Wat vindt jij een makkelijke of moeilijke hond, en waarom?

[Marion.]

Wat ik schreef over die dikke bruine labrador, geldt ook voor Miepje:

En nú ga je te ver
Ga je ook nog een dikke bruine labrador met Miepje vergelijken. Pffff, 't is dat je zo ver weg woont maar anders....

[tekkel]

Wat ik schreef over die dikke bruine labrador, geldt ook voor Miepje:

En nú ga je te ver
Ga je ook nog een dikke bruine labrador met Miepje vergelijken. Pffff, 't is dat je zo ver weg woont maar anders....

Het was trouwens een hartstikke leuke labrador, want die heb je ook
Ze had haast omdat ze naar het water wilde waar haar vriend wachtte: een minstens zo leuke bruin-gestroomde boxer met flaporen en lange staart. Die twee hebben enorm gerend, langs het water, door het water, met stokken, zonder stokken, nekbijten enz. Echt schattig. Eeb stond erbij en keek ernaar, en af en toe blafte ze wat naar de boxer Verder heeft ze wat gepootjebaad, voor zover ze niet onder de voet werd gedenderd.
Kortom: het is niet beledigend voor mooie Miepje om met die lab te worden vergeleken

[Marion.]

Kortom: het is niet beledigend voor mooie Miepje om met die lab te worden vergeleken

Het is àltijd beledigend als Miepje met iets wordt vergeleken, want ze is gewoon speciaal. Een tweede hondje vind je zo niet

Het ding ligt nu weer lekker aan mijn voeten te dromen. Ahhh, je vreet ze toch gewoon op?

[tekkel]

Kortom: het is niet beledigend voor mooie Miepje om met die lab te worden vergeleken

Het is àltijd beledigend als Miepje met iets wordt vergeleken, want ze is gewoon speciaal. Een tweede hondje vind je zo niet

Het ding ligt nu weer lekker aan mijn voeten te dromen. Ahhh, je vreet ze toch gewoon op?

Ik geef toe, het is een grote lieve schat

Bijna zo lief als mijn Eebiebeebie

[Marion.]

ach, hele discussies kan ik voeren met dat beest en man wat kán ze dan arrogant doen : 'nee, interesseert me niet ', of 'zei je iets, ik hoorde je niet goed geloof ik ', of 'balletje? sinds wanneer vind ik nu een balletje leuk , ga toch heen met je balletje ' (terwijl ze helemaal balletjesgek is - naar haar normen )

Zo is Saar hier ook hoor. Die heeft altijd bepaalde wandelplannen, en een knappe die haar daar van af weet te brengen. Mij is het nooit gelukt, hoewel ik het van dag tot dag weer probeer. Pieter is het ook nooit gelukt, maar die doet weer wat minder moeite.
Man he? Die doet wat vrouwen zeggen.

[tekkel]

ach, hele discussies kan ik voeren met dat beest en man wat kán ze dan arrogant doen : 'nee, interesseert me niet ', of 'zei je iets, ik hoorde je niet goed geloof ik ', of 'balletje? sinds wanneer vind ik nu een balletje leuk , ga toch heen met je balletje ' (terwijl ze helemaal balletjesgek is - naar haar normen )

Weet je zeker dat het hier over een hond gaat?
Ik heb een paar jaar met zo'n man samengewoond

[Marion.]

Ik geef toe, het is een grote lieve schat

Bijna zo lief als mijn Eebiebeebie

[Caro.]

Hahahaha, leuke verhalen

Schiet me hier trouwens ineens een verschil tussen de honden te binnen, wat je eigenlijk niet zou verwachten, want Puch is veel zelfstandiger dan Kaya.

Kaya liep laatst met een enorme stok en wilde over een smal bruggetje... tja dat ging natuurlijk niet Kaya geeft niet op, past en meet en werkelijk waar: ze nam de giga stok mee terug, sloopte 'm half en ging toen met de helft van de stok over de brug

Puchu had een grote kluif, de deur naar de tuin stond vast met een haak op een flinke kier. Honden kunnen daardoor, maar de kluif niet.
En daar stond Puch.... alsof hij in zijn broek had gescheten Zielig achterom kijken 'vrouwtje, jij heppelt mij wel eventjes he? zoals je altijd doet'. Geen enkel initiatief om zijn probleem op te lossen.
En ja hoor, daar kwam vrouwtje aangerend zoals altijd om kleine Puch weer te helpen

Puch is de kleine hier, 63 cm, maar ach.... hij blijft mijn kleintje En hij weet het, en of die het weet

Puch kan ook stil staan op straat 'nee die kant wil ik niet op' of 'echt no way dat ik op dat natte gras ga lopen'
Natuurlijk moet ie, maar met het natte gras smokkel ik nog weleens: eerst moet hij erop lopen en dan is het ineens mijn idee om toch maar op de stoep te lopen

[Hanneke2]

Ik heb honden die als ze op een spoor zitten best heel ver weg kunnen lopen, maar ze komen altijd keurig terug. En dat heb ik dan toch weer liever dan een hond die zich op 10 meter afstand niet aan laat lijnen.

Ik eigenlijk niet want dat niet aan willen lijnen zou ik er makkelijk uit kunnen trainen maar een hond die vanuit zn aard lekker zn eigen ding doet (ook al komt ie na 10 minuten wel weer terug) zou ik dan ernstig gaan beperken en dat zou hoogst oneerlijk zijn naar die hond toe.

Waarom zou je die hond beperken als hij in een veilig gebied tien of vijftien minuten door de weilanden achter een haas aan rent? (Ik weet dat ik makkelijk kletsen heb omdat bij mijn stel de haas altijd wint. ) Maar vanochtend was Lilo ook bijna tien minuten pleite. Ik wist wel ongeveer waar ze was, maar ik zag haar niet, maar uiteindelijk zag ik wel ergens een kat een boom inschieten met een mol of rat in zijn bek. Lilo kwam die boom blijkbaar niet in , en kwam hijgend en met schuim op de lippen terug. Aai en frolicje, en we konden weer verder.

En tegelijkertijd zie ik mensen helemaal stressen omdat hun hond op 5 meter afstand weigert om hier te komen omdat die hond dondersgoed weet dat het aanlijnen en naar huis is.

Nou, voor mij is de keus makkelijk hoor.

[Caro.]

Ik heb honden die als ze op een spoor zitten best heel ver weg kunnen lopen, maar ze komen altijd keurig terug. En dat heb ik dan toch weer liever dan een hond die zich op 10 meter afstand niet aan laat lijnen.

Ik eigenlijk niet want dat niet aan willen lijnen zou ik er makkelijk uit kunnen trainen maar een hond die vanuit zn aard lekker zn eigen ding doet (ook al komt ie na 10 minuten wel weer terug) zou ik dan ernstig gaan beperken en dat zou hoogst oneerlijk zijn naar die hond toe.

Waarom zou je die hond beperken als hij in een veilig gebied tien of vijftien minuten door de weilanden achter een haas aan rent? (Ik weet dat ik makkelijk kletsen heb omdat bij mijn stel de haas altijd wint. ) Maar vanochtend was Lilo ook bijna tien minuten pleite. Ik wist wel ongeveer waar ze was, maar ik zag haar niet, maar uiteindelijk zag ik wel ergens een kat een boom inschieten met een mol of rat in zijn bek. Lilo kwam die boom blijkbaar niet in , en kwam hijgend en met schuim op de lippen terug. Aai en frolicje, en we konden weer verder.

En tegelijkertijd zie ik mensen helemaal stressen omdat hun hond op 5 meter afstand weigert om hier te komen omdat die hond dondersgoed weet dat het aanlijnen en naar huis is.

Nou, voor mij is de keus makkelijk hoor.

Ik ben bang dat hij de weg terug niet vindt Hij rent weg, als een kip zonder kop achter iets aan en of hij terug komt, dat is dan dus maar de vraag.
Overal is wel gevaar, zeker van wegen. Als een hond 10 minuten keihard rent, komt hij al snel bij een weg uit, waar je ook bent (tenminste hier dan).

[Hanneke2]

Ik denk ook niet dat ik zou kunnen wennen aan een hond die buiten totaal zijn eigen ding doet en daarbij ook nog eens volledig uit zicht gaat, zoals ik soms hier lees van mensen die gerust een minuut of 5 staan te wachten tot hondlief weer verschijnt.
Ik vind het heel knap dat ze dat kunnen, maar ik geloof dat ik gillend gek zou worden van zo'n hond.

Daar groei je in mee
Ik sta ook niet te wachten, ik striets op mijn gemak door.
Nou heb ik natuurlijk wel de zekerheid dat ze geen wegen over kan steken en dat loopt een stuk relaxter. In onbekend gebied mag ze dan ook niet los.
Ik geniet ervan dat ik na drie kwartier heerlijk wandelen studdie-an weer naar huis stekker met een totaal amechtige en uitgeputte, maar schitterogende, hond naast me. Eentje die zielsgelukkig is omdat ze heeft mogen doen waarvoor ze gefokt is: jagen.
Ik ben niet van de zoekspelletjes of het ballen gooien, ik geniet hier nou weer van

Ik vind jagen dus echt rampzalig.
Beide honden van mij jagen niet, Kaya totaal niet en Puch minimaal.

Toch ging Puch nog niet zolang geleden ineens achter een meerkoet aan, honderden meters :N: Ik scheet bagger, want ze mogen niet meer dan pakweg 30 meter bij mij vandaan en doen dat ook 'nooit'.
Totdat....

En laatst zag hij een haas :N: Nou, ook dat wakkerde zijn jachtinstinct (wat wel degelijk in Puch zit natuurlijk) behoorlijk aan. Gelukkig zat er een flinke sloot tussen, maar anders was hij zeker er achteraan gegaan.

Eén van mijn vorige honden, Nouschka, die is ook één keer achter een konijn aangegaan. Ze was een uur weg, ik had het niet meer van ellende.

Maar goed, voor alle zekerheid: mocht Puch er ooit jagend vandoor gaan, dan moet ik dus blijven staan op de plek waar hij weggegaan is toch?

Dat werkt bij de meeste jagers volgens mij wel, tenzij je huis ligt tussen waar jij staat en waar hij heen is gerent. Dan zal hij eerder naar huis lopen.

Ik zou die 'afspraak' een beetje oefenen, dat is lekker voor het vertrouwen in elkaar. Dus samen met Pieter op pad, jij hebt giga lekkers of spannende speeltjes bij je en dat weten de honden, jij blijft even honderd meter achter voordat hij ze naar je toe stuurt en dan fors belonen als ze naar jou terug rennen. Bij mijn honden is het helemaal ingefokt, altijd terug naar de plek waar je de baas het laatst hebt gezien, maar het is gewoon een goeie afspraak die je met alle honden kan maken. Denk ik.

[Hanneke2]

Kimba is ook zo'n hele makkelijke hond. Het is heerlijk hoor, hoef mij nergens druk om te maken met haar maar een beetje een gebruiksaanwijzing mag ik wel in een hond.

Het ligt er, voor mij tenminste, ook wel aan in hoeverre je met die makkelijke hond toch wel heel druk bezig kan zijn met samen dingen doen.
Saar is een ontzettend makkelijk hondje, makkelijker dan wat goed voor haar is, want je kan alles met haar doen, ze zal nooit protesteren of lastig zijn. Ik denk werkelijk waar dat je Saar 3 weken in een bench kan stoppen en dat je d'r dan nog niet hoort. Bij de specialist ook eergisteren, dan zet ik haar op tafel, en laat ze alles met zich doen. Zonder bibberen, zonder tegenstribbelen; ze staat en die mensen doen maar. En niet omdat ze het leuk vindt, ze vindt het heel naar eigenlijk, maar omdat ze vindt dat ze alles maar moet toestaan altijd.
Met Saar kan je verder ook niet echt spelen of samen bezig zijn binnenshuis en buitenshuis. Saar loopt netjes mee, en meer moet je gewoon niet (willen) verwachten. En ja, dat kan wel iets saais hebben Maar maakt haar niet minder lief of dat ik minder van haar hou natuurlijk

Vera is ook heel makkelijk; kan met elke hond, met elk mens, en luistert als een tierelier. Maar Vera is ook wel een hele actieve hond waar ik ook echt druk mee bezig kan zijn qua samen spelletjes doen, apporteren, en ook gewoon 'gek doen'. Dat maakt haar dus minder 'timide', en dus meer aanwezig, dan Saar. Makkelijk, maar niet saai.

Volgens mij heb jij gewoon een heerlijk stel honden. Mocht je ooit eens acuut een logeeradres nodig hebben, dan hou ik me van harte aanbevolen. Echt.

[blondie]

Ik heb honden die als ze op een spoor zitten best heel ver weg kunnen lopen, maar ze komen altijd keurig terug. En dat heb ik dan toch weer liever dan een hond die zich op 10 meter afstand niet aan laat lijnen.

Ik eigenlijk niet want dat niet aan willen lijnen zou ik er makkelijk uit kunnen trainen maar een hond die vanuit zn aard lekker zn eigen ding doet (ook al komt ie na 10 minuten wel weer terug) zou ik dan ernstig gaan beperken en dat zou hoogst oneerlijk zijn naar die hond toe.

Waarom zou je die hond beperken als hij in een veilig gebied tien of vijftien minuten door de weilanden achter een haas aan rent? (Ik weet
dat ik makkelijk kletsen heb omdat bij mijn stel de haas altijd wint. ) Maar vanochtend was Lilo ook bijna tien minuten pleite. Ik wist wel ongeveer waar ze was, maar ik zag haar niet, maar uiteindelijk zag ik wel ergens een kat een boom inschieten met een mol of rat in zijn bek. Lilo kwam die boom blijkbaar niet in , en kwam hijgend en met schuim op de lippen terug. Aai en frolicje, en we konden weer verder.

En tegelijkertijd zie ik mensen helemaal stressen omdat hun hond op 5 meter afstand weigert om hier te komen omdat die hond dondersgoed weet dat het aanlijnen en naar huis is.

Nou, voor mij is de keus makkelijk hoor.

Haha wat een heerlijk verschil in opvattingen en karakters van honden en eigenaren..
totaal niet lullig bedoeld.. bovenstaande opmerking

maar ik kan vreselijk geiiriteerd raken als Bluf idd achter een kat aangaat of achter een vos of een haas... was voor mij aandachts punt nr 1 en helemaal eruit met alleen balletje en positief benaderen of een lijntje eraan gaat het niet.. ze heeft gewoon wel dit mogen doen toen ze opgroeide en ik heb toch aardig wat vorderingen gemaakt..
Ik ben een zeikerd.. wil niet dat mijn hond andere dieren opjaagt.. en al helemaal niet mij compleet vergeet als hij of zij iets anders ziet... ook met het oog op de sport bijvoorbeeld.. zal lekker zijn als er een haas wegschiet vanaf het spoor... en je hond gaat daar achteraan.. finn zal dat niet doen.. die is van jongsafaan geleerd niet achter wild oid aan te gaan bijvoorbeeld...
komt bij dat een jachthond niet te vergelijken is met een herders hond..
Maar in aanvang is de herder niet gefokt om te jagen.. dus dat gedrag wil ik niet accepteren.. de eenden in het park laat ze nu ook wel gelukkig meer en meer met rust... net als met finn kunnen deze nu ook rustig doorslapen op de kant...

Net als gister bijvoorbeeld in dat bos gebied.. finn laat ik lekker lopen.. die heeft dat jaaggedrag niet.. bluf kan idd gerust achter fazanten eenden konijnen of wat dan ook aangaan.. en nu zit je in broedseizoen en jonge dieren... bluf had ik dus in dat gebied echt aan de flex.. ik wil het niet hebben.. er kwam ook een fazant luidruchtig uit de struiken om weg te rennen met vleugels wijd.. waarschijnlijk om af te leiden van het nest..
Bluf reageerde direct.. en finn keek even op en keek even naar mij en vervolgde zijn weg..
Had ik bluf los gehad... ik persoonlijk had het gewoon niet fijn gevonden als ze erachteraan was gegaan.. ik was dus blij dat ik haar aan die lijn had en haar kon laten weten dat ik dat gedrag niet wilde..
zo zie je dat we allemaal andere opvattingen hebben over hond hond laten zijn.. en anders zijn in wat we wel acceptabel vinden en wat niet..
En daarbij wat we als moeilijk ervaren en wat niet..

[Caro.]

Ik denk ook niet dat ik zou kunnen wennen aan een hond die buiten totaal zijn eigen ding doet en daarbij ook nog eens volledig uit zicht gaat, zoals ik soms hier lees van mensen die gerust een minuut of 5 staan te wachten tot hondlief weer verschijnt.
Ik vind het heel knap dat ze dat kunnen, maar ik geloof dat ik gillend gek zou worden van zo'n hond.

Daar groei je in mee
Ik sta ook niet te wachten, ik striets op mijn gemak door.
Nou heb ik natuurlijk wel de zekerheid dat ze geen wegen over kan steken en dat loopt een stuk relaxter. In onbekend gebied mag ze dan ook niet los.
Ik geniet ervan dat ik na drie kwartier heerlijk wandelen studdie-an weer naar huis stekker met een totaal amechtige en uitgeputte, maar schitterogende, hond naast me. Eentje die zielsgelukkig is omdat ze heeft mogen doen waarvoor ze gefokt is: jagen.
Ik ben niet van de zoekspelletjes of het ballen gooien, ik geniet hier nou weer van

Ik vind jagen dus echt rampzalig.
Beide honden van mij jagen niet, Kaya totaal niet en Puch minimaal.

Toch ging Puch nog niet zolang geleden ineens achter een meerkoet aan, honderden meters :N: Ik scheet bagger, want ze mogen niet meer dan pakweg 30 meter bij mij vandaan en doen dat ook 'nooit'.
Totdat....

En laatst zag hij een haas :N: Nou, ook dat wakkerde zijn jachtinstinct (wat wel degelijk in Puch zit natuurlijk) behoorlijk aan. Gelukkig zat er een flinke sloot tussen, maar anders was hij zeker er achteraan gegaan.

Eén van mijn vorige honden, Nouschka, die is ook één keer achter een konijn aangegaan. Ze was een uur weg, ik had het niet meer van ellende.

Maar goed, voor alle zekerheid: mocht Puch er ooit jagend vandoor gaan, dan moet ik dus blijven staan op de plek waar hij weggegaan is toch?

Dat werkt bij de meeste jagers volgens mij wel, tenzij je huis ligt tussen waar jij staat en waar hij heen is gerent. Dan zal hij eerder naar huis lopen.

Ik zou die 'afspraak' een beetje oefenen, dat is lekker voor het vertrouwen in elkaar. Dus samen met Pieter op pad, jij hebt giga lekkers of spannende speeltjes bij je en dat weten de honden, jij blijft even honderd meter achter voordat hij ze naar je toe stuurt en dan fors belonen als ze naar jou terug rennen. Bij mijn honden is het helemaal ingefokt, altijd terug naar de plek waar je de baas het laatst hebt gezien, maar het is gewoon een goeie afspraak die je met alle honden kan maken. Denk ik.

Ja, ja..... maar ik heb hem gewoon geleerd dat hij niet verder bij mij vandaag mag dan pakweg 30 meter
Dus die hou ik er gewoon maar in hoor

[Moos]

Kimba is ook zo'n hele makkelijke hond. Het is heerlijk hoor, hoef mij nergens druk om te maken met haar maar een beetje een gebruiksaanwijzing mag ik wel in een hond.

Het ligt er, voor mij tenminste, ook wel aan in hoeverre je met die makkelijke hond toch wel heel druk bezig kan zijn met samen dingen doen.
Saar is een ontzettend makkelijk hondje, makkelijker dan wat goed voor haar is, want je kan alles met haar doen, ze zal nooit protesteren of lastig zijn. Ik denk werkelijk waar dat je Saar 3 weken in een bench kan stoppen en dat je d'r dan nog niet hoort. Bij de specialist ook eergisteren, dan zet ik haar op tafel, en laat ze alles met zich doen. Zonder bibberen, zonder tegenstribbelen; ze staat en die mensen doen maar. En niet omdat ze het leuk vindt, ze vindt het heel naar eigenlijk, maar omdat ze vindt dat ze alles maar moet toestaan altijd.
Met Saar kan je verder ook niet echt spelen of samen bezig zijn binnenshuis en buitenshuis. Saar loopt netjes mee, en meer moet je gewoon niet (willen) verwachten. En ja, dat kan wel iets saais hebben Maar maakt haar niet minder lief of dat ik minder van haar hou natuurlijk

Vera is ook heel makkelijk; kan met elke hond, met elk mens, en luistert als een tierelier. Maar Vera is ook wel een hele actieve hond waar ik ook echt druk mee bezig kan zijn qua samen spelletjes doen, apporteren, en ook gewoon 'gek doen'. Dat maakt haar dus minder 'timide', en dus meer aanwezig, dan Saar. Makkelijk, maar niet saai.

Volgens mij heb jij gewoon een heerlijk stel honden. Mocht je ooit eens acuut een logeeradres nodig hebben, dan hou ik me van harte aanbevolen. Echt.

Pas maar op, voor je het weet staan ze op de stoep met een rugzakje

[Tamara.]

Ik vind het nog best lastig om in een paar zinnen aan te geven wat ik een moeilijke vind

Een angstige hond vind ik niet eens zozeer moeilijk maar wel vervelend. En dan nog meer vervelend voor de hond zelf en daar zou ik het dan zelf moeilijk mee hebben.

Een zelfstandige, zelfverzekerde hond die matig baasgericht is en ook behoorlijk waaks en territoriaal is ingesteld vind ik niet het makkelijkste wat er rondloopt maar elke dag leer ik bij en het past wel bij me

En dan stel ik me nog eens voor dat er zat honden rondlopen die helemaal níet baasgericht zijn en een behoorlijk stuk zelfstandiger zijn :N:

[Caro.]

Kaya liep laatst met een enorme stok en wilde over een smal bruggetje... tja dat ging natuurlijk niet Kaya geeft niet op, past en meet en werkelijk waar: ze nam de giga stok mee terug, sloopte 'm half en ging toen met de helft van de stok over de brug

da's echt slim .

Of ontzettend slim of ze was het passen en meten zat, sloopte de stok zoals ze zo vaak doet en besloot toen gewoon weer over het bruggetje te lopen.... slimheid of toeval.... ik weet het niet, maar ik stond wel inderdaad even zo te kijken.
Ik weet dat ze het vaak schuin probeert omdat het niet past en dat vind ik eigenlijk al erg slim om daarop te komen, dit vond ik helemaal hilarisch dus.

[Caro.]

Ik vind het nog best lastig om in een paar zinnen aan te geven wat ik een moeilijke vind

Een angstige hond vind ik niet eens zozeer moeilijk maar wel vervelend. En dan nog meer vervelend voor de hond zelf en daar zou ik het dan zelf moeilijk mee hebben.

Een zelfstandige, zelfverzekerde hond die matig baasgericht is en ook behoorlijk waaks en territoriaal is ingesteld vind ik niet het makkelijkste wat er rondloopt maar elke dag leer ik bij en het past wel bij me

En dan stel ik me nog eens voor dat er zat honden rondlopen die helemaal níet baasgericht zijn en een behoorlijk stuk zelfstandiger zijn :N:

Daarom en probeer altijd de humor ervan in te zien.

Ik was het op een gegeven moment kwijt hoor die humor, niks aan.
Totdat ik me afvroeg waarom hij eigenlijk zo perfect moest zijn? Boeien, dan kijken de mensen me toch vol afgrijzen aan als hij aan de riem tekeer gaat, kan mij het eigenlijk schelen.
Vanaf het moment dat ik me dat realiseerde, kwam mijn ontspannenheid en humor terug en is Puch flink vooruit gegaan in zijn gedrag.

Relax....

[renee-uk]

Ik heb honden die als ze op een spoor zitten best heel ver weg kunnen lopen, maar ze komen altijd keurig terug. En dat heb ik dan toch weer liever dan een hond die zich op 10 meter afstand niet aan laat lijnen.

Ik eigenlijk niet want dat niet aan willen lijnen zou ik er makkelijk uit kunnen trainen maar een hond die vanuit zn aard lekker zn eigen ding doet (ook al komt ie na 10 minuten wel weer terug) zou ik dan ernstig gaan beperken en dat zou hoogst oneerlijk zijn naar die hond toe.

Waarom zou je die hond beperken als hij in een veilig gebied tien of vijftien minuten door de weilanden achter een haas aan rent? (Ik weet dat ik makkelijk kletsen heb omdat bij mijn stel de haas altijd wint. ) Maar vanochtend was Lilo ook bijna tien minuten pleite. Ik wist wel ongeveer waar ze was, maar ik zag haar niet, maar uiteindelijk zag ik wel ergens een kat een boom inschieten met een mol of rat in zijn bek. Lilo kwam die boom blijkbaar niet in , en kwam hijgend en met schuim op de lippen terug. Aai en frolicje, en we konden weer verder.

En tegelijkertijd zie ik mensen helemaal stressen omdat hun hond op 5 meter afstand weigert om hier te komen omdat die hond dondersgoed weet dat het aanlijnen en naar huis is.

Nou, voor mij is de keus makkelijk hoor.

Omdat ik het vreselijk vind als mijn honden uit zicht gaan, daarom zou ik dus zo'n hond gaan beperken om dat te doen waar ie van geniet.
Ergo: voor zo'n hond kies ik niet omdat dat tegenover die hond volkomen oneerlijk zou zijn.

Ik vind eerlijk gezegd de vergelijking tussen zo'n soort hond en een hond die niet komt om aangelijnd te worden niet kloppen.

Dat laatste is aangeleerd gedrag en heeft met de aard van het beestje niks te maken.
Zoals ik hierboven al zei, zo'n probleem train ik er moeiteloos uit maar daarvoor hoef ik niet een hond te beperken in datgene waar ie het meest van geniet.

[maart]

ik heb 's wereld meest makkelijke honden, maar dat kan best zijn omdat ik zelf altijd moeilijk doe

het is natuurlijk erg makkelijk om vb 'af' te zeggen als ik zie dat ze net af gaan gaan, maar laat ik dan net op dat moment een 'zit' willen

echt, ik heb makkelijke honden soms gaat het niet van zelf nee, maar dat maakt ze niet moeilijk, maar net interessant (of in Fax zijn geval: vervelend )

[xMiranda]

Een makkelijke hond dat kan ik wel noemen, dat is een Cairn Terrier, die is vorig jaar overleden. Ze was heel rustig en mega lief. Of ze ook makkelijk was met de opvoeding weet ik eigenlijk niet, zal ik even navragen bij mijn ouders!

[Hanneke2]

Ik heb honden die als ze op een spoor zitten best heel ver weg kunnen lopen, maar ze komen altijd keurig terug. En dat heb ik dan toch weer liever dan een hond die zich op 10 meter afstand niet aan laat lijnen.

Ik eigenlijk niet want dat niet aan willen lijnen zou ik er makkelijk uit kunnen trainen maar een hond die vanuit zn aard lekker zn eigen ding doet (ook al komt ie na 10 minuten wel weer terug) zou ik dan ernstig gaan beperken en dat zou hoogst oneerlijk zijn naar die hond toe.

Waarom zou je die hond beperken als hij in een veilig gebied tien of vijftien minuten door de weilanden achter een haas aan rent? (Ik weet
dat ik makkelijk kletsen heb omdat bij mijn stel de haas altijd wint. ) Maar vanochtend was Lilo ook bijna tien minuten pleite. Ik wist wel ongeveer waar ze was, maar ik zag haar niet, maar uiteindelijk zag ik wel ergens een kat een boom inschieten met een mol of rat in zijn bek. Lilo kwam die boom blijkbaar niet in , en kwam hijgend en met schuim op de lippen terug. Aai en frolicje, en we konden weer verder.

En tegelijkertijd zie ik mensen helemaal stressen omdat hun hond op 5 meter afstand weigert om hier te komen omdat die hond dondersgoed weet dat het aanlijnen en naar huis is.

Nou, voor mij is de keus makkelijk hoor.

Haha wat een heerlijk verschil in opvattingen en karakters van honden en eigenaren..
totaal niet lullig bedoeld.. bovenstaande opmerking

maar ik kan vreselijk geiiriteerd raken als Bluf idd achter een kat aangaat of achter een vos of een haas... was voor mij aandachts punt nr 1 en helemaal eruit met alleen balletje en positief benaderen of een lijntje eraan gaat het niet.. ze heeft gewoon wel dit mogen doen toen ze opgroeide en ik heb toch aardig wat vorderingen gemaakt..
Ik ben een zeikerd.. wil niet dat mijn hond andere dieren opjaagt.. en al helemaal niet mij compleet vergeet als hij of zij iets anders ziet... ook met het oog op de sport bijvoorbeeld.. zal lekker zijn als er een haas wegschiet vanaf het spoor... en je hond gaat daar achteraan.. finn zal dat niet doen.. die is van jongsafaan geleerd niet achter wild oid aan te gaan bijvoorbeeld...
komt bij dat een jachthond niet te vergelijken is met een herders hond..
Maar in aanvang is de herder niet gefokt om te jagen.. dus dat gedrag wil ik niet accepteren.. de eenden in het park laat ze nu ook wel gelukkig meer en meer met rust... net als met finn kunnen deze nu ook rustig doorslapen op de kant...

Net als gister bijvoorbeeld in dat bos gebied.. finn laat ik lekker lopen.. die heeft dat jaaggedrag niet.. bluf kan idd gerust achter fazanten eenden konijnen of wat dan ook aangaan.. en nu zit je in broedseizoen en jonge dieren... bluf had ik dus in dat gebied echt aan de flex.. ik wil het niet hebben.. er kwam ook een fazant luidruchtig uit de struiken om weg te rennen met vleugels wijd.. waarschijnlijk om af te leiden van het nest..
Bluf reageerde direct.. en finn keek even op en keek even naar mij en vervolgde zijn weg..
Had ik bluf los gehad... ik persoonlijk had het gewoon niet fijn gevonden als ze erachteraan was gegaan.. ik was dus blij dat ik haar aan die lijn had en haar kon laten weten dat ik dat gedrag niet wilde..
zo zie je dat we allemaal andere opvattingen hebben over hond hond laten zijn.. en anders zijn in wat we wel acceptabel vinden en wat niet..
En daarbij wat we als moeilijk ervaren en wat niet..

Ik snap jouw punt, maar ik weet inmiddels dat mijn honden uiteindelijk niks killen, en dat ze 'de jacht' ook redelijk snel opgeven omdat er dan weer iets anders interessant is. En met die wetenschap ga ik er tamelijk relaxed mee om.

[Hanneke2]

Ja, ja..... maar ik heb hem gewoon geleerd dat hij niet verder bij mij vandaag mag dan pakweg 30 meter
Dus die hou ik er gewoon maar in hoor

Oh, helemaal eens! Maar ik zie dingen vanuit een ander perspectief. Dertig meter is voor Lilo (en eigenlijk ook nog steeds voor Jack) helemaal niks. Lilo zit in tien seconden al veel en veel verder, met 'verplicht' dertig meter zou ze nooit lekker uit kunnen rennen.

[Hanneke2]

Pas maar op, voor je het weet staan ze op de stoep met een rugzakje

Ze zijn van harte welkom.

[Hanneke2]

En tegelijkertijd zie ik mensen helemaal stressen omdat hun hond op 5 meter afstand weigert om hier te komen omdat die hond dondersgoed weet dat het aanlijnen en naar huis is.

Nou, voor mij is de keus makkelijk hoor.

gelukkig bestaat er ook nog zoiets als de gulden middenweg - dat laatste scenario is mij in ieder geval totaal onbekend en het zal hier niet bekend raken ook, wees gerust.

Ik zou dat van jou en je honden ook niet verwachten, maar ik neem aan dat je het toch wel eens gezien hebt bij vreemde honden? Op een zonnige zondagmiddag kom je er wel tien tegen.

[Caro.]

Ja, ja..... maar ik heb hem gewoon geleerd dat hij niet verder bij mij vandaag mag dan pakweg 30 meter
Dus die hou ik er gewoon maar in hoor

Oh, helemaal eens! Maar ik zie dingen vanuit een ander perspectief. Dertig meter is voor Lilo (en eigenlijk ook nog steeds voor Jack) helemaal niks. Lilo zit in tien seconden al veel en veel verder, met 'verplicht' dertig meter zou ze nooit lekker uit kunnen rennen.

Snap ik als je echte ren honden hebt, en ook al zou je dat van Puch ook verwachten, eigenlijk rent hij niet zo heel veel.
Vaak is er een hek van een weiland open en dan rent hij wel even lekker dat weiland op en zal ook echt wel eventjes verder dan die 30 meter gaan.

Maar vanaf het begin is hij redelijk in de buurt gebleven, ik heb het hem niet eens echt hoeven aanleren, want Kaya deed dat altijd en hij bleef bij Kaya.
Liepen we in het bos en was er een kruising, dan wacht Kaya braaf en Puch deed automatisch mee.

Nu is hij dus één keer achter een meerkoet aangegaan, honderden meters :N: En dat vond ik dus wel eng. Laatst hevige interesse in een haas en was die sloot er niet geweest, dan was hij gegaan denk ik en ik weet dus niet hoe ver hij zal gaan.
Bij de meerkoet kwam hij terug, hij was nog steeds niet uit zicht, wel een stipje geworden overigens.

Maar uit zichzelf enorme afstanden rennen, dat heeft hij eigenlijk nooit gedaan.

[Trippell]

Ik vind traag-lerende honden en drukke honden vooral moeilijk.

Onze malamute is erg dominant en heeft veel kanten waar rekening mee moet gehouden worden (niet altijd betrouwbaar naar vreemden, maar je moet dan goed op haar lichaamstaal letten), maar als je hiermee leert omgaan krijg je zo'n dingen goed onder controle (als jij baas bent over de hond dan).

Onze andere 2 honden zijn in zekere zin veel makkelijker in de omgang omdat ze geen risicogedrag vertonen naar mensen of andere honden of andere dieren, maar in andere zin vind ik hen net moeilijker om dingen mee te doen zoals dingen aanleren en trainen en dergelijke. Yanco is een hond die soms opeens heel druk kan doen (als hij gestresst wordt of er staat wandelen in het vooruitzicht), ik vind het echt moeilijk hiermee om te gaan en zou geen hond willen die continu zo druk is. Onze kleine hond, Aili, is een hond die enorm traag leert en dingen na al die jaren nog steeds niet snapt. Heel frustrerend om dag in dag uit weer van 0 aan t leren dat de deur opendoen = wachten tot baasje zegt dat je binnen mag (onze andere 2 honden hadden dit door binnen de 4 dagen dat ze bij ons waren) enzovoort. Zij is ook heel snel onder de indruk van verbale berisping, als ik perongeluk iets te hard 'neen' zeg is ze al onder de indruk.

Dan vind ik het veel gemakkelijker om met onze malamute om te gaan. Als je zelf duidelijk bent, is het heel duidelijk voor haar. Ze is dominant en superslim, en leert hierdoor alles zeer snel. Als je als baasje correct dingen aanleert en met de hond omgaan, heb je van dat snel aanleren enkel voordelen vind ik.

Onze 'makkelijke' hond Aili blijft uit zichzelf altijd mooi in de buurt en je moet er niet naar omzien als je er los mee gaat wandelen, maar zij geeft nog te snel toe aan haar 'impulsen' als ze bijvoorbeeld een kat ziet in de verte. Na een paar seconden valt dan haar frank dat ze geleerd heeft dat ze er niet mag achterlopen en komt dan ook wel terug als je roept. Zij is echt heel impulsief op vanalles en herinnert altijd pas na eventjes wat ze geleerd heeft. Bij onze malamute is het moeilijk geweest om haar te leren loslopen, maar is nu echt een gemakkelijke hond omdat ze wel goed weet wat ze geleerd heeft en dus echt goed gehoorzaamt.

[Chicoahua]

eeen moeilijke hond..als ik kijk naar een kennis vind ik dat die een moeilijke hond hebben.
pist tegen de muren, grijpt naar alles wat niet naar zijn poten danst;), luisterd in geen enkel opzicht, maakt alles kapot en naar kinderen tja...
moet zeggen dat ze echt hun best hebben gedaan hoor, tijdje onder gebracht bij een fokker, hulp gehad, trainingen maar nu trekken ze de handen er vanaf..geen land mee te bezijlen..
maar toch vind ik het moeilijk om te zeggen wat nou echt moeilijk is, chico heeft ook zn moeilijke perioden maar ach...

[Carmen]

eeen moeilijke hond..als ik kijk naar een kennis vind ik dat die een moeilijke hond hebben.
pist tegen de muren, grijpt naar alles wat niet naar zijn poten danst;), luisterd in geen enkel opzicht, maakt alles kapot en naar kinderen tja...
moet zeggen dat ze echt hun best hebben gedaan hoor, tijdje onder gebracht bij een fokker, hulp gehad, trainingen maar nu trekken ze de handen er vanaf..geen land mee te bezijlen..
maar toch vind ik het moeilijk om te zeggen wat nou echt moeilijk is, chico heeft ook zn moeilijke perioden maar ach...

Hoe doe je dat bij je eigen hond, de handen er van af trekken?

[Chicoahua]

hoe bedoel je?, natuurlijk niet maar begrijp die reactie ff niet.
die eigenaren trekken de handen er niet vanaf maar de fokker enzo laten niks meer horen..