Hoeveel pijn kan een hond verdragen?
Geplaatst: 03 mar 2008 16:13
Februari 2008. Dinsdagmiddag, de telefoon gaat, een dame vraagt om een ambetant Cockertje binnen te mogen brengen.
Wat is er mis mee, vraagt ons Marie? Hij pist binnen, hij gromt, hij is niet aanhankelijk, hij valt de andere hond aan en nu heeft hij het kindje nog gebeten ook. Wat is er dan goed aan het hondje, vraagt ons Marie?
Niks, is het antwoord.
Dat zet ons aan het denken. Binnen brengen, zo vlug mogelijk, beslissen we.
's Avonds stapt Flap met zijn baasje het asiel binnen.
Een timide ventje stapt op me af. Ik aai hem voorzichtig over zijn bolletje, in gedachten dat het volgens zijn baasje een smeerlapje moet zijn.
Hij kijkt me met zijn triestige bange oogjes aan. Graatmager is het eerste dat me opvalt. Tussen ons is het ijs onmiddellijk gebroken, hij vlijt zijn schraal lijfje tegen me aan .
Hij duwd zijn kopje tussen mijn knieen en zet zoveel druk op zijn oortjes dat ik direct weet dat dit niet normaal is.
Ik til Flapjes oortjes op en krijg braakneigingen van de stank die me tegemoet komt. Ik kijk van Flapjes ogen naar de ogen van zijn baasje en weet wie de smeerlap is.
Het is zeker niet Flappie. De eigenaar vertelt me, dat ze een jaar geleden met Flap naar de dierenarts is geweest en Flap een week antibiotica heeft gegeven, maar dit geen resultaat opleverde. Dat ze dan terug naar de dierenarts zou kunnen gaan, is niet in haar opgekomen.
Ik bel in haar bijzijn onze dierenarts op en mag onmiddellijk komen. Ik neem Flapje in mijn armen en laat het baasje voor wat ze is, want dit diertje heeft dringend medische hulp nodig. De dierenarts schrikt zich te pletter. Zijn bevindingen: Flap is zeer zwaar ondervoed, zijn oogjes staan dof en zijn ontstoken, hij heeft een zeer zware chronische oorontsteking met vergroeiingen tot gevolg. Dit hondje lijdt ondraaglijk veel pijn en moet steeds weer zijn pijngrens verleggen.
Hoe dat dit diertje deze hel heeft doorstaan, is mij een raadsel.
En dan heeft het baasje van Flap nog het lef gehad om hem af te kraken en met de grond gelijk te maken. Foei mevrouw, gelukkig werkt ons Marie haar zesde zintuig.
Deze schattebout is de liefste hond die ik ben tegengekomen. Flap verdien! een hemel op aarde.
bron Unco-jerry
Wat is er mis mee, vraagt ons Marie? Hij pist binnen, hij gromt, hij is niet aanhankelijk, hij valt de andere hond aan en nu heeft hij het kindje nog gebeten ook. Wat is er dan goed aan het hondje, vraagt ons Marie?
Niks, is het antwoord.
Dat zet ons aan het denken. Binnen brengen, zo vlug mogelijk, beslissen we.
's Avonds stapt Flap met zijn baasje het asiel binnen.
Een timide ventje stapt op me af. Ik aai hem voorzichtig over zijn bolletje, in gedachten dat het volgens zijn baasje een smeerlapje moet zijn.
Hij kijkt me met zijn triestige bange oogjes aan. Graatmager is het eerste dat me opvalt. Tussen ons is het ijs onmiddellijk gebroken, hij vlijt zijn schraal lijfje tegen me aan .
Hij duwd zijn kopje tussen mijn knieen en zet zoveel druk op zijn oortjes dat ik direct weet dat dit niet normaal is.
Ik til Flapjes oortjes op en krijg braakneigingen van de stank die me tegemoet komt. Ik kijk van Flapjes ogen naar de ogen van zijn baasje en weet wie de smeerlap is.
Het is zeker niet Flappie. De eigenaar vertelt me, dat ze een jaar geleden met Flap naar de dierenarts is geweest en Flap een week antibiotica heeft gegeven, maar dit geen resultaat opleverde. Dat ze dan terug naar de dierenarts zou kunnen gaan, is niet in haar opgekomen.
Ik bel in haar bijzijn onze dierenarts op en mag onmiddellijk komen. Ik neem Flapje in mijn armen en laat het baasje voor wat ze is, want dit diertje heeft dringend medische hulp nodig. De dierenarts schrikt zich te pletter. Zijn bevindingen: Flap is zeer zwaar ondervoed, zijn oogjes staan dof en zijn ontstoken, hij heeft een zeer zware chronische oorontsteking met vergroeiingen tot gevolg. Dit hondje lijdt ondraaglijk veel pijn en moet steeds weer zijn pijngrens verleggen.
Hoe dat dit diertje deze hel heeft doorstaan, is mij een raadsel.
En dan heeft het baasje van Flap nog het lef gehad om hem af te kraken en met de grond gelijk te maken. Foei mevrouw, gelukkig werkt ons Marie haar zesde zintuig.
Deze schattebout is de liefste hond die ik ben tegengekomen. Flap verdien! een hemel op aarde.
bron Unco-jerry
,anders had hij nooit zo een welverdiende behandeling gekregen. 
wat afschuwelijk, wat een mazzel voor Flap dat de eigenaar dacht dat jullie gek waren anders had ze hem vast niet eens durven afgeven.
?
.