Het HondenForum

Herplaatser met stip op 1.

Pups vind ik erg leuk en lief maar ik kan voor mezelf niet rechtvaardigen dat er een asielhond/herplaatser ergens blijft zitten omdat ik zonodig een schattig pupje wou. Dat pupje komt wel in een leuk plaatje terecht en dat kan niet van alle asieldieren worden gezegd helaas.

Maargoed, dat ligt mss ook aan de ervaringen die iemand al heeft.
Ik heb mijn hond (herplaatser) 'gekregen' terwijl ik alleen wist dat het een goldenmeisje zou zijn. En dat ze mens- en hondvriendelijk was. Nog geeneens een foto gezien. Opgehaald en bleek de allerliefste schat te zijn, ben nog steeds even verliefd .

Ik heb geloof ik helemaal niet verteld waarom ik een asielhond heb gekozen

Ik heb voor een asielhond gekozen omdat ik het een prettig idee vind om een hond uit een asiel te halen.
Ik mag graag denken dat ik Kenzo gered heb Dat is eigenlijk ook wel zo, ik denk dat als ik hem niet meegenomen had, hij binnen 2 maanden dood was geweest. En het idee dat iemand anders hem had mee genomen heb ik niet echt, hij zag er echt niet uit :N:
Ik geef graag een afdankertje een fijn thuis

De reden dat de volgende hond een pup word is omdat dat met oog op Kenzo gewoon veel makkelijker is.
Was Kenzo er niet of was hij makkelijk geweest dan was het een asielhond geworden.

Ik heb juist 1 buitenlandse herplaatser op de bank liggen waarvan ik toen ik de foto's zag en het verhaal las, zeker wist dat ik die niet wilde hebben... omdat de hond die ik had uitgekozen niet naar Nederland mocht komen en voor mijn "2e Keus" al meerdere aanvragen lagen heb ik gezegt dat ik wel zo wachten totdat ik een hond zag waar ik weer iets mee had.
2 dagen voor transport belde de stichting dat ze een hond hadden die het heel erg nodig had om in onze huiselijke situatie opgenomen teworden, lieve hond maar vreselijk veel meegemaakt.. idd de hond dus die ik echt niet wilde... heb ik een opwelling gezegt "laad maar in en laat maar komen" en ik er werkelijk nog geen seconde spijt van gehad.
De andere hebben we heel bewust uitgekozen ( jaja de pup die vriend zo graag wilde) uit een nest van 11... en jeetje wat heb ik vaak gedacht "had ik maar nooit aan een pup begonnen" mijn conclusie is.. je kan nog zoveel eisen hebben aan een hond, zo goed zoeken, bewust dat hondje uitkiezen... overal moet aangewerkt worden, de band die ik met beide honden heb is anders maar mijn 1ste buitenlandertje zit heel erg diep, en op mijn ( godzijdank) inmiddels volwassen pup ben ik stapelgek.

Ik ga voor een herplaatser, nu bezig via een herplaatssite omdat die, nouja, op mijn pad kwam en anders was het een asielhondje geworden.

Waarom? Ik heb niet zoveel met babydieren, ik vind puppies (en kittens, kuikens etc.) leuk om te zien en even te knuffelen, maar verder.. :N: Ik heb ook nog nooit een eigen hond gehad dus een hond die al opgevoed is voor me, vind ik eigenlijk wel fijn, ik zal het moeten onderhouden, maar de basis is gelegd. Bij een volwassen hond weet ik ook meteen wat voor karakter het beestje heeft, wat hij van andere honden vindt, en mensen en katten.

En het is natuurlijk een fijn idee dat je een dier wat een nieuw huis nodig heeft, dat kunt geven. Of hij nou uit het asiel komt, of daar misschien binnenkort in zou verdwijnen.

xAmberx schreef:Ik heb ook nog nooit een eigen hond gehad dus een hond die al opgevoed is voor me, vind ik eigenlijk wel fijn, ik zal het moeten onderhouden, maar de basis is gelegd.

Nou ja, dat hangt een beetje van het verleden af natuurlijk.

Ik geloof niet dat een pup een ongeschreven blad is die je helemaal zelf kan vormen. Een hond heeft een eigen karakter die je langzaam leert kennen, dat is met een pup en oudere hond ook.
Ik heb nu met beide een positieve ervaring.
Buck kwam hier toen hij 1,5 jaar was, hij was onzeker en soms bang vertoonde best moeilijk gedrag, ik haalde heel veel voldoening om hier aan te werken en onze band groeide met de week. Buck is een tophond en we zijn samen echt een team, voor mij is dit een heel bijzonder proces geweest wat ik nooit had willen missen.
Dolly kwam hier wonen toen ze 6 jaar was een lieve en stabiele hond, ze luisterde prima en heeft nooit moeilijk gedrag gehad. Ze hobbelde gewoon mee en door samen te leven kregen we vanzelf een goeie band.
Sybil hebben we vanaf pup, ze is nu 6 maanden. Ik vind het erg bijzonder om haar helemaal zien op te groeien, ik geniet ook erg van dit proces. Met haar heb ik ook een hele bijzondere band, niet alleen omdat ik ze ken vanaf pup maar meer omdat ze een karakter heeft wat me aantrekt. Een pup kost wel veel meer tijd en energie, we komen nu pas een beetje in het oude ritme

Als we ooit dus een andere hond willen dan kan het dus alle kanten uitgaan.

Danoontje powerrr schreef:

xAmberx schreef:Ik heb ook nog nooit een eigen hond gehad dus een hond die al opgevoed is voor me, vind ik eigenlijk wel fijn, ik zal het moeten onderhouden, maar de basis is gelegd.

Nou ja, dat hangt een beetje van het verleden af natuurlijk.

Verrassingen kun je natuurlijk altijd houden, dat klopt zeker. Ik zou ook niet voor een herplaatser gaan met veel (gedrags)problemen, heb ik eenvoudigweg de hondenervaring niet voor. Maar omdat er één en ander van de hond bekend is, weet je dat ook en kun je beslissen of je met een bepaalde karaktertrek kunt dealen of niet. Zo zou voor mij een hond die slecht alleen kan blijven bijvoorbeeld geen probleem zijn, maar een hond die panisch reageert op jack russels weer wel.

Wij hebben vanalles wat. Of nouja, ik dan met name. Ik heb een pleeghond, een pup en een herplaatser.
Mijn betere helft vindt het erg belangrijk dat een hond, pup of herplaatser, een stamboom heeft. Daarop loop je al snel vast als je in asiels kijkt. Ik had best een asielhondje gewild maar je bent samen en overlegt dus ook samen.
Daar is dit dus uitgekomen; samen gekozen voor een herplaatser en een pup.

Waarom een stamboom? Wat is daarvan voor jullie de meerwaarde als je niet fokt of sport?

Ik zal zelf altijd voor een pup kiezen.
Ik neem een hond voor de sport en dan heb ik niks aan een asielhond...

Je zult toch vanaf het begin de hond moeten opbouwen

Beide, mijn ex wilde nooit honden uit het asiel of uit de opvang omdat hij niet andermans ellende inhuis wilde dus toen altijd honden gehad van een fokker vandaan!

Nou ik van em af ben heb ik 3 honden uit de opvang, zou eigenlijk niet meer anders willen...wat een dankbare brave hondjes... Heb niet eens naar karakter gekeken maar gewoon als de klik er was en die is er

Misschien ooit weer een hond bij een fokker vandaan maar mn voorkeur gaat toch echt uit naar hondjes die een warm mandje zoeken!

Troewens mn poezen kwamen ook weg uit een asiel, en mn caafjes uit de opvang

Eline* schreef:Waarom een stamboom? Wat is daarvan voor jullie de meerwaarde als je niet fokt of sport?

Voor mij heeft het bij een herplaatser niet echt een meerwaarde maar Lars vindt het prettig. Dat vind ik dan verder geen probleem. Hij wil graag alsnog de achtergrond weten van een hond.

Jinx schreef:

Eline* schreef:Waarom een stamboom? Wat is daarvan voor jullie de meerwaarde als je niet fokt of sport?

Voor mij heeft het bij een herplaatser niet echt een meerwaarde maar Lars vindt het prettig. Dat vind ik dan verder geen probleem. Hij wil graag alsnog de achtergrond weten van een hond.

Achtergrond in de vorm van namen op een papier of zoek je dan ook echt uit van welke lijn de hond afstamt ed.?

Beiden heeft z'n voordelen.
Een pup is prachtig. Je zou willen dat ze nooit opgroeien, zo mooi en zo lief. MAar dat doen ze natuurlijk wel en dan gaan ze trekjes vertonen, waaronder mogelijk trekjes die je niet wil. Zoals jagen op katten of kippen bijvoorbeeld. Ik noem maar een voorbeeld.

Bij een herplaatser is vaak bekend wat er mogelijk is bij de hond, en wat niet. En vaak zijn ze ook al zindelijk, hoef je daar niet meer achter aan.

mocht je een rashond willen, maar deze zijn te duur en je wilt aan de andere kant de broodfokkers niet spekken, kun je zo'n rashond mogelijk in het asiel vinden, of stichting. Dan is er ook van alles bekend omtrent de gezondheid van zo'n hond.


Ik heb ervaring met beiden. En de ervaringen zijn in beide gevallen positief.

Omdat pups inderdaad gemakkelijker aan een goed adres komen en ik alle honden een goed tehuis gun, zou ik dan weer eerder voor een herplaatser gaan.

Hier met name herplaatsers, maar ooit komt er een pup. Ik durf het niet goed, maar Mark wil liever geen herplaatser.
Ik vind dat oude(re) honden ook een goed thuis verdienen en pups lopen er genoeg.
Vandaar mijn voorkeur voor herplaatsers.
En wat ook meespeelt, mijn herplaatsers zijn al verpest en een pup kun je zelf verpesten. Leuk, faalangst.

Wat kan een hond er nou aan doen dat hij ter herplaatsing wordt aangeboden? En dan moet ie ook nog meteen in het hokje "afgedankte honden" zeker. Nou, termen als deze doen mij juist nog meer achter mijn beslissing staan om herplaatsers een thuis te geven.

Ik heb beide mogen meemaken en pups gehad van zowel kleine rassen als van een groter ras (labrador). Maar ik ga toch voor de herplaatser.
Heb nu twee van zulke monsters rondrennen.......Senna onze lab gehaald toen ie 7 maanden was en weg moest. Moeders had em van zoonlief in de maag gesplitst gekregen terwijl zij geen hond wilde. Beestje was kaal, ondervoed en kreeg één keer per dag wat de pot schafte en dat was 9 van de 10 keer patat. Ik ging alleen maar kijken maar ik zag em en ik dacht die gaat mee no matter what. En wat een hond is het geworden... mijn maatje. We hebben al veel meegemaakt samen en ik wil em nooit meer kwijt.

Odin hebben we opgehaald als driejarige herplaatser. Diensten qua werk pasten niet meer in het schema hond dus moest ie weg. Daarvoor ging het wel prima Hij zat buiten in zijn "hok"van bouwstelmatten gemaakt en een oud stukje vloerbedekking in zijn mand
Gelukkig voor ons ging het niet meer want wij hebben er nu een schat van een hond bij. Was wel heel onderdanig en heel bang voor van alles en nog wat maar nu na twee jaar kan ik zeggen dat de echte Oodje is opgestaan

En om nog even terug te komen op het vooroordeel dat alleen maar bijters in het asiel zitten( die hoor ik vaak als argument om geen asielhond te nemen).
Volgens mij is dat dé nummer een smoes om je hond te slijten aan het asiel als je er zat van bent. Als je leest hoeveel mensen hier een asielhond hebben waarbij het de liefste hond van de wereld blijkt te zijn, dat geeft maar weer aan dat het echt een vooroordeel is.
Asielhond of herplaatser: ik zeg doen

Wij hebben Saffie vanaf pup en Boy als herplaatser, en mijn voorkeur gaat hierna weer uit naar een herplaatser. De puppentijd vond ik erg zwaar. Daarnaast heb ik geen voorkeur voor een specifiek ras, dus kan er net zo goed een hond komen die er al is.
Maar mijn vriend zou in de toekomst wel weer liever een hond vanaf pup willen, dus ik sluit het niet uit.

Jeetje wat een uitspraken:

Rommel
afdanker

Hoe krijg je die dingen geschreven.
Men o Men Ik schrijf maar niet wat ik nu denk want dan krijg ik veel rommel over me heen.

Maar wat zijn mensen soms gemeen.

Die honden kunnen er toch niks aan doen.

Gatver

xAmberx schreef:Ik ga voor een herplaatser, nu bezig via een herplaatssite omdat die, nouja, op mijn pad kwam en anders was het een asielhondje geworden.

Waarom? Ik heb niet zoveel met babydieren, ik vind puppies (en kittens, kuikens etc.) leuk om te zien en even te knuffelen, maar verder.. :N: Ik heb ook nog nooit een eigen hond gehad dus een hond die al opgevoed is voor me, vind ik eigenlijk wel fijn, ik zal het moeten onderhouden, maar de basis is gelegd. Bij een volwassen hond weet ik ook meteen wat voor karakter het beestje heeft, wat hij van andere honden vindt, en mensen en katten.

Dat was bij Jack (mijn eerste hond dus, herplaatser van toen 1,5 jaar) echt heerlijk. Hij was overduidelijk in karakter en gedrag, ik kon er eigenlijk vrij weining aan verpesten en we hebben samen heerlijk aan lopen klooien. Ik heb flink wat steken laten vallen, en sommige dingen juist wonderbaarlijk goed aangepakt, maar Jack is de ideale 'broddelhond'. Ik heb meer geleerd van hem dan hij van mij.

Veroo schreef:Ik zal zelf altijd voor een pup kiezen.
Ik neem een hond voor de sport en dan heb ik niks aan een asielhond...

Je zult toch vanaf het begin de hond moeten opbouwen

Ik bedoel het niet akelig, maar ik kan me daar gewoon helemaal niks bij voorstellen. Sporten en spelletjes en wedstrijden is natuurlijk heel erg leuk, maar ik kan me op de een of andere manier niet verplaatsen in de gedachtengang. Er blokkeert iets, en ik wilde dat ik het wel kon snappen, dus dat irriteert me aan mezelf.

Ik snap dat mensen een hond willen waarmee ze een leuke sport kunnen doen. Maar zodra die hond er is, zodra het jouw hond is, waarom blijft die sport dan zo belangrijk?

Hele rare vergelijking misschien hoor, maar je neemt toch ook geen kinders om er voetballers van te maken?

Ik snap het gewoon niet. Sorry.

Hanneke2 schreef:

Veroo schreef:Ik zal zelf altijd voor een pup kiezen.
Ik neem een hond voor de sport en dan heb ik niks aan een asielhond...

Ik snap dat mensen een hond willen waarmee ze een leuke sport kunnen doen. Maar zodra die hond er is, zodra het jouw hond is, waarom blijft die sport dan zo belangrijk?

Ik snap het gewoon niet. Sorry.

Bij een asielhond zit 9/10 geen stamboom, en die stamboom heb je wel nodig als je verder wil in sommige hondensporten. Koop je een pup bij een fokker dan heb je er een stamboom bij en heb je dus ook de mogelijkheid om verder te gaan in een sport als het jouw en je hond bevalt.
Dus als je zelf wat competitief bent aangelegd, dan is het natuurlijker leuker als je dan ook competitie kunt gaan spelen met een hond met stamboom ipv gewoon elke week enkel te kunnen gaan trainen en enkel de clubmatch te kunnen meespelen.

De 2 honden die ik nu heb zijn allebei herplaatsers. Igor heb ik wel vanaf 8 weken en Didge vanaf 11 weken, dus allebei als jonge pup. Maar ze zijn allebei toevallig op mijn pad gekomen en had dat niet gebeurt dan was ik voor een pup bij een fokker gegaan. Heb er nu ook geen stambomen voor, maar dat stoort me niet aangezien ik toch niet competitief ben ingesteld.

Ik sport ook met mijn herplaatsers zonder stamboom, geen probleem.
Terwijl er voor de IPO toch echt een stamboom of werkhondenboekje bij moet zitten.
Die laatste zou ik aan kunnen vragen, maar aangezien meneer al 9 is doe ik het niet.
Maar ik zou dus wel aan officiele wedstrijden mee kunnen doen dan.

Ik ben zelf wel voor een volwassen herplaatser/asielhond als tweede hond ooit. Samba kwam toen ik 12 was als pup en ook Hades was een pup toen hij kwam. En hoewel pupjes te schattig voor woorden zijn en ik vreselijk blij ben dat ik daar ook honderden foto's van heb, ze worden toch echt gewoon groot. In de tijd dat ze dat niet zijn kost het wel ontzettend veel werk en ik zit daar niet direct weer om te springen. 2/3 keer per nacht m'n nest uit, geen lange wandelingen kunnen maken, veel dragen, alles pupproof maken, dweilen, dweilen, dweilen... Ik wil best ooit nog een keer voor een pup gaan, maar niet binnenkort . Ik had het er trouwens graag voor over en achteraf viel het reuze mee, maar als ik het als vooruitzicht plaats dan word ik spontaan een stuk minder vrolijk haha. Waarmee ik niet wil zeggen dat een volwassen herplaatser per definitie minder tijd kost, maar het is wel een ander soort tijd vaak.

moosje schreef:Ik sport ook met mijn herplaatsers zonder stamboom, geen probleem.
Terwijl er voor de IPO toch echt een stamboom of werkhondenboekje bij moet zitten.
Die laatste zou ik aan kunnen vragen, maar aangezien meneer al 9 is doe ik het niet.
Maar ik zou dus wel aan officiele wedstrijden mee kunnen doen dan.

Nee je kunt niet aan de nk meedoen, niet aan cacit wedstrijden zoals de wolstad geen wk,s en gaan rv wedstrijden ook niet in de ipo dus

Bowie kwam uit het asiel, hij was toen bijna 4 jaar. Dat is mijn once in al liftime hond. Gewelidge hond was het, maar zeker te weten veel meer "werk" dan een pup. Heb het er heel erg graag voor over gehad en had die periode nooit willen missen.

Na Bowie gingen we eigenlijk voor een pup, maar die moest er een beetje snel kunnen komen, ivm met Pasha's slechte toestand na het overlijden van Bowie. Maar wel met stamboom, omdat ik nu andere "eisen" aan een hond stel. Ik wilde show's gaan lopen en heel misschien eventueel een keer een nestje fokken.
Bij Ushi's fokker hadden ze een teefje van 5 maanden wat eventueel mocht verhuizen of we konden op de lijst voor een pup uit een mooie combi (minder mooi dat Ushi's ouders ), die teef is gedekt toen wij kwamen kijken naar Ushi.
En toen we daar waren ging het idee van een zeer goed gesocialiseerd hondje van die leeftijd mij wel aanstaan.
Kon er al gelijk wat meer mee lopen en ik zou haar wat meer kunnen belasten dan een pup van 8 weken. Ideaal.
En tot nu ben ik heel blij met mijn wat oudere pup!

Had ik bovenstaande "eisen" niet gesteld aan een hond, was ik absoluut voor een oudere herplaatser gegaan! Die komt er ook wel weer. Of het dan een Weim is of niet, ik wil een keer een hele oude hond nog een fijne laatste tijd geven!

Ik ben helemaal voor herplaatsers...na het nest van vorig jaar hebben we natuurlijk Gigi nog gehouden, niemand wilde haar toen omdat ze nogal wat 'foutjes' had...Als er nog een hond komt, inde verre toekomst, want ik trek het nog niet Kazan is net overleden, zal het weer een herplaatser/asielhond worden. Dat was Kazan, dat was tara, dat zal in de toekomst net zo gaan, denk ik...

Toevallig wordt nu een nieuwe baas gezocht voor een van de reutjes uit het nest van vorig jaar, ik wil hem zelf niet opvangen. Ik trek dat echt nog niet...Nouja...als het een jaar later was geweest misschien...
ik dwaal af: ik zeg dus herplaatsers.

->Chanty<- schreef:

Linsey schreef:Omdat ik hondensport wil doen met mijn honden is een stamboom bij de hond belangrijk, zelfs nodig. Daarom dus een pup, moest er een herplaatser voorbij komen met stamboom dan ook geen probleem, maar die zijn er niet zoveel in mijn ras. Maar dat wil niet zeggen dat ik nooit voor een hond uit het asiel zou gaan, een oudje nog een paar fijne jaren geven dat zou ik nog wel zien zitten.

Waarom is een stamboom nodig bij honden sport, ik ken genoeg mensen met een stamloos hondje die verschillende wedstrijden lopen met hun hond.

ligt er maar net aan wat voor sport denk ik zo...
In de sledehondensport is een stamboom ook verplicht alhoewel er soms een oogje word dicht geknepen.

Ik ben dolblij met mijn herplaatsers afdankertjes maar hier alleen nog maar puppy's, simpelweg omdat mijn roedel te groot is geworden om daar zomaar wat bij te kunnen zetten...en niet te vergeten zijn er 2 akita's bij gekomen die nou eenmaal een pietsie moeilijker zijn dan de husky's.

Ik heb op zich voor beide een zwak. Bo is als pup gekomen, Arkaz en Kimba als herplaatser.
Met zowel Arkaz als Bo heb ik een sterke band.
Wat er in de toekomst bij komt zie ik dan wel weer. Het ligt ook aan Bo. Ik ben op zich een reuenmens en als ik er een reu van Bo zn formaat bij wil zal het een pup moeten zijn om de grootste kans van slagen te krijgen.
voorlopig is het nog niet zover gelukkigen wellicht heb ik tzt genoeg ruimte om zowel de pup als de herplaatser een huisje te kunnen bieden

Herplaatsers. Asielhonden in overvloed. Helaas.