Het HondenForum

Denise. schreef:Maar wat jij omschrijft is niet een hond totaal niet liggen. Je geeft om Saar en ze hoort er helemaal bij, dat is dus niet een hond totaal niet liggen. Totaal een hond niet liggen zou voor mij zijn dat je weinig voor een hond voelt, de hond niet begrijpt of dat je hem/haar gewoon niet leuk vindt.

Ja, maar ik denk dus dat die twee los van elkaar kunnen staan. Dat de hond je niet ligt hoeft voor mij helemaal niet gelijk te staan aan weinig voor de hond voelen, of de hond niet leuk vinden Een hond kan je niet liggen, en je kan een hond helemaal niet leuk vinden. Maar dat hoeft niet per se aan elkaar gekoppeld te zijn. Tenminste, niet met wat ik als "niet liggen" zie

Ik heb niet echt een voorkeur. Ondanks dat ze beide de typische border collie trekjes hebben, zijn Bayko en Cyntha toch behoorlijk verschillend qua karakter. Cyntha is een hondje dat altijd wil werken voor de baas en ook alles leuk vindt om te doen. Helaas zorgt haar gezondheid ervoor dat we niet meer alle sporten kunnen beoefenen die we vroeger deden en dat ze het bij sommige dingen rustiger aan moet doen dan ze eigenlijk zou willen. Verder is Cyntha heel erg aanhankelijk naar 'de roedel' toe en wat afstandelijker naar mensen die ze minder goed kent, hoewel ze mede doordat ze zich op dat gebied aan Bayko optrekt wel een stuk opener is dan vroeger. Ook in het contact met andere honden is ze een kat-uit-de-boom-kijker. Ze houdt er niet van als ze door vreemde honden erg lomp of overenthousiast wordt benaderd en kan dan voor zover ze daar de kans toe krijgt behoorlijk bitchy uit de hoek komen. Is ze eenmaal vriendjes met een hond dan is het goed en loopt ze te slijmen.
Bayko is voor mij heel speciaal omdat hij m'n eerste hond was/is. Een zelfstandig, eigengereid 'ik red het ook wel zonder jou'-karakter heeft ie. Iets wat me in zijn jonge jaren vaak grijze haren heeft bezorgd, maar tegenwoordig glimlach ik erom. Minder makkelijk te motiveren als Cyntha, hoewel als je eenmaal de juiste knopjes hebt gevonden Bayko ook (net als Cyntha) loeifanatiek kan zijn. Heeft ie ergens geen zin in moet je alles uit de kast halen om het van hem gedaan te krijgen, maar als ie iets echt leuk vindt dan gaat hij er ook helemaal voor en zit er soms geen rem op. Ondanks dat hij regelmatig de neiging heeft z'n eigen plan te trekken is het een ontzettende knuffelkont. Met andere volwassen reuen moet ik soms oppassen, naar teefjes en jonge honden is Bayko echter een ware charmeur. Verder ken ik werkelijk waar geen enkele hond die zo megasociaal is naar mensen. Het maakt hem ook geen bal uit of hij je kent of dat ie je voor het eerst ziet: mensen zijn leuheuk!!! Een eigenschap die ik zeer in hem kan waarderen, hoewel het soms ook wel eens een tikkie vermoeiend is
Beide honden hebben dus hun leuke en minder leuke eigenschappen, maar juist het feit dat ze allebei anders en uniek zijn maakt dat ik stapelgek op ze ben.

Moos schreef:

Denise. schreef:Maar wat jij omschrijft is niet een hond totaal niet liggen. Je geeft om Saar en ze hoort er helemaal bij, dat is dus niet een hond totaal niet liggen. Totaal een hond niet liggen zou voor mij zijn dat je weinig voor een hond voelt, de hond niet begrijpt of dat je hem/haar gewoon niet leuk vindt.

Ja, maar ik denk dus dat die twee los van elkaar kunnen staan. Dat de hond je niet ligt hoeft voor mij helemaal niet gelijk te staan aan weinig voor de hond voelen, of de hond niet leuk vinden Een hond kan je niet liggen, en je kan een hond helemaal niet leuk vinden. Maar dat hoeft niet per se aan elkaar gekoppeld te zijn. Tenminste, niet met wat ik als "niet liggen" zie

Nogmaals, wat jij omschrijft zie ik niet als een hond totaal niet liggen. Je bent prima tevreden met Saar, en ook al vind je haar saai je geeft wel om haar. Dat is toch niet een hond totaal niet liggen? Ik leg uit wat ik een hond totaal niet liggen vind, jij en Saar voldoen niet echt aan die beschrijving

Denise. schreef:

Moos schreef:

Denise. schreef:Maar wat jij omschrijft is niet een hond totaal niet liggen. Je geeft om Saar en ze hoort er helemaal bij, dat is dus niet een hond totaal niet liggen. Totaal een hond niet liggen zou voor mij zijn dat je weinig voor een hond voelt, de hond niet begrijpt of dat je hem/haar gewoon niet leuk vindt.

Ja, maar ik denk dus dat die twee los van elkaar kunnen staan. Dat de hond je niet ligt hoeft voor mij helemaal niet gelijk te staan aan weinig voor de hond voelen, of de hond niet leuk vinden Een hond kan je niet liggen, en je kan een hond helemaal niet leuk vinden. Maar dat hoeft niet per se aan elkaar gekoppeld te zijn. Tenminste, niet met wat ik als "niet liggen" zie

Nogmaals, wat jij omschrijft zie ik niet als een hond totaal niet liggen. Je bent prima tevreden met Saar, en ook al vind je haar saai je geeft wel om haar. Dat is toch niet een hond totaal niet liggen? Ik leg uit wat ik een hond totaal niet liggen vind, jij en Saar voldoen niet echt aan die beschrijving

Maar ook een hond die je totaal niet ligt, daar kan je echt wel wat voor voelen.
Taro is een hond waar ik niets mee kan. Ik ben gewoon niet geschikt voor hypergevoelige honden. Maar ik hou wel van die hond. Ook al denk ik vaak klojo doe eens normaal. Maar ik kan intens genieten van hem als hij met Rowan aan het spelen is, geniet van het varen op de boot.

ik vraag het mij soms af.. wat betekenen ze nu voor mij .. ? en houd ik nou van een meer dan van de ander..?
Bel, mijn eerste hond, wat heb ik de eerste jaren grijze haren van haar gekregen.. en het was niet altijd makkeljik met haar..ik moest heel veel leren.. maar nu is ze 10 jaar oud.. en leer ik ontzettend veel van haar.. zij heeft de laatste jaren een heel speciale plek in mijn hart... en ik besef dat ik ontzettend veel van haar houd... mijn wijse kameraad.. mijn roedelleidster..mijn wegwijzer...mijn speciale hond...
Teun , mijn tekkel , als kind had ik een tekkel dus als ik later groot was .. zou er weer een tekkel komen.. Teun kwam als 1 jarige hond bij mij. angstig.. niet gesocialiseerd.. en alles eng vond.... ik houd van hem omdat hij mij vertrouwde.. zo gegroeid is... zo gelukkig is.. en zo heerlijk tegen mij aan kan liggen.. en het genieten is om te zien hoe hij is geworden... een bijzondere band heb ik met hem.
Zusje, kwam onverwacht ,, als pup bij mij.. een kadootje..een feest van een hondje. altijd blij.. kindervriend van jewelste.. van haar moet je houden,maar ook een eigenwijs monster.. die weg kon lopen.. dus heb haar ook verwenst.. maar altijd zo blij als ze weer kwam.. een gouden hondje..daar moet je van houden of je wilt of niet..
sinds 1 1/2 jaar 2 oude kwetsbare herplaats tekkels erbij....
Sinjoor, 12 jaar.. oud hernia patient.. zat alleen in een kennel , incontinent, kon nauwelijks lopen.. ik heb hem gehaald met het gevoel.. die hond mag hier zijn oude dag krijgen.. elke dag dat hij hier is.zonder pijn.. en ongemak is voor hem een feest..hij slaapt veel. is heel tevreden en als ik hem zo zie.. dan ben ik ook blij en gelukkig. Ik hou van om om hem zo tevreden te zien ;hij eist niets.. is gelukkig.. alleen het dweilen als hij weer ongelukje heeft.. dat is wat minder..
Zsa zsa..11 jaar..hart patiente..en sinds kort ook longpatiente. maar wat een hond met een wil. de kleinste hier in huis. maar met de grootste wil.. wat zij wil.. dat gebeurd..eist aandacht.. en zo gek op haar kameraad Sinjoor , die 2 zijn zo verschillend maar liggen altijd samen..Zsa zsa, gek word ik met tijde van haar. maar zo'n geweldig leuk hondje.. daar houd ik ook van..
dus of ik nu van een minder houd... of van de ander meer ??? ik weet het niet.. zij raken mij allemaal op hun eigen manier..geven allemaal veel.. en zo houd ik van ze...
en moet er niet aan denken om een keus te moeten maken..

Ik heb een tijdje twee honden gehad en met allebei had ik iets eigens, niet een voorkeur voor een, maar gewoon met de 1 dit en met de ander dat.
Ik krijg met Van Gils nooit dat wat ik met Baco had, of dat wat ik met DuCain had, maar hij is me zeker niet minder lief, wel op een andere manier, maar zo geïntegreerd in mijn leven
Ik hoop dat hij stok en stok oud wordt bij me

Ik hou van alle 4 mijn honden evenveel en zou voor allen door het vuur gaan, maar qua karakter spreken Nikos, mijn ex-zwervertje uit Griekenland en Laika, de galgo-mix mij het meest aan. Vooral met Nikos heb ik een heel speciale band en hij is zo vreselijk makkelijk en lief, daar moet je gewoon wel van houden. Bovendien heeft hij mij uitgekozen en dat laat hij merken ook Laika is pas een paar maanden hier, maar ook haar karakter vind ik erg fijn. Dus ja, ik heb wel een voorkeur qua karakter. Maar verder zou ik van alle 4 evenveel verdriet hebben als er wat gebeurt, ze hebben allemaal iets speciaals.

Nanna schreef:Van de week hoorde ik van een mevrouw die een kruising spinone heeft. Het beest jaagt en loopt weg, luistert niet, is lomp en vernielt alles.
Ze had tegen haar vriendin (waar ik het verhaal dus van hoorde) gezegd "ik wou dat dat beest aangereden werd, dan heb je er even verdriet van maar dan ben je er tenminste wel vanáf". Tsja.
IK zou dan toch opteren voor herplaatsen. het is helemaal geen schande als je erachter komt dat jij en je hond op de één of andere manier een mismatch zijn, dat komt ook in de beste huwelijken voor

Nou, als ik zo'n hond was met zo'n bazin, liep ik ook weg en luisterde ik zeker niet naar haar. Wat afschuwelijk zeg!

Sita schreef:
Maar ook een hond die je totaal niet ligt, daar kan je echt wel wat voor voelen.
Taro is een hond waar ik niets mee kan. Ik ben gewoon niet geschikt voor hypergevoelige honden. Maar ik hou wel van die hond. Ook al denk ik vaak klojo doe eens normaal. Maar ik kan intens genieten van hem als hij met Rowan aan het spelen is, geniet van het varen op de boot.

Tsja ik vind dat dus niet een hond totaal niet liggen. Je geeft toch om hem en kan ook van hem genieten

Nanna schreef:Van de week hoorde ik van een mevrouw die een kruising spinone heeft. Het beest jaagt en loopt weg, luistert niet, is lomp en vernielt alles.
Ze had tegen haar vriendin (waar ik het verhaal dus van hoorde) gezegd "ik wou dat dat beest aangereden werd, dan heb je er even verdriet van maar dan ben je er tenminste wel vanáf". Tsja.
IK zou dan toch opteren voor herplaatsen. het is helemaal geen schande als je erachter komt dat jij en je hond op de één of andere manier een mismatch zijn, dat komt ook in de beste huwelijken voor

Nou dat is wel heel erg een hond niet liggen In dit soort gevallen zou ik inderdaad absoluut voor herplaatsen kiezen, wat hebben die twee nou aan elkaar Maar er ligt vaak toch een soort taboe op herplaatsen. Dat kan niet, dat mag niet, en dat doe je niet

Wilma, mag ik even los van deze discussie je een compliment geven over je TATRA site.
Prachtig, overzichtelijk en erg leerzaam. Dankjewel voor deze site waar ik toch weer zaken heb opgestoken over je prachtige ras!!

Samara zag ik en die zat direkt in mijn hele ziel en zaligheid.. met Bowie heeft dat echt moeten groeien... met Samara kan ik alleen maar wandelen en een klein beetje interactie hebben maar toch is dat echt mijn hond, Bowie kan ik alles mee en doe erg leuke dingen mee....en is echt mijn hond geworden.
Al mijn dieren zijn mij even lief al is het vanuit een andere basis.
Met Bowie was de klik er pas echt na een jaar of 2.. daar heb ik echt aan moeten wennen... maar zolang een hond niet mens of hond agressief is dan gaat deze nooit meer de deur uit... en eigenlijk alles wat hier binnen komt blijft want daar ga je van houden.

Altijd de oudste. Daar heb ik de langste relatie mee, die gedraagt zich het best.

L

Dieber is in alles helemaal mijn hond, een knuffelmeisje, mooi, actief, sportief. Gewoon een droomhond. In het begin toen ze als pupje van 8 weken hier kwam wonen had ik wat moeite om echt een band met haar op te bouwen. Bedan was mijn soulmate, mijn alles en als hij niet was overleden was Dieber nooit in mijn leven gekomen. Zij nam in het begin gevoelsmatig zijn plek in. Ondertussen heeft ze haar eigen plekje in mijn hart, naast het plekje dat haar halfbroer voor altijd bezet houdt.

Daan is bijna alles wat ik niet in een hond zoek maar hij is mijn Daan. Hoewel ik met Dieber veel meer kan zit Daan dieper in mijn hart. Hij is mijn eerste eigen hond, heeft een enorme kop erop zitten. Ik voel meteen als er iets met hem is ook al zit hij 200 km verder op.
Mijn Daan, mijn etterbakkie, mijn niet sportieve Daan, niet knuffelhond maar wel mijn Daan.

kiki78 schreef:Dieber is in alles helemaal mijn hond, een knuffelmeisje, mooi, actief, sportief. Gewoon een droomhond. In het begin toen ze als pupje van 8 weken hier kwam wonen had ik wat moeite om echt een band met haar op te bouwen. Bedan was mijn soulmate, mijn alles en als hij niet was overleden was Dieber nooit in mijn leven gekomen. Zij nam in het begin gevoelsmatig zijn plek in. Ondertussen heeft ze haar eigen plekje in mijn hart, naast het plekje dat haar halfbroer voor altijd bezet houdt.

Daan is bijna alles wat ik niet in een hond zoek maar hij is mijn Daan. Hoewel ik met Dieber veel meer kan zit Daan dieper in mijn hart. Hij is mijn eerste eigen hond, heeft een enorme kop erop zitten. Ik voel meteen als er iets met hem is ook al zit hij 200 km verder op.
Mijn Daan, mijn etterbakkie, mijn niet sportieve Daan, niet knuffelhond maar wel mijn Daan.

goed beschreven voor jezelf en herkenbaar ook al is er geen vergelijk.

Diesel is mijn allereerste eigen hond.. Die ligt overal waar ik lig, gaat waar ik ga..

Maar met Boy heb ik ook een hele aparte band. Als ik niet lekker in mijn vel zit lijkt hij dat te voelen en komt heel zorgzaam naar me toe.. Hij begint me ook echt meer te knuffelen dan.

Zo hebben boy en ik ook een heel ritueel voor het slapen gaan. Op de plaats. Brokje erin en nog even uitgebreid kussen.
Diesel is enorm jaloers, maar weet dat hij hier niets tegen kan doen en gaat altijd maar een beetje beteuterd bij de trap zitten. Terwijl hij zich daarna boven in mijn armen gooit!


Zo noem ik diesel mijn kind en boy mijn puppy..

Alhoewel Jakko niet van pup af aan bij mij is, heeft die hond toch nét een specialer plekje in mijn hart, wat niet wegneemt dat ik ook ontzettend veel van Lola hou.
Maar Jakko , dat is mijn grote knuffelbeer..

Nanna schreef:

Denise. schreef:

Nanna schreef:Va
Ze had tegen haar vriendin (waar ik het verhaal dus van hoorde) gezegd "ik wou dat dat beest aangereden werd, dan heb je er even verdriet van maar dan ben je er tenminste wel vanáf". Tsja.

Nou dat is wel heel erg een hond niet liggen In dit soort gevallen zou ik inderdaad absoluut voor herplaatsen kiezen, wat hebben die twee nou aan elkaar Maar er ligt vaak toch een soort taboe op herplaatsen. Dat kan niet, dat mag niet, en dat doe je niet

Ik vind dat getuigen van een raar soort "heiligheid" (IK doe dat niet ). Wat hebben die twee nou aan elkaar? En wie weet hoe goed zo'n beest bij iemand die er wellicht veel meer mee doet tot zijn recht zou komen.

Juist het drama en het ongelukkig zijn geeft aan hoe een grote dieren vriend en oneindige liefde je wel niet op kan brengen.
Kan ook een doel op zich zijn hoor.
En mensen hebben altijd een doel nodig.

Denise. schreef:Ik vraag mij dan wel af of, en waarom, jullie een hond zouden houden als je er totaal geen klik mee hebt.
Als ik een hond zou hebben die mij totaal niet ligt dan zou ik toch aan herplaatsen denken. En dan naar een baas waar de klik wel mee is. Lijkt mij wel zo eerlijk naar de hond toe.

Maar als je met een van de twee een grotere klik voelt, betekent het toch niet dat je dus totaal geen klik met de ander hebt? (zie mijn eerdere reactie bijvoorbeeld)

Cratos was mijn allesje, hij was mijn eerste eigen hond en zelfs nu hij er niet meer is mis ik hem mega en heeft hij toch altijd nog meer dan liz..
Met ivo had ik niks geen band of wat dan ook we lagen mekaar gewoon niet..
Ben wel gek op Liz en ze is mn grote steun en toeverlaat maar toch krijg ik soms ook mega de kriebels van dr en ben ik dr echt ff beu..
Of ik ooit nog een hond ga tegenkomen waar ik net zo dol en in love op ben als bij cratos betwijfel ik dan ook wel sterk..

Drie zulke verschillende honden hier in huis, omdat ik ook zoveel verschillende dingen zo leuk vind in een hond.
Dus met alledrie een hele andere band en waardeer ik ze ook alledrie om hun eigen dingetjes.
Luna, mijn Corgimeisje met haar Corgistreken en haar herderliefde voor t vrouwtje, haar ratteslimheid, haar koppie, haar aanhankelijkheid.
Delphi, haar zachte karakter, haar vele eigenaardigheden, hoe ze zo heerlijk kan genieten in het veld.
Hoe gek ze is op en met Britt.
Olaf, mijn kleine mannetje die zoveel problemen had in het begin en die zo is opgeknapt. Zijn aanhankelijkheid...die kent geen grenzen. Soms een beetje grenzeloos eigenlijk
Ook hij heeft zijn eigenaardigheden maar hij is zo mn maatje!

Ja, met het schaamrood op de kaken moet ik bekennen dat ik meer van Jan hou dan van Gina.
Wat dan weer niet inhoudt dat ik niet van Gina hou, integendeel zelfs, maar het voelt toch anders.

Ik behandel ze niet hetzelfde, maar dat heeft met bovenstaande niks te maken, meer met het feit dat het twee totaal verschillende honden zijn die allebei een andere aanpak nodig hebben.
Ik ben zelfs strenger voor Jan dan voor Gina, maar die heeft dat gewoon nodig want hoeveel ik ook van hem hou, de kachel laat ik ook door hem niet met me aanmaken
Maar het feit dat ie dat zou gaan proberen is wel weer een van de redenen waarom ik zo gek op hem ben.
Best verwarrend eigenlijk

Het geen klik met een hond hebben had ik toen ik nog in Deurne woonde met Cerva.
Ik vond haar lief hoor en het beest zat me niks in de weg, maar dat speciale dat van een willekeurige hond jouw hond maakt dat had ik niet met haar.
Herplaatsen had ik nooit gedaan, ten eerste was ze van mijn ex en die had de klik wel met haar en ten tweede was ze zo een twee-eenheid met Luca dat herplaatsen nooit bij me opgekomen is.
Ook als ex uit het verhaal verdwenen zou zijn en ik alle vier de honden gehad had, had ze lekker mogen blijven.

Danoontje powerrr schreef:

Denise. schreef:Ik vraag mij dan wel af of, en waarom, jullie een hond zouden houden als je er totaal geen klik mee hebt.
Als ik een hond zou hebben die mij totaal niet ligt dan zou ik toch aan herplaatsen denken. En dan naar een baas waar de klik wel mee is. Lijkt mij wel zo eerlijk naar de hond toe.

Maar als je met een van de twee een grotere klik voelt, betekent het toch niet dat je dus totaal geen klik met de ander hebt? (zie mijn eerdere reactie bijvoorbeeld)

Nee dat klopt. Maar dat zeg ik ook helemaal niet.

renee-uk schreef:Maar het feit dat ie dat zou gaan proberen is wel weer een van de redenen waarom ik zo gek op hem ben.
Best verwarrend eigenlijk

Nee, niet verwarrend.
Heel logisch.
Voor mij tenminste wel

Ik heb de laatste jaren maar een hond, maar daarvoor had ik wel mijn voorkeur als er meerderen liepen.
Hartstikke gek op de rest, en ik zou voor ze door het vuur gaan, maar er is er altijd één die je meer ligt.
Is met mijn katten trouwens ook zo.
De ultrarelaxte introverte wat al te slimme dikzak ligt me meer dan zijn magere en neurotische VMBO broertje, met zijn 'eerst schieten, dán pas vragen stellen' attitude.
Maar van die laatste houd ik ook zielsveel.

Het is wat mij betreft dus geen kwestie van meer houden van, maar wel een beter liggen van karakter. Een beter aansluiten, zo je wil.

Inge O schreef:

renee-uk schreef: Maar het feit dat ie dat zou gaan proberen is wel weer een van de redenen waarom ik zo gek op hem ben.
Best verwarrend eigenlijk

zie je wel dat een wartje wel bij je zou passen ?

Een dropje wartje zeker wel, maar een tackje wartje zou minder soepel gaan vrees ik

Inge O schreef: een tackje-wartje zou nochtans zeker wel iets proberen , een dropje-wartje heb ik nog sterk mijn twijfels over .

ach wie weet groei je er ook wel in, het is het overdenken waard natuurlijk

Ik kan moeilijk een voorkeur aangeven.
Tess is de laatste jaren aanhankelijker geworden en ligt eigenlijk altijd bij mij. En ondanks dat ze niet meer de jongste en de gezondste is, geniet ze enorm van wandelen, fietsen en mee mogen.
Imke kan mij soms enigszins tot wanhoop drijven. Maar voor Imke ben ik de wereld. Meer heeft ze niet nodig. Ze is mijn schaduw. En geen enkele hond knuffelt als Imke. Imke knuffelt terug. En juist omdat ze soms achter het behang moet, zijn de momenten dat het goed gaat extra waardevol.
Abby is mijn werkhondje. Die staat altijd klaar om lol te maken. Dat doet ze alleen, maar samen met mij is het nog leuker. Abby is geen knuffel hond, ze wil niet op schoot, maar ze geniet ervan als ik haar vraag bij mij te komen en haar aai. Dan vallen haar oogjes dicht......maar niet te lang, want dan wil ze weer lol maken. Om Abby kan ik lachen. Ze kan zichzelf zo grappig vermaken. Ze huppelt en ze speelt in haar eentje. En het is erg aangenaam dat ze goed luistert. Heerlijk dat een hond direct reageert als ik iets zeg.

Ja ik heb met Jack meer dan met Santha. Hoewel we Mel veel langer hadden had ik daar ook minder mee. Jack staat ook altijd klaar om met me mee tegaan, weet precies waar ik ben en is eigenlijk altijd bij me in en rond het huis. Ik zou met Jack nog weleens een week het bos in willen zou hij geweldig vinden.

Ik zou in de toekomst er graag een tweede hond bij willen, ik heb er ook regelmatig over nagedacht hoe dat dan zal gaan. Moet eerlijk bekennen dat ik best 'bang' ben dat ik bijv. meer van Semmy zal houden als van de tweede hond, nu ik jullie antwoorden heb gelezen besef ik dat dat helemaal niet raar of erg is.

Ja Shaggy zal voor mij altijd het speciaalst blijven...toen we hem en Nina nog samen hadden was dat ook zo ..ik behandel ze absoluut niet anders en ik ben stapelgek op Nina en nu ook op pfaffke ..maar Shaggy blijft speciaal..