Het HondenForum

Nanna schreef:

Caro. schreef: Wat klopt er dan niet wat ik zeg?

Ehrlichia is te genezen als je er vroeg bij bent, anders wordt de ziekte chronisch en heeft vaak een dodelijk verloop.

Start jij even een eigen topic zeg

Nanna schreef:

LongFields schreef: het hele gebeuren rondom het aansprakelijk stellen van de goed bedoelende hobbyfokker op het moment dat er ook maar iets is waardoor de hond klachten krijgt. De huidige hype rondom Stichting Dier en Recht draagt er ook in grote mate aan bij dat iedere pupkoper bij wat voor probleem dan ook direct in de aanval gaat richting de fokker.
Daar moet je maar net zin in hebben.

Ik alvast niet. Ik heb een hele poos gefokt en met veel plezier maar ik zou er nu nooit meer aan beginnen. Om meerdere redenen trouwens.
En ik denk velen met mij.

Caro. schreef:

DeDiana schreef:

Caro. schreef:

DeDiana schreef: Deze informatie klopt niet helemaal volgens de informatie die ik van dierenartsen uit Nederland en Spanje heb gekregen.

Ten eerste: inderdaad, de testen bieden niet 100% garantie. De meeste stichtingen geven die informatie ook.
De testen zijn wel veel beter geworden én er wordt veel meer getest, dus de kans op een vals-negatieve test is kleiner. Ook bij niet-actieve Leish met lage titerwaardes krijg je nu in veel gevallen een positieve testuitslag. Bij recente besmettingen én bij pups/jonge honden is nog niet betrouwbaar te testen.

Ehrlichia is behoorlijk betrouwbaar te testen, behalve in de eerste ca. 2-3 weken na een besmetting (http://www.uu.nl/onderzoek/veterinair-m ... aehrlichia). Ehrlichia heeft een incubatietijd van 1-3 weken en wordt dus heel snel ontdekt bij een test. Ehrlichia is behalve in het geval van ernstige, acute chronische Ehrlichia nog te genezen, ofwel met een (indien nodig zeer lange) kuur Doxycycline ofwel met Imizol. Niet alle honden met Ehrlichia genezen, maar de kans op genezing is zeer groot als het goed en tijdig behandeld wordt en als de hond nog geen ernstige symptomen heeft. Dus bij een positieve Ehrlichiatest zonder symptomen wordt meestal alsnog direct behandeld, zodat je er op tijd bij bent en de ziekte niet later alsnog tot uiting komt - want dan ben je misschien wel te laat en kan al onomkeerbare schade aan het lichaam zijn toegebracht. Dus door te testen, te constateren dat een hond positief test en direct te behandelen ook al heeft hij geen symptomen, kun je in het geval van Ehrlichia heel veel ellende voorkomen. Met een uitgebreid bloedonderzoek is na de behandeling bovendien goed te controleren of de behandeling voldoende aangeslagen is op basis van de aantallen witte bloedcellen en bloedplaatjes.

Heel veel Spaanse honden zijn gedumpte huishonden, die hebben doorgaans niet een heel hoog risico op besmetting met Leish of Ehrlichia. En als het gaat om gebieden aan de kust: zelfs 20 km landinwaarts is het risico op Leish soms al meer dan 50% lager. Daar zitten meer asielen dan vlak aan de kust en worden ook veel meer honden gedumpt.

Wat klopt er dan niet wat ik zeg?

Ehrlichia is te genezen als je er vroeg bij bent, anders wordt de ziekte chronisch en heeft vaak een dodelijk verloop.

Maar dan moet er dus wel getest worden én informatie gegeven worden aan de mensen. De honden in de asiels worden (werden?) vaak helemaal niet
getest totdat ze geadopteerd werden en dan ben je dus vaak al te laat omdat de ziekte chronisch is geworden en dan niet meer te genezen.
Of er moet sinds een paar jaar wat veranderd zijn en dat de honden daar allemaal getest worden, ook al worden ze niet geadopteerd, maar dat geloof
ik eigenlijk niet zo.

Dus de stichting is dan toch in gebreke gebleven door én niet te testen én geen informatie te geven?

Ook staat er vaak op de sites van stichtingen dat Ehrlichia te genezen is met antibiotica, ja klopt, als je er snel bij bent, maar later niet meer en
is het vaak dodelijk.

Nou, jij schreef over een lange incubatietijd van Ehrlichia, dat de testen niets zouden zeggen en dat Ehrlichia niet te genezen is met Doxycycline. Dat klopt alle drie niet. Na de acute fase van Ehrlichia volgt de subklinische fase (kan 5 jaar duren, geen symptomen maar wel afwijkend bloedbeeld en positieve titer) en ook in die periode is de behandeling met Doxy (of evt. Imizol) in de meeste gevallen succesvol. Chronische Ehrlichia met ernstige symptomen is niet te genezen, maar in de stadia daarvoor is de ziekte wel behandelbaar.
Natuurlijk moeten stichtingen daar goed over informeren en de honden ter plaatse testen en indien nodig direct behandelen om een hoop ellende te voorkomen. Bagatelliseren van deze ziektes vind ik een slechte zaak, omdat mensen moeten weten waar ze aan beginnen en welk risico er is. Maar de informatie die jij in eerste instantie gaf, suggereerde dat Ehrlichia nauwelijks te behandelen of te testen is, en dat klopt in de meeste gevallen ook niet.

Dan ben ik wat onduidelijk geweest, want ik bedoelde de testen voor Leishmania dat die negatief getest niet veel zeggen.
Ehrlichia is alleen te genezen als je er snel bij bent en ik vermoed zo maar dat de asiels niet steeds de honden testen op Ehrlichia.
Dat jij zegt dat ze dit zouden moeten doen, daar ben ik het dus absoluut mee eens en dat is wat ik ook zeg, maar vaak niet gebeurt of tenminste
in de periode dat ik er veel mee bezig was, niet gebeurde.

Dat de behandeling met Doxy succesvol zou zijn in de eerste 5 jaar na besmetting, durf ik te betwijfelen aangezien Moritz 5.5 jaar was toen hij
overleed en 5 jaar was toen het werd ontdekt. Hij heeft zo'n 3 of 4 maanden antibiotica gekregen (Doxy) en is toen overleden.

De incubatietijd is bij Ehrlichia volgens mij ook 7 jaar, dus 7 jaar na besmetting kan het alsnog zichtbaar worden. Dat is mij destijds tenminste
door de specialist verteld.

Nanna schreef:

DeDiana schreef:

Nanna schreef:Ik vrees dus echt voor de toekomst van de rashond en ik denk dat het er over pakweg 30 jaar totáál anders uitziet in hondenland. Hoe kijken jullie daar tegenaan?

Ik zat nog even over deze vraag na te denken. Vrees je dan ook voor de toekomst van heel ongezonde rassen, dus zou het een gemis zijn als die zouden uitsterven? Want daarmee zou een hoop dierenleed voorkomen worden voor honden die met allerlei gebreken en klachten door het leven moeten.

Nee. Ik vrees voor de toekomst van de numeriek kleine rassen. Daar is vaak al schrikbarend ingeteeld met geen kans op vers bloed uit een ander land bijvoorbeeld. Dat openen van die stamboeken gaat voor veel rassen te laat komen. Eer je alle wolventruidragende trutten (dank, Cleva) met de neus dezelfde kant op hebt ben je 20 jaar verder. Die denken met dat getest van tegenwoordig de heilige graal te pakken te hebben. Veel fokkers zijn gewoon echt dóm.
Plus dat ik denk dat het fokken van rashonden steeds minder gaat worden, als hobby. Mensen worden om een dwarse scheet al voor de rechter gesleept; dan vergaat je de lust wel. Plus dat je met je inteeltras veel vaker geconfronteerd gaat worden met zieke pups en boze eigenaren. En waar veel mensen denken dat je met je gefok schaterlachend binnenloopt, vergeet het maar. Fokken is duur. Fokken kost tijd. Twee zaken waarvan de mensen tegenwoordig steeds minder hebben.
De inschrijvingen in het NHSB en op de shows lopen natuurlijk niet voor niets terug. Dat heeft denk ik maar bar weinig te maken met de recessie.

boemel schreef:Antwoord op de vraag waar ik ben geweest bij zo' n stichting. Dat was in Zeeland. Voor mij zover bekend zijn er twee adressen in de provincie die op dit moment er mee actief zijn. Mijn advies, ga er niet heen. Ik ben niet bij de andere kennel geweest maar doordat men geen gerichte info. wilde verstrekken over de honden was voor mij voldoende redenen om er niet te gaan kijken. Als het karakter maar goed is, was alles wat ik eruit kreeg...
Vraag, is het verstandig en verantwoord om zwerfhonden vanuit het buitenland direct de volgende dag aan de eerste beste passant te verkopen?

Nanna schreef:

DeDiana schreef: Maar wat is dan precies de vrees? Is het erg als een aantal rassen over 30 jaar niet meer bestaat vanwege een te kleine genenpoel, het te laat openen van stamboeken, gebrekkige gezondheid of fokkers die er geen zin meer in hebben?

Ik zou het cultuurhistorisch jammer vinden. Net zoals ik het jammer vindt dat de Friesche windhond niet meer bestaat. Voor mij hoeven die designerbreeds helemaal niet.
En het erge is dat het niet hóeft. Je kunt prima rashonden fokken die wel gezond zijn en een brede genenpool hebben. Maar ja, daar komen dan die cerebrally challenged wolventruien met de hakken in het zand weer om de hoek kijken.

DeDiana schreef: Voor mij hoeven die designer breeds ook niet, ik denk dan: neem dan een kruising die al op de wereld is en net zo leuk, lief en mooi is en met smart op een baasje wacht. Maar ja, dat is dan geen cockapoo of labradoodle maar slechts een simpele kruising en veel mensen willen blijkbaar toch een soort statussymbool. Of ze willen iets exclusiefs, maar ook dan kun je beter een buitenlandse kruising nemen, want die zijn allemaal uniek

LongFields schreef:

DeDiana schreef: Voor mij hoeven die designer breeds ook niet, ik denk dan: neem dan een kruising die al op de wereld is en net zo leuk, lief en mooi is en met smart op een baasje wacht. Maar ja, dat is dan geen cockapoo of labradoodle maar slechts een simpele kruising en veel mensen willen blijkbaar toch een soort statussymbool. Of ze willen iets exclusiefs, maar ook dan kun je beter een buitenlandse kruising nemen, want die zijn allemaal uniek

Er worden ook gewoon kruisingen gefokt zonder deftige designernaam en dus geen statussymbool. Waarom dan "beter een buitenlandse kruising nemen"?
Er zijn ook unieke Nederlandse kruisingen die net zo leuk of misschien wel leuker vinden.
Waarom eigenlijk een landsgrens benoemen, een buitenlandse kruising is toch niets meer of minder dan eentje uit Nederland?

vaagheid schreef:Ik zie eigenlijk weinig echt leuke of 'nuttige' kruisingen in Nederland, de meesten zijn inderdaad van die designerhondjes (veelal poedelkruising verkrijgbaar bij de gemiddelde broodfokker ). In de hondensport zie je bijvoorbeeld steeds vaker lurchers bij de flyball of frisbee, maar die fokt niemand hier in Nederland (misschien beter, want ik denk niet dat ze geschikt zijn voor de gemiddelde blokjes ommers ).

vaagheid schreef:Ik zie eigenlijk weinig echt leuke of 'nuttige' kruisingen in Nederland, de meesten zijn inderdaad van die designerhondjes (veelal poedelkruising verkrijgbaar bij de gemiddelde broodfokker ). In de hondensport zie je bijvoorbeeld steeds vaker lurchers bij de flyball of frisbee, maar die fokt niemand hier in Nederland (misschien beter, want ik denk niet dat ze geschikt zijn voor de gemiddelde blokjes ommers ).

Mijn buitenlander is dan weer enorm 'dom', daar hoor ik vaker mensen over met buitenlanders . Je moet wel een beetje geluk hebben wat dat betreft (want er zijn uiteraard ook uitzonderingen). Over een tijdje wil ik er ook graag een kleiner hondje bij, maar die moet wel goed trainbaar zijn. Dat is voor mij een reden om toch wat meer naar rassen of ras x ras kruisingen te kijken. Of ik moet naar zo'n asiel kunnen gaan en er dan live een kiezen.
Dat ze pas met 12 weken naar nederland kunnen komen helpt ook niet echt, dan zitten ze toch een flink aantal weken in een omgeving die voor een pup meestal niet zo'n heel positieve uitwerking heeft.
Liefst wil ik er dan ook nog een die wat minder jachtdrift heeft en dan moet je echt goed filteren tussen de bodegueros, podencos en andere jachthonden.

Ik weet dat er mensen zijn die nu gaan zeggen dat je binnen een ras ook veel variatie hebt, maar ik heb bijvoorbeeld nog nooit een border collie gezien die slechter te trainen was dan mijn portugees. Dus in grote lijnen heb je met een ras wel wat meer zekerheid wat dat betreft.

ranetje schreef: Pas met 15 weken toch?
Ze kunnen pas met 12 weken geënt worden tegen Rabiës en dan geldt nog een wachttijd van 3 weken.

Of zit dat anders?

vaagheid schreef:Ook bij de kleinere honden?
Ik ben er daar alleen een paar van tegengekomen die gefokt worden door broodfokkers. Ik zoek bijvoorbeeld naar kruisingen boerenfox, sheltie, whippet, kooiker etc.

LongFields schreef:

vaagheid schreef:Ook bij de kleinere honden?
Ik ben er daar alleen een paar van tegengekomen die gefokt worden door broodfokkers. Ik zoek bijvoorbeeld naar kruisingen boerenfox, sheltie, whippet, kooiker etc.

Ik ken wel een paar hele leuke kruisingen met onder andere de Sheltie en Whippet die jij noemt. Dus ik denk dat er met andere kleinere rassen ook wel gewoon leuke kruisingen te vinden zijn.

Lieske_1977 schreef: Ik ben zelf helemaal niet op zoek, maar hoe vind je betrouwbare fokkers van zulke kruisingen? Is dat vooral via-via?

Nanna schreef:

ranetje schreef:Nanna, wat is er eigenlijk "duurzaam" aan een hond?

Ik zit waarschijnlijk in een verkeerde richting te denken, maar duurzaam (langdurig gebruik en hergebruik mogelijk) vind ik ze eigenlijk niet

Ik bedoel dat ze niet speciaal voor jou gefokt zijn

laeken schreef:Rashonden vind ik als Ikea meubels. Je kan ze in grote oplage produceren en kopen en ze zijn niet bijzonder of uniek. Ik ben zelf sowieso niet van het gemaakte uiterlijk. Ik hou van spontaan en uniek. Ik begrijp dat rashonden eigenschappen hebben die ze bijzonder maakt. Ik begrijp dat mensen om die reden helemaal gek zijn op bepaalde rassen. Niks mis mee. Mijn ding is het echter niet. Ik vind er weinig aan want het verrassende is er dan gewoon af.

malinois schreef:

laeken schreef:Rashonden vind ik als Ikea meubels. Je kan ze in grote oplage produceren en kopen en ze zijn niet bijzonder of uniek. Ik ben zelf sowieso niet van het gemaakte uiterlijk. Ik hou van spontaan en uniek. Ik begrijp dat rashonden eigenschappen hebben die ze bijzonder maakt. Ik begrijp dat mensen om die reden helemaal gek zijn op bepaalde rassen. Niks mis mee. Mijn ding is het echter niet. Ik vind er weinig aan want het verrassende is er dan gewoon af.

Nou dat ben ik absoluut niet met je eens. 3 stamboommechels gehad waarvan 2 moeder en zoon en 3 totaal verschillende honden met totaal verschillend karakter.

malinois schreef:

laeken schreef:Rashonden vind ik als Ikea meubels. Je kan ze in grote oplage produceren en kopen en ze zijn niet bijzonder of uniek. Ik ben zelf sowieso niet van het gemaakte uiterlijk. Ik hou van spontaan en uniek. Ik begrijp dat rashonden eigenschappen hebben die ze bijzonder maakt. Ik begrijp dat mensen om die reden helemaal gek zijn op bepaalde rassen. Niks mis mee. Mijn ding is het echter niet. Ik vind er weinig aan want het verrassende is er dan gewoon af.

Nou dat ben ik absoluut niet met je eens. 3 stamboommechels gehad waarvan 2 moeder en zoon en 3 totaal verschillende honden met totaal verschillend karakter.

malinois schreef:

laeken schreef:Rashonden vind ik als Ikea meubels. Je kan ze in grote oplage produceren en kopen en ze zijn niet bijzonder of uniek. Ik ben zelf sowieso niet van het gemaakte uiterlijk. Ik hou van spontaan en uniek. Ik begrijp dat rashonden eigenschappen hebben die ze bijzonder maakt. Ik begrijp dat mensen om die reden helemaal gek zijn op bepaalde rassen. Niks mis mee. Mijn ding is het echter niet. Ik vind er weinig aan want het verrassende is er dan gewoon af.

Nou dat ben ik absoluut niet met je eens. 3 stamboommechels gehad waarvan 2 moeder en zoon en 3 totaal verschillende honden met totaal verschillend karakter.