bram en thijs schreef:lucie schreef:hoe is het nu met d'r?
Ze heeft een houten kop en een droge bek vanwege de rumhoning.
Daar is wel meer dan één ron mielletje voor nodig hoor

!
Toen ik gisteren haar wondjes aan het schoonmaken was moest ze op een gegeven moment op haar andere zij dus ik vroeg haar op te staan en toen ging ze van de bank af om een meter of 10 verderop op een andere bank te gaan liggen, toen liep ze dus echt vre-se-lijk stijf en onregelmatig (LA en LV). Een uurtje na het schoonmaken kwam ze van de bank af omdat de baas kaas uit de koelkast had gepakt (en daar móet je bij zijn) en liep ze al heel veel beter, wel erg voorzichtig nog. Even later waren er nog andere dingen waar ze met haar neus bovenop moest staan en toen was er nog maar nauwelijks iets te merken. Bij de avondplas in de tuin was ze alweer aan het rennen...
Vanmorgen nog nauwelijks iets van stijfheid te merken ook. Ik zie wel dat het niet helemaal lekker zit, dat ze (als ze rustig is) wat voorzichtig doet als ze de bank op- of afgaat en dat ze het schoonmaken van vnl de wond onder haar duim niet prettig vindt, maar dat is het dan ook eigenlijk wel.
Waarschijnlijk was het dus de gewone stijfheid en vermoeidheid die ze in de eerste uren na zo'n wandeling heeft, gecombineerd met de zwelling bij de voorpoot die erg pijnlijk was en toch ook wel spierpijn van minimaal een paar kilometer gecompenseerd lopen (dus andere belasting om pootjes te ontzien). Ik ben in elk geval blij dat het héél erg mee lijkt te vallen! Ze moet het een beetje rustig aan doen van me, maar dat is bij Lais een vrijwel onmogelijke opgave. Als ik het even niet doorheb springt ze zo weer over de leuning omdat dat nou eenmaal de kortste weg is... Maar goed, dat rustig aan doen heb ik een paar jaar geleden al mee geworsteld toen ik erachter kwam dat ze beiderzijds HD-D heeft en op twee plekken spondylose... het heeft me hoofdbrekens bezorgd maar rustig/normaal doen is een onbegonnen zaak met die mafkees.