Het HondenForum

Bij Macho hadden we eigenlijk geen keuze, maar het hondje wat over was, sprak me niet aan. Dus aangegeven welk hondje mij wel aansprak. Gezien zij een geen goede indruk hadden gekregen van de mensen die dat hondje hadden gekozen, hebben ze mij Macho gegund. Een meer fantastisch hondje had ik me niet kunnen wensen

Bij Timber had ik eerste keuze reuen, terwijl de fokker normaal de pups matched bij de nieuwe eigenaren. Ik wou heel graag een red and tan reu, echt een kleur die mij enorm aanspreekt
Timber heeft twee red and tan broers, erg leuke honden, waar ik de eerste weken ook mijn pijlen op gericht had. Maar die kleine b&t sprak me elke keer weer aan, ook al zat ik nog in de ontkenningsfase.
Met 7 weken de knoop doorgehakt, een vriendin welke mee was zei het meteen: je hebt je keuze al gemaakt.. en dat klopte
En zo had ik een b&t pupje erbij en dacht iedereen dat ik hem gematched had qua kleur bij Macho
Hij sprak me het meeste aan qua karakter, zocht contact met me, wou echt samen spelen en daarnaast was het de grootste klimgeit van het nest, was nergens bang voor. Heerlijk hondje, mijn eerste kelpie, maar door hem is de liefde voor het ras enorm gegroeid.

Bij Benthe had ik eerste keuze teven uit ons eigen gefokte nestje. Ik vond haar de mooiste, had direct een klik met haar. Heel speciaal om pupjes van geboorte af aan te volgen en er dan 1 aan te houden

En als laatste bij Bindi had ik geen keuze, het overgebleven teefje zou bij mij komen. Ze was wel mijn eerste keuze op basis van foto's en filmpjes. Met een leeftijd van 8 weken naar Zuid Duitsland gereden en ervaren hoe de fokker is, de moeder hond en alle pups. Een kleine rouwdouwer vloog door het huis heen, het pupje wat drie weken ervoor wat afwachtend was geweest (volgens een andere puppykoper). En dat was mijn kleine zwarte duiveltje Ik was op slag verliefd en heb toen besloten dat zij met mij mee mocht
Was op dat moment de klik niet goed geweest, dan had ik haar niet definitief gekocht. Maar het is een geweldig hondje, wat een portret

Kira heb ik gekozen vanaf een foto. Ik had mijn ouders eindelijk zover dat ik een eigen hond mocht en vond haar de mooiste tekening hebben.
Bij Minou had ik niet veel te kiezen. Ik wilde graag een teefje en zij was de enigste.

Bij Luca en Amy weet ik het niet meer zeker.. Ik heb het idee dat we bij beiden eerste keuze hadden.. Bij Sora hadden we (eerste) keuze uit 2 reuen. Linx is bij ons gekomen toen hij al 6 maanden was, die vonden we al fantastisch toen hij pup was, maar we besloten dat het niet het goede moment was voor een hond erbij. Toen hij met 6 maanden terugkwam bij de fokker zijn we hem toch gaan ophalen. Lea is uit ons eigen nestje, daar hadden we dus absoluut eerste keuze, al waren wij het samen tot ze een week of 8 waren niet eens .. Jayden komt uit een nestje van (uiteindelijk) 2 pups, een reu en een teefje. De reu-eigenaar had eerste keuze. Ik had een lichte voorkeur voor de reu, en gelukkig koos de reu-eigenaar voor het teefje! Hayley kwam bij ons als tijdelijke opvanger en is vervolgens blijven plakken, hier verder geen nestkeuze dus. Killian hebben we in eerste instantie als co-owner in huis gekregen. We hadden overigens wel een stem in de keuze, maar gelukkig waren de fokker en mijn vrouw (die ermee zou gaan werken) het helemaal met elkaar eens over de beste match. Mason is door de fokker voor mij gekozen. Ik ben dolblij met hem, maar hij zou niet mijn eerste keuze zijn geweest in het nest. Echter ben ik afgegaan op het advies van de fokker, zonder spijt.

Er was maar 1 Imp
Bij Fitz keuze uit twee reuen, en broerlief deed zijn uiterste best om op te vallen, maar Fitz was het gewoon. Ik weet nog steeds niet waarom, maar hij is het nog steeds

Damy zat met een broertje en zusje in het nest, maar was wel de grootste doerak van allemaal. Over z'n zusje heenklimmen voor aandacht en die toeren. Broertje zat een beetje triestig in een hoekje, dat zat me sowieso niet lekker. We wilden leven in huis en zodoende..

Noa had maar 1 zusje, die ook nog eens kleiner was. Overigens was dat kleine ding ook het meest stout (ik heb nog een foto dat je haar hoofd onder de bank ziet uitpiepen, kauwend op het laken. Noa zit er braaf naast, lief lachend naar de camera). Toen bewust gekozen voor een rustiger exemplaar

Ik heb Nisha en Mila van zelfde fokker, zijn halfzusjes (zelfde vader)

Nisha keuze uit 4 teven, waren 7.5 weken jong, heb diegene genomen die wel heel veel aandacht voor mij had en me volgde maar niet tot plakkerige toe
Maar ook wel omdat ze zo mooi was eerlijk gezegd

Er was 1 teefje die heel de tijd in de kennel stond te janken aan de poort omdat de eigenaar even weg was, die heb ik niet genomen, dacht, als die dat bij mij thuis ook gaat doen

Mila gekozen uit 5 teven toen ze 5 weken oud was, haar heb ik gekozen vooral omdat ze zich beetje liet doen tijdens spelen met nestgenoten, was geen haantje de voorste maar ook geen bange pup, bij nisha moest ik zien dat ik een iets rustigere pup plaatste die me niet te dominant leek omdat Nisha zelf redelijk dominant is en 2 vechtende teven is niet iets waar ik op stond te wachten

Ook al zei de fokker dat je dat op die leeftijd niet kon zien, toch heel goede keuze geweest want Mila is nog altijd een hond die graag speelt, heel vrolijk is maar nooit en grauw of grol geeft aan Nisha en heel goed aanvaard dat ze niks te zeggen heeft, dus ze komen heel goed overeen en maken nooit ruzie, Nisha word 5 nu, Mila 3

Ik heb Nisha en Mila van zelfde fokker, zijn halfzusjes (zelfde vader)

Nisha keuze uit 4 teven, waren 7.5 weken jong, heb diegene genomen die wel heel veel aandacht voor mij had en me volgde maar niet tot plakkerige toe
Maar ook wel omdat ze zo mooi was eerlijk gezegd

Er was 1 teefje die heel de tijd in de kennel stond te janken aan de poort omdat de eigenaar even weg was, die heb ik niet genomen, dacht, als die dat bij mij thuis ook gaat doen

Mila gekozen uit 5 teven toen ze 5 weken oud was, haar heb ik gekozen vooral omdat ze zich beetje liet doen tijdens spelen met nestgenoten, was geen haantje de voorste maar ook geen bange pup, bij nisha moest ik zien dat ik een iets rustigere pup plaatste die me niet te dominant leek omdat Nisha zelf redelijk dominant is en 2 vechtende teven is niet iets waar ik op stond te wachten

Ook al zei de fokker dat je dat op die leeftijd niet kon zien, toch heel goede keuze geweest want Mila is nog altijd een hond die graag speelt, heel vrolijk is maar nooit en grauw of grol geeft aan Nisha en heel goed aanvaard dat ze niks te zeggen heeft, dus ze komen heel goed overeen en maken nooit ruzie, Nisha word 5 nu, Mila 3

Bij Mowgli was er nog maar een lang harig teefje over en ik wilde graag een lang harig teefje dus veel keuze was er niet, ze zou een top keuze blijken. Bij Balou was er nog een licht bruin teefje en een black and tan reutje, ik wilde een reutje. Lotus was nog geen vier weken oud toen mijn oog op haar viel. Ondanks dat meerdere mensen mij het afraden omdat ze zo klein was, moest ik haar gewoon hebben. Er waren volgens de fokker nog meer gegadigden voor Lotus omdat zij samen met een al verzegd reutje langharig leek de andere pups waren gladharig. Ik heb toen gelijk een aanbetaling gedaan waarmee Lotus van mij was, ik heb geen seconde spijt van mijn beslissing gehad ik ben heel blij met haar. Oké, ze is met haar 2.2 kilo een klein hondje maar ik heb hier geen problemen mee en ik heb haar uiteindelijk voor mijzelf.

Bij zowel Sofie als Jutter was ik bij de geboorte van het nest aanwezig. Bij Sofie had ik wel vantevoren een voorkeur voor een teef, bij Jutter’s nest niet.
Bij Sofie heb ik mijn uiterste best gedaan de opties open te houden, er waren 3 leuke teven, allemaal zwart. Maar met 3 weken kwam er een andere pupkoper kijken en toen die zei ‘doe mij pupje oranje maar’, toen was mijn reactie zó duidelijk: néé, die is van mij, dat ik ook gelijk wist dat ik toch echt wel mijn voorkeur had En ik had het geluk dat ik de pup zou krijgen die ik wilde.
Bij Jutter wist ik dus niet of het een reu of teef zou worden. Beiden had gekund. Maar toen Jutter geboren werd, na al een teefje en 2 reuen, had ik hem in mijn hand en dacht gelijk ‘jij bent leuk’. Is nooit meer veranderd. En hij trok ook heel erg naar mij, dus het was wederzijdse liefde op t eerste gezicht.

Ik heb ooit ook een pup niet genomen, omdat ze me gewoon niet aansprak. Leuke afstamming, prima ouders en fokker. Maar het pupje maakte gewoon geen contact met ons, ze zei me eigenlijk weinig. Dus tot mijn eigen verrassing heb ik toen nee gezegd. En even later kwam Saar als herplaatser op ons pad, dus het heeft zo moeten zijn.

Met Taxi heb ik gekozen voor het reutje wat onderzoekend en ondernemend was maar niet over al met zijn bakkes vooraan stond te rellen.
En dat is de perfecte keuze geweest.

En nu heb ik 2e keus. Maar volgende week eerst maar eens kijken. Ik heb vanaf de foto's en filmpjes wel een top 3 dus eerst maar eens afwachten....

Allebei mijn honden zijn in principe door de fokker gekozen. Pom had 1 zusje, maar eigenlijk vanaf de fotos van dag 2 had ik wat meer met Pom, nergens op gebaseerd. Qua bezoekjes maakte het eigenlijk niet zo uit, het waren allemaal duivels haha! Ik geloof dat ik Pom heb gekregen uiteindelijk omdat ik jachttraining wilde gaan doen en zij volgens de fokkers iets minder snel onder de indruk was dan haar zusje, en wat meer aanleg.

Bij Karel ben ik iedere week wel op bezoek geweest, en hij was met alleen maar broers (5 stuks totaal). 1 hele luie, 1 hele pittige en dan 3 broertjes die redelijk hetzelfde waren van karakter. Ik wilde absoluut geen enorm haantje, ik wilde eignelijk niet eens een reu op voorhand Zo'n hele slome vond ik ook niet echt wat dus het werd 1 van de 3 broers. Uiteindelijk heb ik geholpen bij de puppytest en hebben we ze daarna in stand gezet en was Karel de mooiste. Hij is niet echt een showkoning gebleken maar ben wel blij met zijn karakter. Hij liep trouwens in de puppytest al als een echte mama's boy achter me aan haha, hij was echt zon lieve pup.

Bij beide tevreden met wat ik toebedeeld kreeg haha. Als ik zelf had moeten kiezen had ik Pom ook gekozen, en bij Karel.. dat weet ik niet

Noa heb ik heel "bewust" gekozen, we hadden toen ik met 4.5 week kwam kijken al echt een klik. Zij was de teef met het rode neusje (daarom is haar harnachement-kleur rood). Bij de twee teefjes met een zwarte neus had ik nog geen voorkeur, maar zou ik wel mogen kiezen. Met ophalen bleek de avond ervoor iemand anders voor een teefje met zwarte neus gekomen en toen was Ninthe over. Hoewel ik Ninthe altijd een heel lief en mooi hondje heb gevonden, is daar nooit de klik geweest zoals met Noa. Gelukkig nu bij de nieuwe eigenaren wel.

Hier zijn de fokplannen in de ijskast geschoven, maar mijn insteek was dat de pupkopers in principe mogen kiezen, maar ik wel zal weigeren als ik denk dat het echt geen match wordt. Maar nu zie ik over 10-15 jaar wel weer hoe ik er dan in sta.

Grote Boris was een herplaatser die al bij de boerderij zat, de keuze was houden of door de vorige eigenaar naar het asiel laten brengen. Kleine Boris was de enige niet-witte reu die nog over was. Hij werd door mijn ouders goedgekeurd en we zijn nog altijd ontzettend blij met hem.

Manu was het laatste pupje. Eigenlijk had ik sowieso niks te kiezen want ex wilde dit hondje. Dus ik was vooral mee als visite. Ik had wel gezegd dat ik twee verschillende ogen echt heel lelijk vond Maar hij wilde Manu hebben. Die stapte daar vrolijk rond en keek al echt rond alsof hij de wereld allàng kende.
Hij was vreselijk makkelijk en liet alles hem overkomen, van niks of niemand onder de indruk. En dat is wel zo gebleven

Uma was natuurlijk een herplaatser en kwam als opvanger. Ik wilde eigenlijk graag Gypsy (nu Pippi van Frolic) opvangen. Maar zij bleek nog wat te mankeren dus mocht niet meteen vliegen. Diana stuurde een foto van Uma, of zij niet bij ons mocht. Ach ja, het is toch alleen voor opvang dus prima! Maar eerlijk, Uma sprak me op de foto totaal niet aan
Manu, vriend en mijn moeder vonden haar fantastisch toen ze er eenmaal was en ze was zo ontzettend lief. Na drie weken was ik dan om, vooral in het belang van Manu en Uma samen heb ik deze keuze toen gemaakt. Ik heb er nooit spijt van gehad.

Eigenlijk heb ik dus nog nooit echt bewust een hond gekozen en zijn we op elkaars pad beland.

Bijna vier jaar geleden kreeg ik een berichtje van iemand die haar konijnen bij mij had ondergebracht terwijl zij op vakantie ging. Ze stond op een camping in Spanje en daar was een hele lieve hond met 11 pups van ongeveer 7 a 8 weken. De hond woonde onder een verlaten restaurant en ze was broodmager uiteraard met zo'n groot nest en geen baas die haar verzorgde. Die hond was Laila.

Die mensen gingen haar en de pups elke dag voeren met hondenvoer wat ze daar voor ze kochten. Op een dag kwam de campingeigenaar zelf terug van vakantie en hoorde dat Laila op zijn terrein zat met 11 pups en had tegen de konijnenmensen gezegd dat hij ze de volgende dag zou verdrinken in een moeras daar dichtbij. Hij had dat al eerder gedaan met een nest van Laila volgens ander campingpersoneel.

De konijnenmensen zouden de volgende dag weer verder reizen door Spanje en belden mij op of ik niks wist want ze vonden het zo erg voor de pups. Ik heb Tineke en Alma en Diana om hulp gevraagd. De pups en Laila zijn ingeladen in de camper van de konijnenmensen en naar een dierenarts in Spanje gebracht en vandaar weer opgehaald door iemand die ook een tijd op dit forum was en zij heeft ze bij haar thuis in Spanje heel goed verzorgd, daar ben ik haar heel erg dankbaar voor. Haar buurman kreeg Laila en twee pups in huis totdat ze oud genoeg waren voor de rabies inenting. Eva de andere 9 pups.

Toen ze ongeveer 15 weken waren en drie weken daarvoor ingeent tegen rabies zijn er door Eva en Diana mensen gezocht waar ze mee konden vliegen naar Nederland en voor bijna alle pups zijn er opvanggezinnen en baasjes gezocht in Nederland en Belgie met hulp van Eva, Tineke en Alma en Diana.

Laila kwam bij mij wonen samen met pup Shira. Ik heb haar van een foto gekozen omdat ze zo'n zachte blik in haar ogen had en omdat Eva zei dat ze zo leuk was. Dus tot zover de nestkeuze Dat klopte trouwens helemaal. Pup Nola is bij mijn zoon gaan wonen, en pup Joey bij mijn buren en pup Sam bij familie van die buren. Marley is geplaatst bij iemand van dit forum. De rest bij mensen in Belgie en in Brabant en twee pups zijn er in Spanje geplaatst.

Twee jaar daarna was Buck net ingeslapen en kwamen we buiten een jongen tegen met een hele kleine husky pup. Die pup was Jack. De jongen wist zich er niet goed raad mee en vroeg aan ons hoe hij hem op moest voeden. Er was ook nogal een communicatieprobleem om dingen uit te leggen want hij sprak gebrekkig engels en nog een andere taal die wij weer niet spraken.

Na een week kwamen we hem weer tegen en hij zei dat de pup weg moest. Hij moest weer naar school en zijn ouders wilden de pup niet uitlaten. Zijn moeder was bang voor de pup. Man zei dat wij eventueel de pup wel over wilden nemen. We kregen gelijk Jack zijn riem in onze handen geduwd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na Buck wel dacht dat ik eigenlijk niet meer zo'n hond zou nemen, maar tegelijkertijd was ik ongemerkt toch wel aan het kijken naar een hond die op hem leek. Dus Jack kwam bij ons wonen. Ook geen nestkeuze.

Jack was (wat ik later pas ontdekte toen ik via marktplaats zijn fokker vond) pas zes weken toen wij hem kregen. Dus vijf weken toen de jongen hem kocht. Shira heeft zich de eerste periode helemaal uitgeleefd met Jack opvoeden, ik ben heel blij dat dat per ongeluk zo goed uit is gekomen met die twee samen.

Ik laat het maar bij de honden die we nu hebben anders wordt het een nog langer verhaal.

Maar al onze honden zijn eigenlijk per toeval op ons pad gekomen of als opvanger gekomen en daarna gebleven. Ik ben niet zo goed in honden weer afstaan als ik ze in opvang heb. Dus geen nestkeuzes hier, al hebben we wel veel pups gehad in de loop der tijd.

Wat ik eigenlijk met dit hele verhaal wil zeggen is dat ik denk dat welke pup ik ook zou kiezen uit een nest dat het vanzelf de pup wordt die het beste bij me past. Omdat ik me hecht aan zo'n pup (of volwassen hond) en vanzelf datgene ga doen wat ze nodig hebben.

Oryn had ik op 1 na laatste keuze en mocht iedereen echt zelf kiezen. Oryn en zijn b&t broertje bleven over, met die laatste had ik niet zoveel en met Oryn juist een klik. Dus keuze snel gemaakt

Kenji was ik verliefd op vanaf dag 1, in een nest vol kleurtjes viel ik als een blok voor hem. Fokker wees toe maar wel met de voorkeuren van de eigenaars mee nemende. Ik was de laatste... Achteraf bleek dat de fokker op 4 weken al besloten had dat de klik tussen Kenji en mij zo overduidelijk was dat ik min of meer eerste keuze kreeg. En ze had zo gelijk, mijn maatje

Djalu is ook toegewezen waarbij de fokker de voorkeuren meegenomen heeft. Ik wilde geen Sable ( ) maar het enige niet Sable reutje sprak mij totaal niet aan. Djalu was een gemiddeld, niet zo opvallend pupje dus hij bleef over en werd dus zo van mij. Geen seconde spijt

Ik vind toewijzen met het meenemen van voorkeuren het meest fijn. Ik zoek honden die ook in de sport mee kunnen en dan is het juist fijn dat een fokker mee kijkt, die kent de pups veel beter.

Verstuurd vanaf mijn LYA-L29 met Tapatalk

Eilfy schreef:Oryn had ik op 1 na laatste keuze en mocht iedereen echt zelf kiezen. Oryn en zijn b&t broertje bleven over, met die laatste had ik niet zoveel en met Oryn juist een klik. Dus keuze snel gemaakt

Kenji was ik verliefd op vanaf dag 1, in een nest vol kleurtjes viel ik als een blok voor hem. Fokker wees toe maar wel met de voorkeuren van de eigenaars mee nemende. Ik was de laatste... Achteraf bleek dat de fokker op 4 weken al besloten had dat de klik tussen Kenji en mij zo overduidelijk was dat ik min of meer eerste keuze kreeg. En ze had zo gelijk, mijn maatje

Djalu is ook toegewezen waarbij de fokker de voorkeuren meegenomen heeft. Ik wilde geen Sable ( ) maar het enige niet Sable reutje sprak mij totaal niet aan. Djalu was een gemiddeld, niet zo opvallend pupje dus hij bleef over en werd dus zo van mij. Geen seconde spijt

Ik vind toewijzen met het meenemen van voorkeuren het meest fijn. Ik zoek honden die ook in de sport mee kunnen en dan is het juist fijn dat een fokker mee kijkt, die kent de pups veel beter.

Verstuurd vanaf mijn LYA-L29 met Tapatalk

Kenji is inderdaad echt je maatje. Cijfert zichzelf volledig voor je weg.

En Djalu is inmiddels alles behalve gemiddeld of niet opvallend

Wat leuk om hier te lezen hoe de honden bij hun bazen zijn gekomen!

Toen wij ter kennismaking bij onze fokker langsgingen, was de moeder van Jip drachtig. Tijdens de kennismaking was er een fijne klik maar ons werd gezegd dat er waarschijnlijk uit aankomend nestje geen pups meer beschikbaar zouden zijn vanwege de lange wachtlijst. Een maand daarna werden Jip en haar nestgenootjes geboren en twee dagen na de geboorte hadden wij nog geen bericht gehad. Ik ging er dus van uit dat er voor ons geen pupje bij zat tot ik die tweede dag gebeld werd door de fokker. De reutjes waren verzegd maar er zou nog 1 brindle pointed tricolor meisje mogen verhuizen, welke was nog niet duidelijk. Uiteindelijk hadden we dus laatste keuze maar op de momenten dat we de pups bezochten sprong Jip er telkens voor ons uit. Ze zocht ons steeds op, was heerlijk vrij, niet te dominant maar ook niet te onzeker, terwijl haar zusje zich wat afzijdig hield. We hebben beide pups wel steeds als gelijk gezien omdat we gewoon echt niet wisten hoe de keuze van onze voorganger uit zou pakken. Uiteindelijk kwam de dame die voor ons mocht kiezen pas toen de pups 7 weken waren, dus tot die tijd hadden we nog geen idee. Toen kwam het telefoontje en wisten we dat onze voorkeur ook bij ons kwam wonen! Met het ophalen werd er wat meer duidelijk. De fokker had onze klik allang gezien en zag dat onze voorganger enorm twijfelde. Ze heeft het dus een beetje gestuurd (waarbij doorslaggevend was dat Jip haar zusje steeds achter deze dame aanliep, dat had ze nog bij niemand gedaan) We hoorden achteraf ook dat we pas later wisten dat er een pupje voor ons bijzat omdat de fokker zelf enorm twijfelde Jip aan te houden, uiteindelijk heeft ze dat uit praktische overweging niet gedaan maar hoe meer het karakter duidelijk werd hoe meer spijt ze kreeg. Maar ze gunde ons dit pupje zo. Ze heeft ons ook een aantal keer gezegd dat als wij zouden twijfelen dat niet erg zou zijn, want dat zou zij haar houden. Om vervolgens duidelijk te maken dat wij wel de meest geschikte baasjes voor haar zouden zijn. Maar het deed haar erg zeer toen we met Jip in de auto wegreden.

Wij wilden graag een gladharig reutje en hadden nog keuze uit 3.
En net als bij een heleboel andere verhalen, was Tom degene die meteen naar ons kwam.

De teckels heb ik allemaal zelf gekozen.
Bij allemaal had ik 1e keus en allemaal gekozen op karakter.
Mijn eerste Griffon Rana mocht ik als tweede kiezen.
De fokker vond haar een erg rustige hond ……….. dat bleek wat tegen te vallen
Ik vond haar en het teefje dat bij de fokker bleef erg leuk, dus eigenlijk had ik toen geen keus meer tussen die twee
Ita had ik wel uitgekozen, als ik er een zou mogen kiezen, ze was donkerder dan de andere teefjes en ze sprak me aan op karakter. Ze was al verzegd en ik zou daar geen pup kunnen krijgen als 5e op de lijst voor een teefje.
Toen ze na een dag terug kwam bij de fokker mocht ik haar alsnog ophalen
Bij Claire had ik 3e keus (uit 5 teven).
Er waren 3 pups die me erg aanspraken.
We konden een paar keer komen kijken met de hele groep puppykopers.
De eerste twee die ik leuk vond waren al verzegd, maar Claire had ik ook geobserveerd in het nest en die sprak me aan op karakter.
De puppytest gaf aan dat alle hondjes in feite geschikt waren als jachthond (een van mijn voorwaarden).
Toen heb ik Claire dus meegenomen.

Geen van de fokkers heeft gezegd voor mij te willen beslissen.
Er waren wel fokkers bij die nee zeiden tegen mensen die ze niet geschikt vonden en die ze geen pup wilden verkopen.
Kennelijk vonden ze mij wel geschikt