Blaffen bij bezoek

[sirene]

Kinderhekje.

Dan gaat ze daarachter staan blaffen

Die hebben we bij de trap gezet, nou ze vindt het ding stom en het enige wat ze doet is tegen dat ding blaffen, laat staan als daarachter
visite zit. Dan staat ze daar dus in d'r uppie te blaffen en bang te zijn. Ik vind het dan persoonlijk een betere keuze om haar bij mij
te laten blijven en te leren dat ze rustig moet zijn en dat er niets aan de hand is.

Dus als je het traphekje midden in de kamer of de tuin zet gaat ze naar dat hekje blaffen?

[Caro.]

Kinderhekje.

Dan gaat ze daarachter staan blaffen

Die hebben we bij de trap gezet, nou ze vindt het ding stom en het enige wat ze doet is tegen dat ding blaffen, laat staan als daarachter
visite zit. Dan staat ze daar dus in d'r uppie te blaffen en bang te zijn. Ik vind het dan persoonlijk een betere keuze om haar bij mij
te laten blijven en te leren dat ze rustig moet zijn en dat er niets aan de hand is.

Dus als je het traphekje midden in de kamer of de tuin zet gaat ze naar dat hekje blaffen?

Nou dat weet ik niet, het ding zit bevestigt bij de trap (zodat ze niet probeert die gevaarlijke trap op te lopen) en daar blaft ze vreselijk
naar als die uit is en probeert er aan alle kanten overheen of onderdoor te komen. Ze wordt er iig niet kalm door of accepteert dat
ding.

Bovendien kan ik hier de huiskamer niet van de tuin scheiden dmv een traphekje, de opening is zeker 2 meter.
Maar goed, dan kan ik wel iets anders verzinnen, maar dat betekent dan wel dat ik dus ook in de tuin zit en het bezoek binnen.
Dat zou ik kunnen oefenen met een aantal bekende, maar met bv mijn schoonmoeder is dat geen doen.

De bench heb ik niet uitgeprobeerd, ik wilde dus niet weer 3 verschillende dingen doen en eerst dit afwachten. Mijn inschatting
is dat ze vanuit de bench ook blijft blaffen, net zoals ze achter een traphekje zou doen.

[Caro.]

Ik denk dat de afstand dan te klein is. Ze leert alleen maar ontspannen als je begint op een afstand waarop ze ook daadwerkelijk kán ontspannen. Want zij vindt namelijk dat er wél iets aan de hand is en op dat moment voelt ze zich dus niet veilig; de vraag is dan of ze er inderdaad van leert dat het wel veilig is.
Het risico van afleiden en belonen voor blijven liggen (terwijl ze misschien nog net zo gespannen is), is dat je een trucje dat zij uitvoert beloont, terwijl de gemoedstoestand misschien helemaal niet optimaal is en ze dus eigenlijk steeds even gespannen blijft. Elke beweging kan dan een reden zijn om weer op te springen.

Jammer dat een traphekje niet werkt voor haar, dat zou anders inderdaad een goede optie zijn waarmee je de afstand makkelijker groter en kleiner kunt maken. Het is ook zo wat om met haar aangelijnd in de tuin te gaan zitten terwijl je een gesprek probeert te voeren met het bezoek in de woonkamer Aangezien ze de bench wel gewend is, is het misschien toch een optie om die een tijdje te gebruiken hiervoor? Als ze die tenminste ervaart als een veilig plekje waar ze graag verblijft?

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench? Haar plek buiten de bench bevalt haar vele malen
beter dan het plekje in de bench.
Wat is dan het voordeel van alleen in de bench stoppen tegenover haar aangelijnd houden en sturing geven op haar favoriete plekje op min
of meer dezelfde afstand van de visite?
De bench staat dus in de woonkamer, pal naast de bank. Ik kan 'm in huis niet echt ergens anders zetten, niet verder van de visite in ieder geval.
Dan zou ik de bench in de tuin moeten zetten en zat ze gister met 30 graden in een hete tuin opgesloten zonder mij. Nu is het niet altijd 30 graden
(godzijdank ), maar dan nog staat ineens haar bench in de tuin, iets wat ze totaal niet gewend is.

Ik zie het voordeel niet, maar misschien zie ik iets over het hoofd?

[sirene]

Nou dat weet ik niet, het ding zit bevestigt bij de trap (zodat ze niet probeert die gevaarlijke trap op te lopen) en daar blaft ze vreselijk
naar als die uit is en probeert er aan alle kanten overheen of onderdoor te komen. Ze wordt er iig niet kalm door of accepteert dat
ding.

Ze vindt het stom dat ze blijkbaar niet mee naar boven kan of jullie niet kan zien. Daar reageert ze op. Niet omdat ze dat ding stom vindt. Buitengesloten worden (of uit zicht zijn) is dus een dingetje blijkt. Daar zou ik eerst/ook mee aan de slag gaan.

Bovendien kan ik hier de huiskamer niet van de tuin scheiden dmv een traphekje, de opening is zeker 2 meter.
Maar goed, dan kan ik wel iets anders verzinnen, maar dat betekent dan wel dat ik dus ook in de tuin zit en het bezoek binnen.
Dat zou ik kunnen oefenen met een aantal bekende, maar met bv mijn schoonmoeder is dat geen doen.

Ik zou in de tuin zitten zonder dat ze naar binnen mag oefenen buiten bezoek om. Met of zonder barricade. Eerst voor even, dan wat langer. Je kan een hond prima leren dat ie nu even niet ergens mag zijn. Als ik kook wil ik ze niet in de keuken. En als we BBQ-en kom je niet bij de BBQ. Gewoon rustig wegsturen en herhalen als ze weer naar binnen komt. Niet boos maar gewoon duidelijk. Nu ben je even daar.
Dan kan je daar als er bezoek is ook gebruik van maken. Je hoeft er helemaal niet bij te gaan zitten. Je legt haar buiten met een lekkere kluif (positief) en verbiedt haar om binnen te komen. Ze hoeft niks met bezoek ze mag lekker kluiven.

[mijke]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

[Zamunda]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

Inderdaad. En zoals ik eerder al zei: je kunt middels een laken over de bench haar nog verder afschermen in het begin, zodat ze het bezoek/de ogen van het bezoek niet ziet. Bij Lais scheelt dat heel veel.

[DeDiana]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

Precies Dat geldt vaak net zo voor een traphekje of andere hekjes/afscheidingen.

Amy vindt mijn buren best spannend als ik hen buiten met wandelen o.i.d. tegenkom (ze ontwijkt in zulke gevallen). Maar in de tuin als ze aan de andere kant van het hek staan, wil ze ineens wel aan ze snuffelen en vindt ze het helemaal niet spannend. Gewoon omdat ze weet dat ze achter dat hek veilig is en zij de controle heeft over een eventuele toenadering.

Maar in het beste geval zou je de bench ook nog op een rustige plek kunnen zetten waar er fysiek ook wat meer afstand is tot het bezoek.

[laeken]

Ik merk steeds dat je me niet helemaal begrijpt. Ik ga het mezelf makkelijk maken want ik denk er precies zo over als Diana. Tom was prima in de bench in de zithoek midden tussen bezoek en lag er zelfs op zijn rug met de poten wijdt in. Geen geblaf niks. Los zou hij elke beweging bedreigend hebben gevonden. Wel zou hij met de deur open de bench verdedigen en er een hand insteken was een dikke nogo. De eerste dagen zelfs voor mij.

[Caro.]

Nou dat weet ik niet, het ding zit bevestigt bij de trap (zodat ze niet probeert die gevaarlijke trap op te lopen) en daar blaft ze vreselijk
naar als die uit is en probeert er aan alle kanten overheen of onderdoor te komen. Ze wordt er iig niet kalm door of accepteert dat
ding.

Ze vindt het stom dat ze blijkbaar niet mee naar boven kan of jullie niet kan zien. Daar reageert ze op. Niet omdat ze dat ding stom vindt. Buitengesloten worden (of uit zicht zijn) is dus een dingetje blijkt. Daar zou ik eerst/ook mee aan de slag gaan.

Nee dat is het niet, ze blaft er gewoon tegen zodra die dichtgaat ook als ik gewoon in dezelfde gang sta of vlakbij. Dus ik ben helemaal niet boven:
ding dicht = blaffen.
Ze kan inmiddels gewoon rustig beneden zijn terwijl ik boven bezig ben, dat is geen punt meer en dat heb ik rustig opgebouwd en dat gaat prima.
Ook slaapt ze gewoon beneden zonder ons, in de bench.

Bovendien kan ik hier de huiskamer niet van de tuin scheiden dmv een traphekje, de opening is zeker 2 meter.
Maar goed, dan kan ik wel iets anders verzinnen, maar dat betekent dan wel dat ik dus ook in de tuin zit en het bezoek binnen.
Dat zou ik kunnen oefenen met een aantal bekende, maar met bv mijn schoonmoeder is dat geen doen.

Ik zou in de tuin zitten zonder dat ze naar binnen mag oefenen buiten bezoek om. Met of zonder barricade. Eerst voor even, dan wat langer. Je kan een hond prima leren dat ie nu even niet ergens mag zijn. Als ik kook wil ik ze niet in de keuken. En als we BBQ-en kom je niet bij de BBQ. Gewoon rustig wegsturen en herhalen als ze weer naar binnen komt. Niet boos maar gewoon duidelijk. Nu ben je even daar.
Dan kan je daar als er bezoek is ook gebruik van maken. Je hoeft er helemaal niet bij te gaan zitten. Je legt haar buiten met een lekkere kluif (positief) en verbiedt haar om binnen te komen. Ze hoeft niks met bezoek ze mag lekker kluiven.

Natuurlijk kan ze prima leren dat ze ergens niet mag zijn, dat leren we haar natuurlijk ook. Maar ik heb gewoon altijd de tuindeuren open en daar
zit niet automatisch een barricade en dus kan ze heen en weer lopen.

Ik ga er allemaal even over nadenken, want nu weet ik het ook niet meer: eerst de tip om de lijn om te doen, dan doe ik dat en nu is het niet
goed, want moet ze in de bench of in een afgesloten tuin en tegelijkertijd moet ik niet meerdere dingen uitproberen.

Dus ik ben het even kwijt

Maar wel bedankt voor het meedenken allemaal, ik ga het rustig nalezen en mijn gedachten erover laten gaan

[Caro.]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

Inderdaad. En zoals ik eerder al zei: je kunt middels een laken over de bench haar nog verder afschermen in het begin, zodat ze het bezoek/de ogen van het bezoek niet ziet. Bij Lais scheelt dat heel veel.

Ja dat is waar, ik snap het verschil

Ik ga er allemaal even over nadenken, want nu was ik hier dus mee bezig en de vraag is of ik er goed aan doe om nu alweer van tactiek
te veranderen. Ik weet het niet, ik ga het rustig nalezen nog allemaal... het is ook veel te warm voor werkende hersens vandaag

[Izzie_Anneke]

Dat is ook het lastige van internet natuurlijk. Ik vind de tip van Laeken om een gt mee te laten kijken helemaal geen gekke.

Ik herken veel in je verhaal maar heb er bij Izzie wel een gedragstherapeut bij gehad die mee keek. Izzie flipt echt in een bench als er bezoek is, dus geen optie. Gelukkig is het een herder en ziet ze mij als veilige haven. Ook tijdens drukke wandelingen zal Izzie me regelmatig opzoeken en veiligheid zoeken. Bij ons werkt de lijn maar als ze de bench had gevroten had ik ongetwijfeld daarvoor gekozen.

[DeDiana]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

Inderdaad. En zoals ik eerder al zei: je kunt middels een laken over de bench haar nog verder afschermen in het begin, zodat ze het bezoek/de ogen van het bezoek niet ziet. Bij Lais scheelt dat heel veel.

Ja dat is waar, ik snap het verschil

Ik ga er allemaal even over nadenken, want nu was ik hier dus mee bezig en de vraag is of ik er goed aan doe om nu alweer van tactiek
te veranderen. Ik weet het niet, ik ga het rustig nalezen nog allemaal... het is ook veel te warm voor werkende hersens vandaag

Ik denk dat laeken om die reden ook een gt voorstelt. Hoe dan ook zul je hier verschillende en soms tegenstrijdige adviezen krijgen en uiteindelijk moet je uit alle goedbedoelde informatie ook filteren wat past bij jou en bij jouw hond. Maar goed, drie verschillende gt's zullen misschien ook drie verschillende adviezen geven Er zijn natuurlijk altijd meerdere wegen die naar Rome leiden. Ik kan dan ook alleen maar laten weten wat in mijn geval bij mijn honden heeft gewerkt, maar dat zegt misschien helemaal niets over jouw hond en jullie situatie.

Ik denk zelf ook niet dat aan de lijn houden per se niet zal werken. Dat heb ik bij Amoz en Amy in bepaalde situaties ook wel gedaan en zeker Amoz is gewoon een mak lam zodra ik hem aanlijn. Maar ik denk dus dat ze sneller zal leren dat ze van bezoek niets te vrezen heeft als je onder die drempel (van spanning, opwinding, stress, etc.) kunt blijven met haar en van daaruit kunt trainen. En dat dat jullie band ook ten goede komt, omdat ze daarmee leert dat jij haar niet in situaties brengt die ze niet aankan of te spannend vindt.

[Caro.]

Ik denk dat laeken om die reden ook een gt voorstelt. Hoe dan ook zul je hier verschillende en soms tegenstrijdige adviezen krijgen en uiteindelijk moet je uit alle goedbedoelde informatie ook filteren wat past bij jou en bij jouw hond. Maar goed, drie verschillende gt's zullen misschien ook drie verschillende adviezen geven Er zijn natuurlijk altijd meerdere wegen die naar Rome leiden. Ik kan dan ook alleen maar laten weten wat in mijn geval bij mijn honden heeft gewerkt, maar dat zegt misschien helemaal niets over jouw hond en jullie situatie.

Ik denk zelf ook niet dat aan de lijn houden per se niet zal werken. Dat heb ik bij Amoz en Amy in bepaalde situaties ook wel gedaan en zeker Amoz is gewoon een mak lam zodra ik hem aanlijn. Maar ik denk dus dat ze sneller zal leren dat ze van bezoek niets te vrezen heeft als je onder die drempel (van spanning, opwinding, stress, etc.) kunt blijven met haar en van daaruit kunt trainen. En dat dat jullie band ook ten goede komt, omdat ze daarmee leert dat jij haar niet in situaties brengt die ze niet aankan of te spannend vindt.

Dat is ook zo, er zijn meerdere wegen en ik filter er ook zeker uit wat ik vind dat bij mij en bij Jessie past.
Ik ben het er absoluut mee eens dat je onder die drempel moet blijven, alleen de manier waarop je dat bereikt daar verschillen de meningen
over en ik denk dat Jessie juist zal flippen in een bench zonder steun van mij of als dingen in huis ineens anders worden.
Ze is nu 6 weken aan een bepaalde situatie hier in huis gewend en ik wil in zo'n korte tijd helemaal geen dingen omgooien,
ze moet een basis hebben wat goed en vertrouwd is en vanuit daar breiden we de boel uit.
Dat werkt voor haar, gezien hoe ver ze nu al gekomen is, en bovendien werkt het voor mij ook. Iets moet bij je passen, want als ik iets
ga doen waar ik al niet in geloof, dan voelt zo'n hond dat ook.

Ik waardeer de adviezen echt en heb er ook zeker wat aan. Vooral de denkwijze even omgooien van 'bezoek leuk vinden' naar
'ze hoeft er niets mee'. Dat zijn dingen dat ik denk 'hé verrot, zo had ik het nog niet bekeken' (ook omdat ik altijd honden heb gehad
die bezoek leuk vonden).

[mijke]

Je hoeft ook niet NU te beslissen wat de beste strategie is gelukkig. HGet advies 'kies 1 ding en blijf daar bij' is soms waar, maar eerlijk gezegd heb ik heel vaak het idee dat achteraf gezien het nooit een ding was waardoor een hond groeit. Als ik terugkijk was dat altijd een samenspel van dingen, soms dingen die heel vanzelf zijn gegaan of waarvan je op dat moment totaal niet dacht dat het ergens effect op zou hebben omdat het er uberhaupt niks mee te maken had. Ik ben zelf dus niet zo strikt in slechts een ding kiezen en daar per se bij blijven, voor mij zijn dat soort dingen meer organisch. Je bedenkt een plan en gaandeweg merk je wat wel en niet werkt en pas je steeds kleine dingetjes aan, en soms wissel je ineens compleet van strategie, volgens mij is dat helemaal niet per se slecht. Nuja, niet tot in het extreme natuurlijk Maar dat spreekt voor zich.

[Budkes]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

Inderdaad. En zoals ik eerder al zei: je kunt middels een laken over de bench haar nog verder afschermen in het begin, zodat ze het bezoek/de ogen van het bezoek niet ziet. Bij Lais scheelt dat heel veel.

Ja dat is waar, ik snap het verschil

Ik ga er allemaal even over nadenken, want nu was ik hier dus mee bezig en de vraag is of ik er goed aan doe om nu alweer van tactiek
te veranderen. Ik weet het niet, ik ga het rustig nalezen nog allemaal... het is ook veel te warm voor werkende hersens vandaag

Je hoeft niet van tactiek te veranderen hoor. Je moet er alleen voor zorgen dat JIJ bepaalt. Je heb haar nu eerst los in de tuin gelaten met een kluif. Dan komt het bezoek binnen, als je er achteraf nu over nadenkt had je dan 1 seconde verwacht dat ze in de tuin zou blijven?
Ik niet, vandaar dat ik, heel in het begin ook heb gezegd, je moet hoe dan ook zorgen dat ze niet zelf de vrijheid krijgt om te kiezen hoe ze met het bezoek omgaat. Als ze uit angst weg zou kruipen in de verste hoek dan had los in de tuin wel gewerkt, maar ze is het tegenovergestelde, ze móét reageren vanuit haar angst. Dus of je haar nu in een bench sluit, of aan de lijn houdt maakt imo niet zoveel uit. Je moet nu alleen te allen tijde zorgen dat zij niet de vrijheid krijgt om zelf te bepalen hoe met bezoek om te gaan.

[Caro.]

Ja dat is waar, ik snap het verschil

Ik ga er allemaal even over nadenken, want nu was ik hier dus mee bezig en de vraag is of ik er goed aan doe om nu alweer van tactiek
te veranderen. Ik weet het niet, ik ga het rustig nalezen nog allemaal... het is ook veel te warm voor werkende hersens vandaag

Je hoeft niet van tactiek te veranderen hoor. Je moet er alleen voor zorgen dat JIJ bepaalt. Je heb haar nu eerst los in de tuin gelaten met een kluif. Dan komt het bezoek binnen, als je er achteraf nu over nadenkt had je dan 1 seconde verwacht dat ze in de tuin zou blijven?
Ik niet, vandaar dat ik, heel in het begin ook heb gezegd, je moet hoe dan ook zorgen dat ze niet zelf de vrijheid krijgt om te kiezen hoe ze met het bezoek omgaat. Als ze uit angst weg zou kruipen in de verste hoek dan had los in de tuin wel gewerkt, maar ze is het tegenovergestelde, ze móét reageren vanuit haar angst. Dus of je haar nu in een bench sluit, of aan de lijn houdt maakt imo niet zoveel uit. Je moet nu alleen te allen tijde zorgen dat zij niet de vrijheid krijgt om zelf te bepalen hoe met bezoek om te gaan.

Verwacht.. hmm, gehoopt, laten we het daarop houden
Twee weken geleden hadden we bezoek van iemand met een hondje en ze vindt honden zo leuk, dat ze dus geen seconde bang is geweest
voor dat bezoek, sterker nog ze sprong zelfs half op zijn schoot toen die man zat.
Dus die hoop had ik ook met de kluif: ik had haar een hele lekkere gegeven en ik had dus gehoopt dat ze daar zo mee bezig was,
dat ze even keek 'wat is dat nu?' en verder gegaan was met haar kluif.
Nu weet ik dat dit niet zo is en een volgende keer zal ik haar dus direct aanlijnen inderdaad

[Caro.]

Je hoeft ook niet NU te beslissen wat de beste strategie is gelukkig. HGet advies 'kies 1 ding en blijf daar bij' is soms waar, maar eerlijk gezegd heb ik heel vaak het idee dat achteraf gezien het nooit een ding was waardoor een hond groeit. Als ik terugkijk was dat altijd een samenspel van dingen, soms dingen die heel vanzelf zijn gegaan of waarvan je op dat moment totaal niet dacht dat het ergens effect op zou hebben omdat het er uberhaupt niks mee te maken had. Ik ben zelf dus niet zo strikt in slechts een ding kiezen en daar per se bij blijven, voor mij zijn dat soort dingen meer organisch. Je bedenkt een plan en gaandeweg merk je wat wel en niet werkt en pas je steeds kleine dingetjes aan, en soms wissel je ineens compleet van strategie, volgens mij is dat helemaal niet per se slecht. Nuja, niet tot in het extreme natuurlijk Maar dat spreekt voor zich.

Ben ik het zeker mee eens
en wat ik al zei: Jessie moet ons en de wereld hier leren kennen, maar wij haar ook net zo goed en dan verandert ze ook nog omdat ze een
lekkere puber is

[blondie]

Wat ik me afvraag, is wat het verschil is tussen die bench en haar plekje buiten de bench?

Het verschil isprecies de bench: die heeft zijkanten en een bovenkant; het is een kooi. Dat werpt een fysieke barriere tussen haar en het bezoek. Daardoor zal ze misschien eerder kalmeren omdat het bezoek niet bij haar kán komen, ze hoeft dan geen denkbeeldige grens (haar persoonlijke zone) te bewaken en kan vertrouwen op de tralies om dat voor haar te doen.

Inderdaad. En zoals ik eerder al zei: je kunt middels een laken over de bench haar nog verder afschermen in het begin, zodat ze het bezoek/de ogen van het bezoek niet ziet. Bij Lais scheelt dat heel veel.

Ja dat is waar, ik snap het verschil

Ik ga er allemaal even over nadenken, want nu was ik hier dus mee bezig en de vraag is of ik er goed aan doe om nu alweer van tactiek
te veranderen. Ik weet het niet, ik ga het rustig nalezen nog allemaal... het is ook veel te warm voor werkende hersens vandaag

Had mijn antwoord m.b.t. de bench ook geweest, al gaat dat ook weer niet voor alle honden op als ze zich daar ook niet prettig voelen.
Maar sinds wij de bench voor de pup Aki in huis hadden/hebben merkten we dat Jol daar ook vaak haar toevlucht zocht en zoekt.
Zij is ook niet al te blij als er visite komt, en deels ook vanuit onzekerheid heeft ze de neiging tot aanblaffen. Zij kan echter wel naar boven, dus ik stuur haar weg als ze aangeeft dat het haar niet bevalt.
Meer in de zin van, als je moeite er mee hebt ga je maar elders zitten mokken, maar goed Jol is al 12 jaar, dus ik bedoel het niet als voorbeeld voor jouw hond waar je nu aan het kijken bent voor een oplossing om te laten wennen.
Jol komt tegenwoordig zelf weer naar beneden en loopt zeer sacherijnig langs bepaalde visite , om vervolgens in de bench te gaan liggen waar ze zich blijkbaar veilig voelt. Of achter een grote stoel op een kussen wat daar ook altijd standaard ligt.

Aki doen we er nog wel eens bewust in, omdat hij hyper wordt als er veel visite achter elkaar binnen komt. Hij heeft er dan ook geen problemen mee om daar te liggen, waarschijnlijk omdat het een gewenning is want dat doen we al vanaf dat hij een paar maanden was. Als de rust er is mag hij er weer bij.
Is dus ook weer niet te vergelijken met jouw situatie, maar wellicht kan de bench wel een handvat zijn.
Hier overigens ook een kleed over de bench, bovenkant en een deel van de zijkanten zijn bedekt.

Kleine toevoeging, het komt nu over dat als hij te druk gaat doen we hem naar de bench doen. We wéten dat hij op een bepaalde manier kan gaan reageren dus roepen we hem op tijd naar de bench met een "luchtige" kom Aak even naar de bench, en dan geef ik toch meestal wel een voertje of een kluifje erbij. Dus niet als het "kwaad" al is geschiedt, en het als straf kan worden gezien.

[laeken]

Je hoeft niet van tactiek te veranderen hoor. Je moet er alleen voor zorgen dat JIJ bepaalt. Je heb haar nu eerst los in de tuin gelaten met een kluif. Dan komt het bezoek binnen, als je er achteraf nu over nadenkt had je dan 1 seconde verwacht dat ze in de tuin zou blijven?
Ik niet, vandaar dat ik, heel in het begin ook heb gezegd, je moet hoe dan ook zorgen dat ze niet zelf de vrijheid krijgt om te kiezen hoe ze met het bezoek omgaat. Als ze uit angst weg zou kruipen in de verste hoek dan had los in de tuin wel gewerkt, maar ze is het tegenovergestelde, ze móét reageren vanuit haar angst. Dus of je haar nu in een bench sluit, of aan de lijn houdt maakt imo niet zoveel uit. Je moet nu alleen te allen tijde zorgen dat zij niet de vrijheid krijgt om zelf te bepalen hoe met bezoek om te gaan.

Precies. En het is niet eens zelf bepalen hoe ze met bezoek omgaat. De pest is eigenlijk dat ze dat niet kan, goed omgaan met bezoek. Dat was ook de insteek bij Tom steeds. Tom kan het op zijn Toms. Niet anders dus voorkomen dat Tom zich geroepen voelt. Dit hondje doet het op haar manier. Maat die manier vinden wij niet goed dus wij moeten inderdaad zorgen dat onze hond dan beschermd wordt tegen het zelf moeten reageren op haar eigen manier. Jessie komt nu te dicht bij bezoek en voelt zich genoodzaakt zelf het bezoek weg te kafferen. Ongewenst. Maar zij kan en weet niks anders. Daarom ook dat ik mezelf daar nooit mee zou associëren. Jessie is namelijk bang en jij bindt haar vast en brengt haar bij die angst. Dat terwijl ze jou als veilig moet zien. Ik ben echt van het wegsperren en ruimte geven bij elke stap de goede richting op. Elke keer kan ze meer vrijheid krijgen. Zolang ze maar NOOIT dit gedrag hoeft te tonen want dan is ze teveel uit haar veilige zone gehaald.

[laeken]

Je zegt dat ze wel heel chill is met een andere hond. Misschien zit het daar wel? Is ze goed in staat een andere hond te gebruiken als het goede voorbeeld? Tom deed niks met de vrolijke open positieve energie van Bas naar bezoek.

Een andere hond kan veel beter dan een mens een andere hond opvoeden. Als die daar voor open staat.

[Caro.]

Je zegt dat ze wel heel chill is met een andere hond. Misschien zit het daar wel? Is ze goed in staat een andere hond te gebruiken als het goede voorbeeld? Tom deed niks met de vrolijke open positieve energie van Bas naar bezoek.

Een andere hond kan veel beter dan een mens een andere hond opvoeden. Als die daar voor open staat.

Ze vergeet haar angst compleet met een andere hond erbij, tenminste er is hier 1 keer iemand geweest met een hond en toen was er totaal
niets aan de hand, geen angst, helemaal niks.
Buitenshuis is ze al veel relaxter met andere mensen, maar als ik met iemand sta te praten die ook een hond heeft, dan gaat ze zo naar die
persoon toe (mits ze niet 'gelokt' wordt) of springt er tegenaan. Ze zet zich dus veel en veel meer over haar angst heen als er een andere
hond bij is.

Maar ja.. ik weet niet zo snel waar ik een andere hond vandaan moet toveren als we bezoek krijgen

[Caro.]

En als je het bezoek buiten begroet en dan samen naar binnen loopt?

Dat heb ik de tweede keer al gedaan: eerste bezoek was schoonmoeder en toen merkte we dus dat ze zo ging blaffen.
Tweede bezoek was een vriendin en daarmee heb ik buiten afgesproken en hebben we eerst een minuut of 10 gewandeld (dat gaat altijd
zonder problemen, want Jessie accepteert dan prima vreemde mensen óók als die gewoon naast haar lopen).
Toen mee naar binnen en het blaffen was wel minder erg, maar ze blafte nog steeds.
Aan de andere kant is ze ook wel altijd nieuwsgierig, want ze gaat wel snuffelen (lijf in achteruit stand, maar bij het minste blaft ze dan weer.
Derde bezoek was dus man met hond, ook eerst buiten ontmoet, en dat was geen enkel probleem.
Afgelopen weekend was dus het 4e bezoek waar ik haar aan de lijn heb gehouden en eigenlijk liet ze toen de meeste angst zien (drinken, niet
langs durven lopen), maar blafte ze het minst omdat ik haar aan de lijn had.

[Caro.]

Je zegt dat ze wel heel chill is met een andere hond. Misschien zit het daar wel? Is ze goed in staat een andere hond te gebruiken als het goede voorbeeld? Tom deed niks met de vrolijke open positieve energie van Bas naar bezoek.

Een andere hond kan veel beter dan een mens een andere hond opvoeden. Als die daar voor open staat.

Ze vergeet haar angst compleet met een andere hond erbij, tenminste er is hier 1 keer iemand geweest met een hond en toen was er totaal
niets aan de hand, geen angst, helemaal niks.
Buitenshuis is ze al veel relaxter met andere mensen, maar als ik met iemand sta te praten die ook een hond heeft, dan gaat ze zo naar die
persoon toe (mits ze niet 'gelokt' wordt) of springt er tegenaan. Ze zet zich dus veel en veel meer over haar angst heen als er een andere
hond bij is.

Maar ja.. ik weet niet zo snel waar ik een andere hond vandaan moet toveren als we bezoek krijgen

Oh ik heb wel een idee maar dan is ie er niet alleen als er bezoek is

Haha, ik wist het toen ik het typte Jessie zou een hondenvriendje volgens mij helemaal geweldig vinden, ze is echt dol op iedere hond.
Maar manlief houdt zijn poot stijf.
Toen we Jessie adopteerde was er een zwart hondje (iets ouder dan Jessie) die maar geen huisje kon vinden en toen heb ik hem al met mijn
allerliefste blik aangekeken... helaas werkte dat niet meer na 18 jaar huwelijk

[Caro.]

Je hoeft ook niet NU te beslissen wat de beste strategie is gelukkig. Het advies 'kies 1 ding en blijf daar bij' is soms waar, maar eerlijk gezegd heb ik heel vaak het idee dat achteraf gezien het nooit een ding was waardoor een hond groeit.

Daar ben ik het mee eens maar weten wanneer je bewust overstag kunt gaan is iets anders dan proberen tot je iets gevonden hebt wat (meteen) werkt.

Groei is heel belangrijk maar het begint bij stoppen met grieks lullen. Je hond moet je wel kunnen begrijpen en dat gebeurt domweg niet als je drie keer in de maand over een totaal andere boeg gaat.
Maar goed, Caro heeft al een tijdje honden dus die weet wel wat ze doet.

Nou als ik Spaans praat, dan begrijpt ze me misschien

Soms denk ik ook wel dat we de boel te moeilijk maken: Jessie was bv bang voor auto's, maar ook onze eigen auto.
Ze moet natuurlijk soms mee met de auto, dus eerst geprobeerd met allerlei lekkers, nou vergeet het maar. Toen heeft Pieter haar gewoon opgetild
en zonder omhalen de auto ingetild. Eerste (korte) rit was het een bibberend hoopje hond, op de terugweg was het niet meer bibberen, maar leuk
vond ze het niet.
Afijn, het zonder gedoe de auto intillen een paar keer herhaald en zie: gister sprong ze hartstikke vrolijk zonder enige angst zelf de achterbank op

Voeden we de angst ook niet door soms te omslachtig bezig te zijn, dat ze dus inderdaad niet meer snappen wat de bedoeling is door
al de koekjes en de prutter-de-tutjes.

[dagmar88]

Haha, ik wist het toen ik het typte Jessie zou een hondenvriendje volgens mij helemaal geweldig vinden, ze is echt dol op iedere hond.
Maar manlief houdt zijn poot stijf.
Toen we Jessie adopteerde was er een zwart hondje (iets ouder dan Jessie) die maar geen huisje kon vinden en toen heb ik hem al met mijn
allerliefste blik aangekeken... helaas werkte dat niet meer na 18 jaar huwelijk

Als het beter is voor haar en makkelijker voor jou wordt er helemaal niks niet lief gekeken.

[dagmar88]

http://www.sos-strays.nl/nederlands/tango2_foto.html

[Caro.]

Haha, ik wist het toen ik het typte Jessie zou een hondenvriendje volgens mij helemaal geweldig vinden, ze is echt dol op iedere hond.
Maar manlief houdt zijn poot stijf.
Toen we Jessie adopteerde was er een zwart hondje (iets ouder dan Jessie) die maar geen huisje kon vinden en toen heb ik hem al met mijn
allerliefste blik aangekeken... helaas werkte dat niet meer na 18 jaar huwelijk

Als het beter is voor haar en makkelijker voor jou wordt er helemaal niks niet lief gekeken.

Eensch. Inspraak is leuk maar belangrijke dingen moet je zelf beslissen.

Belangrijke dingen moet je SAMEN beslissen muts

We hebben heel lang 2 honden gehad hoor, maar eerlijk gezegd werd mij dat met mijn gezondheid ook wat teveel. Dat waren wel
2 grote honden overigens (Rottweiler en Peruaan). Nu weet ik nog niet hoe groot Jessie wordt, maar volgens mij ook wel flink.

Ik vind het ontzettend leuk 2 honden en voor Jessie zou het helemaal geweldig zijn, maar mijn verstand zegt ook dat het verstandiger
is om het niet te doen.

[Zamunda]

Toen we Nomi pas hadden, vond mijn man het wel moeten kunnen om even alleen met Ziva weg te gaan, wat toen dus absoluut niet kon, ook al was ik er gewoon. Toen heb ik ze een keer middenin hun spel onderbroken (lekker opgefokt dus) en ben zonder wat te zeggen alleen met Ziva weg gegaan Nog geen drie minuten later was ik terug en ineens kon hij wel begrijpen wat wel en niet kan.

Whahaha, kreng .

Ik heb het niet eens expres gedaan, maar toevallig ging het hier ook een beetje zo. In de eerste week dat Raaf hier was was man thuis en ging ik met Lais een paar uur weg... Raaf heeft al die uren zitten gillen en joelen . Nou was dat niet leuk natuurlijk, maar het was man wel in één keer duidelijk waarom het belangrijk is om door de dag heen gewoon echt grenzen te stellen. Dat is me met Mister nooit gelukt, daar had man een stuk minder last van. Dus ja, zelf voelen en zelf moeten oplossen werkt uitstekend moet ik zeggen .

[Caro.]

Toen we Nomi pas hadden, vond mijn man het wel moeten kunnen om even alleen met Ziva weg te gaan, wat toen dus absoluut niet kon, ook al was ik er gewoon. Toen heb ik ze een keer middenin hun spel onderbroken (lekker opgefokt dus) en ben zonder wat te zeggen alleen met Ziva weg gegaan Nog geen drie minuten later was ik terug en ineens kon hij wel begrijpen wat wel en niet kan.

Whahaha, kreng .

Ik heb het niet eens expres gedaan, maar toevallig ging het hier ook een beetje zo. In de eerste week dat Raaf hier was was man thuis en ging ik met Lais een paar uur weg... Raaf heeft al die uren zitten gillen en joelen . Nou was dat niet leuk natuurlijk, maar het was man wel in één keer duidelijk waarom het belangrijk is om door de dag heen gewoon echt grenzen te stellen. Dat is me met Mister nooit gelukt, daar had man een stuk minder last van. Dus ja, zelf voelen en zelf moeten oplossen werkt uitstekend moet ik zeggen .

Jullie zijn echt vals

Alhoewel ik dit soort dingen ook wel een beetje doe: mijn man gaat dan lekker wilt spelen met Jessie zodat ze door het dolle is en vervolgens
gaat hij weg, mijn commentaar hierop werd een beetje weggewuifd.
Totdat er een spannende voetbalwedstrijd was en hij dus bleef zitten en zelf ondervond dat het onmogelijk was de wedstrijd te volgen.
Sindsdien flikt hij dit niet meer

[Caro.]

Belangrijke dingen moet je SAMEN beslissen muts

We hebben heel lang 2 honden gehad hoor, maar eerlijk gezegd werd mij dat met mijn gezondheid ook wat teveel. Dat waren wel
2 grote honden overigens (Rottweiler en Peruaan). Nu weet ik nog niet hoe groot Jessie wordt, maar volgens mij ook wel flink.

Ik vind het ontzettend leuk 2 honden en voor Jessie zou het helemaal geweldig zijn, maar mijn verstand zegt ook dat het verstandiger
is om het niet te doen.

Dat heb je dus zelf beslist

Hmm, tja... min of meer Maar ik zou er ook geen tweede hond bijnemen als mijn man echt compleet tegen zou zijn.
Als ik het echter echt perse had gewild, dan was mijn overredingskracht wel wat groter geweest, dat dan weer wel