Het HondenForum

Ten eerste heeft mijn dierenarts niet aangeraden haar te castraten wegens haar gewichtsproblemen. Ik heb haar op advies gevoerd met geitenmelk. Die ik overigens heb gekocht in de dierenwinkel. Ik vroeg of bloedonderzoek nodig was, vond ze van niet maar op aandringen toch gedaan wat een normaal bloedbeeld liet zien.

Een hond die haar spieren verliest, rillerig en krakkemikkig wordt van een normaal buikgriepje, en daarbij ook slecht groeide tussen de 2 en 8 maanden, dat vind ik niet normaal. En ze was niet 'ziek' door haar eierstokken, maar ze werd zwak door teweinig voedingsstoffen, omdat ze slecht at. Jij hebt de hond niet gezien - dit is maar een foto maar als je met je hand over dr ruggetje ging, was er totaal geen vlees te voelen. Haar heupbotten staken uit en ze zat slecht in dr vacht.

Daarnaast heb ik mijn hond laten castreren om andere redenen. Dat ze daarmee op een goede eetlust kwam, vond ik een kadootje. Dat kostte overigens maar 200 euro en kreeg nog korting ook omdat ze minder narcotica nodig had dan gedacht. Tot zover de geldklopperij.

Je gaat daarbij ook vanuit dat ze in die tijd dat ze mager was een probleemloze gezonde hond was. Dat was ze niet.
Ik bek niemand af (kijk trouwens eens naar je eigen taalgebruik en aannames, over oenigheid gesproken) maar als mij maandenlange zorgen om een scharminkelig pupje wat slecht groeit wordt gebagatelliseerd en als geldkopperij van mijn dierenarts wordt gezien, word ik daar wel een beetje defensief van ja. En je geeft daarbij aan dat 'vetmesten' zinloos is maar mijn hond vetgemest noemen is ook een beetje praten in superlatieven. Ze is een prachtig slanke hond nu en een stuk beter gemutst, zichtbaar en merkbaar opgeknapt doordat ze eindelijk goed eten wil.

Nou, gelukkig maar dat je er achter kwam dat je hond zo slecht at omdat ze eierstokken had. Stel dat je daar niet achter was gekomen en je hond niet had laten opereren om die ziekmakende dingen weg te halen. Dan was ze vast nooit meer gezond geworden. Eierstokken zijn gelukkig op tijd ontdekt.

En bedankt voor je lange epistel maar ik lees liever de krant. Koekje van eigen deeg.

Paisley schreef:Ten eerste heeft mijn dierenarts niet aangeraden haar te castraten wegens haar gewichtsproblemen. Ik heb haar op advies gevoerd met geitenmelk. Die ik overigens heb gekocht in de dierenwinkel. Ik vroeg of bloedonderzoek nodig was, vond ze van niet maar op aandringen toch gedaan wat een normaal bloedbeeld liet zien.

Een hond die haar spieren verliest, rillerig en krakkemikkig wordt van een normaal buikgriepje, en daarbij ook slecht groeide tussen de 2 en 8 maanden, dat vind ik niet normaal. En ze was niet 'ziek' door haar eierstokken, maar ze werd zwak door teweinig voedingsstoffen, omdat ze slecht at. Jij hebt de hond niet gezien - dit is maar een foto maar als je met je hand over dr ruggetje ging, was er totaal geen vlees te voelen. Haar heupbotten staken uit en ze zat slecht in dr vacht.

Daarnaast heb ik mijn hond laten castreren om andere redenen. Dat ze daarmee op een goede eetlust kwam, vond ik een kadootje. Dat kostte overigens maar 200 euro en kreeg nog korting ook omdat ze minder narcotica nodig had dan gedacht. Tot zover de geldklopperij.

Je gaat daarbij ook vanuit dat ze in die tijd dat ze mager was een probleemloze gezonde hond was. Dat was ze niet.
Ik bek niemand af (kijk trouwens eens naar je eigen taalgebruik en aannames, over oenigheid gesproken) maar als mij maandenlange zorgen om een scharminkelig pupje wat slecht groeit wordt gebagatelliseerd en als geldkopperij van mijn dierenarts wordt gezien, word ik daar wel een beetje defensief van ja. En je geeft daarbij aan dat 'vetmesten' zinloos is maar mijn hond vetgemest noemen is ook een beetje praten in superlatieven. Ze is een prachtig slanke hond nu en een stuk beter gemutst, zichtbaar en merkbaar opgeknapt doordat ze eindelijk goed eten wil.

Is geitenmelk uit de dieren winkel anders dan? Weet je, je maakt overal een punt van, leest amper wat er allemaal staat en trekt vervolgens je conclusies. Dat heb ik eerder mee gemaakt met je. Wat ik al zei, doe gewoon zelf waar je je goed bij voelt. Ik denk maar zo dat jou hond hyper en mager werd van jou van al dat gedenk en gedoe van je. Kreeg ze wel haar rust? Ik zou zeggen, geniet van je hondje en maak je niet zo gruwelijk druk om alles

mim schreef:

Paisley schreef:Ten eerste heeft mijn dierenarts niet aangeraden haar te castraten wegens haar gewichtsproblemen. Ik heb haar op advies gevoerd met geitenmelk. Die ik overigens heb gekocht in de dierenwinkel. Ik vroeg of bloedonderzoek nodig was, vond ze van niet maar op aandringen toch gedaan wat een normaal bloedbeeld liet zien.

Een hond die haar spieren verliest, rillerig en krakkemikkig wordt van een normaal buikgriepje, en daarbij ook slecht groeide tussen de 2 en 8 maanden, dat vind ik niet normaal. En ze was niet 'ziek' door haar eierstokken, maar ze werd zwak door teweinig voedingsstoffen, omdat ze slecht at. Jij hebt de hond niet gezien - dit is maar een foto maar als je met je hand over dr ruggetje ging, was er totaal geen vlees te voelen. Haar heupbotten staken uit en ze zat slecht in dr vacht.

Daarnaast heb ik mijn hond laten castreren om andere redenen. Dat ze daarmee op een goede eetlust kwam, vond ik een kadootje. Dat kostte overigens maar 200 euro en kreeg nog korting ook omdat ze minder narcotica nodig had dan gedacht. Tot zover de geldklopperij.

Je gaat daarbij ook vanuit dat ze in die tijd dat ze mager was een probleemloze gezonde hond was. Dat was ze niet.
Ik bek niemand af (kijk trouwens eens naar je eigen taalgebruik en aannames, over oenigheid gesproken) maar als mij maandenlange zorgen om een scharminkelig pupje wat slecht groeit wordt gebagatelliseerd en als geldkopperij van mijn dierenarts wordt gezien, word ik daar wel een beetje defensief van ja. En je geeft daarbij aan dat 'vetmesten' zinloos is maar mijn hond vetgemest noemen is ook een beetje praten in superlatieven. Ze is een prachtig slanke hond nu en een stuk beter gemutst, zichtbaar en merkbaar opgeknapt doordat ze eindelijk goed eten wil.

Is geitenmelk uit de dieren winkel anders dan? Weet je, je maakt overal een punt van, leest amper wat er allemaal staat en trekt vervolgens je conclusies. Dat heb ik eerder mee gemaakt met je. Wat ik al zei, doe gewoon zelf waar je je goed bij voelt. Ik denk maar zo dat jou hond hyper en mager werd van jou van al dat gedenk en gedoe van je. Kreeg ze wel haar rust? Ik zou zeggen, geniet van je hondje en maak je niet zo gruwelijk druk om alles

Mijn dierenarts had ff geen geit in de praktijk, daarom.

Paisley schreef:

mim schreef:

Paisley schreef:Ten eerste heeft mijn dierenarts niet aangeraden haar te castraten wegens haar gewichtsproblemen. Ik heb haar op advies gevoerd met geitenmelk. Die ik overigens heb gekocht in de dierenwinkel. Ik vroeg of bloedonderzoek nodig was, vond ze van niet maar op aandringen toch gedaan wat een normaal bloedbeeld liet zien.

Een hond die haar spieren verliest, rillerig en krakkemikkig wordt van een normaal buikgriepje, en daarbij ook slecht groeide tussen de 2 en 8 maanden, dat vind ik niet normaal. En ze was niet 'ziek' door haar eierstokken, maar ze werd zwak door teweinig voedingsstoffen, omdat ze slecht at. Jij hebt de hond niet gezien - dit is maar een foto maar als je met je hand over dr ruggetje ging, was er totaal geen vlees te voelen. Haar heupbotten staken uit en ze zat slecht in dr vacht.

Daarnaast heb ik mijn hond laten castreren om andere redenen. Dat ze daarmee op een goede eetlust kwam, vond ik een kadootje. Dat kostte overigens maar 200 euro en kreeg nog korting ook omdat ze minder narcotica nodig had dan gedacht. Tot zover de geldklopperij.

Je gaat daarbij ook vanuit dat ze in die tijd dat ze mager was een probleemloze gezonde hond was. Dat was ze niet.
Ik bek niemand af (kijk trouwens eens naar je eigen taalgebruik en aannames, over oenigheid gesproken) maar als mij maandenlange zorgen om een scharminkelig pupje wat slecht groeit wordt gebagatelliseerd en als geldkopperij van mijn dierenarts wordt gezien, word ik daar wel een beetje defensief van ja. En je geeft daarbij aan dat 'vetmesten' zinloos is maar mijn hond vetgemest noemen is ook een beetje praten in superlatieven. Ze is een prachtig slanke hond nu en een stuk beter gemutst, zichtbaar en merkbaar opgeknapt doordat ze eindelijk goed eten wil.

Is geitenmelk uit de dieren winkel anders dan? Weet je, je maakt overal een punt van, leest amper wat er allemaal staat en trekt vervolgens je conclusies. Dat heb ik eerder mee gemaakt met je. Wat ik al zei, doe gewoon zelf waar je je goed bij voelt. Ik denk maar zo dat jou hond hyper en mager werd van jou van al dat gedenk en gedoe van je. Kreeg ze wel haar rust? Ik zou zeggen, geniet van je hondje en maak je niet zo gruwelijk druk om alles

Mijn dierenarts had ff geen geit in de praktijk, daarom.

Alle supermarkten verkopen al héél lang geitenmelk liefje

Problemen mee dat ik het bij de dierenwinkel heb gekocht? Dit wordt echt een rare discussie.

En die eetlust verbetert binnen een week na de castratie?
Dat vind ik wel bijzonder. Normaal gesproken duurt dat namelijk tussen de 1 en 5 maanden.

Paisley schreef:Problemen mee dat ik het bij de dierenwinkel heb gekocht? Dit wordt echt een rare discussie.

Nee hoor, zeker niet! Al koop je geitenmelk bij je kapper En die rare discussie, die creëer je zelf.

Paisley schreef:

Ja, misschien reageer ik wat fel maar jij reageert wel erg lullig door te zeggen, bedankt voor je college maar ik luister liever naar mijn dierenarts. En vervolgens geef je aan dat je hond dus feitelijk geen enkel probleem had want een bakje geitenmelk en een castratie maakten dat ze binnen een dag of 10 genezen was van al haar groeistoornissen en fysieke problemen van niet op gewicht komen en willen eten.

Je ziet toch zelf ook wel in dat dat heel vreemd is. Een castratie die na 10 dagen al het beoogde effect heeft en geitenmelk waar een hond door op prima gewicht komt. Of ben ik nu gek? En groeiachterstanden die dan direct weer ingehaald worden omdat ze geitenmelk krijgt en gecastreerd is. Je hondje zag er prima uit en ziet er prima uit. Als je haar geen geitenmelk had gegeven en niet gecastreerd had zag ze er precies hetzelfde uit als je het mij vraagt. En waarom je daar kwaad om wordt is mij echt niet duidelijk.

Nou, de knoop is hier doorgehakt… 12 juni wordt Cinna geopereerd…… Ben nu al ziek van de zenuwen…

Laat maar zitten Laeken, je bent zo overtuigd van je eigen gelijk en ik ben zat om al je valse aannames tegen te spreken

Heel veel succes met Cinna, hopelijk knapt ze gauw weer op! Maar je hoeft nu de knoop nog niet door te hakken toch? Als je pas in de zomer wilt castreren, kun je altijd afwachten hoe je er dan tegenaan kijkt.

Paisley schreef:Laat maar zitten Laeken, je bent zo overtuigd van je eigen gelijk en ik ben zat om al je valse aannames tegen te spreken

Heel veel succes met Cinna, hopelijk knapt ze gauw weer op! Maar je hoeft nu de knoop nog niet door te hakken toch? Als je pas in de zomer wilt castreren, kun je altijd afwachten hoe je er dan tegenaan kijkt.

Ik ben helemaal niet overtuigd van mijn eigen gelijk. Het enige wat ik aangaf is dat IK je hond niet te mager vond. Net zo mager als Eva om precies te zijn. Maargoed, blijkbaar wil je het zo. Prima.

Ik zie dat ik nog geen update heb gegeven hier… Cinna wordt niet 12 juni geopereerd, maar 10 juli. We dachten dat ze de eerste keer loops was, want haar vulva leek wat opgezet… we hebben toen nooit bloedverlies gevonden, maar goed… Nikita en Kyra hielden zich ook altijd goed schoon en van hen hebben we ook nooit bloed gevonden… Tot Cinna een maand later ineens een behoorlijk opgezette vulva had, waar een druppeltje bloed aan hing… in overleg met de DA hebben we de afspraak een maand verschoven…

“Uiteraard” ben ik nu al “ziek van de zenuwen”… mijn verstand weet dat het verstandig is, alleen vindt mijn gevoel het nog moeilijk…

Succes en sterkte

Dank je

Sas schreef:

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

eerlijk? Ik zou dat zeker overwegen.

Nou, ik stond gelijk vooraan in de rij

Update: Cinna wordt komende vrijdag geopereerd… ze gaat in mijn armen in slaap vallen… tijdens de operatie zit ik in de wachtkamer met mn iPad te spelen en zodra de operatie klaar is mag ik naar de uitslaapkamer toe en dan ben ik er ook bij als ze wakker wordt… ze zetten zelfs speciaal voor mij een stoel neer zei de dokter die gaat opereren.

Cinna gaat hier ongetwijfeld goed doorheen komen… en ik… ik lig er nu al wakker van… en als ik slaap heb ik nachtmerries… en ik heb ook al vreselijke buikpijnen… Ik weet het… is lichtelijk overdreven… maar toch… als het net zo gaat als bij Ronja (hond, officieel van mn ouders), dan is Cinna ’s avonds alweer de oude…

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

Misschien je eerst eens even inlezen voordat je iets doms gaat plaatsen. Eierstokkanker en baarmoederkanker is namelijk iets heel anders dan baarmoederhalskanker. Baarmoederhalskanker is al in een heel vroeg stadium (ruim voordat het is uitgezaaid) vast te stellen door middel van een uitstrijkje. Vandaar dat maar heel weinig vrouwen met baarmoederhalskanker of een voorstadium daarvan overlijden.

Eierstokkanker en baarmoederkanker is een heel ander verhaal. Dat komt negen van de tien kaar pas aan het licht op grond van rare vage klachten en is dan helaas vaak al uitgezaaid voorbij de lymfeklieren en daarmee ongeneselijk. Dit geldt in het bijzonder voor eierstokkanker. Bepaalde vormen van borstkanker geven ook een verhoogd risico op eierstokkanker. Gezien het hoge sterftepercentage van deze ziekte laten daarom vrouwen met een genetische aanleg hiervoor inderdaad vaak niet alleen preventief hun bosten verwijderen, maar ook hun eierstokken.

Ik zie dat ik hier nog geen update had gegeven…

Cinna is de 24e geopereerd en alles is goed gegaan. Ze heeft een aangepaste narcose gehad, omdat de DA al wist dat ik geen fan ben van ketamine.. had er niet eens om gevraagd Ze heeft domitor, morphasol en propofol gehad… en later nog buprecare om het versuffende effect van de morphasol op te heffen en anti sedan om goed wakker te worden. Tijdens de operatie heeft ze aan de iso gelegen en ze lag ook aan de hartbewaking (= standaard bij deze kliniek).

We stonden letterlijk binnen een uur buiten… rond 9:30 werden we geroepen en kreeg ze infuus met meds en rond 10:30 liepen (!) we naar buiten… toen ik uit de wachtkamer geroepen werd dat de operatie klaar was en dat ik bij haar mocht, dacht ik dat ze nog voor pampus zou liggen, maar ze stond me op 4 pootjes heel zielig aan te kijken

De dag van de operatie heeft ze rond 13:30 weer zelfstandig geplast en gepoept en is ze halfweg de middag weer begonnen met eten en drinken. Toen liep ze ook niet meer te waggelen. Zaterdag heeft ze 1x gespuugd (gal) en eigenlijk daarna was ze direct weer de oude. Zondag weer meegelopen met de grotere rondes (loslopen, spelen met Ronja)…

Al met al is alles dus helemaal goed gegaan en ik heb me (uiteraard) zorgen gemaakt om niets En ook mijn angst dat ze me niet meer aan zou kijken, of me niet lief meer zou vinden is uiteraard onterecht gebleken

Brigitte schreef:

Sas schreef:

Kells schreef:Heel even hoor, laat je bij jezelf je baarmoeder en eierstokken verwijderen vanwege de maandelijkse besognes en het risico op baarmoederhalskanker? Ik denk van niet. Waarom bij een hond dan wel?

eerlijk? Ik zou dat zeker overwegen.

Nou, ik stond gelijk vooraan in de rij

Ben je binnen een paar jaar ook door die overgang heen.
En verder heb je die hormonen toch niet nodig


*sarcasmemodus uit

Fijn dat het goed is gegaan, Kita.
Beterschap met je meisje!

Fijn dat het goed is gegaan, Kita.
Beterschap met je meisje!

Dank je Marjoleine