Het HondenForum

linn schreef:

Valerie schreef:Ik denk erg simpel, als je van je dier houd zorg je dat deze veilig is.
Mijn honden blijven aangelijnd binnen de bebouwde kom voor hun eigen veiligheid.
Maar dit houd niet in dat ze geen kat kunnen pakken, dat kan ook terwijl ze aan een korte lijn zitten. Die beesten springen overal achter vandaan. Vorige week rende een jong katje vlak voor mijn voeten langs om in een boom naast mij te klimmen terwijl ik de honden uitliet. Toen dacht ik wel even oh oooh als dat maar goed gaat.
Als het een keer niet goed gaat voel ik mij niet schuldig, aangezien ik niet verantwoordelijk ben voor andermans huisdieren.
Als je kat alleen maar gelukkig is buiten geef je hem aan een boer. Maar ik denk niet dat dat het is. Ik denk dat veel katteneigenaren geen zin hebben om de uitdaging aan ze te geven die ze nodig hebben. Het is makkelijker om gewoon de deur open te doen.

Ik heb mijn katten 2,5 jaar binnen gehouden (dus voor het gemak laat ik ze niet buiten), ik ben 100% van overtuigd dat mijn katten gelukkiger zijn nu ze naar buiten gaan (ik heb het hier alleen over mijn eigen katten). Ik vond het in het begin vreselijk eng maar ik moest een keus maken. Of zonder gevaar binnen of gelukkiger met gevaar buiten. Ik heb liever dat mijn katten zich fijn voelen en dan mogelijk korter leven dan dat ze opgesloten zitten en ze niks kan overkomen. Houden van is loslaten toch...

Oké, ik probeer het ook nog een keer....

In 1999 heb ik mijn kat Nobby uit het asiel gehaald, ik woonde destijds in een flat en heb speciaal een volwassen 'binnenkat' uitgezocht.
Daar vertrouw je toch op als een asiel dat zegt. Ook fl. 100,00 voor een kat betaald (terwijl je bij de eerste beste boer een kat gratis krijgt) en ik heb keurig mijn kat geënt en laten chippen. Dus heel wat centjes verder.... even om aan te geven, dat ik in beginsel al echt wat voor mijn kat zijn gezondheid en geluk over had.

En daar zat Nobby in mijn flat, hij werd stapelgek! Hij vloog letterlijk tegen de muren (klom dus tegen de muren tot bijna het plafond), is door de hang naar buiten en vrijheid mijn - dacht ik - volledig kattenproof balkon 21 meter naar beneden afgevallen en heeft een keer op het flatgebouw gezeten.
Ook viel hij iedereen tot bloedens toe aan in de kuiten.

1,5 jaar heb ik hem binnen gehad en toen ging ik hierheen verhuizen: een huis aan een grindpad met een groot park voor de deur.
Hier mocht Nobby van mij naar buiten en Nobby veranderde in een hele gemoedelijke gelukkige kat zonder ook nog maar één gedragsprobleem.

Dan Lotje.... de enige kat die ik ooit als kitten heb genomen. Haar wilde we altijd binnen houden en vol goede moed begonnen we hieraan. Ach, dat moest toch mogelijk zijn?
Lotje werd steeds wilder totdat ze letterlijk tot bloedens toe tegen de ramen opsprong! Ze verwondde zichzelf.
Ze was ruim één jaar toen we haar toch naar buiten hebben laten gaan en zij is dus door die idioot die 100 km p/u moest rijden door een woonwijk (aan een park) doodgereden toen ze 7 jaar was).

En dan hebben we nog Elmo (we hebben nu dus 2 katten, Nobby en Elmo). Elmo hebben we als herplaatser gekregen toen hij een jaar of 6 á 7 was. Hij is een echte binnenkat, heel soms gaat hij even de tuin in, maar dat is het dan wel.
Hij is prima gelukkig binnen, alhoewel hij wel de enige kat is met een gedragsprobleem (plassen in huis), maar hij zou zelf niet naar buiten willen. Overigens is dit bij hem ook absoluut onmogelijk, hij is nu zo'n 15 jaar oud en praktisch blind.

Dus nog één keer zeg ik het in al die tig discussies die hier zijn geweest: het is niet altijd gemakzucht, sommige katten zijn niet binnen te houden, verwonden zichzelf of ontwikkelen ernstige gedragsproblemen door hun ongelukkige opgesloten leven.
Andere katten zijn wel binnen te houden. Ik heb er dus van allebei één.
Door het hele voorval met Lotje, het verdriet en de woede, hoef ik geen katten meer als deze er niet meer zijn. Ja, het is te onveilig en idioten moet je blijkbaar incalculeren.
Ik moet er niet aan denken ooit weer een kat niet binnen te kunnen houden.
Maar verwijt me alsjeblieft niet dat ik niet om de beestjes geef, ik was kapot van de dood van Lotje, zeker op de manier waarop het gegaan is. Was het een ongeluk of zelfs in ditzelfde geval (iemand die veel te hard reed) iemand die er iets om gegeven had en gestopt was, dan had dat een hoop verdriet verzacht. Dit was keihard en afschuwelijk.

Valerie schreef:Ik denk erg simpel, als je van je dier houd zorg je dat deze veilig is.
Mijn honden blijven aangelijnd binnen de bebouwde kom voor hun eigen veiligheid.
Maar dit houd niet in dat ze geen kat kunnen pakken, dat kan ook terwijl ze aan een korte lijn zitten. Die beesten springen overal achter vandaan. Vorige week rende een jong katje vlak voor mijn voeten langs om in een boom naast mij te klimmen terwijl ik de honden uitliet. Toen dacht ik wel even oh oooh als dat maar goed gaat.
Als het een keer niet goed gaat voel ik mij niet schuldig, aangezien ik niet verantwoordelijk ben voor andermans huisdieren.
Als je kat alleen maar gelukkig is buiten geef je hem aan een boer. Maar ik denk niet dat dat het is. Ik denk dat veel katteneigenaren geen zin hebben om de uitdaging aan ze te geven die ze nodig hebben. Het is makkelijker om gewoon de deur open te doen.

ja doe ik voor mijn kinderen ook, ze zijn veel , heel veel veiliger als ik ze thuis hou ,maar ik doe het niet, en als de wereld veilig was zou ik mijn hond ook zijn vrijheid gunnen hoor, vroegah, was dat ook zo, ging de hond gewoon samen met de kinderen op straat spelen.
nu kan dat allemaal niet meer en het zal me niet verwonderen als de katten de volgende ronde aan de beurt zijn.
toch geven ze niet alleen maar overlast,ze ruimen nog een heleboel plaagdieren op die dus gewoon blijven lopen als de katten allemaal in huis zouden moeten zitten.
en als het fout gat een keertje woel je je rot, maar je hoeft je echt niet schuldig te voelen, ongelukjes gebeuren, je kunt niet meer doen als je best .
1 van mijn katten steekt altijd over naar de dijk ( mollen vangen), het risico zit er in dat hij vroeg of laat een keer zal worden aangereden het is niet anders, is niet leuk, maar het kan .
kan mij ook overkomen als ik de weg oversteek, en ook ik kan gegrepen worden door een hond, al dan niet van mezelf,
De wereld is nu eenmaal geen veilige plek, en dat weten we allemaal

Mijn ouders hebben katten en die komen never nooit niet buiten de tuin. De tuin is afgebakend met van alles. Een jonge kat probeert het altijd maar het is hem al heel snel duidelijk dat dat niet de bedoeling is. Mijn ouders zeggen dit ook dan tegen de buren. Dat ze de kat heel snel en heel rap weg moeten jagen. Dat is de manier waarop je in mijn ogen katten hoort te houden zonder overlast voor andere mensen.

Ik heb buren met katten aan de overkant die dus altijd los op straat lopen. Erg gezellig, maar niet heus. Ik heb een vrij grote voortuin en een trap naar mijn voordeur (die is niet te zien vanaf de straat). Heel vaak laat ik de honden vlak voor het pad los (ze staan dan allang en breed in de tuin) zodat ze naar de voordeur kunnen racen. Heel leuk als daar dan de kat van de buren zit. Ik ga daar geen rekening mee houden. Het spijt me wel. Tis mijn tuin en ik moet daar mijn honden in los kunnen laten lopen. Nou zijn die katten inmiddels wel wijs genoeg om te weten dat mijn honden niet alleen maar dreigen maar ook daadwerkelijk aanvallen.

In ons oude huis hebben we ook wel eens de katten van de buren binnen gehad. Ook zo fijn met 5 honden die katten haten. En nog veel erger: met 2 mensen in huis die echt gigantisch allergisch zijn voor katten, die het echt heel erg benauwd krijgen van een kat. Ik werd dan ook behoorlijk giftig kan ik je vertellen. Ik heb echt geen hekel aan katten. Ik ben er mee opgegroeid en als ik geen kind en man had die beiden heel erg allergisch zijn voor katten, hadden we ze ook gehad. Maar ik wil geen overlast van andermans dieren. Kat of hond, boeit me niet. Ik zorg er ook voor dat anderen geen last hebben van mijn dieren.

dogo4ever schreef:Mijn ouders hebben katten en die komen never nooit niet buiten de tuin. De tuin is afgebakend met van alles. Een jonge kat probeert het altijd maar het is hem al heel snel duidelijk dat dat niet de bedoeling is. Mijn ouders zeggen dit ook dan tegen de buren. Dat ze de kat heel snel en heel rap weg moeten jagen. Dat is de manier waarop je in mijn ogen katten hoort te houden zonder overlast voor andere mensen.

Ik heb buren met katten aan de overkant die dus altijd los op straat lopen. Erg gezellig, maar niet heus. Ik heb een vrij grote voortuin en een trap naar mijn voordeur (die is niet te zien vanaf de straat). Heel vaak laat ik de honden vlak voor het pad los (ze staan dan allang en breed in de tuin) zodat ze naar de voordeur kunnen racen. Heel leuk als daar dan de kat van de buren zit. Ik ga daar geen rekening mee houden. Het spijt me wel. Tis mijn tuin en ik moet daar mijn honden in los kunnen laten lopen. Nou zijn die katten inmiddels wel wijs genoeg om te weten dat mijn honden niet alleen maar dreigen maar ook daadwerkelijk aanvallen.

In ons oude huis hebben we ook wel eens de katten van de buren binnen gehad. Ook zo fijn met 5 honden die katten haten. En nog veel erger: met 2 mensen in huis die echt gigantisch allergisch zijn voor katten, die het echt heel erg benauwd krijgen van een kat. Ik werd dan ook behoorlijk giftig kan ik je vertellen. Ik heb echt geen hekel aan katten. Ik ben er mee opgegroeid en als ik geen kind en man had die beiden heel erg allergisch zijn voor katten, hadden we ze ook gehad. Maar ik wil geen overlast van andermans dieren. Kat of hond, boeit me niet. Ik zorg er ook voor dat anderen geen last hebben van mijn dieren.

tja het leven is een hel,
we leven nu eenmaal in een vol land, vooral als je je overal aan irriteert

Ik irriteer me niet aan zoveel hoor. Valt echt reuze mee. Ben meer van de relax. Of vind je dat omdat ik zeg dat ik geen overlast wil van andermans dieren? Tis wat je onder overlast verstaat denk ik. Een kat die consequent bij me naar binnen stapt, vind ik overlast in mijn geval ja omdat ik met 2 astma mensen zit. De buurhond die blaft omdat ie speelt, waakt of whatever, vind ik geen overlast. De hond die in mijn tuin schijt en vervolgens niet opgeruimt wordt, vind ik overlast. De kat die op een auto ligt te zonnen, heb ik geen moeite mee (ondanks de krassen). En ga zo maar door.

De buren met de katten zijn door zo'n beetje door iedereen gewaarschuwd. Behalve door ons overigens. Ik vind het allemaal wel best. Krijgen de honden ze te pakken, jammer. Tis alleen een stress zooitje dan op dat moment en een hoop rommel. Plus dat zij ook nog een keer over de zeik zijn. Ik zal mijn honden nooit opzettelijk tegen een kat opzetten. Dat vind ik kinderachtig. Maar gebeurd het in mijn tuin en ik kan het niet voorkomen, tja, jammer dan.

Kind en kat vind ik een rare vergelijking. Een kind weet van de buitenwereld, een kat niet, en kan net zo gelukkig of nog gelukkiger binnen zijn dan buiten. De katten van mijn zus leven binnen en zijn gelukkige, sociale beesten, ook naar andere mensen en honden toe, simpelweg omdat ze niet weten dat iemand ze kwaad kan doen. Ik geloof er niet in dat buitenkatten echt gelukkiger zijn, tenzij ze al gewend zijn buiten te lopen natuurlijk! Een kind echter, zal zich binnen niet gelukkig voelen omdat deze contacten heeft en weet dat het buiten leuker is.

Lellibel schreef:Kind en kat vind ik een rare vergelijking. Een kind weet van de buitenwereld, een kat niet, en kan net zo gelukkig of nog gelukkiger binnen zijn dan buiten. De katten van mijn zus leven binnen en zijn gelukkige, sociale beesten, ook naar andere mensen en honden toe, simpelweg omdat ze niet weten dat iemand ze kwaad kan doen. Ik geloof er niet in dat buitenkatten echt gelukkiger zijn, tenzij ze al gewend zijn buiten te lopen natuurlijk! Een kind echter, zal zich binnen niet gelukkig voelen omdat deze contacten heeft en weet dat het buiten leuker is.

Ach ja, een kind kun je ook leren uitkijken bij het oversteken. Voor een kat is het maar trial and error

dogo4ever schreef:Ik irriteer me niet aan zoveel hoor. Valt echt reuze mee. Ben meer van de relax. Of vind je dat omdat ik zeg dat ik geen overlast wil van andermans dieren? Tis wat je onder overlast verstaat denk ik. Een kat die consequent bij me naar binnen stapt, vind ik overlast in mijn geval ja omdat ik met 2 astma mensen zit. De buurhond die blaft omdat ie speelt, waakt of whatever, vind ik geen overlast. De hond die in mijn tuin schijt en vervolgens niet opgeruimt wordt, vind ik overlast. De kat die op een auto ligt te zonnen, heb ik geen moeite mee (ondanks de krassen). En ga zo maar door.

De buren met de katten zijn door zo'n beetje door iedereen gewaarschuwd. Behalve door ons overigens. Ik vind het allemaal wel best. Krijgen de honden ze te pakken, jammer. Tis alleen een stress zooitje dan op dat moment en een hoop rommel. Plus dat zij ook nog een keer over de zeik zijn. Ik zal mijn honden nooit opzettelijk tegen een kat opzetten. Dat vind ik kinderachtig. Maar gebeurd het in mijn tuin en ik kan het niet voorkomen, tja, jammer dan.

Ik heb hier nooit katten van de buren binnen en het raust ervan dat is gelijk bij de eerste keer dat ze die vergissing maken een flinke KSSST en dan doen ze het nooit meer

Ow en katten kunnen ook leren oversteken hoor, de slimme kunnen het echt heel lang volhouden,de minder slimme helaas die redden het vaak niet

Lellibel schreef:Kind en kat vind ik een rare vergelijking. Een kind weet van de buitenwereld, een kat niet, en kan net zo gelukkig of nog gelukkiger binnen zijn dan buiten. De katten van mijn zus leven binnen en zijn gelukkige, sociale beesten, ook naar andere mensen en honden toe, simpelweg omdat ze niet weten dat iemand ze kwaad kan doen. Ik geloof er niet in dat buitenkatten echt gelukkiger zijn, tenzij ze al gewend zijn buiten te lopen natuurlijk! Een kind echter, zal zich binnen niet gelukkig voelen omdat deze contacten heeft en weet dat het buiten leuker is.

Leest iemand hier ook weleens iets wat een ander schrijft of is het volkomen nutteloos om wat te vertellen?

S@ndr@ schreef:ik heb hier nooit katten van de buren binnen en het raust ervan dat is gelijk bij de eerste keer dat ze die vergissing maken een flinke KSSST en dan doen ze het nooit meer

Dat jij ze nooit binnen hebt gehad wil nog niet zeggen dat het niet gebeurd. En de ksst heeft echt niet geholpen. Ik heb daar wat anders voor in de plaats gedaan om te zorgen dat die kat het niet meer in zijn hoofd haalden. In ons huidige huis kan dat gelukkig niet meer. En daar ben ik heel blij mee.

Ik ben van mening dat ieder voor zich op zijn eigen dieren heeft te letten en zijn verantwoording er voor moet nemen. Als je er voor kiest om je kat buiten te laten lopen moet je ook niet mekkeren als ie niet lang leeft door wat voor ongeluk dan ook.

klopt, maar ze worden ook gevonden met buckskogeltjes of vergiftigd , en dat kun je geen ongeluk meer noemen.
en ik denk dat iedere katten eigenaar hier ook zoiets heeft van het risico op een ongeluk dat nemen we gewoon als we ze buiten laten , maar zodra er een verwijtbare nalatigheid of zelfs moedwil in het spel is dan wordt het anders

S@ndr@ schreef:klopt, maar ze worden ook gevonden met buckskogeltjes of vergiftigd , en dat kun je geen ongeluk meer noemen.
en ik denk dat iedere katten eigenaar hier ook zoiets heeft van het risico op een ongeluk dat nemen we gewoon als we ze buiten laten , maar zodra er een verwijtbare nalatigheid of zelfs moedwil in het spel is dan wordt het anders

moeten we daarover dicussieren dan? lijkt me niet toch?

ik denk ook wel dat een kat veel gelukkiger is als het buiten komt. dat is voor een hond ook wel zo.
maar honden zijn heel vaak gefokt om met de mens samen te werken. en dat is met een kat niet zo.

dus ik vind het niet erg dat katten los lopen. maar goed dat neemt wel een risico met zich mee. en dat is niet erg. mensen nemen zovaak risico door in een auto te gaan rijden enz.

maar dan moeten niet de hondeneigenaren erop aangekeken worden dat ze achter hun kat aan gaan. ( b.v in hondenlosloopgebied).
net zo min als dat ik katteneigenaren aan kijk op het feit dat ik geen vogelnestkastjes kan ophangen. en dat vogels verjaagd worden door de katten. en dat ik maatregelen moet treffen om mijn vijvervissen veilig te houden.

wat ik wel heel erg vind is dat mensen hun ongeholpen katten laten buiten lopen. het asiel zit vol met katten. dat vind ik wel heel erg.

Caro. schreef:

Lellibel schreef:Kind en kat vind ik een rare vergelijking. Een kind weet van de buitenwereld, een kat niet, en kan net zo gelukkig of nog gelukkiger binnen zijn dan buiten. De katten van mijn zus leven binnen en zijn gelukkige, sociale beesten, ook naar andere mensen en honden toe, simpelweg omdat ze niet weten dat iemand ze kwaad kan doen. Ik geloof er niet in dat buitenkatten echt gelukkiger zijn, tenzij ze al gewend zijn buiten te lopen natuurlijk! Een kind echter, zal zich binnen niet gelukkig voelen omdat deze contacten heeft en weet dat het buiten leuker is.

Leest iemand hier ook weleens iets wat een ander schrijft of is het volkomen nutteloos om wat te vertellen?

Ik denk dat het voor elke kat in beginsel het fijnst is als ze gewoon naar buiten zouden kunnen. Helaas kan dat gewoon niet altijd. Er zijn katten die het niet trekken om binnen gehouden te worden, en er zijn katten die zich daarin schikken. Onze poes is echt wel een binnenkat bijvoorbeeld, die vindt het heerlijk om op het balkon te liggen zonnen, maar neem haar mee aan een tuigje naar buiten en ze verzet geen stáp. Eng. Die kan je ook niet zomaar opeens buiten zetten, want dan vliegt ze onder een geparkeerde auto of een boom in en komt niet terug, vermoed ik. Die is het echt niet gewend en voelt zich buiten haar vertrouwde omgeving onprettig. Misschien dat die het op een boerderijtje in een rustige omgeving zou kunnen leren, buiten zijn, maar hier in de stad écht niet.

Ik ben niet zo bezig met wie er verantwoordelijk is eigenlijk. Ik wil hoe dan ook geen katten gemold zien worden.
Dus probeer ik op te letten en verwacht dat ook van een katteneigenaar.
Hier bv een bange kat die continue in het portiek zit. Ik stuur mijn honden er kort aangelijnd langs.
De eigenaar mag wel een kattenluikje maken van mij, dat scheelt zoveel gedoe.

Caro. schreef:Leest iemand hier ook weleens iets wat een ander schrijft of is het volkomen nutteloos om wat te vertellen?

Haha, dat vraag ik me ook wel eens af. Maar gewoon blijven neerplempen joh

ik zie ze ook liever gewoon hoor, ik had laatst de kat van de buren op de brug yussen aan de ene kant mijn kat Murphy en aan de andere kant stond ik met van Gils het beest scheet bagger.
ik heb de buurman even gevraag de kat te ontzetten , vond het wel zielig, de heule familie bakker die hem bedreigde
maar ik moest er wel langs, dus dan maar even hulp vragen.
Gelukkig is Gil niet echt fel op katten, maar katten houden gewoon niet zo van honden

massam schreef:

S@ndr@ schreef:klopt, maar ze worden ook gevonden met buckskogeltjes of vergiftigd , en dat kun je geen ongeluk meer noemen.
en ik denk dat iedere katten eigenaar hier ook zoiets heeft van het risico op een ongeluk dat nemen we gewoon als we ze buiten laten , maar zodra er een verwijtbare nalatigheid of zelfs moedwil in het spel is dan wordt het anders

moeten we daarover dicussieren dan? lijkt me niet toch?

Nou inderdaad ,dat is toch logisch en ik neem ook geen kat meer na deze,ik vind het niet veilig meer hier buiten voor een kat,ooit als ik de loterij win en een boerderijtje heb

Hanneke2 schreef: Het gaat in deze discussie niet over schijten of krassen op auto's, het gaat over loslopende honden en loslopende katten. Honden mogen niet los in de wijk, katten wel. Honden mogen los in losloopgebieden, [co,or=red]katten ook[/color]. Als het dan in een losloopgebied mis gaat, vind ik dat toch iets heel anders dan bij de kat voor z'n eigen deur. Lilo mag her in de buurt ook niet (aangelijnd) een kat de stuipen op het lijf jagen, want ze zou die kat zomaar de straat op kunnen jagen en dan heb je ook een dooie kat. In het losloopgebied kan ik het heel moeilijk tegenhouden, en dan zit er dus wel eens een kat in een boom of Lilo loopt een kras over haar neus op. Het zij zo. Lilo bijt geen katten dood, dus ik heb wat dat betreft een makkelijk leven. Maar ik blijf het asociaal vinden om in de wijk honden los te laten lopen (die dan vervolgens hopen stront produceren middenop het kinderspeelveldje).

Maar dat klopt dus niet dat katten wel los mogen. Nu weet ik natuurlijk niet of dat in iedere gemeente hetzelfde is, maar in Eindhoven mag een kat los op EIGEN TERREIN. Dus niet op straat. Het wordt gedoogd.

Maar dan nog vind ik niet dat 'n hond de kans moet krijgen een dier, zij het kat of wild dier, dood te bijten.

Mijn katten lopen niet op straat, ik moet er niet aan denken. Ik denk dat ik geen nacht zou slapen. De tuin is goed afgezet, daar is de laatste 21 jaar nog geen kat uitgegaan.

Baily&Luna schreef:

malinois schreef:

Baily&Luna schreef:
Maargoed mijn honden heb ik goed gesocialiseerd

net of je daarmee de prooidrift altijd kunt onderdrukken

dat zeg ik ook niet,
maar ze luisteren wel naar mij als ik ze terug roep of ze mogen van mij niet achter een kat/konijn etc aan

Dat heeft niks met socialiseren te maken, hier zijn ze prima gesocialiseerd maar toch loopt er hier eentje met een TT om in het bos voor de nijntjes... daarnaast zullen ze alle 3 een kat pakken als ze de kans zouden krijgen...

Lieke87 schreef:Ik vind dat zowel de honden- als katteneigenaar schuldig is. De hondeneigenaar is schuldig omdat die zijn hond onder controle zou moeten hebben en de katteneigenaar omdat die dat risico neemt door de kat buiten te laten lopen. Je kunt ook je tuin/balkon zo afzetten dat de kat niet weg kan.

Helemaal mee eens.
Katteneigenaren laten hun katten ook gewoon loslopen, zonder dat zij daar de risico's van inzien. Ik heb weleens een noodstop mogen maken omdat er een kat op de weg liep. Als ik daar schade aan over zou houden aan mijn auto, dan geeft een katteneigenaar ook nooit thuis. Sterker nog, ik vind mensen die hun katten gewoon los laten lopen (en in andermans tuin laten schijten enz.) eigenlijk best asociaal.
Mijn hond mag in de tuin achter katten aan, dat stimuleer ik ook. Ik wil namelijk niet dat mijn knaagdieren doodgebeten worden in mijn eigen tuin door loslopende katten van een ander. En mocht een kat in mijn tuin dan wat overkomen, dan is het toch echt de verantwoordelijkheid van de eigenaar. Die moet zijn beesten bij zich houden namelijk, je moet een ander niet lastigvallen met je dieren.

Voor de kattenliefhebbers, nee mijn hond heeft nog nooit een kat gegrepen en ik geloof ook niet dat dit gaat gebeuren, aangezien mijn hond wat te traag is hiervoor.

En ja, hier in de buurt wemelt het van de loslopende katten die te pas en te onpas in mijn huis komen (als ik niet op pas en de deuren staan open) en dat vind ik hinderlijk. Mijn hond loopt ook niet bij iedereen naar binnen. Heb zelfs al een kat uit de gordijnen gehaald omdat mijn hond die kat opjoeg. Uiteraard betaalde de katteneigenaar de schade aan mijn gordijnen niet.

Emma schreef:overigens ben ik wel een kattenliefhebber. maar ook een liefhebber van vogels en honden. en de natuur is zoals die is.

De natuur zoals die is, is dat koolmeesjes twee keer een nestje krijgen in één zomer met per nestje een half dozijn nieuwe koolmeesjes. Koolmeesjes doen dat omdat ze er rekening mee houden dat driekwart van hun broedsel het einde van het jaar niet haalt.

De vogels in onze tuin waren vroeger vrijwel allemaal bosvogels, die werden bejaagd door, jawel, de wilde boskat. De bossen zijn verdwenen, de wilde boskat ook, de vogels zijn in onze tuinen komen te leven en ze worden nu bejaagd door onze huiskatten. Die vangen net als in de natuur alles wat ziek, zwak of dom is weg.

Hou je trouwens ook van de natuur als de bosmuizen en huismuizen met drommen je woning in trekken?

S@ndr@ schreef:

dogo4ever schreef:Mijn ouders hebben katten en die komen never nooit niet buiten de tuin. De tuin is afgebakend met van alles. Een jonge kat probeert het altijd maar het is hem al heel snel duidelijk dat dat niet de bedoeling is. Mijn ouders zeggen dit ook dan tegen de buren. Dat ze de kat heel snel en heel rap weg moeten jagen. Dat is de manier waarop je in mijn ogen katten hoort te houden zonder overlast voor andere mensen.

Ik heb buren met katten aan de overkant die dus altijd los op straat lopen. Erg gezellig, maar niet heus. Ik heb een vrij grote voortuin en een trap naar mijn voordeur (die is niet te zien vanaf de straat). Heel vaak laat ik de honden vlak voor het pad los (ze staan dan allang en breed in de tuin) zodat ze naar de voordeur kunnen racen. Heel leuk als daar dan de kat van de buren zit. Ik ga daar geen rekening mee houden. Het spijt me wel. Tis mijn tuin en ik moet daar mijn honden in los kunnen laten lopen. Nou zijn die katten inmiddels wel wijs genoeg om te weten dat mijn honden niet alleen maar dreigen maar ook daadwerkelijk aanvallen.

In ons oude huis hebben we ook wel eens de katten van de buren binnen gehad. Ook zo fijn met 5 honden die katten haten. En nog veel erger: met 2 mensen in huis die echt gigantisch allergisch zijn voor katten, die het echt heel erg benauwd krijgen van een kat. Ik werd dan ook behoorlijk giftig kan ik je vertellen. Ik heb echt geen hekel aan katten. Ik ben er mee opgegroeid en als ik geen kind en man had die beiden heel erg allergisch zijn voor katten, hadden we ze ook gehad. Maar ik wil geen overlast van andermans dieren. Kat of hond, boeit me niet. Ik zorg er ook voor dat anderen geen last hebben van mijn dieren.

tja het leven is een hel,
we leven nu eenmaal in een vol land, vooral als je je overal aan irriteert

christo schreef:

Emma schreef:overigens ben ik wel een kattenliefhebber. maar ook een liefhebber van vogels en honden. en de natuur is zoals die is.

De natuur zoals die is, is dat koolmeesjes twee keer een nestje krijgen in één zomer met per nestje een half dozijn nieuwe koolmeesjes. Koolmeesjes doen dat omdat ze er rekening mee houden dat driekwart van hun broedsel het einde van het jaar niet haalt.

De vogels in onze tuin waren vroeger vrijwel allemaal bosvogels, die werden bejaagd door, jawel, de wilde boskat. De bossen zijn verdwenen, de wilde boskat ook, de vogels zijn in onze tuinen komen te leven en ze worden nu bejaagd door onze huiskatten. Die vangen net als in de natuur alles wat ziek, zwak of dom is weg.

Hou je trouwens ook van de natuur als de bosmuizen en huismuizen met drommen je woning in trekken?

Ik vind dat allemaal prima, maar als ze mijn kanaries, jonge konijnen en cavia's dood maken vind ik het niet grappig meer.
Mijn honden mogen dan ook zeker elke kat uit mijn tuin jagen.
Sterker nog: zinds er snachts steeds een kat bij de kanaries zit denken we erover om de herders ook snachts maar los te laten.

ik stuur er geen hond op af hoor,buuf de kat gebruikt mijn tuin als de weg naar de vrijheid,dat heeft die kat altijd gedaan,en als ik hem zie koekeloeren roep ik dol binnen,zodat de kat vrijbaan heeft,ik hou wel mijn hart vast voor als ik er niet ben,want de deur staat altijd open,en de kat kijkt wel eerst maar als dol in de schuur ligt ziet de kat hem niet

Ik heb niet alle vorige berichten gelezen. Ik vind het de verantwoordelijkheid van de hondeneigenaar. Ik vind dat je geen onderscheid moet maken tussen een kat of een ander dier. Als ik sommige hier lees is het mijn schuld als een andere hond mijn kat zou grijpen, maar wat dan als die andere hond mijn mini york of een ander klein hondje dood zou bijten??? Is dan de andere hondeneigenaar wel verantwoordelijk of ook niet? Het zijn toch beide levende wezens??

ps mijn siamezen zitten trouwens veilig binnen of in een kattenren

Hummer schreef:Ik heb niet alle vorige berichten gelezen. Ik vind het de verantwoordelijkheid van de hondeneigenaar. Ik vind dat je geen onderscheid moet maken tussen een kat of een ander dier. Als ik sommige hier lees is het mijn schuld als een andere hond mijn kat zou grijpen, maar wat dan als die andere hond mijn mini york of een ander klein hondje dood zou bijten??? Is dan de andere hondeneigenaar wel verantwoordelijk of ook niet? Het zijn toch beide levende wezens??

ps mijn siamezen zitten trouwens veilig binnen of in een kattenren

het verschil is dat je de mini yorkie niet alleen buiten laat lopen (mag ik hopen) en mensen met kat het wel doen. Niet alle hoor

Sinds wij een stroomdraad hebben kunnen de honden ook af en toe in onze eigen tuin.
1 keer zaten ze in de tuin en kwam de kat van een buurvrouw gewoon de tuin in, honden willen kat grijpen, vriend grijpt in en red de kat, 2 dagen later politie aan de deur dat wij maar alle maatregelen moeten nemen om die kat uit de tuin te houden.
Nouja das sterk, dus maar effe een stroomdraad gespannen en de buurvrouw waar de kat van had keek weer afkeurend want tja nou kon poezie niet 2 tuinen verder gaan schijten.

Ik denk helemaal niet dat een katteneigenaar de kat(ten) naar buiten doet omdat dit makkelijker is en ik vind het ook helemaal niet raar (wat hier ergens gezegd werd) dat er mensen zijn die niet genoeg tijd zeggen te hebben voor een hond en daarom een kat nemen. Een kat is geen hond. Onze kat vindt het heerlijk om 's avonds bij ons op de bank te liggen, maar verder intereseert het haar weinig tot niets wat ik doe en waar ik ben. Wij hebben haar sinds kitten en wilden haar ook in eerste instantie binnenhouden (net zoals ik las bij Caro). Ze werd onhandelbaar en wild en zat echt met mijn handen in het haar. Zij vloog ook letterlijk tegen de muren en toen we haar na een jaar naar buiten deden, werd ze de kat die ze nu (4) is. Onafhankelijk, eigenwijs maar ook op zn tijd in voor een aai en wat gekroel. Denk dat idd het verschil zit in (wat Emma geloof ik postte) het feit dat een hond veel meer is gefokt op samenwerking en afhankelijkheid van een mens. Mijn hond vindt het buiten half zo leuk niet als hij zonder mij zou moeten/mogen, mijn kat kan het niet minder interesseren of ik wel of niet ook buiten ben. Tja en mss komt ze onder een auto, of wordt ze opgevreten door een hond. Zou ik verschrikkelijk vinden, maar dat is idd het risico dat je neemt en niet omdat ik nietvan haar hou. Juist niet.

Caro. schreef:

Lellibel schreef:Kind en kat vind ik een rare vergelijking. Een kind weet van de buitenwereld, een kat niet, en kan net zo gelukkig of nog gelukkiger binnen zijn dan buiten. De katten van mijn zus leven binnen en zijn gelukkige, sociale beesten, ook naar andere mensen en honden toe, simpelweg omdat ze niet weten dat iemand ze kwaad kan doen. Ik geloof er niet in dat buitenkatten echt gelukkiger zijn, tenzij ze al gewend zijn buiten te lopen natuurlijk! Een kind echter, zal zich binnen niet gelukkig voelen omdat deze contacten heeft en weet dat het buiten leuker is.

Leest iemand hier ook weleens iets wat een ander schrijft of is het volkomen nutteloos om wat te vertellen?

Tsja, volgens mij kan je het een miljoen keer vertellen, maar je moet gewoon een extra spelletje doen met je wannabee buitenkat joh, dan is hij helemaal tevreden binnen.

Ik heb het met Pinda ook geprobeerd, alleen in de tuin. Maar als dat avontuur in die kop zit kan je proberen wat je wil, dan krijg je alleen maar frustratie en slopen en veel bloederige schrammen.

Ik weet ook niet of ik nog katten wil na dit stel. Ik blijf het een heerlijke combi vinden, katten en honden, maar Pippi is net als jouw Lotje natuurlijk ook doodgereden en het is al met al toch een hoop zorgen als je katten buiten lopen.

Misschien dat we allemaal even moeten stoppen met buitenkatten, en als dan de pleuris uitbreekt in de vorm van ratten- en muizenplagen, dat dan de huis- tuin- en buitenkat weer in ere hersteld kan worden.

loony schreef:Sinds wij een stroomdraad hebben kunnen de honden ook af en toe in onze eigen tuin.
1 keer zaten ze in de tuin en kwam de kat van een buurvrouw gewoon de tuin in, honden willen kat grijpen, vriend grijpt in en red de kat, 2 dagen later politie aan de deur dat wij maar alle maatregelen moeten nemen om die kat uit de tuin te houden.
Nouja das sterk, dus maar effe een stroomdraad gespannen en de buurvrouw waar de kat van had keek weer afkeurend want tja nou kon poezie niet 2 tuinen verder gaan schijten.

Dat is natuurlijk bezopen, jij hoeft geen maatregelen te treffen om loslopende dieren uit jouw tuin te houden. Als je een rechtsbijstandsverzekering hebt zou ik daar lekker een jurist op zetten.

Ooit lang geleden sprong de buurhond over mijn heg en werd acuut door 2 volwassen katten en een kitten (nou ja, hij stond dapper van een afstandje te blazen) aangevallen. Die arme hond kon zich gelukkig redden door zich los te worstelen en snel weer naar zijn eigen tuin te vertrekken, maar hij lag wel van voor tot achter open. Ik vond het doodzielig, maar het zou toch wat geweest zijn als ik mijn tuin daarvoor had moeten beveiligen.

Mijn katten liepen ook wel door de tuin van die buren, maar dan lieten ze buurhond gewoon met rust.

Vreemde katten worden hier nu ook met veel lawaai weer de tuin uit gejaagd. En als dat ooit fout gaat, je weet tenslotte maar nooit, lijkt het me toch niet dat mijn honden dan juridisch verkeerd zijn.