Het HondenForum

Haha dat hoor ik dan weer nooit. Manu is ruim 5,5 en ik krijg nog regelmatig de vraag of hij nog jong is. Het is nogal een blij ei en het is een ongecastreerde reu die speels loopt te doen dus snap ik het wel

Hij is eigenlijk weer iets te dun. Al dat hardlopen zorgt voor mooie spieren maar het is maar goed dat hij zoveel vacht heeft. Die ruggengraat en eerste ribben steken weer uit. Ook dat zorgt niet zo voor een volwassen uiterlijk. Desondanks zie je wel duidelijk bilspieren en die voel je ook.

Hij lijkt zo groot en massief maar het is allemaal haar. Mensen zijn vaak ook verbaasd als ze hem aaien Je mag eerst door 5 cm vacht heen en dan voel je pas hond.

Manuma schreef:Haha dat hoor ik dan weer nooit. Manu is ruim 5,5 en ik krijg nog regelmatig de vraag of hij nog jong is. Het is nogal een blij ei en het is een ongecastreerde reu die speels loopt te doen dus snap ik het wel

Dat wordt standaard gevraagd ja. Hij is nu 2,5 maar over een paar jaar staat hij vast even enthousiast tegen mensen op te kroelen.
"Daar moet je vast heel veel mee doen" is de volgende vraag. Jawel, maar dan ligt hij thuis ook de hele dag braaf te luieren.
Dat kunnen ze zich moeilijk voorstellen
Nu met die wintervacht krijgen mensen een half aaigasme van hem Ooooh zoooo zacht!

dagmar88 schreef:

Manuma schreef:Haha dat hoor ik dan weer nooit. Manu is ruim 5,5 en ik krijg nog regelmatig de vraag of hij nog jong is. Het is nogal een blij ei en het is een ongecastreerde reu die speels loopt te doen dus snap ik het wel

Dat wordt standaard gevraagd ja. Hij is nu 2,5 maar over een paar jaar staat hij vast even enthousiast tegen mensen op te kroelen.
"Daar moet je vast heel veel mee doen" is de volgende vraag. Jawel, maar dan ligt hij thuis ook de hele dag braaf te luieren.
Dat kunnen ze zich moeilijk voorstellen 1:
Nu met die wintervacht krijgen mensen een half aaigasme van hem Ooooh zoooo zacht!

Ja echt!
Soms zie ik mensen kijken en dan al met een spastische hand zich proberen in te houden. "Mag wel hoor, vindt ie leuk" om dan kirrend met beide handen in die vacht te gaan woelen. Manu gaat er altijd voor staan Ik waarschuw wel altijd bij wollen jassen en panty's

Hij gaat heel graag naar de intratuin om alle aandacht. Nu past hij natuurlijk helemaal tussen de protserige nepsneeuw, arreslee en levensgrote ijsberen.
Als het smerig weer is gaan we daar overdekt wandelen en wat lekkers uitzoeken.
Hij moet altijd even met dat grote lijf in de bak schapenpens duiken om daar tegenaan te schurken. Z'n odeklonje verfrissen.
Komt er zo'n man, "Ans, Ans, moet je nou kijken!!! Ans? Ahans?! Kom nou! Kijk, kijk die hond!".
Ans vond er geen hol aan
Er komen altijd en overal mensen op af. Als ik zeg dat hij graag geaaid wordt, duiken ze er meteen kirrend bovenop. Hij vindt zichzelf dan ook het geschenk aan de mensheid
Van een half uurtje door de winkel lopen ligt hij een dag KO.

Aaah Naap
Ze trekken overal de aandacht. Hij weet dat hij vol bewondering wordt nagekeken. Wandelen we eens door een heel drukke winkelstraat, geniet hij van de uitgestoken handen die over zijn kop en rug glijden. Nog even opkijken en zacht kwispelen als iemand naar hem lacht. Of de ergste: op je achterpoten gaan staan zwaaien (ja letterlijk) als iemand je aankijkt terwijl ze op je aflopen. Mensen voelen zich zo vereerd als hij dat doet. Alsof hij zijn lang verloren liefde terugziet.
Maar als je hem net teveel lokt, keurt hij je geen blik waardig Je bestaat gewoon niet. Zo lullig want ze willen zo graag

Vandaag liep ik met een Shiba inu

maart schreef:Vandaag liep ik met een Shiba inu

En ik met een wolf.

Octaaf was vanmorgen een dwergwetter
Um, ze is gewoon pas 5 maanden hoor

Mijn vriend heeft vanmiddag een ‘reuze golden retriever in het wit’ gezien
Ik vermoed dat het een kuvasz of andere berghond was.

Charlie werd net uitgemaakt voor Beagle Door een ventje van een jaar of 10, maar toch

weer alleen maar labradoodles vrijdag.
Allemaal mensen met zelf een doedelpup die even kwamen buurten om te melden dat ze hoopten dat die van hen niet zo groot werd. Wel heel leuk hoor. Wel drie puppen geknuffeld.

In de dierenwinkel zelf met een Amerikaanse Akita lopen en dan roepen dat ze hetzelfde ras zijn
Dat beest was bijna twee keer zo groot.

Uma werd laatst een wel heel grote jackrussel genoemd. Dat vond ik ook wel bijzonder

..."Wat léuk! Is dat nou zo'n naakthond??"

Nanna schreef:Geen idee of er een Jamaicaans ras bestaat maar mocht dat het geval zijn dan worden mijn honden er mee verward.

Bob Marley hond! Je weet zelluf!!

De whippets zijn altijd hazewinden, een heel enkele keer is men kynologisch wat beter onderlegd en wordt het goed geraden. Al zijn het dan vaak wipperts. Fajah wordt meestal wel als Afghaan herkend door vooral de wat oudere mensen, met daarna opvallend vaak de vraag of ze nog jong is, ik denk omdat ze als een werklijnhond niet de weelderige vacht heeft
die men zich bij een Afghaan voorstelt. Fajah wordt komende maand alweer tien en van haar zwarte masker blijft steeds minder over inmiddels, toch leuk als ze je dan nog als jonge god zien.

Nanna schreef:

DesireeB schreef:

Nanna schreef:Geen idee of er een Jamaicaans ras bestaat maar mocht dat het geval zijn dan worden mijn honden er mee verward.

Bob Marley hond! Je weet zelluf!!

Gek word je ervan. Vroeger was het trouwens vaak een Ruud Gullithond maar die is nu van het toneel verdwenen.
En dan erbij kijken of je de eerste bent die het zegt

Ik verbaas me nergens meer over.

Droef werd trouwens voor Amerikaanse Bulldog aangezien, door iemand die een Amerikaanse teef heeft! Hij vond hem wel een beetje klein voor een Amerikaan, zijn teef was een stuk hoger.
Maar pitbull en Engelse bulldog hebben we ook al gehoord. Droef is zelf van mening dat hij een labrador x chihuahua is.

Izzy is al voor Schnauzer aangezien, en bij Opoe doen mensen niet eens een poging behalve dat ze denken dat het nog een pup is want niemand zou tenslotte en oude hond in huis halen.

Saba schreef:De whippets zijn altijd hazewinden, een heel enkele keer is men kynologisch wat beter onderlegd en wordt het goed geraden. Al zijn het dan vaak wipperts. Fajah wordt meestal wel als Afghaan herkend door vooral de wat oudere mensen, met daarna opvallend vaak de vraag of ze nog jong is, ik denk omdat ze als een werklijnhond niet de weelderige vacht heeft
die men zich bij een Afghaan voorstelt. Fajah wordt komende maand alweer tien en van haar zwarte masker blijft steeds minder over inmiddels, toch leuk als ze je dan nog als jonge god zien.

Werklijn? Ik ken ze alleen als wandelende gordijnen.

Ik had vandaag weer de vraag of ik met een Ierse Wolfshond op pad was

Barkley schreef: Werklijn? Ik ken ze alleen als wandelende gordijnen.

Ik had vandaag weer de vraag of ik met een Ierse Wolfshond op pad was

Jazeker, bij de Afghaan heb je ook een splitsing tussen werk(ren)lijn en showlijn. Faai is er dus een uit de eerste categorie en heeft daardoor relatief weinig vacht. (Al zijn volgens de meeste rasliefhebbers de honden uit de renlijnen geen èchte Afghanen... )

Hier een foto van toen ze een jaar of drie was:

Ik had haar toen wel pas gebadderd dus dan lijkt het nog wat. (Oh, dat vieze ding linksonder is zo'n Skinniez speelgoedvos, die was nog nat van een regenbui en die hadden de dames net in het zand van de border gepaneerd. )

Deze foto is recenter:

Van Perry kunnen ze weinig maken toen hij pup was, kreeg ik vooral husky (Ivm blauwe ogen) of podenco te horen. En een buitenlands hondje, die hoorde ik het meeste. Nu herkennen ze hem vooral als border collie kruising of gewone kruising. Nog nooit heeft iemand zijn ras en kleur goed gehad, zelfs de kenners niet. Sable zien ze uiteraard wel maar de merle niet. Niet zo gek, Perry heeft geen vlekken meer. Toch is hij echt een kortharige sable merle border collie

duitse herder schreef:Van Perry kunnen ze weinig maken toen hij pup was, kreeg ik vooral husky (Ivm blauwe ogen) of podenco te horen. En een buitenlands hondje, die hoorde ik het meeste. Nu herkennen ze hem vooral als border collie kruising of gewone kruising. Nog nooit heeft iemand zijn ras en kleur goed gehad, zelfs de kenners niet. Sable zien ze uiteraard wel maar de merle niet. Niet zo gek, Perry heeft geen vlekken meer. Toch is hij echt een kortharige sable merle border collie

Waarom zou je dan merle raden als ie geen merle meer toont? Hoe moet je dat weten

We kregen bij ons poedeltje van 19 jaar regelmatig de vraag hoe groot die nou zou worden.

En ook wel eens de vraag of het een kleintje was van de 'grote (ruwhaar galgo).

Vrijwel niemand herkende hem als poedel, wat me echt verbaasde. Alhoewel ik wel zelf het scheer- en knipwerk deed...

"Dat is een Boef of nie?"
- nou, soms is hij wel ondeugend.
"nee, ik bedoel een Bouvier!"

"Wat, is het een rashond? Oke "

Pitbull, zo vaak en altijd met de vraag of ik hem goed vast heb of dat ie bijt. Eh ja, hij bijt, maar niet in jou of je hond ik heb altijd de neiging om dan erachteraan te zeggen 'hopelijk'

Gelukkig herkennen de meeste mensen het ras wel

Ik liep laatst mijn konijnen uit te laten De papa van de kleine meid zei toen maar dat het geen konijnen waren, maar honden... Oké, zowel Ginka als Kiki liepen met de oren puntig omhoog en voorop. Maar konijnen...

sbientje schreef:

duitse herder schreef:Van Perry kunnen ze weinig maken toen hij pup was, kreeg ik vooral husky (Ivm blauwe ogen) of podenco te horen. En een buitenlands hondje, die hoorde ik het meeste. Nu herkennen ze hem vooral als border collie kruising of gewone kruising. Nog nooit heeft iemand zijn ras en kleur goed gehad, zelfs de kenners niet. Sable zien ze uiteraard wel maar de merle niet. Niet zo gek, Perry heeft geen vlekken meer. Toch is hij echt een kortharige sable merle border collie

Waarom zou je dan merle raden als ie geen merle meer toont? Hoe moet je dat weten

Blauwe ogen en als je goed kijkt, zie je het wel dat hij kleurverschil heeft dmv platen. En puntje van oor zie je het een klein beetje. Maar inderdaad is het heel lastig om te raden. Als je het weet, zie je het.

Vorige week weer een man met een border collie, over Lucca: "ah, dat is ook een border collie he!"
Vaste prik.

Galga's schreef:Ik liep laatst mijn konijnen uit te laten De papa van de kleine meid zei toen maar dat het geen konijnen waren, maar honden... Oké, zowel Ginka als Kiki liepen met de oren puntig omhoog en voorop. Maar konijnen...

Hier ziet men ze standaard voor konijnen aan.
Het grappige is dat kinderen altijd roepen aaahhww kijk dan schattige hondjes.

Ik stapte een keer in de bus. Vroeg de buschauffeur of ik met de konijnen naar de dierenarts ging. En eerst begreep ik hem niet. Toen keek ik naar de hondjes en moest ik zelf lachen en zei nee ik ga met mijn hondjes wandelen. Chauffeur ook lachen.

Met stip op 1 een duitse staande draadhaar.
En heel eerlijk ik snap de verwarring wel.
Heb één keer de vraag gehad of het een korthals griffon was.

dat hadden wij ook de 1e 2 jaar. Tot hij uit ging zwaren
Dat zal bij jou wel wat minder extreem zijn

Gister weer de vraag of Fredje een Briard was