Het HondenForum

@cleva: helaas zijn wij ervaringsdeskundigen vwb overprikkeling, maar dan humaan. In de afgelopen maanden veel gelezen en ik verbaasde me er best over dat dit ook zo bij pups is, als in, het is nieuw voor mij. In huis zijn wij dus ook erg gebonden aan rust en regelmaat en ik ben mij er dus aan in het verdiepen hoe dit voor een pup nou het fijnste is. Ik lees namelijk ook weer regelmatig dat een pup tussen de 8-12 weken juist de meeste prikkels gehad moet hebben ivm de angstige fase(s) die daarna komen. Gaf mij dus het gevoel dat ik minstens 1x per dag mijn pup iets nieuws aan moet bieden. Dat is natuurlijk iets anders dan eens in de twee weken. En als ik beredeneer naar eigen overprikkeling, kan ik me beter vinden in eens in de twee weken. Wil je er meer over vertellen hoe jij dit ziet?

@budkes: bedankt voor jouw keuzes en toelichting. Leuk om te lezen dat jij het precies andersom bedenkt dan ik zelf hahah, ik dacht juist; eerst een stabiele pup en na 2 jaar een 2-jarige bodeguero erbij.
Mijn gedachte was: een pup wordt al gevormd als hij nog niet geboren is, bijv. door stress die de moeder kan hebben en daarmee kan ook een pup al een rugzakje hebben. En eerlijk gezegd is dat het laatste waar wij mee willen beginnen, 2-0 achterstand.

Schotse collie lees ik echt wisselende verhalen over (als in haaks tegen over elkaar). Misschien is dat ook nog afhankelijk uit welke lijn ze komen?

Voor mij in elk geval duidelijk om als we er al uit komen welk ras het wordt, we sowieso bij meerdere fokkers langs gaan. Tenzij het een bodeguero wordt

Winegum schreef: @budkes: bedankt voor jouw keuzes en toelichting. Leuk om te lezen dat jij het precies andersom bedenkt dan ik zelf hahah, ik dacht juist; eerst een stabiele pup en na 2 jaar een 2-jarige bodeguero erbij.
Mijn gedachte was: een pup wordt al gevormd als hij nog niet geboren is, bijv. door stress die de moeder kan hebben en daarmee kan ook een pup al een rugzakje hebben. En eerlijk gezegd is dat het laatste waar wij mee willen beginnen, 2-0 achterstand.

Een pup alleen is eigenlijk vaak niet zo leuk. Niet voor de pup en niet voor jezelf. Niet dat het per se verkeerd gaat hoor, maar het maakt het veel moelijker, ook om er echt plezier in te hebben.
Een volwassen hond in huis heeft voor een jong hondje echt een enorme meerwaarde.
Met een goed uitgezochte herplaatser weet je wat je in huis haalt.
Inderdaad begint de vorming al vroeg, maar dat wil niet zeggen dat het resultaat steeds hetzelfde is. Er komen fijne honden uit minder dan ideale omstandigheden en omgekeerd.
Een hond die in de basis stabiel is, valt echt heel weinig aan te verpesten.

Wat socialisatie betreft is het vooral belangrijk goed naar je pup te kijken en dat begint in het nest al.
Behoeften verschillen en wat ze nodig hebben aan indrukken ook.
Het betekent ook niet dat er een standaard lijstje afgewerkt moet worden met prikkelpunten die ze gehad moeten hebben.
Ze hoeven echt niet met de trein of een zwarte man in een roelstoel met een paraplu te zien om daar later mee om te kunnen gaan.
De kern is dat je samen met plezier de wereld ontdekt en dat de pup leert dat er dan wel veranderingen zijn, maar het met de baas toch altijd oké is.

Winegum schreef:Schotse collie lees ik echt wisselende verhalen over (als in haaks tegen over elkaar). Misschien is dat ook nog afhankelijk uit welke lijn ze komen?

Ja, deels, maar het klopt dat het over het algemeen erg gevoelige honden zijn en dat er ook best veel angst in het ras voorkomt (veelgehoord: harde geluiden, onweer, vuurwerk, gladde vloeren, maar zeker ook andere angsten).
Ik vind zelf dat gevoelige totaal geen probleem, in tegendeel, ik houd van gevoelige honden. Maar dat is wel iets dat je moet liggen of waarmee je bereid moet zijn rekening te houden. Het zijn honden die het de baas ontzettend graag naar de zin maken, daarbij op de kleinste signalen reageren, ontzettend snel leren en gevoelig zijn voor de stemming van de baas. In het geval van Mila betekent dit ook dat ze redelijk snel overprikkeld is en veel behoefte heeft aan rust. Maar verder is ze met het kleinste gebaar te sturen, altijd geneigd tot gehoorzaamheid omdat ze ziet dat ik daar blij van word en voelt ze haarfijn aan hoe de vork in de steel zit als ik bijvoorbeeld even rust nodig heb of moe ben.
Uiteraard zijn er zoals bij elk ras individuele verschillen tussen honden en zul je je wat moeten verdiepen in de lijnen en ouders om een pup te vinden die past bij je wensen. Maar ik lees niet direct in jouw berichten dat je een bezwaar zou hebben tegen een gevoelige hond.

@dagmar: dank voor het delen van je inzichten. Ik kan daar zeker inkomen, dat een pup alleen voor beide partijen minder leuk kan zijn. En minder genieten. Voor katten en paarden geldt hetzelfde.
Wel lijkt het me lastig om een stabiele herplaatser te vinden.
Ik vraag me dan af: stel we gaan voor een bodeguero van 2 jaar, die wellicht toch wat trauma’s heeft, kan je daar dan nog een stabiele hond van maken? Bij paarden heb ik doe ervaring wel, bij katten niet. Een van onze katten is zó gevoelig en wij passen ons met alle liefde aan, maar we zijn wel toe aan niet-gecompliceerd.

Hoe jij de kern omschrijft is overigens precies hoe ik katten en paarden train. Maar even met het voorbeeld trailer laden, dat is een stuk makkelijker bij een paard zonder angst en gezonde nieuwgierigheid dan een die er al een ‘trauma’ van heeft.

@dediane: duidelijk. Nee, ik ben niet tegen gevoelige honden. Juist fijn. Maar zie ook boven het omschreven gedrag van de gevoelige kater, dat is dus niet meer wat ik wil. Een hond met een hele gebruiksaanwijzing dat mijn eigen leefplezier soms beperkt wordt.

Winegum schreef:Wat zijn jullie ervaringen verder vwb het wandelen? Op een slechte dag 3x20-30 minuten, of liever 1x een uur en twee keer een kwartier? Ik noem maar wat.

Alleen korte wandelingen betekent dat de hond niet verder dan een klein kringetje rond het huis komt. Als het een keer een dag zo uitkomt kan dat wel, maar honden vinden het ook fijn om wat meer van de wereld te zien en wat verder van huis te gaan. Momenteel heb ik geen hond; met hond is het reguliere wandelschema 's morgens kort, 's middags lang en 's avonds kort. Dit geldt voor een volwassen hond.
Lange wandeling is afwisselend een wat grotere ronde in de buurt, of met de trein de stad uit en naar een losloopbos, of van huis uit een end lopen en dan met de bus weer terug. Ik zou zelf ook gaar worden van iedere dag hetzelfde rondje.

Winegum schreef: Wel lijkt het me lastig om een stabiele herplaatser te vinden.
Ik vraag me dan af: stel we gaan voor een bodeguero van 2 jaar, die wellicht toch wat trauma’s heeft, kan je daar dan nog een stabiele hond van maken? Bij paarden heb ik doe ervaring wel, bij katten niet. Een van onze katten is zó gevoelig en wij passen ons met alle liefde aan, maar we zijn wel toe aan niet-gecompliceerd.

Een hond die elders is opgegroeid, hóeft natuurlijk helemaal niet instabiel en/of getraumatiseerd te zijn. Dat kunnen net zo goed doodgewone honden zijn. Lang niet alle herplaatsers worden weggedaan omdat er iets aan het dier mankeert.
Hoe was jouw kat dan als jong katje? Dat weet je natuurlijk niet als je hem toen niet meegemaakt hebt, maar (over)gevoeligheid is een karaktereigenschap, die zit er dus al van jongsaf in, een heel erg gevoelig dier is sowieso een beetje zorgenkindje denk ik, ook als je hem zo uit het nest zou krijgen.
Of een nieuw dier in huis nou 8 weken of 8 jaar is: thuis geraken in de nieuwe omgeving, elkaars knoppen weten te vinden, huisregels leren, dat hou je toch.

Van onze kat weten we dat hij als kitten veel te vroeg gescheiden is van de moeder, daardoor is zijn rugzakje sneller vol en geldt die gebruiksaanwijzing. En begrijp me niet verkeerd; ons hele huis, het voerritme, het spelen, een afgezette tuin en noem maar op hebben wij aangepast om de kat zo min mogelijk stress te geven. Wij doen dit graag, maar het is wel reden voor ons om bij een volgend dier daar selectiever op te zijn. Iets minder zorgenkindje

Ik snap zeker dat een herplaatser niet altijd een rugzakje hoeft te hebben, maar voor mij is het nog een nieuw wereldje om daarin een goeie match te vinden. Daar laat ik mij liever vooraf goed over informeren.

Winegum schreef:Ik snap zeker dat een herplaatser niet altijd een rugzakje hoeft te hebben, maar voor mij is het nog een nieuw wereldje om daarin een goeie match te vinden. Daar laat ik mij liever vooraf goed over informeren.

Gewoon gaan kennismaken met de hond, of-ie je aanstaat. Pas je ook wel op voor de valkuil van téveel nadenken?

@cleva: dank je, ik snap wat je bedoelt. Ik vind trouwens dat je erg leuk en begrijpend schrijft. Ik ben een beelddenker, ik zie jou voorbeelden dan ook al helemaal voor me

@pauline: ahaha, goed punt wel. Dit topic geeft me veel informatie, elke keer als ik denk weer iets geleerd te hebben, blijkt dat het toch allemaal weer anders kan. Maakt me misschien juist onzeker.
Maar ik waardeer de input!

Het ligt er ook aan waar je de hond vandaan hebt. Er zijn tegenwoordig veel stichtingen die asielhonden uit Zuid- en Oost-Europa in andere landen proberen te plaatsen. Het kan per stichting verschillen hoe duidelijk de informatie is die ze vantevoren geven, hoeveel ze met je meedenken als er achteraf problemen blijken te zijn, en of ze bereid zijn om een hond terug te nemen als het toch niet gaat. Vandaar dat je hier op het forum af en toe een topic ziet "wie heeft er ervaring met die of die stichting en kan ik daarmee in zee gaan".

Gaat het om gewoon een huishond waarvan de baas ziek is geworden en niet meer voor de hond kan zorgen oid, dan is er helemaal geen 'wereldje' dat je eerst zou moeten leren kennen. Alleen die persoon en de hond, voornamelijk de hond dus

Ik vind het wel fijn om te lezen hoor.

Ik heb vanmiddag meer gelezen over een hond uit het buitenland adopteren en bekeken welke stichting wel en niet (want er zijn er nog al wat). Ik lees tussen de regels eigenlijk vaak hetzelfde als wat er hier mis gaat met Nederlandse honden, de eigenaar.
Ik lees ook veel positiefs, de uitleg waarom veel buitenlandse honden al zo sociaal zijn.
De tip om bij honden te gaan kijken die al in Nederland zijn, zodat er iets meer bekend is. Maar ik kan me voorstellen dat niet zo maar alle dieren eerst hier heen komen.

Het zou fijn zijn als je van te voren weet of bepaald gedrag gewoon tijd, vertrouwen en training nodig heeft, of dat het gewoon niets wordt. Denk bijv. aan angst voor mannen oid.

Ik denk wel dat het in ons voordeel werkt dat we maar met twee volwassenen thuis wonen, waarvan een altijd thuis is.

Wat zou jij doen in mijn situatie Cleva?

En welk ras vind jij passend bij ons met de informatie die ik heb gegeven?

Goh, wat een moeilijke vraag. Ik heb vooral nagedacht over: wat kan ik een hond aanbieden en voldoe ik daarmee aan de 'eisen' om een hond te mogen

Wat voor hond: een lieve, rustige, betrouwbare goedzak die het leuk vindt om mee te gaan naar de paarden.

Waarom: als gezelschap voor ons en vooral voor mijn invalide partner (daarom lief, rustig en niet te groot/lomp) die zoveel alleen thuis is. Omdat wij genieten van de rust in de natuur. Omdat wij er vreselijk veel plezier, ontspanning en geluk uit halen om de dieren om ons heen zo gelukkig mogelijk te zien en om met ze te kunnen lezen en schrijven.

Ik weet niet of je iets hebt aan dit antwoord

Ja, dat vinden we leuk. Speuren ook. Zou dus leuk zijn als een hond daar wel wat motivatie voor heeft

Whippet zie ik mezelf nog niet onbezorgd bij de paarden achter laten. Althans, niet los.

Ik zou niet voor een buitenlander uit het MZZ-gebied gaan, ook niet snel voor eentje uit Roemenië. Kijk eerst gewoon eens rond voor een herplaatser die hier is opgegroeid. Wil je een rashond dan kun je bij rasverenigingen informeren.

Mijn 'nieuwste' herplaatser heb ik van marktplaats afgeplukt. Het is even filteren tussen de honden uit het buitenland maar daar kun je dus de filters voor gebruiken (en negatieve zoekwoorden).

Cleva schreef:Wel hoor. Hoef je je geen zorgen over te maken.
De mijne loopt ontspannen tussen de konijntjes.

Zolang er maar niets na te jagen valt.

Wij zitten midden in de weilanden, reetjes, katten en hazen of konijnen komen regelmatig voorbij

Zamunda schreef:Ik zou niet voor een buitenlander uit het MZZ-gebied gaan, ook niet snel voor eentje uit Roemenië. Kijk eerst gewoon eens rond voor een herplaatser die hier is opgegroeid. Wil je een rashond dan kun je bij rasverenigingen informeren.

Mijn 'nieuwste' herplaatser heb ik van marktplaats afgeplukt. Het is even filteren tussen de honden uit het buitenland maar daar kun je dus de filters voor gebruiken (en negatieve zoekwoorden).

Mzz-gebied? Dat ken ik niet?
Ik kijk op dit moment bewust alleen naar bodeguero's, maar ik blijf ook een stemmetje in mn achterhoofd houden dat dit niet als het beste aanvoelt om te doen. Te groot risico vwb alles wat ik niet wil, omdat het niet kan.

Een jong volwassen herplaatser voel ik me op het moment het beste bij. Welk ras.. mijn lijstje blijft nog even gelijk

Ik heb twee honden die los lopen tussen de paarden in een paddock paradise. Een Bulgaar en een Roemeen. Niet dat ik dat per se zou aanraden als beste optie maar ik denk dat heel veel honden prima met paarden gecombineerd kunnen worden.

Waar ik als ik jou was wel op zou letten is aanleg tot drijven. Als in, dat wil je waarschijnlijk liever niet. Ik heb beide honden rustig en zorgvuldig aan deze (hondvriendelijke) paarden laten wennen. De éen houdt verstandig en respectvol afstand van paarden. De ander ook tot er wat spanning of opwinding is. Dan denkt hij dat hij de paarden moet drijven en moet ik echt zorgen dat ik zelf alert ben en hem andere commando's geef. Opwinding kan dan al zijn dat de paarden onderling nog even aan het regelen zijn wie bij welk net mag staan. Dan is een drijfinstinct echt wel een stukje onhandiger dan het kalme erfhondeninstinct van de ander. Niemand hoeft die paarden immers te drijven, dat doe ik zelf wel.

Ik zou dus vooral focussen op de eigenschappen die je in je thuissituatie zoekt en daarbij zouden heftige drijvers niet mijn voorkeur hebben, al kan je dat met training vast juist wel in goede banen leiden.

Overigens loopt hier over enige tijd een whippetmix bij het bestaande duo en ik denk dat dat erg goed gaat werken. Van oudsher zijn paarden en windhonden een combinatie bij uitstek. Kijk maar eens op oude landschapsschilderijen. Bij de helft zie je adel op jacht gaan met de windhonden naast het paard. En die zijn wel wijzer dan de jacht in te zetten op een beest van 400+ kg.

Winegum schreef:Mzz-gebied? Dat ken ik niet?

Sorry, MZZ-gebied klopt sowieso niet. Ik bedoelde Middellandse Zee(MZ-)gebied, ivm de Middellandse Zeeziektes (MZZ).

@lothian: goh, toch ook weer een goede invalshoek om te kijken (het drijven en de thuissituatie). Als ik naar de thuissituatie kijk, denk ik toch dat ik uit kom op een gezelschapshond. Want degene die het meest met de hond is, heeft het meeste behoefte aan gezelschap.

@zamnda: ah, nu snap ik het whaha. Ja, ik had er ook al over gelezen. Ook de slapende ziektes.

Bedankt iedereen voor het meedenken en inzichten delen. Sons ga ik voor mijn gevoel van links naar rechts, maar het helpt me toch wel de goeie kant op.

Ik lees dat over de havanezer de meningen nogal verschillen. Dat kan prima want de havanezer is ook heel verschillend. Een havanezer van 4.5 kg is wel één van kleinsten uit het ras. Kleiner komen ze eigenlijk niet. Veel reuen zijn toch wel boven de 7kg. nog niet groot maar toch wel wat robuuster dan een teefje van 4.5kg. Mijn teefje woog voor haar dracht 5.5 kg en dat is een leuk niet te klein hondje. De reu die haar heeft gedekt was 8kg maar niet veel groter dan onze Lucky. Maar wel steviger.

Eén van de teefjes gaat straks naar iemand die ook paarden heeft aan huis. De vacht is idd een dingetje waar je wel rekening mee moet houden. Ze willen graag bij je zijn dus als jij bij de paarden bent dan dan willen ze eigenlijk ook bij jou zijn en niet buiten de paddock blijven.

Speuren en behendigheid zijn ze wel erg goed in, knuffelen nog beter maar ook ondeugend zijn doen ze graag.

Ik heb geen website maar op facebook heb ik een pagina gevni havanezers.

Fijn dat je reageert Blacky, was al erg benieuwd naar je reactie. Vind het fijn om te horen dat de havanezer meer is dan alleen gezelschap.

Het voordeel is wel: als ik bij mn paard ben, is het enige moment dat de hond er niet bij mag, als ik hem uit de kudde haal. Ik zet hem dan of in de bak of in de voerpaddocks, die zijn allemaal aansluitend en toegankelijk, maar dus afgescheiden van de kudde.
Daar mag de hond dan ook gewoon in.

Ik ga je opzoeken op facebook!

Boutje schreef:

Winegum schreef:@lothian: goh, toch ook weer een goede invalshoek om te kijken (het drijven en de thuissituatie). Als ik naar de thuissituatie kijk, denk ik toch dat ik uit kom op een gezelschapshond. Want degene die het meest met de hond is, heeft het meeste behoefte aan gezelschap.

Als gezelschapshond vind ik de havanezer ongeUevenaard. Uren op of tegen je aan, maar ook erg grappig en je wordt er spontaan vrolijk van ! Slim zijn ze ook , trucjes leren,... zoek maar eens hier naar Saar van xsuzanne (mama van mijn Do'tje. En fijn wandelen en rennen ook geen probleem, als ze maar bij je kunnen zijn. Do is ook dol op autorijden, springt er zelf in. En dol op kindertjes, op mensen, op eten, op andere honden, op... noem maar op. Een heel intens en vrolijk knuffelhondje.
Dus als je bij je partner zijn meer laat doorwegen dan bij de paarden (of hondje als gezelschap bij partner laat als jij naar de paarden bent) zou ik dit ras zeker overwegen!
(wel mee rekening houden dat je graag moet kammen maar vers gekamd voelt de vacht als warme zijde, heerlijk dus!)

Niet alleen dat ik wordt er altijd heerlijk rustig van. Mijn man roept altijd als de honden fris gekamd zijn. Wat is er aan de hand? Ik heb het borstelen dan gewoon nodig gehad om mijn gedachten weer op orde te krijgen.

Mijn Lucky is ook erg gevoelig. Weet wanneer ze nodig is en wanneer iemand een knuffel nodig heeft.

Gut, wat een vreselijk knappe pups heb je rondlopen Blacky. Ik hou van kleur, maar ook van korter haar. Dat hele lange is gewoon niet mijn smaak. Ook lijkt het me niet handig met teken, is dat niet moeilijker te controleren?
Kammen overigens geen probleem, dat gebeurt hier nu om de dag bij de katten en de paarden.
Hoe vaak kam je een havanezer?

Lothian schreef: Waar ik als ik jou was wel op zou letten is aanleg tot drijven. Als in, dat wil je waarschijnlijk liever niet. Ik heb beide honden rustig en zorgvuldig aan deze (hondvriendelijke) paarden laten wennen. De éen houdt verstandig en respectvol afstand van paarden. De ander ook tot er wat spanning of opwinding is. Dan denkt hij dat hij de paarden moet drijven en moet ik echt zorgen dat ik zelf alert ben en hem andere commando's geef. Opwinding kan dan al zijn dat de paarden onderling nog even aan het regelen zijn wie bij welk net mag staan.

Dat 'regelneef' gedrag is typisch herdershond. Afwijkend gedrag van een ander dier Hoort Niet en daar moet even wat van gezegd worden.
Ondertussen zijn er wel legio herdershonden en kruising-herdershonden die tot ieders tevredenheid op maneges of privéstallen rondlopen, dus ik zou er ook niet meteen de hele rasgroep om afschrijven.

Winegum schreef:Als ik naar de thuissituatie kijk, denk ik toch dat ik uit kom op een gezelschapshond. Want degene die het meest met de hond is, heeft het meeste behoefte aan gezelschap.

Iedere hond vindt het, naast de bezigheden buitenshuis, ook wel prettig om thuis wat om te keutelen in gezelschap van de baas. Ook al die rassen waar geen stempel 'gezelschapshond' op staat.
Welk ras of rassen, van degene die tot nu toe genoemd zijn, vindt je partner het leukst?

Hij vindt vastgotaspets met stip boven aan staan (én andere herder en pitbull-achtige honden), dan duitse pinscher en schotse korthaar collie.
Havanezer vindt hij nog helemaal niets. Ik moet daarbij wel zeggen dat hij vooral naar uiterlijke kenmerken heeft gekeken. Ik snap wel dat de havanezer qua uiterlijk behoorlijk afwijkt. Nu weet ik dat hij ook als een blok voor alle dieren valt, gewoon omdat dieren zo leuk zijn, maar ik snap wel de havanezer niet zn eerste keuze is.

Heb net leuk contact gehad met een fokker van een duitse pinscher. Die vertelde dat hij van alle nestjes een teefje houdt, welke max 3 nesten krijgen, dus ook af en toe herplaatsers heeft die hij een liefdevol huis gunt met veel aandacht. Dat vind ik ook nog een mooie optie.

niet wat we willen

Winegum schreef:Gut, wat een vreselijk knappe pups heb je rondlopen Blacky. Ik hou van kleur, maar ook van korter haar. Dat hele lange is gewoon niet mijn smaak. Ook lijkt het me niet handig met teken, is dat niet moeilijker te controleren?
Kammen overigens geen probleem, dat gebeurt hier nu om de dag bij de katten en de paarden.
Hoe vaak kam je een havanezer?

Dank je ik ben er idd erg blij mee.
Je gaf in je eerdere posts al aan dat je de havanezer kort wilde houden. Als de vacht ongeveer 3 tot zeg 6 cm is dan hoeft er niet vaker dan 1x per week even snel de borstel door. Bij mijn Lucky waarbij haar vacht nog nooit is ingekort is 1x per week goed doorkammen voldoende. soms sla ik 1 of soms zelfs 2 weken over omdat ik het gewoon te druk heb en zelfs dan is haar vacht nog goed klitten vrij te krijgen met een borstelbeurt.
Zo'n borstelbeurt duurt dan wel ongeveer een uur. (als ik dus een aantal keer heb overgeslagen).
Als ik Lucky klaar maak voor show (wat hooguit 2x per jaar is) dan ben ik echt wel minimaal 3 uur bezig met wassen/drogen en kammen. Maar dan is ze zo mooi en zacht!! dat ik iedere keer denk dit ga ik vaker doen maar het komt er nooit van.

Als je hart echter bij een herdershond ligt dan past een havanezer echt minder. Die zijn lief, speels, slim, knuffelig en harig maar nooit echt nooit slaafs. Ze doen graag dingen met de baas maar niet voor de baas. Klinkt misschien gek bij een hond die erg slim is en graag en veel kunstjes wil en kan leren maar het is toch anders dan een herder die vol adoratie naar zijn baas kijkt bij het volgen.

Pauline schreef:

Lothian schreef: Waar ik als ik jou was wel op zou letten is aanleg tot drijven. Als in, dat wil je waarschijnlijk liever niet. Ik heb beide honden rustig en zorgvuldig aan deze (hondvriendelijke) paarden laten wennen. De éen houdt verstandig en respectvol afstand van paarden. De ander ook tot er wat spanning of opwinding is. Dan denkt hij dat hij de paarden moet drijven en moet ik echt zorgen dat ik zelf alert ben en hem andere commando's geef. Opwinding kan dan al zijn dat de paarden onderling nog even aan het regelen zijn wie bij welk net mag staan.

Dat 'regelneef' gedrag is typisch herdershond. Afwijkend gedrag van een ander dier Hoort Niet en daar moet even wat van gezegd worden.
Ondertussen zijn er wel legio herdershonden en kruising-herdershonden die tot ieders tevredenheid op maneges of privéstallen rondlopen, dus ik zou er ook niet meteen de hele rasgroep om afschrijven.

Klopt hoor, de hond uit mijn avatar ging ook mee naar de paarden en die was er perfect mee. Hij had ook nul drijfinstinct trouwens. Verder stikt het hier van de IJslandse honden en witte herders. De naam "herder" wil dus nog niet zeggen dat het drijven en regelen er veel te sterk in zit, dat is heel erg afhankelijk van ras, lijnen en individu. Maar ik zou in deze situatie minder snel een working kelpie ofzo kiezen. Kan óók heel leuk zijn maar dan ben je de boel wel heel anders aan het managen dan bij een Labrador of Havanezer. Dat moet dan je keuze zijn.

Winegum, je zou je Havanezer(pup) ook nog even in een draagzak kunnen stoppen wanneer je de paarden uit de kudde haalt, die dingen bestaan voor kleine honden

Is de boerenfox al genoemd? Als beter verkrijgbaar alternatief voor de bodeguero.

Lothian schreef:

Pauline schreef:

Lothian schreef: Waar ik als ik jou was wel op zou letten is aanleg tot drijven. Als in, dat wil je waarschijnlijk liever niet. Ik heb beide honden rustig en zorgvuldig aan deze (hondvriendelijke) paarden laten wennen. De éen houdt verstandig en respectvol afstand van paarden. De ander ook tot er wat spanning of opwinding is. Dan denkt hij dat hij de paarden moet drijven en moet ik echt zorgen dat ik zelf alert ben en hem andere commando's geef. Opwinding kan dan al zijn dat de paarden onderling nog even aan het regelen zijn wie bij welk net mag staan.

Dat 'regelneef' gedrag is typisch herdershond. Afwijkend gedrag van een ander dier Hoort Niet en daar moet even wat van gezegd worden.
Ondertussen zijn er wel legio herdershonden en kruising-herdershonden die tot ieders tevredenheid op maneges of privéstallen rondlopen, dus ik zou er ook niet meteen de hele rasgroep om afschrijven.

Klopt hoor, de hond uit mijn avatar ging ook mee naar de paarden en die was er perfect mee. Hij had ook nul drijfinstinct trouwens. Verder stikt het hier van de IJslandse honden en witte herders. De naam "herder" wil dus nog niet zeggen dat het drijven en regelen er veel te sterk in zit, dat is heel erg afhankelijk van ras, lijnen en individu. Maar ik zou in deze situatie minder snel een working kelpie ofzo kiezen. Kan óók heel leuk zijn maar dan ben je de boel wel heel anders aan het managen dan bij een Labrador of Havanezer. Dat moet dan je keuze zijn.

Winegum, je zou je Havanezer(pup) ook nog even in een draagzak kunnen stoppen wanneer je de paarden uit de kudde haalt, die dingen bestaan voor kleine honden

Is de boerenfox al genoemd? Als beter verkrijgbaar alternatief voor de bodeguero.

Och wat grappig, in een draagzak. Goeie tip!

Heb even gegoogled op boerenfox. Als ik het goed begrijp is dit geen rashond, dus geen rasvereniging, dus geen fokeisen? Vind ook niet echt fokkers, enkel marktplaats etc. Als ik de hond uit NL haal heeft het wel mijn voorkeur om dit via een fokker te doen.

Heavy schreef:Ik ken ook mensen met een kruising shitzu malthezer. En die loopt een heerlijke lange wandeling mee maar is in huis gezelschapshondje. Gaat mee op de fiets en in de camper . Past zich overal aan neemt weinig ruimte in en blaft nooit

En toen de baas een nieuwe knie kreeg kon hij al heel snel weer lopen met het hondje wat fijn was voor allebei . Zo'n klein lichtgewicht hondje kan je met 1 hand en kruk aan

Ze laten hem elke 3 maanden kort scheren want ze lopen er elke dag mee door bos en zand regen enz

Thanks for sharing!

blacky schreef:
Dank je ik ben er idd erg blij mee.
Je gaf in je eerdere posts al aan dat je de havanezer kort wilde houden. Als de vacht ongeveer 3 tot zeg 6 cm is dan hoeft er niet vaker dan 1x per week even snel de borstel door. Bij mijn Lucky waarbij haar vacht nog nooit is ingekort is 1x per week goed doorkammen voldoende. soms sla ik 1 of soms zelfs 2 weken over omdat ik het gewoon te druk heb en zelfs dan is haar vacht nog goed klitten vrij te krijgen met een borstelbeurt.
Zo'n borstelbeurt duurt dan wel ongeveer een uur. (als ik dus een aantal keer heb overgeslagen).
Als ik Lucky klaar maak voor show (wat hooguit 2x per jaar is) dan ben ik echt wel minimaal 3 uur bezig met wassen/drogen en kammen. Maar dan is ze zo mooi en zacht!! dat ik iedere keer denk dit ga ik vaker doen maar het komt er nooit van.

Als je hart echter bij een herdershond ligt dan past een havanezer echt minder. Die zijn lief, speels, slim, knuffelig en harig maar nooit echt nooit slaafs. Ze doen graag dingen met de baas maar niet voor de baas. Klinkt misschien gek bij een hond die erg slim is en graag en veel kunstjes wil en kan leren maar het is toch anders dan een herder die vol adoratie naar zijn baas kijkt bij het volgen.

1x per week is geen enkel probleem. Zou dan misschien wel zelf een trimcursus willen volgen zodat ik zelf gewoon puntjes kan knippen en het bij kan houden.

Nee, onze harten zijn niet verknocht aan een ras. Ik krijg steeds beter de voor- en tegens in beeld en uiteindelijk wordt het afwegen. Want ik weet toch dat wij om zijn zodra we onze pup of jong volwassene gevonden hebben.

Winegum schreef: Nee, onze harten zijn niet verknocht aan een ras. Ik krijg steeds beter de voor- en tegens in beeld en uiteindelijk wordt het afwegen. Want ik weet toch dat wij om zijn zodra we onze pup of jong volwassene gevonden hebben.

Goed bezig hoor Het is heel verstandig om naar de raseigenschappen te kijken, maar staar je er niet blind op want ieder individu is ook weer anders. Wat dat betreft is het inderdaad slim om óf voor een herplaatser te gaan waarvan het karakter al duidelijk is, óf een pup van een fokker die jou kan helpen bij de keuze voor een juiste pup. Een hond uit het buitenland zou ik, als eerste hond, niet gauw adviseren. Een bodeguero is misschien wel een uitzondering (daar heb ik geen ervaring mee) en dan zouden Johnny Jones en Lucie je wellicht kunnen helpen bij de zoektocht.