Het HondenForum

Best heel wonderlijk soms, dat er zulke verschillen zijn, in hoe je je voelt (hoe Uma zich voelt in dit geval) door juiste medicatie.
Dus dat medicatie zo een wereld van verschil, kan maken,

Lijkt me ook heel bijzonder en mooi om te zien, hoe Uma opleeft, omdat je al zo een tijd "gewend"was aan hoe Uma was. Zonder de medicatie, en toen je niet beter wist, dan dat dat haar karakter zou zijn.

Wauw. Wauw. Wauw. Waar is nieuw filmpje
Wat ontzettend fijn dat ze zo opknapt

Wat gaaf! Ik ben onwijs benieuwd welke streken ze uit gaat halen nu ze beter in haar vel steekt

Wat moet dit genieten zijn voor jullie. Verheug me nu al op de "stoute" Uma verhalen!

Wat ontzettend fijn zeg! Zo goed om te lezen!

Wat heerlijk voor jullie

Wat heerlijk voor jullie!

Wat fijn dat ze zich zoveel beter voelt zeg!

Wat fijn dat die medicijnen zo'n verschil maken!

Wauw, wat een verschil!!

Echt heerlijk zeg!
Eén van de meest ontroerende foto's die ik ooit heb gezien, was die van een uitgeputte Uma en een uitgeputte en huilende jij.
Ik weet nog dat ik daar tranen met tuiten bij heb zitten janken, van blijdschap, van ontroering... kijk dat meisje nou, kijk dan toch...
En nu, nu nog een nieuwe kans voor Uma om eindelijk echt zichzelf te zijn: niets timide, sloom en somber meisje, maar een prachtige vrolijke
meid die nu helemaal naar boven komt.
Het is haar (en jullie) zo ontzettend gegund

Wat een enorm verschil!
Dit is genieten voor jullie

Ik vind jullie reacties zo fijn
Umaatje moest eens weten hoeveel mensen ze raakt

Ik zal gauw een filmpje posten en nieuwe foto's. Ik was bij de Rottweiler te langzaam
Haar billetjes krijgen ook steeds meer vorm.

Ze was vannacht niet bij ons op bed komen slapen, stond ze vanochtend met een hoge kef aan onze deur te krabben
Wat een draak

Jion schreef:Ik vind eigenlijk dat je over een jaar of 10 een boek over Uma moet schrijven.

Haha! Die hond is toch wel een bijzondere Ik zou wel een boek vol krijgen over haar.
Het is zo'n vreselijk lieve hond. Hoewel ze nauwelijks contact maakt met andere mensen is iedereen altijd zo snel dol op haar.

Een heel goede vriend van ons is zo'n typische Hagenees die altijd vrij veel kabaal maakt en alleen al lawaaierig beweegt. Ze heeft zo'n hekel aan hem en hij is zo dol op haar. Nu was ze laatst in haar mand blijven liggen toen hij op bezoek kwam. Normaal kruipt ze gelijk tegen me aan, kijkt ze 10 minuten argwanend naar hem en zoekt ze een rustige plek op.
En zo'n stoere vent als het is, was hij dolgelukkig dat Uma hem nu niet zo eng meer vond. Dan staat hij kirrend op een afstandje en je ziet hem zichzelf inhouden om haar te gaan aaien.
Mensen op straat die het liefst haar kopje willen zoenen omdat ze zo vreselijk aandoenlijk kijkt. En toch weten de meeste mensen, eigenlijk juist niet-hondenmensen dat ze haar beter niet kunnen aanraken of contact kunnen maken.

En toen ze vorige week haar kop op schoot van een vriendin legde en een duw gaf omdat ze geaaid wilde worden, keek die vriendin mij aan. Helemaal in de wolken want Uma erkent haar bestaan Het grootste compliment dat je kunt krijgen.

Ik vind het zo mooi dat ze nog steeds zo vooruit gaat. Dat ze zelfs mee is geweest naar Animal Event en het leuk vond. Overal snuffelen en zelfverzekerd de snoepjes van een tafel af pakken om vervolgens zelfs te bedelen bij een compleet vreemde. Ik had dat nooit gedacht hoor. De hond die het op een rennen zette omdat er iemand naast haar liep die ze niet kende.

Door de vermissingen en ook het commentaar heb ik me vaak afgevraagd of ik het allemaal wel goed deed. Ik neem misschien teveel risico en ik stel haar veel bloot aan nieuwe dingen. Maar als ik zo terug kijk hoort dit allemaal bij onze les. Ik moet ook heel veel leren en als kersverse hondenbaas weet ik gewoon heel veel dingen niet. Ik doe ook maar wat.
Maar ze had toch nooit Manu mogen missen. Die haar handje vasthoudt terwijl ze door het enge stadse bestaan gesjouwd werd en haar zelfverzekerd heeft gemaakt in contact met mensen. En ze had al zeker niet mijn vriend mogen missen waar ze een schaduw van is, kreunend van geluk als ze op zijn benen in slaap valt.
Mijn familie waar ze met gevouwen oortjes op af rent als ze de auto aan hoort komen en mijn vriend zijn familie waar ze zich tegenaan wrijft als ze graag een koekje wil. Alles en iedereen heeft haar geholpen hier te komen en ook ik met mijn gekke ideeën.
Zo gaan we deze zomer weer de kano in. Daar is ze pas dol op. Halfslapend toch op avontuur terwijl ze die dikke buik de zon in rolt

Ja, Uma heeft het best getroffen. En ze gaat het alleen maar leuker krijgen nu ze zich weer gezond gaat voelen

Ik krijg altijd een beetje tranen in mijn ogen als je uitgebreid over Uma schrijft. De liefde spat van het scherm en dat is zo fijn om te lezen.

Jion schreef:Voila, je hebt het voorwoord zojuist al geschreven.

Nou inderdaad, kan ik alvast intekenen

Heerlijk dat de dingen toch op hun plaats vallen. Ik gun het jullie van harte

[hier stond iets maar dat heb ik weggehaald, ik had namelijk helemaal niet op zitten letten ]

Veel plezier met de kano, waar gaat dat gebeuren?

Sekreetje schreef:Ik krijg altijd een beetje tranen in mijn ogen als je uitgebreid over Uma schrijft. De liefde spat van het scherm en dat is zo fijn om te lezen.

Dit. Ik word er zó blij van.

Je verhalen over haar ontroeren mij ook altijd

Ik verheug me al op de kanoverhalen. Misschien heeft Uma tegen die tijd helemaal niet zo'n gezapig tochtje in petto maar zet ze de boel op stelten met haar tweede jeugd

Wat een feest om dit te lezen!!!!

Wat zijn jullie reacties toch leuk
We gaan kanoën in de Biesbosch! En als je nog een tip hebt in Noord Frankrijk?

Uma zoals ze bij alleen mijn vriend op de bank ligt 1:
En nog een foto van Uma's bovenaanzicht vanavond. Dit verandert nu al vrij snel. Ik zal het eerdaags eens onder elkaar zetten. Dan zoek ik de oude, opgeblazen buik er ook nog bij.

Manuma schreef: En als je nog een tip hebt in Noord Frankrijk?

Mijn tip is Frankrijk boven de lijn Caen - Straatsburg vermijden maar de biesbosch is leuk. Veel plezier!

Wat geweldig weer om te lezen, ik zit te stralen bij de beeldende omschrijvingen van blije Uma en al helemaal bij die van stoute Uma . Haha, lekker wijf dat ineens kattenkwaad uit gaat halen!

Uma is er zelf ook wel blij mee

lief helder koppie.

ach kijk nou toch

Lief wijffie

Ze kijkt een stuk vrolijker, dat droevige is weg.

Wat een compleet andere expressie heeft ze!
Grappig trouwens dat haar 2 middelste tenen veel langer zijn dan de 2 buitenste. Dat is bij mijn honden veel minder, dat verschil.

Nou speelden we hier wel wat vals hoor.
Mijn moeder had pas een volledig vervilt konijn geschoren en liep met dat plakkaat rond
Uma stond piepend te wachten tot het zou gaan bewegen maar helaas! Ze is zelfs met dit warme weer zo lekker actief en alert. Echt heel leuk!

Valsspelen of niet, wat genieten om haar zo op de foto te zien