Buitenlandse hond: waar liep jij tegenaan?

[laeken]

Ik merk dat veel mensen echt uit gaan van een angstige hond die allerlei problemen heeft. Dat is helemaal niet de regel. Wederom een keuze. Ik wilde deze keer een hele makkelijke hond. Dus koos ik een hele makkelijke hond. Cleo was trouwens op zichzelf en voor de rassen die door haar heen zaten ook een hele makkelijke hond. Alleen was ze ziek. Dat was minder.
Bas is tot nu toe niet ziek. Ik denk zelf dat ze ook niet ziek is maar ik weet dat dat niet uit te sluiten is.

Verder kun je een hond ook kiezen op land van herkomst en daarmee dus weer gewoon heel simpel Middelandze Zee ziektes uitsluiten.

Ik heb toevallig veel gekeken naar het aanbod de laatste tijd. Hele leuke niet bange kleine hondjes werden dus veel aangeboden. Yorkmiksen zoals Bas. Gewoon hondjes die door de krisis in Spanje in een dodingsstation zijn beland. Hondjes die voor die datum gewoon op de bank lagen bij hun baasjes.

Als je nu eens het aantal honden dat uit het buitenland komt af gaat zetten tegen het aantal honden dat hier gefokt wordt maar herplaatst denk ik zelfs dat je een lager doorschuifpercentage krijgt. Ik denk dat er veel meer pups ondoordacht aangeschaft worden dan buitenlandse honden. Ik heb ooit gehoord dat 50-80% van de gekochte pups herplaatst wordt. Als je ook ziet hoeveel mensen problemen hebben met hun uit Nederland afkomstige herplaatser of pup, is het dan nog wel realistisch om van de buitenlandse hond iets heel bijzonders te maken? Buitenlandse honden uit grote asielen hebben nl vaak ook hele goede manieren. Ze zijn vaak best wel heel sociaal. Ze zijn vaak een beetje bescheiden omdat ze niet opgegroeid zijn als prins of prinsesje van het gezin.

Dus ik vraag me af wat een gemiddeld genomen succesvollere plaatsing is. Een buitenlandse hond van een Stichting of de pup met de hoge verwachtingen gekocht in Nederland?

Persoonlijk denk ik echt dat je als buitenlandse hond meer kans hebt om succesvol geplaatst te worden dan als Nederlandse pup of herplaatser. Gemiddeld genomen dan. Ik ken in elk geval meer gekochte pups die herplaatst worden dan buitenlandse honden.

[veertje]

(knip)
Persoonlijk denk ik echt dat je als buitenlandse hond meer kans hebt om succesvol geplaatst te worden dan als Nederlandse pup of herplaatser. Gemiddeld genomen dan. Ik ken in elk geval meer gekochte pups die herplaatst worden dan buitenlandse honden.

En ik denk dat dat mede komt door de kritische houding van stichtingen Een buitenlandse hond is bijna nooit een impulsaankoop, wat voor de Nederlandse pups/herplaatsers niet altijd op gaat.

[jacq1970]

3 buitenlanders en alle 3 zo verschillend.
Samara was angstig en waar ik tegenaan liep daarmee is haar manier van angst.. ik zeg altijd je hebt angstig en angstig en dit was doodangst voor onbekende mensen, situaties, geluiden.. ze was ernstig mishandeld in spanje dat zag je aan haar lijf en aan haar houding, kapotte pootgewrichten, ribben die gebroken waren geweest, brandplekken, bijtwonden.. noem ze maar op.
Ons voordeel was dat wij ons leven een soort konden inrichten naar haar behoeftes, dus geen huis vol visite, alles rustig aan bv pas stofzuigen als er 1 met haar naar buiten was... langzamerhand zagen we haar bijtrekken en weer gaan genieten van het leven en ook van de aanwezigheid van mensen.
Ze is mee geweest op wandelvakanties in nederland en wat deed ze dat super en wat had ze het naar haar zin!
Dit heeft ca een jaar gekost en daarna hield ze haar dingetjes maar wat een superhond was dat zeg, zo verdomd lief en zachtaardig en zooo sterk met een grote wil om te leven, god wat hield ik van die hond!
Samara was een hond die ik zag op een foto en het verhaal erbij en toen wist ik het zeker.. die hond wil ik echt niet... uiteindelijk vroeg de stichting of we haar niet wilde adopteren wat ze zou perfect bij ons passen qua situatie etc... ze is gekomen en wat een match is dit geweest!

Bowie dat was ons puppekind, met 5 weken met hele nest en mama naar nederland gekomen, in een opvang geweest met zus samen en wat een drama was dat het eerste jaar en mss wel de eerste 2 jaren, ik heb het een soort van gewist... een mega drukke, overactieve hond die niet in toom te houden was, allerlei rare gedrags dingetjes.. hoe vaak ik niet geroepen heb "dat dier moet eruit!".. we hebben volgehouden, cursus, trainingen en engelen geduld en na een jaar of 2 werd ze handelbaar en pas echt heel leuk.. nu wordt ze 9 en alle energie en tijd, bloed, zweet en tranen die we erin gestopt hebben werpen zijn vruchten af, we hebben al een paar ( jaar of 6) jaar een super fijne hond aan haar.
Bowie is de enige hond die ik eerst heb bezocht, er waren 11 pups dus we konden "kiezen" uit een stuk of 5 pups.. het verhaal dat je pups lekker naar je eigen hand kan zetten.. jaja bla bla bla, geloof er geen letter van

Esperanza, als oudje gekomen, helaas maar 19 maanden gehad maar dat was wel een beetje te verwachten gezien haar leeftijd.
Zij heeft lang in het asiel gezeten, had niets met kleinere honden, de enige hond die ze om zich heen duldde was Bowie en de rest moest wegwezen en wel heel snel.
Ze mankeerde ook het 1 en ander aan oude honden kwalen, mama tumoren, slecht zien, oost indisch doof en manieren had ze ook nooit van gehoord natuurlijk.. een heerlijke hond , hebben 100% van haar genoten en zij van het leven hier.. enige nadeeltje was dat ze niet zindelijk was qua plassen, heb me echt de rambam gedweild.. ze is denk 4 weken in totaal zindelijk geweest en daarna plaste ze elke dag 2 of meerdere keren in huis...ach ja...later kreeg ze epilepsie en daar takelde ze zo van af dat we haar hebben inslapen.
Essie zag ik op een filmpje, haar blik greep me en ik dacht "die wil ik nog even paar maanden een huisje geven"...

Conclusie, van geen enkele hond hebben we spijt en waar we met welke hond dan ook tegenaan liepen hebben het altijd op kunnen lossen, zou het zo weer overdoen, zeker ook Bowie met alles wat ik nu weet... alleen of ik ooit weer voor een pup zou gaan ... denk dat een jong volwassen hond meer bij mij past, of juist een oudje... zie wel waar ik tegenaan loop, ik weet dat wij flexibel genoeg zijn om ons aantepassen en dat het dan vanzelf goed komt.

[Brindlecardi]

Jeetje. Heb jij een missie? Heel internet staat ook vol broodfok. Als jij dus een pup neemt is dat Broodfok? Dat slaat toch nergens op? Jij weet er niks van en hebt nooit een buitenlandse hond gehad. Merit had er 13 in de opvang voor Bas. Ik heb er nu 2 genomen die allebei uit opvang gezinnen kwamen. Wat jij allemaal denkt te weten en wat jij denkt dat normaal is is dat misschien wel niet. Een pup komt immers ook niet uit de broodfok omdat mp er vol mee staat.

Wat voor missie zou ik moeten hebben?
Ik begrijp ook niet waarom je nu ineens begint over broodfok.
Het is naïef om zo maar ergens een hond te nemen en te verwachten dat de hond perfect is, maar het is wat mij betreft ook naïef te denken dat iedereen hier zijn buitenlander heeft via een opvang gezin. En dat hoeven in de kern dan geen slechte stichtingen te zijn, ondanks de link die jij nu legt met broodfok.
Zoals eerder gezegd, ik zou prima een buitenlander willen zoals jij aan jouw hond bent gekomen, maar soms heb je die optie niet, maar wil je toch graag een bepaalde hond uit het buitenland. Prima, maar ik denk dat het dan al snel tegen kan vallen, omdat stichtingen soms niet alle info juist doorgeven, of soms beweren iets te weten wat ze niet weten.
Idem voor sommige asiel honden hier.
En dan kan je naar mijn idee wel van een koude Kermis thuis komen, en dat is dan best te begrijpen dat je dat niet nog een keer zo doet.

Was het jouw stamboomhond niet die om de klip klap mank loopt ? had je toch ook niet verwacht. Ik deal met een hond hoe hij of zij is als ze komt.

Zit er jou iets dwars Cindy? Ik kan het niet zo waarderen dat je op de man speelt met info waar je nauwelijks over weet waar je over praat, in een topic waar het op geen enkele manier gaat over mijn hond ga even lekker iemand anders irriteren met je zinloze reacties

[DeDiana]

Mooi om te lezen jacq1970!

En inderdaad, ik denk dat (met name onervaren mensen) zich vaak vergissen in de 'maakbaarheid' van een pup. Een (jong)volwassen hond waarvan het karakter al duidelijker is gevormd en bekend is, is veel minder een verrassingspakketje. Al laat iedere hond bij een andere baas natuurlijk ook weer andere dingen zien.

Als ik naar mijn voormalige opvangers en huidige twee Spanjaarden kijk, waren ze ook allemaal zó anders. Ja, ik heb een aantal honden opgevangen die bang waren of moeite hadden met mensen te vertrouwen (dat was vooraf ook bekend), maar ook open, blije honden die iedereen en alles leuk vonden. Bij elke opvanger viel het me eigenlijk op hoe snel ze gewend raakten, gewoon meedraaiden in de dagelijkse routine en alles heel snel normaal leken te vinden. Ongetwijfeld heeft het goede voorbeeld van Mila daar ook een grote rol in gespeeld. Sommige hadden moeite met alleen blijven of met het aangelijnd ontmoeten van vreemde honden, maar ze waren bijvoorbeeld allemaal meteen zindelijk en snapten de huisregels heel snel. Ook de honden die nog nooit aan een riem hadden gelopen, liepen na een paar dagen redelijk normaal mee en keken al snel niet meer op van de drukte buiten op straat. De eerste dagen waren dan wel altijd behoorlijk intensief, maar na een dag of vijf ging het bij de meeste honden allemaal al wel redelijk vanzelf.

[Brindlecardi]

Maar diegene zegt helemaal geen buitenlandse hond meer te willen. Ik zeg alleen dat er helemaal geen standaard buitenland hond is en dat deze conclusie dus onzin is.

Ik denk inderdaad dat het een beetje zwart/wit is om het op die manier te zeggen, er is geen 'buitenlandse hond'
Maar kan me wel voorstellen dat je het niet nog een keer zou durven, of er geen zin meer in hebt om op die manier een hond aan te schaffen.

[Ri@nne]

Kai is het leukste hondje wat er bestaat, en ik zou het zo weer doen.
Ik hoorde hem krijsen op een filmpje op FB dat over een ander hondje ging, en had meteen het :"DAT IS 'M!" gevoel.
Ik was helemaal niet opzoek naar een hondje erbij, maar dat gevoel he.
Toen ik hem op een ander filmpje zag, en ook nog steeds hoorde... werd dat gevoel alleen maar sterker. Dit was mijn mannetje.
Na veel heen en weer gemail, veel reacties van; " wat moet je met een niet benaderbare hond? " "zou je dat wel doen? " "Je wilt er helemaal geen hond bij, doe dat nou niet!" "Die hond bijt, daar kan je niks mee!" "Wat wil je met zo'n beestje waar je niet bij in de buurt kan komen?" Heb ik besloten dat Kai naar mij mocht komen. Zijn zusje Pixie ging naar mam.

Het moment dat het krijsende hoopje zwart uit de bus kwam zal ik nooit meer vergeten.
Hij keek me recht aan.. was stil, en heeft me de hele weg naar huis geobserveerd. Eenmaal thuis kwam hij meteen uit de bench, en 's avonds om half 10 lag hij bij me op de bank.
Tuigje omdoen, wandelen en vastpakken was de eerste maand niet echt mogelijk, hebben we ook niet gedaan, maar het is vanaf het begin een gouden hondje geweest.

Ja, hij is bang voor dingen, hij raakt makkelijk even in paniek, maar dat was een heel bewuste keuze, en we werken er samen aan, en dat gaat prima!

Zusje Pixie is op andere vlakken getraumatiseerd, maar ook dat gaat super.

Beste keus ever geweest om Kai en Pixie naar NL te halen!

[Cindy52]

Zit er jou iets dwars Cindy? Ik kan het niet zo waarderen dat je op de man speelt met info waar je nauwelijks over weet waar je over praat, in een topic waar het op geen enkele manier gaat over mijn hond ga even lekker iemand anders irriteren met je zinloze reacties

Beetje overgevoelig ? Wat ik aangaf is dat iedere hond, waar die ook vandaan komt een onverwacht pakketje kan hebben ! Stamboom, binnenlands, buitenlands, maakt geen moer uit want ik heb een spaanse hond die voor mij geen buitenlander is omdat ik er woon. Komt dezelfde hond naar Nederland zou ze ineens wel eens problemen kunnen hebben omdat ze buitenlands is, gelul dus !

[Brindlecardi]

Zit er jou iets dwars Cindy? Ik kan het niet zo waarderen dat je op de man speelt met info waar je nauwelijks over weet waar je over praat, in een topic waar het op geen enkele manier gaat over mijn hond ga even lekker iemand anders irriteren met je zinloze reacties

Beetje overgevoelig ? Wat ik aangaf is dat iedere hond, waar die ook vandaan komt een onverwacht pakketje kan hebben ! Stamboom, binnenlands, buitenlands, maakt geen moer uit want ik heb een spaanse hond die voor mij geen buitenlander is omdat ik er woon. Komt dezelfde hond naar Nederland zou ze ineens wel eens problemen kunnen hebben omdat ze buitenlands is, gelul dus !

Nee dat heeft niks met overgevoeligheid te maken, jij kiest er voor om op die manier juist op mij te reageren.
Het is echt onzin om het te gaan hebben over blessures terwijl niemand het hier heeft over medische zaken, en zeker ik niet.
Wat je nu schrijft heb ik trouwens ook niet gezegd, niemand trouwens hier.
Dus tja, gelul, mee eens, maar ik beweer het verder niet hoor.

[Cindy52]

Nee dat heeft niks met overgevoeligheid te maken, jij kiest er voor om op die manier juist op mij te reageren.
Het is echt onzin om het te gaan hebben over blessures terwijl niemand het hier heeft over medische zaken, en zeker ik niet.
Wat je nu schrijft heb ik trouwens ook niet gezegd, niemand trouwens hier.
Dus tja, gelul, mee eens, maar ik beweer het verder niet hoor.

En hoe wil jij een hond goed bekijken als ze vanuit Spanje op aanvraag worden geplaatst? Waarbij je ze voor het eerst ziet op schiphol, en de hond vervolgens mee moet?
Ik denk dat men vaak heel erg onderschat wat voor een gebruiksaanwijzing een herplaatser mee kan nemen.
Dat hoeft niet erg te zijn of ingewikkeld. Ik denk dat Bas van zichzelf ook gewoon een makkelijke hond is, en daarbij helpt het formaat ook.
Bij een pup van een fokker doe je onderzoek naar ouderdieren, het ras etc. Je weet voor een groot deel wat je kunt verwachten. Als ik een hond uit Spanje haalt die lijkt op een podenco, maar achteraf half stafford is, en niemand heeft verklapt dat de hond eigenlijk niet sociaal is, dan zit je daar wel mooi onverwachts mee. Tenzij je dus open staat voor alles en ruimschoots honden ervaring mee hebt. Dan sluit je zo'n hond net zo goed in je armen.

Zoals ik al zei ook jij had de gebreken van je hond en het voortdurende manken niet voorzien erwijl je hier wel schrijft dat het voor een groot deel in te schatten is. Niet dus, bij geen enkele hond

[Caro.]

Ik ben benieuwd waar de eigenaren van een hond uit het buitenland de eerste tijd maar ook later tegenaan liepen wat betreft opvoeding, gedrag en inburgering.
Was het lastiger dan verwacht, en zo ja: waar lag dat aan? In hoeverre had dat te maken met de afkomst of speelde meer het individuele karakter van de hond een rol of je eigen verwachtingen? Heb je het idee dat je van tevoren goed wist waar je aan begon? Klopte de beschrijving van de hond of gedroeg de hond zich heel anders dan hij was beschreven? En heb je uiteindelijk de hond die je hoopte te krijgen, of heeft het toch anders uitgepakt?

Mijn 'buitenlandse' hond zat al in Nederland en we konden hem dus zien en even meemaken voordat wij hem kregen.
We wisten dat hij bang was, maar hadden geen idee ervan hoe bang en hoe enorm getraumatiseerd hij was.

We namen hem mee in de auto, hij was redelijk rustig, dus we dachten dat het wel meeviel. Bij thuiskomst deden we de kofferbak open, ik wilde
direct de riem pakken, maar meneer was in zijn angst razendsnel, sprong eruit en ging er vandoor
Uren hebben we gezocht en uiteindelijk ook gevonden doordat iemand razendsnel op zijn riem kon gaan staan (vlakbij de snelweg overigens).

Afijn, daarna was hij bij ons thuis, doodsbang, bijna te bang om adem te halen. Hij lag op de bank en kwam er voor niets vanaf.
's Nachts poepte hij bovenop de salontafel.

Met engelengeduld is hij er langzaam uitgekomen, maar hij bleef altijd wel een redelijk bange hond. Met andere honden was hij heel sociaal,
maar mensen waren doodeng. Zelfs voor mijn eigen man is hij licht angstig gebleven al die jaren.

Toen hadden we hem 4 jaar, hij begon langzaam maar zeker te genieten van zijn leven en toen ineens werd hij ziek: hij viel in een week tijd
gigantisch af en ineens zag ik een verkleurd oog.
Naar de dierenarts bloed geprikt en de dierenarts vertelde dat deze hond doodziek was: kanker of een buitenlandse ziekte (let wel, dit was in
2006 en toen was er nog lang niet zoveel bekend).
Naar de specialist, beenmergpunctie en hij bleek Ehrlichia te hebben, maar met een werkelijk vreselijk bloedbeeld.
Zijn verleden had hem ingehaald, net toen hij begon te genieten van zijn leven.

Aan de antibiotica en hij leek op te knappen totdat ik ineens een enorme klap hoorde terwijl wij samen op de bank lagen: Moritz was van
de bank gevallen in een enorme epileptische aanval.
Hij is nog opgenomen, weer naar huis gekomen, maar hij kwam er niet meer uit: hij liep tegen muren op, plaste tegen de salontafel, botste
overal tegenaan.
We hebben hem toen in laten slapen op 5.5 jarige leeftijd, 4 jaar nadat hij bij ons was gekomen

Moritz was mijn schaduw, ik was de enige wie hij vertrouwde en ik was er kapot van. Zoveel liefde, tijd en energie in hem gestoken, wat
een verdriet om op zo'n jonge leeftijd een hond te verliezen.

Ik wist totaal niet van te voren waar ik aan begon, aan de stichting had ik niks: toen hij zo vreselijk angstig bleek, heb ik hun gebeld en
gevraagd om advies, maar ik kreeg nooit meer wat te horen.
Ook heb ik toen (najaar 2002) geen enkele voorlichting of informatie gekregen over de buitenlandse ziekten. Had ik er vanaf geweten, dan
hadden we hem regelmatig laten testen en eerder ingegrepen uiteraard. Nu was het zijn doodvonnis.
Ik heb de stichting nog een mail gestuurd dat Moritz was overleden, het antwoord .... veel SUCCES met het overlijden Moritz.. en dat
was het.

[Brindlecardi]

Nee dat heeft niks met overgevoeligheid te maken, jij kiest er voor om op die manier juist op mij te reageren.
Het is echt onzin om het te gaan hebben over blessures terwijl niemand het hier heeft over medische zaken, en zeker ik niet.
Wat je nu schrijft heb ik trouwens ook niet gezegd, niemand trouwens hier.
Dus tja, gelul, mee eens, maar ik beweer het verder niet hoor.

En hoe wil jij een hond goed bekijken als ze vanuit Spanje op aanvraag worden geplaatst? Waarbij je ze voor het eerst ziet op schiphol, en de hond vervolgens mee moet?
Ik denk dat men vaak heel erg onderschat wat voor een gebruiksaanwijzing een herplaatser mee kan nemen.
Dat hoeft niet erg te zijn of ingewikkeld. Ik denk dat Bas van zichzelf ook gewoon een makkelijke hond is, en daarbij helpt het formaat ook.
Bij een pup van een fokker doe je onderzoek naar ouderdieren, het ras etc. Je weet voor een groot deel wat je kunt verwachten. Als ik een hond uit Spanje haalt die lijkt op een podenco, maar achteraf half stafford is, en niemand heeft verklapt dat de hond eigenlijk niet sociaal is, dan zit je daar wel mooi onverwachts mee. Tenzij je dus open staat voor alles en ruimschoots honden ervaring mee hebt. Dan sluit je zo'n hond net zo goed in je armen.

Zoals ik al zei ook jij had de gebreken van je hond en het voortdurende manken niet voorzien erwijl je hier wel schrijft dat het voor een groot deel in te schatten is. Niet dus, bij geen enkele hond

Je bent echt appels met peren aan het vergelijken
Ik ga er niet eens op in, want het raakt kant noch wal.

Ach ja, Moritz vervelend gelopen eigenlijk allemaal

[laeken]

Maar Aimee, ik snap wel waarom je zo aangesproken wordt. Dat is misschien wel niet terecht maar ik vind het persoonlijk net zo onterecht dat jij je mond zo vol hebt over buitenlandse honden. Jij heb er geen. Je hebt ook geen ervaringen met honden nemen uit het buitenland. Toch heb je er wel erg veel over te melden. In mijn ogen ook tegen mensen die er wel vaker mee te maken hebben gehad. Je bent ook heel stellig en generaliserend daarin omdat je uitgaat van de werkwijze van bepaalde stichtingen. Verder heb je ook vrij stellig aangegeven dat je bij Nederlandse herplaatshonden en pups niet zo snel voor verassingen komt te staan. Je weet zelf denk ik wel dat dat nogal onrealistisch is. Mijn gekochte pup bleek best een hele moeilijke hond. Veel moeilijker dan mijn buitenlandse honden. Ook waren Nederlandse herplaatshonden verre van makkelijker dan de Spaanse.

En jij zegt en vind nogal veel zonder er ervaring mee te hebben. Dat verbaast mij een beetje en eerlijk gezegd ergerde me dat ook. Ik weet echt wel wat ik doe. Beter dan jij denk ik omdat ik echt ervaring heb met elke optie. Van buitenlandse hond tot gefokte pup en Nederlandse asielhond.

[vaagheid]

Lange tijd geleden hadden mijn vriend en ik besloten om eens te proberen of een hond voor ons wat is (vroeger allebei wel altijd met honden in huis geleefd).
We hadden ons dus bij de eerste de beste stichting aangemeld als opvang. Gelijk reactie, en we zouden een hond opvangen die wegens tijdgebrek bij degenen die hem 'geadopteerd' hadden weg moest. Uiteindelijk hadden die mensen besloten dat ze de hond toch wilden houden en toen kwam Emma. Deze was wel 'wat angstig' was ons verteld, ondertussen zou ze vanaf opvangadres nr 3 of 4 naar ons toe komen. Was al een jaar in Nederland dus hoe erg kon het zijn.

De hond kwam ze bij mijn ouders thuis brengen, kreeg de lijn in mijn handen gedrukt en het was klaar. Ik denk dat ze haast had ofzo maar screening was er iig niet. Vervolgens de hond meegenomen in de trein en bus (wel driedubbel aangelijnd, zo slim was ik dan nog wel) naar huis.
Het is een wonder dat het allemaal goed is gegaan maar goed. Thuis bleek het inderdaad een behoorlijk bange hond en dat heb ik wel behoorlijk onderschat, maar ik heb er ook heel veel van geleerd. Moet wel zeggen dat ik heel veel hulp heb gehad van mijn zus die toen al wél goed was in het trainen van honden. Uiteindelijk na een half jaar oid bij ons als opvanghond geweest te zijn hebben we haar maar gewoon gehouden.
Het is een echte scoobydoo maar verder een hele makkelijke hond eigenlijk. Rustig in huis, makkelijk met andere honden, kan rustig een tijd alleen thuis blijven als het echt moet, blaft weinig. Alleen rond oud en nieuw is het altijd een gedoe van hier tot ginder en loslopen in het park bleek een slecht idee. Als er geen wegen in de buurt zijn kan het prima.

Maar goed, moraal van het verhaal: Ik vind een soort screening eigenlijk niet eens zo'n heel slecht idee, daarmee kan je wel een deel van de minder geschikte combinaties ondervangen. Emma hadden ze bijvoorbeeld nooit bij een mensen moeten plaatsen die hun eerste hond namen en gewoon een gezellige gezinshond wilden. Ik heb die mensen nog op bezoek gehad, ze waren er echt heel verdrietig over terwijl ze ook gewoon een leuk sociaal hondje uit het asiel konden hebben. Voor de hond niet ideaal en voor de mensen vond ik het ook sneu, ze hadden van alles geprobeerd maar ze hoorden dat het járen kon duren voordat deze hond weer enigszins normaal gedrag ging vertonen en daardoor afgehaakt.

Ik vind niet dat een mensen ondervraagd moeten worden op een belerende manier, dat heeft geen zin en nodigt uit om dan maar sociaal wenselijke antwoorden te geven zodat je die hond toch kan krijgen. Ik denk dat het beter is als je eventueel (al is het via de mail) eens vraagt wat de mensen verwachten, wat ze met de hond willen doen etc.
En eerlijke informatie over de betreffende hond mis ik nogal eens. Ik zie vaak genoeg honden op websites van stichtingen staan als 'is wat onzeker'. En dan staan er foto's en filmpjes bij waarbij je al weet dat het niet een beetje onzeker is maar een echt scoobydoo project.

Toch zou ik er zo weer een nemen uit het buitenland, waarschijnlijk wel een die al in een opvang zit, of een hondje waarvan op filmpjes al duidelijk is dat het dier heel mensgericht is. Kan zijn dat het dier dan nog wat angstig is voor vreemden maar dat sociale zit er dan toch wel in en dan is het dier een stuk makkelijker te trainen.

[-Saskia-]

Ik merk dat veel mensen echt uit gaan van een angstige hond die allerlei problemen heeft. Dat is helemaal niet de regel. Wederom een keuze.

Komt ook wel door de mindere stichtingen die allerlei eufemismen voor angst hanteren in hun omschrijvingen denk ik.
Vriendin van me heeft een reu bij Arca Noah vandaan die als verlegen werd omschreven. Die hond is doods en doodsbang voor zowat alles.
Haar andere reutje (ben de naam van de stichting kwijt) is een gradatie minder angstig maar nog steeds lang niet hoe hij werd omschreven.

[malinois]

Kijk en dat zou ik dus echt niet hoeven. Ik kan niets met angst... echt niet. Dus ook niet een beetje angst gewoon geen angst.
En dat kan ik bij een nest puppen uitzoeken, je ziet ze allemaal live en kan kiezen wat bij je past.
80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito. Er wordt me iets teveel afgezwakt door stichtingen over t algemeen... en leuk als er veel basjes zijn die hoef ik niet. Ik wil dan toch een herdertype. En die staan er sporadisch ook best maar ik vind simpel t risico tot op heden te groot dat terughoudend wat ik bij een herder normaal vind wordt gebruikt voor een doodsbange angstbijter.

[cloris]

Wij kozen voor Napoleao uit Portugal, via Mirbessa. Wat ik te horen kreeg kwam ook overeen met wat we in huis kregen; een jonge hond die nog het nodige moest leren . Ik vond heel veel dingen juist heel erg meevallen. Hij kon prima even alleen blijven, sliep gelijk de hele nacht door! geen kik gaf hij, ook niet als ik in de ochtend eerst de paarden ging voeren. Een hele leuke normale jonge hond. Alleen sommige dingen vond hij eng, aan zijn voetjes zitten, of aan zijn oortjes. Als hij blij je ging liggen en je ademde diep of bij gapen dan vloog hij met een grom weg om vervolgens heel onderdanig weer bij je te komen. Allemaal dingen waar we makkelijk aan konden werken. Wij hebben er echt een wereldhond aan.

[laeken]

Ik merk dat veel mensen echt uit gaan van een angstige hond die allerlei problemen heeft. Dat is helemaal niet de regel. Wederom een keuze.

Komt ook wel door de mindere stichtingen die allerlei eufemismen voor angst hanteren in hun omschrijvingen denk ik.
Vriendin van me heeft een reu bij Arca Noah vandaan die als verlegen werd omschreven. Die hond is doods en doodsbang voor zowat alles.
Haar andere reutje (ben de naam van de stichting kwijt) is een gradatie minder angstig maar nog steeds lang niet hoe hij werd omschreven.

Dat is erg vervelend. Hadden ze de honden direct van de foto's? Weet je wat het is, een hond in een asiel in de groep is soms heel anders dan alleen en in huis. Bas heeft behoorlijk branie in een groep bv. Dat terwijl ze super bescheiden is. Als ik haar nu in een groep keffende uitvallers zou houden zou ze dat ook zijn. Maar bij een ander is ze dan op zeker poeslief. Zo ook veel redelijk dappere honden in asielen. Ergens anders kunnen ze zonder andere honden in elkaar storten als een kaartenhuis. Ook heeft elke baas elke keer invloed. Ga je die honden troost geven dan worden ze tien keer erger. Alles valt of staat met zoveel verschillende factoren dat goed advies en een goede beschrijving eigenlijk onmogelijk is.

[Paisley]

80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito.

Je eigen nesten is ook geen gemiddeld publiek op af gekomen.
Ik ben zelf groot geworden in een gezin waar de honden kwamen en gingen. Ze bleven nooit lang. We hebben een yorkshire terrier, een rottweiler, een bordercollie en een duitse herder gehad, allemaal uit t krantje of van een advertentie in de supermarkt. En zo vertrokken ze ook weer

[laeken]

80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito.

Je eigen nesten is ook geen gemiddeld publiek op af gekomen.
Ik ben zelf groot geworden in een gezin waar de honden kwamen en gingen. Ze bleven nooit lang. We hebben een yorkshire terrier, een rottweiler, een bordercollie en een duitse herder gehad, allemaal uit t krantje of van een advertentie in de supermarkt. En zo vertrokken ze ook weer

Op een na waren al mijn honden herplaatser. Ik ken ook buiten het hondenforum weinig mensen die hun honden tot de dood gehouden hebben. Werk, kinderen etc. Verder gaan honden in africhting ook als warme broodjes dus ik begrijp malinois ook niet helemaal. Ongeschikt, te oud, pensioen, blessure en mn de teven vliegen van de ene naar de andere baas. Nestje hier, beetje werk daar en dan naar een gezin of asiel. Mechelaars staan ook massaal op mp in alle leeftijden

[malinois]

80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito.

Je eigen nesten is ook geen gemiddeld publiek op af gekomen.
Ik ben zelf groot geworden in een gezin waar de honden kwamen en gingen. Ze bleven nooit lang. We hebben een yorkshire terrier, een rottweiler, een bordercollie en een duitse herder gehad, allemaal uit t krantje of van een advertentie in de supermarkt. En zo vertrokken ze ook weer

Ik ken dat echt niet. Als kind een hond gehad tot haar dood bij me geweest. Familie ook honden voor de waak en tot hun dood op bejaarde leeftijd altijd gebleven. Het waren niet mijn nesten maar van mijn reuen. Ik kon dus adviseren in plaatsing maar niet meer dan dat.
En driekwart is als huishond geplaatst niet als werkhond waar africhting mee gedaan wordt alleen een aantal met met actieve sporten als bijv agility en combisport.

[veertje]

Kijk en dat zou ik dus echt niet hoeven. Ik kan niets met angst... echt niet. Dus ook niet een beetje angst gewoon geen angst.
En dat kan ik bij een nest puppen uitzoeken, je ziet ze allemaal live en kan kiezen wat bij je past.
80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito.

Maar met een (buitenlandse) herplaatster kan je dat ook uitzoeken. Finn was geen bang hondje, zijn enige angst was een halsband/tuigje. Ik heb ook nergens anders angst voor ontdekt en als hij al eens schrikt herstelt hij zich heel snel. Hij kon met honden, katten en kinderen en omdat hij al volwassen was, wist ik dat dat waarschijnlijk ook zo zou blijven. Met een pup is dat maar afwachten natuurlijk. Het was wel moeilijker inschatten hoe hij zou zijn met loslopen en hondensporten. Dat was meer 'de tijd zal het leren' en zo ben ik er ook ingegaan.

Ik vind het lastig omschrijven, maar ik zou het onderscheiden in een basiskarakter, (sociaal naar mens/hond, energieniveau, etc.) en extra eigenschappen die een hond maken tot jachthond, werkhond, huishond etc. zoals will-to-please, jachtpassie, angst etc.
Bij een raspup zijn die extra eigenschappen meer in te schatten dan bij een (buitenlandse) herplaatser. Ook het basiskarakter is wel in te schatten, maar kan nog door allerlei omstandigheden worden beïnvloed. Je weet nooit 100% wat je krijgt. Een volwassen herplaatser laat al zien hoe zijn basiskarakter is, alleen die extra eigenschappen zijn vaak lastiger omdat zo'n hond vaak niet lang genoeg in een opvanggezin zit. Daar weet je dus ook niet 100% van wat je krijgt. Gelukkig maar dat je nooit weet wat je krijgt, houdt het leuk

[malinois]

80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito.

Je eigen nesten is ook geen gemiddeld publiek op af gekomen.
Ik ben zelf groot geworden in een gezin waar de honden kwamen en gingen. Ze bleven nooit lang. We hebben een yorkshire terrier, een rottweiler, een bordercollie en een duitse herder gehad, allemaal uit t krantje of van een advertentie in de supermarkt. En zo vertrokken ze ook weer

Op een na waren al mijn honden herplaatser. Ik ken ook buiten het hondenforum weinig mensen die hun honden tot de dood gehouden hebben. Werk, kinderen etc. Verder gaan honden in africhting ook als warme broodjes dus ik begrijp malinois ook niet helemaal. Ongeschikt, te oud, pensioen, blessure en mn de teven vliegen van de ene naar de andere baas. Nestje hier, beetje werk daar en dan naar een gezin of asiel. Mechelaars staan ook massaal op mp in alle leeftijden

Ja nogmaals Laeken dat heb ik je al zo vaak uitgelegd er zijn ook mensen die geen honden wegdoen indien niet geschikt. Ik bijv op mijn vereniging zit ook alles nog waar t zat ook al zijn er een aantal gewoon echt niet geschikt. Bij mn vorige vereniging zaten er 2 die dat wel deden de rest ook niet.

[-Saskia-]

Dat is erg vervelend. Hadden ze de honden direct van de foto's?

Klopt, beiden vanaf een foto gekozen. Heb ik zelf ook met Frank gedaan, paar mailtjes en ik had hem in huis (was een binnenlandse herplaatser).
Nooit weer Geweldige hond maar ik viel net op zijn beschrijving en die bleek wel erg rooskleurig

[laeken]

80% herplaatsing van pups geloof ik trouwens echt niks van. Zeker niet als ik om me heen kijk en naar de nesten van Xavi en Xito.

Je eigen nesten is ook geen gemiddeld publiek op af gekomen.
Ik ben zelf groot geworden in een gezin waar de honden kwamen en gingen. Ze bleven nooit lang. We hebben een yorkshire terrier, een rottweiler, een bordercollie en een duitse herder gehad, allemaal uit t krantje of van een advertentie in de supermarkt. En zo vertrokken ze ook weer

Op een na waren al mijn honden herplaatser. Ik ken ook buiten het hondenforum weinig mensen die hun honden tot de dood gehouden hebben. Werk, kinderen etc. Verder gaan honden in africhting ook als warme broodjes dus ik begrijp malinois ook niet helemaal. Ongeschikt, te oud, pensioen, blessure en mn de teven vliegen van de ene naar de andere baas. Nestje hier, beetje werk daar en dan naar een gezin of asiel. Mechelaars staan ook massaal op mp in alle leeftijden

Ja nogmaals Laeken dat heb ik je al zo vaak uitgelegd er zijn ook mensen die geen honden wegdoen indien niet geschikt. Ik bijv op mijn vereniging zit ook alles nog waar t zat ook al zijn er een aantal gewoon echt niet geschikt. Bij mn vorige vereniging zaten er 2 die dat wel deden de rest ook niet.

Dus zoals het bij jullie is is het overal? Dat is echt niet representatief als ik zo nu even bij de herders op mp kijk. Staan zat half en helemaal afgerichte honden op. En huoshonden. Het gaat nl over een gemiddelde.

[malinois]

Dus zoals het bij jullie is is het overal? Dat is echt niet representatief als ik zo nu even bij de herders op mp kijk. Staan zat half en helemaal afgerichte honden op. En huoshonden. Het gaat nl over een gemiddelde.

Nee pups 80% had jij t over. Dat geloof ik niet dus...
Maar ipo is geen knpv en natuurlijk worden er honden verkocht maar een stuk minder dan in de knpv. Heeft ook een ander doel beiden.

[laeken]

Zei ik 80 of zei ik 50 tot 80%?

[laeken]

Ik zei dat ik wel eens gehoord heb dat 50-80% van alle gekochte pups herplaatst wordt. Ik geloof dat best aangezien je dood gegooid wordt met herplaatsers. In Nl uit Nl. Als ik morgen een herplaats whippet wil dan heb ik die. Elke ras, elk geslacht en elke leeftijd zijn ze te vinden. Zoek maar eens een pup van sommige rassen.

[Paisley]

Als ik morgen een herplaats whippet wil dan heb ik die.

Het grappige is dat mij dat nogal tegenviel. De advertenties zijn er wel, maar er wordt ook veel op gereageerd. Voor ik Mayke had, heb ik gereageerd op herplaats border collies en herplaats stabijs.
Allemaal met een goede uitleg waar de hond terecht zou komen en de vraag of ik kon komen kijken.

Ik kreeg bij allemaal een standaard mailtje dat ze erg veel reacties hebben gehad en bezig zijn met inventariseren van de reacties.

[laeken]

In mijn directe omgeving klopt het aardig want vrijwel iedereen die ik ken heeft een 2e hands hondje. Allemaal weg gedaan door hun eerste baasjes dus.