Rio is nu nog een rustige op bescheiden wijze aanwezig zijnde hond en het perfecte maatje en tegenhanger van Orson.
Hij is de vriendelijkheid zelf al is hij niet meer van alles gediend ,een hond die hem lastig valt snauwt hij wel weg iets wat hij vroeger nooit deed en ook is hij waakser geworden dan hij eerst was.
Het is allemaal nog wel goed te sturen en op zich absoluut geen afwijkend gedrag wat hij vertoont.
Het knuffelen met de baas, wat een echte filatrek is, vertoont hij wel sterk hij is graag bij je in de buurt en al hoeft er niet de hele tijd geknuffeld te worden een uitgebreide knuffelsessie op regelmatige basis stelt hij zeer op prijs.
Hij is reuze stabiel en dat zag je ook als pup al en dat is hij nu nog.

van sam had ik natuurlijk nooit gedacht dat ie zo ziek zou worden.

maar zijn karakter als het goed met hem gaat is wel wat ik gedacht had.
en dat is heftig in alles. hij is heftig met liefde geven, heftig tegen andere honden, heftig in zijn liefde voor eten, heftig in zijn spel.

het is bij hem alles of niets en dat idee had ik al toen ie een puppekind was.

lola is het helemaal zoals ik wilde en ook dacht. ze is een tante die stevig in haar schoentjes staat en tegelijk een enorme muts. voor mij de beste combinatie om een echte dame te mogen zijn!

Mijn ouders kozen voor een kooikerhondje, mede door het karakter. Actief, speels tot op hoge leeftijd, etcetera. Bente was als pup een rustig hondje en is dat gebleven. Qua uiterlijk was ze als pup al beeldschoon en dit is ook uitgekomen als volwassen hond.
Beetle hebben we aangehouden, omdat ze het actiefste en gekste hondje van het nest was. Dit is ook uitgekomen. Tot een jaar geleden (ze is nu 11,5 jaar) speelde ze nog zo een half uur tot een uur met een tennisbal. Ondertussen wordt ze wat ouder, maar is nog altijd speelser dan dat Bente ooit geweest is. Beetle is wel gevoeliger geworden dan dat we gedacht haden. Maar een heerlijk hondje.

Bij Lumi (4,5 maanden) moet ik nog afwachten hoe ze zich ontwikkeld. Ik knuffelde haar voor het eerst toen ze een dag oud was en sinds die tijd is ze natuurlijk wel veranderd. Tot nu toe is Lumi een heerlijk speels en actief hondje, heel vrij naar andere honden en snel herstellend als ze ergens van schrikt.

de enige echte eis die ik stelde aan mijn hond was dat ie een sociaal gezellig aktief hondje zou worden,kwa karakter,tja ik verwachtte terrier en die kreeg ik ook.
Soms valt het tegen maar 90% van de dingen die hij doet vind ik super,ik ben gewoon nog steeds heel blij met mijn kanjertje.
Van demi wisten we het ook niet,maar die heeft zich inmiddels tot een heel gezellig hondje ontwikkeld die nog steeds groeit daarin,dat doet me goed om te zien!

Toen ik Kenji koos uit een nest van 8 was dit vooral op uiterlijk

Hij was de enige die uitzag als een donkere malamute, in de nest zat nog 1 pup die helemaal als een husky leek, de rest waren allemaal herder en labradorachtigen

Vanaf dag 1 was hij afstandelijk, deed zijn zin en moeilijk door te dringen in hem, al goed dat dit nu niet meer zo is, eerste jaar was het een erg moeilijke, eigenwijze, erg afstandelijke hond die gewoon deed wat hij wilde, wat je ook probeerde, dat ik toch iets van spijt had, was helemaal niet hetgeen ik wilde, zijn opvoeding was erg moeilijk.

nu is hij 2.5 en helemaal anders, lief, speels, zacht, aanhankelijk, redelijk gehoorzaam en bijna zoals ik een hond graag zie van karakter en ben echt blij dat ik doorgezet heb en hij is veranderd

sonja

Ja, de pup is alles geworden wat ik wilde hebben...zindelijk, kalm, snel, gereserveerd voor vreemden, handig en met een goede prooidrift en "inzicht" in wat ie wel en niet kan doen.

Hij is wel een beetje vechterig met andere reuen maar zoalng het niet tot bloedens toe gaat kom ik daar ook wel overheen...hangt erg van m'n teef af...

In volwassen Vegas is de puppy van drie jaar geleden nog goed terug te vinden. In het nest was hij een beetje de middenmoter. Hij zocht geen mot met zijn nestgenootjes maar liet zich ook niet plagen. Hij waggelde gewoon een beetje achter iedereen aan . Tijdens de lange terugweg naar huis was hij zo zoet en makkelijk en zo is hij eigenlijk altijd gebleven.

Zou ik weer een puppy uitkiezen dan zou ik denk ik weer voor de middenmoter gaan. Niet de drukste/zelfstandigste pup maar zeker ook niet de meest rustige/timide pup. Het hondje wat daartussenin zat is me de afgelopen drie jaren prima bevallen

Pfoeh, ik was nog vrij klein toen we Oscar als pup kregen, dus ik kan hier niet al te gedetaileerd op in gaan. Maar toen we gingen kijken bij het nestje, was het liefde op het eerst gezicht voor mij. Hij was ook de enige die helemaal zwart was, hij was heel verlegen, maar probeerde toch contact met ons te zoeken.
De eerste maanden dat hij bij ons thuis was, bleef hij erg verlegen. Zowel naar andere mensen als andere honden. Toen hij een jaar was, zag je hem erg veranderen. Hij bloeide ontzettend op, en was erg vrolijk naar andere mensen toe. Maar naar andere honden werd hij agressief, en dat hebben we er ook niet helemaal uit kunnen krijgen.
Verder is hij wel geworden hoe we verwacht hadden. Een rustig hondje, al had hij ook z'n momenten dat hij zich lekker kon uitleven met een bal of ander speeltje. Hij vond het heerlijk om te knuffelen en tegen ons aan te liggen, maar wist ook heel goed zijn eigen plekje te vinden.
Nu ik er zo over nadenk, is hij ook best op mij gaan lijken. Lui, ging niet graag naar buiten, koukleumpje, hield ontzettend van uitslapen, een echte knuffelbeer, had bijna een fobie voor water.

Bantam kwam uit een nestje van 5 en was 'over'. Toen we gingen kijken was al snel duidelijk waarom; hij was de druktste, de brutaalste en als zijn moeder hem flink corrigeerde verblikte of verbloosde hij niet :N:
Maar... hij was ook heel open, ontzettend vrolijk, niet super aanhankelijk maar wel vriendelijk.
Hij blafte veel en als hij even in de puppyren moest bij de fokker dan schreeuwde hij moord en brand uit kwaadheid.
En toch wilden we voor hem gaan, we kregen verplicht van de fokker na het kijken een paar dagen bedenktijd en toen we zonder meer ja hadden gezegd kwamen ze hem brengen.

Het bijzondere vond ik ook dat toen de fokker hem bracht hij meteen 'thuis' was. Hij zat naast m'n stoel toen ze weggingen en hij vond het prima.

Hij is meer geworden dan wat ik had gedacht in het begin.
Hij leerde zo vreselijk snel, en al gauw had ik door hoe hij in elkaar zat, hij wilde alles leren en voor je doen, zolang we het samen maar leuk hadden. Hij waggelde ook de hele dag achter me aan, gewoon puur uit gezelligheid en daardoor heb ik hem ook altijd overal bij betrokken en mee naar toe genomen.

Hij is nog steeds eigenwijs en brutaal maar wel op een leuke manier.
Hij is ook altijd vrolijk.
Hij valt nog steeds wel eens uit aan de lijn, maar het wordt stukje bij beetje steeds iets minder.
Bantam heeft ook gewoon een heel klein hartje.
Ik hoef hem maar aan te kijken en hij weet wat ik bedoel, we passen zo goed bij elkaar.

Ik had nooit gedacht dat ik zo ontzettend als een blok voor de charmes van zo'n klein, brutaal en harig hondje kon vallen en hoe langer hij bij ons is hoe meer ik van hem ben gaan houden.
Bantam in mijn leven is echt een feestje

Wat een leuke vraag / onderwerp!

Kaya.
Zij was het grootste puppenteefje, erg wollig. Ze was niet rustig en niet druk, maar wel ontzettend knuffelerig. Het minst felle teefje.
Afijn.... hihihihi, ze is dus vrij fel geworden en zeker enorm fanatiek in praktisch alles wat ze doet.
Had ik gedacht dat ze zo zou worden? nee, eigenlijk niet.
Maar ze heeft nog wel het knuffelerige en het ontzettend aanhankelijk zijn (eigenlijk iets té).
Ze is door en door mijn meisje, de hond waarbij ik echt durf te zeggen dat ik haar door-en-door ken.
Ze had wat minder fel mogen zijn, wat meer tolerant naar andere honden, maar ach... al het andere had ik voor geen goud willen missen.

Puchu.
Jawel, weer zo'n vrij rustig pupje in het nest :N: Zelfstandig, rustig en toch wel graag knuffelen.
Perfect!
Ware het niet, hahaha, dat ook hij best een felle rakker is geworden (hmmm, ligt het toch aan ons? ). Hij is echter niet zo fanatiek, behalve dan op eten.
Hij is nog steeds erg zelfstandig en echt druk kan ik hem ook niet noemen. Tegelijkertijd is hij perfect aanhankelijk, niet té, maar wel zodanig dat hij goed baasgericht is.
Hij is een stuk pittiger en eigenwijzer uitgegroeid dan we ingeschat hadden, maar ook bij hem geldt: hij is een gouden hond!

Maar dat 'rustig in het nest' daar trappen we natuurlijk nooit meer in

Xavier en Winter zijn allebei nog jong en nog in ontwikkeling van hun karakter

Xavier sprong er voor mij niet echt uit in het nest. We hebben samen met de fokker besloten die vond hem qwa karakter en uiterlijk het meeste aan onze wensen voldoen. En nu 18 maanden later hebben we nog steeds een pup maar dan van 55 kilo :N: het is 1 en al vrolijkheid en ik geniet volop van hem.

Winter is 6 maanden nu en volop in ontwikkeling qwa karakter. We konden kiezen tussen 2 teefjes. En Winter was het gewoon. Had de fokker bv gezegd dat het het andere teefje was geworden voor ons dan hadden we het niet gedaan. Qwa karakter is ze tot nu toe wel anders dan verwacht/gehoopt. Ze is erg terughoudend. Maar mischien komt dat ook wel dat ik Xavier gewend ben die alles leuk en aardig vindt.

Beauty, mijn overleden flatcoated, zo anders dan ik verwacht/gedacht had .......... angsthaas eerste klas, schat van een hond met een gouden karakter, maar wat een problemen zater er in haar opgesloten.
Ljennah, mijn Tibetaantje, heeft juist die dingen die ik zo graag in Beauty had gezien ....... dus Ljennah voldoet tot op heden aan de verwachtingen die ik ervan had.

Ik heb 18 jaar geleden mijn jack russelpup uitgezocht. Niet gekozen voor het haantje de voorste, maar voor een meer gevoelig teefje. Het was inderdaad het heerlijke hondje wat ik hoopte. Stabiel, eigenzinnig, maar aan te spreken op haar gedrag en fijn in omgang.
Balou is 17 geworden en we hebben er een erg fijn hondje aan gehad!

Tyson is geworden zoals ik dacht toen ik hem mee nam... een erg aanhankelijk vrouwtje gericht hondje..beetje baknijd, flink van de beschermen tov van vreemde naar het vrouwtje toe maar superlief voor mij.
Bowie vind ik zelf nog wel een pup maar is inmiddels om en nabij het jaar... tot nu toe is ze drukker dan ik had verwacht en zelfstandiger, minder geconcentreerd... maar wel heel vrolijk, blij en een beetje een piepmiep
Een echte trut eigenlijk

Jacqueline

Freek was de grootste en dikste pup van de 12, en hij had een overbeet en andere mensen wilden graag naar shows dus ik heb Freek gekozen, hij is alles wat ik ervan verwacht had, stabiel en zeker.

Baco is nog heel erg jong, maar het gaat boven verwachting, hij kan het met alles en iedereen goed vinden, hoe hij zich verder ontwikkeld moeten we afwachten maar de basis is oke.

Groetjes Els

Ferrero heb ik gekozen omdat hij steeds bij me terug kwam als pup toen we moesten kiezen uit 6.
ik had de hoop dat hij door die eigenschap ondanks zijn ras wel baasgericht zou zijn, dat valt helaas erg tegen.
loslopen lukt na 3 jaar nog steeds niet
verder is hij wel de lieve zachtaardige gevoelige ietwat onzekere terughoudende hond naar vreemden toe dan, hond zoals ik het 3 jaar terug ingeschat heb.

Chocolate is minder pittig geworden als dat ik inschatte hij valt allezins mee, hij is baasgericht kan tot nog toe wel loslopen en is zeer leergierig.

hier ook zijn alle honden geworden wat ik verwacht had
maar denk dat je zelf daar ook wel een hand in heb

Myrthe was volgens de puppytest een middenmoter die graag iets voor de baas zou doen. Dat klopte, alleen gevoeliger dan wij hadden gedacht en ook een echte regelteef.

Kenya is bij ons opgegroeid en ze was in het nest een druktemakertje en een van de dappersten. Ze deed graag haar eigen ding en hield graag iets voor zichzelf en van een knuffel op zijn tijd hield ze ook wel. Ook reageerde ze heel wild als je gekke geluidjes maakte.
Kenya is eigenlijk nog steeds zo. Ze is heel levendig, speels en vrolijk, maar ze is geen druktemaker meer. Ze leek als pup een fel dametje, maar eigenlijk is ze is veel liever en bescheidener geworden dan wij hadden gedacht. Maar dat laatste kan ook met haar moeder Myrthe te maken hebben, want nu die er een aantal maanden niet meer is, komt ze wel meer uit de verf.

Een aantal dingen die ik als pup zag zie ik bij Caja nog steeds en andere dingen juist niet.

Als pup was ze heel ondernemend en dat is ze nog steeds. Ze is dol op het leren en ontdekken van nieuwe dingen.

Ze was in het nest een echte druktemaker, een beetje een adhd-er. Ze houdt nog steeds van actie en heeft veel energie.
Door haar voldoende 'werk' aan te bieden is dat echter prima in goede banen te leiden en dan is ze binnen rustig.

Ze wilde in het nest altijd haar zin hebben en als ze dat niet kreeg dan zette ze het op een krijsen :N:
Ze wil nog steeds wel graag haar zin hebben

Had gedacht dat ze best fel naar andere honden zou blijven, maar ze is juist eerder heel onderdanig naar andere honden geworden.

Als laatste was het heel grappig dat ze tijdens de puppytest absoluut niet wilde apporteren. Nu is het een echte apporteerfreak

nee, diesel is een stresskip, en dat en alles wat daar bij komt kijken had ik niet ingeschat. Voor ons is hij een gouden vent, voor jonge kinderen en pups is hij onbetrouwbaar, niet gevaarlijk, maar licht ontvlambaar.

Pardoes was als enigste van het nest over. Hij leek me wel een baas gericht hondje wat hij ook is.
Harley was in het nest een dominant gevalletje. Toen ik hem de eerste dag had moest hij noodgedwongen meteen mee naar een wedstrijd. Veel mensen gaven aan dat ik nog wat te stellen met hem zou krijgen door zijn gedrag toen. Dominante trekjes heeft hij nog wel wat maar ik vind hem vaak onderdanig. Vooral naar honden. Als pup was het al een hondje die alles uitprobeerde. Dat doet ie nog.

Er waren 2 teefjes en wij wilden per se een teefje. Heel veel keus was er niet en in eerste instantie was Bowie ook niet echt een opvallend hondje, druktemakertje of haantje de voorste. Wij hebben gekozen op gevoel. Ze viel ons op omdat er maar 2 teefjes waren

Als pup, eenmaal bij ons, was het een ontzettend nieuwsgierig ding maar ook erg terughoudend naar vreemde mensen en honden. Ook was ze erg baasgericht en leerde snel. Als pup ook ontzettend speels en op sommige momenten stront eigenwijs met een eigen willetje. Ze was wel heel erg open naar nieuwe situaties, omgevingen en geluiden.

Nu is ze nog steeds héél erg nieuwsgierig, dat is alleen maar sterker geworden, echt een vrouw . Ze is nog steeds terughoudend naar mensen maar wel minder, moet nog steeds níets en dan ook niets van kinderen weten en naar vreemde honden is ze echt heel erg gegroeid. Is nog steeds dol op spelen erg baasgericht, stront eigenwijs en een willetje waar je u tegen zegt. Ze is in sommige situaties wel feller en fanatieker geworden dan ik van te voren had verwacht maar dat vind ik bij haar alleen maar positief