Het HondenForum

Wij hebben nog altijd contact met de fokster van femke. Nu heeft haar moeder weer een pupje gekregen.
Echter, het is maar 1 pupje, meer zat er gewoon niet in
Pupsel (Hirko) heeft de tijd van zn leven, is tonnetje rond en ziet er goed uit..
Nu vraag ik me alleen af, hoe gaat dat eigenlijk met de socialisatie?
Normaal gesproken leren de pups natuurlijk van elkaar, maar hoe gaat dat nu in zn werk?
Neemt de moeder alle "lessen" voor haar rekening? Of is het toch wel een gemis dat het pupje geen broertjes en zusjes heeft?
Nu moet ik wel zeggen dat er in het huis 5 briards leven, dus er zijn honden genoeg...

Ik ben wel benieuwd naar de reacties

dit is m:
http://users.telenet.be/memoiredepatrac ... _wk2_3.JPG
http://users.telenet.be/memoiredepatrac ... wk3_14.JPG
http://users.telenet.be/memoiredepatrac ... _wk3_5.JPG

Ik had vorig jaar ook 1 pupje. Toen ze zes weken was heb ik twee leeftijdgenootjes "geleend" van een andere fokker.
Je kon echt merken dat ze een eenling was maar dat veranderde al snel. Ik ben blij dat het zo kon. Want moeder had ook niet meer altijd zin om bij haar te blijven en dan is alleen toch wel erg alleen.

Wieke was na het overlijden van haar broertjes enig pup. De moederhond heeft haar streng opgevoed maar heeft ook veel met haar gespeeld. Je kon wel merken dat ze enig pup was aangezien ze in het begin soortgenoten een beetje eng vond alhoewel er wel nog zo'n 5 hovawarts in huis rond liepen. Maar nu zie ik eerlijk gezegd geen verschil met honden die wel nestgenootjes hebben gehad.

ik heb ook ooit een nestje Sabueso's met maar 1 pup gehad.
die heb ik vanaf 5 weken meegenomen naar een fokker die pups had rond de zelfde leeftijd. rond de 7 weken kon hij al goed spelen met mijn amipupje van 14 weken. toen waren ze net zo groot.
zodra hij ook maar eenigzinds mee kon dan nam ik de pup mee.
hij ging ook mee naar de ringtraining waar op dat moment ook meerdere jonge pups liepen. niet om mee te lopen hoor, maar wel om zijn contacten op te doen.
ook had ik voor hem een pluche konijntje dat vanaf zijn geboorte in de kist lag, daar lag hij altijd overheen en is ook mee gegaan naar zijn nieuwe baasje, hij heeft veel gesloopt behalve zijn konijntje is nu na 7 jaar nog heel.

het pupje is geboren op 26 januari, dus nog heel jong.
(@ inge: ze woont ook in lokeren, dus als je nog een kleine briard reu bij je elftal kan gebruiken... je weet het niet..) Ik heb geen idee wat de fokker gaat doen met haar qua socialisatie (niet over gehad..)
Maar ik geloof dat er een aantal bevriende fokkers in haar omgeving zijn die ook pups hebben opt moment, dus vast wel mogelijkheden genoeg...
Zou een hond er echte schade aan kunnen overhouden? dus dat hij nooit leert hoe om te gaan met spelsituaties ed? of is dat pas van belang op latere leeftijd?

Gezien het ras vind ik het idd wel een puntje om even bij stil te staan. Het hoeft inderdaad natuurlijk helemaal geen problemen te geven, maar je kent je ras inmiddels zelf ook wel.....het zijn wel erg lompe rouwdouwers , en een behoorlijk socialisatie is helemaal niet misplaatst. Maar ik neem aan dat de fokker van Femke daar wel mee bezig is.

Ik weet natuurlijk niet wie de ouders zijn of welke lijnen erin zitten, maar bij de ene lijn zou ik nét ff wat beter mn best doen dan bij de andere...so to speak!

Maar mensenaandacht zal dit lekkere propje niet te kort komen denk ik zo. Het zal wel een knuffelkont eerste klas worden. Het is een scheetje.

groetjes

toevoeging: als je ziet wat zo'n nest briardjes (lees: hondjes) allemaal van en met elkaar leert in die eerste weken!!! Het zijn gewoon pittige rakkertjes...ook heel jong al . Er wordt om prooien gevochten, gedeeld, te ver gegaan (en dus leren stoppen), samen geslapen, elkaar gewassen, heel hard gerend en gespeeld, (wat met volwassenhonden natuurlijk niet zo goed kan), tegen elkaar geduwd, elkaar omgegooid, de ene keer de ene boven, dan weer de ander..etc etc , vul het maar in! Als een briard geen nerveus of angstige trekjes heeft is het een heel krachtige, overenthousiaste doldrieste jonge hond...dus ik zelf zou idd met "leenpups" of op een andere manier toch wel zo vroeg mogelijk proberen die pup te laten leren wat wel en niet kan, en vooral...dat je niet altijd je zin krijgt

Ik heb in 2006 van Sjefke een nest gehad wat maar uit 1 pup bestond.
Heb nog geprobeerd of ik via de Moederloze Pupcentrale iets kon regelen voor wat betreft nestgenootjes maar helaas was er destijds niets aangemeld wat in aanmerking kon komen om bij Sjefke te leggen.
Ik heb er met Dikkie Dik het beste van gemaakt, heb hem vanaf 6 weken meegenomen naar mijn werk, waar een flinke roedel honden in allerlei grootten en maten aanwezig was, en van verschillende leeftijden. Hij heeft ook veel gehad aan Nozem, zijn halfzus.

Inmiddels is hij ruim 1 1/2 jaar oud en is tot nu toe opgegroeid tot een stabiele Laekense met een enorme zelfverzekerdheid. Hij is bovengemiddeld sociaal naar mensen toe en kan ook prima met andere honden overweg.
Het enige wat denk ik veroorzaakt is doordat hij als enige pup is opgegroeid is dat hij bij andere honden niet van ophouden weet om ze uit te dagen als ze zelf niet op zijn spel in gaan. Dan wordt hij flink irritant en gaat heel erg blaffen om maar zijn zin te krijgen.
Of dat puur ligt aan het feit dat hij geen broertjes en zusjes heeft gehad in het nest of omdat hij bij zijn eigenaren best een beetje verwend is durf ik niet te zeggen.

Ideaal is het hoe dan ook niet, een nest van 1 pup. Ik hoop dat er de mogelijkheid bestaat om pups van ongeveer gelijke leeftijd en grootte er (tijdelijk) bij te zetten.

ik woon op zeeuws-vlaanderen en heb nog 3 amerikaanse cocker pups van 12 weken.
daar mag hij wel mee komen spelen als ze wil

ik heb er ook 1, voor het eerst en na een spoedkeizersnee om half 6 smorgens natuurlijk:) Moeder moest er de eerste 5 dagen niets van weten, daarna heeft ze haar taken gelukkig wel weer opgepakt. Overmorgen is Solo, heeeeel origineel he die naam, 3 weken jong en staat de hele meute klaar om te spelen met het nieuwe kind en het tot vervelends aan toe af te lebberen zoals ik vandaag merkte toe hij even door de kamer probeerde te waggelen.
Aan aandacht zal hij geen gebrek hebben en ik ga er nu dan ook maar gewoon even van uit dat het allemaal wel goed komt met deze chinees.
Foto van vanmiddag, omringt door een paar van zijn bewonderaars:)

prachtige foto!!!!

Volgens de boekjes wordt een pup door de moeder (en andere volwassen honden) opgevoed en leert een pup van nestgenoten sociaal gedrag. Een gemis aan andere pups geeft dus een gemis aan sociaal gedrag en ook het leren doseren van de beet wordt geleerd door spelen met andere pups. Het is dus wel van belang te kijken of de pup nog in contact gebracht kan worden met andere pupjes.

Dank je wel! Er gaan er hopelijk nog vele volgen van dit soort:)
Als alles volgens plan verloopt zal Solo opgroeien in de meute onder het toeziend oog van een gevoelige pleegmoeder (lees: ik:)) Hopelijk moet dat genoeg zijn om hem een wereldhond te laten worden. De tijd zal het leren!