Het HondenForum

Heterosis, het hybride effect (oftewel bastaardkracht )

Door het bijeenbrengen van de genetische eigenschappen van twee individuen van verschillend ras vertonen de nakomelingen kwaliteitsverbetering. Deze nakomelingen overtreffen de ouders in veel opzichten.
Fokken we echter verder met de nakomelingen dan gaat dit effect op den duur weer verloren. Van echte kwaliteitsverbetering kan men dus alleen in de eerste generatie kruisingen spreken uit twee honden van verschillende rassen.

Martijn schreef:

MARC_S schreef:Heterosis, het hybride effect (oftewel bastaardkracht )

Door het bijeenbrengen van de genetische eigenschappen van twee individuen van verschillend ras vertonen de nakomelingen kwaliteitsverbetering. Deze nakomelingen overtreffen de ouders in veel opzichten.
Fokken we echter verder met de nakomelingen dan gaat dit effect op den duur weer verloren. Van echte kwaliteitsverbetering kan men dus alleen in de eerste generatie kruisingen spreken uit twee honden van verschillende rassen.

Ik spreek liever van raszwakte die wegvalt.

ik vind het meer ras speceficatie

mol

Nina's moeder was net zo groot als Nina's vader. De kleinste pup (Nina) is groter dan de ouders. De grootste pup is dus een stuk groter dan de ouderdieren. En dat heb ik wel vaker over kruisingen gehoord..

Terra schreef:Dus om deze discussie te kunnen volgen is het van belang om een onderscheid te maken tussen twee soorten kruisingen:
* de ras A met ras B kruising
* andere kruisingen (en dus steeds dichter naar onherleidbaar kruising)

Daarbij is het fokken van gezonde rashonden én gezonde kruisingen nog steeds voor een bepaald gedeelte afhankelijk van een weldenkende fokker, maar bij het kruisen van twee verschillende rashonden is de kans kleiner dat er erfelijke ziektes tot uiting komen.

Volgens mij heb je één of twee voorwaarde(n) om deze theorie van Marc (gezonde ras A met ras B kruisingen) vol te kunnen blijven houden in de toekomst.
* het bestaan van zuivere rashonden
* het niet verder fokken met de kruising (anders maak je de kans groter dat alle genen op een gegeven moment in één hondje zitten, en die dus hele grote kans krijgt ziek te worden)

Heb ik m nou goed begrepen?!

De theorie van Marc gaat pas op met gebreken krijgen in bastaarden, als je plm 4 a 5 bastaarden honden hebt uit gemengde rashonden die je onderling aan elkaar kruist, en de nakomelingen ook weer aan elkaar en zo nog een paar generaties verder, maar het moet dan wel uit die zelfde stam zijn en blijven van plm de eerste 4 stuks, de eerste vermenging van de bastaarden is meestal gezond al ben je drager, later komen dragers samen en dan komen de erfelijke gebreken naar boven, maar in de praktijk komt het bijna niet voor dat op natuurlijke wijze een bastaard stam ontstaat hier in NL, dus als wij de gulden middenweg bewandelen, dan is over het algemeen de kruising gezonder als een rashond, voor de duidelijkheid bij bastaarden komen bijna geen dragers voor bij vader en moeder tegelijk ivm erfelijke afwijking, en mocht het stom toevallig toch een keer voorkomen dan is de kans groot dat de dragers ivm genen pakket
geen lijders veroorzaken.

Gr Bertus

Kruisingen gezonder? Misschien zit er een kerb van waarheid in.

Toen ik nog thuis woonde hebben we 2 honden gehad, beide kruisingen. 1 werd 15 en de andere 17. Dat zie je niet zo snel bij honden van 1 specifiek ras, al zijn er vast uitzonderingen...

MARC_S schreef:Heterosis, het hybride effect (oftewel bastaardkracht )

Door het bijeenbrengen van de genetische eigenschappen van twee individuen van verschillend ras vertonen de nakomelingen kwaliteitsverbetering. Deze nakomelingen overtreffen de ouders in veel opzichten.
Fokken we echter verder met de nakomelingen dan gaat dit effect op den duur weer verloren. Van echte kwaliteitsverbetering kan men dus alleen in de eerste generatie kruisingen spreken uit twee honden van verschillende rassen.

EENS!

Michella schreef:Kruisingen gezonder? Misschien zit er een kerb van waarheid in.

Toen ik nog thuis woonde hebben we 2 honden gehad, beide kruisingen. 1 werd 15 en de andere 17. Dat zie je niet zo snel bij honden van 1 specifiek ras, al zijn er vast uitzonderingen...

Hoi Michella,

Dat ben ik niet met je eens, want kleinere rassen halen doorgaans met gemak die leeftijden die je noemt. Wij hebben vroeger een Cocker Spaniel en een Dalmatier thuis gehad en beiden zijn 15,5 jaar oud geworden.

Scooby schreef:

Michella schreef:Kruisingen gezonder? Misschien zit er een kerb van waarheid in.

Toen ik nog thuis woonde hebben we 2 honden gehad, beide kruisingen. 1 werd 15 en de andere 17. Dat zie je niet zo snel bij honden van 1 specifiek ras, al zijn er vast uitzonderingen...

Hoi Michella,

Dat ben ik niet met je eens, want kleinere rassen halen doorgaans met gemak die leeftijden die je noemt. Wij hebben vroeger een Cocker Spaniel en een Dalmatier thuis gehad en beiden zijn 15,5 jaar oud geworden.

Dat is erg netjes dat ze zo oud zijn geworden! Zelf maak ik dat niet veel mee hier...

In de eerste plaats spreek je bij beiden over erfelijk, levend materiaal. Fokken blijft altijd gokken, maar ziektes e.d. is vaak wel bekend. Dat is iets ander bij "foutjes" deze hebben vaak helemaal geen onderzoeken gehad. De kans dat ze iets krijgen is volgens mij net zo groot als een goed gefokte rashond. Okay de kruising labrador/alaska malamute van mijn moeder is oud nu 12 jr. Zij is wel altijd gezond geweest, maar had wel altijd last van licht atrose en soms haar rug. En mijn manchester is weer de enige manchester die ik ken die last heeft van haar knieeen als ze bijv behendigheid zou doen. Ik kan er weinig nuttigs over zeggen. Vaak ondersteunen dierenartsen wel deze stelling.

Mijn kruizing is ook super gezond, en mijn Spaniel ook.

Mijn vorige hond, een Briard, was ook heel erg gezond, dus of het nou zo is dat een kruising gezonder is vraag ik me af.......

Misschien dat ze soms iets sterker zijn????

Geen idee eigenlijk. Als je een rashond hebt en die komt de overlijden, dan geef je dat door en dat is denk ik een groot verschil en doorslaggevend in dergelijke onderzoeken

verschild ook erg per ras denk ik. Het ene ras is veel 'gezonder' dan het andere ras. Daarnaast worden kruisingen vaak nergens op onderzocht dus weet je niet of hij een erfelijke ziekte bij zich heeft. Met mijn honden kom ik zo goed als alleen bij de dierenarts voor de entingen. Voor de rest zo goed als nooit ziek ofzo... dus ik heb mijn twijfels bij de stelling.

tsja ik denk dat dat puur aan de hond ligt, de ene kruising mankeerd vanalles en de andere kruising is kerngezond. Volgens mij is dat nooit wetenschappelijk bewezen.

Hoi, ik ben het met mijn bovenstaander eens, hihi.

Ik geloof het niet, kan wel, hoeft niet.. Ik persoonlijk zou altijd een rashond kopen, als je je goed informeert in achtergronden, kun je al een heel groot deel uitsluiten..