Het HondenForum

Heavy schreef:

Tamaartje schreef:De stress ontstaat door onzekerheid en het te goed willen doen. Koda is een hondje met complexe handleiding. Ik wil niet dezelfde fouten maken bij Binti als bij Koda.
Maar ook mijn gezondheid heeft mij onzeker gemaakt. Ben 4 jaar geleden afgekeurd en dat heeft er nogal ingehakt. Dat maakt dat ik alleen maar harder ben gaan lopen en mezelf wil bewijzen.
Ik wil het niet op mijn gezondheid schuiven, maar dat speelt wel mee. Op de dagen dat ik erg moe ben kan ik minder hebben. Kijk ik dan een dag later terug kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan.

Waarom is Koda zo moeilijk dan ? Het is een reu en de pup is een teef toch? Dat is al een wereld van verschil en elke pup is weer anders. Jip is ook een drammerige claimende reu geweest die een dikke middelvinger aan me gaf als hij buiten los liep. Maar je bent nooit te oud om te leren en de hond ook niet

Koda kwam bij ons net geen 7 weken oud. Noem ons jong en onervaren. Hij was als pup heel makkelijk en zelfstandig. Deed zelden iets binnen en kon prima alleen blijven. Maar door het gebrek aan consequentie hebben we wat steekjes laten vallen in de opvoeding. Door de jaren heen hebben we daar veel uitgetraind, maar lang niet alles. Koda heeft nooit met andere honden gespeeld of überhaupt gespeeld. Gromt erg in zijn 'spel' en dat schrikt mensen af. Jarenlang konden wij geen visite in huis halen als Koda in de woonkamer was. Hij blafte alles bij elkaar. Normaal het huis uit gaan is er ook niet bij. Hij rent luid blaffend naar de deur en blokkeert deze dan. Hij stopt gelukkig wel als hij de auto van de oprit hoort rijden.
Daarnaast heeft hij claim gedrag. Niet naar eten of botjes, maar naar mensen of spullen in huis zoals de afstandbediening. En hij heeft mij eens gebeten.
We hebben er al veel enegie in gestoken en zullen dat zeker blijven doen.

Fotogravinnetje schreef:

Tamaartje schreef:De stress ontstaat door onzekerheid en het te goed willen doen. Koda is een hondje met complexe handleiding. Ik wil niet dezelfde fouten maken bij Binti als bij Koda.
Maar ook mijn gezondheid heeft mij onzeker gemaakt. Ben 4 jaar geleden afgekeurd en dat heeft er nogal ingehakt. Dat maakt dat ik alleen maar harder ben gaan lopen en mezelf wil bewijzen.
Ik wil het niet op mijn gezondheid schuiven, maar dat speelt wel mee. Op de dagen dat ik erg moe ben kan ik minder hebben. Kijk ik dan een dag later terug kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan.

Om het goed te doen voor je honden, moet je dus gaan ontspannen en niet bang zijn om fouten te maken. Lekker paradoxaal, hè?

Ik weet het. Adem in, adem uit.

Tamaartje schreef:

Fotogravinnetje schreef:

Tamaartje schreef:De stress ontstaat door onzekerheid en het te goed willen doen. Koda is een hondje met complexe handleiding. Ik wil niet dezelfde fouten maken bij Binti als bij Koda.
Maar ook mijn gezondheid heeft mij onzeker gemaakt. Ben 4 jaar geleden afgekeurd en dat heeft er nogal ingehakt. Dat maakt dat ik alleen maar harder ben gaan lopen en mezelf wil bewijzen.
Ik wil het niet op mijn gezondheid schuiven, maar dat speelt wel mee. Op de dagen dat ik erg moe ben kan ik minder hebben. Kijk ik dan een dag later terug kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan.

Om het goed te doen voor je honden, moet je dus gaan ontspannen en niet bang zijn om fouten te maken. Lekker paradoxaal, hè?

Ik weet het. Adem in, adem uit.

Niet alleen adem in adem uit, je zult jezelf echt in balans moeten gaan brengen. Dat is dus een diepere laag dan oppervlakkig ontspannen. Je moet in je kern gaan ontspannen. Je niet druk maken over hoe het hoort, wat anderen erover kunnen denken, wat er door zou kunnen gaan. Dat moet je allemaal los gaan laten. En je eigen balans zien te vinden. Je hebt je honden om je te vertellen of je wat dat betreft op de goede weg bent. Hoe vervelender zij doen, hoe belangrijker het is om aan jezelf te werken.
Elco was op een gegeven moment echt heel erg irritant aan het doen aan de lijn. Trekken, alle kanten op willen behalve waar ik heen wilde, springen, piepen... Ik heb helemaal niets met Elco gedaan. Maar ik ben stil gaan staan, ogen dicht, bewust ontspannen. En zie daar: Elco kwam in alle rust naast me staan en keek naar me op: wat gaan we nu doen? Elco was niet het probleem, mijn stress was het probleem

Tamaartje schreef:

ellen en de birmanen schreef:als ik jou stukjes lees komt het op mij over dat jij enorm gestrest bezig ben met alles rondom je pup. laat het eens gaan. iedere pup wordt zindelijk, de een wat vroeger dan een ander. ik had er 1 die was pas met 10 maanden zindelijk en heeft nooit meer in huis geplast en haar kleindochter was met 10 weken zindelijk.
nu loopt er een pup van 13 weken en doet het heel goed. zodra ik haar buiten zet plast ze en ze begint het nu aan te geven maar soms zijn wij te laat en is het eigen schuld dikke bult. ik pak de keukenrol (dankzij de action) en ruim het op.

Ik ben zeker heel gestresst geweest. Dit ging stukken beter. Alleen raakte ik een soort van over de flos van de ongelukjes van vandaag. Ik wist werkelijk niet dat er zo veel plas uit zo'n klein hondje kan komen.

Werkelijk iedereen zegt dat je wat losser moet doen. Je blijft zeggen dat je zo veel stress hebt en dat je er iets mee moet maar je komt steeds weer in hetzelfde rondje uit. Je doet er helemaal niks mee. Ze moeten blijkbaar perfect zijn en anders is het niet goed.En dit ga je natuurlijk ook weer weerleggen.

Nee ze hoeven helemaal niet perfect te zijn maaaar................. en dan volgt er weer een verhaal waarom je eigenlijk vind dat het wel moet zoals jij wil.

Je bent moe van jezelf. Niet van die hondjes.

Je hebt al honderd keer hetzelfde uitgelegd, je wilt het perfect doen. Nou dat werkt dus blijkbaar niet. Wat ga je er nu echt aan doen? Aan jezelf bedoel ik want als jij normaal gaat doen gaan die honden dat ook doen.

Koda is zo geworden door jou (als het al erg zou zijn want ik vraag me af wat er mis is met een blaffend hondje) en je bent met je nieuwe pup hard op weg om weer diezelfde weg op te gaan.

Als ik dit gedrag kreeg van een pup nam ik er nooit meer eentje. Dit krijgen je honden ook mee he dus het gaat niet minder worden maar erger op deze manier. Ik neem een pup maar voor de rest veranderd er niets, de uitlaatronden blijven hetzelfde, de boodschappen doen blijven hetzelfde, het van huis zijn blijft hetzelfde alleen is er een "opvreter" bij voor de andere honden die daar dus aan moeten wennen. Dat mag, daar mogen ze ook op hun manier op reageren zolang het voor mij binnen t aanvaadbare blijft.
De pup gaat bijna elk uur naar buiten, de rest niet. Dat weten ze ook na 3x wel. Ik ga er 's nachts uit indien nodig ook daar gaat de rest niet mee. Plasje binnen jammer was ik te laat dus keukenpapiertje erover en verder. Alles draait hier gewoon door hoor en geen gepaniek. De laatste pup hier wilde als eerste hond in 20 jaar honden van mij niet alleen beneden slapen toen hij kwam. Nou dan passen we er een mouw aan en lag hij na wat nachtelijk zoeken in de schuur in een doos naast mn bed. Daar sliep ie wel. Ik ga daar echt niet om stressen hoor, morgen weer een dag.

Jackira schreef:

Tamaartje schreef:

ellen en de birmanen schreef:als ik jou stukjes lees komt het op mij over dat jij enorm gestrest bezig ben met alles rondom je pup. laat het eens gaan. iedere pup wordt zindelijk, de een wat vroeger dan een ander. ik had er 1 die was pas met 10 maanden zindelijk en heeft nooit meer in huis geplast en haar kleindochter was met 10 weken zindelijk.
nu loopt er een pup van 13 weken en doet het heel goed. zodra ik haar buiten zet plast ze en ze begint het nu aan te geven maar soms zijn wij te laat en is het eigen schuld dikke bult. ik pak de keukenrol (dankzij de action) en ruim het op.

Ik ben zeker heel gestresst geweest. Dit ging stukken beter. Alleen raakte ik een soort van over de flos van de ongelukjes van vandaag. Ik wist werkelijk niet dat er zo veel plas uit zo'n klein hondje kan komen.

Werkelijk iedereen zegt dat je wat losser moet doen. Je blijft zeggen dat je zo veel stress hebt en dat je er iets mee moet maar je komt steeds weer in hetzelfde rondje uit. Je doet er helemaal niks mee. Ze moeten blijkbaar perfect zijn en anders is het niet goed.En dit ga je natuurlijk ook weer weerleggen.

Nee ze hoeven helemaal niet perfect te zijn maaaar................. en dan volgt er weer een verhaal waarom je eigenlijk vind dat het wel moet zoals jij wil.

Je bent moe van jezelf. Niet van die hondjes.

Je hebt al honderd keer hetzelfde uitgelegd, je wilt het perfect doen. Nou dat werkt dus blijkbaar niet. Wat ga je er nu echt aan doen? Aan jezelf bedoel ik want als jij normaal gaat doen gaan die honden dat ook doen.

Koda is zo geworden door jou (als het al erg zou zijn want ik vraag me af wat er mis is met een blaffend hondje) en je bent met je nieuwe pup hard op weg om weer diezelfde weg op te gaan.

Ik kan nog 1000 woorden vinden om Koda's gedrag te verklaren, naast hetgeen ik daarnet omschreven heb. Daarin heb ik ook de fout bij mezelf gelegd. Ik snap heel goed dat een buitenstaander denkt dat het wel mee valt. De personen die Koda kennen weten wel beter.

Overigens ik moet het perfect doen. Mijn lat ligt torenhoog.

Tamaartje schreef:

Jackira schreef:

Tamaartje schreef:

ellen en de birmanen schreef:als ik jou stukjes lees komt het op mij over dat jij enorm gestrest bezig ben met alles rondom je pup. laat het eens gaan. iedere pup wordt zindelijk, de een wat vroeger dan een ander. ik had er 1 die was pas met 10 maanden zindelijk en heeft nooit meer in huis geplast en haar kleindochter was met 10 weken zindelijk.
nu loopt er een pup van 13 weken en doet het heel goed. zodra ik haar buiten zet plast ze en ze begint het nu aan te geven maar soms zijn wij te laat en is het eigen schuld dikke bult. ik pak de keukenrol (dankzij de action) en ruim het op.

Ik ben zeker heel gestresst geweest. Dit ging stukken beter. Alleen raakte ik een soort van over de flos van de ongelukjes van vandaag. Ik wist werkelijk niet dat er zo veel plas uit zo'n klein hondje kan komen.

Werkelijk iedereen zegt dat je wat losser moet doen. Je blijft zeggen dat je zo veel stress hebt en dat je er iets mee moet maar je komt steeds weer in hetzelfde rondje uit. Je doet er helemaal niks mee. Ze moeten blijkbaar perfect zijn en anders is het niet goed.En dit ga je natuurlijk ook weer weerleggen.

Nee ze hoeven helemaal niet perfect te zijn maaaar................. en dan volgt er weer een verhaal waarom je eigenlijk vind dat het wel moet zoals jij wil.

Je bent moe van jezelf. Niet van die hondjes.

Je hebt al honderd keer hetzelfde uitgelegd, je wilt het perfect doen. Nou dat werkt dus blijkbaar niet. Wat ga je er nu echt aan doen? Aan jezelf bedoel ik want als jij normaal gaat doen gaan die honden dat ook doen.

Koda is zo geworden door jou (als het al erg zou zijn want ik vraag me af wat er mis is met een blaffend hondje) en je bent met je nieuwe pup hard op weg om weer diezelfde weg op te gaan.

Ik kan nog 1000 woorden vinden om Koda's gedrag te verklaren, naast hetgeen ik daarnet omschreven heb. Daarin heb ik ook de fout bij mezelf gelegd. Ik snap heel goed dat een buitenstaander denkt dat het wel mee valt. De personen die Koda kennen weten wel beter.

Overigens ik moet het perfect doen. Mijn lat ligt torenhoog.

Precies, jouw lat ligt torenhoog. Je lijkt er nogal trots op te zijn dat jouw lat zo torenhoog ligt. Want je erkent het maar doet er niks aan. Aan die honden mankeert niks. Laat dat duidelijk zijn.

Tamaartje schreef:.....
Overigens ik moet het perfect doen. Mijn lat ligt torenhoog.

Het is handiger als je de lat niet torenhoog, maar op puppyhoogte legt - dat maakt de kans op succes een stuk groter.

Tamaartje schreef:

Jackira schreef:

Tamaartje schreef:

ellen en de birmanen schreef:als ik jou stukjes lees komt het op mij over dat jij enorm gestrest bezig ben met alles rondom je pup. laat het eens gaan. iedere pup wordt zindelijk, de een wat vroeger dan een ander. ik had er 1 die was pas met 10 maanden zindelijk en heeft nooit meer in huis geplast en haar kleindochter was met 10 weken zindelijk.
nu loopt er een pup van 13 weken en doet het heel goed. zodra ik haar buiten zet plast ze en ze begint het nu aan te geven maar soms zijn wij te laat en is het eigen schuld dikke bult. ik pak de keukenrol (dankzij de action) en ruim het op.

Ik ben zeker heel gestresst geweest. Dit ging stukken beter. Alleen raakte ik een soort van over de flos van de ongelukjes van vandaag. Ik wist werkelijk niet dat er zo veel plas uit zo'n klein hondje kan komen.

Werkelijk iedereen zegt dat je wat losser moet doen. Je blijft zeggen dat je zo veel stress hebt en dat je er iets mee moet maar je komt steeds weer in hetzelfde rondje uit. Je doet er helemaal niks mee. Ze moeten blijkbaar perfect zijn en anders is het niet goed.En dit ga je natuurlijk ook weer weerleggen.

Nee ze hoeven helemaal niet perfect te zijn maaaar................. en dan volgt er weer een verhaal waarom je eigenlijk vind dat het wel moet zoals jij wil.

Je bent moe van jezelf. Niet van die hondjes.

Je hebt al honderd keer hetzelfde uitgelegd, je wilt het perfect doen. Nou dat werkt dus blijkbaar niet. Wat ga je er nu echt aan doen? Aan jezelf bedoel ik want als jij normaal gaat doen gaan die honden dat ook doen.

Koda is zo geworden door jou (als het al erg zou zijn want ik vraag me af wat er mis is met een blaffend hondje) en je bent met je nieuwe pup hard op weg om weer diezelfde weg op te gaan.

Ik kan nog 1000 woorden vinden om Koda's gedrag te verklaren, naast hetgeen ik daarnet omschreven heb. Daarin heb ik ook de fout bij mezelf gelegd. Ik snap heel goed dat een buitenstaander denkt dat het wel mee valt. De personen die Koda kennen weten wel beter.

Overigens ik moet het perfect doen. Mijn lat ligt torenhoog.

Dan zou ik die maar als de donder naar beneden laten vallen. Dit is sneu voor beide honden. Jouw probleem niet die van hen

Ik ben zeker niet trots op het feit dat mijn lat zo hoog ligt. Dat is door de jaren zo ontstaan. En zal ook niet zo over zijn, maar dat is iets waar ik zeker wel mee bezig ben.
Maar helaas is het niet in 1 keer over en dus gaat het met kleine stapjes tegelijk.

Tamaartje schreef:Ik ben zeker niet trots op het feit dat mijn lat zo hoog ligt. Dat is door de jaren zo ontstaan. En zal ook niet zo over zijn, maar dat is iets waar ik zeker wel mee bezig ben.
Maar helaas is het niet in 1 keer over en dus gaat het met kleine stapjes tegelijk.

Irritatie of stress over je honden moet je dus vertalen naar: shit, lat ligt weer een kilometer te hoog. En een tip: als de lat zo hoog ligt, is het veel gemakkelijker om er maar onderdoor te lopen

Tamaartje schreef:Ik ben zeker niet trots op het feit dat mijn lat zo hoog ligt. Dat is door de jaren zo ontstaan. En zal ook niet zo over zijn, maar dat is iets waar ik zeker wel mee bezig ben.
Maar helaas is het niet in 1 keer over en dus gaat het met kleine stapjes tegelijk.

Ik vind het lief zoals je reageert en ik kan je helemaal begrijpen en volgen. Ik heb ook last van waar jij last van hebt. Maar ik ben ermee gestopt. Als je nu ontspant en denkt fuck IT dan lukt het ook met het hondje. Mijn hondjes zijn door anderen opgevoed in Spanje en denk maar niet dat dat volgens de boekjes was. En het zijn toch fijne hondjes geworden. Alles wat eruit komt en jou niet bevalt kun je later ook goedmaken. Maak de pup maar vooral sociaal. Dat is het aller aller belangrijkste. Verder is alles later prima bij te sturen. Ik weet zeker dat alles goed komt. Al zou je de pup nu niks leren en alleen maar met haar spelen en haar met andere mensen en honden laten spelen dan is de basis al top!

Fotogravinnetje schreef:

Tamaartje schreef:Ik ben zeker niet trots op het feit dat mijn lat zo hoog ligt. Dat is door de jaren zo ontstaan. En zal ook niet zo over zijn, maar dat is iets waar ik zeker wel mee bezig ben.
Maar helaas is het niet in 1 keer over en dus gaat het met kleine stapjes tegelijk.

Irritatie of stress over je honden moet je dus vertalen naar: shit, lat ligt weer een kilometer te hoog. En een tip: als de lat zo hoog ligt, is het veel gemakkelijker om er maar onderdoor te lopen

Zo vreselijk waar! En zo simpel eigenlijk.

Fotogravinnetje schreef:

Tamaartje schreef:Ik ben zeker niet trots op het feit dat mijn lat zo hoog ligt. Dat is door de jaren zo ontstaan. En zal ook niet zo over zijn, maar dat is iets waar ik zeker wel mee bezig ben.
Maar helaas is het niet in 1 keer over en dus gaat het met kleine stapjes tegelijk.

Irritatie of stress over je honden moet je dus vertalen naar: shit, lat ligt weer een kilometer te hoog. En een tip: als de lat zo hoog ligt, is het veel gemakkelijker om er maar onderdoor te lopen

Zo vreselijk waar! En zo simpel eigenlijk.

laeken schreef:

Tamaartje schreef:Ik ben zeker niet trots op het feit dat mijn lat zo hoog ligt. Dat is door de jaren zo ontstaan. En zal ook niet zo over zijn, maar dat is iets waar ik zeker wel mee bezig ben.
Maar helaas is het niet in 1 keer over en dus gaat het met kleine stapjes tegelijk.

Ik vind het lief zoals je reageert en ik kan je helemaal begrijpen en volgen. Ik heb ook last van waar jij last van hebt. Maar ik ben ermee gestopt. Als je nu ontspant en denkt fuck IT dan lukt het ook met het hondje. Mijn hondjes zijn door anderen opgevoed in Spanje en denk maar niet dat dat volgens de boekjes was. En het zijn toch fijne hondjes geworden. Alles wat eruit komt en jou niet bevalt kun je later ook goedmaken. Maak de pup maar vooral sociaal. Dat is het aller aller belangrijkste. Verder is alles later prima bij te sturen. Ik weet zeker dat alles goed komt. Al zou je de pup nu niks leren en alleen maar met haar spelen en haar met andere mensen en honden laten spelen dan is de basis al top!

Dank je.
Het gaat per dag verschillend met mij. En dat geeft niet. Ik leer iedere dag bij. Ook van de honden. Sociaal is Binti zeker. Ze speelt met alle honden die ze tegenkomt. Groot of klein, zo heerlijk om te zien. En weet ook al precies van hoe ze buiten een brokje of een koekje krijgt. Aan oppasplekken geen gebrek. Straks weer puppycursus, dat vinden we samen erg leuk.

Moe maar voldaan na een leuke leerzame puppyles!

Tamaartje schreef:.....
Overigens ik moet het perfect doen. Mijn lat ligt torenhoog.

Ga je daar ook nog even mee aan de slag? Want het is denk ik ook voor jou wel duidelijk dat je perfectionisme je enorm in de weg staat.
Als het niet functioneel is, kan het heel verstandig zijn hulp te zoeken.
In gesprek met bijvoorbeeld je praktijkondersteuner, yoga, floaten, fotograferen of uilen haken van mijn part. Iets dat bij je past, handvatten geeft en/of ontspant.

Daar ben ik al een poos mee bezig. Dit is aan bod gekomen tijdens mijn revalidatietraject, ik ga wekelijks naar mindfulness en loop veel wandeltochten. En ook de puppycursus draagt er aan bij.
Dus jazeker daar ben ik mee bezig. Maar zoals al eerder gezegd het gaat de ene dag beter dan de andere. Het komt goed.

Goed dat je bezig bent met je eigen stress, vermoeidheid, paniek als iets anders loopt dan gedacht... Voor de één is het makkelijk, adem in adem uit en door, voor een ander is dat lastiger dus super dat je daar hulp bij hebt gezocht.
Eigenlijk denk ik dat het er niet zozeer om gaat dat jij de honden iets moet leren (zindelijk worden, alleen zijn etc), maar zijn zij joú juist iets aan het leren. Dat is het mooie aan honden: ze houden je een spiegel voor.
Ik herken het wel hoor, zo sterk als mijn energie die van vooral Alfil beïnvloedt. Het houd je op de rails.

Mag ik een brokken vraag stellen. Koda (11 jaar) staat op brokken. Nu eet hij minder sinds dat Binti er is. Dat is vervelend, maar logisch. Hij had eerst altijd brokken tot zijn beschikking en dat gaat nu even niet. Maar nu heb ik het idee dat hij zijn brokken niet goed kapot krijgt. Hij trekt zijn lippen heel raar op. Misschien zit ik er naast en is hij in soort van protest vanwege de pup.
Ik vroeg me af of er ook zachtere brokken zijn? Hij heeft nu de seniorbrokken van Carocroc.

In protest vanwege de pup? Hoe zie je dat voor je dan? Hij baalt van de pup en denkt dan bij zichzelf laat ik eens lekker slecht gaan eten want daar wordt mijn bazin lekker zenuwachtig en gefrusteerd van?

Er bestaan wel zachtere brokken (Platinum bv weet ik, verder heb ik niet zoveel verstand van brok) maar ik zou eerst eens even kijken naar die bek. Als daar wat mee is moet je daar iets mee.

Zijn bek is pas nagekeken. Ik dacht dat ik dat erbij gezet had. Maar zie nu van niet.
Hij moest pas onder narcose voor foto's en toen is zijn gebit meteen gereinigd en nagekeken.
Ik zeg protest omdat hij zijn eigen brokken niet eet, maar zet ik hem een bakje voor met Binti's brokken eet hij die wel.
Misschien is hij uitgegeten/gekeken op zijn brokken.

Andermans brokken zijn altijd lekkerder.

Zijn de brokken van Binti zachter?

Beetje heet water over de brokken, laten afkoelen en dan geven? Moet met puppybrokken ook altijd omdat die zo klein zijn en ze er anders in kunnen stikken, voor een oudje is dat ook wel handig, minder te kauwen. En andermans eten is altijd lekkerder, niet teveel trucjes uithalen, een gezonde hond laat zich niet zomaar verhongeren

Geen idee, of ze zachter zijn. Ze zijn een stuk kleiner.
Mijn man denkt van wel.

Ik heb een mega lijst met instructies meegekregen van de Fokker, maar de puppybrokken weken stond daar niet bij. Dat wist ik niet.

Ik ken fokkers die zo puppen zijn verloren aan verstikking...dat risico loop ik liever niet. Maar goed, ligt ook aan het ras en het voer.
Is de pup een schrokker/snelle eter, hoe groot zijn de brokken in verhouding tot de pup, is het een krokante of geperste brok etcetera. Een jack is natuurlijk een stuk kleiner, dus weet niet of het voor jou ook geldt. Maar je kan het proberen, het geeft ook wat meer geur aan het voer, waardoor ze gaan eten

De pup eet wel. Het gaat om mijn oudje van 11. Bij hem is het zeker het proberen waard.

Als je pup niet schrokt zal het ook geen probleem zijn denk ik :p maar boxers houden nogal van voer haha
Probeer het eens, kan geen kwaad en hij gaat niet wennen aan 'lekkere dingen' over z'n voer waardoor die niet meer normaal wil eten zonder lekkers