Hier toch ook pup (ondertussen jonge hond van 10 maanden) met een serieuze uitdaging. Maar ook de dierenarts, fysio en gedragstherapeut vond het extreem gedrag toen ze het zagen. Ik ben blij dat ze niet allebei zo zijn anders zou ik toch ernstig aan mijn opvoedkunde gaan twijfelen. Ninthe is juist andersom een heel makkelijk hondje en met Noa gaat het stukje bij beetje beter.
Dat zindelijk maken (buurvrouw heeft een hond die een maand jonger is, maar deed binnen 2 weken niks meer binnen en sliep ook al goed de nacht door) geloofde ik wel. En eigenlijk gaat dat ook wel goed. Ninthe moet ik een oogje op houden want die plast graag op kleedjes, wanneer ze het weer twee dagen achter elkaar heeft gedaan 's nachts moet ze een week in de bench slapen, dan gaat het weer een periode goed. Noa is wel zindelijk maar moet nog relatief vaak naar buiten, ze drinkt ook vrij veel dus dat is logisch.
De bench zo klein maken dat ze er niet in willen plassen? De eerste 2 weken (7-9 weken) plaste ze gewoon in de bench 's nachts, daarna meldde Noa zich en ging Ninthe dus ook uit (die meldt zich nooit) en gebeurde er 's nachts zelden meer ongelukjes en overdag als ik oplette ook niet (maar ik ben best slordig). Maar gewoon lekker in de grootste maat bench met een speeltje en een kluifje. Is toch helemaal goedgekomen (het zindelijk worden dus).
Het bijzonderste vind ik de adviezen van mijn schoonfamilie. Niet op de bank, want daarvan worden ze dominant. Hondagressie is opvoeding. Laten zij nu al een hond hebben ingeslapen omdat hij agressief was naar mensen (lag uiteraard niet aan hen

) en hun huidige hond agressief zijn naar andere honden (inclusief het vastpakken en niet meer loslaten. Het gaat om een amerikaanse bulldog die ze als pup hebben gekregen).