Herkenbaar.. onze Aki was mijn 3de herder, maar mijn eerste pup. En we keken er enorm naar uit, en zagen het helemaal voor ons, de andere Duitse herder teef die mooi kon assisteren met de opvoeding.
Dat ging helaas anders, op de dag dat onze pup werd gebracht hadden we haar onverwachts in moeten laten slapen
We waren ontdaan, de andere dieren van slag omdat er ineens een hond mistte, maar een druk klein hondje was daar voor in de plaats gekomen.
Maar vooral pup en hoe druk hij kon zijn en van alles aanleren, rust creëren, en de andere dieren die er eigenlijk niet veel van moesten hebben en onze eigen issues (met name ik had moeite met genieten omdat ik eigenlijk mijn beide (herder)maatjes kort achter elkaar had verloren, en krap daarvoor dus was gaan samenwonen en verhuisd was naar een nieuw huis.
Vlak bij huis (loopafstand) hadden wij trouwens geen ideale losloop plekken, de aangewezen plekken liggen vlak bij een weg en dat durfde ik met een opgroeiend hondje nog niet écht aan, want hij was ook altijd snel afgeleid en wilde van alles onderzoeken.
Onze pup liep dus al snel aan een flex en heb ik dingen aan de flex aangeleerd, af en toe afgewisseld met een normale lijn als ik bijvoorbeeld naar de markt ging. (niet iedereen is voorstander van een flex, ik vond het een uitkomst, maar ik had mijn 2 volwassen herders ook aan de flex en qua gehoorzaamheid en dingen aanleren had ik daar wel wat ervaring mee gekregen.
Naar de markt werd ook een uitje trouwens, ik vond het fijn om daar op rustige momenten te lopen en hem dingen kon laten ervaren, en bij de kaasboer altijd een stukje kaas
, en bij de slager een stukje worst.. en bij de dierenkraam ook altijd leuk natuurlijk
We gingen naar de Welkoop met de auto, en naar een grote dierenwinkel, allemaal kleine uitstapjes die ik nuttig vond, en leuk vond om met de jonge pup te ondernemen.
En we lieten hem dan ook wel een beetje zijn gang gaan, speeltje of wat lekkers uitzoeken bij Welkoop
, wel netjes zitten voor een stukje kaas op de markt.. mensen die wilden aaien daar de tijd voor nemen, en soms zeggen dat ik wat anders aan het oefenen was en dat ze hem even niet mochten aaien (met name als ik al zag dat hij heel druk was, want dan zou hij gaan springen en happen
)
Enfin, dat vond ik geweldige dingen om van jongs af aan al mee te maken, en op gevoel een beetje dingen aanleren of wel bij mensen aangeven dat het aaien van het schattige pupje op dat moment even niet kon.
Afspreken met bepaalde mensen met honden die ok waren, en daar mee oplopen deed ik ook, met name ook omdat ik het belangrijk vond dat hij met allerlei honden wel kennis maakte, maar dat laatste ook weer met beleid.
Een keertje mee naar een overdag verjaardag, met goedvinden van de mensen die de verjaardag gaven. Allemaal indrukken die hij mooi meekreeg in de jonge periode.
Maar ik lees vaker over de puppy blues,
ik had er ook last van, en dacht soms ook.. waar zijn we aan begonnen
Ook omdat mijn partner af en toe dingen deed, waarvan ik dacht, waarom doe je dat nou of nee, doe nou niet of wat leer je hem nou weer aan? En hij andersom bij mij "wat loop je nou te zeuren dan! er gebeurd toch niets!"
dus gewoon alleen op de club. Tenzij een doorgewinterde africht(s)er die weet wat te doen als een hond anders reageert dan de planning was.
Fijn dat het zo goed is gegaan vandaag.
