Het HondenForum

Vorig jaar zat ik een beetje met het probleem van een oppas vinden. Op een of andere honden-oppas-site heb ik een oproep gezet.
Dat ik een lastige hond heb die niet altijd goed met alle honden kan enz. Ik kreeg al snel een berichtje van iemand die aangaf ervaring te hebben met lastige honden. Ze deed opvang naast haar werk. Ook natuurlijk wel berichtjes gekregen van kinderen die ook wel op onze hond wilden passen...
Met die eerst hebben we een afspraak gemaakt en zijn zonder hond bij haar wezen kijken. Dat was al erg leuk. Toen met honden in een natuurgebied afgesproken. Honden konden het heel goed samen vinden.
Vanaf dat moment waren we door de bocht. De eerste keer ging er natuurlijk een briefje mee. Wat ie wel en niet mocht (ivm allergie enz).
Hij is er net weer een week geweest. Op een van de foto's zag ik dat ze wel met 15 honden waren. En hij lag er midden in. Hij is daar op zijn gemak en is geen lastige hond.
ALs ik m daar naar toe breng heeft hij geen enkel oog meer voor mij. Maar sprint weg om te gaan spelen.
Dus ben echt ontzettend blij met ons oppasadres! (oja inmiddels heeft ze er geen werk meer bij..)

Dat klinkt heel mooi Bumper, dan kun je je hond echt met een gerust hart achterlaten .

Ik ben daar helemaal niet gemakkelijk in.

Mijn vaste oppas, waar ik indertijd zowel Ita als Rana zonder enige zorg achter liet, leeft niet meer.
Een hele lieve vriendin van haar die mijn Rana een keer een paar weken heeft opgevangen na een ongeluk, zou in uiterste nood misschien kunnen, maar dat is nog niet nodig geweest.

Met vakanties gaan ze mee, anders heb ik geen vakantie

Heel moeilijk. Zijn er maar een paar waar ik ze met een gerust hart achter laat. En daar hoef ik ook eigenlijk niet veel uit te leggen.

Verder blijf ik thuis als ik ze daar niet kan brengen.

Joep gaat altijd naar mijn ouders, mocht dat niet kunnen naar een logeer boerderij.

Opzich ben ik heel makkelijk in Joep uit logeren doen, alleen een oppas vinden met zo'n grote hond is lastiger

De enige mensen die ooit op mijn hond gepast hebben zijn mijn moeder en mijn vriendin. Dan ga ik dus daarheen, en dan ga ik zonder hond weer weg en zeg ik doei, tot vanmiddag! Mensen die Oor wat minder goed kennen krijgen wel echt instructies, vooral over welke hond interactie wel en niet ok is en waar ze daarbij op moeten letten. Of, als ik haar in geval van nood zou moeten achterlaten bij onervaren oppas, mijn schoonouders bijvoorbeeld, dan is de instructie simpelweg "niet loslaten en de weg oversteken bij honden die even groot of groter zijn".

Mijn honden gaan naar Linda en/of Paula, dat zijn ze gewend als we weg moeten. Alleen de jongste twee reutjes gaan naar een pension.

Mijn buurvrouw wilde laatst wel een stukje met Jamie en Teun gaan lopen omdat ik de hele dag weg was. Nou, daar dachten die twee anders over. Ze doen niet lelijk, ze blaffen niet maar blijven gewoon zitten waar ze zitten blijkbaar. Buurmeisje heeft ze maar opgetild en in de tuin gezet maar ze waren zo weer binnen. Flauw hoor, net zo handig, een buurvrouw die af en toe de honden uitlaat. En normaal zijn ze dol op de buurvrouw he..

Zowel Kaya als Puchu konden prima alleen blijven en werden dan tussendoor uitgelaten door een vriendin (heb ik het over dagjes weg
uiteraard). Op vakantie gaan we niet, dus daar hebben we geen oppas voor nodig.
Jessie kan tot nu toe echter slecht alleen zijn, maar ook de oppas 'moet' ze niet... dus dat is nog wel even een dingetje om samen een
dagje weg te kunnen. Ik ben wat rond aan het kijken naar een dagopvang, want andere honden vindt ze geweldig, dus hopelijk komen
we op die manier aan iets wat wel werkt.

Ik laat mijn honden ook gemakkelijk ergens achter, lijntje mee en klaar. Alleen Juna niet, die durf ik alleen bij Veertje achter te laten omdat ik weet dat Juna daar de kans niet krijgt om spannende dingen te doen

Gelukkig is het eigenlijk zo goed als nooit nodig dat de honden naar een oppas gaan.

Nanna schreef:Niet. Ze gaan naar een pension achter hoge hekken als we zonder ze weg moeten.
Een keer uitlaten kan sporadisch gebeuren maar meer dan dat wordt het nooit.
Ik heb dan geen seconde rust.

Ik pas heel goed op je meiden als ze bij me komen. Fijner dan bij een pension.

Sam gaat altijd 's nachts naar de oppas als ik nachtdiensten heb. Dat was best even zoeken. Voor nu heeft Sam een bijzonder lieve oppas, die juist heel erg ook van oude honden houdt. Ze houdt voor Sam altijd dezelfde structuur aan in de avond/nacht, waardoor Sam er rustig kan slapen.

Niet, gewoon omdat er twee zijn die geen correctie accepteeren (zelfs geen stem) van andere en de rest is veel makkelijker maar kunnen goed alleen thuis blijven als dat nodig is. Met vakantie gaan ze mee of in het pension waar ze dus niet bij andere mensen en honden in de buurt komen. Enigste waar ik nu mee zit is dat we in september een dagje weg willen en ik dan Raya van dan ong. 12 weken niet alleen wil/ga laten. Dus daar moet ik nog wat voor vinden.

Ik ben makkelijk. Durf haar bij heel veel mensen wel te brengen, en ze is ook geregeld bij andere mensen. Het zijn dan wel allemaal mensen die eerder honden hebben gehad.

Dit weekend was Ayleen ook weg, héérlijk. Soms is dat echt lekker, even geen rekening houden met een hond.

Hoe ouder Boomer word, hoe makkelijker ik word.
Alhoewel ik hem nog steeds niet graag naar een oppas breng. Hij vind dat zelf ook niet prettig, hij blijft liever thuis.
Inmiddels slaapt hij het grootste deel van de dag en wel zo diep dat hij het niet eens doorheeft als je naast hem staat..