Het HondenForum

ArjanD schreef:Jachtdrift, oké. Maar jacht ziet er in mijn ogen heel anders uit.
Besluipen, bekijken, verder sluipen, opjagen, wachten en op het laatst erachteraan.

Beetje eenzijdig bekeken he
Er zijn nogal veel verschillende manieren van jagen.

Wat dacht je van: konijn spotten als het langs rent en er achteraan gaan?

Proberen de scherpe haken van een haas te volgen.

Uit de lucht grijpen van eekhoorn of vogel. (ja, dat kan...)

ArjanD schreef:

laeken schreef:Ballen gooien is het nabootsen van jacht. Jacht is wat een hond wil doen en waar een hond voor geboren is met buitdrift. Doe je dat niet maar ga je fietsen dan ontneem je een hond gewoon een deel van zijn leven omdat je een drift van je hond gaat onderdrukken.

Wel raar dat baasje het gevangen "konijn" steeds weer weggooit....

Dat klopt, daarom moet je ook elke keer een andere bal weggooien.

ArjanD schreef:Jachtdrift, oké. Maar jacht ziet er in mijn ogen heel anders uit.
Besluipen, bekijken, verder sluipen, opjagen, wachten en op het laatst erachteraan.

Dat hangt er vanaf wanneer een haas opgaat

korthaar schreef:

ArjanD schreef:

laeken schreef:Ballen gooien is het nabootsen van jacht. Jacht is wat een hond wil doen en waar een hond voor geboren is met buitdrift. Doe je dat niet maar ga je fietsen dan ontneem je een hond gewoon een deel van zijn leven omdat je een drift van je hond gaat onderdrukken.

Wel raar dat baasje het gevangen "konijn" steeds weer weggooit....

Dat klopt, daarom moet je ook elke keer een andere bal weggooien.

Vond net een oud filmpje van mijn stel. De bal had toch niet doorgerold in de sneeuw, maar af en toe even oefenen in wachten was nooit verkeerd
Voor mijn reu was het echt niet meer goed om achter ballen aan te gaan, maar ergens kon hij het ook niet laten. Lieve ouwe kanjer . Dit was overigens een tweetal maanden voor zijn inslapen.
http://vid55.photobucket.com/albums/g13 ... I_3333.mp4

Hippo schreef:Hier ook ballengekken. Ik probeer het te beperken door maximaal 1x per dag te gooien. Hippo heeft nooit wat, maar Oscar is 2x mank geweest. Oscar hoort of ziet niks meer, hij vliegt letterlijk salto vliegend door de lucht. 1x mank doordat hij zich op een boomstronk torpedeerde en 1x mank omdat hij half ondersteboven in een axiale salto neer kwam. In mijn ogen heeft dat niks met 'rot in elkaar steken' te maken, maar gewoon met beperkt denkvermogen door drift .
Eerst de bal gooien en dan je hond laten gaan maakt hier overigens weinig uit, dan maken ze nog handstands en vliegen ze over de kop

Ik kan alleen maar op gras, bosgrond of zand gooien. Ze maken namelijk dezelfde slidings op grind, stenen of asfalt. Helaas al wat brandwonden gehad daardoor aan bek, kop, voorpoten en zooltjes.

Hier gaat dat net zo. Mijn bruine mechel maakt de meest idiote salto's en rare sprongen. Die is ook al meerdere malen verkeerd terecht gekomen maar het interesseert haar niets, ze gaat gewoon door. Ik heb Zorro al 2 keer aan zijn poot moeten laten opereren (had een andere oorzaak) maar ik gooi geen ballen meer. Alleen met Yara voetbal ik wel, die doet niet zo gek meer. Maar gelukkig zijn er genoeg alternatieven om ze lekker te laten rennen zonder dat ze half verongelukken.

En dan gaat het hier toch even mis. Vanmiddag ging Pablo in een prachtige zweefsprong over een muurtje van ongeveer 40 cm hoog achter de bal aan, maar raakt met zijn achterpoot het muurtje. Hij ging meteen liggen, kwam weer in de benen, maar zette zijn linker achterpoot niet op de grond.
We zijn nu een paar uur verder en hij ligt als een lamlendig hoopje hond in de mand. inmiddels staat hij weer voorzichtig op zijn linker achterpoot.
Telefonisch contact gehad met de dierenarts, omdat hij er weer voorzichtig op staat, waarschijnlijk niet gebroken. Zo even wat pijnstilling halen en natuurlijk lijnrust.

Zoiets kan altijd gebeuren.
Als hij achter een kat aan gaat kan het ook

Hopelijk alleen een kneuzing.
Beterschap

Hier zo'n neurotische ballen border collie..... Tja ik gebruik het. Het zit in de hond, ik heb daar niks voor hoeven doen. Op het strand lopen wij inderdaad met een bal. Zij vermaakt zich enkel echt met de bal. Anders gaat ze lopen kloten. Worden kleine honden verscheurd, hangt ze continue in Kay's nek, die overigens wel andere hobby's heeft, maar verder ook wel ballenidioot is. Norah heeft lol als ze de bal is. Nu loop ik zelden met een ballenwerper en gooi ik ook niet continue, maar legt ze hem wel continue aan mijn voeten. Schop ik de bal af en toe beetje vooruit, maar stap er net zo goed overheen, waarna ze de bal pakt en paar meter voor mij weer de bal neer kwakt. Ik gebruik de bal als afleiding voor haar agressieve gedrag, ik gebruik de bal als domper voor haar luidruchtige gedrag, ik gebruik de bal als beloning. De bal is heel veelzijdig. Gebruik hem ook om dingen aan te leren etc etc. Veel trainers hebben haar al obsessiedog genoemd (trainers over de gehele wereld dus, vandaar in engels ) Norah bedenkt altijd wel iets om obsesief over te zijn. Ze neemt haar border collie naam heel serieus. Is de bal er niet, dan is het wel Kay, of onze katten, een bepaald trucje, bepaald persoon of dier. Ze focust zich altijd in enorme mate ergens op. Zo is zij. Dus heb ik genomen wat de wereld het minst hindert en dat is haar bal. Norah loopt dus ook veel tijd met de bal in haar mond. Echter niet in huis, dat wordt ruzie, dus de bal is voor wandelingen en trainingen.

Kay is ook zot op ballen. Dit zit echter wat minder goed in elkaar. Toch wordt hij er gelukkig van. Ballen gooien vraagt dan wel om aanpassingen, maar omdat ik het ook veel inzet als beloning is het goed te doen. Erg werkwillend hondje, dus zo de bal dubbel op erg leuk....

ArjanD schreef:

laeken schreef:Ballen gooien is het nabootsen van jacht. Jacht is wat een hond wil doen en waar een hond voor geboren is met buitdrift. Doe je dat niet maar ga je fietsen dan ontneem je een hond gewoon een deel van zijn leven omdat je een drift van je hond gaat onderdrukken.

Wel raar dat baasje het gevangen "konijn" steeds weer weggooit...

Jachtdrift, oké. Maar jacht ziet er in mijn ogen heel anders uit.
Besluipen, bekijken, verder sluipen, opjagen, wachten en op het laatst erachteraan.

Ik haal even 1 reactie eruit. Je reacties zijn namelijk opvallend en duidelijk voor iemand met een complete jachthond. Zo ligt het namelijk niet voor elke hondenras. Ergens op internet zijn wel schema's te vinden die je iets vertellen over bepaalde ontwikkelde eigenschappen bij bepaalde rassen. Rassen hebben zich gespecialiseerd in bepaalde zaken en daarbij zijn bepaalde eigenschappen extreem uitgelicht en anderen juist afgezwakt. Een border collie kent een heel scala van het jachtgedeelte in zijn drijfvermogen. Toch ontbreken er ook hele stukken die er door selectie gewoon niet zo nadrukkelijk meer bij zijn. Dat maakt een herderachtige toch wel wat anders dan een bepaalde jachttype hond, zoals windhonden het ook weer heel anders dan de herderachtige en die type jachthonden....
Jou stukken laten zien dat jij je hebt gespecialiseerd in de speciale jachthonden. Maar ondanks dat ik neuswerk bij mijn border collies bijvoorbeeld echt wel stimuleer, zit voor hun daar echt niet de voldoening. Je kent de welbekende blik van de borders, die van mij zijn gewoonweg meer op zicht gericht (wat ze haast meer op windhondtype doet lijken) dan op hun neus. Vooral Norah is moeilijk op de neus te richten. Ik probeer dat wel en stimuleer dat met verschillende soorten speuroefeningen, maar ze kan daar niet zoveel voldoening uithalen als een hond die daar echt de passie van nature voor heeft (ik noem maar even de beagle als voorbeeld of een bloedhond). Dus je eerder beschreven aanbevelingen zijn leuk, maar zullen niet alle honden in even goede mate uit kunnen voeren of langdurig willen doen. En tja border collies (en veel herderachtige) hebben nou eenmaal een rare gewoonte. Het konijn zou mogelijk wel degelijk voor mijn voeten neergekwakt worden, mag ik hem tot leven brengen zodat hij weer gaat rennen, zodat ze er weer achteraan willen....
Nog even over de adrenaline die je benoemde bij het balgooien. Jij denkt dat die adrenaline niet kan vrijkomen bij speuren.... Dat is wel kortzichtig. Mijn honden (ja die borders, maar zie ook wel jachthonden en speurders met zelfde 'problematiek) doen het speurwerkje met het zelfde rare fanatisme als de het balwerk doen. Door worden ze in het koppie echt niet rustig van. Kay doet alles met een overdreven passie. Hij kan voor een border best wel aardig speuren, maar ook dat kan hij luidblaffend en springend doen. Je zou verbaasd zijn. Er is nog geen tak van sport voor hem gevonden wat hij rustig kan uitvoeren. Hij kent zelfbeheersingsoefeningen e.d. prima. Wacht ook rustig af tot hij mag beginnen, maar zodra hij begint gaat de knop op, komt de adrenaline vrij en gaat hij als een malloot. Wel altijd heel goed, maar wat onbeheerst en na 7 jaar weet ik dat ik het niet kan omdraaien. Zelfbeheersing is er tot de start en na de finish is die er ook gewoon weer. Hij wil gewoon te graag en vind alles gewoon te leuk. Gek maar in huis of op bezoek, je zou zeggen dat het een bejaarde hond is, tot je wat van hem vraagt, op welke manier dan ook.

Nou ja, kortgezegd: ik hou mijn balgekken niet weg van de bal. Ik gebruik de bal wel veelvuldig. Apporteren met de bal doe ik zeker met ze en soms mogen ze ook gewoon ongekend racen en raggen met die bal. Maar kan ik ook beheersing vragen of gehoorzaamheid. Ik heb de bal uitgebuit en het is meer dan je denkt wat je kan doen met een bal. Risico's op blessure beperk ik tot bepaalde mate, maar blessures is ook iets wat kan overkomen. We leven immers ook. Gaan we nu zeggen dat ze bij de originele jacht er altijd ongeschonden uitkomen en dat ze dan niet in een kuil kunnen stappen of zich kunnen verwonden?

gyanty schreef:Nog even over de adrenaline die je benoemde bij het balgooien. Jij denkt dat die adrenaline niet kan vrijkomen bij speuren....

Dat heb je mooi onderbouwd.

Over die adrenaline. Guus gaat inderdaad ook vol overgave met adrenaline een spoor achterna. Maar daarbij geen rare draaien en sprongen, dus de kans op blessures zijn daarbij klein.

Maar goed, ik merk dat ik in mijn mening een beetje alleen sta op dit forum en dat mag ook. Zoals ik al zei moet ieder zelf een keuze maken.

Een tóch vind ik het opmerkelijk hoe gemakkelijk mensen adviezen van trainers en zelf een fysiotherapeut (in een eerder post) naast zich neer leggen. Dit zijn toch professionals die weten waarover ze het hebben.

Nou niet allemaal weer over me hen gaan vallen, hè

Van mijn honden is Diesel een echte ballofiel. Ik denk eigenlijk nooit na of ik er één meeneem of niet.
Als ik niks mee neem vind ze er altijd wel één en dan is het mijn beslissing of ik er mee ga gooien of niet. Soms heb ik daar totaal geen zin in en soms wel..
Diesel is jaren met mijn dochter meegeweest naar haar werk. Een poloclub en alles draait daar om ballen. Zij verzamelde altijd alle weggeraakte ballen, uit sloten enz... Ze vond ook altijd een slachtoffer die een bal voor haar gooide, en ik denk echt veel vaker dan goed voor haar was. Maar het was/ is haar lust en haar leven! Ze is nu ruim 10 jaar en heeft, behalve wat afgesleten tanden door de ballen, nergens last van! Ze had ook niet mee kunnen gaan of we hadden haar vast moeten leggen. Ik geloof niet dat ze dat leuk had gevonden. We hebben mazzel denk ik!

ArjanD schreef:

gyanty schreef:Nog even over de adrenaline die je benoemde bij het balgooien. Jij denkt dat die adrenaline niet kan vrijkomen bij speuren....

Dat heb je mooi onderbouwd.

Over die adrenaline. Guus gaat inderdaad ook vol overgave met adrenaline een spoor achterna. Maar daarbij geen rare draaien en sprongen, dus de kans op blessures zijn daarbij klein.

Maar goed, ik merk dat ik in mijn mening een beetje alleen sta op dit forum en dat mag ook. Zoals ik al zei moet ieder zelf een keuze maken.

Een tóch vind ik het opmerkelijk hoe gemakkelijk mensen adviezen van trainers en zelf een fysiotherapeut (in een eerder post) naast zich neer leggen. Dit zijn toch professionals die weten waarover ze het hebben.

Nou niet allemaal weer over me hen gaan vallen, hè

Hangt dat niet af van het terrein waarop hij dat spoor achterna gaat?
Of, wat ook gebeurt, niet het spoor maar haas zelf achterna gaat.
Een sloot, net te breed om over te springen, maar toch proberen en tegen de beschoeiing van de overkant opknallen of tegen het talud.
Bijvoorbeeld.
Dat dat tot blessures kan leiden kan ik je garanderen.

Volgens mij is gewoon alles wat te langdurig en te vaak gebeurt bij dit soort zaken niet goed.
Paar keer een balletje is prima.
Een uur lang een balletje steeds weer achterna jagen is te veel.

ArjanD schreef:Over die adrenaline. Guus gaat inderdaad ook vol overgave met adrenaline een spoor achterna. Maar daarbij geen rare draaien en sprongen, dus de kans op blessures zijn daarbij klein.

Maar goed, ik merk dat ik in mijn mening een beetje alleen sta op dit forum en dat mag ook. Zoals ik al zei moet ieder zelf een keuze maken.

Een tóch vind ik het opmerkelijk hoe gemakkelijk mensen adviezen van trainers en zelf een fysiotherapeut (in een eerder post) naast zich neer leggen. Dit zijn toch professionals die weten waarover ze het hebben.

Ik heb hier een fanatieke ballengek, een jonge reactieve Mechelse herder, geobsedeerd door al wat rolt. In het begin zag ik er geen graten in, maar op d'n duur vond ik het vervelend om meerdere redenen.

Hij leek enkel nog geïnteresseerd in de bal. Een stukje rustig wandelen was er niet meer bij, hij liep constant voor m'n voeten in de hoop dat ik bal zou gooien. Als jongeren aan het voetballen zijn, lijkt hij niet meer bereikbaar want hij wil mee achter die bal aanrennen.
Het duurde ook altijd een hele poos voor het adrenaline gehalte terug op een normaal niveau kwam. En na een paar maanden liep hij nu & dan wat stram of ontzag hij het gebruik van zijn rechter achterpoot, niet tijdens het spel maar telkens na een rustperiode.

Vooral dat laatste heeft mij aangezet tot het afbouwen van dagelijks ballen gooien. Ik zorg voor vervangende bezigheid zoals andere leden in dit topic reeds vermeld hebben. Nu & dan wordt er wel nog een balletje gegooid, maar dan in het water.

wij spelen vaak met ballen, of frisbees, Lana vindt het geweldig,
gooien met de ballenwerper is favoriet, vaak raakt de bal eerder de grond dan dat Lana hem heeft, dus dan wordt het ook nog een zoekspel erbij,
ook racet ze daarbij wel eens over asfalt,
tis een gezonde hond, die wel een stootje kan velen, al heb ik het eerste anderhalf jaar wel voorzichtig en rustig met haar gespeeld, omdat ze volop in de groei zat,
maar nu denk ik er nooit over na, als ze het genoeg vindt maakt ze zelf wel een eind aan het spelen, laatst verstapte ze zich nog tijdens een rustige wandeling,
en daarbij komt dat ik ook wel eens een smakkerd maak tijdens het, wie heeft de bal het eerst,
en daarbij in botsing kom met een 45 kilo rennende hond, of al die keren dat ik van mijn paard ben gevallen, en die zijn ook niet meer op 2 handen te tellen.
het leven is te mooi om overal over na te denken.

Ik heb ook een vrij reactieve hond maar daardoor vind ik de bal juist geweldig. Ze heeft alleen oog voor haar eigen bal dus bij moeilijke situaties is het een geweldige afleiding. Ze zal nooit achter voetballen ofzo aangaan, want dat is niet van haar. Ze weet al dat, als we een hond passeren waar ze een probleem mee heeft, de bal wordt gegooid als we gepasseerd zijn. Dus dat is dan het enige waar ze aan denkt.

als je een zwaar gebouwde hond hebt zou ik er voorzichtig mee zijn, denk bulldog , bull mastiff of iets dergelijks, verder is het voor iedere hond die het echt heel leuk vind een leuke manier om een behoefte te vervullen, en waarom zou je het laten..... fietsen met de hond kan er inderdaad voor zorgen dat je een duuratleet kweekt.. maar hoe vaak en hoe lang je gaat bepaal je zelf toch....

voor volwassen honden vind ik het idd niet ideaal om dat "urenlang" te doen, het kan wel degelijk schade anarichten.
Bij pups vind ik het, in verband met de snelle wendingen en het snelle remmen een nogo.

Suzanne

Hier 2 balletjesgekken

Ze doen niets liever, maar klaar is klaar en Truus kent het commando, zelf doen, haha dat is gewoon zo erin geslopen, anders blijft ze de bal voor je voeten leggen en wachten tot je gooit, bij zelf doen gaat ze ermee liggen rollebollen of iets.
We doen het niet iedere dag, maar wel heel vaak vooral nu ze ieder hun eigen bal ophalen is het gewoon hartstikke leuk.

Superleuk filmpje billy!

Ik denk dat het type hond ook wel meespeelt. Van die kleine, robuuste, functioneel gebouwde terriërtjes zouden dit gewoon prima aan moeten kunnen. Dat vind ik bij een grote herder alweer een ander verhaal, of als de hond bijvoorbeeld overgewicht heeft of niet zo goed is gebouwd.
Bij Mila doe ik het met mate omdat ze anders zo'n baljunkie wordt en dat vind ik geen prettig en gezond gedrag, maar qua fysiek maak ik me er weinig zorgen over. Ik doe het overigens nooit uren, maar bijvoorbeeld drie keer 10 minuten per wandeling. Nu met het mooie weer aan het water wel wat meer, maar dan is ze gewoon flink aan het zwemmen.

Bij Boots gooi ik rustig balletjes. Bij Puppy Gil was er geen haar op mijn hoofd...

billy schreef:Hier 2 balletjesgekken

Ze doen niets liever, maar klaar is klaar en Truus kent het commando, zelf doen, haha dat is gewoon zo erin geslopen, anders blijft ze de bal voor je voeten leggen en wachten tot je gooit, bij zelf doen gaat ze ermee liggen rollebollen of iets.
We doen het niet iedere dag, maar wel heel vaak vooral nu ze ieder hun eigen bal ophalen is het gewoon hartstikke leuk.

Wat is het toch knap dat je ze geleerd hebt alleen hun eigen bal te halen. Zo’n leuk gezicht.

DeDiana schreef:Superleuk filmpje billy!

Ik denk dat het type hond ook wel meespeelt. Van die kleine, robuuste, functioneel gebouwde terriërtjes zouden dit gewoon prima aan moeten kunnen. Dat vind ik bij een grote herder alweer een ander verhaal, of als de hond bijvoorbeeld overgewicht heeft of niet zo goed is gebouwd.
Bij Mila doe ik het met mate omdat ze anders zo'n baljunkie wordt en dat vind ik geen prettig en gezond gedrag, maar qua fysiek maak ik me er weinig zorgen over. Ik doe het overigens nooit uren, maar bijvoorbeeld drie keer 10 minuten per wandeling. Nu met het mooie weer aan het water wel wat meer, maar dan is ze gewoon flink aan het zwemmen.

Dank je

Ik doe het ook geen uren hoor ze gaan door als ik blijf gooien en dat doen we niet en klaar is klaar, daarna gaan we gewoon nog wandelen.
In het water is het met dit weer helemaal lekker voor ze, maar ook weer geen uren.
Wel gek op de bal maar niet verslaafd

Sterre schreef:

billy schreef:Hier 2 balletjesgekken

Ze doen niets liever, maar klaar is klaar en Truus kent het commando, zelf doen, haha dat is gewoon zo erin geslopen, anders blijft ze de bal voor je voeten leggen en wachten tot je gooit, bij zelf doen gaat ze ermee liggen rollebollen of iets.
We doen het niet iedere dag, maar wel heel vaak vooral nu ze ieder hun eigen bal ophalen is het gewoon hartstikke leuk.

Wat is het toch knap dat je ze geleerd hebt alleen hun eigen bal te halen. Zo’n leuk gezicht.

Dank je wel
Het lukte op een gegeven moment en dat was zo leuk, nu haalt Truus zelfs Dirk zijn bal niet meer op en dat deed ze nog wel af en toe.

Tamara81 schreef:Wat een leuk filmpje met bijpassende muziek Billy

Lanai is dus een junky en daarom wil ik minder met de bal gaan gooien. Wanneer ik de bal bij me heb dan ziet ze niks anders meer dan mij en de rugzak waar de bal in zit. Ze gaat niet eens snuffelen of iets voor zichzelf doen en kijkt me voortdurend aan totdat ik de bal tevoorschijn haal.
Ze heeft er veel plezier in en ze houdt van hoog springen, halve salto's maken en kei hard achter de bal aan racen... daarom vind ik het moeilijk om te laten, omdat ze het zo leuk vindt. Maar het is ook ongezond om zo verslaafd te zijn aan de bal. Soms is ze zo hyper dat ze tegen me aan gaat blaffen als ik niet snel genoeg gooi, of ze gaat met haar bek graspollen uit de grond trekken uit frustratie van een ballenpauze. Het duurt dan weer een tijd totdat ze tot rust is gekomen.

Ik probeer nu meer speurspelletjes te doen en het ballen gooien te beperken tot 1 a 2 keer per week. Voor de rest laat ik de bal thuis en doen we samen wat anders leuks.

Dank je

Truus was ook hysterisch met de bal en ik gooide iedere dag, maar ze is al hyper en werd er steeds gekker door.
Maar deed het ook omdat ze het zo gaaf vindt, maar het is ook verslavend er was alleen maar de bal
Toen ben ik gaan leren klaar, bal weg en wandelen en dat ging niet meteen maar consequent volhouden en nu weet ze klaar is klaar en gaan we andere dingen doen en of ik nu 1 keer gooi of 10 keer, klaar weet ze.

Tamara81 schreef:Wat een leuk filmpje met bijpassende muziek Billy

Lanai is dus een junky en daarom wil ik minder met de bal gaan gooien. Wanneer ik de bal bij me heb dan ziet ze niks anders meer dan mij en de rugzak waar de bal in zit. Ze gaat niet eens snuffelen of iets voor zichzelf doen en kijkt me voortdurend aan totdat ik de bal tevoorschijn haal.
Ze heeft er veel plezier in en ze houdt van hoog springen, halve salto's maken en kei hard achter de bal aan racen... daarom vind ik het moeilijk om te laten, omdat ze het zo leuk vindt. Maar het is ook ongezond om zo verslaafd te zijn aan de bal. Soms is ze zo hyper dat ze tegen me aan gaat blaffen als ik niet snel genoeg gooi, of ze gaat met haar bek graspollen uit de grond trekken uit frustratie van een ballenpauze. Het duurt dan weer een tijd totdat ze tot rust is gekomen.

Ik probeer nu meer speurspelletjes te doen en het ballen gooien te beperken tot 1 a 2 keer per week. Voor de rest laat ik de bal thuis en doen we samen wat anders leuks.

Dank je

Truus was ook hysterisch met de bal en ik gooide iedere dag, maar ze is al hyper en werd er steeds gekker door.
Maar deed het ook omdat ze het zo gaaf vindt, maar het is ook verslavend er was alleen maar de bal
Toen ben ik gaan leren klaar, bal weg en wandelen en dat ging niet meteen maar consequent volhouden en nu weet ze klaar is klaar en gaan we andere dingen doen en of ik nu 1 keer gooi of 10 keer, klaar weet ze.