Het HondenForum

Voor de mensen met meerdere (meer dan 2) honden
Ik heb 2 honden, maaar mijn zus heeft zoals bekend een nestje met echt super schattige puppies..
Nu is mijn vraag, merk je veel verschil met 2 of 3 honden?
Kwa kosten zal dat denk ik wel meevallen zoveel zal een krielkip van rond de 5 kg niet eten, maar kwa drukte?
Ik woon in een flat met veel oudere mensen en drukte is niet gewenst..

Ook heb ik 2 reuen, 1 maltezer, vrij dominant en 1 basset kruising die alles best vind behalve als het om eten gaat.. Al het eten is van hem
Wat past daar bij, teef, reu, dominant of niet dominant?
De enige reu ziet mijn zus graag bij mij komen, deze is erg timide en lief, zeker niet dominant..
De teefjes zijn wat dominanter..
Ik kreeg sowieso de tip dat mocht ik een pup willen de honden te laten kiezen, dat vind ik een goede tip
Maar op welke lichaamshoudingen moet ik bijv. letten van pup en van de hondjes?

Waarschijnlijk heel dom, maar de mensen vinden me nu volgens mij al raar met 2 honden en 6 katten, hoe is dat met nog meer huisdieren?
En zeker in een flat?
Kan dat wel? (Ik hoop niet voor lang ben op zoek naar een huis met tuin welke ik kan afzetten voor alle 8 of eventueel 9)
Niet dat het me wat boeit wat hun denken, maar straks gaan ze klagen dat ik teveel huisdieren heb (behoorlijk wat bemoeials/zeikerds hier in de flat)
Graag jullie tips en meningen

wat andere mensen denken moet jou niks intresseren, als jij er een goed gevoel bij hebt dan moet je het zeker niet laten.

Je merkt geen verschil met 2 naar 3 honden (ook niet van 3 naar 4 )

Als jij je honden goed uitlaat hoeven je buren toch geen last te hebben van je honden.

Ik denk dat de beste match een teefje is, maar ... ik denk ook dat als je een pupje erbij zet ook goed een reutje kan zijn.

Wij hebben zelf een reu reu maar die laat zich wel aan zijn oren door de huiskamer slepen door onze pup.

mensen vinden mij ook "raar" met 3 honden. En dan van die bakbeesten die op wolven lijken Nik saan te doen.

Ik zou in jou situatie denk ik niet voor een reutje gaan. Persoonlijk vind ik 3 reutjes best veel al zijn het dan geen grote honden.

Ik vind zelf niet dat 2 of 3 honden veel verschil maakt. Tenminste, voor ons zelf niet. Behalve wandelen, dat vind ik soms met 3 minder handig dan met 2 .Het is wel lastiger om een oppas te vinden, om een vakantiehuisje of zo te vinden (hoewel bij navraag er meestal wel 1 extra meemag ). Dat zij wel dingetjes die je even mee moet laten wegen. Daarbij zijn het voer natuurlijk niet de enige kosten. Bv. dierenarts hoort er ook bij. Maar als dat allemaal geen probleem is, dan zou ik niet weten waarom je het niet zou doen

ik mocht niet reageren omdat ik er maar 1 heb, maar mensen die er al 2 hebben zeggen natuurlijk allemaal:

ja, doen ...

Maar ik ben wat terughoudener , want je schrijft dat je eigen 2 reuen al heel moelijk zijn:...
..eentje is erg dominant en de andere gaat voor de kill voor het voer.

dàn zou ik er even over nadenken , òf het wel goed is , om er dan wel nòg eentje erbij te stoppen.

het is niet de kosten , want dàt ben je wel gewend , en het zal ook niet zo zijn,
dat je moeilijker een oppas kan krijgen of zelf op vakentie kan gaan ,

want dat ben je ook al wel gewend.

Ik vind 3 honden echt te veel. Twee is nog handzaam en te regelen als het gaat om opvang of uitlaten, maar drie vind ik niet praktisch meer en gewoon ook te veel. Ik hou het dus bij twee, met af en toe het genot van een opvangertje!

Hier 3 honden waarvan 1 teef en teef en reu zitten samen, één reu zit apart (de mijne dus, zit bij mij thuis uiteraard). Misschien dat er t.z.t. ooit een 4de bij komt dan is dit een reu. Gaat de teef (over jaren hoop ik pas!) dood dan komt er alsnog geen teef meer bij. We hebben hier grote honden en deze zijn eigenlijk wel rustig naar andere dieren. Ik moet wel zeggen: we hebben zelf het idee dat het niets uit maakt reu-reu, teef-teef, reu-teef reu-reu-teef (hebben we ook al gehad). Het belangrijkste is dat ze onderling weten waar ze aan toe zijn en wat de grenzen van elkaar zijn. Hiervoor zou ik zelf toch wel een leeftijdsverschil willen hebben van 2 jaar ongeveer.

De overgang van 2 naar 3 of 3 naar 4 merk je niet. Het enigste is dat je soms één hond maar mee kan nemen of dat er één thuis moet blijven. Hier moet Sam het nog leren om af en toe alleen thuis te blijven. Hij gaat tot nu toe altijd mee als Bo ook mee gaat (boris zit dus apart dus dat merkt hij niet). Toen we er hier 4 honden bleef Sem regelmatig alleen thuis omdat hij dat niet meer aan kon. Bo en Paco gingen dan mee. Geen enkel probleem. Bo is weer veel beter gesocialiseerd en dus kon Bo nog vaker mee dan Paco. Ook dit gaf geen problemen. Je moet het even leren, maar dit is maar een zeer kleine aanpassing en klein probleem vind ik tegenover de lol die je hebt van 3 honden i.p.v. 2.

denk dat het helemaal personelijk is aan je eigen voorkeur
buitenstaanders heb je niks mee te maken
het gaat er om wat je zelf aan kan
en ik woon in een 55+ flat en over het algemeen vinden de meeste de honden helemaal te gek
alleen beginnen ze er zelf niet meer aan
ik zou voor de minst dominante gaan
en drie of twee ik vind personelijk het verschil niet zo groot

Pak-de-bal schreef: Maar ik ben wat terughoudener , want je schrijft dat je eigen 2 reuen al heel moelijk zijn:...
..eentje is erg dominant en de andere gaat voor de kill voor het voer.

Ik vind dat je wel een beetje overdrijft Je plakt wel een stempel als je meteen schrijft dat de honden erg moeilijk zijn. Een hond IS niet dominant maar gedraagt zich dominant. Wil dus niet zeggen dat dat een probleem is met een pup aangezien die de eerste tijd zeker ondergeschikt zal zijn. Daarna kan een roedel zich "zetten" en is het dus de vraag wie er het dominanst is in het roedel.
Voor de kill gaan voor voer Hmmm, zo lees ik het niet. mijn Flatje vind ook dat al het eten voor hem is maat hij komt echt niet aan de voerbak van de andere honden hoor. En dat een pup een keer een snauw krijgt als hij te dicht bij het voer komt is echt niet erg.

Wil er nog wel even aan toevoegen dat je met 3 honden wel meer een roedel hebt dan met 2. Is tenminste mijn ervaring.

Zoals bekend rennen er bij ons ook 3 rond
Ik denk dat het erg verschilt per situatie... Hoe druk zijn de honden die je hebt bijvoorbeeld? Mickey van ons is erg rustig, ik zou er niet aan moet denken dat hij net zo druk zou zijn als de twee meiden! Wel moet ik zeggen dat hij zich wel een stuk jonger gedraagt nu...
Met goed uitlaten en opvoeden kom je al een heel eind. Moet overigens zeggen dat ik persoonlijk de overgang van 2 naar 3 niet zo heb gemerkt, maar van 3 naar 4 echt duidelijk teveel vond (we hebben een tijdje ook nog een bejaard adoptiehondje gehad)
Succes met je keuze!
Oja en ik zou zeker voor een teefje gaan, het reupupje hoeft nu nog niet dominant te zijn maar je weet niet hoe dat gaat worden als zn hormonen gaan werken. En een dominante reu pikt veel meer van een (dominante) teef dan van een andere reu...

Ik heb er nu 2 en ik kan me heel goed voorstellen dat de stap naar 3 minder groot is dan de stap van 1 naar 2.

als je het ziet zitten, moet je het gewoon doen, als je het niet ziet zitten moet je het niet doen. En niet wel doen, omdat het de pups van je zus zijn.

Ik vond het op zich ook wel meevallen.
Alleen wat moeilijker als je ze alledrie aan moest lijnen als je iets tegenkwam, maar wel te doen.


En wat anderen denken..... jammer dan toch, het is jouw leven en je moet doen wat je zelf prettig vind hoor!

Nu heb ik er ook wel weer 3, maar die zijn gewoon altijd gescheiden. Dus dat is een keer extra lopen enzo. Ook kost Kelly ons niets, betaald Leon z'n baas allemaal. Dus dat is eigenlijk een ander verhaal.

Raar, op de een of andere manier haal ik uit jouw verhaal dat je het eigenlijk al weet....

Voor mijzelf geldt van 2 naar 3 is lastiger dan van 3 naar 4. Misschien vind ik een even getal makkelijker, haha.

Maan

Wij hebben er zelf ook 3 maar als er 1 dood gaat blijven het er 2. Ik vind zelf 2 handiger qua uitlaten vooral als je ze aan de riem hebt. Verder niet echt problemen ofzo met 3 maar 2 vind ik gewoon handzamer.

ik vind 3 honden goed te doen. En eigenlijk leuker dan 2
Maar ik hoef geen blokjes om met ze.
Want we wonen ruim en vrij.
Als ik niet zo wonen zoals ik woon, met een groot perceel had ik niet 3 grote honden.

Pak-de-bal schreef: want je schrijft dat je eigen 2 reuen al heel moelijk zijn:...
..eentje is erg dominant en de andere gaat voor de kill voor het voer.

ja ze zijn echt enorm moeilijk whahahahahaha, waar heb ik dat geschreven dan?
Ja Sam vertoont af en toe dominant gedrag, zoals rijden op Maxi.. maar daarom istie nog niet moeilijk
En ja Maxi houd van zijn eten, maar voor de kill gaan? whahahaha echt ik heb nog nooit zoiets gehoord..
Kom even bij ze kijken zou ik zeggen
Je woont in de buurt
Er is hier nog nooit bloed gevloeid (ondanks dat Sam zijn kouwstaafjes wel verdedigt) af en toe zijn er wat schermutselingen (logisch Sam word 3, Maxi 2 zijn jonge honden nog)
Maar voor de kill gaan, alsjeblieft zeg...

Bedankt voor jullie adviezen en ervaringen
Zal van de week even foto's van ze plaatsen, ze zijn onweerstaanbaar echt
Ik hou trouwens meer van onevengetallen, en zeg nou zelf, Evy's 11tal klinkt wel erg goed niet waar
Maar ik ga hier nog wel goed over nadenken, moet indd niet zo zijn zo van ach het nest is er, we nemen er 1, gaat om een beestje wat je hopelijk minimaal 15 jaar bij je hebt en waar je voor moet zorgen

Van twee naar drie is een groot verschil. Je hebt maar twee handen, dus met 3 honden heb je altijd 1 hand tekort. Dus als ze niet heel makkelijk zijn, moet je in twee rondes de honden uit laten. Met 3 honden zie je heel vaak dat er altijd 1 een beetje buiten de boot valt.
Maar het hoeft niet hoor, het kan ook heel goed gaan. Maar je hebt er wel zeker meer werk aan. Dus als je dat geen probleem vindt, kan je het doen. Maar denk er heel goed over. Bijna alle puppies zijn adorabel, maar dat zijn ze maar heel kort. En dan zit je er toch nog gemiddeld 10 jaar aan vast.

Ik ben begonnen met één hond, toen naar twee, toen naar drie, toen naar vier, toen naar vijf en nu zijn het er nog drie. Persoonlijk vind ik achteraf gezien alles boven de twee honden in mijn situatie teveel. Het uitlaten met 5 honden aan delijn ging eigenlijk nog redelijk goed toen ik Molli eenmaal onder controle had, riemen willen wel eens in de war raken, maar omdat ik ook nog werkte kon ik tussen de middag niet twee rondjes lopen. Maar waar ik zelf eigenlijk de grootste problemen mee had was het verdelen van de aandacht. Ik woonde op mezelf en er dan voor zorgen dat alle honden de aandacht krijgen die ze verdienen is heel moeilijk, zoniet onmogelijk. Daarbij waren Quiero en Malu ook nog eens behoorlijk angstig, dus mijn aandacht moest wat dat betreft verdeeld worden over 3 honden. Elke hond had z'n eigen behoeftes en het was schipperen met tijd om daar aan te voldoen. Nu zelfs met drie honden en een vriend merk ik dat het soms nog moeilijk is. Bij het thuiskomen bijvoorbeeld willen alle honden even hallo zeggen, maar ik heb maar 2 handen. Ik aai dus altijd Abel en Papu met één hand, onder de kin van Abel en over het hoofd van Papu. Andere hand is dan voor Quiero. Met wandelen vind ik het met drie honden geen probleem, maar dat komt ook omdat ze alledrie rustig lopen. Vakantiehuisjes zoeken met 3 honden is al een stuk makkelijker dan met 5, maar je moet altijd nog even goed zoeken. Oppas lukt nog steeds niet, maar dat zal ook wel komen omdat ik behoorlijk kritisch ben. Ik denk dat er qua kosten best verschil zit tussen 1, 2 of 3 honden, aangezien het risico dat je voor duurdere kosten komt te staan hoger wordt naarmate je meer honden hebt, alleen al om dat de kansen gewoon stijgen. Toen Molli ziek werd heeft dat veel geld gekost en dat betekende even geen vers vlees voor de andere honden en ook een stuk minder aandacht en wandelingen omdat Molli toen even het belangrijkst was.

Nu dat er nog drie honden zijn merk ik dat ze toch wat lekkerder in hun vel zitten dan toen het er nog 5 waren. Er is iets meer rust en Quiero heeft de grootste verandering door gemaakt. Hij richt zich nu veel meer op m'n vriend en ik in plaats van dat hij zich aan de andere honden optrekt wat zijn leven een stuk leuker heeft gemaakt. Molli was meer een mensenhond dan een hondenhond en ze kon het leven van Abel en Papu soms behoorlijk vervelend maken door ze onnodig te treiteren.

Abel en Papu zijn behoorlijk op leeftijd (13 jaar) dus een stuk rustiger en makkelijker in huis dan een stel jonge honden. Als één van de twee overlijdt dan komt er een nieuwe hond om uiteindelijk twee honden over te houden.

Drie honden is in onze huidige situatie dan geen optie meer. Ik zal wel weer voor een derde hond kiezen als er ook minimaal drie personen in ons huishouden zou zijn, zodat elke hond z'n eigen baasje heeft waarvan hij aandacht krijgt en tijd mee door kan brengen.

Ik kreeg er 2 te gelijk in huis.
Hele kleintjes weleens waar,en die waren heel erg stil en sliepen bijna heel de dag.
Toen kwam de 3e erbij.
Heel erg druk en een klein pubertje met adhd.haha.
Moet alles nog leren en jat alles wat ze ziet,dus wel veel werk.
Het verschil tussen 2 en 3 vond ik dus wel heel erg groot.
Het ergste is uitlaten.
Ik brak mijn nek zowat.
Nu wel een beetje gewend,maar ik heb ook nog mijn tel bij me voor mijn werk.
Als er een melding voor me komt,moet ik opnemen,
(leuk met je handen vol)een papiertje pakken en schrijven.
Zie je het voor je??
Ik laat ze soms ook even alleen uit.
Maar met kou en regen ook niet zo fijn.
Ik zou ze voor geen goud meer willen missen,maar ik vind het wel een verschil.
En wat de mensen denken daar moet je maling aan hebben.
Alleen denk ik wel dat ze minder zullen zeggen als je kleintjes heb dan grote honden.

Bij ons is het echt wel een groot verschil van 2 naar 3.
Maar dan vooral de praktische zaken. Uitlaten, meenemen in de auto, op vakantie.(ze gaan altijd mee) Nu zijn die van ons natuurlijk wel erg groot, zeker in vergelijking met die van jouw.
Ze kunnen het gelukkig goed vinden onderling. gester.teef-intacte reu-intacte reu.
Uitlaten met drie tegelijk gaat niet (alleen dan he) De jongste reu is nogal vooruitstrevend en de oudste heeft een aantal reuen in de buurt waar hij het niet zo op heeft. als je die dan tegenkomt met drie....
Als er dus eentje wegvalt (wat we niet hopen) komt er geen derde meer bij. Voor onszelf was twee toch makkelijker.

Simon

Ja en dan ben ik nog vergeten om te zeggen dat je moeilijk oppas kan vinden voor 3 honden.
2Gaat dan wel weer.
Tenminste bij mij.

Ik heb altijd 2 honden gehad, maar de laatste 8 jaar 3 honden.
Vind 3 honden een mooi aantal. Heb geen moeite met alledrie tegelijk uitlaten. In het begin (8 jaar terug dus) had ik in totaal 150 kilo hond, maar uitlaten is hier nooit een punt geweest.
Ik weet wel dat er idd bij veel vakantieverblijven (huisjes,campings etc.) 2 honden max. is.

Het allergrootste voordeel van 3 honden vind ik dat je er makkelijker 1tje alleen meeneemt, dan blijven er nl 2 achter en voel ik me niet schuldig ten opzichte van de achterblijvers. Toen ik er nog 2 had kon ik het nooit over mijn hart verkrijgen om er 1tje alleen achter te laten.

Heb hier trouwens altijd 3 reuen gehad, en maar 2 keer een combinatie die ik niet bij elkaar durfde te laten als ik er zelf niet bij was. Als ik er wel bij was nooit onoverkomenlijke problemen gehad.

Als twee van de 3 kleintjes zijn, valt het denk ik best mee. Voordeel is dan ook dat je er ook eentje ergens mee naartoe kunt nemen terwijl de andere twee dan niet alleen thuis zijn. Ik zou er wel op letten dat het geen blafgraag hondje wordt, want dat vinden de buren waarschijnlijk wel minder.

Als je de anderen bij de pups laat zie je snel genoeg of er pups bij zijn waar ze niks van moeten hebben of er eentje bijzonder leuk vinden.
Zou wel eerst effe checken of ze niet rot doen tegen pups voor je ze er tussen laat. En wellicht eerst een voor een bij de pups laten.

Ik vindt het wel een verschil 2 of 3 . Ik heb altijd 2 honden gehad en meestal 3 maar 2 is toch wel makkelijker hoor. Met uitlaten kom je inderdaad altijd 1 hand te kort nu kan Deetsch meestal los hier maar op stukken waar dat niet kan vindt ik het knap onhandig om met 3 lijnen te lopen pielen. En twee zijn inderdaad nog makkelijk onder te brengen bij drie wordt het al lastiger. Nu zijn alle "nadelen"(er zijn er hier al meerdere genoemd) voor mij geen beletsel om geen derde hond te nemen ik heb het er allemaal graag voor over maar ik kan me ook voorstellen dat het voor sommige mensen in de praktijk toch tegenvalt . Het is echt wel een stuk drukker in huis met 3 dan met 2. Wat buitenstaanders er van vinden is niet belangrijk , het is jouw leven.

Ik had tot voor kort 2 honden, maar sinds ca. 2,5 maand is er een duitse herder teef bijgekomen. Het is altijd afwachten hoe dat uitpakt. Bij mij ging het gelukkig onderling erg goed. Kan niet zeggen dat er zoveel veranderd is door de komst van de derde. En inderdaad, mensen uit de buurt kijken mij sinds kort ook raar aan. Ze waren al jaren gewend dat ik met twee honden (een grote en een kleine) liep, en nu ineens een bakbeest erbij. "Waar is dat nou voor nodig?". Maar goed, wij (de honden, katten en ik) zijn er gelukkig mee en niemand heeft er last van.
Het enige probleem wat ik de eerste paar dagen had, was hoe ik ze het beste kon vasthouden als ik ze uitliet, maar dat heeft zich ook opgelost, was even wennen.

Ik heb vier honden en ik vond de overgang van 2 naar 3 honden veel groter dan de overgang naar 4 honden. Maar dat kan er ook aan liggen dat hond nr. 3 (Cody) een stuk lastiger is dan de andere drie .
En ze zijn natuurlijk alle vier groter dan die van jou. Ik denk dat ik 2 honden uiteindelijk het meest ideale vind en hoewel ik hoop dat mijn honden alle vier nog minstens 10 jaar leven, zal ik het uiteindelijk bij twee honden laten.
Maar dat is uiteindelijk iets wat iedereen zelf moet beslissen en wat de rest van de wereld ervan denkt is niet belangrijk.
Wat betreft de combinatie, ik zou denk ik toch voor een teefje gaan. Als je al twee reuen hebt die het goed met elkaar kunnen vinden, zou ik niet het risico nemen om een derde reu erbij te plaatsen. Hoe lief en timide het pupje nu is, zegt niets over zijn karakter als volwassen hond.
Ter vergelijking: Cody was volgens zijn (zeer ervaren!) fokster de rustigste uit het nest. Nou, ik heb de fokster wel eens gezegd dat ik niet eens wil weten hoe de rest is, als hij de rustigste van het stel is :N: .
En een teefje, zelfs een dominante teef, wordt door de meeste reuen zonder problemen geaccepteerd.

Maar goed, wat je keus ook zal zijn, ik wens je heel veel succes en vooral heel veel plezier toe met je nieuwe pupje!

Eline* schreef:Ik vind 3 honden echt te veel. Twee is nog handzaam en te regelen als het gaat om opvang of uitlaten, maar drie vind ik niet praktisch meer en gewoon ook te veel. Ik hou het dus bij twee, met af en toe het genot van een opvangertje!

helemaal mee eens. met mijn werk enz. kan ik 2 alles geven wat ze nodig hebben. 3 is voor mij echt teveel

heerlijk dit weer! hoe verzin je het!!

innuendo zegt:

Ook heb ik 2 reuen, 1 maltezer, vrij dominant en 1 basset kruising die alles best vind behalve als het om eten gaat.. Al het eten is van hem

pak de bal zegt:

eentje is erg dominant en de andere gaat voor de kill voor het voer.

jores schreef:Je merkt geen verschil met 2 naar 3 honden (ook niet van 3 naar 4 )

Niet mee eens! Wij merkten wel degelijk verschil toen we van 3 naar 2 honden gingen. Zeker als je met z'n tweeen bent is het veel handiger om elk 1 hond vast te kunnen houden. Maar 2 honden kun je ook in je eentje aan, 3 honden is toch nét wat lastiger.
Bij mijn moeder geldde hetzelfde. Zij had 3 honden waarvan 1 afgelopen jaar is overleden. Ook zij merkt een wéreld van verschil.

De stap van 2 naar 3 heb ik ook het moeilijkst ervaren. Vooral met mijn omgeving. Met 2 honden kon ik op visite, kon ik met de bus dat werd redelijk normaal gevonden. Met drie werd het allemaal behoorlijk problematisch vond 'men'.

Ik heb me daar niks van aangetrokken en heb er nu dus 9