Valerie schreef:Gefeliciteerd met jouw nieuwe kleinhond Tineke
Nou we hopen wel dat het daar op uitdraait
Een tijd geleden moest er vrij onverwachts een hondje uit onze uitlaatgroepen door nare omstandigheden herplaatst worden.
Het was een wat ouder hondje die al jaren met ons meeging en mijn zoon was er dol op dus na overleg met zijn vrouw besloten hun haar te nemen.
Maar toen ze daar woonde bleek dat ze kinderen eigenlijk helemaal niets vond
Mijn kleindochter moest echt leren van haar af te blijven , best moeilijk voor haar want ze is dol op knuffen met honden , maar al met al leerde ze wel met elkaar omgaan ,al ging het niet van harte van de kant van Molly uit.
Zeker de woensdagmiddag was lastiger omdat er dan vaak meerdere kinderen zijn die komen spelen.
Dat was voor Molly best moeilijk want die moest dan echt even apart omdat een snepje anders niet uitgesloten was.
Daar had ze overigens wel een hekel aan als ze apart zat maar anders kon het niet.
Een oudere heer uit de buurt aldaar , een familievriend eigenlijk meer van ons , werd de vaste oppas van Molly want alleen zijn trok ze slecht en mijn zoon en schoondochter gaan nog weleens een avondje op stap. Hun dochter logeert dan altijd bij een oma en Molly kreeg zo dus ook haar eigen vaste oppas waar ze al snel buiten een avondje stappen ook heenging als er kinderen kwamen omdat dat een betere oplossing was.
Karel werd al snel dol op haar verwende haar tot in de afgrond ,op een leuke manier
en vroeg haar al snel ook weleens een dagje mee en ging dan leuke dingen met haar ondernemen.
Al met al liep dat prima tot ieders tevredenheid.
Behalve van die van Molly want na verloop van tijd ging zij weglopen van mijn zoon naar Karel toe die daar vlakbij in de buurt woont.
De eerste keer dachten we nog per ongeluk de tweede keer twijfelde we daar al aan en de derde keer vroeg mijn zoon waarom zou ze dat nu doen ma.
Ik vond het echt heel rot maar zei toch eerlijk ,iets wat hij best al wist in zijn hart, omdat ze geen andere manier heeft om te laten weten dat ze het daar eigenlijk fijner vind.
Niet omdat ze het slecht had bij mijn zoon ,absoluut niet , maar ze was een hondje op leeftijd die uit hele rustige omstandigheden kwam en nu in een veel drukkere setting was gekomen.
Bij Karel had ze alles wat ze eigenlijk wilde, hij is altijd thuis of neemt haar overal mee naar toe , het is rustig , hij houd van vissen en neemt haar dan mee ,scharrelt ze uren rond terwijl hij dat doet en ze heeft echt ene prinsessenleven bij hem in een hele rustige setting.
Op mijn kleindochter na komen daar geen andere jonge kinderen over de vloer.
Molly is toen dus bij hem gebleven maar mijn zoon heeft het wel rot gevonden hoe dat gelopen is.
Niet voor Molly want die is dolblijk hoe het gegaan is maar wel voor hun als gezin.
Mijn kleindochter heeft dit toch wel als verdrietig en teleurstellend ervaren.
Vandaar dat ze nu wat voorzichtig hebben gezegd we nemen een hondje in opvang ,ook dat weet mijn kleindochter , maar als de klik er is dan wordt het wel een blijvertje.
Nou vooralsnog ziet het er prima uit
Echt super!
Het wandelen deed hij echt fantastisch, hij loopt nu al beter aan de lijn dan onze monsters, maakte keurig contact met andere honden en luisterde als een droom toen hij aan de lange lijn los mocht in het omheinde gedeelte. O, en hij heeft gepoept!
Een mooie maar knalgele drol. En nu geniet hij van zijn allereerste kluif.
