Het HondenForum

Dit boek heb ik ontdekt: Paranormale ervaringen met honden.
Voor iedereen die eens de andere kant van onze viervoeters wil bekijken, of je er nu in gelooft of niet. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom sommige honden soms naar een bepaald punt kunnen staren (bv op de muur) en er totaal niks te zien is. Misschien vind ik in dit boek wel een antwoord op vraag. Als ik hem ontvangen heb, en kunnen lezen, breng ik zeker verslag uit

PARANORMALE ERVARINGEN MET HONDEN door INGEBORG KLASENS

http://www.boekscout.nl/html/boek.asp?id=233

Dat lijkt me inderdaad ook wel wat . Niet alleen honden hoor, katten kunnen ook soms zo raar reageren op "iets" .

Heel interessant lijkt me dat. Ik heb een poes die ook vaak reageert op "iets". Jaren geleden als zij de zolder opging begon ze altijd te blazen en te grommen naar een bepaalde hoek. Daar was voor mij niets te zien. Was er wel van overtuigd dat er iets was, maar ik had er verder geen last van, dus trok ik mij er weinig van aan. Het is ook weer na jaren vanzelf verdwenen. Dezelfde poes moest vorig jaar haar "maatje" missen. Ze was erg van de kook en heeft lang gezocht, binnen en buiten. Na een paar dagen zat ze met mij op mijn slaapkamer en begon ineens heel erg te staren naar de stoel. Echt intensief kijken. Daarna werd ze rustig en ze heeft nooit meer gezocht naar haar vriendje. Ik ben er van overtuigd dat haar maatje op dat moment afscheid heeft genomen en dat het toen goed was.

Lydia

Elsie schreef:Heel interessant lijkt me dat. Ik heb een poes die ook vaak reageert op "iets". Jaren geleden als zij de zolder opging begon ze altijd te blazen en te grommen naar een bepaalde hoek. Daar was voor mij niets te zien. Was er wel van overtuigd dat er iets was, maar ik had er verder geen last van, dus trok ik mij er weinig van aan. Het is ook weer na jaren vanzelf verdwenen. Dezelfde poes moest vorig jaar haar "maatje" missen. Ze was erg van de kook en heeft lang gezocht, binnen en buiten. Na een paar dagen zat ze met mij op mijn slaapkamer en begon ineens heel erg te staren naar de stoel. Echt intensief kijken. Daarna werd ze rustig en ze heeft nooit meer gezocht naar haar vriendje. Ik ben er van overtuigd dat haar maatje op dat moment afscheid heeft genomen en dat het toen goed was.

Lydia

Kelbie, mn rottweiler, kan soms zo ook naar een plek boven mijn staanlamp in de living blijven kijken, en er is ook niks te zien. En er staat bij mij in huis een grote spiegel, die ze al 2 jaar kent, en de laatste 2 weken heb ik gemerkt, dat ze naar iets in de spiegel staat te kijken. En een paar dagen terug, lag ze in haar nest te slapen, en plots hefte ze haar kop op, en keek vanachter de hoek recht naar die spiegel. Heeel bizar allemaal

Leuk, heb hem direct besteld

*Linda* schreef:Leuk, heb hem direct besteld

Idem dito

we hebben hem ondertussen ontvangen ...

ben benieuwd ....

Heb het boek zaterdag uit de bus gevist en het net uit. Helaas, een erg slap boek. Meer kan ik er niet van maken Het gaat maar door over energieen, zichzelf, zichzelf en zichzelf. Schrijfster is psychisch zwak en komt daardoor niet geloofwaardig over. Er zit geen lijn in, gaat bijna niet over honden maar wel voor een groot deel over het ziektebed van haar vader. Geen concrete gebeurtenissen alleen maar vage persoonlijke aannames. Het komt op mij over als een hondenbaas die werkelijk álles wat haar hond ooit deed, zelfs de meest hondse gedragingen, heeft vertaald naar paranormale acties. Dat de schrijfstijl daarnaast ook nog eens om te huilen is, maakt het alleen maar erger Geen aanrader wat mij betreft