Het HondenForum

Zo hier en daar lees ik op het forum dat je grommen van een hond niet moet bestraffen, omdat grommen een waarschuwing is en als je dit zou bestraffen, een hond het grommen over kan gaan slaan en direct kan gaan bijten zonder waarschuwing.

Wat is jullie mening hierover?

Ik 'bestraf' grommen dus wel. Niet de grom uit pijn, daar reageer ik anders op, maar puur grommen dat corrigeer ik wel. Ik wil het niet hebben dat mijn honden naar mij grommen.
Heb er ook nooit iets van gemerkt dat ze het grommen dan maar overslaan en gaan bijten.

(hoe vaker ik 'grommen' schrijf, des te gekker klinkt het woord )

ligt aan de manier van grommen
als ik weet waarom hij gromt, en ik vind dat niet nodig, dan zeg ik dat hij op moet houden
voorbeeldje daarvan is, grommen als buiten iemand langs loopt
als hij naar een bepaalde plek staart en gromt, zonder dat ik zie/snap/weet waarom hij gromt, kijk ik het even aan
en ook grommen als mayco bij zijn kluif komt mag, omdat dat dus idd een duidelijke waarschuwing is
dus tja, het, in mijn ogen, onnodige grommen wordt "afgestraft" maar dus niet in alle situaties

Ik accepteer ook geen gegrom naar mij
Nou komt het eigenlijk ook nooit voor maar toch

Moos heeft als puber-pup eens naar me gegromd toen ik hem af wilde drogen. Toen ik heb ik hem bijna instinctief enorm op zijn lazer gegeven (bij zijn lurven gegrepen--niet knijpen of sjorren, maar vastpakken--en hem heeeeel boos toegesproken). Daarna heeft hij het nooit meer gedaan op die manier.
Hij heeft jaren later weleens geprobeerd of hij naar me kon grommen als ik hem wegduwde bij iets te vreten op straat. Helaas voor meneer, ook dat kon niet

Dat is ook alweer lang geleden ondertussen, en ik kan me verder niet herinneren dat Moos naar mij gegromd heeft En hij heeft me ook sindsdien nooit zonder waarschuwing aangevallen (ook niet met overigens)

Overigens corrigeer ik lip optrekken naar een andere hond ook. Niet omdat Moos zijn lip niet op zou mogen trekken, maar omdat hij die andere hond dan ongeveer 1 minuut de tijd geeft om op te zouten, en anders jaagt hij er wel even snauwend achteraan.
Als Moos zijn lip optrekt (en ik zie dat de andere hond een plaat-voor-de-kop-ik-reageer-lekker-niet typje is) is het dus eerst duidelijk, maar niet boos verder "Moosssss, pas d'r op!", en dan zodra ik zijn aandacht heb is het een heeeeele brave hond en komt hij bij me om wat lekkers te halen.
Vaak kan ik het ook af met alleen Moos afleiden, maar in bepaalde situaties moet er toch echt even "Moosss, pas d'r op!" aan vooraf gaan om hem op tijd bij me te krijgen.
En Moos trekt nog steeds netjes lipjes op als waarschuwing.

Saar gromt niet
(en nee, ze duikt ook niet, met of zonder waarschuwing, bovenop van alles )

Grommen naar mij wil ik ook niet hebben
De enige die dat heeft gedaan was Misty in het begin maar die was geen omgang met mensen gewend.
Bij Misty zei ik dan alleen een beetje streng Nee, niks ervan
Inmiddels gromt en bijt ze al maanden niet meer naar ons.

Verder wordt er hier niet naar ons gegromd maar zou het wel gebeuren dan negeer ik dat zeker niet.

xSuzannex schreef:ligt aan de manier van grommen
als ik weet waarom hij gromt, en ik vind dat niet nodig, dan zeg ik dat hij op moet houden
voorbeeldje daarvan is, grommen als buiten iemand langs loopt
als hij naar een bepaalde plek staart en gromt, zonder dat ik zie/snap/weet waarom hij gromt, kijk ik het even aan
en ook grommen als mayco bij zijn kluif komt mag, omdat dat dus idd een duidelijke waarschuwing is
dus tja, het, in mijn ogen, onnodige grommen wordt "afgestraft" maar dus niet in alle situaties

Ik heb het over grommen naar mensen (meer specifiek nog, naar de baas/bazin of gezinsleden).
Grommen onderling van honden, in de roedel, laat ik in principe gewoon gaan.

het ligt er aan wie er gromt en hoe ze grommen , Naf maakt altijd een hoop kabaal net als Milk dat zo goed kon . Ze bedoelt het goed , het is haar manier van aandacht Als Blow gromt straf ik hem met mijn stem , hij gromt maar laat ook gelijk zijn tanden zien. De anderen hoor ik eigenlijk nooit grommen

Caro. schreef:

xSuzannex schreef:ligt aan de manier van grommen
als ik weet waarom hij gromt, en ik vind dat niet nodig, dan zeg ik dat hij op moet houden
voorbeeldje daarvan is, grommen als buiten iemand langs loopt
als hij naar een bepaalde plek staart en gromt, zonder dat ik zie/snap/weet waarom hij gromt, kijk ik het even aan
en ook grommen als mayco bij zijn kluif komt mag, omdat dat dus idd een duidelijke waarschuwing is
dus tja, het, in mijn ogen, onnodige grommen wordt "afgestraft" maar dus niet in alle situaties

Ik heb het over grommen naar mensen (meer specifiek nog, naar de baas/bazin of gezinsleden).
Grommen onderling van honden, in de roedel, laat ik in principe gewoon gaan.

sorry, heb er overheen gelezen
maar grommen naar mij word wel bestraft

Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.

Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed

Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).

dick weet dat hij naar mij niet moet grommen, want dan krijgt hij op zijn donder (met mijn stem) maar naar mijn vriend durft hij soms wel te grommen (zelden) is nu 2keer geweest, meestal met een botje in de buurt. maar dan krijgt hij ook op zijn donder.
vriend was bang dat hij zou bijten, maar van mij moest hij hem met zijn stem bestraffen, want anders zou hij het vaker doen (dick kennende)

maar grommen uit pijn, of als ik iets wil bekijken en het mag niet (pijnlijke plek) dan zeg ik er iets van, maar niet bestraffend.

jip007 schreef:het ligt er aan wie er gromt en hoe ze grommen , Naf maakt altijd een hoop kabaal net als Milk dat zo goed kon . Ze bedoelt het goed , het is haar manier van aandacht Als Blow gromt straf ik hem met mijn stem , hij gromt maar laat ook gelijk zijn tanden zien. De anderen hoor ik eigenlijk nooit grommen

Ja, dat heeft Kaya ook. Die kan met spelen of met kroelen 'grommen' (ik noem dat 'brommen'). Dat is niet kwaad bedoeld en wordt ook niet gecorrigeerd.

Moos schreef:Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.

Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed

Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).

Dat is echt grommen uit angst, maak ik eruit op. Nog mazzel dat ze niet meteen 'gesnapt' heeft, want bij angst wordt (naar mijn ervaring) meestal niet eens gewaarschuwd.

Vind ik ook een heel ander verhaal wat je hier beschrijft en inderdad zou ik het grommen hier ook absoluut niet bestraffen.

Caro. schreef:

Moos schreef:Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.

Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed

Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).

Dat is echt grommen uit angst, maak ik eruit op. Nog mazzel dat ze niet meteen 'gesnapt' heeft, want bij angst wordt (naar mijn ervaring) meestal niet eens gewaarschuwd.

Vind ik ook een heel ander verhaal wat je hier beschrijft en inderdad zou ik het grommen hier ook absoluut niet bestraffen.

Nee, ik dus ook niet Saar heeft een giga hoge bijt-snapgrens; zoals ik wel vaker zeg, dat hondje is alleen maar lief. Zelfs als ze bangig is dus. Ze gromde ook maar heel kort natuurlijk, want voordat ze daarmee begon had ik al ingezien dat ik fout bezig was.

Maar ik bedoelde dus dat ik me voor kan stellen dat er mensen zijn die wel zouden corrigeren in zo'n geval, aangezien ze dus niet deed wat ik wilde, maar ging grommen. Zie je als baas niet het hoe en waarom (of misschien zie je het zelfs wel, maar blijf je overtuigd van "grommen is straf!"), en corrigeer je dat grommen dus, dan zie ik het wel gebeuren dat er daarna dus meteen gesnapt wordt.

Inge O schreef:ik denk dat je hierbij twee manieren van corrigeren hebt (en ik denk dat een hond dat verschil ook kan oppikken) : als je én een scherpe, harde hond én een lompe hondonvriendelijke baas bij elkaar zet zou je misschien de situatie kunnen krijgen dat een hond het grommen overslaat en meteen bijt. misschien, want ik ben er eerlijk gezegd niet eens van overtuigd of een hond zoiets kan overslaan als dat zijn normale gedragspatroon is.
maar als die lompe baas verschillende malen echt onredelijk hard zou ingrijpen als de hond gromt en de hond is 'hard' genoeg om daardoor niet helemaal tot een bibberend hoopje gereduceerd te worden maar blijft reageren in bepaalde situaties, dan zou je misschien kunnen krijgen dat hij zonder verwittigen gaat bijten.

maar, in een normale situatie met een redelijk gevoelige hond en een inlevende baas die een redelijke correctie geeft denk ik dat, net zoals de baas het grommen van de hond als boodschap begrijpt, de hond ook de tegenboodschap van de baas begrijpt.

vertaald zou dat dan zoiets worden :
- hond gromt : baasje, ik wil dat jij hier weggaat, je loopt me in de weg (of zoiets )

- baasje corrigeert (verbaal) : en ik pik dit niet wat jij wil, wil je even heel snel dimmen, please ?

nee, ik geloof dus niet dat een hond hierdoor het grommen zal overslaan, maar dat hij zal leren dat hij toevallig iets minder te willen heeft dan de baas, als puntje bij paaltje komt.

Precies, zo vertaal ik het ook.
Je kan wel grommen om te laten merken dat je het er niet mee eens bent, maar ík ben het daar weer niet mee eens en jammer voor jou, heb ík net ietsjes meer te vertellen

Als je onredelijk straft, of onredelijk hard straft, is er al zo'n onbetrouwbaarheid dat het mij logisch lijkt dat een hond een keer kan bijten. Een baas moet betrouwbaar zijn en het moet voor de hond duidelijk zijn waarom hij gestraft wordt, anders krijg je, als je pech hebt, ook een onbetrouwbare hond.

Moos schreef:

Caro. schreef:

Moos schreef:Nou zeg ik wel dat Saar niet gromt, maar ze heeft 1 keer wel naar me gegromd, en ik schaam me nog steeds dieper dan diep dat ik het zover het laten komen dat ze moest gaan grommen.
Kort gezegd komt het erop neer dat ik haar in een bepaalde situatie zodanig gepushed heb dat ze van me wegschoot als ik haar wilde benaderen, en toen ik doorduwde ze met d'r staart tussen d'r poten zachtjes naar me ging grommen.
Ze was toen nog geen jaar, en ik was teveel stoere Moos gewend, en had dus even een hele grove inschattingsfout gemaakt in hoe met haar om te gaan.

Toen ben ik door mijn knieen gegaan en heb haar zachtjes geroepen. Ze kwam toen haast opgelucht direct bij me en daarna was het weer meteen goed

Maar, om het op je vraag te betrekken, ik denk dus in deze situatie wel dat als ik Saar dan had bestraft voor het grommen dan ze dat dus niet meer zou doen (uit angst) maar dan dus maar direct over zou gaan tot snappen mits weer door mij totaal volkomen verkeerd benaderd.
En ik denk ook dat er mensen zijn die Saar in deze situatie wel gestraft zouden hebben (ze deed immers niet wat ik van haar verlangde, maar kroop weg en ging heel zachtjes grommen), en dan zit je denk ik wel, als je deze aanpak doorzet, met een hondje dat meteen maar gaat snappen (niet dat ze ooit maar een beeetje gesnapt heeft naar iemand, maar goed, stel dat...).

Dat is echt grommen uit angst, maak ik eruit op. Nog mazzel dat ze niet meteen 'gesnapt' heeft, want bij angst wordt (naar mijn ervaring) meestal niet eens gewaarschuwd.

Vind ik ook een heel ander verhaal wat je hier beschrijft en inderdad zou ik het grommen hier ook absoluut niet bestraffen.

Nee, ik dus ook niet Saar heeft een giga hoge bijt-snapgrens; zoals ik wel vaker zeg, dat hondje is alleen maar lief. Zelfs als ze bangig is dus. Ze gromde ook maar heel kort natuurlijk, want voordat ze daarmee begon had ik al ingezien dat ik fout bezig was.

Maar ik bedoelde dus dat ik me voor kan stellen dat er mensen zijn die wel zouden corrigeren in zo'n geval, aangezien ze dus niet deed wat ik wilde, maar ging grommen. Zie je als baas niet het hoe en waarom (of misschien zie je het zelfs wel, maar blijf je overtuigd van "grommen is straf!"), en corrigeer je dat grommen dus, dan zie ik het wel gebeuren dat er daarna dus meteen gesnapt wordt.

Dan is er zo'n mis-communicatie, dat je als baas niet betrouwbaar bent en kan een hond gaan bijten. Logisch lijkt mij.

Inderdaad niet alle soorten grommen corrigeren. Zoals bij een grom uit pijn, reageer ik ook anders. Ik zal meer de hond kalm geruststellen, terwijl als de hond zou grommen omdat hij/zij bijvoorbeeld niet opzij wil, ik wel even mijn mond anders opentrek

Caro. schreef:
Dan is er zo'n mis-communicatie, dat je als baas niet betrouwbaar bent en kan een hond gaan bijten. Logisch lijkt mij.

Misschien is dat dan wel een beetje wat er dan dus gebeurt als honden uit het niets gaan bijten zonder te grommen. Dat dat aleen gebeurt als je als baas zodanig met eerder grommen van je hond bent omgegaan dat je onbetrouwbaar bent geworden?

Inderdaad niet alle soorten grommen corrigeren. Zoals bij een grom uit pijn, reageer ik ook anders. Ik zal meer de hond kalm geruststellen, terwijl als de hond zou grommen omdat hij/zij bijvoorbeeld niet opzij wil, ik wel even mijn mond anders opentrek

Nee, precies. Die twee keer dat Moos gromde is ook meteen het hardste dat ik hem ooit heb aangepakt; was hij nou helemaal besodemieterd Terwijl ik bij Saar dus direct mijn eigen fout erkende, en haar juist kalmeerde door me klein te maken en zachtjes te roepen.

Ik heb grommen naar mij (of een ander gezinslid) gelukkig bij geen van mijn honden ooit meegemaakt. Mocht het ooit gebeuren en is het agressief bedoeld (dus geen angst of pijn) dan zal ik denk ik instinctief handelen en het fiks verbaal afstraffen.
Grommen ze onderling bemoei ik mij daar niet mee.

Inge O schreef:ik denk dat je hierbij twee manieren van corrigeren hebt (en ik denk dat een hond dat verschil ook kan oppikken) : als je én een scherpe, harde hond én een lompe hondonvriendelijke baas bij elkaar zet zou je misschien de situatie kunnen krijgen dat een hond het grommen overslaat en meteen bijt. misschien, want ik ben er eerlijk gezegd niet eens van overtuigd of een hond zoiets kan overslaan als dat zijn normale gedragspatroon is.
maar als die lompe baas verschillende malen echt onredelijk hard zou ingrijpen als de hond gromt en de hond is 'hard' genoeg om daardoor niet helemaal tot een bibberend hoopje gereduceerd te worden maar blijft reageren in bepaalde situaties, dan zou je misschien kunnen krijgen dat hij zonder verwittigen gaat bijten.

maar, in een normale situatie met een redelijk gevoelige hond en een inlevende baas die een redelijke correctie geeft denk ik dat, net zoals de baas het grommen van de hond als boodschap begrijpt, de hond ook de tegenboodschap van de baas begrijpt.

vertaald zou dat dan zoiets worden :
- hond gromt : baasje, ik wil dat jij hier weggaat, je loopt me in de weg (of zoiets )

- baasje corrigeert (verbaal) : en ik pik dit niet wat jij wil, wil je even heel snel dimmen, please ?

nee, ik geloof dus niet dat een hond hierdoor het grommen zal overslaan, maar dat hij zal leren dat hij toevallig iets minder te willen heeft dan de baas, als puntje bij paaltje komt.

dat ben ik helemaal met je eens. Hier wordt gelukkig niet gegromd, zeker niet om die reden. De enige die wel eens gromt (je zou het echt niet verwachten) is FritZ, als je over hem heen hangt en hem op een plek bij zijn nieren aait. dat is dus puur uit angst want zodra je stopt gooit hij zich op zijn rug en wil het "goedmaken". we zeggen dan ook dat men dat niet moet doen. verder zou hij het, net als de anderen, niet in zijn hoofd halen naar ons te grommen.

hier word grommen naar mij niet geaccepteerd, toen ik Ollie net had, had hij er soms een handje van om te grommen als ik hem een zetje gaf ( als ik er bij moest op de bank ofzo) of grommen met plukken, dat was vrij snel over, IK wil dat niet, nou ben ik er in het begin wel iets genuanceerder mee omgaan dan hoe ik het nu zou doen, áls meneer het iig nog eens doet, want in het begin moest er ook een band en een stuk vertrouwen komen, maar ik heb hem wel snel duidelijk gemaakt dat grommen naar mij not done is.

ik hoor te vaak van mensen, dat jackies, terriertjes, gewoon snel grommen en dat dat bij het type hondjes hoort, nou niet dus, dat zeggen ws vaak de mensen die het overwicht niet kunnen of durven hebben

thica kan nog wel eens grommen tegen vreemden, als die haar bv willen aaien, en dat corrigeer ik niet, tegen mensen zeg ik ook altijd laat haar gewoon met rust, ze is dan gewoon duidelijk, ze hoeft niet alles te pikken van iemand die ze niet kent.

Bo is een ander verhaal die gromt al 11 jaar bij een correctie, niet bij een joh klaar nu, of nee Bo, maar bij een aanrakings correctie, ook dat mag hij niet, maar hij zal het toch altijd even proberen, maar goed Bo is een aparte

yamie schreef: ik hoor te vaak van mensen, dat jackies, terriertjes, gewoon snel grommen en dat dat bij het type hondjes hoort, nou niet dus, dat zeggen ws vaak de mensen die het overwicht niet kunnen of durven hebben

hihi! boe is enorm verbaal ingesteld oftewel die gromt bij het minste geringste om zijn ongenoegen kenbaar te maken.

dat mag van mij. als ik wil dat hij aan de kant gaat en ik krijg een grommel, dan gromt hij zich maar schor maar hij gaat gewoon zonder poespas aan de kant. dat accepteert hij ook, mokkend weliswaar.

soms gromt hij met ontblote tandjes, een kort bekkie en de oortjes kwaad vooruit. als ik ervan overtuigd ben dat het niet uit pijn is en dus wegens de overige uitingen gewoon een grote bek is, dan krijgt hij jammer maar helaas een petsje op of een knijpje om z'n snuitje inclusief een kort en duidelijk 'denk erom'. daar ligt de grens en hij weet het. het is dan ook meteen afgelopen met dat valsige gegrom.

we maken het nadat er gebeurd is wat ik wil ook meteen kort maar krachtig goed en ik besteed er geen aandacht aan. sommige interacties tussen hondjes en bazen gaan gewoon op die manier.

linlin schreef:

yamie schreef: ik hoor te vaak van mensen, dat jackies, terriertjes, gewoon snel grommen en dat dat bij het type hondjes hoort, nou niet dus, dat zeggen ws vaak de mensen die het overwicht niet kunnen of durven hebben

hihi! boe is enorm verbaal ingesteld oftewel die gromt bij het minste geringste om zijn ongenoegen kenbaar te maken.

dat mag van mij. als ik wil dat hij aan de kant gaat en ik krijg een grommel, dan gromt hij zich maar schor maar hij gaat gewoon zonder poespas aan de kant. dat accepteert hij ook, mokkend weliswaar.

soms gromt hij met ontblote tandjes, een kort bekkie en de oortjes kwaad vooruit. als ik ervan overtuigd ben dat het niet uit pijn is en dus wegens de overige uitingen gewoon een grote bek is, dan krijgt hij jammer maar helaas een petsje op of een knijpje om z'n snuitje inclusief een kort en duidelijk 'denk erom'. daar ligt de grens en hij weet het. het is dan ook meteen afgelopen met dat valsige gegrom.

we maken het nadat er gebeurd is wat ik wil ook meteen kort maar krachtig goed en ik besteed er geen aandacht aan. sommige interacties tussen hondjes en bazen gaan gewoon op die manier.

dat er hondjes zijn die het zo doen? dat is zeker zo, het ging mij erom, dat er een boel mensen zijn die het puur afdoen als, tja hoort bij het "ras", dat zijn terriers he.. en daar ben ik het totaal niet mee eens.

als mensen er goed mee om kunnen gaan en het "prima"vinden, maar wel gewoon weten dat het echt niet rastypisch is? vind ik het ook allemaal prima

yamie schreef: dat er hondjes zijn die het zo doen? dat is zeker zo, het ging mij erom, dat er een boel mensen zijn die het puur afdoen als, tja hoort bij het "ras", dat zijn terriers he.. en daar ben ik het totaal niet mee eens.

als mensen er goed mee om kunnen gaan en het "prima"vinden, maar wel gewoon weten dat het echt niet rastypisch is? vind ik het ook allemaal prima

'k ben het met je eens, hoor. als het al 'typisch' zou zijn, dan is het meer typisch voor kleine, megalomane en ietwat neurotische reutjes die de godganse dag druk zijn met zich te profileren als zijnde groot en reuze stoer. toevallig zullen daar veel terriertjes, al dan niet zogenaamd 'raszuiver' bij zitten.

linlin schreef:

yamie schreef: dat er hondjes zijn die het zo doen? dat is zeker zo, het ging mij erom, dat er een boel mensen zijn die het puur afdoen als, tja hoort bij het "ras", dat zijn terriers he.. en daar ben ik het totaal niet mee eens.

als mensen er goed mee om kunnen gaan en het "prima"vinden, maar wel gewoon weten dat het echt niet rastypisch is? vind ik het ook allemaal prima

'k ben het met je eens, hoor. als het al 'typisch' is, dan is het typisch voor kleine, megalomane en ietwat neurotische reutjes die de godganse dag druk zijn met zich te profileren als zijnde groot en reuze stoer. toevallig zullen daar veel terriertjes bij zitten.

ik ken meer semi stoere, neurotische mixjes en gezelschapshondjes

Grommen bij pijn mag, verder heeft hij hier nog nooit naar me gegromd maar ik schat zo in dat mocht hij dat wel doen hij wel even een fikse stemcorrectie krijgt.Er word hier niet gegromd naar mij..

yamie schreef: ik ken meer semi stoere, neurotische mixjes en gezelschapshondjes

yep. ik heb het net bijgewerkt. het stond er wat vaag.

linlin schreef:

yamie schreef: ik ken meer semi stoere, neurotische mixjes en gezelschapshondjes

yep. ik heb het net bijgewerkt. het stond er wat vaag.

niet dat die niet ontzettend leuk kunnen zijn hoor :N:

Sammie Hoesseinie waagt het nog wel eens naar Jo te grommen, puur omdat hij dan zijn zin niet krijgt, dat wordt dus niet geaccepteerd.
Grommen uit angst is wat anders, dat negeer ik.
De lightielooties willen nog wel eens grommen als je op de bank wilt gaan zitten, de dames houden er niet van om gestoord te worden.
Ook dit accepteer ik niet en als ik even mijn mond opentrek schieten ze ook ijlings van de bank af
Dus het ligt eraan waarom ze grommen, afhankelijk van de situatie.

Ze grommen hier nooit naar mij. Wel naar elkaar onderling af en toe. Zou een van de honden naar mij grommen, zou ik het niet direct corrigeren, maar overduidelijk laten merken dat ik er niet van onder de indruk ben en onverstoorbaar blijven, maar niet de hond verder provoceren, en dan de oorzaak van eht grommen proberen te achterhalen. In het geval dat de hond gromt uit angst, zal ik mijn gedrag aanpassen, en zorgen dat de hond neit meer in die situatie gebracht wordt. Als het uit een soort corrigeren naar mij gebeurt, dan zou ik me dan afvragen of ik me wel duidelijk genoeg opstel naar die hond, en of ik wel genoeg leiding geef. Ik denk dat de hond die naar zijn baas gromt op deze manier, teveel het idee heeft dat hij boven de baas staat.

Inge O schreef:

Baily schreef:Ik denk dat de hond die naar zijn baas gromt op deze manier, teveel het idee heeft dat hij boven de baas staat.

kan zeker, maar hoeft niet altijd hoor . sette hier is nogal een zelfbewuste tante en ondanks dat ze er geen seconde aan twijfelt wie waar staat heeft ze toch al een paar keer naar me gegromd op het moment dat ik tegen haar aanbotste terwijl ze lekker lag.
ik zie dat gewoon als een reflex, zoiets van 'hey, kan je niet uitkijken joh!' en nee, dat pik ik niet zo'n antwoord maar moet er stiekem wel om lachen .

Ja, in zo´n geval kan ik het me goed voorstellen. Dat is net zoiets als de hond bijvoorbeeld storen met slapen, en dan vind ik het ook logisch als de hond zou reageren. Ze heeft gewoon gelijk. je moet ook uitkijken waar je loopt.

Baily schreef:Ze grommen hier nooit naar mij. Wel naar elkaar onderling af en toe. Zou een van de honden naar mij grommen, zou ik het niet direct corrigeren, maar overduidelijk laten merken dat ik er niet van onder de indruk ben en onverstoorbaar blijven, maar niet de hond verder provoceren, en dan de oorzaak van eht grommen proberen te achterhalen. In het geval dat de hond gromt uit angst, zal ik mijn gedrag aanpassen, en zorgen dat de hond neit meer in die situatie gebracht wordt. Als het uit een soort corrigeren naar mij gebeurt, dan zou ik me dan afvragen of ik me wel duidelijk genoeg opstel naar die hond, en of ik wel genoeg leiding geef. Ik denk dat de hond die naar zijn baas gromt op deze manier, teveel het idee heeft dat hij boven de baas staat.

Bij zoals jij het schrijft zie ik een beeld voor me van een echt dreigend grommende hond. Zeker als je zegt "maar de hond verder niet provoceren".
De keren dat Moos naar mij gegromd heeft was een grom om ongenoegen te laten blijken, maar hij staat dan niet dreigend voor me te grommen. Het is een brom/grom van "he, dit wil ik niet ", maar zeker geen grom waarbij het ter zake doet om hem wel of niet verder te provoceren. Er valt weinig te provoceren verder is mijn idee, hij heeft verongelijkt gegromd, en dat was het dan.
Dat pik ik niet, ook niet omdat Moos wel degelijk een typje is wat zich dan meer gaat permiteren als ik toelaat dat hij gromt uit ongenoegen/verongelijkheid, dus ik pak hem dan even aan zodat hij weer weet dat er over bepaalde dingen niet te discussieren valt met de baas; en al zeker niet op deze manier.

Maar ik heb bij Moos verder geen moment het idee dat hij denkt dat hij boven mij staat, en wel eens even de boel kan gaan regelen.

Tussen uit angst grommen en echt grommen om de baas te corrigeren zit ook nog wel een 'ander gebied' denk ik.