We werden de hele dag via de app op de hoogte gehouden waar het transport zich bevond en de te verwachte aankomsttijd.
Helaas door allerlei omstandigheden onderweg, files, drukte, defecte tolpoorten verschoof de aankomsttijd elke keer naar een later tijdstip.
En dan duurt een dagje wachten ineens heel erg lang. Gelukkig was het transport in België heel erg opgeschoten dus werd de aankomsttijd naar een wat vroeger tijdstip aangepast.
En toen was daar gelukkig de definitieve aankomsttijd met het verzoek uiterlijk rond 18.15 uur aanwezig te zijn. En dat waren we hoor. Wat zeg ik, we waren er natuurlijk veel en veel te vroeg, geen rust meer in onze konten. Dan maar liever daar wachten.
Eindelijk zagen we het transport aankomen en binnen de hekken van de afhaalplek verdwijnen. Gelukkig kwam vrij snel het bijna verlossende appje dat wij ook het terrein op mochten. Maar dan is het natuurlijk weer wachten, eerst kregen we een welkomstpraat en daarna de uitleg hoe het verder in zijn werk zou gaan.
En ja hoor, de eerste hond hond kwam naar buiten en werd opgevangen door dolgelukkige baasjes. Nu was het weer afwachten wanneer wij aan de beurt waren...
Hond nummer 3 was toen aan de beurt en daar kwam onze Pintos dan tevoorschijn. Wat een ontzettend vrolijk en blij ei zeg.
Ineens hadden we Pintos in onze armen en wat voelde dat geweldig goed. Wat een ontzettend leuke hond, zo lief, vrolijk en blij. Op dat moment werd Pintos onze Quin.
Nog even de formaliteiten afhandelen en dan de auto in en snel naar huis. Op naar ons nieuwe leven met vriend Quin.
