Het HondenForum

Nogmaals bedankt iedereen! Volgens mij hebben we min of meer besloten de pup gewoon lekker te houden. Ik heb er weinig moeite mee om in te leveren voor de hond, ALS ik dan maar wel af en toe (thuis/binnen) tot rust kan komen. Eerlijk gezegd: de pup doet weinig anders (fout) dan gewoon pup zijn. Wij zijn het zelf die veel stress hebben, waarschijnlijk door de combinatie van allerlei zaken die bij elkaar komen. Ze is ook niet zozeer lastig als wel time consuming. Waar ik me het meest aan erger is het opspringen, op de bank springen, liever een kabeltje opeten ipv een speciaal gekocht hondenspeeltje, etc. Toch is dat eigenlijk normaal puppengedrag en is het aan ons Leo goed op te evoeden. En iemand schreef dat wij het openingsbericht schreven in de "heat of the moment". Dat denk ik nu ook ja...

Leo heeft vannacht weer in de bench geslapen, ik vraag me overigens af of ze niet het kleed opeet want ik zie overal stukjes liggen en ze heeft kotsneigingen, althans, ze maakt kots geluiden. Komt (nog) niks uit, maar goed. Dat is op dit moment mijn grootste zorg... Kleedje weghalen? Mijn vriendin denkt dat ze lekkerder ligt en slaapt en zich prettiger voelt in de bench MET het kleedje... Hmmm....

Nou ja, we gaan ervoor en hopelijk wordt ze ooit wat rustiger voor deze toch wel veeleisende honden bezitters. Aan Leo zelf ligt het iig niet denken we... Ligt gewoon aan ons... Overigens vinden we het ook wel heel vaak heel leuk hoor! Maar achteraf gezien, ik ben vrij lui, game graag, hebben sowieso veel tijd voor ons zelf nodig. We hebben het gewoon een klein beetje onderschat. Maar ze hoort er nu toch ook al wel weer bij....... Bedankt voor jullie adviezen enzo... Fijn te lezen dat het herkenbaar was/is. Ik ga nu Leo maar 's uitlaten!

Met kleedje in de bench ligt lekkerder, maar niet als hij het opvreet.
Wat je als vervanging zou kunnen doen is een precies op maat gesneden stuk tapijt neerleggen in de benchbak.
Daar vreten dergelijke "vreters" veel minder aan omdat het strak blijft liggen.

Ik wens je succes

Ik zou het kleedje weg halen. Dat komt wel weer als hij niets meer op eet. Dit zou ik gevaarlijk vinden.
Overigens vind ik het wel heel mooi van jullie dat jullie het bij jezelf zoeken ipv de pup de schuld te geven. Dat lees ik ook nogal eens.

Succes, er komen betere tijden hoor. Nu kost het bergen energie en tijd. Maar als ze eenmaal weten waar ze aan toe zijn wordt alles rustiger. Dan kost een hond nóg wel tijd. Maar ben je er niet meer achteraan aan het rennen omdat hij weer eens iets in zijn bek heeft wat niet mag

Daisy@ schreef:Ik zou het kleedje weg halen. Dat komt wel weer als hij niets meer op eet. Dit zou ik gevaarlijk vinden.
Overigens vind ik het wel heel mooi van jullie dat jullie het bij jezelf zoeken ipv de pup de schuld te geven. Dat lees ik ook nogal eens.

Succes, er komen betere tijden hoor. Nu kost het bergen energie en tijd. Maar als ze eenmaal weten waar ze aan toe zijn wordt alles rustiger. Dan kost een hond nóg wel tijd. Maar ben je er niet meer achteraan aan het rennen omdat hij weer eens iets in zijn bek heeft wat niet mag

Over dat onderdeel gesproken ...................
Laat hem alles aan jou geven wat hij oppakt in ruil voor iets heel lekkers.
Dan heb je een dubbel voordeel.
Je weet wat hij te pakken heeft en als je het goed en enthousiast oplost met wat lekkers van jou heb je minder kans dat hij iets slechts opvreet.

ranetje schreef:

Daisy@ schreef:Ik zou het kleedje weg halen. Dat komt wel weer als hij niets meer op eet. Dit zou ik gevaarlijk vinden.
Overigens vind ik het wel heel mooi van jullie dat jullie het bij jezelf zoeken ipv de pup de schuld te geven. Dat lees ik ook nogal eens.

Succes, er komen betere tijden hoor. Nu kost het bergen energie en tijd. Maar als ze eenmaal weten waar ze aan toe zijn wordt alles rustiger. Dan kost een hond nóg wel tijd. Maar ben je er niet meer achteraan aan het rennen omdat hij weer eens iets in zijn bek heeft wat niet mag

Over dat onderdeel gesproken ...................
Laat hem alles aan jou geven wat hij oppakt in ruil voor iets heel lekkers.
Dan heb je een dubbel voordeel.
Je weet wat hij te pakken heeft en als je het goed en enthousiast oplost met wat lekkers van jou heb je minder kans dat hij iets slechts opvreet.

En dat werkt echt! Een vriendin van me heeft haar hond zo geleerd haar sleutels te nemen ! Je moet wel opletten want een andere vriendin van me deed dit ook maar nu gaat de hond papieren uit de boekentas van de kinderen halen voor een snoepje!

JayAloha schreef:Nogmaals bedankt iedereen! Volgens mij hebben we min of meer besloten de pup gewoon lekker te houden. Ik heb er weinig moeite mee om in te leveren voor de hond, ALS ik dan maar wel af en toe (thuis/binnen) tot rust kan komen. Eerlijk gezegd: de pup doet weinig anders (fout) dan gewoon pup zijn. Wij zijn het zelf die veel stress hebben, waarschijnlijk door de combinatie van allerlei zaken die bij elkaar komen. Ze is ook niet zozeer lastig als wel time consuming. Waar ik me het meest aan erger is het opspringen, op de bank springen, liever een kabeltje opeten ipv een speciaal gekocht hondenspeeltje, etc. Toch is dat eigenlijk normaal puppengedrag en is het aan ons Leo goed op te evoeden. En iemand schreef dat wij het openingsbericht schreven in de "heat of the moment". Dat denk ik nu ook ja...

Leo heeft vannacht weer in de bench geslapen, ik vraag me overigens af of ze niet het kleed opeet want ik zie overal stukjes liggen en ze heeft kotsneigingen, althans, ze maakt kots geluiden. Komt (nog) niks uit, maar goed. Dat is op dit moment mijn grootste zorg... Kleedje weghalen? Mijn vriendin denkt dat ze lekkerder ligt en slaapt en zich prettiger voelt in de bench MET het kleedje... Hmmm....

Nou ja, we gaan ervoor en hopelijk wordt ze ooit wat rustiger voor deze toch wel veeleisende honden bezitters. Aan Leo zelf ligt het iig niet denken we... Ligt gewoon aan ons... Overigens vinden we het ook wel heel vaak heel leuk hoor! Maar achteraf gezien, ik ben vrij lui, game graag, hebben sowieso veel tijd voor ons zelf nodig. We hebben het gewoon een klein beetje onderschat. Maar ze hoort er nu toch ook al wel weer bij....... Bedankt voor jullie adviezen enzo... Fijn te lezen dat het herkenbaar was/is. Ik ga nu Leo maar 's uitlaten!

Toch wel een fijn berichtje. Ik hoop dat het je lukt om de tijd te nemen.
Je weet dus dat het niet aan je pup ligt maar zuiver aan je zelf.
Met een pup kun je gewoonweg niet lui zijn. Energievreters zijn het.
Hopelijk ga je wat met de adviesen die hier gegeven worden doen.
Heel veel succes.

het kan de manier van schrijven zijn, maar bij mij komt ts nog steeds niet over als een gelukkige hondenbezitter.
maar hopelijk zie ik dat verkeerd of verandert het nog.

kleedje zou ik maar weghalen, het zal niet het eerste hondje zijn dat bij de da terecht komt vanwege een darmverstopping.
ranetjes tip van dat op maat gesneden stuk tapijt is een goeie en het ruilen aanleren ook

renee-uk schreef:het kan de manier van schrijven zijn, maar bij mij komt ts nog steeds niet over als een gelukkige hondenbezitter.
maar hopelijk zie ik dat verkeerd of verandert het nog.

zo komt het bij mij ook niet over maar ja...ik was helemaal in love toen Nilsson nog een puppy was.
Wij hebben de eerste nacht wakker gelegen.....hopende dat hij een piepje oid gaf zodat wij een goed excuus hadden om naar hem toe te gaan
Voor ons was de puppytijd geweldig maar ik begrijp dat niet iedereen het een geweldige tijd vond/vind.

Geniet van Leo...voor je het weet is hij ouder en dan gaan ( helaas ) die puppystreken eraf

Het kleedje wat je nu hebt zou ik weghalen. Misschien dat de pup een ander type kleedje niet stuk maakt? Hondendekentjes werden hier vaak kapotgemaakt, fleecekleedjes (gewoon van die goedkope) hier niet.

renee-uk schreef:het kan de manier van schrijven zijn, maar bij mij komt ts nog steeds niet over als een gelukkige hondenbezitter.
maar hopelijk zie ik dat verkeerd of verandert het nog.

Nee dat ligt niet aan jou hoor, dat gevoel heb ik nl ook.

Ik ben een puppenmens maar ik heb vaak gedreigd de jongste telg het raam uit te gooien. Onze langhaar was wel heerlijk rustig en weinig veeleisend maar dat kwam meer omdat we hem goed moe maakten. Een jachthond ( of welke hond dan ook) dagelijks 4 uur in een bench zetten vind ik echter persoonlijk gewoon niet kunnen. Als dat noodzakelijk blijkt zou ik echt een andere plek voor je hond zoeken, een waar hij heerlijk door de bossen kan rennen en hond zijn.
Het is niet nodig om een jacht-of andere cursus te doen om een jachthond gelukkig te maken, maar hij moet wel de kans krijgen te doen wat hij het liefste doet. Ik heb het gevoel dat hij bij jullie niet op zijn plaats is omdat jullie hem dat nooit zullen kunnen bieden.

Hoewel ik in het vervolg voor ene herplaatser zal gaan (uit idealisme) vind ik de puppytijd echt prachtig, een tijd die zo voorbij is.

Jion schreef: keken mama-cavia en ik elkaar aan en ik zwéér dat we allebei tegelijk een zucht van opluchting slaakten.

Ik zie het zo voor mij.

Kleedje zou ik ook weg halen klinkt niet goed.
En die puppycursus... lange adem hebben, mijn puppenkind (14 bijna 15 wk) heeft ook nog volop aandacht voor alles zolang ik het maar niet ben de meeste puppen hebben volop aandacht voor de baas (en dan zit ik nog op een hondenschool waar het merendeel powerdogs op zitten afdeling niet luisterend). Vind het ook niet alles maar ik weet waar we uiteindelijk uitkomen en dat is alles meer dan waard.

Ik heb nog niet alles gelezen in dit topic maar wil toch graag alvast even reageren.
Ik heb Stewie nu zo'n anderhalf jaar hij word in januari 2 jaar.
Het eerste half jaar is echt een hel geweest met hem en dan niet kwa zindelijk zijn want dat was meneer met 9 weken, alleen zijn ging ook vrij snel heel goed. Maar meneer ging met alles een strijd aan en maakte overal een strijd van. Ik heb toen ook serieus overwogen om hem terug te brengen naar de fokker omdat ik erg aan mezelf en mijn vriend twijfelde. Of we het wel echt aan konden.
Uiteindelijk heb ik het de tijd gegeven en het is een heerlijke hond nu. Hij heeft zeker nog wel heel veel sturing nodig met bepaalde dingen maar hij luisterde goed en kan overal mee naar toe.
Ik raad je wel aan om een cursus te gaan doen zeker omdat dit jullie eerste hond is
Heel veel succes met maken van jullie beslissing en met de hond als jullie ervoor gaan.
Uiteindelijk komt alles goed

Stewie schreef:Ik heb nog niet alles gelezen in dit topic maar wil toch graag alvast even reageren.
Ik heb Stewie nu zo'n anderhalf jaar hij word in januari 2 jaar.
Het eerste half jaar is echt een hel geweest met hem en dan niet kwa zindelijk zijn want dat was meneer met 9 weken, alleen zijn ging ook vrij snel heel goed. Maar meneer ging met alles een strijd aan en maakte overal een strijd van. Ik heb toen ook serieus overwogen om hem terug te brengen naar de fokker omdat ik erg aan mezelf en mijn vriend twijfelde. Of we het wel echt aan konden.
Uiteindelijk heb ik het de tijd gegeven en het is een heerlijke hond nu. Hij heeft zeker nog wel heel veel sturing nodig met bepaalde dingen maar hij luisterde goed en kan overal mee naar toe.
Ik raad je wel aan om een cursus te gaan doen zeker omdat dit jullie eerste hond is
Heel veel succes met maken van jullie beslissing en met de hond als jullie ervoor gaan.
Uiteindelijk komt alles goed

Haha dit herken ik wel hoor.
Mijn vorige Parson Max was precies net zo.
Zo strijdvaardig. Ik heb s,avonds vaak moedeloos een potje zitten janken.
En dan kwam hij zo braaf bij je op schoot liggen. Kijk mij nou.
Wij zijn met hem ook naar de cursus geweest.
Maar wat een hondje had ik er aan later. Helaas veel te jong overleden.

renee-uk schreef:het kan de manier van schrijven zijn, maar bij mij komt ts nog steeds niet over als een gelukkige hondenbezitter.
maar hopelijk zie ik dat verkeerd of verandert het nog.

kleedje zou ik maar weghalen, het zal niet het eerste hondje zijn dat bij de da terecht komt vanwege een darmverstopping.
ranetjes tip van dat op maat gesneden stuk tapijt is een goeie en het ruilen aanleren ook

100% eens met Renee en mijn "gut"gevoel zegt trouwens "bieb bieb"
Dit gaat "echt" nog problemen geven (spijtig genoeg).

Ik heb al wat pups gehad, zelfs 3 tegelijk (de dalmatamixs die ik gered heb) en echt...ik heb nooit een pup gehad die meer dan een enkele keer geprobeerd heeft op te springen of in de zetel te komen... Eigenlijk als ik er nu aan denk heeft dat ooit maar 1 geprobeerd (neemt niet weg dat ze nu een eigen zetel hebben )
Nooit een pup gehad die aan kabels bijt, geen pup die tapijten eet of in schoenen bijt of wat dan ook.
Wel 1 schoenendief om hem dan te brengen zodat we er mee zouden gaan spelen

Ik vrees dat je pup wel van t kleed eet en dan vrnl. uit frustratie.
Een pup heeft ook niet genoeg aan wat wandelen.

Je moet hem ook vooral mentaal bezighouden & uitdagen (nee een speelgoedje is niet genoeg), er wat mentale spelletjes mee doen, zelfs telkens maar 5 minuutjes (x-keer/dag) en dan zal ie lekker en voldaan slapen...

Maar dit alles vergt tijd, veel meer tijd dan je misschien wil geven... en als je lui bent (zoals je zelf schrijft) dan zou ik de Leo echt nu wegdoen vooraleer ie een gefrustreerde puber wordt die nog moeilijk te herplaatsen is.

Of je komt uit je luie sofa, drukt op "stop" van die game en doet met je pup wat je zou moeten doen.
En als je nu ZUCHT bij het lezen van dit bericht...heb je het antwoord dat je zocht...Teveel moeite ! Teveel moeite !

nee hoor, we gaan er voor. We hadden gewoon ff een breakdowntje... Leo hoort er nu bij en het gaat alweer beter (met ons). Leo is one of us en we doen haar niet weg hoor. We maakten ons vooral zorgen over de werktijden. Als dat, naast onze andere frustraties ook al problemen zou gaan opleveren, ja dan zouden we echt moeten overwegen om d'r weg te doen. Gelukkig lees ik in vele berichten dat de tijden die ze alleen moet zijn op zich te doen zijn. Dat, + dat we hebben gelezen dat anderen onze gevoelens herkenden was/is voor ons meer dan genoeg reden dat we Leo houden. Dat sommigen nu denken "gaat dat wel goed", dat mag. Wij hebben er nu weer alle vertrouwen in. Dat we dan lui zijn is geen biggie. Leo gaat voor hoor!!! Bedankt allemaal! Dit topic was erg verhelderend voor ons....

nou dat klinkt al een heel stuk beter moet ik zeggen
succes met leo, vergeet vooral niet ook van haar te genieten

JayAloha schreef:nee hoor, we gaan er voor. We hadden gewoon ff een breakdowntje... Leo hoort er nu bij en het gaat alweer beter (met ons). Leo is one of us en we doen haar niet weg hoor. We maakten ons vooral zorgen over de werktijden. Als dat, naast onze andere frustraties ook al problemen zou gaan opleveren, ja dan zouden we echt moeten overwegen om d'r weg te doen. Gelukkig lees ik in vele berichten dat de tijden die ze alleen moet zijn op zich te doen zijn. Dat, + dat we hebben gelezen dat anderen onze gevoelens herkenden was/is voor ons meer dan genoeg reden dat we Leo houden. Dat sommigen nu denken "gaat dat wel goed", dat mag. Wij hebben er nu weer alle vertrouwen in. Dat we dan lui zijn is geen biggie. Leo gaat voor hoor!!! Bedankt allemaal! Dit topic was erg verhelderend voor ons....

Goed zo.
Fijn dat je dat uit de berichten hebt gepakt.

eh..Leo is een ze ?

Leo staat gewoon voor lomp en onbenullig

fijn dat ze blijft en jullie je voor honderd procent in willen zetten,veel geluk met haar!

Wat een leuke naam

Nou wat leuk, veel geluk samen! En wie weet is Leo in jullie leven gekomen om wat te werken aan die luiheid, hahaha. Elke dag buiten zijn is ook een heel goed middel tegen winterdepressie, da's ook wat waard! Had je nou al foto's erop gezet eigenlijk van Leo, of heb ik die gemist?

mooi om te lezen.

WIj noemden Nilsson ook vaak Leo....inderdaad: Lomp En Onbenullig
Geniet van haar en ik ben wel erg nieuwsgierig geworden naar haar.....foto??

JayAloha schreef:nee hoor, we gaan er voor. We hadden gewoon ff een breakdowntje... Leo hoort er nu bij en het gaat alweer beter (met ons). Leo is one of us en we doen haar niet weg hoor. We maakten ons vooral zorgen over de werktijden. Als dat, naast onze andere frustraties ook al problemen zou gaan opleveren, ja dan zouden we echt moeten overwegen om d'r weg te doen. Gelukkig lees ik in vele berichten dat de tijden die ze alleen moet zijn op zich te doen zijn. Dat, + dat we hebben gelezen dat anderen onze gevoelens herkenden was/is voor ons meer dan genoeg reden dat we Leo houden. Dat sommigen nu denken "gaat dat wel goed", dat mag. Wij hebben er nu weer alle vertrouwen in. Dat we dan lui zijn is geen biggie. Leo gaat voor hoor!!! Bedankt allemaal! Dit topic was erg verhelderend voor ons....

Fijn dat jullie inmiddels een beslissing genomen hebben en het komt vast wel in orde.
Gewoon nuchter denken en je hond af en toe uitlachen, dat brengt je al een heel eind.

Je snapt wel dat iedereen nu foto's van het rebelse pupje wil zien?

Ach, niks menselijks is ook jullie vreemd hoor. Natuurlijk is daar de romantiek van de gelukkige hondebezitter, de hond die vanaf dag 1 al met vork en mes eet bij wijze van spreken. Enfin, wij hebben ook een DSL en echt een heel gemakkelijke, een superhondje wat al 3 x in de prijzen is gevallen voor de puppycursus en de EG1 (2 x 1ste van zijn groep en 1 x 1ste van alle groepen van dit jaar) Vanaf dat we hem gingen halen hadden we het al kunnen weten, hij zat bij Jan op schoot op de achterbank, had de grootste lol en viel na 3/4 uur rijden in slaap als of hij nooit anders had gedaan dan in een auto zitten met vreemde mensen. En dat gevoel hebben we zo'n beetje bij alles wat we met hem doen, van hem vragen. Idealer kan bijna niet.

En toch, de 1ste weken heb ik soms moeten huilen, "waar zijn we aan begonnen". Ik zag overal beren op de weg en was zo'n beetje helemaal gefocused op "waar is de afwijking, fout, de misstap in de opvoeding, het is jullie schuld, je doet het niet goed" etc. etc. die maar niet kwam. Daarnaast werd ik met momenten ook helemaal gek van het forum, haha. Al die adviezen, soms zo fijn tegenstrijdig, al die geweldige verhalen, daar kon ik niet aan tippen, haha. Maar ja, ik vroeg zelf om adviezen................
Verder, ook al ben je verwend met een braaf hondje, soms zie je dat niet eens meer. Ezio heeft ook momenten dat hij op school of tijdens een wandeling loopt te kloten. Maar als ik dan zie wat het beestje allemaal kan, 11 mnd pas he'.

Ik denk dat je redelijk luxe zit met die 3 a 4 uur in de 4 dgn. Je moet eens kijken hoeveel tijd je overhoud. En als je eens echt lui bent..........ik loop wel eens met Ezio naar een weiland hier, heb zo'n ballenswieperstok en..................na zo'n half uurtje/3 kwartier is hij helemaal uitgewerkt hoor. Heeft hij gerend als een gek, allerlei oefeningen gedaan (je kunt prima EG oefeningen training met behulp van bal) en voor mij minimale inspanning. Haha.

In ieder geval heel veel succes, goede moed en vooral heel veel genieten.

Ik heb toen mijn Border Collie (nu 7 jaar) de bank volledig kapotvrat met zijn anderhalf jaar oud gezworen NOOIT meer een pup te nemen. Alleen nog welopgevoede, probleemloze honden zouden in mijn huis hun intrek mogen nemen . Wat een sloopbal op poten was dat zeg, en niet alleen de eerste paar maanden dus. Zindelijk worden vond hij ook geen strak plan. Minstens drie keer per week sloeg ik mijzelf voor mijn kop: "Hoe kon ik in godsnaam denken dat een pup leuk was?".

En jawel, vorig jaar trapte ik er opnieuw in. Ik was volledig verliefd geworden op 'the puppy from hell' . Die was met 5 weken al moeilijk, dus ik wist waar ik aan begon. Maar ook met haar heb ik op zijn tijd complete breakdowns gehad hoor, waarop ik mezelf afvroeg of ik high was toen ik hiermee instemde.

Dat hoort er allemaal gewoon bij. Vervolgens doet je hond weer iets schattigs en wind je weer helemaal om zijn schattige pluizige pootje. Je went er echt snel genoeg aan, ook als nieuwe hondenbezitter.

Hé, toch je droom maar verder de kans gegeven?
Leuk om te lezen....
Ik twijfel er niet aan dat dat goed gaat komen.
Volgens mij is het welhaast onmogelijk om met een hond te leven zonder ervan te gaan houden!
Veel plezier en ik blijf jullie verhaal volgen.

Vitalia schreef:Toch heb ik bij al onze honden gedacht (al moet ik bekennen dat het bij de eerste en de tweede het ergst was) wáárom heb ik in 's hemelsnaam een hond genomen

Ik dus niet. Geen seconde. Bij ons was het andersom. Wij vonden onszelf geen hond waard omdat de eerste 2 vroegtijdig om het leven kwamen, en we wilden dus geen hond meer. Wij waren geen hond waard, dachten we.

Maar je komt niet meer buiten, je hebt geen aanspraak meer.... Na een jaar kwam er hier toch weer een pup. En twee jaar later dan eindelijk de zó gewenste tweede hond. En natuurlijk wil ik ze wel eens achter het behang plakken hoor, maar het genot overheerst toch in ruime mate. En ik kan ze ook nog als smoes gebruiken, als we geen zin hebben in een verjaardagsfeestje aan de andere kant van het land. "Pieter komt alleen hoor, de dames zijn de hele week al zwaar verwaarloosd!"

Ik ben overigens een echt puppenmens. Doe mij ieder jaar een pupje, en gelukkiger kun je me niet maken.