Afgelopen weekend heeft Cody laten zien dat we ‘angstig’ wel uit zijn omschrijving kunnen schrappen. Ik zou het zelf omschrijven als ‘voorzichtig’ en ‘afwachtend’.
Zaterdagochtend kwam Sulluna met haar honden, waaronder ook een Griekse opvanger, en hadden we het plan naar het omheinde duingebied in Monster te rijden. Uma kan daar lekker rennen. Ik besloot Cody aan een flexi te doen zodat ik kon zien wat hij zou doen aan een lange lijn.
De auto vindt hij nog steeds echt eng. Ik heb geen achterbank in mijn auto, dus ze hebben veel ruimte en er liggen twee grote kussens en een zachte mand.
Zodra ik de achterklep open, schiet hij in verzet en wil wég. Uma is ook niet dol op de auto dus ik stond nogal te klooien. Ik til Cody erin en maak hem met zijn tuig vast aan een van de hoofdsteunen omdat ik bang ben dat hij door de auto zal vluchten en eruit piept zodra ik de klep weer open.
Eenmaal in de auto schoot hij het mandje in en is daar blijven liggen tot ik de klep weer opende en hem rustig kon pakken. Hij vindt het duidelijk niet leuk, maar hij is al rustiger dan de eerste keer met de auto.
Zo staat hij naast de auto en hier kun je ook duidelijk zien dat hij gewoon echt wilt vluchten zodra hij iets eng vindt. (ik stond hier ook nog met Uma en een Manu die in de gaanwenougaanwenou-stand zat)

Toen we eenmaal in de duinen waren vond hij het best leuk! Het staartje ging weer heen en weer en hij maakte wat huppeltjes. Hij kon het ook goed met honden van Sulluna vinden. Hij ging wel even rijden op haar opvanger maar misschien doen ze dat zo in Griekenland

Ik heb het in ieder geval gecorrigeerd en daar luisterde hij prima naar.
We hadden inmiddels een half uur gelopen en er liep een oudere man parallel aan ons, een paar meter verderop met twee kleine honden. Cody besloot eens bij die man te gaan kijken en stak zo die puntneus naar voren

De man kon hem gewoon aaien en dat op Cody zijn initiatief! Ik was stomverbaasd en natuurlijk heel trots op hem.
Hij heeft wat gespeeld met een aantal honden en hij was zelfs zo vrolijk dat hij me twee keer besprong met een blije bek. Hij springt heel zachtjes op je en het is alleen als hij heel erg blij is. Hij speelt veel met zijn poten, ook als hij verder gekriebeld wilt worden heb je zijn poot op je schoot liggen.
Wij kregen honger dus we gingen naar mijn huis. Met 6 honden en een kerstboom. Nou, dat was toch wel even een drukke boel, haha! Uma was heel druk al haar botten te verzamelen voor zichzelf, het kan toch niet de bedoeling zijn dat die stomme kerels dat van haar jatten
Cody vond het wel gezellig want hij bleef in de kamer liggen

Náást de bank zelfs, in Uma’s mandje. Dat gaf een grappig gezicht:
Toen Sulluna en haar honden weg waren heeft hij nog een hele tijd in dat mandje gelegen. Mijn vriend en ik deden even een grote schoonmaak dus er werden kasten open gedaan, met zooi gesleept, we liepen continue heen en weer, kletsten, en Cody lag daar met een scheef koppie te kijken naar ons.
’s Avonds was ik alleen, en zodra mijn vriend de deur achter zich sluit komen Manu en Uma al bij de bank staan met vragende oogjes. Dus hop, kleedjes over de bank, een klein klopje en daar liggen ze

Ik wilde Cody er ook bij vragen, maar hij begreep het nog niet zo goed. Bij ons mogen de honden echt alleen op uitnodiging op de bank, niet op eigen initiatief. Uma snapte dat eerder niet zo goed maar het gaat nu echt heel goed.
Ik moest Cody wat helpen, dus ik had een riem gepakt en nodigde hem uit op de bank te komen. Hij lag wat ongemakkelijk, ik ben naast hem gaan zitten, maar hij bleef erg hijgen en zijn lichaam was strak en gespannen.
Ik heb hem heel lang gekriebeld en zijn lichaam wat gemasseerd en uiteindelijk ging hij wat gemakkelijker liggen en leek het prettig te vinden. Manu was inmiddels vertrokken en Uma was wat jaloers dus die plofte haar varkensbillen nog even wat dichterbij.

Cody ging zelfs op zijn rug liggen en nog wat spelen met mij

Zondagochtend hebben we ook nog even geknuffeld op de bank.

Daarna weer een goede wandeling gemaakt

waarna mijn vriend en ik met mijn familie naar de nieuwe Star Wars film zouden gaan. Ik had hier heel lang en goed over nagedacht, want ik wilde de honden niet zo lang alleen laten.
Ze waren wel al even alleen geweest en dat was heel goed gegaan maar dit zou inclusief reistijd al 5 uur worden en dat zat me niet lekker. Ik kan Uma niet zomaar naar iemand brengen, en ik vond dat ik dat Cody al helemaal niet aan kon doen. Dan had ik hem nog liever alleen dan bij een oppas die hij niet kent.
Dus, we besloten de honden mee te nemen, dat zou al 2 uur schelen gezien de reistijd naar mijn ouders toe. Manu en Uma zijn daar vaker en dan konden de honden daar die 3 uurtjes wachten tot we terug zouden komen.
Mijn familie, vader, moeder, zus, nichtje, broer en zijn vriendin, hebben instructies gekregen hem even te negeren en zijn plek te laten zoeken. Cody leek nauwelijks onder de indruk en had al gauw zijn plekje gevonden op een kussen in een hoek achter de eettafel en lag nog steeds hetzelfde toen we terug kwamen.
Daarna kwam hij toch even kijken bij al die mensen want hij wilde natuurlijk ook geaaid.
Hij vindt het het prettigste als je bij hem op de grond zit en hem aait. Die gelijke hoogte maakt hem een stuk rustiger.
Mijn ouders wilden sjoelen
Uhhh, dat maakt veel herrie. Dus ik had er mijn bedenkingen bij, maar mijn vriend zei me dat ik Cody niet moest onderschatten. Daar had hij wel een punt, we proberen het gewoon en anders ga ik wel even met ze wandelen in die tussentijd.
Maar verrek, zie zelf:

Slapen

Met die pokkeherrie?!

En Uma!? Wuttt
Zelfs Manu mag niet zo liggen. Ik weet niet wat dat dier nu aan het afdwingen is, maar ik mag hier haar zin echt niet geven
En hij kan prikkeren
