Het HondenForum

Het is ook overal hetzelfde: de man is getrouwd en de vrouw is gelukkig.

X

Maeve is degene die zichzelf inflexibel noemt, ik ben daar niet over begonnen hoor. Jullie hebben duidelijk niet begrepen wat ik heb bedoeld. Ik ageerde oorspronkelijk alleen tegen de opmerking van iones dat de ander je iets zou misgunnen of ontzeggen als de ander geen honden wil. Dat klinkt beschuldigend en negatief, dus vond ik het een verkeerde term, omdat het daar niet om gaat. Het gaat om wel of niet compatible zijn. Dat is alles. Door te zeggen dat de ander je iets ontzegt doe je net alsof het alleen maar aan de ander ligt dat je niet bij elkaar past. Dat vind ik flauw, en niet kloppen, en je hebt dan blijkbaar ook geen oog voor hoe ingrijpend jouw passie kan zijn voor een ander die er niks mee heeft. Je verwacht dan van de ander dat hij zijn leven aanpast aan jou, terwijl je zelf niet bereid bent jouw leven aan te passen aan de ander door geen of minder honden te nemen. Het is prima, als dat voor jou een dealbreaker is en je niet zonder hond kunt leven, maar doe niet alsof dat stom is van de ander. Dáár ging het me om, die terminologie.

Zelf zou ik ook nooit samen willen wonen met iemand die geen dieren wil, omdat dat voor mij belangrijk is. En als ik niet direct al had gezien dat Marinus gek werd op Oortje, dan was het waarschijnlijk niks geworden. Dat schreef ik eerder ook al, dat dat voor mij ook een dealbreaker zou zijn. Ik heb verder helemaal nergens gezegd dat je jezelf maar moet verloochenen of iets in die trand. Hoe jullie daar bij komen is mij een raadsel.

mijke schreef:En als ik niet direct al had gezien dat Marinus gek werd op Oortje, dan was het waarschijnlijk niks geworden. Dat schreef ik eerder ook al, dat dat voor mij ook een dealbreaker zou zijn.

Hoe gek is hij precies op jou of op Oor, als hij niet eens een weekend op Oor wil passen als jij weg bent?
Ik schrok nogal toen je dit schreef. Hoeveel werk is het in leven houden van een hond nou precies?

En als ik een weekend weg ga oid heeft hij ook echt geen zin om het hele weekend op Oor te passen en zou ik oppas moeten regelen als ik haar niet mee neem.

Nou was mijn vriend een egocentrische zak die bij iedere transactie zichzelf af vroeg wat hijzelf ermee opschoot (daarom hield ik zo van hem) maar een weekendje mn hond uitlaten en eten geven ging prima.

Paisley schreef:

mijke schreef:En als ik niet direct al had gezien dat Marinus gek werd op Oortje, dan was het waarschijnlijk niks geworden. Dat schreef ik eerder ook al, dat dat voor mij ook een dealbreaker zou zijn.

Hoe gek is hij precies op jou of op Oor, als hij niet eens een weekend op Oor wil passen als jij weg bent?
Ik schrok nogal toen je dit schreef. Hoeveel werk is het in leven houden van een hond nou precies?

En als ik een weekend weg ga oid heeft hij ook echt geen zin om het hele weekend op Oor te passen en zou ik oppas moeten regelen als ik haar niet mee neem.

Nou was mijn vriend een egocentrische zak die bij iedere transactie zichzelf af vroeg wat hijzelf ermee opschoot (daarom hield ik zo van hem) maar een weekendje mn hond uitlaten en eten geven ging prima.

Waarom zou je daar in vredesnaam van schrikken? Hij vindt het gewoon fijn om eens in de zoveel tijd even niks te hoeven en te genieten van de rust in huis. Dat zou jij toch moeten snappen als ik je vorige post zo lees. Dat zegt verder echt zo totaal niks over hoe gek hij is op mij en Oortje. Wat een bizarre aanname, dat dat aan elkaar gekoppeld zou zijn. Hoe zou jij reageren als ik op je vorige post zeg 'hoe gek ben jij eigenlijk op je vriendje, als je niet eens met hem samen kan wonen?'. Of staat dat dan ineens wél los van elkaar?

Word al jeukerig en krijg kippenvel als ik hoor dat mensen graag alles willen delen met hun partner. Hoe noemen ze dat? ANWB stelletjes.

Mijn dochter loopt hier trouwens wel te mekkeren over het aantal honden. En soms zelfs over het aantal paarden terwijl ze zelf in de paarden werkt.
Vorige week vond ze zelfs dat er maar even geen opvanger moest komen als ze allebei geplaatst waren. Ze kan mooi de boom in!

bouvierpoedel schreef:Word al jeukerig en krijg kippenvel als ik hoor dat mensen graag alles willen delen met hun partner. Hoe noemen ze dat? ANWB stelletjes.

Nee alles delen hoeft niet maar over sommige zaken is het toch wel handiger om enigszins op een lijn te zitten als dat nogal bepalend is in je leven.
Kinderen en honden zijn dat wel om maar eens iets te noemen.
Dat ligt met of je wel of niet gezamenlijk naar een voetbalwedstrijd anders.

Ik voor mijzelf vind het dus wel belangrijk dat mijn partner de honden ook leuk vind en er om geeft.
Maar dat Jan dol is op voetbal terwijl ik er geen zier om geef vind ik dan weer totaal onbelangrijk

Johnny Jones schreef:Mijn dochter loopt hier trouwens wel te mekkeren over het aantal honden. En soms zelfs over het aantal paarden terwijl ze zelf in de paarden werkt.
Vorige week vond ze zelfs dat er maar even geen opvanger moest komen als ze allebei geplaatst waren. Ze kan mooi de boom in!

Mijn kinderen gingen altijd mekkeren als de opvangers een baasje vonden , die wilde ze altijd houden, het liefst allemaal

Tineke schreef:

bouvierpoedel schreef:Word al jeukerig en krijg kippenvel als ik hoor dat mensen graag alles willen delen met hun partner. Hoe noemen ze dat? ANWB stelletjes.

Nee alles delen hoeft niet maar over sommige zaken is het toch wel handiger om enigszins op een lijn te zitten als dat nogal bepalend is in je leven.
Kinderen en honden zijn dat wel om maar eens iets te noemen.
Dat ligt met of je wel of niet gezamenlijk naar een voetbalwedstrijd anders.

Ik voor mijzelf vind het dus wel belangrijk dat mijn partner de honden ook leuk vind en er om geeft.
Maar dat Jan dol is op voetbal terwijl ik er geen zier om geef vind ik dan weer totaal onbelangrijk

Dat bedoel ik.
Jouw hobby of interesse en dat hoef je toch niet allemaal te delen of uit te zitten.Leuk als je partner ook van honden houd maar je liefde voor de honden zal er niet minder om worden als zij/hij het niet deed.
Ken er zat hoor waar de 1 niets met honden, katten, paarden of de cavia heeft maar het wel leuk vind dat de partner daar plezier aan heeft.
Om nu alles zo nodig te delen als echte liefde . Jakkie heb graag wat voor en van mijzelf en ga dat ook maar doen als partner , veel leuker.

Hier zijn er ook wel dingen die we best zouden willen maar laten omdat de ander het liever niet heeft.
Mijn vriend zou graag een vitrinekast in de huiskamer willen met lampjes, voor zijn motorhelmen...
Of een fietsframe aan de muur hangen.
Dan ga ik ook moeilijk kijken. Net als dat hij moeilijk gaat kijken als ik voorstel om overal gehaakte kleedjes neer te leggen of een muur knalroze te verven.
Vinden we allebei helemaal niet erg. Nu wil hij graag een enorme ikeakast en een veel te grote tv, beide vindt ik onnodig maar erg vind ik dat ook niet, dus die komen er gewoon.

xSuzannex schreef:Hier zijn er ook wel dingen die we best zouden willen maar laten omdat de ander het liever niet heeft.
Mijn vriend zou graag een vitrinekast in de huiskamer willen met lampjes, voor zijn motorhelmen...
Of een fietsframe aan de muur hangen.
Dan ga ik ook moeilijk kijken. Net als dat hij moeilijk gaat kijken als ik voorstel om overal gehaakte kleedjes neer te leggen of een muur knalroze te verven.
Vinden we allebei helemaal niet erg. Nu wil hij graag een enorme ikeakast en een veel te grote tv, beide vindt ik onnodig maar erg vind ik dat ook niet, dus die komen er gewoon.

Knalroze muur met een fietsframe er tegenaan kan mooi zijn toch en heel creatief Net als een vitrinekast met helmen op gehaakte kleedjes.

mijke schreef:Waarom zou je daar in vredesnaam van schrikken? Hij vindt het gewoon fijn om eens in de zoveel tijd even niks te hoeven en te genieten van de rust in huis. Dat zou jij toch moeten snappen als ik je vorige post zo lees. Dat zegt verder echt zo totaal niks over hoe gek hij is op mij en Oortje.

OK sorry, had het verkeerd begrepen dan. Ikzelf vind het best moeilijk om oppasadresjes te vinden. Ik zou het enorm gênant vinden om familie/vrienden/buurvrouw te vragen om op mn honden te passen als mn eigen vriend dat niet wil doen. Ik snap ook niet dat hij Oor liever uit logeren stuurt als hij toch thuis is. Maar dan beredeneer ik inderdaad teveel vanuit mezelf want misschien heb jij heel makkelijk oppas en wil je vriend ook helemaal niet thuis blijven.

Hoe zou jij reageren als ik op je vorige post zeg 'hoe gek ben jij eigenlijk op je vriendje, als je niet eens met hem samen kan wonen?'. Of staat dat dan ineens wél los van elkaar?

Nee, ik denk dat je daar best gelijk in hebt. In mijn relatie houd ik van de leuke versie van hem, en niet van het delen van het dagelijkse leven. Daarnaast moet voor mij een relatie piepen en kraken maar dat houd ik niet 24/7 vol.
Daarbij is er niets slechter voor mijn libido dan elke dag naast hem wakker worden.

bouvierpoedel schreef:Word al jeukerig en krijg kippenvel als ik hoor dat mensen graag alles willen delen met hun partner. Hoe noemen ze dat? ANWB stelletjes.

kippenvel hoeft niet hoor, valt echt reuze mee IRL. Wij delen vrijwel alles en ja, dat vind ik erg prettig.
Maar twee weken van de vier (tot voor kort zelfs 3) woont en werkt mijn man in NL en zit ik hier alleen; ook heel prettig. Ik ben heel graag alleen en zou juist om die reden niet graag samenleven met een man die dan ook nog eens heel anders in het leven stond dan ik.
Maar toen ik begin dit jaar de kans kreeg naar Afrika te gaan, waar ik hem niet heen krijg, heb ik dat meteen gedaan. Hij gaat dan weer graag kerkjes en kathedralen bezoeken, maar dan wel zonder mij.
Dus toch niet zo heel erg ANWB

Ik heb geen partner, dus kan er niet over mee praten.

Wel bouwde ik een paar jaar geleden een vriendschap op met een man. Hij had helemaal niets met honden en was bang voor honden. Ik dacht toen wel direct; 'dan wordt het niets'. Om het toch wat te onderzoeken, sprak ik een eerste keer met hem af, waarbij Sam dus naar de oppas ging.

Het contact verliep erg leuk, dat vonden we beide. Hij wist echter wel, dat voor mij Sam erg belangrijk is en dat bij evt. activiteiten ik Sam erbij wil hebben. Omgekeerd leek hem een verdere opbouw van de vriendschap zo leuk, dat hij dan wel Sam wilde leren kennen. Zijn angst was op trauma's gestoeld. (bijtincidenten met honden toen hij jong was)

Bij de 2e ontmoeting was dus ook Sam betrokken en hij had speciaal voor Sam wat lekkers gekocht. Hij durfde het Sam amper te geven, maar ik vond zijn intentie erg lief. Hij was wel op z'n hoede, maar vroeg vooral ook veel als hij dan dingen zag bij Sam, zoals ' Waarom is hij nu zo opgewonden, waarom kijkt hij zo, waarom blaft hij, wil hij dan na blaffen ook bijten etc. etc. Ik legde hem van alles uit en Sam pakte hem in waar hij bij zat. Door Sam heeft hij zijn angst overwonnen voor honden. We ondernamen allerlei leuke dingen, maar altijd met Sam. Voor mij zou een evt. relatie dus echt wel zodanig moeten zijn, dat de andere partij ook echt wel van een hond moet houden en niet bijv. alleen gedogen. Maar goed, misschien bekijk ik het wat te eenzijdig of rooskleurig, omdat ik geen relatie heb. Geen idee.

Vandaag precies 35 jaar getrouwd en gelukkig allebei dol op honden

Paisley schreef:[Nee, ik denk dat je daar best gelijk in hebt. In mijn relatie houd ik van de leuke versie van hem, en niet van het delen van het dagelijkse leven. Daarnaast moet voor mij een relatie piepen en kraken maar dat houd ik niet 24/7 vol.
Daarbij is er niets slechter voor mijn libido dan elke dag naast hem wakker worden.

Dan is een w&w relatie inderdaad het beste.

Tineke schreef:

bouvierpoedel schreef:Word al jeukerig en krijg kippenvel als ik hoor dat mensen graag alles willen delen met hun partner. Hoe noemen ze dat? ANWB stelletjes.

Nee alles delen hoeft niet maar over sommige zaken is het toch wel handiger om enigszins op een lijn te zitten als dat nogal bepalend is in je leven.
Kinderen en honden zijn dat wel om maar eens iets te noemen.
Dat ligt met of je wel of niet gezamenlijk naar een voetbalwedstrijd anders.

Precies. Zeker het hebben van een nest is nogal een inbreuk op je leven omdat 8 weken lang alles om de pups draait met de bijbehorende zoete inval van pupkopers en aanverwanten. Als je niks met honden hebt, kan ik me voorstellen dat je daar niet op zit te wachten.

Nanna schreef:De honden zijn mijn idee en ik doe er ook het meeste mee. Verzorging komt geheel op mij neer maar dat vind ik ook niet erg want dat doe ik graag. En ik wou ze, dus.
Hij zegt dat hij er niks mee heeft maar als ik boven sta hoor ik hem wel koeren tegen die honden En als ik hem dan daarmee confronteer houdt ie strak vol dat het niet waar is
Hij zeurt nooit over ze terwijl ze toch wel een veel makkelijker hondvrij leven belemmeren.
Eigenlijk vind ik het wel prima zo. Ik ben bang dat als hij hetzelfde zou zijn als ik we hier vijftien honden hadden lopen....

Precies dit

Denk dat de meeste partners het eigenlijk heel slim doen. Ze hebben, zoals ik het hier lees, wel de lusten, maar niet de lasten. Best slim gedaan!

Cleva schreef:Nou ja, de meeste mensen hebben geen verkering om er last van te hebben toch?

In principe niet, maar verbaas me wel vaak over hoe mensen elkaar willen overheersen en zich ook láten overheersen.

Gisteren zat ik alleen in een restaurant. Aan de tafel naast mij zat een wat ouder stel. Ze hadden gegeten etc. en ik hoor die vrouw zeggen 'Poeh poeh ik zit me toch vol. We nemen geen toetje hoor.' De man bromt wat. Omdat het een restaurant in het ziekenhuis is, ging de vrouw op een gegeven moment naar huis. Op de vraag of haar man al terug naar zijn kamer zou gaan, zei hij 'Nee ik blijf even hier, die kamer is zo saai.' Vrouw was nog geen 10 minuten weg en meneer besteld de grootste ijscoupe op de menukaart

bouvierpoedel schreef:Ken er zat hoor waar de 1 niets met honden, katten, paarden of de cavia heeft maar het wel leuk vind dat de partner daar plezier aan heeft.
Om nu alles zo nodig te delen als echte liefde . Jakkie heb graag wat voor en van mijzelf en ga dat ook maar doen als partner , veel leuker.

Oh zat stellen waarbij de andere partner dat juist prima vind dat er zoveel tijd naar de dieren gaat. Lekker rustig immers. Er zijn best wel huwelijken die zo goed zijn omdat er een andere intensieve hobby in het spel is waar de ander geen interesse in heeft. Zat gelukkige huwelijken omdat er een computer, Netflix en een Fox sport abonnement aanwezig is

Het huis en alles wat daarin woont is van ons. Wij leven niet samen in hobby verband. Geen taakjes of to do briefjes voor de ander. Geen oppas, mama of papadag voor kinderen of huisdieren. Wie het eerste thuis is kookt, doet de kattenbak en liet de honden uit. Of je nou man, vrouw of kind bent.
Opportunistische keuzes zijn toegestaan. Luna had haar goden, Pardouffe haar godin en de poezen maken van alles en iedereen gebruik. Huishoudelijke klussen die je leuk vindt zijn voor jou. We praten je overigens graag aan dat je stofzuigen het allerfijnste vindt en zeker het beste kan.

Paisley schreef:

mijke schreef:Waarom zou je daar in vredesnaam van schrikken? Hij vindt het gewoon fijn om eens in de zoveel tijd even niks te hoeven en te genieten van de rust in huis. Dat zou jij toch moeten snappen als ik je vorige post zo lees. Dat zegt verder echt zo totaal niks over hoe gek hij is op mij en Oortje.

OK sorry, had het verkeerd begrepen dan. Ikzelf vind het best moeilijk om oppasadresjes te vinden. Ik zou het enorm gênant vinden om familie/vrienden/buurvrouw te vragen om op mn honden te passen als mn eigen vriend dat niet wil doen. Ik snap ook niet dat hij Oor liever uit logeren stuurt als hij toch thuis is. Maar dan beredeneer ik inderdaad teveel vanuit mezelf want misschien heb jij heel makkelijk oppas en wil je vriend ook helemaal niet thuis blijven.

Oh ik vind dat helemaal niet genant. Ik vind het volkomen begrijpelijk dat Marinus, die uit zichzelf nooit voor honden zou kiezen, het wel prettig vindt om eens in de zoveel tijd echt ff een weekendje niks te hoeven, en de vrijheid te hebben om een hele dag te gaan gamen ofzo (ze spelen met vrienden soms zo'n spel dat 12 uur duurt). Bovendien is Oor als ik weg ben helemaal geen gezellig gezelschap met haar gepiep en gesteun en apathisch wachten tot ik terug kom. Het is vrijwel nooit een probleem als ik Oor meeneem, en als dat niet kan zoek ik oppas, dat is dus bijna nooit. Of ik ga niet. Zo ging dat ook toen ik nog alleen was dus voor mij is dat totaal geen moeite, terwijl het voor Marinus wel zo fijn is. Ik zie niet in waarom dat genant zou moeten zijn. En voor de duidelijkheid, dan heb ik het over uitstapjes die ik maak voor de leuk. Als het echt moet, omdat ik ziek ben bijvoorbeeld, dan laat hij haar natuurlijk gewoon uit.

Hoe zou jij reageren als ik op je vorige post zeg 'hoe gek ben jij eigenlijk op je vriendje, als je niet eens met hem samen kan wonen?'. Of staat dat dan ineens wél los van elkaar?

Nee, ik denk dat je daar best gelijk in hebt. In mijn relatie houd ik van de leuke versie van hem, en niet van het delen van het dagelijkse leven. Daarnaast moet voor mij een relatie piepen en kraken maar dat houd ik niet 24/7 vol.
Daarbij is er niets slechter voor mijn libido dan elke dag naast hem wakker worden.

Haha! Ik vind juist de dingen fijn aan samenwonen die jij als sleur zou bestempelen. Elke ochtend samen met de hond op bed wakker worden met koffie. 's Avonds na het eten samen de Rijdende Rechter kijken en op reclames kankeren. Of gewoon fijn elk je eigen ding doen maar wel in het voorbijlopen ff een kus of een aai. En, voor mij heel belangrijk, dat ik gewoon zodra ik iets bedenk mn bek open kan trekken en het tegen iemand kan vertellen en niet hoef te wachten tot ik iemand weer zie. Want meestal is een opmerking als "pfff, er zit een scheet dwars" dan niet echt meer relevant

Tineke schreef:

bouvierpoedel schreef:Ken er zat hoor waar de 1 niets met honden, katten, paarden of de cavia heeft maar het wel leuk vind dat de partner daar plezier aan heeft.
Om nu alles zo nodig te delen als echte liefde . Jakkie heb graag wat voor en van mijzelf en ga dat ook maar doen als partner , veel leuker.

Oh zat stellen waarbij de andere partner dat juist prima vind dat er zoveel tijd naar de dieren gaat. Lekker rustig immers. Er zijn best wel huwelijken die zo goed zijn omdat er een andere intensieve hobby in het spel is waar de ander geen interesse in heeft. Zat gelukkige huwelijken omdat er een computer, Netflix en een Fox sport abonnement aanwezig is

Of die waar de hond de grootste verbindende faktor is
Ik hoop namelijk dat we straks weer lange dagwandelingen gaan maken samen

Marion. schreef:

Tineke schreef:

bouvierpoedel schreef:Ken er zat hoor waar de 1 niets met honden, katten, paarden of de cavia heeft maar het wel leuk vind dat de partner daar plezier aan heeft.
Om nu alles zo nodig te delen als echte liefde . Jakkie heb graag wat voor en van mijzelf en ga dat ook maar doen als partner , veel leuker.

Oh zat stellen waarbij de andere partner dat juist prima vind dat er zoveel tijd naar de dieren gaat. Lekker rustig immers. Er zijn best wel huwelijken die zo goed zijn omdat er een andere intensieve hobby in het spel is waar de ander geen interesse in heeft. Zat gelukkige huwelijken omdat er een computer, Netflix en een Fox sport abonnement aanwezig is

Of die waar de hond de grootste verbindende faktor is
Ik hoop namelijk dat we straks weer lange dagwandelingen gaan maken samen

Ja dat ook uiteraard. Wij starten de dag, tenzij Jan nachdienst heeft , met een ochtendronde met de honden. Heerlijk vind ik dat, tenzij het stortregent.

We nemen altijd wel samen de beslissing dat we de hond willen. En dat initiatief komt zeker niet altijd van mijn kant want door hem hebben we Jack Maar ik ben de enige die lange wandelingen doet en losloop wandelingen. Ook spelen op het veld voor de deur doe ik en dan komt hij er vaak wel bij staan na verloop van tijd en neemt het spelen over.

Het verschil is alleen dat hij er niet tegen kan als het zindelijk worden wat meer tijd vraagt, of wanneer de honden actiever zijn en meer willen doen dan hij zou wensen. Hij vindt het geen probleem om ze uit te laten maar loopt hele kleine rondjes met ze. Dus als ik nachtdienst heb en overdag niet veel met ze kan doen dan komen ze echt beweging tekort en worden ze oervervelend. Ze krijgen dan wel veel koekjes en kluiven dus na die vier nachten kunnen ze bij mij weer op een dieet

Ik zeg dat niet om iemand af te kammen maar het is gewoon zo. Ik zeg dat ook gewoon tegen hem en hij zucht als ik alweer vind dat er wat met de honden gedaan moet worden Ik doe dat dan gewoon zelf, hij gaat meestal niet mee. Hij is wel heel lief voor ze, en als ze ziek zijn dan is hij daar zelf ook beroerd van. Daar kan hij niet zo goed tegen. Hij verpest de opvoeding zoals ze eten geven aan tafel maar als het hem dan niet uitkomt dan gaat hij zuchten en klagen dat ze zo zeuren En ja ook dat zeg ik dan gewoon tegen hem en hij weet hoe ik daar over denk.

Over eht algemeen geniet ik alleen maar van de honden en ben ik heel blij met ze en bij hem is het meer dat hij ze nu eenmaal niet kan missen omdat hij ze nu heeft, maar ook eigenlijk wel zonder ze zou kunnen als hij ze niet zou kennen.

Niet negatief bedoelt hoor, hij weet dat ik er zo over denk, en hij is heel goed voor ze

Tara schreef:Kruimel is met stomheid geslagen. Gok ik.

Die is gevlucht!

Ik heb ervaring met partners die niet veel met honden (en andere dieren) hebben en dat is toch minder leuk dan verkering hebben met iemand die er wel voor gaat, vind ik. Zijn hond en mijn honden zijn nu echt 'onze' honden. Ook voor de andere dieren (kippen, parkieten, vissen) zorgen we samen. En dat gaat zo soepel dat we er nooit over hoeven na te denken. We doen allebei verschillende dingen met en voor de dieren. We vullen elkaar aan.
Daarnaast hebben we allebei ook interesses die we niet delen en dat is, uiteraard, ook prima. Ik geloof erg in 'je eigen ding doen' (hoe fout dat ook klinkt misschien) maar vind het wel fijn dat we behoorlijk wat gemeenschappelijke interesses, bezigheden en liefdes hebben. Onze manier van leven, tegen het leven aankijken, wat wel en wat niet belangrijk is (voor ons) komt goed overeen. En dat is wel de basis.

bouvierpoedel schreef:Word al jeukerig en krijg kippenvel als ik hoor dat mensen graag alles willen delen met hun partner. Hoe noemen ze dat? ANWB stelletjes.

Ik noem ze unisexparen. Ze dragen dezelfde jassen, rijden op dezelfde fiets, hij herenmodel en zij dames, dezelfde schoenen....
Hier heb je ze wel.

Er zijn stellen die echt alles samen willen doen. Niets voor mij.

Maar het is wel noodzakelijk voor mij dat ik met een man samenleef die een plattelandsmens is en minstens wat honden in huis wil en iets met paarden heeft, hoewel dat laatste niet veel hoeft te zijn.