Het HondenForum

Chihuahua-paws schreef:@Gonnie ik vind dat je van honden eigenaren mag verwachten dat ze als ze hun hond losgooien ze de hond in de gaten houden. Net als dat ik verwacht van een ouder als hun kind aan het spelen is in de speeltuin dat ze hun kind in de gaten houden of in de supermarkt. Omdat het jou verantwoording is. En dat betekend niet dat een hond strak naast je moet blijven. Er is niemand die dat beweerd. Maar wel zodanig dat je de hond terug kunt roepen. En die afstand zal voor elke hond ook weer anders zijn. Maar uit het zicht betekend gewoon dat je niet kunt ingrijpen mocht er wat zijn.

En dat er mensen bestaan die gaan zitten kakken op een galerij, die met luid muziek om 02:00 uur snachts door de straat rijden of met 6 koters tegelijk in de supermarkt gaan rond hobbelen. Geeft ons niet ook een vrijbrief in het kader van ik ga mijn hond niet beperken.

Voor mijzelf gaat het om overlast en verder zal het me eerlijk gezegd worst wezen. Muziek om twee uur snachts, je ontlasten op een galerij lijkt me duidelijk, maar met hoeveel koters mensen door een super willen hobbelen moeten ze zelf weten. Als ze het maar bij zich houden als het Satan's gebroed is. Wij lopen ook wel in aanlijngebieden met de dames, altijd aangelijnd maar je wilt niet weten hoeveel loslopende honden je dan tegen komt. Daar heb ik totaal geen probleem mee als ze die honden maar wel onder appèl kunnen zetten indien nodig.

En dat 'indien nodig' kun je naar mijn idee alleen weten als je ze ziet...
En daar dus mijn verbazing in dit topic.


Meningen liggen duidelijk vér uiteen.

Tineke schreef: Inderdaad, ik wil trouwens nooit geen lompe beukers bij mijn honden in de buurt. In de laatste week van Rio zijn leven deden wij een wandeling, aangelijnd in een losloopgebied, toen er een jonge labreu kwam kennismaken met het bijbehorende gebeuk. En niet roepen hoor, het is tenslotte losloopgebied, terwijl ze best wel zagen dat wij moeite deden die hond bij hem weg te houden. Ik heb Abra toen vrij gegeven, ook zo'n lompe beuker in spel, en het is dan altijd verbazingwekkende om te zien dat ze dan wel in beweging komen. Klaarblijkelijk is het toch niet zo leuk dat gebeuk van een 20 kilo zwaardere hond .

Ben van de week heel hard weggefietst. Geen losloopgebied, wandelaars, fietsers en scooters door elkaar.
Een jonge duitse staande ging ver van de baas een aangelijnde hond vervelen. Daar werd hij al weggesnauwd. Baas kreeg hem met moeite bij zich geroepen en liet hem meteen op mij afstuiven, 100 meter verder.
Normaal ben ik heel coulant, maar dat ging me te ver met een hond die aan de fiets vast zit en geen bewegingsruimte heeft. Ik ben gesteld op het plezier in fietsen en mijn tanden.
Naap aangespoord weg te galopperen met dat hanige beest aan z'n kont geplakt. Hij was opgelucht dat hij weg kon.
Die hond ging mee en zij kon gillen en rennen. Boos natuurlijk.
Doei, jouw probleem, niet het mijne

Habibi schreef:En dat 'indien nodig' kun je naar mijn idee alleen weten als je ze ziet...
En daar dus mijn verbazing in dit topic.


Meningen liggen duidelijk vér uiteen.

Klaarblijkelijk. Micron weigerde steevast op een zandpad te lopen waar ik wel liep en hij bleef dan altijd op het stenen pad lopen wat er parallel aan ligt maar gescheiden door bosjes. Ik zag hem zomers niet maar in de winter wel. Hij passeerde alles wat hij eventueel tegenkwam zonder daar verder aandacht aan te schenken. Ook andere honden of mensen. Hij kende daar bijna wel iedereen dus vaak praten ze wel even tegen hem in het voorbijgaan maar ook dan liep hij gewoon door. Dat heeft hij ruim 13 jaar gedaan. Maar nu begrijp dat ik door het oog van de naald ben gekropen omdat hij zich plots zou hebben kunnen ontpoppen tot een woest verscheurend monster als hij een passant tegenkwam,? Voor mij vallen dat soort dingen echt niet onder overlast. Het lijkt me evident dat ik zoiets met Orson nooit zou hebben toegelaten.

Tineke schreef:

Habibi schreef:En dat 'indien nodig' kun je naar mijn idee alleen weten als je ze ziet...
En daar dus mijn verbazing in dit topic.


Meningen liggen duidelijk vér uiteen.

Klaarblijkelijk. Micron weigerde steevast op een zandpad te lopen waar ik wel liep en hij bleef dan altijd op het stenen pad lopen wat er parallel aan ligt maar gescheiden door bosjes. Ik zag hem zomers niet maar in de winter wel. Hij passeerde alles wat hij eventueel tegenkwam zonder daar verder aandacht aan te schenken. Ook andere honden of mensen. Hij kende daar bijna wel iedereen dus vaak praten ze wel even tegen hem in het voorbijgaan maar ook dan liep hij gewoon door. Dat heeft hij ruim 13 jaar gedaan. Maar nu begrijp dat ik door het oog van de naald ben gekropen omdat hij zich plots zou hebben kunnen ontpoppen tot een woest verscheurend monster als hij een passant tegenkwam,? Voor mij vallen dat soort dingen echt niet onder overlast. Het lijkt me evident dat ik zoiets met Orson nooit zou hebben toegelaten.

Precies. Het is afhankelijk van de hond en van de plek (hoeveel overzicht heb je, hoe druk is het daar, zit er wild, etc.). Daarom hebben al mijn honden als het gaat om loslopen ook totaal verschillende privileges.
Ik ken mijn honden, dus weet ook wel wat ze buiten zicht uitspoken. Als iemand zich stoort aan Mila die rustig ergens aan een grassprietje snuffelt waarbij ze niet naar mensen, andere honden of wild omkijkt, maar puur omdat er geen lijn aan hangt, dan vind ik dat gewoon flauwekul. Dat is geen overlast en daar ga ik geen rekening mee houden.

Chihuahua-paws schreef:@Gonnie ik vind dat je van honden eigenaren mag verwachten dat ze als ze hun hond losgooien ze de hond in de gaten houden. Net als dat ik verwacht van een ouder als hun kind aan het spelen is in de speeltuin dat ze hun kind in de gaten houden of in de supermarkt. Omdat het jou verantwoording is. En dat betekend niet dat een hond strak naast je moet blijven. Er is niemand die dat beweerd. Maar wel zodanig dat je de hond terug kunt roepen. En die afstand zal voor elke hond ook weer anders zijn. Maar uit het zicht betekend gewoon dat je niet kunt ingrijpen mocht er wat zijn.

En dat er mensen bestaan die gaan zitten kakken op een galerij, die met luid muziek om 02:00 uur snachts door de straat rijden of met 6 koters tegelijk in de supermarkt gaan rond hobbelen. Geeft ons niet ook een vrijbrief in het kader van ik ga mijn hond niet beperken.

Nou, ik vind dat ik genoeg rekening met mijn medemensen hou, ik ben geen type die graag overlast bezorg, ik ruim hun poep op, zelfs op plekken waar ik het zou mogen laten liggen als die drol daar vlakbij een bankje ligt of op het pad.
We zijn zelfs met onze vorige honden, die ineens gingen blaffen en huilen als we weg waren, apart overal heengegaan.
Ik hou ze aangelijnd in de wijk, in het flatgebouw. In het bos hou ik gerust ook rekening met andere mensen of andere honden, maar als ze dan eens in de zoveel tijd eens iemand lastig vallen omdat ze hun hond of de mensen zelf erg leuk vinden dan is dat jammer, zal het proberen te voorkomen, maar Tanja en Anne zijn nog jong en vinden het leven een feestje. Zoals ik al zei: ik heb ook weleens erg last van.

Gewoon normaal rekening met elkaar houden en als je dan eens last van elkaar hebt dan is dat jammer, maar het is niet anders.

In een dicht bevolkt gebied heb je nu eenmaal weleens last van elkaar.

De buurvrouw hier, die een filmpje van me op Facebook had gezet, boft dat ik nu wat ouder ben, ze beweerde dat ik op het veld de drollen van de honden niet opruimde, dat deed ik dus wel soms zelfs de drollen van andere honden, vroeger had ik gezegd: ik heb de naam dan ga ik ook doen wat ze zeggen dat ik doe. Maar nu heeft ze toch pech, want ruim nu echt alleen nog maar de poep van mijn eigen honden op, de andere drollen laat ik liggen.

En ik word ook weleens pissig als mijn honden weer eens iets opvreten wat niet goed voor ze is, omdat mensen te bedonderd zijn om een paar stappen naar de vuilnisbak te lopen.

En soms zeg ik dan weleens: ik ga me maar aanpassen aan mijn omgeving, maar dat doe ik toch nooit.
Net zo als ik boos wordt als iemand ziet dat ik de hal in kom en dan zonder even op me te wachten met de lift naar boven gaat, ik zeg vaak: de volgende keer wacht ik ook niet meer, maar dat doe ik toch.

O, en inderdaad, ik vind het niet erg als ze eens achter een haas aangaan.
Boeren schieten ze hier in het weekend af, dus als mijn hond er dan eens een te pakken heeft lig ik er niet wakker van. Iedereen heeft zijn eigen mening over bepaalde dingen.

Wat de iemand lastig vindt is ook heel erg verschillend. Ik vind het niet lastig als een hond komt buurten, en een snauw uitdeelt aan mijn honden, zolang ze mijn honden maar niet in reepjes verscheuren.

Over het algemeen zijn mijn honden wel binnen mijn gezichtsveld. Soms blijft er een achter om te graven, soms loopt er een door de struiken. Ik roep ze bij me als ik een aangelijnde hond zie, of mensen zonder hond of met kleine kinderen. En toch kan het dan nog weleens misgaan. Vorige week liepen mijn honden een stukje voor me uit. Ik kon de honden wel zien, maar de visser die beneden achter de struiken zat, had ik niet gezien. Toen ik hem wel zag, ben ik meteen de honden gaan aanlijnen, maar ik kreeg me toch een scheldkanonnade over me heen. Compleet met dreigende armbewegingen. Niet dat ze iets gepakt hadden of stuk gemaakt, nee, ze hadden de vissen weggejaagd. Ik heb maar niet hardop gezegd dat ik blij was dat ze weer wat dierenleed hadden voorkomen

Over het algemeen gaat het hier echter best gemoedelijk. De meeste mensen die in het park lopen kennen elkaar. We weten van elkaar welke honden wel en geen contact kunnen hebben. Bovendien lopen we meestal rond etenstijd en dan kom je maar weinig mensen tegen. Ik zei gisteren nog tegen mijn vriendin dat het zo rustig en overzichtelijk is in het park dat ik zelf Suus die nu loops is, gewoon los kan laten lopen.

Tineke schreef:

Chihuahua-paws schreef:@Gonnie ik vind dat je van honden eigenaren mag verwachten dat ze als ze hun hond losgooien ze de hond in de gaten houden. Net als dat ik verwacht van een ouder als hun kind aan het spelen is in de speeltuin dat ze hun kind in de gaten houden of in de supermarkt. Omdat het jou verantwoording is. En dat betekend niet dat een hond strak naast je moet blijven. Er is niemand die dat beweerd. Maar wel zodanig dat je de hond terug kunt roepen. En die afstand zal voor elke hond ook weer anders zijn. Maar uit het zicht betekend gewoon dat je niet kunt ingrijpen mocht er wat zijn.

En dat er mensen bestaan die gaan zitten kakken op een galerij, die met luid muziek om 02:00 uur snachts door de straat rijden of met 6 koters tegelijk in de supermarkt gaan rond hobbelen. Geeft ons niet ook een vrijbrief in het kader van ik ga mijn hond niet beperken.

Voor mijzelf gaat het om overlast en verder zal het me eerlijk gezegd worst wezen. Muziek om twee uur snachts, je ontlasten op een galerij lijkt me duidelijk, maar met hoeveel koters mensen door een super willen hobbelen moeten ze zelf weten. Als ze het maar bij zich houden als het Satan's gebroed is. Wij lopen ook wel in aanlijngebieden met de dames, altijd aangelijnd maar je wilt niet weten hoeveel loslopende honden je dan tegen komt. Daar heb ik totaal geen probleem mee als ze die honden maar wel onder appèl kunnen zetten indien nodig.

En dat is het ook. Als mensen zich maar bewust ervan zijn en gewoon bezig zouden zijn met hun hond. Ik heb ergens een staff genoemd maar meestal gaat het om zogenaamd makkelijke maar wel vervelende opdringerige drukke honden labjes enz die dus vervelend zijn. En baasjes zijn vaak ver weg. Dat is gewoon niet nodig.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

Maar wat is dan uit zicht precies. Is dat even 20 seconden door struiken waarbij je ze ook af en toe ziet en hoort en precies weet waar ze zijn. Wat mijn honden ook doen. Of is dat op eigen initiatief het bos rond en af en toe even bij je roepen. Dat laatste zou mij echt verbazen gezien het feit dat veel mensen op dit forum jaren geleden van de hond bij je houden garde waren.

Jackira schreef:Maar wat is dan uit zicht precies. Is dat even 20 seconden door struiken waarbij je ze ook af en toe ziet en hoort en precies weet waar ze zijn. Wat mijn honden ook doen. Of is dat op eigen initiatief het bos rond en af en toe even bij je roepen. Dat laatste zou mij echt verbazen gezien het feit dat veel mensen op dit forum jaren geleden van de hond bij je houden garde waren.

Nou, mijn vorige honden waren weleens alleen, als die een haas zagen en er achteraan gingen dan bleef ik niet staan wachten want dan duurde het helemaal erg lang voordat ze terug kwamen. Ik liep dan gewoon door, soms liep ik met iemand anders mee en liep ik wat langer, maar meestal bleef ik dan bij de uitgang van het bos wachten op ze, nou waren ze daar wel vlakbij in de bosjes. Voor mij denk ik vijf minuten lopen, maar de honden liepen dat stukje wel sneller.

Jackira schreef:Maar wat is dan uit zicht precies. Is dat even 20 seconden door struiken waarbij je ze ook af en toe ziet en hoort en precies weet waar ze zijn. Wat mijn honden ook doen. Of is dat op eigen initiatief het bos rond en af en toe even bij je roepen. Dat laatste zou mij echt verbazen gezien het feit dat veel mensen op dit forum jaren geleden van de hond bij je houden garde waren.

Dat eerste doet Vito dus ook. Ik zie hem niet, maar ik hoor hem wel en weet waar hij is. Dat is inderdaad heel anders dan je hond maar zijn goddelijke gang te laten gaan. Een paar jaar terug zag ik een ree het bos uitvluchten, op de hielen gezeten door een hond. Ja, daar heb ik dus echt een schijthekel aan, dát vind ik vreselijk asociaal.

Maar mensen zijn makkelijk hoor, ik ben dit jaar een aantal keer op het strand geweest met de honden en ik heb me zitten verbazen hoe makkelijk mensen zijn. Handdoek neer pleuren, op je buik gaan liggen, hond losklikken en zoek het uit. Dat honden daar welkom zijn wil niet zeggen dat je ze overal maar op af moet laten stieren. Zo liep er een Engelse Stafford die best wel te pruimen was, maar die is toch in gevecht geraakt met een andere hond en heb ik ook 2 keer aan zijn tuig richting zijn bazen gebracht. Wij zaten daar namelijk met een niet zo sociale hond die dus absoluut niets uit kon vreten omdat ze binnen onze cirkel moest blijven, maar dat wordt toch wel erg lastig als vreemde honden toch komen buurten. En dat kan een keer gebeuren, dat is niet erg, maar een tweede, derde, vierde keer vind ik toch niet nodig.

Dat van die ree hoeft ook niet direct asociaal te zijn vind ik. Ik denk meestal gelijk aan een eigenaar die er hijgend achteraan rent (Fenton ) en wanhoopt. Ik zie nu eeeeindelijk op tijd aan mijn hond wanneer hij wild ruikt of denkt te ruiken en dan ben ik nog op tijd hem vast te maken. En er zit wild op de vreemdste plekken. En ja ik weet dat je dan je hond altijd vast zou moeten hebben. Maar zelfs die brave puber gaat een keer ergens achteraan. En je moet het toch allemaal maar gaan ontdekken.
Gisteren was ik een heerlijk ontspannen wandeling aan het maken in een stuk land tussen allerlei kassen. Heel saai voor de meesten maar voor mij heel overzichtelijk. Ik vond Manu wat te alert dus die had ik vastgemaakt. Uma liep tussen het hoge gras. En ineens hoor ik keihard gekakel en vliegt er een krielkiphaan door dat hoge gras. Ik was zo blij dat ik Manu al eerder aangelijnd had Uma ging er nog achteraan maar dat was dus vooral gillen en kwispelen want ik geloof echt niet dat zij geen krielkip bij kan houden. De kip hield flinke voorsprong en na een brul kwam Uma weer terug.
Er worden hier sowieso aan de lopende band hanen en konijnen gedumpt. Normaal wandelen kan ik al bijna niet in de gebieden vlakbij huis en ik zie zelfs de rassen die normaal niet of weinig jagen op tilt slaan. En die mensen zijn er meestal niet al alert op.

Als ik iemand met een aangelijnde hond tegenkom lijn ik hem meestal aan, soms roep ik: zal ik hem even aanlijnen? 9 van de 10 keer hoeft dat niet omdat hun hond aan de lijn zit omdat ze bijv. alles opeten of niet luisteren met terugkomen, en vinden ze het niet erg als we langslopen. Soms wordt er even gesnuffeld, soms niet.

Ik loop wel eens met hond los als het eigenlijk geen losloopgebied is. Dat praat ik voor mezelf goed om het feit dat hij niemand lastigvalt, geen honden, fietsers of hardlopers en hij is altijd dicht bij me. Als er iemand met een hond aangelijnd aankomt, lijn ik hem aan. Maar eigenlijk is dat ook asociaal natuurlijk.

Persistence schreef: Ik loop wel eens met hond los als het eigenlijk geen losloopgebied is. Dat praat ik voor mezelf goed om het feit dat hij niemand lastigvalt, geen honden, fietsers of hardlopers en hij is altijd dicht bij me. Als er iemand met een hond aangelijnd aankomt, lijn ik hem aan. Maar eigenlijk is dat ook asociaal natuurlijk.

Waarom? Met niko kon dat ook. Zolang hij maar aangelijnd is of aan de voet blijft lopen bij het passeren.

Persistence schreef:Als ik iemand met een aangelijnde hond tegenkom lijn ik hem meestal aan, soms roep ik: zal ik hem even aanlijnen? 9 van de 10 keer hoeft dat niet omdat hun hond aan de lijn zit omdat ze bijv. alles opeten of niet luisteren met terugkomen, en vinden ze het niet erg als we langslopen. Soms wordt er even gesnuffeld, soms niet.

Ik loop wel eens met hond los als het eigenlijk geen losloopgebied is. Dat praat ik voor mezelf goed om het feit dat hij niemand lastigvalt, geen honden, fietsers of hardlopers en hij is altijd dicht bij me. Als er iemand met een hond aangelijnd aankomt, lijn ik hem aan. Maar eigenlijk is dat ook asociaal natuurlijk.

Ik vind dat totaal niet asociaal. Zolang je hond dan niet op aangelijnde honden af gaat vind ik dat prima. Juist een voorbeeld van tegen de regels maar wel gedrag zoals je het zou willen zien. Je hebt meer aan iemand die z'n hond al loslopend goed onder controle heeft, ook op plaatsen waar het niet mag, dan iemand die een aangelijnde hond nog niet onder controle heeft. Ik heb dan liever de eerste.

Jackira schreef:

Persistence schreef:Als ik iemand met een aangelijnde hond tegenkom lijn ik hem meestal aan, soms roep ik: zal ik hem even aanlijnen? 9 van de 10 keer hoeft dat niet omdat hun hond aan de lijn zit omdat ze bijv. alles opeten of niet luisteren met terugkomen, en vinden ze het niet erg als we langslopen. Soms wordt er even gesnuffeld, soms niet.

Ik loop wel eens met hond los als het eigenlijk geen losloopgebied is. Dat praat ik voor mezelf goed om het feit dat hij niemand lastigvalt, geen honden, fietsers of hardlopers en hij is altijd dicht bij me. Als er iemand met een hond aangelijnd aankomt, lijn ik hem aan. Maar eigenlijk is dat ook asociaal natuurlijk.

Ik vind dat totaal niet asociaal. Zolang je hond dan niet op aangelijnde honden af gaat vind ik dat prima. Juist een voorbeeld van tegen de regels maar wel gedrag zoals je het zou willen zien. Je hebt meer aan iemand die z'n hond al loslopend goed onder controle heeft, ook op plaatsen waar het niet mag, dan iemand die een aangelijnde hond z'n hond nog niet onder controle heeft. Ik heb dan liever de eerste.

Blij dat jullie daar zo over denken, voor mij meer een moreel besef dingetje 'ik hou me niet aan de regels'
Hij komt netjes rechts naast me lopen als er passanten (met of zonder hond) aankomen. Dat doet ie vaak al uit zichzelf eigenlijk.

Sofi zou van mij best verder weg mogen zwerven. Het is dat ze het gewoon niet doet. Maar die maakt sofiso geen problemen zolang andere honden geen problemen maken. En dan nog is ze zo t*ringsnel dat ze zich wel kan redden. Daarbij jaagt ze niet. Izzy wil ik bij me houden puur om het feit dat ze een Stafford is. Ik wil weten waar ze is. Niet dat ik er problemen van verwacht, maar meer omdat ik het zelf ook niet tof zou vinden om een klapkaak tegen te komen zonder eigenaar.

Luna87 schreef:

Jackira schreef:Maar wat is dan uit zicht precies. Is dat even 20 seconden door struiken waarbij je ze ook af en toe ziet en hoort en precies weet waar ze zijn. Wat mijn honden ook doen. Of is dat op eigen initiatief het bos rond en af en toe even bij je roepen. Dat laatste zou mij echt verbazen gezien het feit dat veel mensen op dit forum jaren geleden van de hond bij je houden garde waren.

Dat eerste doet Vito dus ook. Ik zie hem niet, maar ik hoor hem wel en weet waar hij is. Dat is inderdaad heel anders dan je hond maar zijn goddelijke gang te laten gaan. Een paar jaar terug zag ik een ree het bos uitvluchten, op de hielen gezeten door een hond. Ja, daar heb ik dus echt een schijthekel aan, dát vind ik vreselijk asociaal.

Maar mensen zijn makkelijk hoor, ik ben dit jaar een aantal keer op het strand geweest met de honden en ik heb me zitten verbazen hoe makkelijk mensen zijn. Handdoek neer pleuren, op je buik gaan liggen, hond losklikken en zoek het uit. Dat honden daar welkom zijn wil niet zeggen dat je ze overal maar op af moet laten stieren. Zo liep er een Engelse Stafford die best wel te pruimen was, maar die is toch in gevecht geraakt met een andere hond en heb ik ook 2 keer aan zijn tuig richting zijn bazen gebracht. Wij zaten daar namelijk met een niet zo sociale hond die dus absoluut niets uit kon vreten omdat ze binnen onze cirkel moest blijven, maar dat wordt toch wel erg lastig als vreemde honden toch komen buurten. En dat kan een keer gebeuren, dat is niet erg, maar een tweede, derde, vierde keer vind ik toch niet nodig.

Volgens mij is iedereen er wel over eens dat als je hond jaagt, agressief is, opdringerig naar honden of mensen, dat je hem dan niet uit het oog verliest.
Mij verbaast de opmerking dat als je je hond niet ziet, je er niet zeker van kan zijn, bij welke hond dan ook, dat hij niets vervelends uitvreet (ganging-up, reeen verorberen...). Dan ken je je hond wel heel slecht. Om het weer bij mezelf te houden: ik ken weinig honden die zo zachtaardig en respectvol zijn als Lily. Bovendien heeft ze totaal geen jachtinstinct. Het is toch bizar om te denken dat als ze eenmaal uit zicht is, ze zich ontpopt als een agressief monster dan elke willekeurige voorbijganger naar de keel vliegt? In theorie is het mogelijk, maar mijn gezond verstand zegt nee. Ze trekt ook niet elke wandeling haar eigen plan: het komt wel eens voor. Als ze bijvoorbeeld een vleug sardientjeslucht in haar neus krijgt omdat mensen op de rotsen sardientjes hebben geroosterd en de resten hebben laten liggen. Dan wil ze nog wel eens rechtsaf slaan in plaats van links om daar snel te gaan snacken en daarna, inderdaad, in een rotvaart achter ons aan te komen. Gebeurt niet zo vaak hoor.
En de plek waar je wandelt speelt uiteraard mee. In een parkachtig bos waar het stikt van de dagjesmensen, pick-nickende families en honden ben je erg alert dat je honden geen overlast bezorgen (ik moet er niet aan denken om op dit soort plekken te wandelen). Wij lopen echter in een gebied dat nogal rotsachtig is met veel hoogteverschillen, begroeiing van een meter hoog en pijnbomen. Daar kom je echt geen picknickende mensen tegen. Honden zien we mondjesmaat en het gros kennen we. Wel regelmatig hardlopers en mountainbikers maar daar hebben mijn honden geen problemen mee.
Wat is dan eigenlijk het probleem?

Alfilillo schreef:

Luna87 schreef:

Jackira schreef:Maar wat is dan uit zicht precies. Is dat even 20 seconden door struiken waarbij je ze ook af en toe ziet en hoort en precies weet waar ze zijn. Wat mijn honden ook doen. Of is dat op eigen initiatief het bos rond en af en toe even bij je roepen. Dat laatste zou mij echt verbazen gezien het feit dat veel mensen op dit forum jaren geleden van de hond bij je houden garde waren.

Dat eerste doet Vito dus ook. Ik zie hem niet, maar ik hoor hem wel en weet waar hij is. Dat is inderdaad heel anders dan je hond maar zijn goddelijke gang te laten gaan. Een paar jaar terug zag ik een ree het bos uitvluchten, op de hielen gezeten door een hond. Ja, daar heb ik dus echt een schijthekel aan, dát vind ik vreselijk asociaal.

Maar mensen zijn makkelijk hoor, ik ben dit jaar een aantal keer op het strand geweest met de honden en ik heb me zitten verbazen hoe makkelijk mensen zijn. Handdoek neer pleuren, op je buik gaan liggen, hond losklikken en zoek het uit. Dat honden daar welkom zijn wil niet zeggen dat je ze overal maar op af moet laten stieren. Zo liep er een Engelse Stafford die best wel te pruimen was, maar die is toch in gevecht geraakt met een andere hond en heb ik ook 2 keer aan zijn tuig richting zijn bazen gebracht. Wij zaten daar namelijk met een niet zo sociale hond die dus absoluut niets uit kon vreten omdat ze binnen onze cirkel moest blijven, maar dat wordt toch wel erg lastig als vreemde honden toch komen buurten. En dat kan een keer gebeuren, dat is niet erg, maar een tweede, derde, vierde keer vind ik toch niet nodig.

Volgens mij is iedereen er wel over eens dat als je hond jaagt, agressief is, opdringerig naar honden of mensen, dat je hem dan niet uit het oog verliest.
Mij verbaast de opmerking dat als je je hond niet ziet, je er niet zeker van kan zijn, bij welke hond dan ook, dat hij niets vervelends uitvreet (ganging-up, reeen verorberen...). Dan ken je je hond wel heel slecht. Om het weer bij mezelf te houden: ik ken weinig honden die zo zachtaardig en respectvol zijn als Lily. Bovendien heeft ze totaal geen jachtinstinct. Het is toch bizar om te denken dat als ze eenmaal uit zicht is, ze zich ontpopt als een agressief monster dan elke willekeurige voorbijganger naar de keel vliegt? In theorie is het mogelijk, maar mijn gezond verstand zegt nee. Ze trekt ook niet elke wandeling haar eigen plan: het komt wel eens voor. Als ze bijvoorbeeld een vleug sardientjeslucht in haar neus krijgt omdat mensen op de rotsen sardientjes hebben geroosterd en de resten hebben laten liggen. Dan wil ze nog wel eens rechtsaf slaan in plaats van links om daar snel te gaan snacken en daarna, inderdaad, in een rotvaart achter ons aan te komen. Gebeurt niet zo vaak hoor.
En de plek waar je wandelt speelt uiteraard mee. In een parkachtig bos waar het stikt van de dagjesmensen, pick-nickende families en honden ben je erg alert dat je honden geen overlast bezorgen (ik moet er niet aan denken om op dit soort plekken te wandelen). Wij lopen echter in een gebied dat nogal rotsachtig is met veel hoogteverschillen, begroeiing van een meter hoog en pijnbomen. Daar kom je echt geen picknickende mensen tegen. Honden zien we mondjesmaat en het gros kennen we. Wel regelmatig hardlopers en mountainbikers maar daar hebben mijn honden geen problemen mee.
Wat is dan eigenlijk het probleem?

Waarschijnlijk is dat ook een oorzaak van de meningsverschillen hierover. Het gebied waarin je loopt maakt veel uit. Ik kan me voorstellen dat in het gebied wat jij omschrijft de honden meer vrijheid kunnen hebben. En dat als je heel vroeg loopt en er vrijwel niemand is ook. Maar ik loop met de honden in een heel druk gebied en eigenlijk loop je op bepaalde momenten van de dag van hond naar hond zeg maar Dus om mijn honden dan maar hun gang te laten gaan en niet in het zicht te hebben vind ik niet netjes. En dan heb je nog de verschillen in uit zicht lopen. Is dat dichtbij en af en toe zichtbaar of is dat gewoon ergens aan de andere kant van het park. Dat maakt voor mij wel veel uit.

dagmar88 schreef:

Persistence schreef: Ik loop wel eens met hond los als het eigenlijk geen losloopgebied is. Dat praat ik voor mezelf goed om het feit dat hij niemand lastigvalt, geen honden, fietsers of hardlopers en hij is altijd dicht bij me. Als er iemand met een hond aangelijnd aankomt, lijn ik hem aan. Maar eigenlijk is dat ook asociaal natuurlijk.

Waarom? Met niko kon dat ook. Zolang hij maar aangelijnd is of aan de voet blijft lopen bij het passeren.

Ja vind ik ook. Zolang niemand er last van heeft is het toch geen probleem.

Persistence schreef: Blij dat jullie daar zo over denken, voor mij meer een moreel besef dingetje 'ik hou me niet aan de regels'
Hij komt netjes rechts naast me lopen als er passanten (met of zonder hond) aankomen. Dat doet ie vaak al uit zichzelf eigenlijk.

Die kantoorpikkenregeltjes mogen ze houden, dat heeft allemaal niets met mij te maken.
Ik kijk zelf wel of het kan.

Hier vlakbij is het park opgedeeld in twee stukken. Een mini stuk vlak aan de drukke weg en een stuk waar je alle ruimte hebt.
Op het mini stukje mogen ze los Wel met vier drollen per m2.
Met niko ging ik dus vaak een balletje gooien waar dat niet mocht. Kwamen er mensen langs, dan hield ik hem even bij me.
Ze moeten daar ook met hun aangelijnde of onvriendelijke hond kunnen lopen zonder last te hebben van mij, maar daar was hij betrouwbaar genoeg voor.

Frootje schreef:

Sandra&co schreef:Maar die maakt sofiso geen problemen zolang andere honden geen problemen maken.

Als ik Sofi zonder baasje tegen zou komen zou ik haar mee naar huis nemen.

Nee, dat zou je niet. Die laat zich niet vangen door anderen

Manuma schreef:Dat van die ree hoeft ook niet direct asociaal te zijn vind ik. Ik denk meestal gelijk aan een eigenaar die er hijgend achteraan rent (Fenton ) en wanhoopt. Ik zie nu eeeeindelijk op tijd aan mijn hond wanneer hij wild ruikt of denkt te ruiken en dan ben ik nog op tijd hem vast te maken. En er zit wild op de vreemdste plekken. En ja ik weet dat je dan je hond altijd vast zou moeten hebben. Maar zelfs die brave puber gaat een keer ergens achteraan. En je moet het toch allemaal maar gaan ontdekken.
Gisteren was ik een heerlijk ontspannen wandeling aan het maken in een stuk land tussen allerlei kassen. Heel saai voor de meesten maar voor mij heel overzichtelijk. Ik vond Manu wat te alert dus die had ik vastgemaakt. Uma liep tussen het hoge gras. En ineens hoor ik keihard gekakel en vliegt er een krielkiphaan door dat hoge gras. Ik was zo blij dat ik Manu al eerder aangelijnd had Uma ging er nog achteraan maar dat was dus vooral gillen en kwispelen want ik geloof echt niet dat zij geen krielkip bij kan houden. De kip hield flinke voorsprong en na een brul kwam Uma weer terug.
Er worden hier sowieso aan de lopende band hanen en konijnen gedumpt. Normaal wandelen kan ik al bijna niet in de gebieden vlakbij huis en ik zie zelfs de rassen die normaal niet of weinig jagen op tilt slaan. En die mensen zijn er meestal niet al alert op.

Hadden wij in Duitsland, heel overzichtelijk stuk weiland links en rechts en een verhard pad in het midden.

En ineens zag ik een stukje hekwerk en op tijd kon ik Aki roepen.. hij twijfelde wel want deze stoven ineens weg bij een gammel hek vandaan..

Mijn vriend liep nog een stukje voor mij zelfs en had ze helemaal niet in de gaten. Gelukkig ben ik toch altijd nog wat beducht op dit soort dingen, en wil ik nog altijd voorkomen dat hij een keer wél ergens achteraan vliegt, want het zit wel in hem.
In het bos moesten we hem op een bepaald moment ook aanlijnen, veel te alert was hij!

Manuma schreef:Dat van die ree hoeft ook niet direct asociaal te zijn vind ik. Ik denk meestal gelijk aan een eigenaar die er hijgend achteraan rent (Fenton ) en wanhoopt.

Ja uiteraard, maar dat was hier niet het geval. De eigenaar liep kletsend met een ander gewoon het rondje, zonder op haar hond te letten. Ze had volgens mij geen flauw idee en ik vind het jammer dat ik haar toen niet heb aangesproken.

Cleva schreef:

Stapper schreef:Voor de duidelijkheid, het waren geen klapkaken of herders. 1 keer windhonden en 1 keer een samengestelde groep tijdens een stap cursus. En het lag volledig aan mijn hond, die klopte niet. Uiteindelijk heb ik de bond in overleg met gedragskundig en dierenarts in laten slapen. Zal iedereen wat van vinden... maar te laat, is al gebeurt. ( met heel veel tranen)

Wat vreselijk.

Ik ben het overigens met je eens, hoor. Volgens mij zei ik zelf ook dat het geen herders of klapkaken hoeven te zijn, toch?

Excuus, idd zei je dat niet, slecht gelezen van me. Fijn dat je dit hersteld

Cleva schreef:

Alfilillo schreef: En de plek waar je wandelt speelt uiteraard mee. In een parkachtig bos waar het stikt van de dagjesmensen, pick-nickende families en honden ben je erg alert dat je honden geen overlast bezorgen

En waarom is picknicken of dagrecreatie belangrijker dan mijn dagelijkse recreatie?
Wie heeft dat bedacht? Waar staat dat?
Ik heb toch ook last van hen? Daarom hoeven zij toch ook niet weg of per se een hekje om hun kleedje?

Het is elk voorjaar weer een fenomeen. Na de hele winter heerlijk gelopen hebben in een prachtig en rustig gebied komen de zuurpruimen naar buiten. Die gaan dan OP het pad zitten, stallen voorts hun armoedige teringzooi uit want een charmant brunchje is het natuurlijk niet. Stelselmatig chips en cola met spareribs en aardappelsalade.
En in plaats van genieten van hun zogenaamde heerlijke dagje uit met het gezin gaan ze smerig zitten kijken dat er een hond langs komt.
"Meneer, er spelen hier kínderen."
Kinderen met zo'n klemtoon alsof de godganselijke wereld aan de kant moet omdat jouw lelijke vetzakje op een achterlijk late leeftijd nog aan het leren lopen is. Alsof het daarom ineens gewijde grond is.
Ik kan zulke wijven wel met hun domme smoel in die aardappelsalade douwen.
Doe ik niet, hoor. Krijg je ruzie van maar dat stompzinnige geklaag van mensen die denken dat alles om ze heen altijd van ondergeschikt belang is aan hun eigen bedoeninkje en dus maar aan de kant moet is ontzettend vervelend.
Dat zijn de echte asocialen.
Die vergeten niet eens om rekening te houden met anderen, die hebben gewoon besloten dat zij dat niet hoeven.

En ze hebben absoluut geen last van mijn honden. Die houd ik gewoon weg.
Het is zeiken om het zeiken. Dom geprojecteer van je eigen structurele ontevredenheid.
Dat je helemaal naar de Aldi bent geweest om die kutpicnick te kopen en dat het dan niet helpt. Zelfs in je vrije tijd op een kleedje in de zon ben je niet gelukkig. Heel jammer maar zullen we er even niet mijn probleem van maken?
En zou je zo vriendelijk willen zijn om die strontluiers en lege wickypakjes ook mee naar huis te nemen? Dankjewel.

En toch houd je ze erbij weg.

Hier gelukkig geen last van dit soort lui, aangezien het gebied zich totaal niet leent tot pick-nicken.

Het strand in de winter rond een uur of drie wel, dan strijken er etende mensen neer. Alfil heeft een keer tegen een rugzak gepist en Lily vertrouw ik niet; die zou in een onbewaakt ogenblik een sparerib kunnen wegsnaaien. Ik voorkom het door daar niet op dat uur te wandelen.

Tineke schreef:

Stapper schreef:aan de ene kant snap ik het wel dat als je een gevoelige hond hebt dat je graag wilt dat alle mensen hun hond in het zicht wilt houden. Ik merk zelfs een boosheid als iemand zegt"
Dat juist mensen van het hondenforum" want juist als iemand van dit forum laat ik mijn honden los in een losloopgebied en ga ik ervan uit dat dit kan. Er zijn al zo weinig plekken waar honden.... hond kunnen zijn. Ik weet dat mijn honden geen herrie zoeken en daarom kunnen ze in zo'n plek los. Mijn vorige hond genoot van lekker speuren, en zijn gang gaan. In een losloopgebied verwacht ik dat er alleen maar honden lopen die dat kunnen. Als jouw hond dat niet kan, omdat hij/ zij niet sociaal is. (Door diverse redenen) loop er dan niet. Dat vind ik namelijk aso. .

Nou dat vind ik eerlijk gezegd ook een aso instelling, alsof je met een gevoelige hond of een niet sociale hond, geen sloper uiteraard, niet in een losloopgebied mag komen. Wat is het probleem eigenlijk als je honden zo goed zijn opgevoed als jij zegt dat ze zijn en je ze klaarblijkelijk zonder enige moeite even onder appèl kan zetten. Dan doe je dat toch even en geef je ze daarna weer vrij.

Ik heb nergens ge egdndat ze zonder moeite onder appel kan zetten. Kost me moeite en het lukt. Buiten zicht ... geen idee of ik ze bij me moet roepen. Het fijne is dat ik door het speuren en de mensen uit de groep die op andere plekken stonden ( uit mijn zicht en met walkie talkie mij hielpen) zo fijn anders had ik toen met mijn knie die toffe sport voor mijn hond op moeten geven) weet dat mijn vorige hond echt geen problemen zocht. Hij speurde een spoor of zocht mij. De honden die ik nu heb zijn altijd in de buurt maar soms ook uit het zicht maar in de buurt omdat ze in een bosje willen snuffelen.
Dat mag. Is er een situatie waarvan ik denk " mmmm, beter mijn honden bij me te hebben". Roep ik ze en als ze niet snel genoeg reageren ren ik 5 meter een bepaalde kant op en daar komen ze. Dat is echt super fijn van mijn honden, dat waardeer ik zeer en onderhoud dit ook. Omgaan met andere honden, het naar mij toe komen en het stop bewegen. Dat zijn mijn regels en daar ga ik voor

Ik wil mijn honden hoe dan ook in het zicht hebben, binnen 10 meter. Wil weten wat ze uitvreten. En wil niet dat ze overlast veroorzaken, wild verstoren of in de weg lopen. We zijn te gast in het bos, dus zo gedragen we ons ook

maar het kan ook gevaarlijk zijn om met de hond aan een flex te wandelen,
vanmiddag voor de gezelligheid maar es naar een verder gelegen bos geweest,
es een keer wat anders, kronkelpaadjes, hond netjes aan de flex, die liep heerlijk te snuffelen,
komt er onverwachts, 2 a 3 meter voor mij, uit een zijpadje, bijna niet zichtbaar, iemand op zo'n mountainbike tussen de bomen aan scheuren, met een bloedgang, remmen hebben ze volgens mij niet,
schrik me wild, Lana loopt aan de flex een meter of 6 voor mij, roep haar, ze komt terug,
man op mountainbike kan nog net met een scherpe bocht om de hond heen komen,
een hoop getier en gevloek vanaf zijn kant, Lana en ik stonden echt zo te kijken van wat de fuck, ging zo snel
had ze los gelopen, dan was de man in kwestie gewoon tussen ons door gezoefd en hadden we alleen een windvlaag gevoeld. pffff ging allemaal net goed.
de volgende keer ga ik gewoon weer in mijn eigen overzichtelijke park wandelen.

Cleva schreef:Die fietsdebielen rijden je met een korte lijn ook wel voor je donder, hoor. Dat heeft weinig met een flex te maken.
Maar honden veroorzaken de overlast, he?

de flex had in dit geval beter op nek hoogte kunnen zitten,
jeetje we schrokken ons wild,