Het HondenForum

Ja, ik wilde herders en er kwamen herders

had alleen nooit gedacht , dat er hier ooit eens een kruising tibetaan zou lopen

Nee, na mijn twee ambullen die veel te vroeg zijn ingeslapen Hebben wij nu een staff en een molosser kruising. De staff was echt een gulden middenweg , Stephan wilde een klein hondje en ik een tweede ambull, dat is dus een engelse staff geworden, beiden redelijk tevreden. Basco was qua karakter en achtergrond de juiste hond op de juiste tijd. Ramon was 5 maand oud en Basco kwam uit een gezin met kinderen dus kon goed op dat moment in ons gezin passen. Hij is iets minder mollosser in gedrag dan we gehoopt hadden. Maar beiden zijn gouden honden en ik zou ze zo weer ophalen.
Mijn droom is weer een ambull of Cane Corso, maar ik denk dat als er weer een hond komt het toch weer een asielhond of misschien wel buitnelandertje wordt.

Reini schreef:

Daan schreef: Mijn vraag gaat nog wat verder, en corrigeer me maar als ik het fout heb.
Waarom zoek je het in "pittige rassen" en loop je vervolgens met zo'n hond altijd maar voor de zekerheid aan de lijn.
En dan wel willen wandelen met anderen.

En dan een fila op je wensenlijst hebben staan. Dat vind ik echt onbegrijpelijk.

Een Fila staat absoluut niet op mijn wensenlijst hoor Ik vind het een ontzettend leuk ras maar zeker niet voor mij. De vraag was: heb je de rassen in huis die je wel zou willen hebben? Nou, nee dus want die passen niet bij mij.

Ik vind wandelen met andere mensen hartstikke gezellig, wat is daar mis mee? Tegenwoordig doen we dat met aanlijnwandelingen en daarvoor in losloopgebieden. Ik heb de keuze gemaakt om niet meer naar losloopgebieden te gaan omdat ik te vaak heb meegemaakt dat honden Vegas moeten hebben en dat de baas dan 100 meter verderop staat. Ik kies dan voor veiligheid en ga dus niet meer naar de losloopgebieden.

joh, als iedereen die met een karaktervol ras zou lopen zoals jij je verantwoordelijkheid bij voorbaat al neemt met vegas, hadden we hier in nederland geen RAD.

Maar omdat ik weet hoe gezellig jij het vind om met andere mensen en honden te lopen, vroeg ik me af waarom je dan geen ras kiest wat zich daar beter toe leent.
Ik kies ook niet voor de makkelijkste weg hoor, ik neem max 2 honden mee als ik alleen ben, terwijl ik er drie heb.
En heb een grote mastiff die niet los kan omdat ze aan het eind van de wandeling besluit dat ze niet terug in de auto wil.
Die kan met honden en mensen en alles, maar die moet ik gaan vangen.

ik ben opgegroeit tussen pekineesjes en duitse herder
een pekinees heb ik nooit echt war gevonden maar de herder was altijd echt me maatje
helaas zijn de omstandig heden nooit zo geweest dat ik ruimte en tijd voor zo groot ras heb gehad
maar neemd niet weg dat ik stapel ben op mijn swiffers maar een grote hond heeft altijd mijn voorkeur gehad

Poppetje schreef:Ik wilde vroeger altijd een maltezer. Ik vond ze zo lief en schattig zo knuffelbaar! En ze zou dan Parel heten.
Maar omdat ik iets kleins wou wat ook flink actief mee kon wandelen ging ik uiteindelijk voor een dwergpinscher herplaatser.
En ze is kleiner dat ik wou, maar ze is te perfect voor mij .
Maltezer zou ik nu ook niet meer willen.

een maltezer kan net zo flink lopen als een heder of wat dan ook hoor

mijn favoriete hond is altijd al een poedel geweest
dus dat is dan niet zo moeilijk

Daan schreef: joh, als iedereen die met een karaktervol ras zou lopen zoals jij je verantwoordelijkheid bij voorbaat al neemt met vegas, hadden we hier in nederland geen RAD.

Maar omdat ik weet hoe gezellig jij het vind om met andere mensen en honden te lopen, vroeg ik me af waarom je dan geen ras kiest wat zich daar beter toe leent.
Ik kies ook niet voor de makkelijkste weg hoor, ik neem max 2 honden mee als ik alleen ben, terwijl ik er drie heb.
En heb een grote mastiff die niet los kan omdat ze aan het eind van de wandeling besluit dat ze niet terug in de auto wil.
Die kan met honden en mensen en alles, maar die moet ik gaan vangen.

Ik ben er eigenlijk pas achter gekomen hoe leuk ik het vind met andere mensen te wandelen toen ik dat eenmaal deed. Ik had er van te voren geen idee van wat een 'wandelwereld' er bestaat en die heb ik pas via het forum ontdekt Had ik eerder geweten hoeveel plezier ik daaruit zou halen dan had ik misschien een ander ras gekozen, dat heb ik al eens eerder ergens geschreven. Vegas is mijn eerste hond en ik dacht dat ik gewoon alleen zou gaan wandelen en uiteindelijk dus niet meer naar het bos zou gaan. In de tussentijd leerde ik veel mensen via hier kennen waar ik mee ging wandelen en wandelingen organiseren, dat had ik me vooraf nooit bedacht.
Als er ooit een tweede hond komt dan wordt dat naast Vegas absoluut een gemoedelijk ras wat gewoon naar losloopgebieden kan gaan. Met Vegas an sich zou het trouwens best kunnen want hij is absoluut geen ruziezoeker, hij gaat alleen ook niet uit de weg als het op een presenteerblaadje wordt aangeboden

En uiteindelijk is het zo dat je gewoon op een ras valt en de minpuntjes dan maar voor lief neemt

Reini schreef:
En uiteindelijk is het zo dat je gewoon op een ras valt en de minpuntjes dan maar voor lief neemt

inderdaad

mijn favo is het kleinste honden ras ter wereld...de chihuahua...en ben sinds kort een trots baasje van 1tje...heerlijk dit ras past bij me..
Chihuahua's houden van lang wandelen...knuffelen en lekker spelen en gek doen!! heeerlijk!!!

[img]<a%20href="http://s269.photobucket.com/albums/jj60 ... ucket"></a>[/img]

Nooit veel met herders gehad en nu ben ik verslaafd, ik zou geloof ik niet anders meer willen

Al vanaf kleuter af aan wilde ik graag een hond, maakte niet uit wat voor, als het maar hond was. Jullie raden het al: ik heb er nooit een gekregen. Wel liet ik altijd alle honden uit de buurt uit en heb derhalve veel rassen van zeer dichtbij leren kennen, wo Boxer, Duitse Herder, Newfoundlander, Chow Chow, Golden Retriever en een Fox Terrier. De Fox dat was echt een superhond voor mij en toen is mijn liefde voor terriërs begonnen. Jaren later kreeg iemand een Cairn Terriër en toen wist ik zeker dat dàt mijn ras zou worden. Nu heb ik er 3 in huis en 2 samen met een vriendin

Het "nadeel" van mijn jeugd is dat ik vrij gemakkelijk leuke dingen in een ras zie, dus er zijn heel veel rassen die me aanspreken, om allerlei verschillende redenen: Oudduitse Herder, Hovawart, Alaskan Malamute, Afghaanse windhond, Australian Shepard, Dashond, Beauceron, Ierse Wolfhond, Kerry Blue Terrier. Om er maar eens een paar te noemen. Maar aangezien wij in staat willen blijven om alle honden voldoende aandacht te geven en eventueel met ze te trainen en dergelijke, hebben we ons maximum gesteld op 4. En als ik nog maar 1 hond erbij mag, wordt dat gegarandeerd weer een Cairn. Als het even kan zouden we graag nog een eigen fokproduct aanhouden, maar dat weet je nooit van tevoren. Wij zijn in ieder geval echt verslingerd aan Cairns!

Kay's Mom schreef:mijn favo is het kleinste honden ras ter wereld...de chihuahua...en ben sinds kort een trots baasje van 1tje...heerlijk dit ras past bij me..
Chihuahua's houden van lang wandelen...knuffelen en lekker spelen en gek doen!! heeerlijk!!!

[img]<a%20href="http://s269.photobucket.com/albums/jj60 ... ucket"></a>[/img]

wil mezelf nog even aanvullen...haha ben ook helemaal weg van de schotse hedershond....prachtige beesten...maarjah...woon in een klein flatje he? en zonder lift...kan de herder moeilijk heel zijn leven de trap op en af dragen wel jammer...als ik groter woon..komt die er zeker bij!

JA , nú wel.

Maar mijn kruising briard-bouvier zou ik zonder twijfel nog eens aanschaffen. Ik vind haar echt het einde! Ik heb haar dan wel uit het asiel, dus niet bewust gekozen, maar geen dag, minuut of seconde spijt gehad .

Nu dus een klein KORTHAARWARTJE (=beauceronnetje ). Dat wilde ik al erg lang. Vroeger wilde ik een flatcoat (mee opgegroeid) of een bearded collie of schapendoes. Dat haar zat er dus al vroeg in .

Val wel echt op herders, alleen dan de wat minder "herkenbare" (niet expres). Veel mensen herkennen in die haarballen geen herders, maar het zijn het natuurlijk wel! De briard vind ik ook nog steeds fantastisch en er komt er vast nog wel eens eentje. En een hovawart zit er ook nog wel eens aan te komen. (Wat??? een hovawartje???? een langharige beauceron zul je bedoelen )
Maar nu ga ik voorlopig eerst eens heerlijk genieten van mijn kleine kortharige franse herdertje...

toen ik als 16-jarige als leidster ergens op een bankje zat te wachten om opdrachten uit te delen, kwam er een man naast me zitten met een hovawart-reu. Een black and tan. Ik vond het een super-hond, fantastisch en ongelofelijk lief (tot die man even weg was, en dan was hij niet meer zo lief en knuffelig -nu heel herkenbaar). 8 jaar later, toen we pas samenwoonden, ben ik aan het snuffelen gegaan op 't internet. Eerst kwam ik tot de ontdekking dat het 'hovawart' was, en niet 'hovaward', en nadien dat je ze nog in andere kleuren had ook. En nu ben ik er zeker van, ons Dinahtje, ik ben er gek van. Dinah is onze eerste hond, dus hebben we wel heel wat moeten leren, maar het meeste van al heb ik geleerd dat dit echt wel een ras is voor ons. Ik hou wel van een beestje dat probeert slimmer te zijn dan ikzelf. In combinatie met ons Senne nu, en ev. later nog een Mastin bij. Super!

eefje_ates schreef:...die je altijd al had willen hebben? Ik niet..'vroeger'(ben pas 21 ) was ik helemaal gek van bernersennen-honden(als je dat zo schrijft),en de husky vond,en vind ik nog steeds helemaal geweldig. Maar nu ik 3 herders gehad heb,zie ik,dat dit het ras is 'wat bij me past', maar hoe zit dat bij jullie?

Ik heb eigenlijk vroeger nooit een uitgesproken voorkeur gehad voor een ras. Ik ben opgegroeid met een soort van Boerenfox hondje, een echte boerderijhond en vond 'een hond' gewoon leuk en niet een specifiek ras.

Door puur toeval was mijn eerste eigen hond een kruising Rottweiler.
Nadat zij overleed en ik Pieter leerde kennen, wilde hij graag een Rottweiler en omdat ik een Rottweiler gewend was, vond ik dit prima.
Eigenlijk pas de laatste jaren kan ik zeggen dat ik de Rottweiler een geweldig ras vind, maar dat is dus door toeval zo gekomen.
Ook Peruaantje Puchu is een toevalstreffer (en gelukstreffer ).

Dus eigenlijk ben ik niet zo'n 'rassenmens', al heb ik wel een duidelijk idee over welke rassen ik níet zou willen.

ja ik heb altijd duitse doggen gewild en nu heb ik er 2

eefje_ates schreef:...die je altijd al had willen hebben? Ik niet..'vroeger'(ben pas 21 ) was ik helemaal gek van bernersennen-honden(als je dat zo schrijft),en de husky vond,en vind ik nog steeds helemaal geweldig. Maar nu ik 3 herders gehad heb,zie ik,dat dit het ras is 'wat bij me past', maar hoe zit dat bij jullie?

ja ik heb twee gordon setters hier rondlopen en die wil ik al vanaf mijn 16de op mijn 23ste kwam de eerste op mijn 25ste de tweede

Aangezien ik altijd herplaatsers heb, heb je het niet voor het kiezen. Ze worden gewoon op je pad gezet. Maar ik heb een DH en dat heb ik altijd hele mooie honden gevonden. Maar mijn droom moet ik nog even mee wachten: de Ierse Wolfshond.

Ik wou altijd een grote hond. Punt. Klaar. En dus heb ik nu een cairn terriër
Nee... Ik wou inderdaad altijd een grote hond, maar door een happende herder in het asiel is mn vertrouwen in grote honden een poosje compleet weggeweest. Bovendien vond mn moeder het wel handig als het formaat wat handzamer zou zijn, zoals bijv. een middelmaatje.
Mijn vriend zn ouders hebben ook cairns, en dus vroeg hij waarom ik niet eens nadacht over een kleine hond die ook sportief was. Want ik zou graag een grote hond, zodat ik er ook af en toe lange wandelingen mee kon maken.
Nou, en toen kwam Abby dus op mn pad, en die is gebleven!
Maar we weten zeker dat er in de toekomst, als we samenwonen, beide werken en een groter huis hebben, er een herplaats-bullmastiff-achtige hond komt. Aangezien ik Max de asiel-bullmastiff helemaal geweldig vind, en mijn vriend en die hond niet bij elkaar weg te slaan waren...

Ik vond Duitse Herders altijd geweldig. ging als 12-jarige 13 km fietsen op mijn vrije middag om er met een te kunnen wandelen.
OP mijn 17e kwam er een, 2 jaar later nog een. Helaas was ik later niet in staat om ze te houden en werden ze herplaatst.
Toen ik weer op kamers kwam, wilde ik toch geen grote hond, maar wel een herderachtige. het werd dus een Corgi. Intussen heb ik mijn 3e en ik vind ze wel bij mij passen. Tussentijds nog een labrador gehad, dat was de keuze van mijn ex-man. Wel de gemakkelijkste hond die ik ooit gehad heb.
Zou graag weer een DH willen hebben, maar dat zal niet meer gaan.
Een tijdje geleden er een te logeren gehad en dit was een hond met het perfecte karakter voor mij.

Ik heb het ras die ik zelf het leukst vind en die redelijk gemakkelijk is als eerste hond
en wij hebben een labrador

'Vroeger' (ongeveer 8 jaar geleden, toen ik 8 was) wilde ik altijd van alles in huis hebben. Verschillende herders, golden retierver, labrador, oftewel alles wat ik mooi vond en in mijn ogen goed en snel op te voeden was.

Vanaf mijn 6e hebben we een Westie in huis, die wilde m'n moeder erg graag. En sinds een maand hebben we ook een Am. Cocker in huis.

Ooit, als ik op mezelf woon en veeeeel ruimte heb, wil ik graag een Friese Stabij, een Chihuahua en een groot lomp beest (welke weet ik nog niet).

Ik wilde altijd een Kangal, husky en een kaukaukische herder in huis,

Ik heb nu een kangal nu nog de andere 2

mandyy schreef:'Vroeger' (ongeveer 8 jaar geleden, toen ik 8 was) wilde ik altijd van alles in huis hebben. Verschillende herders, golden retierver, labrador, oftewel alles wat ik mooi vond en in mijn ogen goed en snel op te voeden was.

Vanaf mijn 6e hebben we een Westie in huis, die wilde m'n moeder erg graag. En sinds een maand hebben we ook een Am. Cocker in huis.

Ooit, als ik op mezelf woon en veeeeel ruimte heb, wil ik graag een Friese Stabij, een Chihuahua en een groot lomp beest (welke weet ik nog niet).

duitse dog is groot
later weet ik nog niet welke hond ik neem
bernard sennen misschien
misschien wel 2 honden

Ben eigenlijk altijd verliefd geweest op de Sint Bernhard. Toen ik getrouwd was, eerder mocht niet van ouders, daarna husbandje bewerkt, kwam er een prachtige dame. Lang kon ze niet bij ons zijn, vw jalouzie op de baby. Ze is naar een adres gegaan waar een reu was en ze leefde nog lang en gelukkig. Na meerdere honden nu HET ras gevonden voor mij: De Saarlooswolfhond. We hebben er nu 3 1/2. Maar als het kon mochten het er 12 zijn.

tekaya schreef:Ben eigenlijk altijd verliefd geweest op de Sint Bernhard. Toen ik getrouwd was, eerder mocht niet van ouders, daarna husbandje bewerkt, kwam er een prachtige dame. Lang kon ze niet bij ons zijn, vw jalouzie op de baby. Ze is naar een adres gegaan waar een reu was en ze leefde nog lang en gelukkig. Na meerdere honden nu HET ras gevonden voor mij: De Saarlooswolfhond. We hebben er nu 3 1/2. Maar als het kon mochten het er 12 zijn.

ik vind het ook zalige honden
mijn nonkel hadt er zo een en als je hem achter zijn oren krabde kroop hij zo dicht tegen je aan
dat je tegen de muur gekwakt was en je niet meer weg kon

tekaya schreef:Ben eigenlijk altijd verliefd geweest op de Sint Bernhard. Toen ik getrouwd was, eerder mocht niet van ouders, daarna husbandje bewerkt, kwam er een prachtige dame. Lang kon ze niet bij ons zijn, vw jalouzie op de baby. Ze is naar een adres gegaan waar een reu was en ze leefde nog lang en gelukkig. Na meerdere honden nu HET ras gevonden voor mij: De Saarlooswolfhond. We hebben er nu 3 1/2. Maar als het kon mochten het er 12 zijn.

Hebben jullie 3,5 saarlooswolfhonden?

Krijg meer van die vragen. Vind het zelf wel leuk

3 Saarlozen en een Saarloos/witte Canadese Herder

Wilma +LSDA

tekaya schreef:Krijg meer van die vragen. Vind het zelf wel leuk

3 Saarlozen en een Saarloos/witte Canadese Herder

Wilma +LSDA

Tis maar wat je leuk vind jah

Nee, ik heb niet de rassen in huis die ik altijd al had willen hebben, maar wel bijna

Ik wilde als kind altijd een Bullterriër.
Later wilde ik erg graag of een Ruwharige Teckel, of een Welsh Springer Spaniel.

Maar toch wil ik nog altijd heel erg graag een zwartwitte Bullterriër.
Maar of die er ooit komt weet ik nog niet.