En er is alweer een jaar voorbij! En wat voor jaar.
Zo eigengereid, vasthoudend, fel, grappig en uitgekookt is ze. Zo’n loeder en ook zo’n schoothondje.
Spelen met een groep honden bij het water vind ze het allerleukste.
Zoals sommige van jullie hebben gelezen ging het na een paar maanden niet meer goed, ze werd erg agressief naar Vic (en ook naar mij) en dit was wel een dieptepunt waarop herplaatsing overwogen is. Met haar loopsheid werd ze weer een stuk milder en konden ze weer samen, dit heb ik als nieuw startpunt genomen om de teugels weer strakker aan te trekken en situaties te voorkomen. Gelukkig gaat het nu een stuk beter. Ze zijn in karakter echte tegenpolen.
Mensen blijven een ding, vreemden kunnen gewoon niet in de buurt komen. Buren dus ook niet. Dierenartsen ook niet. Best lastig want ze kan niet mee als ik naar mensen toe ga, en bezoek thuis ontvangen kan ook niet.
Met vrouwen gaat het buiten wel steeds beter, zeker als ze een hond hebben of ‘hondenmensen’ zijn. We zijn veel aan het oefenen door met anderen buiten af te spreken om samen te wandelen. En ook rustige terrasjes waar we afstand kunnen houden en gewoon samen op een bankje kijken bij een speeltuin, ijssalon, vissers, etc.
En toch hebben we het afgelopen jaar ook veel leuke dingen gedaan, verschillende workshops, privélessen, het Krijtlandpad gewandeld en een week in een tentje geslapen, suppen, een dogsurvival, de renbaan, agility.
Als ik zie hoe ik haar kreeg, ze kende totaal niks en mocht alles

, is ze toch een heel stuk gegroeid. Ze was 9 maanden en is nu 21 maanden, bijna 2 jaar dus.
Moet nog wel eens terugdenken aan dat ik liever geen pup van 8 weken wilde omdat ik dacht dat ik dat niet kon, maar misschien heb ik nu nog wel veel meer ‘opvoedwerk’
Tijd voor foto’s!
Agility training
Suppie
Geen prikkergeduld
Kijken met je oogjes…
Biermaatje
Een dag geen modderbad is een dag niet geleefd
Waterpret met een whippet
