Het HondenForum

Hoe zit dat hier eigenlijk?
Ik lees op een ander forum dat mensen toch weleens hun beheersing verliezen en hun hond een schop geven onder hun kont, een flinke lel over de neus verkopen of een klap geven.

Ik verbaas me daar over.

Ik ben naar Rimpel toe extreem tolerant. Hij kan het niet zo bont maken dat ik hem zou schoppen of een flinke lel over zijn neus zou verkopen...
Het komt niet eens in me op.
Als hij al loopt te etterzakken buiten dan grijp ik hem in zijn kladden (daar waar vel te pakken is) en brul flink hard naar hem.
het komt niet in me op om mijn poot uit te steken en hem te schoppen...Ik heb hem nooit geslagen en Robin ook niet...
Als hij moet luisteren dan sta ik voor hem en steek mijn vinger op en brul "en nou is het gedonder afgelopen!"
En daar doet ie het voor
Hij verbind helemaal geen consequentie aan de vinger en meppen want dat is nooit gebeurd...
Ik denk dat hij meer onder de indruk is van mijn gebrul omdat ik dat nooit doe.

Geven jullie je hond weleens een schop onder zijn kont?
Lellen jullie ze over hun neusrug?

Ik ben gewoon verbaasd dat mensen hun geduld zo snel verliezen...
In het uitgaansleven hoeft iemand me echt niet te gaan lopen tergen want ik ben vrij snel over de zeik te krijgen als er iemand aan me gaat lopen plukken en ik ben dan ook iemand die vanuit reflex duwt, dauwt en van me af beukt...
maar Ik kan me gewoon niet voorstellen wat een dier kan doen , en dan helemala je eigen dier, dat je begint te slaan of te schoppen

aan of op het hoofd nevernooit, Oz krijgt wel eens een holpeut als ie aan het klootviolen is, binnenkant van de voet en dan een schuivert onder zn kont, bij Lilo is dat niet nodig

Nooit, maar dan ook echt nooit. Ik sla niet, ik schop niet, ik pak ook niet in nekvel, ik raak haar met geen vinger aan.
Soms kan ze ontzettend etteren, maar dan word ik boos met mijn stem, of ik stuur haar weg ofzo.
Ik denk dat Max slaan alles zou verpesten wat ik met haar opgebowud heb. Ze is nu al zover dat ze niet meer angstig wegkruipt als ik mijn hand op til, maar dat kan ook zo weer kapot gemaakt worden denk ik.
Ik kan me voorstellen dat je die neiging krijgt als de hond echt ontzettend vervelend is. Ik heb het ook wel eens gehad met Max, dat ze zo liep uit te dagen, dat ik dacht dat ik haar wel een klap voor de kop zou willen geven. Maar als mens, als baas, moet je dan de zelfbeheerding hebben dat niet te doen, vind ik.

ik pak hem wel eens bij zijn wangen en dan kijk ik hem boos aan maar verder dan dat ga ik niet

Ik heb Rimpel ook weleens met mijn been aan de kant geschoven, en als we een andere hond tegenkomen en ik moet hem in zijn tuig ophijsen en achter mijn rug houden heb ik mijn been ook echt weleens voor hem langs gezwiept om hem daar te houden waar hij is...
Maar uit frustratie bewust mijn poot uitsteken om het schoppen? Nope...

Hier precies hetzelfde al bij jou Hilje, met het enige verschil dat ik niet voor ze sta met mijn zwaaiende vingertje, maar een beetje door de knieën ga

Nee, ik sla m niet. Hooguit pak ik m in zn nekvel of word boos.

Hij is erg bang als mensen gaan schreeuwen en een sla-beweging maken, ook al is dat niet eens naar hem toe. Dit komt volgens mij omdat hij mishandeld is door iemand die hier 3 maanden gewoond heeft.
We zijn wel ns ergens waar de hond wel een tik krijgt, daar schrikt Boomer van, terwijl hij aan de andere kant van de kamer zit.
Hij heeft van die persoon ook wel ns een tik op zn kont gehad, waar ik niet bij was, maar ik hoorde het later. Hij heeft haar toen 3 weken niet aangekeken en durfde niet bij die persoon in de buurt te komen.

Yup !! Xavier krijgt wel eens een lel voor zijn kop !! Had je niet gedacht he van me ? Het is niet zo dat ik hem sla of zo hoor. . . Laten we het maar op een opvoedkundige tik houden.

nooit, ik vraag mij af wat voor een ander forum je dan bezoekt?

Ik heb 1 keer een aso-man zijn honden in hun buik zien schoppen, nadat ze een andere hond hadden aangevallen, en dat vond ik een voorbeeld van "dat is echt nou dierenmishandeling"

Net als dat je hele kleine kinderen van 3 jaar gaat schoppen en slaan

De kontschuiver krijgen ze hier ook weleens. Maar volgens mij voelen ze dat niet eens.
Ik waarschuw altijd met een opgeheven vingertje 'NU!' en dat is meestal wel genoeg.
Schoppen doe ik niet, ik vind dat zo laag. Pas iemand gezien die zn hond vol in zn ribben schopte. Ik snap dat werkelijk niet. Beestje gilde even. Zo sneu. Ik kan dan echt tranen in mn ogen krijgen.
Slaan doe ik ook niet, hoogstens een 'tikje'.
Hera en Kimba zijn met apporteren soms erg fanatiek waarbij ze weleens de neiging hebben te happen naar de bal die ik vast heb, dan krijgen ze weleens een tikje als ze daadwerkelijk in mn hand happen.

Maar dat is een tikje in de zin van ' pas er op, rustig doen!'.

Het slaan met vlakke hand en keihard op een hond zn kop vind ik net zo sneu als het schoppen.

Mensen die dieren of kinderen slaan of een " opvoedkundige tik" geven, dalen echt een heel eind in mijn achting, en ik zal het zelf ook nooit doen.

Baily schreef:Mensen die dieren of kinderen slaan of een " opvoedkundige tik" geven, dalen echt een heel eind in mijn achting, en ik zal het zelf ook nooit doen.

mijn idee, het is tè makkelijk, om een weerloos kind of dier te gaan slaan.
Mijn ouders hebben mij ook nooit geslagen en tòch ben ik volwassen geworden

Pak-de-bal schreef:
mijn idee, het is tè makkelijk, om een weerloos kind of dier te gaan slaan.
Mijn ouders hebben mij ook nooit geslagen en tòch ben ik volwassen geworden

En hiemee is dus het bewijs geleverd dat een opvoedkundige tik onontbeerlijk is in sommige gevallen

Ze hebben hier ook wel eens een schop onder hun reet gehad, en ja de kinderen ook

Ik maak onderscheid tussen slaan en een tik geven. Slaan vind ik echt erop los meppen en dat zal ik noooooit doen. Een tik geven, dus eenmaal even een tik tegen de kop of kont heb ik wel een heel enkele gedaan bij Kaya als ze het echt te bont maakte. Ze kan bv echt opvliegen in huis als er iemand voorbij loopt, dan weet je echt niet wat je meemaakt en je krijgt bijna een hartverzakking. In zo'n geval heb ik weleens een tik gegeven, meer uit onmacht, van 'nu houd je in vredesnaam je kop eens!'.
Schoppen zal ik nooit doen. Nu vind ik een kontwippertje ook weer wat anders dan schoppen, maar volgens mij heb ik dit ook nooit gedaan.

Nouschka, mijn vorige hond, heeft één keer in d'r leven een draai om d'r oren gehad en achteraf zat ik te huilen

Moritz was absoluut geen hond om wat steviger aan te pakken, die schrok al van een heel rustig 'nee'. Toch heeft hij ook één keer een lel gehad en dat was toen hij boven de kat hing en die wilde grijpen en totaal niet reageerde op mijn stem. Om de kat te redden, heb ik toen een lel gegeven en ook hier zat ik achteraf het meest in de stress.

Puchu uiteraard (nog?) niet. Dat is een puppy en daar zal ik nooit mijn hand tegen opheffen.

Maar goed, Kaya kan soms weleens het bloed onder m'n nagels vandaan halen en dan heeft ze dus weleens een keer een tik gekregen.

Pak-de-bal schreef:

Baily schreef:Mensen die dieren of kinderen slaan of een " opvoedkundige tik" geven, dalen echt een heel eind in mijn achting, en ik zal het zelf ook nooit doen.

mijn idee, het is tè makkelijk, om een weerloos kind of dier te gaan slaan.
Mijn ouders hebben mij ook nooit geslagen en tòch ben ik volwassen geworden

Hellaas dan maar, ik sta onder aan de ladder want hier hebben ze echt wel eens een tik of een schop met het voetje gehad. Een opvoedkundige tik sta ik ook achter, er is een groot verschil tussen mishandeling en een tik geven. Heb je wel eens gezien hoe honden elkaar corrigeren??
Dat het bij jou geen vruchten afgeworpen heeft blijkt ook

Kira krijgt weleens een hollewippertje als ze weer eens hysterisch is en niet tot bedaren te brengen. Als er iemand voorbij loopt ofzo. Maar dat is meer om weer aandacht te krijgen, dan om haar pijn te doen.

Kali hoef ik alleen maar met mijn stem te corrigeren.

Een tik over de neus of de bil van een hond is niets vergeleken met mishandeling.

Als kind was ik er een keer bij toen mijn vader onze Cocker Spaniel greep, optilde en tegen de muur aan smeet. Uit angst liet ze haar urine lopen. Het staat op mijn netvlies gebrand.

Benthor en Iarik krijgen nooit klappen of schoppen. Correcties gebeuren met de stem en wegduwen.

als amos tekeer gaat tegen de buurhonden door de heg krijgt hij best wel eens een schop onder zijn kont binnenkant voet maar toch..

na eindeloos doorgaan ben ik het weleens zat nl

en vrijdag bij de da kreeg hij nog een tik op zijn neus toen hij lelijk uitviel in de wachtkamer tegen een andere hond
hoewel het de schuld van die andere hond of eigenlijk baas natuurlijk was die hem steeds dichterbij liet komen en amos geen kant meer opkon maar goed uitvallen wil ik niet hebben

slaan e.d doen we niet aan we kunnen het met de stem heel goed doen wel hebben we toen max als pup erg bijterig was hem eens in het oor gebeten maar dat was eenmalig

Nee, ik schop of sla nooit. Vind het er naar uitzien als mensen dat doen bij hun hond, zeker omdat het vaak zo gebeurt dat de hond er niks van begrijpt. Ik heb nog nooit een tik of schop gezien waarvan ik dacht 'ja, goede timing'.

Vanmiddag was wel een 'toppertje'. Er liep een man met een heel angstige aangelijnde beagle over een giga druk hondenstrand. Beagle snauwt uit pure angst naar een andere hond en krijgt me toch een mep van die man. Gatver.

O ja, en op de weg er naar toe in de auto zag ik een andere man z'n teckel schoppen. Ik zag niet eens wat de teckel fout gedaan zou hebben.

Ik heb ze nog nooit geslagen of een kontvoetje gegeven. Jeda heeft duidelijk bij haar vorige baasjes stevige stem en (waarschijnlijk) lijfelijke correcties gekregen, en het doet zo'n pijn om haar in elkaar te zien kruipen en weg te zien sluipen bij alleen al een harde stem. Bij Beau is "uit mijn ogen" zeggen genoeg om mezelf even te laten afkoelen als ik echt boos op hem ben. Mijn zoon (14) heb ik ook nog nooit een klap of schop gegeven, buiten het feit dat ik het gewoon niet kan vind ik dat ze, zowel mijn kind als mijn huisdieren, het niet verdienen om geslagen te worden.

Tyra heb ik wel een keer een flinke duw van de bank gegeven toen ik lekker ging zitten met mn chips en ze het zo uit mn handen pakte
maar een echte mep of schop krijgt ze niet
Tyson wel soms om zn fixatie op andere honden te breken

Ik geloof niet dat een tik geven, zowel aan hond als aan kind, echt nodig is, maar het is ook niet direct mishandeling. Dat is zwaar overdreven, er is denk ik nog nooit een kind(/hond) geweest dat trauma's heeft overgehouden aan een 'opvoedkundige' tik.

Ook dat zal ik trouwens nooit doen bij Max, maar dat is omdat ze er volgens mij al te veel heeft gehad in het verleden.

Mijn vader (die ik niet meer wil zien om vele redenen) heeft onze kruising Chowcow/Berner Sennen eens aan de riem met een boog de lucht in gezwiept en loeihard op zijn rug laten neerkomen... Ik verwachtte toen dat onze hond dood was. Hij vertelde ook altijd dat we blij moesten zijn dat hij met de deuren sloeg en niet met ons. Gut wat waren we blij met zo'n vader...

Ik heb Bowie nog nooit met 1 vinger aangeraakt. Zelfs niet in mij opgekomen om zoiets te doen. Het is er de hond totaal niet naar om zo op haar te reageren.

Maar als je een hond hebt die een stuk steviger in zijn schoenen staat en die ongevoelig is voor wat dan ook, kan ik niet zeggen dat ik geen corrigerende tik uit zou delen. Echt schoppen of slaan is natuurlijk uit den boze.

Tuana kan wel eens een tik krijgen als ze bv uit de vaatwasser staat de lebberen. Verder voornamelijk de nekvel pakken. Tuana is wel wat harder als Nanni, Nanni is meestal van me stem onder de indruk, Tuana is niet zo angstig.
de ene hond is de andere niet, dus om nou te zeggen dat je een dier mishandelt als hij een x een tik krijgt, vind ik erg ver gaan. niemand van dit forum zal ooit zomaar een trap/klap verkopen zonder rede.

Marco# schreef:Mijn vader (die ik niet meer wil zien om vele redenen) heeft onze kruising Chowcow/Berner Sennen eens aan de riem met een boog de lucht in gezwiept en loeihard op zijn rug laten neerkomen... Ik verwachtte toen dat onze hond dood was. Hij vertelde ook altijd dat we blij moesten zijn dat hij met de deuren sloeg en niet met ons. Gut wat waren we blij met zo'n vader...

Wat een verschrikkelijk verhaal,ik ben blij dat jij zo lief voor je hondje bent!!

Stang schreef:
Moritz was absoluut geen hond om wat steviger aan te pakken, die schrok al van een heel rustig 'nee'. Toch heeft hij ook één keer een lel gehad en dat was toen hij boven de kat hing en die wilde grijpen en totaal niet reageerde op mijn stem. Om de kat te redden, heb ik toen een lel gegeven en ook hier zat ik achteraf het meest in de stress.
.

Maar dat is ook geen straffen, toch? Kijk, ik zal Max nooit als straf een tik geven, maar als ze een kat wil pakken en niet te bereiken is? Ja, dan zit er misschien niks anders op, en dan zal ik het doen ook.

Nouschka, mijn vorige hond, heeft één keer in d'r leven een draai om d'r oren gehad en achteraf zat ik te huilen

Dat heb ik ook 1 x gehad, met Misty.
Ze was hier net en had heel soms de neiging om te snappen als ze bij je lag, ze heeft 3 x naar mijn vriend gesnapt, niet raak, maar toch. (overigens kan zij op z'n bord sch*ten, hij zal nooit een vinger naar d'r uitsteken)
Daar kreeg ze van hem hoogstens een 'Foei' voor.

Op een avond lag ze bij me op bed een beetje te knuffen en toen hief ik mijn hoofd op en beet ze me vol in m'n wang
En niet zo zachtjes ook, ze hing er echt in. (volgende dag werd het blauw)
Toen heb ik haar in een reflex een tik op d'r snoet gegeven die best hard moet zijn aangekomen want ze piepte heel even.
Ik steek nooit een vinger naar ze uit maar toen ze in m'n wang hing met
d'r scheve tandjes ging het gewoon in een reflex.
Vervolgens was ik zooo geschrokken van mezelf dat ik de hele avond heb zitten huilen

Achteraf weet ik dat het was omdat ze hier met een zware, dubbele oorontsteking was gekomen en dat moet heel lang pijn gedaan hebben.
Sindsdien heeft ze nooit meer gesnapt, maar haar oorpijn is nu ook over.

Ik was ook heel bang dat het vertrouwen tussen ons weg was maar gelukkig heeft dat zich snel hersteld.

Dat is de enige keer geweest.
Megan is al onder de indruk van een zware stem en tja, Bammie heeft een bord voor z'n koppie
Het ergste wat je hem aan kan doen is gewoon even onder je arm optillen dan is ie zwaar beledigd en is de boodschap duidelijk