Het HondenForum

Cuddie_ schreef:@ BieneMaya; in het echt niet zo... jouw pup is veel gladder van vacht. Deze is net zo'n klein schaapje haha

Maya was ook een wollig schaapje. Ze begint nu haar puppyvacht te verliezen.

Zinodo schreef:

Cuddie_ schreef:Ik heb besloten toch gewoon voor de foto's te gaan.... zodat het zonder narcose kan.
Wie weet is het voldoende, anders kan CT nog altijd (als het niet anders kan). Nadeel is, dat omdat ik het door de baas gedaan wil hebben, het pas volgende week vrijdag kan. Maar goed, ik wacht liever even op kwaliteit dan dat ik morgen bij die harry terecht kan.

Klinkt top! Hopelijk komt daar niks ernstigs uit, maar dan weet je in ieder geval of het wel of niet meespeelt, ieder stukje inzicht kan helpen om nog beter vooruit te komen.

Dit inderdaad

Ik hoop het ook niet. Ben er wel een beetje bang voor moet ik zeggen. Misschien ook de hormonen die me nerveuzer maken ofzo, geen idee.
Mijn vader gaat in ieder geval mee naar de DA zodat hij bij hem kan blijven tijdens het maken van de foto's, gezien ik ook mét schort niet zwanger naar binnen wil daar... Dus dat is wel fijn. Dan ga ik er vanuit dat hij wel lief meewerkt.

Goed dat je gaat.
Zazoe had op 3 a 4 mnd al klachten qua mank lopen. Op 6 mnd op foto's niets te zien. Op 7 mnd nog klachten dus door voor ct, beide ellebogen stuk en incongruentie ellepijp / spaakbeen.

Niet om je bang te maken, maar de fokker vond foto's ook wat vreemd omdat officieel röntgen pas met 1,5 is.
Bij een hond met klachten lijkt mij dat niet van toepassing.
Mocht er niets uitkomen en hij blijft klachten houden, zou ik zelf niet lang wachten met ct.
Als er dan wel wat is, ia vroeg ingrijpen vaak beter.

Ik duim voor jullie dat het iets onschuldigs is.

Lucia schreef:Goed dat je gaat.
Zazoe had op 3 a 4 mnd al klachten qua mank lopen. Op 6 mnd op foto's niets te zien. Op 7 mnd nog klachten dus door voor ct, beide ellebogen stuk en incongruentie ellepijp / spaakbeen.

Niet om je bang te maken, maar de fokker vond foto's ook wat vreemd omdat officieel röntgen pas met 1,5 is.
Bij een hond met klachten lijkt mij dat niet van toepassing.
Mocht er niets uitkomen en hij blijft klachten houden, zou ik zelf niet lang wachten met ct.
Als er dan wel wat is, ia vroeg ingrijpen vaak beter.

Ik duim voor jullie dat het iets onschuldigs is.

“Mooi” voorbeeld dat je inderdaad op foto’s echt niet alles ziet mbt ellebogen en een CT geen overbodige luxe is

Als er niks uitkomt denk ik dat ik sowieso een CT laat plannen. Voor de zekerheid.

Cuddie_ schreef:Als er niks uitkomt denk ik dat ik sowieso een CT laat plannen. Voor de zekerheid.

Update!
Vandaag was de dag... foto-tijd!

Mijn DA heeft hem nog eens 'onderzocht', vond het probleem in de schouder liggen, dit vond hij erg stijf. Elleboog was ook wat gevoelig maar kon ook vanuit de schouder doorlopen dus. Hij verwachtte dat Moos het niet ging toelaten om keurig stil te blijven liggen dus wilde hem een licht roesje geven. Daar was ik het dan weer niet mee eens. Ik ging er vanuit dat hij het wél ging doen en zo niet, kon hij nog altijd een roesje krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Meneer heeft het keeeeurig gedaan allemaal, hij was voorbeeldig! Zoals verwacht. Haha.
4 foto's van de elleboog, 2 foto's van zijn schouder en nog een foto van zijn voetje.
Ik heb een hele fijne DA die álles tot in detail laat zien en uitlegt etc. Wat je waar normaal zou kunnen zien bij evt. afwijkende zaken en hoe het bij hem uitziet. Heel duidelijk allemaal. Waren super mooie foto's, heel duidelijk alles. Niks afwijkends te vinden.

De DA gaat uit van een overbelaste pees in de schouder, welke doorloopt tot de elleboog. Advies voor nu is blijven doen wat we doen, dus de 3 keer per dag 15 a 20 minuten wandelen i.p.v. 1 keer per dag een uur. Herstellen van zoiets heeft tijd nodig, hij gaf aan dat we best op 1 a 2 maanden mogen rekenen. Langzaam proberen op te bouwen van die wandelingen mag in de tussentijd, mits hij klachtenvrij blijft daarna.
CT van de elleboog laten maken vond hij overbodig op dit moment omdat het probleem echt bij de schouder leek te liggen. Gaf ook aan dat honden met ED vaak bij een bepaalde 'kneep' in de elleboog pijn ervoeren en dat was bij hem ook niet het geval. Hij had na aanleiding van alles wat hij gevoeld/gezien heeft en de foto's geen reden om te verdenken op ED.

Dus het was wel logisch dat hij na een poos wat lastiger werd weer richting andere honden, dan kreeg ie toch last?

Fijn dat je weet dat het niets ernstigs is en hopelijk kan hij snel gewoon weer een uur lopen!

Doyaquba schreef:Dus het was wel logisch dat hij na een poos wat lastiger werd weer richting andere honden, dan kreeg ie toch last?

Fijn dat je weet dat het niets ernstigs is en hopelijk kan hij snel gewoon weer een uur lopen!

Of het echt de oorzaak is van zijn gedrag (in eerste instantie) weet ik niet. Tijdens de wandeling met zijn broertjes en zusje werd hij feller na een tijdje... dat zou het wel kunnen verklaren.
Meestal werd hij bij langere wandelingen juist ontspannender op de terugweg (dus na een langere tijd wandelen)... dus dat is dan weer wat raar. Maar kan zijn dat hij er toen dus geen (of amper) last van had.
Tijdens de wandeling met zijn broertjes en zusje had hij ook 2 dagen daarvoor dat hij slecht liep, dus toen heeft hij gegarandeerd nog last gehad (ook al liep hij voor het oog oke).

Zo'n blessure doet natuurlijk ook niet elke dag hetzelfde, dat maakt het herstel vaak lastig, is bij mensen ook zo, omdat je dan gaat overbelasten op het moment dat je even niets voelt

Cuddie_ schreef:Update!
Vandaag was de dag... foto-tijd!

Mijn DA heeft hem nog eens 'onderzocht', vond het probleem in de schouder liggen, dit vond hij erg stijf. Elleboog was ook wat gevoelig maar kon ook vanuit de schouder doorlopen dus. Hij verwachtte dat Moos het niet ging toelaten om keurig stil te blijven liggen dus wilde hem een licht roesje geven. Daar was ik het dan weer niet mee eens. Ik ging er vanuit dat hij het wél ging doen en zo niet, kon hij nog altijd een roesje krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Meneer heeft het keeeeurig gedaan allemaal, hij was voorbeeldig! Zoals verwacht. Haha.
4 foto's van de elleboog, 2 foto's van zijn schouder en nog een foto van zijn voetje.
Ik heb een hele fijne DA die álles tot in detail laat zien en uitlegt etc. Wat je waar normaal zou kunnen zien bij evt. afwijkende zaken en hoe het bij hem uitziet. Heel duidelijk allemaal. Waren super mooie foto's, heel duidelijk alles. Niks afwijkends te vinden.

De DA gaat uit van een overbelaste pees in de schouder, welke doorloopt tot de elleboog. Advies voor nu is blijven doen wat we doen, dus de 3 keer per dag 15 a 20 minuten wandelen i.p.v. 1 keer per dag een uur. Herstellen van zoiets heeft tijd nodig, hij gaf aan dat we best op 1 a 2 maanden mogen rekenen. Langzaam proberen op te bouwen van die wandelingen mag in de tussentijd, mits hij klachtenvrij blijft daarna.
CT van de elleboog laten maken vond hij overbodig op dit moment omdat het probleem echt bij de schouder leek te liggen. Gaf ook aan dat honden met ED vaak bij een bepaalde 'kneep' in de elleboog pijn ervoeren en dat was bij hem ook niet het geval. Hij had na aanleiding van alles wat hij gevoeld/gezien heeft en de foto's geen reden om te verdenken op ED.

Als je kiest voor een CT is de schouder natuurlijk gemakkelijk ook meegenomen.
Maar fijn dat het enkel een pees blessure lijkt. Zorg wel dat je niet te snel opbouwt. Pees blessures zijn langzaam genezend door een slechtere doorbloeding. Evt ondersteuning van de genezing met laser is wel ideaal

Je schrijft 1-2 maanden, maar ga bij een pees blessure maar uit van 8-12 weken minimaal. En dan eerder 12 dan 8

crutz schreef:

Cuddie_ schreef:Update!
Vandaag was de dag... foto-tijd!

Mijn DA heeft hem nog eens 'onderzocht', vond het probleem in de schouder liggen, dit vond hij erg stijf. Elleboog was ook wat gevoelig maar kon ook vanuit de schouder doorlopen dus. Hij verwachtte dat Moos het niet ging toelaten om keurig stil te blijven liggen dus wilde hem een licht roesje geven. Daar was ik het dan weer niet mee eens. Ik ging er vanuit dat hij het wél ging doen en zo niet, kon hij nog altijd een roesje krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Meneer heeft het keeeeurig gedaan allemaal, hij was voorbeeldig! Zoals verwacht. Haha.
4 foto's van de elleboog, 2 foto's van zijn schouder en nog een foto van zijn voetje.
Ik heb een hele fijne DA die álles tot in detail laat zien en uitlegt etc. Wat je waar normaal zou kunnen zien bij evt. afwijkende zaken en hoe het bij hem uitziet. Heel duidelijk allemaal. Waren super mooie foto's, heel duidelijk alles. Niks afwijkends te vinden.

De DA gaat uit van een overbelaste pees in de schouder, welke doorloopt tot de elleboog. Advies voor nu is blijven doen wat we doen, dus de 3 keer per dag 15 a 20 minuten wandelen i.p.v. 1 keer per dag een uur. Herstellen van zoiets heeft tijd nodig, hij gaf aan dat we best op 1 a 2 maanden mogen rekenen. Langzaam proberen op te bouwen van die wandelingen mag in de tussentijd, mits hij klachtenvrij blijft daarna.
CT van de elleboog laten maken vond hij overbodig op dit moment omdat het probleem echt bij de schouder leek te liggen. Gaf ook aan dat honden met ED vaak bij een bepaalde 'kneep' in de elleboog pijn ervoeren en dat was bij hem ook niet het geval. Hij had na aanleiding van alles wat hij gevoeld/gezien heeft en de foto's geen reden om te verdenken op ED.

Als je kiest voor een CT is de schouder natuurlijk gemakkelijk ook meegenomen.
Maar fijn dat het enkel een pees blessure lijkt. Zorg wel dat je niet te snel opbouwt. Pees blessures zijn langzaam genezend door een slechtere doorbloeding. Evt ondersteuning van de genezing met laser is wel ideaal

Mocht het over een aantal maanden nog niet goed zijn of wéér echt zichtbaar worden dan zal ik zeker een CT laten maken. Inderdaad van schouder én elleboog.
Te snel opbouwen ga ik sowieso niet doen. Op het moment heb ik zelf ook te veel last van mijn bekken waardoor het echt 15 a 20 minuten max is én dat op een rustig tempo'tje. Voorlopig houd ik het bij wat het is. Voor ons allebei.

crutz schreef:Je schrijft 1-2 maanden, maar ga bij een pees blessure maar uit van 8-12 weken minimaal. En dan eerder 12 dan 8

Ik heb het inderdaad niet handig getypt zie ik, de DA heeft inderdaad gezegd dat we zéker van 1 a 2 maanden uit mogen gaan maar dat het ook langer nodig kan hebben. Dit ook omdat hij toch ook in de tuin mag en we hier zo veel mogelijk kunnen inperken in wat hij kan doen (niet spelen of gek doen etc) maar hij toch echt wel eens bij het horen of zien van iets opeens helemaal naar achteren de tuin in zal stormen. Dit kan niet altijd voorkomen worden en zal er voor kunnen zorgen dat het wat langer zou kunnen duren.

Fijn dat het niet iets ernstigers is dan een peesblessure, hoewel pezen inderdaad wel veel tijd nodig hebben om helemaal te herstellen.

Hoe gaat het met zijn gedrag tijdens het wandelen?

Fijn dat je dat kunt afstrepen. Pezen en spieren duren lang inderdaad. Beterschap

Alfilillo schreef:Fijn dat het niet iets ernstigers is dan een peesblessure, hoewel pezen inderdaad wel veel tijd nodig hebben om helemaal te herstellen.

Hoe gaat het met zijn gedrag tijdens het wandelen?

Gedrag met wandelen blijft een beetje gelijk op het moment. Heb zeker niks te klagen!
Zo lang het op een afstandje is kijkt hij alleen wat, maar niet meer zo super gefocust. Als het wat dichterbij is (dus bijvoorbeeld passeren aan de overkant van de straat) dan kijkt hij wel meer gefocust... maar zolang de hond verder niet blaft/uitdaagt o.i.d. dan houdt hij netjes zijn mond dicht en loopt wel zonder gedoe mee.
Als de hond aan de overkant begint te blaffen dan is het wel wat veel voor hem, dan springt hij even op en blaft, máár.... 1 keer terugroepen en een NEE, DOORlopen! en hij loopt ook weer mee, nog altijd gefocust op de hond, maar met zn kop dicht en bij mij blijvend.

malinois schreef:Fijn dat je dat kunt afstrepen. Pezen en spieren duren lang inderdaad. Beterschap

Dankjewel.

Cuddie_ schreef:

crutz schreef:Je schrijft 1-2 maanden, maar ga bij een pees blessure maar uit van 8-12 weken minimaal. En dan eerder 12 dan 8

Ik heb het inderdaad niet handig getypt zie ik, de DA heeft inderdaad gezegd dat we zéker van 1 a 2 maanden uit mogen gaan maar dat het ook langer nodig kan hebben. Dit ook omdat hij toch ook in de tuin mag en we hier zo veel mogelijk kunnen inperken in wat hij kan doen (niet spelen of gek doen etc) maar hij toch echt wel eens bij het horen of zien van iets opeens helemaal naar achteren de tuin in zal stormen. Dit kan niet altijd voorkomen worden en zal er voor kunnen zorgen dat het wat langer zou kunnen duren.

Hou er rekening mee dat die ogenschijnlijk korte momenten van een sprintje alle voorgaande rust volledig teniet kunnen doen in geval van een pees blessure

crutz schreef:

Cuddie_ schreef:

crutz schreef:Je schrijft 1-2 maanden, maar ga bij een pees blessure maar uit van 8-12 weken minimaal. En dan eerder 12 dan 8

Ik heb het inderdaad niet handig getypt zie ik, de DA heeft inderdaad gezegd dat we zéker van 1 a 2 maanden uit mogen gaan maar dat het ook langer nodig kan hebben. Dit ook omdat hij toch ook in de tuin mag en we hier zo veel mogelijk kunnen inperken in wat hij kan doen (niet spelen of gek doen etc) maar hij toch echt wel eens bij het horen of zien van iets opeens helemaal naar achteren de tuin in zal stormen. Dit kan niet altijd voorkomen worden en zal er voor kunnen zorgen dat het wat langer zou kunnen duren.

Hou er rekening mee dat die ogenschijnlijk korte momenten van een sprintje alle voorgaande rust volledig teniet kunnen doen in geval van een pees blessure

Ik weet dat het zeker niet bevorderlijk is en zal er alles aan doen om het te voorkomen waar kan. Maar wil hem ook niet binnen opsluiten en alleen die 3 korte wandelingetjes doen. Dan wordt hij binnen super druk en dat heb ik nóg minder graag i.v.m. laminaat waar hij op gaat glijden als hij achterlijk gaat doen. Dan liever een sprintje op gras dan als een dolle over laminaat heen vliegen en glijden.
Liefst beide niet natuurlijk.

Voor nu een goede uitslag dus, fijn Een jonge hond rustig houden in de tuin, kan een uitdaging zijn ja. Misschien kun je tijdelijk een stuk afzetten met schapengaas ofzo?

Cuddie_ schreef:

crutz schreef:

Cuddie_ schreef:

crutz schreef:Je schrijft 1-2 maanden, maar ga bij een pees blessure maar uit van 8-12 weken minimaal. En dan eerder 12 dan 8

Ik heb het inderdaad niet handig getypt zie ik, de DA heeft inderdaad gezegd dat we zéker van 1 a 2 maanden uit mogen gaan maar dat het ook langer nodig kan hebben. Dit ook omdat hij toch ook in de tuin mag en we hier zo veel mogelijk kunnen inperken in wat hij kan doen (niet spelen of gek doen etc) maar hij toch echt wel eens bij het horen of zien van iets opeens helemaal naar achteren de tuin in zal stormen. Dit kan niet altijd voorkomen worden en zal er voor kunnen zorgen dat het wat langer zou kunnen duren.

Hou er rekening mee dat die ogenschijnlijk korte momenten van een sprintje alle voorgaande rust volledig teniet kunnen doen in geval van een pees blessure

Ik weet dat het zeker niet bevorderlijk is en zal er alles aan doen om het te voorkomen waar kan. Maar wil hem ook niet binnen opsluiten en alleen die 3 korte wandelingetjes doen. Dan wordt hij binnen super druk en dat heb ik nóg minder graag i.v.m. laminaat waar hij op gaat glijden als hij achterlijk gaat doen. Dan liever een sprintje op gras dan als een dolle over laminaat heen vliegen en glijden.
Liefst beide niet natuurlijk.

Je hoeft mij niet te vertellen hoe moeilijk het is om een super actieve, werklustige, reactieve, jonge hond met een blessure rustig te houden. Maar wat moet dat moet. En als je niet wil dat het chronisch wordt zal je moeten.

crutz schreef: Je hoeft mij niet te vertellen hoe moeilijk het is om een super actieve, werklustige, reactieve, jonge hond met een blessure rustig te houden. Maar wat moet dat moet. En als je niet wil dat het chronisch wordt zal je moeten.

Nee dat geloof ik. Maar dan zie ik als enige optie hem in een bench zetten als hij binnen is en die wandelingetjes maken. Dat vind ik geen optie, niet als het niet echt noodzakelijk is.

De DA gaf ook aan dat het niet te voorkomen is, maar zo veel mogelijk vermijden gewenst. Ga er vanuit als hij het dermate ernstig vond ook de 'complete rust' geadviseerd had, met alleen korte wandelingen en alle overige dingen vermijden.

natalie schreef:Voor nu een goede uitslag dus, fijn Een jonge hond rustig houden in de tuin, kan een uitdaging zijn ja. Misschien kun je tijdelijk een stuk afzetten met schapengaas ofzo?

Ja op zich is hij niet zo heel druk in de tuin, hij is meer van het rondscharrelen en lekker in de schaduw liggen en af en toe even blaffen als er een hond langskomt voor het huis. Maar hij kán wel eens een sprintje trekken naar de achterkant van de tuin als hij iets ziet of hoort daar.
Maar ik ga proberen dat te voorkomen. Op zich luistert hij goed en als ik NEE roep dan zal hij niet snel doorrennen. Als ik hem in de gaten houd en zorg dat ik zie als hij het van plan is, kan ik het hopelijk voorkomen.

Wij hadden dit neergezet toen we in het voorjaar met de tuin aan de slag gingen en onze nieuwe jonge plantjes wilde beschermen. Is het lelijk? Ja, nogal. Maar het staat er slechts tijdelijk. Dan kan Moos wel naar buiten, maar niet helemaal naar voren stormen. Tenzij hij er dwars doorheen gaat





Er bij zitten en in de gaten houden kan natuurlijk ook. Maar het is helemaal niet duur, dus misschien wel zo gemakkelijk. Succes in ieder geval, hopelijk geneest het vlot.

Cuddie_ schreef:

crutz schreef: Je hoeft mij niet te vertellen hoe moeilijk het is om een super actieve, werklustige, reactieve, jonge hond met een blessure rustig te houden. Maar wat moet dat moet. En als je niet wil dat het chronisch wordt zal je moeten.

Nee dat geloof ik. Maar dan zie ik als enige optie hem in een bench zetten als hij binnen is en die wandelingetjes maken. Dat vind ik geen optie, niet als het niet echt noodzakelijk is.

De DA gaf ook aan dat het niet te voorkomen is, maar zo veel mogelijk vermijden gewenst. Ga er vanuit als hij het dermate ernstig vond ook de 'complete rust' geadviseerd had, met alleen korte wandelingen en alle overige dingen vermijden.

Je kunt in huis ook wat anti slip neerleggen op plekken waar hij vaak ligt en soms snel op wil staan om iemand te begroeten of zo.
Dat vermindert de kans om overbelasting of een verkeerde beweging waardoor de blessure niet goed hersteld.
Het ziet er niet fraai uit vaak zo in huis, maar nood breekt wet soms.

Of een goedkoop groot kleed tijdelijk even neerleggen.

Heb zelf bij 2 honden ook lijnrust geadviseerd gekregen, die nam ik ook erg ruim dus had ik ze aan een lange lijn. Maar dat was niet de bedoeling
En de fout gemaakt bij een teenblessure om toch te snel los te laten rennen, omdat ze al zo lang rustig aan had gedaan en het wel ok leek te gaan..
Zij gaf zelf tijdens het loslopen geen pijn aan, en ging ook echt los. Blessure bleek daarna weer terug.. voelde me dus zelf extra lullig. Had ik maar gewoon toch nog even wat langer die strikte voorgeschreven lijnrust aangehouden.
Dat ging dan om een breuk in een kootje van de teen bleek later na hele goede 3-d foto's.
Maar gewoon om het idee, een kleine plotselinge sprint of opspringen binnen en wegglijden kan al weer een terugslag geven.

natalie schreef:Wij hadden dit neergezet toen we in het voorjaar met de tuin aan de slag gingen en onze nieuwe jonge plantjes wilde beschermen. Is het lelijk? Ja, nogal. Maar het staat er slechts tijdelijk. Dan kan Moos wel naar buiten, maar niet helemaal naar voren stormen. Tenzij hij er dwars doorheen gaat


Er bij zitten en in de gaten houden kan natuurlijk ook. Maar het is helemaal niet duur, dus misschien wel zo gemakkelijk. Succes in ieder geval, hopelijk geneest het vlot.

Ja is misschien wel een optie. Ik ga proberen om te voorkomen dat hij überhaupt gaat rennen in de tuin, mocht dat niet haalbaar zijn dan ga ik eens naar zoiets kijken.

blondie schreef:

Cuddie_ schreef:

crutz schreef: Je hoeft mij niet te vertellen hoe moeilijk het is om een super actieve, werklustige, reactieve, jonge hond met een blessure rustig te houden. Maar wat moet dat moet. En als je niet wil dat het chronisch wordt zal je moeten.

Nee dat geloof ik. Maar dan zie ik als enige optie hem in een bench zetten als hij binnen is en die wandelingetjes maken. Dat vind ik geen optie, niet als het niet echt noodzakelijk is.

De DA gaf ook aan dat het niet te voorkomen is, maar zo veel mogelijk vermijden gewenst. Ga er vanuit als hij het dermate ernstig vond ook de 'complete rust' geadviseerd had, met alleen korte wandelingen en alle overige dingen vermijden.

Je kunt in huis ook wat anti slip neerleggen op plekken waar hij vaak ligt en soms snel op wil staan om iemand te begroeten of zo.
Dat vermindert de kans om overbelasting of een verkeerde beweging waardoor de blessure niet goed hersteld.
Het ziet er niet fraai uit vaak zo in huis, maar nood breekt wet soms.

Of een goedkoop groot kleed tijdelijk even neerleggen.

Heb zelf bij 2 honden ook lijnrust geadviseerd gekregen, die nam ik ook erg ruim dus had ik ze aan een lange lijn. Maar dat was niet de bedoeling
En de fout gemaakt bij een teenblessure om toch te snel los te laten rennen, omdat ze al zo lang rustig aan had gedaan en het wel ok leek te gaan..
Zij gaf zelf tijdens het loslopen geen pijn aan, en ging ook echt los. Blessure bleek daarna weer terug.. voelde me dus zelf extra lullig. Had ik maar gewoon toch nog even wat langer die strikte voorgeschreven lijnrust aangehouden.
Dat ging dan om een breuk in een kootje van de teen bleek later na hele goede 3-d foto's.
Maar gewoon om het idee, een kleine plotselinge sprint of opspringen binnen en wegglijden kan al weer een terugslag geven.

Hij ligt graag OVERAL. Hij ligt het liefst iedere 10 minuten ergens anders (weer lekker koel), dus dan zou ik gewoon vloerbedekking in de hele woning moeten laten leggen haha. Maar snap je advies.
Ik wil me wel goed houden verder aan de tijden en alleen het aan de lijn wandelen en heel erg rustig opbouwen. Wil niet te veel doen. Beter wat te rustig aan dan te snel.

Prima, houdt het gewoon een beetje in de gaten, ook in de tuin. Voorkomen is gewoon beter dan genezen, zeker bij blessures die er al zijn.
En dat is inderdaad verrekte lastig, bij jonge honden en/of honden die genoeg energie hebben.
Zelf gaan ze gewoonweg soms toch door ongemak heen of laten het niet zo snel blijken.