Het HondenForum

Hoi hoi,

Nou, ik ben eruit. Er komt binnenkort een pup (tussen nu en augustus het liefst). Alles bij elkaar afgewogen is dat gewoon de beste weg.

In het kort.
-Mijn lief hondje (briardXbouvier) heeft een (hele) slechte rug.
-Ze heeft sinds pasen vorig jaar meer moeite met alleen zijn (vroeger nooit).
-Ze is dolgelukkig met andere honden erbij, en dus een maatje zou haar veel plezier doen.
-Met andere honden is er ook weer nul probleem met alleen zijn, dus komt dat even mooi uit .
- Ze doet het voortreffelijk op de moderin, ze rent en vliegt is vrolijk, kan weer anderhalf uur wandelen en heel af en toe (als bezorgd baasje het toestaat) speelt ze heel enthousiast met grote lompe honden (ze is helemaal flieft op een enorme rotweiler/newfy reu in de buurt)

Ik zelf wil het allerliefst een beauceron of een hovawart.
Gezien mijn interesse in fokken en alles wat erbij komt kijken ("breeding better dogs" )....heb ik besloten dat ik het beste toch maar meteen op zoek kan gaan naar een teefje die potentieel uit zal groeien tot geschikt voor de fok.

Maar.....ik heb wel wat ervaring met Briard-pups...en de Beauceron is toch tot op zekere hoogte wel vergelijkbaar (voor degenen die het niet weten...was vroeger "familie" , vrijwel zelfde bouw en vergelijkbaar karakter.)

En...die zijn LOMP. Echt behoorlijk lomp. Wel heel lief verder hoor. Met de twee dames van mijn moeder was het soms echt een drama...hun favoriete manier van spelen is zo hard mogelijk aan komen rennen en dan vol in de flank duiken, of de kont in de strijd gooien. Met mijn hondje dus niet zo'n goed plan. Die is nogal eens over de kop geslagen destijds (nee, rugprobleem niet door ontstaan, maar het zal ook niet geholpen hebben..)

Nu twijfel ik dus. Ga ik voor mijn favoriete ras (is een Hovawartpup/puber trouwens net zo lomp, Inge en anderen??)...of ga ik voor een ander ras, maar iets kleiner en fijnzinniger...om mijn hondje beter te kunnen beschermen??

Aan de ene kant denk ik...tja, ik ben toch niet de enige die een jonge hond bij een oude hond zet?? En ik ben er toch zelf bij? Die pup kan toch snel genoeg leren dat ze niet lomp met de hond mag spelen?

Aan de andere kant denk ik...het wordt een maatje voor mijn hond en dus zou het leuk zijn als ze wel samen kunnen spelen, zonder dat ze daarbij het risico loopt omvergegooid te worden. Nu ze zo goed gaat op de moderin namelijk, rent ze weer graag en samen rennen is veel leuker dan alleen natuurlijk. Ik heb wel een heel leuk niet-erkend herdertje op het oog, die ongeveer 48-50 cm hoog is en ongeveer 20 kilo weegt.

En dan moet ik gewoon langer wachten op de mogelijkheid een beauci/wartje aan te schaffen.

Moeilijk...zucht.

Tips, meningen...alles welkom. Wat zouden jullie doen?

Ik zou voor in ieder geval voor een ras gaan wat een stuk kleiner en lichter is dan jouw hond. Gewoon ter bescherming van...Spelen gaan ze toch en dat kan het voor jouw oude hond met slechte rug maar beter een wat lichter exemplaar zijn. Een pup van een groter en/of lomper ras leren om niet te lomp spelen, lijkt me echt geen aanrader. Je zit er steeds maar bovenop en brengt zo veel spanning mee. Spelen is spelen en zo haal je echt de lol er af. Succes

Onze hovawart Wieke van nu 10 maanden kan behoorlijk lomp zijn tegenover onze cocker kruising. Toen ze een maand of 3-4 was kwam ze echt op Timo afrennen en sprong ze met 4 poten in de lucht bovenop hem :N: Toen was ze ongeveer net zo groot als Timo maar nu dat ze echt wel een stuk groter is blijft ze af en toe behoorlijk lomp doen. Een paar maanden geleden had Timo ook een rugblessure opgelopen waarvoor hij pijnstillers moest slikken. Nu geeft Timo wel een fikse correctie als Wieke hem pijn doet.

Ik kan je niet vertellen of alle Hovawarts lomp zijn...maar die van ons dus wel

Ik denk dat jij je keuze al hebt gemaakt

Ga ervoor zou ik zeggen.....en houd je oude hond gewoon goed in de gaten

Vrienden van ons hebben 2 Hovawarts en de term lomper dan lomp is beslist op die twee van toepassing
Gezien de rugproblemen van je hond is het misschien verstandiger om voor een wat lichter typetje te gaan.

Bedankt voor jullie reacties.

Blijft moeilijk...maar het hoeft niet op stel en sprong natuurlijk.
Ik ga dit weekend kennis maken met het kleine herdertje. Ik stel jullie meningen en ervaringen zeer op prijs.
Op zich ben ik niet bang dat ik mijn liefie niet tegen een lompe pup kan beschermen, maar ik moet er gewoon heel goed over nadenken.

Overigens was het in huis nooit een probleem...Het probleem ontstaat pas bij het rennen (als die lomperikjes vaart kunnen maken). Thuis spelen ze wel op een paar vierkante meter...wat kontendraaien en oren-happen.

Haha, ja, klinkt als hoe ik de hovawart ingeschat had. Zucht. Waarom val ik op die vreselijk lompe rassen ?

Ze kan het met de wat meer volwassen versies van de briard in ieder geval héél goed vinden. Ik denk dat ze elkaar qua karakter wel liggen.
Ze gaat ook vaak mee naar Briard evenementen en daar loopt ze gewoon los door de hele bende heen.

Met Amélie (de jongste briard van bijna 3) hebben we het altijd zo gedaan. De ene helft van de wandeling mocht zij los, de andere mijn Boen. Niet dat er anders iets gebeuren zou, maar omdat Amélie en Saar altijd samen heel hard lomp gaan zijn en die van mij dan mee wil doen en dat is gewoon veel te heftig qua bewegingen voor haar.

En dat ging prima. Geen van beiden had er moeite mee (die van mij nog het meest...jaloers typje )
Maar inmiddels zijn ze er zo aan gewend dat ze niet meer vast hoeven.
Ik zou dus eventueel de 1 aan de flex en de ander los kunnen doen.


Echt moeilijk. Wat ik me vooral afvraag is...die briard-draakjes waren natuurlijk niet van mij. Dus die zag ze maar zo af en toe. Zou het anders zijn als het "haar" pup is?? Snauwt ze dan beter van zich af? Ik denk het wel, maarja, dat soort inschattingen zijn moeilijk te maken. Ze is zowieso niet erg gecharmeerd van pups trouwens, dus ze zal die andere pup ook niet direct erg leuk vinden. Godzijdank heeft ze geen pupnijd ofzo...ze vind ze gewoon druk...(en geef haar eens ongelijk).


Op dit moment neig ik erg naar te kiezen voor het kleinere herdertje, Omdat het alles zoveel makkelijker maak, maar ik ben al jaren bezig met orienteren op zowel die beauceron als de hovawart (nog veel langer), dat het wel een heftige beslissing is.

(Klinkt dat stom he)

Ps...zouden jullie het erg sneu vinden voor een pup als ze niet op volle kracht in mijn hond mag rennen, maar wel gewoon kan spelen met andere honden van sterker gestel?? (die zijn er hier genoeg) Is het dan minder erg dat ik een rem op het buiten spelen moet zetten of maakt dat niks uit?

Zucht, het leven is vol dilemma's

P.s. is Timo weer helemaal hersteld van zijn rugblessure??!!

Over welk klein herdertje heb je het als ik vragen mag? (ben nieuwsgierig)

Jouw moeder fokt toch zwarte briards als ik het goed heb?
Ik weet dat de meeste briard liehebbers vaak een voorkeur hebt voor óf zwart óf fauve...Maar wat ik ook weet is dat de zwartjes vaak veel drukker en onstuimiger zijn dan de fauvjes (idd de kont erin gooien en op volle snelheid erin duiken)
Als ik kijk naar het spelgedrag van femke in vergelijking met de zwartjes (er wonen er hier 2 in de buurt) is het wel een verschil. Femke is afwachtender, laat de anderen meer rennen, ontwijkt ze op de goede momenten maar zet zodra ze kan de sprint in om de anderen achter zich aan te krijgen.

Ik denk ook dat je heel erg moet kijken naar het gedrag van je eigen hond, wat voor een type het is met andere honden.
Als ik dan kijk naar de honden van mn ouders, waar femke heel vaak komt, dat is dan weer een heel verschil
Mijn ouders hebben een oude herder kruising (boyca), hij is 11 en lichamelijk echt niet meer zo fit als hij was. Hij heeft artrose en vaak een pijnlijke hals, spelen doet hij nog wel, maar het is hem snel te veel.
Nu is hij ook een reu die duidelijk laat merken wat hij wel of niet wil, en ondanks dat hij zo krankemikkig is, is hij wel de baas!!!

Femke laat hem vaak met rust, ruw spelen zoals ze met de andere hond van mijn ouders doet, doet ze met Boyca niet.
Ze hebben ook nog een pyreneese herder van 8 maanden...(petit)
Als er iets een drukke en springerige hond is is het wel de pyreneer!!!!
Dat klotst de hele dag maar door!!!!!Het is gewoon schandalig om te zien hoe ruw mijn femke en petit met elkaar kunnen doen!!!!
Gek genoeg respecteert ook petit de grenzen van Boyca en doet niet zo ruw met hem als ze met femke doet...
ze spelen wel met elkaar, maar zachter en zonder geluiden (gewoon lekker liggend op de grond)

Nu moet ik er wel bij zeggen dat petit een hondje is die heel goed zelf kan spelen. Mn moeder kan haar rustig alleen in de tuin zetten (om even stoom af te blazen) waar ze vervolgens een uur allen gaat rennen en graven en gek doen. Ook tijdens het wandelen laat ze de oude reu Boyca met rust.

Ik weet niet hoe vaak je in staat bent om je as pup met bv de honden van je moeder te laten spelen, maar als je pup (waar je dan ook je interesse in hebt) genoeg mogelijkheden heeft om een paar keer lekker per week te kunnen rausen met een paar van die grote haarballen, en de rest van de week zich een beetje in moet houden tov. je eigen oudje,
dan zou ik zeggen: ga ervoor!!!

Ik kan me ook voorstellen dat je misschien een briard wil, omdat je daar nu eenmaal inzit.
maar aan de andere kant, het is natuurlijk ook wel heel erg spannend om je te kunnen verdiepen in een ras waar je ook heel veel liefde voor hebt.

Wat bedoel je dat er met 'het alleen' zijn dan geen probleem meer is? Dat probleem kan er dan nog steeds zijn omdat jij dan als roedelleider afwezig bent. Het kan ook over zijn, maar 'n tweede hond is geen garantie dat 'n hond dan beter 'alleen' thuis kan zijn.

met mijn verhaal wil ik btw alleen maar delen wat mijn ervaringen zijn met een oude, niet al te fitte hond en een megadrukke, lompe en beweeglijke pup.
Ik denk namelijk dat je moet gaan voor het ras dat je het liefste wilt en niet voor een kleiner ras dat je minder leuk vindt, maar beter past bij de hond die je nu hebt

Ik denk dat het grootste probleem 'm erin zit als jij er niet bent. Kan je eigenlijk altijd toezicht houden (afgezien van even boodschapjes doen als de pup lekker moe is en toch gaat slapen), dan lijkt me dat je heel veel wel in goede banen kan leiden.
Zeker als je veel andere vriendjes voor de pup buitenshuis op kan zoeken.

Het lijkt mij dat een hond van 20 kilo als die druk en wild speelt ook nogal hard aan kan komen bij je oudere hond. Ik weet niet hoe druk, wild dat herdertje is dat je op het oog hebt?
Maar ik denk dat je alleen met echt hele kleine lichte hondjes vrijwel geen risico hebt op bezeren van je oudere hond, 20 kilo is ook al best een gewicht als dat vol tegen je oudere hond aanknalt bij wijze van spreken toch?
En ach, over een heel klein hondje kan ze weer struikelen, ook niet helemaal safe dus

Als je zelf eigenlijk gewoon heel heel heel erg graag een Beauceron of Hovawart wilt, en eigenlijk veel liever dan dat Herdertje, tja, dan kan me me voorstellen dat als je voor het Herdertje kiest er toch wel iets blijft knagen.

@ neeltje

Qua alleen zijn...dat weet ik al! Ze is nu vrijwel nooit meer alleen omdat ik of een oppashond heb rondlopen (CC of Briard) of meegaat, of bij mn moeder is (weer de Briards).

Ze kan in alle gevallen zonder enig probleem alleen zijn (met die honden). Ik vermoed dat de oorzaak van het plotselinge niet-meer-alleen-kunnen-zijn (waarschijnlijk angst en/door pijn) nu weg is. We hebben ook alweer wat getraind, en dat ging goed, (15-20 min). Omdat ik liever niet heb dat er weer wat gebeurt waardoor we opnieuw kunnen beginnen, probeer ik het nog niet meer langere tijden. Ze heeft vorige keer alle deurposten richting huis uit gesloopt, omdat ze kennelijk wilde ontsnappen. Ze was toen ook de hele dag bang voor alles. Weken lang!
(Helemaal doorgelicht op de universiteit zowel medisch als qua gedrag).

Waarschijnlijk (edit: misschien) kan ik haar dus gewoon weer aanleren alleen te zijn, maar ik zie gewoon hoe ze enorm opleeft met haar regelmatige maatjes. Ze liggen poten aan poten in de kamer. Snuffelen aan alles samen etc. etc.

@Bri: Ja zwart ja, maaaar... de komende dekking wordt waarschijnlijk een fauve reu!!!! Spannend!!!!
Ik heb niet de indruk dat dat verschil er is, tussen zwart en fauve. Ik weet wel dat er soms zulke dingen geroepen wordt, maar soms lijkt dat meer een soort 'onderbouwing' van de keuze voor kleur te zijn, dan een waarheid. Onze twee zwartjes zijn in huis erg rustig...saartje zelfs zozeer dat ze al járen Saai-Briaai heet, haha.

(edit..maar ik weet het niet hoor, misschien is het inderdaad wel zo...wij hebben namelijk het idee dat fauvjes feller zijn, haha, grappig toch..Er vallen vaker fauvjes uit dan zwartjes (is mijn ervaring, zo zie je maar!), haha, maarja, er zijn ook minder zwartjes natuurlijk en ook minder zwartjes fokkers, dus als daar dan een paar van fokken op karakter..lijkt het verschil ineens heel groot). Ik vindt dat bij beide kleuren over het algemeen te weinig op karakter wordt gelet (overigens idem dito bij de beauceron). Weetje het zijn gewoon sterke karaktervolle honden. Dat hoort er dus allemaal bij. Vals is een heel ander verhaal natuurlijk. (einde edit)

Ik vind fauvjes ook fantastisch....vind de zwartjes wat glanzender en in die zin mooier, maar de fauvjes vind ik weer zo'n pracht toet hebben, met dat mooie masker...Veel meer uitdrukking!

Maargoed...in het bos, zijn ze dus NIET meer rustig, haha. Maar het is iets wat gewoon bij de briard hoort, dat lompe. Zo zijn ze (er zullen uitzonderingen zijn) allemaal. Moet wel toegeven dat Saar wel gewoon erg hardhandig is, en dat heeft ze niet zo goed door. Amélie is ook erg lomp, maar minder grof, als je snapt wat ik bedoel. Die kan dus ook beter reageren op sijntjes van anderen dat het te hard gaat.

Ik heb ook uitgebreid met een Briard- en beauceron-keurmeester gepraat en die vertelde dat zijn beauceronnen ook zo vreselijk lomp waren. We moesten er hartelijk om lachen, maarja, daar heeft mijn hondje niks aan natuurlijk.

Ik zou wel graag een briard willen, maar ik heb een permanente pols/handblessure waardoor ik de vachtverzorging niet zo zie zitten! Wat ik daarmee vererger aan mn hand (qua pijn, met name) kan ik niet meer doen met iets anders. En daar gaat nogal wat tijd inzitten helaas.

@ Moos, ik kan wel veel thuis zijn, en om zowel pup als hond te beschermen zal ik toch aan bench-training gaan doen voor als ik weg ben, de eerste maanden. Thusi maak ik me dus inderdaad ook weinig zorgen over, zeker aangezien ik dan ook weer de vloeren zal bekleden en mijn hondje dus gewoon wat steviger staat.

Het gewicht is niet het grootste probleem, je ook honden die gewoon wat " zachter in de bek" zijn en dat zou al veel schelen!! Het herdertje, schijnt inderdaad wat zachter in de omgang te zijn, wel druk in de zin van vrolijk en actief.

Maar jullie hebben gelijk, misschien is het wel geen goed plan om een ander hondje te kiezen dan waar ik al mn hart aan verloren heb. Maar jullie kennen het vast..mijn Boenjaatje is het liefste hondje van de wereld. Dus het maatje moet haar wel plezier doen, anders winnen we niks.
Maar met wat moed beleid en trouw moet dat inderdaad wel lukken.

Ze is dolgraag bij haar lompe-briard-roedel.

Madelief schreef: P.s. is Timo weer helemaal hersteld van zijn rugblessure??!!

Ja hoor, Timo was er na 10 dagen ontstekingsremmers weer vanaf

Het is inderdaad moeilijk om een keuze te maken als je je hard verloren hebt aan een beauceron of hovawart. Wij vroegen ons ook wel af of we het Timo wel aan konden doen zo'n groot lomp wartje...maar hij houdt zich goed staande en ze zijn de grootste maatjes.

Oh gelukkig!!

Ja, dat is het...wel lomp, maar ze is dol op haar parttime-roedel. Dus in the end komt alles goed. En dan is het wel weer ook zo dat het nu (door de prednison) beter gaat dan toen.

Tja....aaaaaarchg....moeilijk hoor!! Nu neig ik weer naar mn grote liefde, hahahaha.

Hmm... lastig. Een grote, jonge hond bij een blessure-gevoelige hond, ik geloof dat ik het niet zo snel zou doen (maar goed, ik wil dan ook niet fokken ).
Als ik kijk naar mijn eigen honden: Billy heeft een knie-operatie ondergaan vorig jaar (implantaat gekregen) en hoewel het heel, heel goed gaat, is toch het grootste risico het spelen met 'foute vrienden', zoals mijn orthopeed het noemt. Daarmee bedoelt hij dus idd grote, lompe, drukke honden.
Mijn andere hond Silka is ook al ietsje ouder (6) dus wat minder onbesuisd en kleiner en lichter dan Billy. Met spelen, dollen en rennen gaat dat nu goed, gelukkig.
Tijdens het revalideren mochten ze niet spelen en was ik steeds bezig met een soort politie-agent spelen om Bill te beschermen. Zielig voor zowel Bill als Sil (ze willen immers alleen maar spelen) en ik ben blij dat ik dat niet de hele tijd in de gaten hoef te houden.
Dus nee, als ik in jouw schoenen zou staan, zou mijn keuze uitgaan naar een minder groot ras (en ook niet naar een jonge hond of pup).

Nogmaals bedankt voor jullie reacties.

Ik heb inmiddels kennis gemaakt met het herdertje en ben eigenlijk gewoon verliefd, haha. Dit is een fantastisch hondje en doet zeker niet onder voor de hovawart of beauceron (in de zin van bij mij passend en mooi). Samen met de breekbare staat van mijn lief Bonhaatje is de keuze dan ook eigenlijk wel snel gemaakt.
Hoe jammer ik het ook vind, het is op dit moment de beste weg denk ik om te kiezen voor een maatje voor de hond. Dat het toevallig ook nog een erg leuke hond is, maakt het alleen maar makkelijker. En ook meteen veel minder jammer natuurlijk, haha. Want ja, dit hondje ben ik ook he-le-maal weg van.

Let wel..in de toekomst komt er vast eens 1 van die twee lomperdjes, maar ik ben pas 33 lentes jong , tied zat.

De honden die ik gezien heb zijn heel erg sociaal, erg lief en aanhankelijk, prachtig om te zien en de pups (en ouders) zijn duidelijk heel zacht in de bek. Ze zijn nauwelijks dominant en dus zal mijn hondje ondanks haar gebreken waarschijnlijk weinig moeite hebben met duidelijk aangeven als er te ruw gespeeld wordt.

Ik hoop dat ze er een supermaatje aan zal hebben en dat ze nog heel veel jaartjes bij me blijft!

Zoals het er nu naar uitziet, ben ik eind maart de trotse eigenaar van een kersverse pup!!

groetjes!

Oh sorry,


de Chodsky-Pés.

http://www.krmivo-brit.cz/data/images/c ... a26cb8.jpg

Wat een prachtig hondje om te zien zeg!!

Zo moooiiiii zeg Wat een plaatje van een hond. Dat is toch helemaal geen tweede keus hoor. Vertel eens wat meer, wat is dit precies voor een ras, reu of teef, enz enz enz.

neeee, dit kun je inderdaad geen tweede keus meer noemen, haha.

Dus het komt er op neer dat ik drie eerste keuzen heb, hahaha, want ik kon al slecht iezen tussen de beauceron en de hovawart .

Het is een tjechische herder. Niet echt klein hoor, maar wel kleiner en fijner dan de gemiddelde herder. Ik ga voor een teefje, maar het is nog erg pril, en dus weet ik nog niet veel meer dan dat . De keuze welk teefje moet nog gemaakt worden. Ik wilde niet direct kiezen of besluiten, maar er eerst even over nadenken (gezien alles hierboven en mn hele leefsituatie). Overigens heb ik ook geen eerste keus. Inmiddels zijn we wel telefonisch overeengekomen dat ik een teefje krijg (jippie!!).

Het is niet zozeer persé een schapenherder als wel een herder-type hond. Veelzijdig inzetbaar, ook als begeleidehond enzo. Kennen weinig dominantie maar zijn wel zelfverzekerd en ook waaks/beschermend. Je kunt er leuk mee sporten (behendigheid enzo), maar ze gaan niet stuiteren als je eens een dagje geen zin hebt.

Ach, ik praat ook maar mensen na natuurlijk, maar mijn indruk is dat het allemaal erg klopt en ik zal zeker hier laten weten hoe het het puppenkind zal vergaan!!!

Ik ben helemaal in de wolken haha. Dus mijn derde eerste keus is wel een goede!!

Wat een schitterende hond! Soort mini-Oud-Duitser...

Gefeliciteerd! (En ik hoop van harte dat je 'Bonhaatje' het trekt, maar goed, daar ben je zelf bij! ).

ideeen voor hondennamen beginnend met een N:

http://www.bordercollies.nl/wh/wdtnames.shtml?q=n*

Ik vind het een prachtige hond....

Thanks allen, ik sta helemaal achter mijn keuze!
Ook na een nachtje slapen, haha.
Vandaag moet ik een naam bedenken met een N. Pff, daar had ik me natuurlijk nog helemaal niet op voorbereid, dus ik heb al een uur achter de pc gezeten en allerlei sites afgezocht.

Heb de perfecte naam nog niet gevonden....dus dat is het doel van de dag.

@ Rami, dit hondje is welliswaar niet écht klein, maar oh zo zacht in de omgang, en toch een stuk lichter dan mijn monster. Alles in vergelijking met die lomperikken he .
Mijn hond is namelijk ook best wel lomp (tja, kruising bouvier/briard..wat wil je), maar door haar rug niet stevig genoeg.

Ik verwacht dat het met dit hondje heel goed zal gaan, gebaseerd op twee punten.
1. ze spelen zachter en zijn lichtvoetig, natuurlijk ook 10 kilo lichter
2. ze zijn niet dominant en dus kan de mijne dat wel zijn, ze voegen zich
er naar. Meer eigenlijk bedoel ik: Ze zullen snel begrijpen als ze
afgesnauwt worden. Een briard-pup (en beauci/wartje) heeft nog wel
de neiging om dan
gewoon nog ff tien keer te proberen...tot ze echt goed terecht worden
gewezen (niet mijn hondjes sterkste kant, of anders gezegd...de twee
briard-tantes hier waren ieder de voorste uit het nest , dat zegt
misschien meer, haha)

Ik denk dat ze dus ook sneller echt maatjes zullen zijn dan als ik een lompe pup neem, want die zijn met 2,5 a 3 jaar nog steeds lomp, zeker als ik een ras neem wat wel dominante tantes kent, want die gaan het natuurlijk uiteindelijk glansrijk winnen van mijn krakkemikje.

Uiteraard zit ik er bovenop en zal ik het heel goed begeleiden waar nodig, en ik zal natuurlijk laten weten of er echt gebeurt wat ik verwacht! Ik denk alleen wel dat ik nu mijn toekomstig puppekind zal moeten beschermen tegen het wild bruisende enthousiastme van de briards van mijn moeder....hahahaha, altijd wat. Maar goed, die wonen hier niet dus dat scheelt een hoop!

Het blijft gewoon moeilijk met een hond met gebreken. Ik sta overigens her en der op herplaatsings-lijsten, maar dat schiet niet erg op, en gezien de rassen waar ik op val, zijn dat meestal ook wel probleemhonden. Nou ben ik wel in voor een uitdaging, maar sommige problemen zijn te groot om in mijn leefsituatie met de voor mij beschikbare tijd op te lossen.

Maar dat was waar ik principe heen wilde. Ik heb mijn monsterbol uit het asiel, en het zou zo makkelijk zijn om weer een hond eruit te halen. Kijken of het klikt, een maatje, klaar. Iedereen blij. Maar ik heb nu al ruim 7 jaar verdriet van de pijn van mijn hond en zoveel onmacht gekend, met gesleep naar artsen. specialisten, homeopaten, acupuncturisten, manueel artsen, noem het maar op, dat ik liever nu even geen hond met verborgen onbekende problemen opvang. Even rust voor mijn emotionele brein .

Want let wel, het gaat nu echt serieus voortreffelijk met mijn hond. Ze rent en vliegt en speelt en is hartstikke happy, en dat komt nu allemaal door de prednison en de ondersteuning bij Aharon. Maar ik heb in de voorgaande jaren meerdere malen op het punt te staan om mijn vrolijke clown te laten gaan! Maar afein, dat ken je, met een hond met een knie-operatie/revalidatie wellicht. Mijn hond heeft ook een operatie gehad, en had een 6 maanden lange revalidatie. In de tijd heb ik haar totaal af moeten leren om te spelen. Pas veel later mocht ze weer een beetje spelen (maar hoe leg je dat uit ? ).
Dus ik weet inderdaad wel hoe het is om een hond dingen te moeten ontzeggen. Echt niet fijn.

Ik hoop echt dat ik, nu in deze periode, een leuke gezonde hond in huis haal, die in de periode dat het zo fantastisch gaat met mijn monstertje op kan groeien en dat ze samen een lekker roedeltje zullen vormen. En ik heb er alle vertrouwen in.

Oh, geweldig mooi hondje zeg!!!!!!!!!!!!!!!! Gefeliciteerd met je nieuwe pup!

Wat een prachtige hond! Ik ben benieuwd hoe je haar ervaart straks.

Heel veel plezier met je pup. Het ras ziet er geweldig uit. Onze pup (aussie 12 weken) speelt ook weleens met de maltezer van 16,5 jaar van mijn ouders. Meestal zorg ik gewoon dat mijn pup al een beetje moe is en dan geef ik ze allebei iets lekker om op te kauwen en dan lijken ze elkaars gezeldschap erg te waarderen!

Veel plezier en ik hoop dat je nieuwe pup een leuk maatje wordt!

Groetjes Léonie

Wat een mooie hond! Ik ben helemaal verliefd op de Oud Duitse Herder (vooral het uiterlijk) en deze is helemaal top! Ik kan niet wachten op de foto's van je hondje

Wat een prachtige hond. ik had er nog nooit van gehoord.
H/Zij lijkt op de langharige Duitse herder uit werklijn die hier onlangs te logeren was.

Ik ga op zoek naar informatie over het ras.

Prachtige honden zijn het.
En van die foto zou je haast hebberig worden
Ik hoop dat het alles word wat je ervan verwacht, aan de voorbereiding zal het niet liggen in ieder geval

love it