Het HondenForum

Zeker ook zijn baasje maar ook zijn oude struktuur en eigen wereldje/roedel.
Maar met een nieuw baasje en roedeltje en de juiste instelling van de baas kan zo'n hond heel snel in zijn nieuwe rol zitten hoor.
Jij hebt toch ook een oudje in huis genomen die nu ook goed funtioneert . .

ik ken ook genoeg honden die wel volledig gestressed thuiskwamen uit een pension

macho-hayley schreef:ik ken ook genoeg honden die wel volledig gestressed thuiskwamen uit een pension

Ik ook helaas..

En ook katten..
Zo weet ik een kat die op proef ging naar een pension. De kat at niet meer en na 2 dagen is het dier weer naar huis gegaan..

macho-hayley schreef:ik ken ook genoeg honden die wel volledig gestressed thuiskwamen uit een pension

Natuurlijk zijn die er ook.
Maar het overgrote deel van de honden dus niet.

macho-hayley schreef:bij mij sluit het een het ander niet uit...lekker veel sporten en toch samen kunnen leven met de baas in huis.
Waarom moet jouw hond in een kennel om te kunnen werken?
En waarom kun je geen vriendschap hebben en hem daarbij de leiding geven die hij nodig heeft?

Hij moet niet in de kennel om te kunnen werken, hij moet in de kennel omdat ie anders de rest van mijn gezin opvreet.
Buiten dat om is zijn werk mensen bijten. En is hij niet mijn eigendom. Dus ligt de verantwoordelijkheid voor zo'n hond nog weer een tikkie anders.
Mijn vorige diensthond die nu gedwongen binnen wordt gehouden, beter voor zijn gezondheid, moet regelmatig naar binnen worden gesleept, als hij mocht kiezen leefde hij nog steeds buiten.
Ik houd van al mijn honden vreselijk veel. Ik zou een moord voor ze plegen, maar voor vriendschap zijn er in mijn ogen meer voorwaarden nodig, voorwaarden die een hond niet kan scheppen puur omdat het geen mens is.

Inge O schreef:

Budkes schreef:

Turrie schreef:
Jij gaat zeer waarschijnlijk anders om met honden dan ik.. Ik zie een hond als een vriend.. Een vriend die ik niet in een kennel wil zetten, maar juist samen mee wil leven en een goede relatie mee wil hebben...

Ik denk dat mijn vriend Mikey, die in een kennel zit, qua leven niet wil ruilen met Turbo. Moet hij veel te veel samenwerking met de baas, en elke dag lekker het werk doen waar hij voor gefokt is missen.
Ik geloof trouwens ook niet dat hij mijn leiderschap wil inruilen voor mijn vriendschap, veels te ingewikkeld voor hem.

de vergelijking die je nu maakt is niet eerlijk, aniek, jij weet beter dan wie dan ook dat er niet veel mikey's rondlopen en maar goed ook want daar zijn maar weinig passende baasjes voor.

Klopt, maar dat gold ook voor Arrow en zelfs voor Cento. Cento leeft al 5 jaar in huis en was vele malen gelukkiger aan het werk en in de kennel dan hij de laatste 5 jaar van zijn leven is als bankhanger met heel veel vrienden om zich heen. Een socialere hond als Cento ken ik niet, alle mensen zijn zijn vrienden en alle honden ook, maar ik heb hem nooit stralender meegemaakt dan in zijn werkende jaren, en nog moet ik hem regelmatig uit Mikeys kennel slepen de knusse woonkamer bezaaid met dekbedden, kussens en manden in. Kortom als je beide kanten niet kent, kun je ook niet gefundeerd over beide kanten oordelen.

Turrie schreef:

malinois schreef:

Turrie schreef:

Ik zou nooit een hond in de kennel doen.. Lijkt me voor de hond net een separeercel..
En zeggen dat de meeste honden geen trauma aan een kennel overhouden..... Er is een verschil tussen de signalen niet zien en het niet weten.. en de signalen wel zien en het dus wel weten!

dus wij zijn een stelletje achterlijke idioten?

Dat zeg ik niet... Ik schrijf alleen mijn mening..
Jij gaat zeer waarschijnlijk anders om met honden dan ik.. Ik zie een hond als een vriend.. Een vriend die ik niet in een kennel wil zetten, maar juist samen mee wil leven en een goede relatie mee wil hebben...

@daywalker

de hond mist nooit zijn baas maar zijn leiderschap

Hier ben ik het niet mee eens.. Dat je hond leiding nodig heeft wel, maar dat de hond zijn/haar 'baas' nooit mist..

ik zie mn honden niet als vrienden nee idd. daar ben ik gelukkig niet de baas van en bepaal ik niet wat ze wel en niet mogen... dat doe ik wel bij mn honden... ik zie ze wel als mn hondenmaatjes en kom niet aan mn honden hoor want dan kom je aan mij....
En nee ik geloof ook niet in dat een hond zn baas mist... en maar goed ook... een hond heeft een heel snel aanpassingsvermogen over het algemeen. Toen Xena moest bevallen is ze een paar maanden bij de fokker geweest, na een week lag madam al prinsheerlijk op de bank alsof ze er al jaren woonde...(en ze is daar met 7 weken weggegaan) en liep niet eens meer mee naar de deur toen ik wegging...
Ik zie dat heel graag moet ik zeggen...

macho-hayley schreef:ik ken ook genoeg honden die wel volledig gestressed thuiskwamen uit een pension

en is stress altijd verkeerd dan? Ik heb ook weleens stress... dan is er ook niemand die daar maar een sec. over wakker ligt hoor, incl. ikzelf niet... dus als mn honden een keer stress vertonen tja dat hoort bij het leven hoor... geen probleem.

Turrie schreef:

macho-hayley schreef:ik ken ook genoeg honden die wel volledig gestressed thuiskwamen uit een pension

Ik ook helaas..

En ook katten..
Zo weet ik een kat die op proef ging naar een pension. De kat at niet meer en na 2 dagen is het dier weer naar huis gegaan..

maar 2 dagen? Als ze honger krijgen gaan ze wel weer eten hoor

Inge O schreef:

Budkes schreef:Kortom als je beide kanten niet kent, kun je ook niet gefundeerd over beide kanten oordelen.

die ken ik (en al mijn honden) wel want al mijn honden hebben als pup in de kennel overnacht tot de volgende pup kwam (meestal pas een jaar of 3 later). ze zijn dus allemaal de kennel gewend, sommigen daarvan hebben ook wel eens (tijdelijk) overdag in de kennel gezeten als ik niet thuis was (crunch bv. nadat ze een paar keer was ontsnapt en kwiebus altijd als ik niet thuis ben) maar géén van mijn honden is ooit al uit vrije wil één seconde in de kennel gegaan, nooit ofte nimmer, het komt niet in hen op.

dat kan dus ook.

Xantos zat liever buiten dan binnen bijv., die verkoos de kennel direct boven in huis leven...
geheel vrijwillig, deur van zowel kennel als huis stond open dus hij kon naar binnen en naar buiten... sinds ik dat gedaan heb is hij nooit meer binnen geweest (langer dan een uur).
En hij had dus al 2 jaar in huis gewoond bij mij, omdat ik het zielig vond, honden in kennels... ik weet nu wel beter gelukkig

malinois schreef:

Turrie schreef:

macho-hayley schreef:ik ken ook genoeg honden die wel volledig gestressed thuiskwamen uit een pension

Ik ook helaas..

En ook katten..
Zo weet ik een kat die op proef ging naar een pension. De kat at niet meer en na 2 dagen is het dier weer naar huis gegaan..

maar 2 dagen? Als ze honger krijgen gaan ze wel weer eten hoor

Een kat is geen hond, een kat kan niet zo goed tegen niet eten...leververvetting enzo...

martine-tom schreef:

malinois schreef:

Turrie schreef:[..]
Ik ook helaas..

En ook katten..
Zo weet ik een kat die op proef ging naar een pension. De kat at niet meer en na 2 dagen is het dier weer naar huis gegaan..

maar 2 dagen? Als ze honger krijgen gaan ze wel weer eten hoor

Een kat is geen hond, een kat kan niet zo goed tegen niet eten...leververvetting enzo...

ja ik heb vroeger ook een kat gehad, kwam niet buiten en die at ook weleens een dag of wat niet... het zal best dat het niet goed is maar niet eten dat is niet eten , kan er weinig aan doen.

malinois schreef:

martine-tom schreef:

malinois schreef:

Turrie schreef:[..]
Ik ook helaas..

En ook katten..
Zo weet ik een kat die op proef ging naar een pension. De kat at niet meer en na 2 dagen is het dier weer naar huis gegaan..

maar 2 dagen? Als ze honger krijgen gaan ze wel weer eten hoor

Een kat is geen hond, een kat kan niet zo goed tegen niet eten...leververvetting enzo...

ja ik heb vroeger ook een kat gehad, kwam niet buiten en die at ook weleens een dag of wat niet... het zal best dat het niet goed is maar niet eten dat is niet eten , kan er weinig aan doen.

Prima dat jij zo hard bent, er zijn veel mensen die dat niet zijn en ik vind dat je wel erg veroordelend doet naar die mensen.
En je kan er genoeg aan doen, maar dat kost ff wat moeite en inlevingsvermogen, en de wil om er wat aan te doen ook...

martine-tom schreef:

malinois schreef:

martine-tom schreef:[..][..]
Een kat is geen hond, een kat kan niet zo goed tegen niet eten...leververvetting enzo...

ja ik heb vroeger ook een kat gehad, kwam niet buiten en die at ook weleens een dag of wat niet... het zal best dat het niet goed is maar niet eten dat is niet eten , kan er weinig aan doen.

Prima dat jij zo hard bent, er zijn veel mensen die dat niet zijn en ik vind dat je wel erg veroordelend doet naar die mensen.
En je kan er genoeg aan doen, maar dat kost ff wat moeite en inlevingsvermogen, en de wil om er wat aan te doen ook...

Ik denk dat ik genoeg wil om mijn dieren goed te doen... maar het moet wel nut hebben en ik moet het nut er van inzien... en dat is niet een dagje niet eten... sorry... bij honden al helemaal niet, ik had hier een hond die een week niet at als Xena loops was.. nou dan niet, ik zie het probleem niet echt.... daar hoef je niet hard voor te zijn hoor, sterker nog ik ben absoluut niet hard v.w.b. mijn honden hoor.

Ow trouwens kat heeft het goed overleeft dus het in dat geval zal best meegevallen zijn...

vroeger zat ik bij elk kuchje en mankje bij de dierenarts hoor, maar ook dat leer je snel af in de loop der jaren want de dierenarts kon er bijna een vakantiehuis van kopen in het buitenland vermoed ik. Maar als ik bel weet hij ook dat het echt dringend is...

*edit* toevoeging

TS heel veel sterkte, het is iets om gek van te worden als je niet weet hoe of wat.

Ik weet het niet met Baco, ws wil hij niet in de kennel, en niet eruit, niet op de speelweide en er niet meer af en dan komt het aan op degene die hem daarvan af moet halen, gaan ze hem dwingen gaat het zeker fout.
Heel eerlijk, als ooit Baco in beslag zou worden genomen en ik weet niet of het een maand of een jaar gaat duren, dan breng ik hem zelf naar de da, dezelfde dag nog, ongeacht het incident. ( zou het een ernstig incident zijn, dan hoef ik daar niet eens over na te denken natuurlijk )
Ik socialiseer me niet al bijna 5 jaar het leplazerus met Baco, om het dan allemaal fout te laten gaan.

Jij mist inlevingvermogen de andere kant op Tom, wat jij hen verwijt doe jij ook: Alleen naar j eigen beleving kijken...

Inge O schreef:

Budkes schreef:Kortom als je beide kanten niet kent, kun je ook niet gefundeerd over beide kanten oordelen.

die ken ik (en al mijn honden) wel want al mijn honden hebben als pup in de kennel overnacht tot de volgende pup kwam (meestal pas een jaar of 3 later). ze zijn dus allemaal de kennel gewend, sommigen daarvan hebben ook wel eens (tijdelijk) overdag in de kennel gezeten als ik niet thuis was (crunch bv. nadat ze een paar keer was ontsnapt en kwiebus altijd als ik niet thuis ben) maar géén van mijn honden is ooit al uit vrije wil één seconde in de kennel gegaan, nooit ofte nimmer, het komt niet in hen op.

dat kan dus ook.

Maar ik reageerde ook niet op jou Inge, ik reageerde op de volkomen ongefundeerde post van Turrie:

Ik zou nooit een hond in de kennel doen.. Lijkt me voor de hond net een separeercel..
En zeggen dat de meeste honden geen trauma aan een kennel overhouden..... Er is een verschil tussen de signalen niet zien en het niet weten.. en de signalen wel zien en het dus wel weten!

En

Jij gaat zeer waarschijnlijk anders om met honden dan ik.. Ik zie een hond als een vriend.. Een vriend die ik niet in een kennel wil zetten, maar juist samen mee wil leven en een goede relatie mee wil hebben...

Maw als je je hond in de kennel zet dan staat dat gelijk aan je hond in een separeercel zetten, een trauma bezorgen waarvan je de signalen niet wilt zien en wil je geen goede relatie met je hond.

Mwoh ook niet een erg eerlijk oordeel als je dus niet weet waar je over praat. En daar reageerde ik op. Want zoals ik al aangaf heb ik er hier in ieder geval 1 die de kennel verkiest boven de knusse huiskamer, wat Mikeys keuze zou zijn weet ik eerlijk gezegd niet, want die krijgt die keus nu eenmaal niet.

Budkes schreef:

Inge O schreef:

Budkes schreef:Kortom als je beide kanten niet kent, kun je ook niet gefundeerd over beide kanten oordelen.

die ken ik (en al mijn honden) wel want al mijn honden hebben als pup in de kennel overnacht tot de volgende pup kwam (meestal pas een jaar of 3 later). ze zijn dus allemaal de kennel gewend, sommigen daarvan hebben ook wel eens (tijdelijk) overdag in de kennel gezeten als ik niet thuis was (crunch bv. nadat ze een paar keer was ontsnapt en kwiebus altijd als ik niet thuis ben) maar géén van mijn honden is ooit al uit vrije wil één seconde in de kennel gegaan, nooit ofte nimmer, het komt niet in hen op.

dat kan dus ook.

Maar ik reageerde ook niet op jou Inge, ik reageerde op de volkomen ongefundeerde post van Turrie:

Ik zou nooit een hond in de kennel doen.. Lijkt me voor de hond net een separeercel..
En zeggen dat de meeste honden geen trauma aan een kennel overhouden..... Er is een verschil tussen de signalen niet zien en het niet weten.. en de signalen wel zien en het dus wel weten!

En

Jij gaat zeer waarschijnlijk anders om met honden dan ik.. Ik zie een hond als een vriend.. Een vriend die ik niet in een kennel wil zetten, maar juist samen mee wil leven en een goede relatie mee wil hebben...

Maw als je je hond in de kennel zet dan staat dat gelijk aan je hond in een separeercel zetten, een trauma bezorgen waarvan je de signalen niet wilt zien en wil je geen goede relatie met je hond.

Mwoh ook niet een erg eerlijk oordeel als je dus niet weet waar je over praat. En daar reageerde ik op. Want zoals ik al aangaf heb ik er hier in ieder geval 1 die de kennel verkiest boven de knusse huiskamer, wat Mikeys keuze zou zijn weet ik eerlijk gezegd niet, want die krijgt die keus nu eenmaal niet.

Turrie schreef:Dieren zijn geen knuffels en ze hebben ook een persoonlijke zone!

Juist, en daar walsen mensen heel lomp over heen. Die persoonlijke zone wordt niet erkend bij dieren. Die mogen ze helemaal niet hebben "want dan zijn ze vals'.

ik kreeg een brief van de advocaat van de ouders i.v.m de kosten die zijn gemaakt...en dit nadat ik zelf al een briefje had gestuurd met de verzekeringsgegevens en dat ik alle kosten wel wil vergoeden...is dit dan de normale gang van zaken?Normaal kun je de verzekering dit dan met elkaar laten oplossen toch?
Begin ondertussen wel een beetje pissig te worden trouwens, want zoveel moeite als ik heb gedaan om in contact te komen, mijn medeleven te tonen en de dingen te regelen en daar reageert helemaal niemand op en dan wel op deze manier...vreemd....maar goed ze kunnen het krijgen zoals ze willen dan communiceren ze maar met mijn advocaat...ik ga in ieder geval geen contact meer met ze zoeken...hooguit nog eens een brief sturen als mij dat juridisch goed uitkomt..of ben ik nu een kreng?

macho-hayley schreef:ik kreeg een brief van de advocaat van de ouders i.v.m de kosten die zijn gemaakt...en dit nadat ik zelf al een briefje had gestuurd met de verzekeringsgegevens en dat ik alle kosten wel wil vergoeden...is dit dan de normale gang van zaken?Normaal kun je de verzekering dit dan met elkaar laten oplossen toch?
Begin ondertussen wel een beetje pissig te worden trouwens, want zoveel moeite als ik heb gedaan om in contact te komen, mijn medeleven te tonen en de dingen te regelen en daar reageert helemaal niemand op en dan wel op deze manier...vreemd....maar goed ze kunnen het krijgen zoals ze willen dan communiceren ze maar met mijn advocaat...ik ga in ieder geval geen contact meer met ze zoeken...hooguit nog eens een brief sturen als mij dat juridisch goed uitkomt..of ben ik nu een kreng?

Ik denk dat het er een beetje bijhoort, bij het juridische spelletje, officieel bericht van de advocaat enzo...

Waarschijnlijk heeft hun advocaat die brief gestuurd, dat is volgens mij de normale gang van zaken.
Gewoon doorsturen naar je verzekering of advocaat, en die er mee laten dealen. Hoef jij je er geen zorgen meer om te maken.
En het kan goed zijn dat de advocaat heeft aangeraden om geen contact met je te hebben, om de zaak zo voorspoedig mogelijk te laten eindigen (voor hen dan).
Trek het je niet te veel aan. Misschien komt die tijd dat je met hen erover kan praten nog, maar misschien is dat nu door de zaak, advocaten, en ongerustheid nog niet mogelijk.

oke ik hoop dat dit dan inderdaad de reden is, klinkt wel aardig logisch zo....

malinois schreef:

Turrie schreef:

malinois schreef:

Turrie schreef:

Ik zou nooit een hond in de kennel doen.. Lijkt me voor de hond net een separeercel..
En zeggen dat de meeste honden geen trauma aan een kennel overhouden..... Er is een verschil tussen de signalen niet zien en het niet weten.. en de signalen wel zien en het dus wel weten!

dus wij zijn een stelletje achterlijke idioten?

Dat zeg ik niet... Ik schrijf alleen mijn mening..
Jij gaat zeer waarschijnlijk anders om met honden dan ik.. Ik zie een hond als een vriend.. Een vriend die ik niet in een kennel wil zetten, maar juist samen mee wil leven en een goede relatie mee wil hebben...

@daywalker

de hond mist nooit zijn baas maar zijn leiderschap

Hier ben ik het niet mee eens.. Dat je hond leiding nodig heeft wel, maar dat de hond zijn/haar 'baas' nooit mist..

ik zie mn honden niet als vrienden nee idd. daar ben ik gelukkig niet de baas van en bepaal ik niet wat ze wel en niet mogen... dat doe ik wel bij mn honden... ik zie ze wel als mn hondenmaatjes en kom niet aan mn honden hoor want dan kom je aan mij....
En nee ik geloof ook niet in dat een hond zn baas mist... en maar goed ook... een hond heeft een heel snel aanpassingsvermogen over het algemeen. Toen Xena moest bevallen is ze een paar maanden bij de fokker geweest, na een week lag madam al prinsheerlijk op de bank alsof ze er al jaren woonde...(en ze is daar met 7 weken weggegaan) en liep niet eens meer mee naar de deur toen ik wegging...
Ik zie dat heel graag moet ik zeggen...

dat een hond zijn baas niet mist geloof ik niet helemaal meer. Mijn Faust moest helaas destijds naar de Faculteit de Uithof omdat hij een enorme bult op zijn kaak had en de dierenarts onderzoeken niets uitwezen. Ik bracht m daar en hij liep vrijwillig mee met de artsen. elke dat dat hij daar verbleef werd hij zieker en zieker. Zijn hart begon het te begeven en hij wilde niet meer eten of slapen. Ik heb daar samen met Charles enorme stampij lopen maken om mijn hond weer mee naar huis te kunnen krijgen. op het moment dat hij me hoorde bij de kennels daar kwam hij onmiddelijk overeind en liep onmiddelijk zwaar kwispelend mee naar de auto toe. Vanaf het eerst moment zag je hem zienderogen opknappen. volgens de artsen zou hij nog maar 1 of 2 dagen leven maar hij heeft gelukkig nog weken geleefd.

macho-hayley schreef:ik kreeg een brief van de advocaat van de ouders i.v.m de kosten die zijn gemaakt...en dit nadat ik zelf al een briefje had gestuurd met de verzekeringsgegevens en dat ik alle kosten wel wil vergoeden...is dit dan de normale gang van zaken?Normaal kun je de verzekering dit dan met elkaar laten oplossen toch?
Begin ondertussen wel een beetje pissig te worden trouwens, want zoveel moeite als ik heb gedaan om in contact te komen, mijn medeleven te tonen en de dingen te regelen en daar reageert helemaal niemand op en dan wel op deze manier...vreemd....maar goed ze kunnen het krijgen zoals ze willen dan communiceren ze maar met mijn advocaat...ik ga in ieder geval geen contact meer met ze zoeken...hooguit nog eens een brief sturen als mij dat juridisch goed uitkomt..of ben ik nu een kreng?

ik zou de advocaten dat laten uitzoeken

Dianavdberkt schreef:

dat een hond zijn baas niet mist geloof ik niet helemaal meer. Mijn Faust moest helaas destijds naar de Faculteit de Uithof omdat hij een enorme bult op zijn kaak had en de dierenarts onderzoeken niets uitwezen. Ik bracht m daar en hij liep vrijwillig mee met de artsen. elke dat dat hij daar verbleef werd hij zieker en zieker. Zijn hart begon het te begeven en hij wilde niet meer eten of slapen. Ik heb daar samen met Charles enorme stampij lopen maken om mijn hond weer mee naar huis te kunnen krijgen. op het moment dat hij me hoorde bij de kennels daar kwam hij onmiddelijk overeind en liep onmiddelijk zwaar kwispelend mee naar de auto toe. Vanaf het eerst moment zag je hem zienderogen opknappen. volgens de artsen zou hij nog maar 1 of 2 dagen leven maar hij heeft gelukkig nog weken geleefd.

natuurlijk, maar is dat missen of is dat het onbekende en wegvallen van het bekende... onzekerheid dus.
Toen ik Xena wegbracht naar de fokker, is ze ook meegelopen naar de deur toen ik wegging en is ze nog een paar uur onrustig geweest... elke auto die voorbij reed zat madam voor de deur.
Maar dat was met een paar dagen weg... nieuwe roedel nieuwe kansen... ze paste zich aan aan hun manier van leven en hun regels.

in principe maakt het toch niet uit..of het nou het missen van de baas of het missen van zekerheid is...beide kan honden die daar erg gevoelig voor zijn traumatiseren.

ik word vrijdag trouwens verhoord...ben vanmiddag gebeld door de politie. Hoe gaat zoiets in zijn werk?

Gewoon je verhaal vertellen en antwoord geven op vragen die ze zullen stellen, als je daar antwoord op kunt geven. Als je iets niet meer weet of niet zeker weet dan zeg je dat gewoon.
Als het goed is dan verloopt het niet anders dan een gewoon gesprek, behalve dat je ongetwijfeld zenuwachtig zult zijn, maar dat kun je ook gewoon zeggen hoor, dat je het vreselijk vindt wat er gebeurd is, dat je van alle kanten geprobeerd hebt contact te krijgen met dat meisje en haar ouders en dat je je zorgen maakt om je hond.
Eigenlijk gewoon wat je hier ook allemaal hebt gezegd, dat kwam heel verstandig en betrokken over.
Succes.

macho-hayley schreef:ik word vrijdag trouwens verhoord...ben vanmiddag gebeld door de politie. Hoe gaat zoiets in zijn werk?

Geen ervaring hiermee. Maar ik zou zelf zorgen dat ik zou worden bijgestaan door een goede advocaat. Heel veel succes vrijdag. Ik duim voor je en hoop dat je hond snel weer thuis is.