Ik denk dat een hoop mensen een Mechelaar nemen zonder dat ze weten waar ze exact aan beginnen. En als je dan als eerste hond een hond uit een werklijn aanschaft, die heel veel werkdrift heeft, kan dat problemen geven natuurlijk. Zo'n hond gedijt nou eenmaal niet als huishond in een gezin, zonder dat er wat met zijn of haar werkdrift gedaan wordt.leengoris schreef:Wat mij opvalt is dat de asiels vol zitten met vooral mechelse herders. Ik vraag mij af hoe dit komt. Als je die honden goed aanpakt zijn het toch echt de meest zalige honden die je kan hebben.
Of zou dit iets te maken hebben met te scherp gekweekte honden ? i.v.m pakwerk ? Kan je die honden niet als huishond houden dan ?
Jojenny, ik vind jou hond echt een plaatje. Goed voor hem dat je hem een tweede kans hebt gegeven.
Groetjes,
Leen
Het zijn ook nogal energieke honden, die vaak als ze veel alleen thuis zijn en niet dagelijks lange wandelingen maken, de boel gaan slopen of enorm gaan blaffen/piepen/janken, wat ook niet bevorderlijk is voor de relatie met de buren.
Ook zijn er veel mensen die zich niet goed verdiepen in het karakter van de Mechelaar, en die na korte tijd al tot de conclusie komen dat het toch niet de hond is die bij ze past...
Ik heb zelf een herplaats-Mechelaar gehad, die vanaf de leeftijd van 14 maanden tot haar dood toen ze 14 jaar en 4 maanden oud was bij ons geweest is. Zij had ook veel gedragsproblemen in het begin, maar dit is gelukkig in de loop van de tijd allemaal over gegaan en het is een heerlijke en vooral trouwe hond geweest voor ons.
...is van t veld geglipt met n examen...in de "handel" (lees: asiels...) terechtgekomen...blablablablablablablablabla 
...zou weglopen weer terug in asiel...blablablablabla 
...en is bij ons gedropt met de mededeling..."al is het alleen voor het weekend maar...dan halen we m maandag op en brengen we m naar de dierenarts..." 
duvel nie bang...
