Het HondenForum

Tara schreef:

jvanringen schreef:De politie doet eigenlijk niets. De aangifte van de vrouw m.b.t. haar eigen verwondingen wordt niet in behandeling genomen, dat moeten ze maar civielrechtelijk regelen.

Dat vind ik eigenlijk wel raar, het is net alsof de ene keer heel adequaat actie wordt ondernomen en de andere keer in een vergelijkbare situatie helemaal niet. Is er dan werkelijk sprake van zoveel willekeur? Of is er toch iets anders aan de hand.
Nou zit ik niet te wachten op reacties in de trant van "De pelisie doet nauit nie wat as je se naudig hep, en as je se nie naudig hep wete se je wel te finde met bekeure", want dat slaat ook weer gelijk zo dood.
Maar ik vraag me dit dus wel af.

Dat vinden wij ook raar. Maar helaas is dat waar ik woon geen uitzondering; de politie hier heeft jammer genoeg erg de neiging om het doen van aangifte in dit soort gevallen te ontmoedigen of, als mensen er toch op staan om aangifte te doen, daar niet actief mee aan de gang te gaan. Zo gaat het eigenlijk altijd bij ons, helaas.

Er lopen bij ons in de buurt veel pitbullachtige honden, waarvan het overgrote deel met eigenaren die naar mijn mening van toeten noch blazen weten - of willen weten waar het gaat om het karakter van hun hond en de mogelijke problemen die dat met zich mee kan brengen. Dat betekent bijvoorbeeld vaak dat de honden altijd los lopen, overal, dus ook de woonwijken. Dat mensen daar bang voor zijn wordt weggelachen.

Ik zie ook dingen met die honden gebeuren waar ik heel verdrietig van word. Voorbeeld: man bij ons in de buurt had een AmStaff van 2 jaar, reu. Een wat ondoorgrondelijke hond, naar teven neutraal, naar andere reuen niet heel erg vriendelijk, maar er is nooit iets voorgevallen. Op een gegeven moment loopt die man met een pup erbij, een "echte" pitbull, aldus de man, een rednose, uit een "werklijn". Weet niet wat ik me daarbij voor moet stellen, maar volgens die man is het dan een jachthond. Heel drukke pup, maar ja, dat is normaal. Wel een beetje raar vond ik, meteen bij volwassen honden in de nek bijten en grommen en vasthouden. Maar hij doet niks hoor, zegt die man, pitbulls worden heel slecht begrepen. Enfin, de pup is inmiddels ruim 8 maanden en ik heb de beide honden nooit meer samen gezien. Dus ik vroeg eens hoe het ging met de andere hond. Nou, die was dus weg. ??? Ja, het ging niet, die andere accepteerde de pup niet en ze deden niets anders dan vechten. Aangezien hij al heel lang een rednose pitbull wilde en daar heel lang op heeft moeten wachten, heeft hij de andere hond weggedaan; die zit nu "in een heel fijn huisje", waar hij heel gelukkig is. Hij is nu op zoek naar een geschikte tweede hond voor bij deze pup, dat wordt ook weer een pitbull of een AmStaff, want hij is helemaal gek van het ras. Maar hij doet zomaar een hond weg die al 2,5 jaar bij hem is, want dat is maar een "gewone" AmStaff. Zulke dingen snap ik niet. Ik zie bijna nooit dergelijke honden oud worden bij hun eerste baas, eigenlijk maar een bij ons, die is inmiddels 9 jaar. Bepaalde mensen bij ons in de buurt hebben altijd van dat soort honden, maar nooit ouder dan een jaar of 3. Dan verdwijnen ze en komt er weer een nieuwe pup. Dat is toch vreselijk?

Nanna schreef:

Dinos schreef: Het is mij een raadsel waar je die toch allemaal tegenkomt die klapkaken? Zeker in de gebieden waar jij loopt , wel veel ridge back en jachthonden.
Tuurlijk komen ook wij wel eens een klapkaak tegen maar dat is echt niet vaak hoor.
Jij zal wel op klapkakentijd lopen haha

Er lopen op het moment bar en boos veel pups en jonge honden. Die uiteraard, nadat gebleken is dat er toch niet zoveel te socialiseren viel, een enkeltje richting asiel krijgen.

Egoïstisch korte-termijndenken met de hond als machteloos hebbeding.

Maar de hond draait wél overal voor op.

Nanna schreef:

Dinos schreef: Het is mij een raadsel waar je die toch allemaal tegenkomt die klapkaken? Zeker in de gebieden waar jij loopt , wel veel ridge back en jachthonden.
Tuurlijk komen ook wij wel eens een klapkaak tegen maar dat is echt niet vaak hoor.
Jij zal wel op klapkakentijd lopen haha

Er lopen op het moment bar en boos veel pups en jonge honden. Die uiteraard, nadat gebleken is dat er toch niet zoveel te socialiseren viel, een enkeltje richting asiel krijgen.

Ik zie er ook steeds meer lopen. Tot nu toe maar één eigenaar tegengekomen die weet wat hij in zijn handen heeft en zich daarna ook gedraagd. Al de anderen vinden dat snoezepoezie zo sociaal is. Ik steek echter over of sla af.

Nanna schreef: Ik zie er momenteel écht veel. Maar goed, wat ik tegenkom is pupachtig/erg jong. Ze schijnen bij het ouder worden opeens raadselachtig te verdwijnen. Daar wacht ik dan maar weer op.
Ruim volwassen staffordachtigen zijn hier op één hand te tellen. En die hebben dus altijd een baas die weet waar hij/zij aan begon. Voor de rest is het voornamelijk pikverlenging.

Precies zo bij ons.

Neeltje schreef:

Nanna schreef:

Dinos schreef: Het is mij een raadsel waar je die toch allemaal tegenkomt die klapkaken? Zeker in de gebieden waar jij loopt , wel veel ridge back en jachthonden.
Tuurlijk komen ook wij wel eens een klapkaak tegen maar dat is echt niet vaak hoor.
Jij zal wel op klapkakentijd lopen haha

Er lopen op het moment bar en boos veel pups en jonge honden. Die uiteraard, nadat gebleken is dat er toch niet zoveel te socialiseren viel, een enkeltje richting asiel krijgen.

Ik zie er ook steeds meer lopen. Tot nu toe maar één eigenaar tegengekomen die weet wat hij in zijn handen heeft en zich daarna ook gedraagd. Al de anderen vinden dat snoezepoezie zo sociaal is. Ik steek echter over of sla af.

Hier net zo . Inderdaad maar één of twee honden die goed opgevoed zijn, de rest (gelukkig niet zo heel veel) daar loop ik voor om.

Buren hebben ook een Amstaff teef en die is op een leeftijd gekomen waarbij ze meer 'volwassengedrag' gaat vertonen. Als ik zie dat zij naar buiten gaan blijf ik binnen.
Ook hun eerste hond en aangeschaft bij vrienden die toevallig een nestje hadden. Uiteraard hangt alles af van de 'socialisatie', volgens hun. Zit (nog) geen kwaad in, maar wat een onbenul en niet alleen de hond .

Persoonlijk heb ik geen moeite met het type hond, ik kom best leuke 'klapkaken' tegen als ik zonder hond loop. Maar in combinatie met mijn eigen honden ontloop ik ze het liefst. Gewoon om eventueel gezeik te voorkomen.

Vraag me even af wat je met klapkaken bedoeld... Tis inderdaad zo dat er speciale rassen zijn, sorry toch pittbulls, staffords.. die ineens uit het niets kunnen uithalen!Heb ook kennis met pitbull, echt een lief beest!Klapkaken begrijp ik niet..Hoop niet het vast pakken en niet los kunnen laten?! Das dus niet waar!

En dat is dus het punt. Honden worden vaak niet meer goed opgevoed want dat kost TIJD.
En bij een labrador is dat lastig, maar bij klapkaken wordt het een probleem.
Een labrador is nog altijd sociaal van aard, maar klapkaken zijn dat bij andere honden iets minder.

iones schreef:En dat is dus het punt. Honden worden vaak niet meer goed opgevoed want dat kost TIJD.
En bij een labrador is dat lastig, maar bij klapkaken wordt het een probleem.
Een labrador is nog altijd sociaal van aard, maar klapkaken zijn dat bij andere honden iets minder.

De rasgebonden karaktereigenschappen krijg je er met opvoeding niet uit. Terriers zijn licht ontvlambare, onbevreesde honden die, als ze in een bepaalde toestand verkeren, sterk geneigd zijn om niet meer los te laten los te laten als ze eenmaal beet hebben. Dat zit in hun karakter en dat karakter is het resultaat van tientallen generaties lang in de fokkerij selecteren op precies die eigenschappen. Het oorspronkelijke gebruiksdoel van terriers is namelijk het zelfstandig elimineren van ongedierte (muizen, ratten, konijnen, mollen, vossen). Vroeger hielden terriers het terrein van de boer vrij van dergelijke ongewenste gasten en dat deden ze geheel zelfstandig en op eigen initiatief, waarbij ze een gevecht tot zijzelf of de prooi het loodje legden niet uit de weg gingen.

Dit felle, onbevreesde karakter bewees goede diensten bij hondengevechten om geld - met beren, stieren, en ook met andere honden. Fokkers gingen daarvoor juist nog éxtra selecteren op deze eigenschappen, die daardoor in de vechthonden in extreme mate tot uiting kwamen. Om ze extra sterk te maken fokte men daar dan buldoggen en andere krachtpatsers doorheen. Dat is vanaf het midden van de 19e eeuw gebeurd en de pitbullachtigen zijn daarvan het resultaat. Deze honden bezitten nog steeds de felheid en vasthoudendheid van de terrier en dit gecombineerd met hun enorme kracht kan ze levensgevaarlijk maken in verkeerde handen. En dat laatste is helaas vaak het geval. Als je het karakter van je hond en de daarbij behorende mogelijke risico's niet kent of niet wil kennen, ben je niet alleen een volstrekte asociaal, maar ook een dierenbeul, want uiteindelijk betaalt de hond het gelag, die wordt naar het asiel geschopt of erger als het de baas te lastig wordt.

Ik mis de like knop.

Eens met het bovenstaande verhaal van JvanRingen. Mooi en netjes verwoord.

jvanringen schreef:

iones schreef:En dat is dus het punt. Honden worden vaak niet meer goed opgevoed want dat kost TIJD.
En bij een labrador is dat lastig, maar bij klapkaken wordt het een probleem.
Een labrador is nog altijd sociaal van aard, maar klapkaken zijn dat bij andere honden iets minder.

De rasgebonden karaktereigenschappen krijg je er met opvoeding niet uit. Terriers zijn licht ontvlambare, onbevreesde honden die, als ze in een bepaalde toestand verkeren, sterk geneigd zijn om niet meer los te laten los te laten als ze eenmaal beet hebben. Dat zit in hun karakter en dat karakter is het resultaat van tientallen generaties lang in de fokkerij selecteren op precies die eigenschappen. Het oorspronkelijke gebruiksdoel van terriers is namelijk het zelfstandig elimineren van ongedierte (muizen, ratten, konijnen, mollen, vossen). Vroeger hielden terriers het terrein van de boer vrij van dergelijke ongewenste gasten en dat deden ze geheel zelfstandig en op eigen initiatief, waarbij ze een gevecht tot zijzelf of de prooi het loodje legden niet uit de weg gingen.

Dit felle, onbevreesde karakter bewees goede diensten bij hondengevechten om geld - met beren, stieren, en ook met andere honden. Fokkers gingen daarvoor juist nog éxtra selecteren op deze eigenschappen, die daardoor in de vechthonden in extreme mate tot uiting kwamen. Om ze extra sterk te maken fokte men daar dan buldoggen en andere krachtpatsers doorheen. Dat is vanaf het midden van de 19e eeuw gebeurd en de pitbullachtigen zijn daarvan het resultaat. Deze honden bezitten nog steeds de felheid en vasthoudendheid van de terrier en dit gecombineerd met hun enorme kracht kan ze levensgevaarlijk maken in verkeerde handen. En dat laatste is helaas vaak het geval. Als je het karakter van je hond en de daarbij behorende mogelijke risico's niet kent of niet wil kennen, ben je niet alleen een volstrekte asociaal, maar ook een dierenbeul, want uiteindelijk betaalt de hond het gelag, die wordt naar het asiel geschopt of erger als het de baas te lastig wordt.

Ik heb twee jack russels. Honden met een grote bek.
Maar ze mogen andere honden niet aanblaffen of aanvallen. En ze zijn gesocialiseerd met andere honden. Dat is mijn eigen bijdrage. Dat heet opvoeding.
Natuurlijk kun je de aard van een hond niet veranderen, maar je kunt deze wel in banen leiden.

Dat kost energie, en als je dat niet er in wilt steken, moet je niet aan een hond beginnen. Ik ken ook de aard van stafford terriërs en ik weet dat deze heel vaak niet hond sociaal zijn. Ik denk dat dit een rasgebonden eigenschap is. Ik zal om die reden niet aan zo´n hond beginnen. Ik zoek een hond die bij mij past en bij mijn leefstijl past.
Als ik dat niet doe, en ik ga van een hond iets eisen waar hij niet aan kan voldoen, zijn eigenschappen niet accepteren, ben ik een dierenbeul, want uiteindelijk zal de hond inderdaad in het asiel geschopt worden.

Maar naar het asiel schoppen of erger, zo zit ik niet in elkaar.
Deels omdat ik weet waar ik aan begin.
Deels omdat ik afmaak waar ik aan begin, en er gewoon méér energie in steek. De hond zal bij mij niet de dupe worden.
Ik hou van honden. Ik denk niet dat je een hond moet willen als je niet oprecht van honden houdt. Want dan is namelijk alles te veel moeite. Ook vooraf informeren waar je aan begint.

iones schreef:

jvanringen schreef:

iones schreef:En dat is dus het punt. Honden worden vaak niet meer goed opgevoed want dat kost TIJD.
En bij een labrador is dat lastig, maar bij klapkaken wordt het een probleem.
Een labrador is nog altijd sociaal van aard, maar klapkaken zijn dat bij andere honden iets minder.

De rasgebonden karaktereigenschappen krijg je er met opvoeding niet uit. Terriers zijn licht ontvlambare, onbevreesde honden die, als ze in een bepaalde toestand verkeren, sterk geneigd zijn om niet meer los te laten los te laten als ze eenmaal beet hebben. Dat zit in hun karakter en dat karakter is het resultaat van tientallen generaties lang in de fokkerij selecteren op precies die eigenschappen. Het oorspronkelijke gebruiksdoel van terriers is namelijk het zelfstandig elimineren van ongedierte (muizen, ratten, konijnen, mollen, vossen). Vroeger hielden terriers het terrein van de boer vrij van dergelijke ongewenste gasten en dat deden ze geheel zelfstandig en op eigen initiatief, waarbij ze een gevecht tot zijzelf of de prooi het loodje legden niet uit de weg gingen.

Dit felle, onbevreesde karakter bewees goede diensten bij hondengevechten om geld - met beren, stieren, en ook met andere honden. Fokkers gingen daarvoor juist nog éxtra selecteren op deze eigenschappen, die daardoor in de vechthonden in extreme mate tot uiting kwamen. Om ze extra sterk te maken fokte men daar dan buldoggen en andere krachtpatsers doorheen. Dat is vanaf het midden van de 19e eeuw gebeurd en de pitbullachtigen zijn daarvan het resultaat. Deze honden bezitten nog steeds de felheid en vasthoudendheid van de terrier en dit gecombineerd met hun enorme kracht kan ze levensgevaarlijk maken in verkeerde handen. En dat laatste is helaas vaak het geval. Als je het karakter van je hond en de daarbij behorende mogelijke risico's niet kent of niet wil kennen, ben je niet alleen een volstrekte asociaal, maar ook een dierenbeul, want uiteindelijk betaalt de hond het gelag, die wordt naar het asiel geschopt of erger als het de baas te lastig wordt.

Ik heb twee jack russels. Honden met een grote bek.
Maar ze mogen andere honden niet aanblaffen of aanvallen. En ze zijn gesocialiseerd met andere honden. Dat is mijn eigen bijdrage. Dat heet opvoeding.
Natuurlijk kun je de aard van een hond niet veranderen, maar je kunt deze wel in banen leiden.

Dat kost energie, en als je dat niet er in wilt steken, moet je niet aan een hond beginnen. Ik ken ook de aard van stafford terriërs en ik weet dat deze heel vaak niet hond sociaal zijn. Ik denk dat dit een rasgebonden eigenschap is. Ik zal om die reden niet aan zo´n hond beginnen. Ik zoek een hond die bij mij past en bij mijn leefstijl past.
Als ik dat niet doe, en ik ga van een hond iets eisen waar hij niet aan kan voldoen, zijn eigenschappen niet accepteren, ben ik een dierenbeul, want uiteindelijk zal de hond inderdaad in het asiel geschopt worden.

Maar naar het asiel schoppen of erger, zo zit ik niet in elkaar.
Deels omdat ik weet waar ik aan begin.
Deels omdat ik afmaak waar ik aan begin, en er gewoon méér energie in steek. De hond zal bij mij niet de dupe worden.
Ik hou van honden. Ik denk niet dat je een hond moet willen als je niet oprecht van honden houdt. Want dan is namelijk alles te veel moeite. Ook vooraf informeren waar je aan begint.

Dat heet inderdaad opvoeding.
Toch heb ik zomaar het idee dat je er wel altijd op bedacht bent en snel ingrijpt als ze door hun aard, hun opvoeding even "vergeten"

En dat heet ken je ras, lees je hond, weet wat er kan gebeuren, wees er op bedacht en weet wat je moet doen om brokken te voorkomen.

De omschrijving van @jvanringen gaat over een nog veel heftiger "aanpassing" van de raseigenschappen van terriers.

ranetje schreef:
En dat heet ken je ras, lees je hond, weet wat er kan gebeuren, wees er op bedacht en weet wat je moet doen om brokken te voorkomen.

De omschrijving van @jvanringen gaat over een nog veel heftiger "aanpassing" van de raseigenschappen van terriers.

Ik ken mijn ras, de jack russel.
Ik ken ook bepaalde rassen dusdanig dat ik ze niet neem omdat ze niet bij me passen. Want dat vergt te veel aanpassing aan beide kanten.

ranetje schreef: (...)
Dat heet inderdaad opvoeding.
Toch heb ik zomaar het idee dat je er wel altijd op bedacht bent en snel ingrijpt als ze door hun aard, hun opvoeding even "vergeten"

Ik in elk geval wel. Als je je hond goed kent kun je voorkomen dat bepaald gedrag zich ontwikkelt door de hond op tijd af te leiden, indien nodig even aan de lijn te doen en netjes naast te laten lopen, tot de opwinding en de aandacht voor de andere hond weer geluwd zijn. En bij twijfel gewoon geen contact.

En dat heet ken je ras, lees je hond, weet wat er kan gebeuren, wees er op bedacht en weet wat je moet doen om brokken te voorkomen.

Juist. Het betekent ook dat je weet welke honden ongewenst gedrag oproepen - niet omdat het rothonden zijn, maar omdat bepaald gedrag bij terriërs kan werken als een rode lap op een stier, met ongewenst gedrag tot gevolg, en dat wil ik gewoon niet, al is die van ons dan maar klein.

De omschrijving van @jvanringen gaat over een nog veel heftiger "aanpassing" van de raseigenschappen van terriers.

Inderdaad. Als je consequent extreem sterk combineert met extreem fel en vasthoudend, is het niet zo moeilijk te bedenken wat je dan uiteindelijk krijgt. Dat betekent niet dat alle pitbullachtigen zo zijn, maar wel dat de kans daarop aanzienlijk groter is dan bij andere rassen.

Bottomline is dat sommige rassen een dom soort mens aantrekt dat ze voor de verkeerde redenen neemt, zich NIET van te voren er in verdiept, en.... daarna ook niet. Wat veel het geval is bij honden in het algemeen maar bij dat soort rassen nog meer.

Bij de dierenarts hangt een foto van een schattige eenjarige old english bulldog.
Is lief bij kinderen maar men heeft geen tijd om er mee bezig te zijn.



Klootzakken. Dat hadden ze ook wel van te voren kunnen bedenken.

Er zijn ook mensen die iets flikken....(broertje van Sky).... en dat ligt ook aan de opvoeding, maar niet die van de hond

http://www.ad.nl/ad/nl/5596/Planet/arti ... hopt.dhtml

sky2014 schreef:Er zijn ook mensen die iets flikken....(broertje van Sky).... en dat ligt ook aan de opvoeding, maar niet die van de hond

http://www.ad.nl/ad/nl/5596/Planet/arti ... hopt.dhtml

Mensen zijn uiteindelijk veel linker nog dan honden, zo zie je maar weer. Een pup schoppen, hoe bezopen kun je zijn!

iones schreef:

sky2014 schreef:Er zijn ook mensen die iets flikken....(broertje van Sky).... en dat ligt ook aan de opvoeding, maar niet die van de hond

http://www.ad.nl/ad/nl/5596/Planet/arti ... hopt.dhtml

Mensen zijn uiteindelijk veel linker nog dan honden, zo zie je maar weer. Een pup schoppen, hoe bezopen kun je zijn!

Je hoort zoveel verhalen van honden die bijten en dat het achteraf de schuld is geweest van degene die gebeten is...zoals het verhaal dat ik ooit gehoord had van een Golden Retreiver die ze hadden laten inslapen omdat hij een kind gebeten had. Achteraf bleek de hond nietjes in zijn oor te hebben....(ik weet niet of het verhaal waar is)...maar vaak waarschuwt een hond vantevoren.
Vroeger hadden we een kruising herder/ierse setter genaamd Bello...een schat van een hond. Mijn klierige neef die met geen enkele hond op kan schieten is toen ook gebeten door onze Bello, maar hij had wel al meerdere keren gegromd. Wie niet horen wil moet maar voelen denk ik dan

sky2014 schreef:

iones schreef:

sky2014 schreef:Er zijn ook mensen die iets flikken....(broertje van Sky).... en dat ligt ook aan de opvoeding, maar niet die van de hond

http://www.ad.nl/ad/nl/5596/Planet/arti ... hopt.dhtml

Mensen zijn uiteindelijk veel linker nog dan honden, zo zie je maar weer. Een pup schoppen, hoe bezopen kun je zijn!

Je hoort zoveel verhalen van honden die bijten en dat het achteraf de schuld is geweest van degene die gebeten is...zoals het verhaal dat ik ooit gehoord had van een Golden Retreiver die ze hadden laten inslapen omdat hij een kind gebeten had. Achteraf bleek de hond nietjes in zijn oor te hebben....(ik weet niet of het verhaal waar is)...maar vaak waarschuwt een hond vantevoren.
Vroeger hadden we een kruising herder/ierse setter genaamd Bello...een schat van een hond. Mijn klierige neef die met geen enkele hond op kan schieten is toen ook gebeten door onze Bello, maar hij had wel al meerdere keren gegromd. Wie niet horen wil moet maar voelen denk ik dan

Dat verhaal doet de ronde al zolang er nietmachines bestaan en iedere keer word het uit de kast getrokken met een ander ras in de hoofdrol .
Hoe geloofwaardig kun je jezelf maken door zoiets klakkeloos teherhalen.

Ik weet niet of het verhaal met nietjes echt plaatsgevonden heeft, maar ik zie het als een verhaal met een moraal. Dus dat honden vaak redenen hebben om te bijten en slechts voor zichzelf opkwamen. En dat mensen niet eerlijk zijn geweest.

bouvierpoedel schreef:

sky2014 schreef:Je hoort zoveel verhalen van honden die bijten en dat het achteraf de schuld is geweest van degene die gebeten is...zoals het verhaal dat ik ooit gehoord had van een Golden Retreiver die ze hadden laten inslapen omdat hij een kind gebeten had. Achteraf bleek de hond nietjes in zijn oor te hebben....(ik weet niet of het verhaal waar is)...maar vaak waarschuwt een hond vantevoren.
Vroeger hadden we een kruising herder/ierse setter genaamd Bello...een schat van een hond. Mijn klierige neef die met geen enkele hond op kan schieten is toen ook gebeten door onze Bello, maar hij had wel al meerdere keren gegromd. Wie niet horen wil moet maar voelen denk ik dan

Dat verhaal doet de ronde al zolang er nietmachines bestaan en iedere keer word het uit de kast getrokken met een ander ras in de hoofdrol .
Hoe geloofwaardig kun je jezelf maken door zoiets klakkeloos teherhalen.

Klopt, dat verhaal doet al jaren de ronde met verschillende rassen in de hoofdrol.
Ik hoorde het zeker 20 jaar geleden al, toen idd over een Golden.

Toch zou je kunnen zeggen dat het wel een reminder is?
Kinderen kunnen hele vreemde dingen uithalen met honden.
Wat kan leiden tot bijten.

Dat verhaal doet de ronde al zolang er nietmachines bestaan en iedere keer word het uit de kast getrokken met een ander ras in de hoofdrol .
Hoe geloofwaardig kun je jezelf maken door zoiets klakkeloos teherhalen.

Als je m'n post GELEZEN had, had je gezien dat ik geschreven had dat ik niet wist of het verhaal waar was.....

Je hoeft niet meteen te happen....

Niet mee eens!! heb kennis die had ook een hond en dan gaat het nu even niet om het ras.. Ze waren met hun hond op het strand, er was toen ook een jong mannetje die eerst vroeg of hij de hond mocht aaien, dat was goed.. maar dat jongetje kwam steeds terug.. en zat aan de hond en zn ouders zeiden niets! Toen hadden ze al op eengegeven moment gevraagd of hij misschien de hond met rust wilde laten, omdat hij best moe was van de wandel en het zwemmen in de zee.. Jongetje ging stug door en begon ook zand te gooien naar de hond.. Ze hebben toen zijn ouders aangesproken of hij de hond misschien met rust kon laten... weet niet precies wat erdaarna echt gebeurd is want ik was er niet bij.. maar schijnt toch dat dat ventje terug is gekomen en iets bij de hond heeft gedaan, waarop de hond dacht: En nu is het klaar!Ja het jongetje is gebeten en de baasjes moesten toch de hond laten inslapen...

Nanna schreef:

JoyJip schreef:Vraag me even af wat je met klapkaken bedoeld... Tis inderdaad zo dat er speciale rassen zijn, sorry toch pittbulls, staffords.. die ineens uit het niets kunnen uithalen!Heb ook kennis met pitbull, echt een lief beest!Klapkaken begrijp ik niet..Hoop niet het vast pakken en niet los kunnen laten?! Das dus niet waar!

Niet kunnen loslaten is inderdaad niet waar. Maar niet wíllen loslaten is net zo vervelend hoor.
En aangezien zij de enige rassen zijn waarbij de bazen (hopelijk toch) een breakstick bij zich dragen om ze van hun slachtoffertjes los te wrikken geeft al aan dat ze niet dezelfde vechttechniek hebben als uw doorsnee labrador.

Ja mijn hond was vorig jaar gepakt, grote herder maar echt een schijterd;) en die hond liet dus ook echt niet los!! Maar toen werd me verteld in die hond zijn neus te knijpen!..Weet niet of dat zo is want niet meer meegemaakt, maar dan schijntie zn bek open te doen..

JoyJip schreef:Niet mee eens!! heb kennis die had ook een hond en dan gaat het nu even niet om het ras.. Ze waren met hun hond op het strand, er was toen ook een jong mannetje die eerst vroeg of hij de hond mocht aaien, dat was goed.. maar dat jongetje kwam steeds terug.. en zat aan de hond en zn ouders zeiden niets! Toen hadden ze al op eengegeven moment gevraagd of hij misschien de hond met rust wilde laten, omdat hij best moe was van de wandel en het zwemmen in de zee.. Jongetje ging stug door en begon ook zand te gooien naar de hond.. Ze hebben toen zijn ouders aangesproken of hij de hond misschien met rust kon laten... weet niet precies wat erdaarna echt gebeurd is want ik was er niet bij.. maar schijnt toch dat dat ventje terug is gekomen en iets bij de hond heeft gedaan, waarop de hond dacht: En nu is het klaar!Ja het jongetje is gebeten en de baasjes moesten toch de hond laten inslapen...

tja als je het van anderen laat afhangen of er aan je hond gezeten wordt heb je wel kans dat dat op een gegeven moment niet meer goed gaat natuurlijk.
als die kennis niet kon verhinderen dat dat kind de hond lastig viel had ie ook weg kunnen gaan, dan had ie in elk geval zijn hond nog gehad.

ik begrijp werkelijk niet dat mensen het zo ver laten komen en al zeker niet als ze zelf al zagen aankomen dat het wel eens mis zou kunnen gaan.

renee-uk schreef:

JoyJip schreef:Niet mee eens!! heb kennis die had ook een hond en dan gaat het nu even niet om het ras.. Ze waren met hun hond op het strand, er was toen ook een jong mannetje die eerst vroeg of hij de hond mocht aaien, dat was goed.. maar dat jongetje kwam steeds terug.. en zat aan de hond en zn ouders zeiden niets! Toen hadden ze al op eengegeven moment gevraagd of hij misschien de hond met rust wilde laten, omdat hij best moe was van de wandel en het zwemmen in de zee.. Jongetje ging stug door en begon ook zand te gooien naar de hond.. Ze hebben toen zijn ouders aangesproken of hij de hond misschien met rust kon laten... weet niet precies wat erdaarna echt gebeurd is want ik was er niet bij.. maar schijnt toch dat dat ventje terug is gekomen en iets bij de hond heeft gedaan, waarop de hond dacht: En nu is het klaar!Ja het jongetje is gebeten en de baasjes moesten toch de hond laten inslapen...

tja als je het van anderen laat afhangen of er aan je hond gezeten wordt heb je wel kans dat dat op een gegeven moment niet meer goed gaat natuurlijk.
als die kennis niet kon verhinderen dat dat kind de hond lastig viel had ie ook weg kunnen gaan, dan had ie in elk geval zijn hond nog gehad.

ik begrijp werkelijk niet dat mensen het zo ver laten komen en al zeker niet als ze zelf al zagen aankomen dat het wel eens mis zou kunnen gaan.

Ja dat dacht ik ook wel ergens..Dit is wat ik tot nu weet en gehoord heb, durf ook nog niets erover te vragen

renee-uk schreef:

JoyJip schreef:Niet mee eens!! heb kennis die had ook een hond en dan gaat het nu even niet om het ras.. Ze waren met hun hond op het strand, er was toen ook een jong mannetje die eerst vroeg of hij de hond mocht aaien, dat was goed.. maar dat jongetje kwam steeds terug.. en zat aan de hond en zn ouders zeiden niets! Toen hadden ze al op eengegeven moment gevraagd of hij misschien de hond met rust wilde laten, omdat hij best moe was van de wandel en het zwemmen in de zee.. Jongetje ging stug door en begon ook zand te gooien naar de hond.. Ze hebben toen zijn ouders aangesproken of hij de hond misschien met rust kon laten... weet niet precies wat erdaarna echt gebeurd is want ik was er niet bij.. maar schijnt toch dat dat ventje terug is gekomen en iets bij de hond heeft gedaan, waarop de hond dacht: En nu is het klaar!Ja het jongetje is gebeten en de baasjes moesten toch de hond laten inslapen...

tja als je het van anderen laat afhangen of er aan je hond gezeten wordt heb je wel kans dat dat op een gegeven moment niet meer goed gaat natuurlijk.
als die kennis niet kon verhinderen dat dat kind de hond lastig viel had ie ook weg kunnen gaan, dan had ie in elk geval zijn hond nog gehad.

ik begrijp werkelijk niet dat mensen het zo ver laten komen en al zeker niet als ze zelf al zagen aankomen dat het wel eens mis zou kunnen gaan.

Dat snap ik inderdaad ook niet.

Ik had dat jongetje trouwens wel wat krachtdadiger weggestuurd en de ouders wat nadrukkelijker aangesproken als hij terug zou komen.
En dan voor dat jongetje de kans zou hebben de hond aan te raken.

JoyJip schreef:Niet mee eens!! heb kennis die had ook een hond en dan gaat het nu even niet om het ras.. Ze waren met hun hond op het strand, er was toen ook een jong mannetje die eerst vroeg of hij de hond mocht aaien, dat was goed.. maar dat jongetje kwam steeds terug.. en zat aan de hond en zn ouders zeiden niets! Toen hadden ze al op eengegeven moment gevraagd of hij misschien de hond met rust wilde laten, omdat hij best moe was van de wandel en het zwemmen in de zee.. Jongetje ging stug door en begon ook zand te gooien naar de hond.. Ze hebben toen zijn ouders aangesproken of hij de hond misschien met rust kon laten... weet niet precies wat erdaarna echt gebeurd is want ik was er niet bij.. maar schijnt toch dat dat ventje terug is gekomen en iets bij de hond heeft gedaan, waarop de hond dacht: En nu is het klaar!Ja het jongetje is gebeten en de baasjes moesten toch de hond laten inslapen...

Ik ben het met je eens dat de eigen ouders de kinderen moeten opvoeden, ook het omgaan met dieren. Ik zou op een gegeven moment wel echt kwaad worden op het kind als niet-ouder zijnde, (blijf van m'n hondje af, want als hij het moe is kan hij gaan bijten!!) maar dan nog

JoyJip schreef:Niet mee eens!! heb kennis die had ook een hond en dan gaat het nu even niet om het ras.. Ze waren met hun hond op het strand, er was toen ook een jong mannetje die eerst vroeg of hij de hond mocht aaien, dat was goed.. maar dat jongetje kwam steeds terug.. en zat aan de hond en zn ouders zeiden niets! Toen hadden ze al op eengegeven moment gevraagd of hij misschien de hond met rust wilde laten, omdat hij best moe was van de wandel en het zwemmen in de zee.. Jongetje ging stug door en begon ook zand te gooien naar de hond.. Ze hebben toen zijn ouders aangesproken of hij de hond misschien met rust kon laten... weet niet precies wat erdaarna echt gebeurd is want ik was er niet bij.. maar schijnt toch dat dat ventje terug is gekomen en iets bij de hond heeft gedaan, waarop de hond dacht: En nu is het klaar!Ja het jongetje is gebeten en de baasjes moesten toch de hond laten inslapen...

Ik had dat kutkind een rotschop gegeven en over m'n lijk dat ik m'n hond zou laten inslapen. Wat is dat van achterlijk iets?! Als ik thuis een koe of paard aan z'n staart trek en ik krijg een trap in m'n kloten is het m'n eigen domme schuld. Dan is de koe of het paard toch ook niet "opeens" gevaarlijk?! Als kind ben ik ook wel eens gebeten door een hond omdat ik zelf zo dom was om bij een vreemde hond in de mand te gaan zitten. Eigen schuld dikke bult! En niemand die het hond kwalijk nam uiteraard.
Tegenwoordig lopen er zoveel achterlijke lui rond met onopgevoede schijtkinderen die denken dat ze alles kunnen maken en niet het IQ hebben om eens fatsoenlijk na te denken over de consequenties van hun gedrag.

Kitsune schreef:
Ik had dat kutkind een rotschop gegeven en over m'n lijk dat ik m'n hond zou laten inslapen. Wat is dat van achterlijk iets?! Als ik thuis een koe of paard aan z'n staart trek en ik krijg een trap in m'n kloten is het m'n eigen domme schuld. Dan is de koe of het paard toch ook niet "opeens" gevaarlijk?! Als kind ben ik ook wel eens gebeten door een hond omdat ik zelf zo dom was om bij een vreemde hond in de mand te gaan zitten. Eigen schuld dikke bult! En niemand die het hond kwalijk nam uiteraard.
Tegenwoordig lopen er zoveel achterlijke lui rond met onopgevoede schijtkinderen die denken dat ze alles kunnen maken en niet het IQ hebben om eens fatsoenlijk na te denken over de consequenties van hun gedrag.

Hearhear!!

Als mijn kinderen zoiets deden zou ik ook zeggen, eigen schuld, dikke bult. Mijn kinderen doen WEL eens iets verkeerd, dat kan ik van veel andere ouders niet zeggen...die zeggen altijd: Die van mij doet dat niet, of, ik geloof mijn kind "no matter what".... Toen ik kind was kon ik nog straf erbij krijgen ook nog eens....