Wat een overwinningen vandaag.
Bij de eerste ronde komen we vaak langs een huis waar, achter een hek, een moordlustige herder loopt te schelden. Ze is heel intimiderend, en het pad is smal.
In het begin heb ik dat stuk vermeden, en gingen we een kleine omweg, maar ik kwam er ook achter dat dat de oplossing natuurlijk niet is. Ook de omweg is een smal pad, en ook daar kom je wel eens honden tegen.
Dus, we gingen het eens proberen. ( het hek zit dicht, er kan ook helemaal niks gebeuren. )
Het ging eigenlijk best goed, Kai was bang, piepte, wilde weg, maar herstelde toen we eenmaal voorbij waren best weer.
Toch zat het me niet lekker. Bijna elke ochtend overleefde hij "de herder". Maar ook de houding van Kai veranderde zo gauw we 2 straten van "de herder" verwijderd waren. Smakken, likken, snuffelen aan niks, treuzelen, schudden, aarzelen. op mn "doorlopen,niks aan de hand' ging hij mee, maar als in elkaar gekropen bolletje pluis.
doen we niet.
2keer heb ik hem opgetild, langs het hek gelopen, neergezet, goed zo! en doorgelopen. met een overdonderd hondje, maar wel een vrolijk hondje.. Mijn doel is al sinds ik weet dat hij gaat vluchten bij andere honden, dat hij naar me toe komt als hij bang is, schrikt / in paniek raakt.. en vanmorgen, toen we het pad naar de herder opliepen.. kwam hij naar me toe,keek hij me aan, staartje kwispelen, blij koppie; "jij tilt mij he?" hij ging zitten en liet zich zonder meer optillen, keek geïnteresseerd naar de hysterische herder.. en pakte zn speeltje toen ik hem neerzette net na het hek en trippelde verder.
Op de terugweg kwamen we een hondje tegen, ik ken het hondje wel, heel lief, rustig manneke, iets groter dan Kai.
Weer kwam hij naar me toe en heb ik hem even op de arm gepakt, waar hij rustig zat te kijken toen ik met de eigenaar van het hondje stond te praten. Hij werd toch wel een beetje nieuwsgierig en wilde toch het hondje wel zien.. maar ja, dat kan natuurlijk niet als je op de arm hangt.. dus meneer op de grond gezet.. waar hij vanachter m'n benen vol verbazing zat te kijken hoe ik het hondje knuffelde en koekjes gaf. Hondje en baasje liepen door, en wij hebben nog even samen de spanning eruit gespeeld met Kai zijn favoriete speeltje.
's Middags kwamen we toevallig het leuke hondje weer tegen.. en in plaats van naar me toe te komen, liep Kai wat aarzelend naar het hondje toe om even te snuffelen.
Ik durf te zeggen dat ondanks het commentaar wat ik van veel mensen gekregen heb / krijg op het optillen van Kai, dat het voor Kai echt de juiste manier is, en dat ik super trots ben op m'n kruimel!
