Het HondenForum

Wij zijn beiden baasjes/leiders van de honden, maar er zijn wel verschillen. M'n vriend is degene van de wandelingen in de week, ik in 't weekend (dus de langere, of op verplaatsing), verder ga (ging) ik ook naar de hondenschool, zorg ik voor het eten,... We zorgen zoiezo dat we op eenzelfde lijn zitten. En is dit niet zo, dan spreken we af dat we dit wel doen. Meestal wil dit zeggen dat ik beslis wat er gebeurt.

Ik merk wel dat er een groot verschil is tussen de mannelijke en de vrouwelijke aanpak. (sorry voor de mannen onder ons, maar ik merk bij veel mensen die minder van hondengedrag afweten dat dit zo is) Ik denk dat vrouwen meer nadenken over het 'waarom' bij het ene of het andere gedrag, en meer diplomatisch gaan handelen, terwijl mannen minder kijken naar de onderliggende reden van een bepaald gedrag. Niet dat alle mannen zo zijn! Maar ik denk in vele gevallen wel.

De honden zijn van ons saampies, maar ik doe wel het meeste met ze.
Wij kopen samen het voer in, maar ik voer ze. Wij lopen samen hele enden, maar ik train ze en doe de tussendoor rondjes. Borstelen en trimmen doe ik, mijn man doet de wat makkelijke verzorgingsdingen.
Yep, hij is er net zo gek mee als ik eigenlijk.

De honden zijn van mij en ik neem de beslissingen over ze. Dat klinkt wel heel zwart/wit en in de praktijk valt het best mee. Toen Molli overleed heeft m'n vriend ook de crematie en een mooie urn betaald, omdat ik ook nog rekeningen van de DA had liggen die betaald moesten worden. En wat ik echt heerlijk vind is als Leon het laatste rondje met ze loopt. Even een kwartiertje in huis voor mezelf zonder dat ik achtervolgd wordt door een stel honden. Leon is ook de enige die ik voldoende met de honden vertrouw dat hij ze alleen mee mag nemen naar het bos of de plas. Maar mijn voordeel is denk ik dat hij nog nooit honden had gehad voordat wij verkering kregen dus dat hij eigenlijk precies met de honden gaat zoals ik dat doe.