Het HondenForum

Owwwwwwwwww Inge ik weet niet hoe ik jouw aanvulling moet quoten en er op reageren
Dus ik doe het maar ff zo

Die "wegstuur" oefening, om hem vervolgens weer te roepen is in Nederland uit het G&G 1 programma gehaald omdat zelfs Cynophilia het kennelijk wel een beetje een stomme oefening vond

Het voor roepen en afstoppen (hier in de G&G 3 eerst STAAN en na nog een keer roepen AF en daarna voor roepen) vind ik eigenlijk iets minder lastig/stom
Het hangt er van af hoe je het oefent natuurlijk, maar Rana en ik kunnen daarbij best lol maken
Bovendien is dat het appèl oefenen d.m.v. een "kunstje"
Ik bedoel van tevoren heeft de hond geen vrij gekregen.

Een hond vrij geven en meteen weer zeggen dat ie terug moet komen is nogal frustrerend voor een hond denk ik.
Uiteindelijk maak je van die oefening een appèl oefening want je gaat hem een kunstje leren om goed uit de bus te komen op een proef. Terwijl het eigenlijk gaat om roepen vanuit een vrije situatie
Op de training lieten we aan het einde van de avond de honden lekker los, dan liepen we een stuk richting auto en dan kregen we van de trainer de opdracht om de hond te roepen.
Dat lijkt meer op het weer terug onder appèl nemen zoals dat eigenlijk de bedoeling is van die oefening.

Ik ken één jachtkeurmeester die het liefst samen met de baas en de hond een stukje het veld op gaat lopen en de hond vrij laat geven.
Als de hond dan lekker aan het snuffelen is geeft hij de opdracht om te roepen. Dat kost op een proef natuurlijk veel te veel tijd hé? Dus die keurmeester krijgt zijn zin niet.
Ik denk dat je het onder appèl staan van de hond trouwens bij de andere jachtproeven ruimschoots kunt meten.
Dus de noodzaak van die oefening zie ik ook al niet

Heerlijk al die reacties; ga zo door Maar ik had vanmiddag geen tijd en moet zo weg dusss, mijn reactie komt later

Roepen uit "vrij" moet je ook niet meteen na het vrijgeven doen natuurlijk
Ik vind het (in de categorie gekke oefeningen) ook vreemd dat bij knjv proeven een verloren apport altijd een meter of 30 diep ligt.
Die honden schieten 30 meter het bos in en gaan dan zoeken
Dat is niet echt praktisch vind ik

Jaap* schreef:Roepen uit "vrij" moet je ook niet meteen na het vrijgeven doen natuurlijk
Ik vind het (in de categorie gekke oefeningen) ook vreemd dat bij knjv proeven een verloren apport altijd een meter of 30 diep ligt.
Die honden schieten 30 meter het bos in en gaan dan zoeken
Dat is niet echt praktisch vind ik

Dat hangt ook van de training af
Bij de groep Haarlem varieerde de afstand per keer nogal.
Soms lag het apport ook nog achter het bos(je) op een veld.
Daardoor leren de honden in ieder geval om diepte te nemen

Het resultaat was dat Rana op proeven altijd eerst heel diep in stak wind af en dan flankerend ging zoeken. Dat vond ik klasse van haar
Je zag op proeven vaak andere honden over de "snelweg" (het looppad van voorgaande honden) die eend op halen.
Volgens mij had dat niets meer met zoeken te maken.
Rana was altijd eigenzinnig.
Het zou toch kunnen zijn dat die eend ergens anders was neergelegd?
Je kunt nooit weten
Dankzij de training dus

Inge O schreef:.

ranetje schreef: Het voor roepen en afstoppen (hier in de G&G 3 eerst STAAN en na nog een keer roepen AF en daarna voor roepen) vind ik eigenlijk iets minder lastig/stom
Het hangt er van af hoe je het oefent natuurlijk, maar Rana en ik kunnen daarbij best lol maken

ha, maar daar ontwaar ik al een reuzenverschil, in de GG3 zeg je - hier zit die oefening al in het basisdiploma van jonge honden. om je een idee te geven : dat hebben mijn wartjes met ongeveer 1 jaar gehaald, dan is dat best nog een zware en demotiverende oefening hoor . voor sommige honden iig : dropje heeft dit altijd heel leuk gevonden - de anderen gingen stuk voor stuk heel traag komen, met zo'n sip gezichtje van 'ik geloof er niks van, straks moet ik toch weer gaan liggen '. zonde vond ik het (en met mij nog velen, er is al jaren sprake van om die oefening naar de GG3 over te plaatsen, maar die 'bureaumannetjes' verroeren geen vin .

Een keer afstoppen (alleen staan) is al ( ) in de G&G 2
Voor hele jonge honden lijkt het me een beetje dwaasheid om dat al te eisen. Vooral ook omdat ze acuut stil moeten staan, lijkt het me ook een beetje een blessure gevoelige oefening.

Roepen jullie tijdens het trainen niet af en toe gewoon door, dus zonder afstoppen?
Het is een berucht verschijnsel dat honden trager gaan komen als ze weten dat ze toch moeten stoppen onderweg

Bij knjv wedstrijden toch standaard 30 meter diep?
Ik gooi altijd erg verspreidt en net zoveel verloren apporten als dat er honden zijn, de honden worden dan één voor één ingezet zodat andere honden ze niet kunnen zien zoeken.
Een nieuwkomer mag de eerste keer wél afkijken
Zo kun je ook wat differentiatie aanbrengen in de "kans op succes graad" door een bepaalde volgorde voor de in te zetten honden te hanteren, het wordt na elk gehaald apport steeds moeilijker immers
Tevens leert de hond op die manier snel optimaal gebruik van verwaaing te maken (niet altijd gunstig op de wind gooien), je ziet ze per keer slimmer werken
Als een bosje is omsloten door paden lok ik ze ook wel eens over zo'n pad door een verloren apport nét aan de overzijde te gooien zodat ze ook "out of the box" gaan denken

Jaap* schreef:Bij knjv wedstrijden toch standaard 30 meter diep?
Ik gooi altijd erg verspreidt en net zoveel verloren apporten als dat er honden zijn, de honden worden dan één voor één ingezet zodat andere honden ze niet kunnen zien zoeken.
Een nieuwkomer mag de eerste keer wél afkijken
Zo kun je ook wat differentiatie aanbrengen in de "kans op succes graad" door een bepaalde volgorde voor de in te zetten honden te hanteren, het wordt na elk gehaald apport steeds moeilijker immers
Tevens leert de hond op die manier snel optimaal gebruik van verwaaing te maken (niet altijd gunstig op de wind gooien), je ziet ze per keer slimmer werken
Als een bosje is omsloten door paden lok ik ze ook wel eens over zo'n pad door een verloren apport nét aan de overzijde te gooien zodat ze ook "out of the box" gaan denken

Ja ongeveer 30 meter op de proeven dat klopt.
Maar dat wil toch niet zeggen dat je dat dan ook zo moet trainen?

Ik doe het net als jij (denk ik ).
Tegenwoordig let ik voor een verloren apport helemaal niet meer op de windrichting. Behalve als de wind recht op ons af komt, dat doe ik niet).
Ik zie wel aan Rana waar de wind vandaan komt

ranetje schreef:Ja ongeveer 30 meter op de proeven dat klopt.
Maar dat wil toch niet zeggen dat je dat dan ook zo moet trainen?

Nee
Maar dat gebeurt wel
Dan gaat het alleen nog maar om een prijsje, niet om mooi en goed werken

Ik let (afhankelijk van de honden) ook niet echt op de windrichting, beetje realistisch inzetten qua richting en dan mag hij het helemaal alleen uitvogelen

ranetje schreef:Ik zie wel aan Rana waar de wind vandaan komt

Je meent het

Jaap* schreef:

ranetje schreef:Ja ongeveer 30 meter op de proeven dat klopt.
Maar dat wil toch niet zeggen dat je dat dan ook zo moet trainen?

Nee
Maar dat gebeurt wel
Dan gaat het alleen nog maar om een prijsje, niet om mooi en goed werken

Ik zat in een groep met nogal wat jagers
Vandaar dat wij misschien ook wat meer "praktijkgericht" trainden.
En dan kan je goed werk zien idd in plaats van een aangeleerd kunstje

Jaap* schreef:

ranetje schreef:Ik zie wel aan Rana waar de wind vandaan komt

Je meent het

Ja

En ook hoe haar petje staat

ranetje schreef:

Jaap* schreef:

ranetje schreef:Ik zie wel aan Rana waar de wind vandaan komt

Je meent het

Ja

En ook hoe haar petje staat

Jaap* schreef:Hahaha, nouja, je hoeft niet de wijsneus uit te hangen, maar je kunt toch wel aangeven waar je zelf mee bezig bent geweest en op wat voor manier. Daar zullen ze je denk ik niet voor afschieten.
Persoonlijk zou ik om dezelfde reden (blijven zoeken) ook niet veel voelen voor de brokjesmethode, maar dat komt idd omdat je zelf al verder bent met bijv. de vooruit, ik zou je hele situatie gewoon eens rustig uitleggen.
Niet dat je er niets in ziet, maar dat je al een eindje op weg bent op een bepaalde manier en of je dit bijvoorbeeld met een dummy mag doen ipv met een brokje.

Afschieten gaat wat ver :N: , maar ik had in eerste instantie wel goed ingeschat dat hij niet echt zou laten zien wat hij kon in een groep. Dit lijkt wel steeds wat beter te gaan, maar hij werkt nog lang niet zo als hij doet als we samen trainen (in de les dan). De stopfluit bijv. is daar nog de 'ver van mijn bed show' (komt pas bij de gevorderden). Ik zie helemaal voor me dat ik vertel hoe ik de vooruit oefen en dat Dante mij aankijkt van ' waar héb je het over' . Daarom wilde ik maar gewoon weer van voren af aan beginnen; om niet eigenwijs over te komen.
Maar ik denk dat ik volgende les toch maar vertel hoe ik het gedaan heb, vind het wel zonde om al dat trainwerk weer te verpesten

ranetje schreef:Het vooruitsturen is uiteindelijk bedoeld voor het dirigeren.

Maar wat is het doel bij de oefening die op les wordt gedaan?
In een "beginnersgroep" wordt het vooruitsturen vaak geoefend voor het C diploma (uitsturen en komen op bevel).
Daarvoor moet de hond minimaal 30 meter vrij van je af lopen voor hij mag worden teruggeroepen.
In dat geval kan je wel even een pion gebruiken om te focussen, maar het richtpunt moet geleidelijk aan meer en meer verborgen zijn.
De paaltjes zijn daarvoor handiger, omdat je die steeds schever (dus minder zichtbaar) in de grond kan steken.

Een trainster die ik ken doet dat dus met steeds meer een verborgen richtpunt (paaltjes), tot er uiteindelijk niets meer ligt.
Dan gebruikt ze op een gegeven moment ook de stopfluit en gaat naar de hond toe om te belonen.
Zoals ze zelf zegt: "je loopt een half jaar lang heel wat (kilo)meters"
Maar dan zit het er wel goed in

Daarna gaat ze varieten.
De ene keer terugroepen, de andere keer een dummy opgooien enz.
De hond weet dus niet wat de volgende stap zal zijn, maar er gebeurt na het uitsturen in ieder geval "iets leuks" .

Klinkt goed, met dat paaltje, maar ligt er dan altijd een dummy bij het paaltje (ivm altijd iets leuks)?
En wat dat lopen betreft; ik ben dat wel gewend omdat ik altijd in mijn eentje trainde. Het enige nadeel vind ik dat het wel veel van Dante's geduld vraagt. Dus ik doe zo'n oefening (bijv. waarbij ik de dummy wegleg) dan maar één of hoogstens twee keer

Het vooruit sturen is iets waar we al met de puppiecursus mee zijn begonnen en wel met een (hoe kan het ook anders) vooruitstuur bakje.
Je loopt met de pup naar het bakje en legt er iets lekkers in je loopt terug en laat de pup los terwijl je vooruit roept, de pup is bij het bakje eet het brokje en dan roep je hier en hup de pup komt mooi weer terug voor je zitten.
Bij de puppievervolg leerden we ook het commando pion, dit was alvast voor als je in de toekomst met je hond wou gaan speuren en eventueel reddingswerk wou doen omdat er alvast van jongs afaan in te krijgen.
Dit ging eigenlijk ongeveer het zelfde, brokje op pion terug lopen en dan pion roepen en weer terug met een hier.En later zaten er dus zowel bij de pion als in het vooruitstuurbakje geen brokjes meer.
Op de een of andere manier pakte Kyra dat pion beter op dan het werken met een vooruit stuur bakje.
Ik heb zelf ook thuis een pion gehad om het te oefenen en dat ging altijd super goed,.
In 2005 toen ik met Kyra jachttraining ging doen werd het vooruit sturen gedaan met een witte emmer op de kop en dan eigenlijk weer hetzelfde als in de puppie tijd met het bakje.
Dat ging op zich best goed met Kyra maar ze wilde nooit echt door blijven lopen.
Wat schetst mijn verbazing toen we dus op het examen het vooruit sturen moesten doen en er een pion stond, deze training was heel erg gemoedelijk geen druk op de hond, gewoon plezier hebben en leuk met je hond bezig zijn en zo was het examen ook.
Er stond dus een pion om ongeveer te weten hoever je je hond minstens moest vooruit sturen zodat het ver genoeg was om hem terug te roepen of fluiten.
Nou jullie voelen hem al aankomen denk ik, ik gaf Kyra het commando pion i.p.v vooruit en ze ging als een speer,de examinator gaf inderdaad precies bij het pion mij het teken om haar terug te roepen en dat deed ze we kregen er dan ook een 10 voor.

Maar toch het vooruit is er ook wel bij Kyra in blijven hangen hoor, als ik met haar in het bos ben en ze loopt voor me aan te snuffelen dan verstop ik de dummy met vel in het bos en roep haar bij me en geef een vooruit en zoek apport.
De vooruit om haar aan te gen dat ze eerst rechtvooruit moet en dan moet beginnen met zoeken.

vergeet ik erbij te vermelden dat we dat pion sturen meer dan een jaar niet hadden gedaan, maar dat ze het nog precies wist met dat examen

Moon schreef:

ranetje schreef:Het vooruitsturen is uiteindelijk bedoeld voor het dirigeren.

Maar wat is het doel bij de oefening die op les wordt gedaan?
In een "beginnersgroep" wordt het vooruitsturen vaak geoefend voor het C diploma (uitsturen en komen op bevel).
Daarvoor moet de hond minimaal 30 meter vrij van je af lopen voor hij mag worden teruggeroepen.
In dat geval kan je wel even een pion gebruiken om te focussen, maar het richtpunt moet geleidelijk aan meer en meer verborgen zijn.
De paaltjes zijn daarvoor handiger, omdat je die steeds schever (dus minder zichtbaar) in de grond kan steken.

Een trainster die ik ken doet dat dus met steeds meer een verborgen richtpunt (paaltjes), tot er uiteindelijk niets meer ligt.
Dan gebruikt ze op een gegeven moment ook de stopfluit en gaat naar de hond toe om te belonen.
Zoals ze zelf zegt: "je loopt een half jaar lang heel wat (kilo)meters"
Maar dan zit het er wel goed in

Daarna gaat ze varieren.
De ene keer terugroepen, de andere keer een dummy opgooien enz.
De hond weet dus niet wat de volgende stap zal zijn, maar er gebeurt na het uitsturen in ieder geval "iets leuks" .

Klinkt goed, met dat paaltje, maar ligt er dan altijd een dummy bij het paaltje (ivm altijd iets leuks)?
En wat dat lopen betreft; ik ben dat wel gewend omdat ik altijd in mijn eentje trainde. Het enige nadeel vind ik dat het wel veel van Dante's geduld vraagt. Dus ik doe zo'n oefening (bijv. waarbij ik de dummy wegleg) dan maar één of hoogstens twee keer

De ene keer ligt er een dummy bij het paaltje, de andere keer ligt er (in het begin) iets lekkers op het paaltje.
In de volgende stappen van de oefening zoals zij het deed werd er eens een stopfluit gebruikt (eerst aangeleerd wat die fluit betekent natuurlijk) en wordt er een dummy opgegooid.
En soms is er niets en moet de hond alleen maar zitten bij het paaltje en krijgt daar iets lekkers (dat bedoel ik met het vele lopen van de baas ).
En soms wordt de hond teruggefloten als hij bij het paaltje is aangekomen (en krijgt bij de baas wat lekkers).
Door die variatie is er wel altijd wat leuks, maar wat het zal zijn weet de hond niet van tevoren.

Als je steeds een dummy bij het paaltje hebt, gaat de hond zoeken als er een keertje niets ligt.
Heel wat honden laten zich dan niet terug roepen/fluiten omdat ze er van overtuigd zijn dat er een dummy mee moet

Dat doe je niet allemaal in één oefensessie :N:
Meer dan twee of drie keer achter elkaar is meer dan genoeg.
Volgende keer doe je dan weer iets anders van de variaties.

drent.lover schreef:vergeet ik erbij te vermelden dat we dat pion sturen meer dan een jaar niet hadden gedaan, maar dat ze het nog precies wist met dat examen

Dat is dan denk ik een bewijs dat een pup enorm veel leert in die eerste puppytijd

Ik las laatst een opmerking van een jager/trainer.
Hij zei dat alles wat je de pup leert vergeefse moeite is, omdat hij het later toch niet meer weet
Ik vind juist dat het zo veel oplevert omdat die "kennis" die een pup krijgt in de jonge honden periode nog wel eens verdwenen lijkt (de beruchte puberbananen) maar naderhand blijkt er toch erg veel te zijn blijven hangen

Die oefening "pion" kent Rana ook. Dat komt in de G&G weer tevoorschijn bij het dirigeren.
Wat grappig dat je op een jachtproef een pion zag staan.
Dat heb ik nog nooit meegemaakt

Inge O schreef:

ranetje schreef:Roepen jullie tijdens het trainen niet af en toe gewoon door, dus zonder afstoppen?
Het is een berucht verschijnsel dat honden trager gaan komen als ze weten dat ze toch moeten stoppen onderweg

oh jawel hoor, bij mij is het zelfs omgekeerd, ik onderbreek maar heel, heel af en toe.

maar toch, het is hetzelfde principe als intervalbelonen natuurlijk, die honden zijn ook niet gek en weten dat er altijd een kans bestaat dat ze afgeroepen zullen worden en het ligt dan heel erg aan het temperament van de hond hoe hij dat verteert .

Dat is waar
Het is voor mij een reden om een hond niet af te stoppen zodra hij de neiging vertoont om te anticiperen

Inge O schreef:

ranetje schreef:Het is voor mij een reden om een hond niet af te stoppen zodra hij de neiging vertoont om te anticiperen

zo gaat het ook bij ons op training . maar ik zou ik niet zijn als ik daar dan weer geen bedenking zou bij hebben : als je nu telkens als de hond vertraagt wel gewoon doorroept (omdat hij anticipeert) en als hij aan een mooi tempo komt (vaak) onderbreekt, gaat hij dan juist niet leren om traag te komen om dat afliggen juist te vermijden?
dat afgeroepen worden vinden ze dus negatief (of iig moeilijk), en door traag te komen kunnen ze dat dus vermijden...... zoiets?

Laat ik het zo zeggen.............................
Dat heb ik na zelf 4 honden te hebben getraind nog niet gemerkt.
En ik heb het bij de andere honden op training ook nog niet gezien.

Ik heb ook nog niet de indruk gekregen dat mijn honden het afroepen (bij mij down) vervelend vinden eigenlijk
Misschien ligt dat aan de manier van trainen?
En misschien ook aan de leeftijd waarop dat getraind wordt

Inge O schreef:

ranetje schreef: Ik heb ook nog niet de indruk gekregen dat mijn honden het afroepen (bij mij down) vervelend vinden eigenlijk

niet vervelend als in , maar sommigen wel een beetje als in ( = ik mag niet naar het baasje toe rennen).

mijn manier van trainen van de oefening was bij al mijn honden hetzelfde en ééntje vond de oefening leuk en de rest niet.....of dat ééntje was niet helemaal normaal, of al de rest .

ik blijf het iig wel een rotoefening vinden, misschien straal ik dat wel door .

Inge O schreef:

ranetje schreef:

Inge O schreef:

ranetje schreef: Ik heb ook nog niet de indruk gekregen dat mijn honden het afroepen (bij mij down) vervelend vinden eigenlijk

niet vervelend als in , maar sommigen wel een beetje als in ( = ik mag niet naar het baasje toe rennen).

mijn manier van trainen van de oefening was bij al mijn honden hetzelfde en ééntje vond de oefening leuk en de rest niet.....of dat ééntje was niet helemaal normaal, of al de rest .

ik blijf het iig wel een rotoefening vinden, misschien straal ik dat wel door .

maar dan ken ik wel meerdere baasjes die dat doorstralen ......

Ik ken ook baasjes die zoiets doorstralen

Een andere manier van trainen, waarbij het errug leuk wordt voor de hond om onderweg afgestopt te worden is misschien ook een idee?

Inge O schreef:

ranetje schreef: Een andere manier van trainen, waarbij het errug leuk wordt voor de hond om onderweg afgestopt te worden is misschien ook een idee?

maar dat doe ik . of nee, nog vreemder : bij dropje maakte ik me daar niet druk over om het extra leuk te maken, zij vond het sowieso ontzettend leuk om in welke situatie ook op afstand af te gaan . zij vindt de oefening dus nog steeds leuk (maar dat is aangeboren ).

bij sette heb ik het extra leuk gemaakt bij de training, en zij vond en vindt er geen drol aan .

en dat met hetzelfde baasje .

Dat er ook geen drol aan vindt

'Mijn Teckel vond ook alles leuk, dus daar hoefde ik me helemaal niet druk te maken.
Rana heeft ietsje andere ideeën
Maar ze is de oefening heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel leuk gaan vinden

Ik concludeer hieruit dat Inge totaal geen overwicht op Dropje heeft

Jaap* schreef:Ik concludeer hieruit dat Inge totaal geen overwicht op Dropje heeft

:N:
Want Dropje doet het gewoon omdat ze het leuk vindt?

ranetje schreef:

Jaap* schreef:Ik concludeer hieruit dat Inge totaal geen overwicht op Dropje heeft

:N:
Want Dropje doet het gewoon omdat ze het leuk vindt?

Ze trekt zich in ieder geval niets van Inge's mening aan

Jaap* schreef:

ranetje schreef:

Jaap* schreef:Ik concludeer hieruit dat Inge totaal geen overwicht op Dropje heeft

:N:
Want Dropje doet het gewoon omdat ze het leuk vindt?

Ze trekt zich in ieder geval niets van Inge's mening aan

Inge O schreef:...nu ben ik ook wel zwaar gekwetst, overigens - ik, geen overwicht hebben over mijn honden <img src="http://romeo.messageboard.nl/8636/image ... angry5.gif"> .

Ja ik ken mijn pappenheimers wel

Je hebt het aan die pletwals te danken

Inge O schreef:..nu ben ik ook wel zwaar gekwetst...

Dát heb je er aan te danken
Het leven mag dan complex zijn, maar ik houd het simpel