Het HondenForum

Tara schreef:

Cleva schreef:
Ik snap best dat sommige honden liever alleen zijn maar die honden wonen niet bij mij. Ik wens makkelijke, sociale honden te hebben en ik ga onder geen beding een hondenleven lang zorgen voor een hond die niet bij me past.

Ik vind dat ook echt heel belangrijk. En sociaal hoeft helemaal niet eens te zijn dat ze krijsend van geluk andere honden in huis verwelkomen, maar ik wil me gewoon niet laten beperken in wat of wie ik in huis haal omdat mijn honden dat niet trekken. Natuurlijk zijn er honden die ze niet moeten, maar dat zit dan meer in het karakter of type van zo'n hond dan in onverdraagzaamheid van mijn honden. Mijn honden hebben maar gewoon beleefd te zijn als er nieuwe gasten het hotel binnenkomen en het gaat eigenlijk ook altijd wonderwel goed. Met pups zijn ze sowieso ontzettend lief. Niet altijd aardig, maar wel goudeerlijk en betrouwbaar.

Fire verwelkomt elke hond met open poten in zijn huis, reu of teef het maakt niet uit allemaal gezellig.
Maar hij kan en gaat nu overal mee naar toe en met 2 honden gaat dat met veel dingen niet meer echt lukken.

Machie schreef:

laeken schreef:Geen enkele hond die tot 6 maanden bij de moeder of in een roedel leeft is niet sociaal.

Uhhh. Wat vind jij sociaal?

Dat hoeft inderdaad niet. Als de roedel 1 tot pispaaltje bestempelt, kan het juist een schijtbak zonder zelfvertrouwen worden. En als het karakter van de hond eenkennig is, zal ie in een roedel ook niet persé sociaal hoeven zijn naar honden die hij buiten tegen komt.
En een Rottweiler die is opgegroeid in een groep andere Rottweilers vertrouw ik ook niet persé met een ShiTzu
Maar goed, opgroeien met soortgenoten helpt in de meeste gevallen wel.

Budkes schreef:

Tara schreef:

Cleva schreef:
Ik snap best dat sommige honden liever alleen zijn maar die honden wonen niet bij mij. Ik wens makkelijke, sociale honden te hebben en ik ga onder geen beding een hondenleven lang zorgen voor een hond die niet bij me past.

Ik vind dat ook echt heel belangrijk. En sociaal hoeft helemaal niet eens te zijn dat ze krijsend van geluk andere honden in huis verwelkomen, maar ik wil me gewoon niet laten beperken in wat of wie ik in huis haal omdat mijn honden dat niet trekken. Natuurlijk zijn er honden die ze niet moeten, maar dat zit dan meer in het karakter of type van zo'n hond dan in onverdraagzaamheid van mijn honden. Mijn honden hebben maar gewoon beleefd te zijn als er nieuwe gasten het hotel binnenkomen en het gaat eigenlijk ook altijd wonderwel goed. Met pups zijn ze sowieso ontzettend lief. Niet altijd aardig, maar wel goudeerlijk en betrouwbaar.

Dit is met Perry dus precies zo. Hij vindt honden gewoon niet leuk, maar doet ze niets. Het interesseert hem gewoon niet. Hij heeft 3
Er wel een hekel aan als ze zich krijsend van geluk op hem storten, dat accepteert ie niet. Voor de rest is t een vrij beleefd type.

Dát eerste heeft Dushi ook. Ze accepteert alles wat ik binnen gooi zonder morren ( alle honden die ik heb trouwens). Maar ze negeert ook alles wat ik binnen gooi. Zij heeft genoeg aan mijn man ( en aks hij er niet is ben ik een acceptabele ( niet eens een goede) tweede)

ik zou er heel graag twee willen. Ik zie ook aan Fred dat hij echt heel gelukkig is als er andere honden bij zijn. Maar dat zou een stabiele herplaatser moeten zijn.

Ik ben veel te bang dat een pup Freds verlatingsangst mee krijgt. En twee honden met verlatingsangst trek ik echt niet

Als ik alleen Jamie had was mijn leven wel makkelijker. Die nam ik dan gewoon overal mee naartoe, die hond vindt werkelijk alles gezellig. Alleen Teun zou een ramp zijn. Maar ik vind het zielig als ze geen maatje hebben, denk niet dat ik ooit maar één hond zou hebben. Meer dan twee overigens ook nooit meer.

Interessant om jullie bevindingen te lezen. Ik heb de afgelopen dagen eens op mijn tweetal gelet en bedacht waarom zij toch zo leuk zijn samen.
Sowieso vind ik twee honden echt mijn beste keuze ooit.

Zodra ik alleen raakte moest ik weer werken. Ik ben bewust dichtbij mijn zus gaan wonen zodat zij op mijn hond kon passen als ik werkte. Er kwamen echter steeds meer dagen dat Manu langer alleen moest zijn en ik las hier iedere keer dat twee honden zo leuk is, dus begon dat in mijn gedachten te spelen.
Ik wilde eerst proberen of ik het veel werk vond. Mijn omgeving verklaarde me voor gek want één hond was al een wat abrupte beslissing geweest
Zo kwam ik hier in een topic van DeDiana terecht die hulp zocht voor Spaanse honden. Daar zat Niarlah bij, nu Uma.
Opvang ging niet zo goed want ze is gebleven. Iets anders dan het herder- of huskyplan

Uma trok zich gigantisch op aan Manu. Nog steeds. Ik vind dat zo mooi om te zien, het zijn zulke tegenpolen en toch hebben ze zoveel aan elkaar. Manu ziet heel veel, houdt zijn neus in de wind en hij gaat op avontuur. Hij heeft Uma geleerd dat het leuk is om te ontdekken, samen een spoor uitsnuffelen of samen kennismaken met de andere honden die we tegenkomen. Hij heeft haar geleerd dat ze bij de baas kan blijven als mensen op haar afkomen want hij lost het wel op. Hij neemt haar mee als we mensen moeten passeren of als er iets is dat hij niet vertrouwt.
Vooral in het eerste jaar raakte hij Uma vaak aan, wat er lomp uitzag, maar het was daadwerkelijk Uma terug op aarde krijgen. Hey het is oké. Zo mooi.

Uma is er inmiddels alweer 3,5 jaar en het is een heel rustige hond geworden. Vooral heel tevreden. Ik weet zeker dat ze heel veel aan Manu te danken heeft.
Uma zet graag haar neus aan de grond. Manu doet dat zelden. Zodra Uma iets vindt, snelt hij zich naar haar toe en gaan ze letterlijk zij aan zij op avontuur. Ze lopen regelmatig zij aan zij, zo schattig.

Binnen doen ze vrijwel niets met elkaar. Manu haat contactliggen, Uma haat spelen. Beide zijn heel rustig. Toch hebben ze vrij veel interactie, op een heel ontspannen manier. Ik vind het weleens saai haha! Het lijkt net of ze al 12 jaar oud zijn. Ze doen gewoon niks. Maar ik denk weleens, en ik zeg het ook wel hardop, zo'n duo als dat van ons krijgen we nooit meer. Ze zijn zo vreselijk braaf en vooral tevreden. Ik ben zo blij dat we zo blij met elkaar zijn. En om er iets bij te gaan zetten is dan toch wel een risico. Ik wil niets verpesten van wat we nu hebben.

Mooi beschreven Manuma.

Ik herken het ook wel. Vooral voor Fribbel is het heel goed geweest om met andere honden samen te leven. Tiba heeft hem echt geleerd om hond te zijn en zich honds te gedragen. Hij was echt een beetje sociaal gehandicapt. Allereerst blinken bull terriers sowieso niet uit in normaal gedrag en communicatie, daarnaast had hij natuurlijk de eerste vijf maanden van zijn leven in z'n eentje in een bench gezeten.

Het heeft even geduurd en er kwam ook best wat agressie bij kijken (geen vechtpartijen, maar wel dreiging en strijd).
Wat ik zo mooi vond was dat die twee elkaar echt dingen gunden: Tiba is was dol op haar bal en Fribbel op zijn eten, dus daar was nooit strijd over. Tiba houdt niet van geklef, maar zo nu en dan mocht Frib toch haar oren soppen. Contactliggen houdt ze ook helemáál niet van en ze kon ook flink tetteren en bitchen als Frib toevallig eens te dicht langsliep als zij lag te slapen. Maar toen hij oud en krakkemikkig werd liet ze hem maar. Dan ging hij half op haar liggen en dan keek ze echt met zo'n hoofd "ach ja, die arme drommmel kan er ook niks aan doen".

Ik vind het zo leuk om een roedeltje te hebben dat ik er verbaasd over ben dat het 6 jaar heeft geduurd voordat er een tweede kwam. Nu heb ik er meestal drie en soms vier met mijn oppashond erbij, en ze zijn zo leuk samen. Ze hebben buiten ook hondenvriendjes die zich aansluiten bij de roedel, zo is er een heel klein wit frummeltje die helemaal opleeft als ze tussen mijn groters loopt
Ze spelen niet met elkaar (gelukkig), alleen het meelopen vind de krummel al zo leuk.

Er zitten ook wel nadelen aan want als Mika bang is voor een hond (en dat is ze regelmatig) vind de rest dat ze haar moeten beschermen. Zelfs Gollum op haar manier, ze stampt dan met haar voorpoten op de grond en zegt wuf
En iedereen denkt maar dat ik een uitlaatservice ben en ik word regelmatig gevraagd of ik nog plek heb

Nanna schreef:

Heavy schreef:Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegen gekomen die zijn twee of meer honden helemaal onder controle heeft . Het is altijd een gehannes . Of er komen meerdere honden aangestormd en dan wordt er geroepen sorry . Of ze zitten vast en het is een gekrijs van jewelste .

Dat herken ik helemaal niet. Ik heb eigenlijk nooit gezeur wat dat aangaat met mijn honden. Ik denk eigenlijk OMDAT ze gewend zijn aan andere honden om zich heen. Een aanpalende hond betekent dus niet automatisch grote opwinding, ja, wel als in Csikasz die wil spelen Of niet, als ze de betreffende hond niet kent.
Ik kan probleemloos iedereen passeren. Het is eerder omgekeerd nogal eens gedoe

Roedels die overal op afscheuren zijn eigenlijk meestal samengestelde roedels, als in hussen. Dan vóelen ze zich. Er lopen hier een aantal mensen met meer dan vier eigen honden en daar heb ik nooit last van. We pass like ships in the night

Daar heb ik werkelijk ook nog nooit problemen mee gehad toen ik er nog 4 had (nu met 2 ook niet) Nou vinden ze andere honden niet interresant, ze hebben genoeg aan elkaar, dat scheelt buiten het luisteren om misschien ook een hoop.

Ik zou het liefst altijd 2 honden hebben, ik geniet van de interactie die ze hebben samen

Toen ik met vijf honden tegelijk liep met onze vorige honden liepen ze ook allemaal bij mij. En kon ik iedereen passeren zonder contact te laten maken door de honden. Of soms juist wel als dat leuk was en door iedereen leuk gevonden werd.

Maar nu met Jack moet ik erkennen dat ik degene ben die z'n hond tevergeefs mee probeert te krijgen .Hij bezorgt helemaal geen overlast hoor want hij is vrolijk en bezeert ook geen andere hond met z'n gestuiter want dat past hij aan op de andere hond. Maar hij moet gewoon altijd even buurten. En ja ik weet dat niet iedereen dat leuk vind en nee ik heb dat dus niet altijd onder controle al doe ik mijn best. Maar hij is nu 1 jaar dus ik denk dat er nog wel wat verbetering in gaat komen. En socialer dan Jack bestaat niet dus het is ook niet echt een probleem, maar voor andere honden misschien wel. Dat realiseer ik me dus daarom blijven we trainen. Shira blijft wel bij mij als ik dat zeg. Laila gaat altijd alleen mee en loopt vaak aangelijnd.

Ik zou best meerdere honden willen hebben, maar ik woon te klein om ze eventueel te kunnen scheiden (vind ik) en met een pitbull, ongeacht wat voor type de andere hond is, vind ik dat niet verantwoord. Ook vind ik het wel fijn dat ik nu alle tijd en aandacht aan Colin kan besteden, hij is mijn eerste pitbull en uit een sport/werklijn dus daar gaat gewoon veel aandacht naartoe. Ik zou eigenlijk niet weten hoe ik dat zou kunnen combineren met een tweede hond.

Nanna schreef:KLIK

Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten bieden anders dan met het hebben van meerdere honden
Er kan gewoon altijd gespeeld worden en we hoeven niet armzalig te gaan wachten of kijken of er iets aan komt dat misschien genegen is om dat te doen.

Toch zijn er ook honden die je er geen plezier mee doet, je hebt zelf ook Hoppa gehad die niet zo lekker in de groep lag toch? In zo'n geval moet je dan wel de stap durven nemen om in het belang van je roedel een dier te herplaatsen.
Persoonlijk lijkt me dat zwaar, ook al is het wellicht beter voor alle partijen.
Dat soort vraagstukken heb je simpelweg niet met 1 hond.
Geen gedoe of politie agentje spelen. Buiten kan je bepalen wie er wel of niet geschikt is om mee te spelen.

Niet dat het hebben van 1 hond per definitie het meest ideale is, maar ik heb zelf niet de overtuiging dat het hebben van 2 of meer honden essentieel is voor een gelukkig bestaan, er zitten ook genoeg nadelen aan vast, ook voor de hond zelf.

Heavy schreef:Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegen gekomen die zijn twee of meer honden helemaal onder controle heeft . Het is altijd een gehannes . Of er komen meerdere honden aangestormd en dan wordt er geroepen sorry . Of ze zitten vast en het is een gekrijs van jewelste . Meerdere honden voelen zich samen meestal sterker als roedel .

Ik kan niet zeggen dat ik mijn honden helemaal onder controle heb, maar aanstormen of krijsen doen ze niet. Ook niet als ik eens een logé bij me heb en de 'roedel' dan groter is. Even kijken doen ze wel graag, maar als ik doorloop hobbelt het spul zo achter me aan. Ik heb best relaxte honden om mee te wandelen.

Heavy schreef:Zo wil ik niet wandelen daarom loop ik nu apart met de honden en gaan we over op 1 hond . Nu loop ik 2 keer een lange wandeling met elke hond en dan kan ik 2 keer een lange wandeling met 1 hond doen lijkt me wel tof voor die hond . Uiteraard een hond die wel sociaal is en lekker met andere honden kan spelen en dan thuis lekker uitrust .

Samen uitlaten gaat dus niet? Nee, dan zou ik ook liever 1 hond hebben. Lijkt me echt vreselijk Wij besteden nu al best veel tijd aan uitlaten, als ik dat 2 keer zou moeten doen zou ik overspannen raken ben ik bang.

Nanna schreef:

Brindlecardi schreef:

Nanna schreef:KLIK

Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten bieden anders dan met het hebben van meerdere honden
Er kan gewoon altijd gespeeld worden en we hoeven niet armzalig te gaan wachten of kijken of er iets aan komt dat misschien genegen is om dat te doen.

Toch zijn er ook honden die je er geen plezier mee doet, je hebt zelf ook Hoppa gehad die niet zo lekker in de groep lag toch?

Hoppa vrat Bakkie niet. Op zich ging het verder best; hij is nu bij Maria ook weer in een groep honden. Daar ging het eerst ook niet met een bepaalde reu maar dat was gelukkig een opvanger en die kreeg al snel een eigen huis. Maar dat zijn individuele dingetjes. An sich is een normale hond een sociaal dier dat in een groep leeft. Net als een paard of een parkiet. Daar zullen gerust ook individuen zijn die elkaar niet motten maar dat is dan een kwestie van uit elkaar halen en scheiden of herplaatsen. Het wil niet zeggen dat ze liever alleen leven.

Maar dat wil ook niet zeggen dat ze liever in een groep leven.
Er zijn rassen waarbij langer geselecteerd is op sociaal gedrag zoals jachthonden die in groep jagen.
Maar er zijn ook genoeg rassen waarbij het helemaal nooit belangrijk is geweest dat ze leuk zijn in een groep, denk aan politiehonden. Ik ben er dan ook wel van overtuigd dat je een gemiddelde sport herder niet gelukkiger maakt met een grote roedel. Je ziet toch ook wel vaak kennels etc bij fokkers.
Het zijn dan niet zozeer honden die andere honden opvreten, maar die er simpelweg gewoon niet echt een boodschap aan hebben en liever samen aan het werk zijn met de baas, hetgeen waar ze ook al jaren op geselecteerd worden.
Zo gek zou het dus niet zijn dat door selectief te fokken op bepaalde eigenschappen er honden zijn die niet zoveel hebben met een dierlijke huisgenoot en die je er dus ook niet per definitie gelukkiger mee maakt.

Nanna schreef:

Luna87 schreef: Samen uitlaten gaat dus niet? Nee, dan zou ik ook liever 1 hond hebben. Lijkt me echt vreselijk

Als ik daar aan moet beginnen loop ik 24 uur per dag
Heel soms doe ik het wel hoor; dan neem ik de Puli's even apart mee. Omdat Pirke zo'n gruwelijke treuzelaar is.

Ja, dat komt hier ook wel eens voor. Even een rondje fietsen hoef ik bij Luna ook niet (meer) mee aan te komen, terwijl Vito dat heerlijk vind. Maar dat gaan we dus niet dagelijks doen, ben gekke Henkie niet

Ja, als je niet ontspannen met 2 honden kunt lopen, ze beter apart kunt uitlaten etc dan snap ik dat je liever terug gaat naar 1. Hier maakt het qua herrie niet uit of ik alleen met Elco loop of met Elco en Gait samen. Ook qua hond(en) bij me houden maakt dat geen verschil. Loop je met 3 Gaits is dat makkelijker dan met 1 Elco. Het maakt dus wel enorm veel uit wat voor hond(en) je hebt. En aandacht alleen voor elkaar? Echt niet! Samen snuffelen is leuk, maar de baas is belangrijker! Dus komen ze regelmatig even inchecken

Heavy schreef:

Nanna schreef:

Luna87 schreef: Samen uitlaten gaat dus niet? Nee, dan zou ik ook liever 1 hond hebben. Lijkt me echt vreselijk

Als ik daar aan moet beginnen loop ik 24 uur per dag
Heel soms doe ik het wel hoor; dan neem ik de Puli's even apart mee. Omdat Pirke zo'n gruwelijke treuzelaar is.

Ik geniet daarvan . Een op een aandacht , als ze samen mee gaan loop ik er maar voor piet snot bij dan zien ze me totaal niet staan vind ik niks aan dan voel ik me net zo'n taxi chauffeur .

Oké, dat doen ze hier dus niet. Ze zijn soms met elkaar bezig, maar meestal doen ze hun eigen ding en komen zich ook regelmatig even met een blije bek melden. Dat vind ik prima, ik heb geen zin om mijn honden te vermaken, al wil ik best even een balletje gooien. Soms moet ik wel even wat regelen hoor, Vito wil nog wel eens wat afpakken van Luna of zijn stok verdedigen en dat vind ik dan weer niet zo'n goed plan. Maar buiten dat loop ik altijd heel ontspannen met mijn duo.

Nanna schreef:

Luna87 schreef: Samen uitlaten gaat dus niet? Nee, dan zou ik ook liever 1 hond hebben. Lijkt me echt vreselijk

Als ik daar aan moet beginnen loop ik 24 uur per dag
Heel soms doe ik het wel hoor; dan neem ik de Puli's even apart mee. Omdat Pirke zo'n gruwelijke treuzelaar is.

Ik heb het gedaan toen we nog 7 honden hadden. Een aantal apart en een aantal per 2. Dat wil ik ook niet meer. Hier lopen ze 3x per dag samen en 1x apart. Dat laatste is t poep/plasrondje en dan even 1 op 1 aandacht. Zou ook best samen gaan naar ik vind t zelf ook wel leuk 1x apart te gaan. Is toch maar kort.

Brindlecardi schreef:

Nanna schreef:

Brindlecardi schreef:

Nanna schreef:KLIK

Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten bieden anders dan met het hebben van meerdere honden
Er kan gewoon altijd gespeeld worden en we hoeven niet armzalig te gaan wachten of kijken of er iets aan komt dat misschien genegen is om dat te doen.

Toch zijn er ook honden die je er geen plezier mee doet, je hebt zelf ook Hoppa gehad die niet zo lekker in de groep lag toch?

Hoppa vrat Bakkie niet. Op zich ging het verder best; hij is nu bij Maria ook weer in een groep honden. Daar ging het eerst ook niet met een bepaalde reu maar dat was gelukkig een opvanger en die kreeg al snel een eigen huis. Maar dat zijn individuele dingetjes. An sich is een normale hond een sociaal dier dat in een groep leeft. Net als een paard of een parkiet. Daar zullen gerust ook individuen zijn die elkaar niet motten maar dat is dan een kwestie van uit elkaar halen en scheiden of herplaatsen. Het wil niet zeggen dat ze liever alleen leven.

Maar dat wil ook niet zeggen dat ze liever in een groep leven.
Er zijn rassen waarbij langer geselecteerd is op sociaal gedrag zoals jachthonden die in groep jagen.
Maar er zijn ook genoeg rassen waarbij het helemaal nooit belangrijk is geweest dat ze leuk zijn in een groep, denk aan politiehonden. Ik ben er dan ook wel van overtuigd dat je een gemiddelde sport herder niet gelukkiger maakt met een grote roedel. Je ziet toch ook wel vaak kennels etc bij fokkers.
Het zijn dan niet zozeer honden die andere honden opvreten, maar die er simpelweg gewoon niet echt een boodschap aan hebben en liever samen aan het werk zijn met de baas, hetgeen waar ze ook al jaren op geselecteerd worden.
Zo gek zou het dus niet zijn dat door selectief te fokken op bepaalde eigenschappen er honden zijn die niet zoveel hebben met een dierlijke huisgenoot en die je er dus ook niet per definitie gelukkiger mee maakt.

Hmmmm niet direct het juiste voorbeeld politiehonden. Zou het niet meespelen dat nog bij veel fokkers op 4 weken de moeder er bij weg is, de pups met 5-6 weken al naar de baas vertrekken en verplicht solitair gehouden worden en er ook op de club weinig ruimte is voor hond-hond interactie.

En ja heb dat type hond ook gehad, op oudere leeftijd hier gekomen waren het inderdaad solitaire honden, hier op 7 weken gekomen of hier geboren waren het wel degelijk honden die graag ook sociale interactie hadden met soortgenoten.

En ja, ook een vd honden in de roedel ol het terrein herplaatst omdat ze liever solitair was. Ook zij kwam uit een nest dat op 5 weken bij de teef weggehaald was. Nu woont ze alleen en is dolgelukkig.
Daar staat tegenover dat onze roedel terreinhonden tot afgelopen januari probleemloos uit 3 en sinds eind januari uit 2 reuen bestaat.
Alles kan bijeen, zoekt juist gezelschap op, stukje mentale ontspanning dat imo ook hoort bij hard werken. En op de club hebben we gelukkig meerdere die zo denken. Geen honden die als enige uitje hebben dat ze mee naar het veld mogen, maar huishonden, kennelhonden, daar al diversiteit in en alles loopt tussen en met elkaar op het veld, pups spelen met de volwassen honden, gewoon relaxt ipv angstvallig alles weghouden

crutz schreef:

Brindlecardi schreef:

Nanna schreef:

Brindlecardi schreef: Toch zijn er ook honden die je er geen plezier mee doet, je hebt zelf ook Hoppa gehad die niet zo lekker in de groep lag toch?

Hoppa vrat Bakkie niet. Op zich ging het verder best; hij is nu bij Maria ook weer in een groep honden. Daar ging het eerst ook niet met een bepaalde reu maar dat was gelukkig een opvanger en die kreeg al snel een eigen huis. Maar dat zijn individuele dingetjes. An sich is een normale hond een sociaal dier dat in een groep leeft. Net als een paard of een parkiet. Daar zullen gerust ook individuen zijn die elkaar niet motten maar dat is dan een kwestie van uit elkaar halen en scheiden of herplaatsen. Het wil niet zeggen dat ze liever alleen leven.

Maar dat wil ook niet zeggen dat ze liever in een groep leven.
Er zijn rassen waarbij langer geselecteerd is op sociaal gedrag zoals jachthonden die in groep jagen.
Maar er zijn ook genoeg rassen waarbij het helemaal nooit belangrijk is geweest dat ze leuk zijn in een groep, denk aan politiehonden. Ik ben er dan ook wel van overtuigd dat je een gemiddelde sport herder niet gelukkiger maakt met een grote roedel. Je ziet toch ook wel vaak kennels etc bij fokkers.
Het zijn dan niet zozeer honden die andere honden opvreten, maar die er simpelweg gewoon niet echt een boodschap aan hebben en liever samen aan het werk zijn met de baas, hetgeen waar ze ook al jaren op geselecteerd worden.
Zo gek zou het dus niet zijn dat door selectief te fokken op bepaalde eigenschappen er honden zijn die niet zoveel hebben met een dierlijke huisgenoot en die je er dus ook niet per definitie gelukkiger mee maakt.

Hmmmm niet direct het juiste voorbeeld politiehonden. Zou het niet meespelen dat nog bij veel fokkers op 4 weken de moeder er bij weg is, de pups met 5-6 weken al naar de baas vertrekken en verplicht solitair gehouden worden en er ook op de club weinig ruimte is voor hond-hond interactie.

En ja heb dat type hond ook gehad, op oudere leeftijd hier gekomen waren het inderdaad solitaire honden, hier op 7 weken gekomen of hier geboren waren het wel degelijk honden die graag ook sociale interactie hadden met soortgenoten.

En ja, ook een vd honden in de roedel ol het terrein herplaatst omdat ze liever solitair was. Ook zij kwam uit een nest dat op 5 weken bij de teef weggehaald was. Nu woont ze alleen en is dolgelukkig.
Daar staat tegenover dat onze roedel terreinhonden tot afgelopen januari probleemloos uit 3 en sinds eind januari uit 2 reuen bestaat.
Alles kan bijeen, zoekt juist gezelschap op, stukje mentale ontspanning dat imo ook hoort bij hard werken. En op de club hebben we gelukkig meerdere die zo denken. Geen honden die als enige uitje hebben dat ze mee naar het veld mogen, maar huishonden, kennelhonden, daar al diversiteit in en alles loopt tussen en met elkaar op het veld, pups spelen met de volwassen honden, gewoon relaxt ipv angstvallig alles weghouden

Ik bemerk sowieso een ander type honden dan pak em beet 15 jaar geleden. Ook de manier van houden bij fokker overigens. En natuurlijk zullen er nog zat zijn die t op de ouderwetse manier doen maar inmiddels ook een nieuwe generatie fokkers die het anders doet. Xygan zou een roedelleven overigens geweldig vinden. Het is een echte honden hond maar dat wil niet zeggen dat t contact baas hond daardoor minder is. Die is ook gewoon prima.
Ook op de clubs veranderd t wel. Hier mogen pups gewoon na t trainen met elkaar ravotten. Maar ken ze ook waar ze dat niet willen want oh jee ze zouden t veld maar als een speeltuin gaan zien. Nou dat heb ik iig nog nooit meegemaakt bij geen enkele hond

crutz schreef:Ook zij kwam uit een nest dat op 5 weken bij de teef weggehaald was. Nu woont ze alleen en is dolgelukkig.

Maar wel gewoon contact met volwassen honden blijven behouden,zelfs het langst van allemaal gezien haar geschiedenis. moeders was nu niet bepaald het type waar je pup kopers gezellig mee liet kennis maken zoals je zelf hebt ondervonden

maart schreef:

crutz schreef:Ook zij kwam uit een nest dat op 5 weken bij de teef weggehaald was. Nu woont ze alleen en is dolgelukkig.

Maar wel gewoon contact met volwassen honden blijven behouden,zelfs het langst van allemaal gezien haar geschiedenis. moeders was nu niet bepaald het type waar je pup kopers gezellig mee liet kennis maken zoals je zelf hebt ondervonden

Voor mensen niet nee, maar juist haar moeder was bij uitstek een honden hond die graag samenleefde. Alleen niet met geslachtgenoten

wij hebben alle mogelijkheden ondervonden, jaren 1 hond, toen 2, ook een aantal jaren met 3, nu weer 1,
persoonlijk vind ik het allemaal leuk en goed te doen, heb de tijd en ruimte voor meerdere honden.
maar het ligt wel aan wat voor ras en type hond je hebt, in mijn ogen, en het temperament wat ze hebben.
zodoende houden we het nu voorlopig bij 1.

Ik geniet zelf enorm van de interactie tussen eigen honden en ik vind het ook voor de honden een enorme meerwaarde gezien je als mens nooit een soortgenoot kunt vervangen.

Het is uiteraard genuanceerder dan 'beter twee dan één', want het moet ook wel bij elkaar passen. Als ze elkaar niet moeten is het voor niemand leuk, maar als de karakters matchen vind ik het wel een enorme verrijking. Kan het zonder soortgenoot? Ja vind ik wel en ik vind ook dat ze dan ook een heel leuk leven kunnen hebben. Maar samenleven met een soortgenoot vind ik wel zoiets groots dat ik vind dat een solitaire hond wel echt iets belangrijks mist.

Ik begon met 1 hond, die ik mee nam uit soanje zelf. Toch een tijd 1 hond gehad, tot zij helemaal stabiel was en ik op Sultan strandde. Daarna veel opvangers, dus regelmatig 3 honden. Dat vond ik nog leuker! Echt een roedeltje is het dan, weer zo anders dan 2 honden.
Suus is toen gebleven en dat was suoer leuk om te zien.

Daarna Goldyy, en ook die interactie is weer erg leuk!
In september de 4e, en ook daar kijk ik naar uit.

4 is de max, maar dat is puur omdat ik niet meer dan dat mee mag nemen op werk en ivm oppas als ik weg ga. Nu heb ik helaas wel de pech dat luna goldy en sultan over 2 of 3 jaar allemaal overleden zijn ( 2 oud en 1 ziek). Maar ik wil altijd wel meerdere honden houden. Ik vind het zo mooi!

overigens wat heavy zegt, dat meer dan 2 honden vaak niet onder controle meer zijn herken ik niet. Een hele goede vriendin heeft er 6 en ik stap daar zo binnen met mijn 3 honden en we wandelen overal zonder gedoe.
Ook met nanna dr honden erbij, dus dan ook een heuse roedel, totaal geen problemen.

Nu heb ik wel hele makkelijke honden. Zonder jachtinstinct, sociaal en in huis rustig. Nee hoor, ik geniet van een roedeltje, zou niet anders meer willen.

Ik zie dat ook wel regelmatig dat men met name aangelijnd de honden niet onder controle heeft. In een groot losloop gebied zie ik dat al minder dan kunnen honden vaak hun gang gaan, lekker rennen. Maar ik zie dat geklungel met riemen. Geblaf en getier ook als mensen meer dan één hond uitlaten. Of beiden honden zijn vooruit gesprongen en de eigenaar staat met strakke armen en twee uitvallende herders. Of wawas die werkelijk alles afblaffen. Of boomertjes die met zijn tweeën mij in mijn been beten. Heel gezellig lopen lijkt me dat.

Dat kun je met meerdere honden wel sneller hebben ja, maar dat ligt ook aan de honden natuurlijk.
Amy is heel bewerkelijk met wandelen (houdt niet van vreemde honden, jaagt op álles en is heel explosief/reactief), maar mijn andere drie honden zijn supermakkelijk. Als ik met Mila, Amoz en Taar wandel, loop ik gewoon heel relaxt en is er nooit gedoe.
Met Amy erbij is dat anders, met name omdat Amoz heel erg op Amy reageert en haar ook opjut. Dus met vier honden tegelijk loop ik alleen in heel rustige gebieden en kan dat niet, dan neem ik Amy samen mee met Mila of Taartje en heb ik evengoed een relaxte wandeling.
Ik zou het wel fijner vinden als ik ze makkelijker alle vier tegelijk mee kon nemen, maar dat is nou eenmaal niet altijd handig. En dan loop ik liever twee keer op een relaxte manier, waarbij ik ook wat meer aandacht kan hebben voor de twee honden die ik dan bij me heb, dan één keer met alle vier en ik alleen maar de hele tijd de boel moet managen.
Gelukkig heb ik maar één hond erbij die bewerkelijker is en is de rest heel makkelijk. En heb ik de tijd om de lange wandelingen twee keer te lopen, waardoor ik toch altijd ontspannen kan wandelen.

toots schreef:Ik zie dat ook wel regelmatig dat men met name aangelijnd de honden niet onder controle heeft. In een groot losloop gebied zie ik dat al minder dan kunnen honden vaak hun gang gaan, lekker rennen. Maar ik zie dat geklungel met riemen. Geblaf en getier ook als mensen meer dan één hond uitlaten. Of beiden honden zijn vooruit gesprongen en de eigenaar staat met strakke armen en twee uitvallende herders. Of wawas die werkelijk alles afblaffen. Of boomertjes die met zijn tweeën mij in mijn been beten. Heel gezellig lopen lijkt me dat.

Haha nou zelf alle 3 aangelijnd kan mijn nichtje van 9 nog met alle 3 lopen (dan ben ik er wel bij).
Geen geblaf, geen getrek geen geklooi. Gewoon braaf door de woonwijk. Ligt denk echt aan wat voor honden je hebt.

Ik voelde mezelf ook altijd een hele toffe als ik met drie aangelijnde, grote honden langs mensen liep met één hond die dan helemaal uit zijn panty ging.
Alledrie kalm en dan vriendelijk glimlachen naar het geklungel aan de overkant van de straat.



Laten we even achterwege dat ik laatst een teenslipper achterliet toen mijn honden mij 2 meter vooruit sleurde toen ze een kat zagen. Gelukkig zat daar net werklui een broodje te eten zodat ze me goed konden uitlachen. Ik ben dus ook gewoon mislukt in het honden opvoeden. Maar honden passeren gaat gelukkig wel gewoon

Nou aangelijnd vanuit de auto naar het strand was hier vanwege overmatige blijdschap van de honden ook geen succes vanmorgen . Terug gaat het dan wel weer keurig Het scheelt wel voor mezelf met omhoog lopen in de duinen. Dat is dan weer wel een voordeel.