Het HondenForum

Het is ook niet eenvoudig om zo'n koerswijziging erdoor te krijgen bij een rasvereniging. Niet alleen moet je een meerderheid op de ALV zien te krijgen, ook moet je voldoende mensen hebben om het oude bestuur te vervangen. Bij de Markiesjes heeft dat ook een jaar of vijftien geduurd... De 'oude garde' is van stevig in het zadel naar nu vier jaar na de 'coup' een handjevol aanwezigen op de ALV met 2 woordvoerders gegaan, en meer dan de horzel in de pels om het bestuur scherp te houden, zijn ze niet meer. Bestuur is blij met een goede reden om goed scherp te blijven Als het aan de oude garde gelegen had, waren er minder nieuwkomers aangekeurd en zou er geen powderpuff gebruikt zijn om de genenpoel te verbreden. Nee, dan was er doorgefokt met ongeldige ECVO's, want meer fokken was de oplossing en belangrijker dan de kans dat je met een cataract-lijder aan het fokken was, niet nieuw bloed toevoegen (waarbij ze de conclusie uit een onderzoeksrapport naar de inteelt en onderlinge verwantschap binnen de markiesjes zo wisten te verdraaien dat er volgens dat onderzoek helemaal geen reden was om vers bloed toe te voegen). En toch ligt in het veranderen van de koers binnen de rasverenigingen de oplossing. Niet in losse projectjes. Ja, sommige veranderingen zouden fors sneller mogen gaan en ik hoop dat voor sommige rassen die verandering niet zo laat komt dat het ras niet meer te herstellen is. Van raszuiverheid moeten we afstappen, tenminste, van de angst om vers bloed toe te voegen in alle openbaarheid. Er is beweging, de omslag voor de hele kynologie komt er echt aan, maar dat is aan het oppervlak nog niet zo zichtbaar. Ik zou ook graag zien dat dat sneller gaat, dat de FCI de stamboeken opengooit (of minstens de eis tot het sluiten van de stamboeken voor het erkennen van rassen laat vallen). Het gaat wel komen, maar ik weet niet of wij dat nog gaan meemaken...
Ja, ik zou ook graag zien dat keurmeesters strenger zijn op gezondheidszaken, meer terug gaan naar oude rastypes als het gaat om hoge kwalificaties geven. Maar ik heb met eigen ogen gezien hoe enorm lastig dat is. Als zelfs een keurmeester die er trots op is dat hij ervoor gezorgd heeft dat in de rasstandaard bij het Markiesje staat dat elke vorm van overdrijving ongewenst is, en vlak daarna erop gewezen wordt dat hij een overdreven klein en fijn exemplaar, met wat ronde ogen en iets ronde schedel supermooi vindt en daar niet van af te brengen is, dan snap je precies wat er mis gaat: men is zich bewust van het feit dat bepaalde zaken ongewenst zijn, maar in de praktijk doen ze er gewoon aan mee zonder in te zien dat ze daaraan meedoen. (Ben dan ook blij dat fokker en eigenaar van dat bewuste hondje haar ook te klein en te fijn vindt en dus absoluut niet in die richting wil fokken.) Het blijft lastig, want je moet elkaar scherp houden en niet toch ongemerkt richting overdrijvingen gaan en dat gebeurt toch te gemakkelijk...

Zamunda schreef:

truusje schreef:Zou het een verschil kunnen uitmaken als de keurmeester nu eens zijn nek uitsteekt en de gedrochten een g tje geeft? Dan wordt het plots toch echt minder aantrekkelijk denk ik.

Willen dat een gedrocht een 'g' krijgt, 'goed'... dan ben je toch alle realiteit verloren?

Een g plaatsing is niet zo in trek om mee te fokken hoor.

Zamunda schreef:

truusje schreef:Zou het een verschil kunnen uitmaken als de keurmeester nu eens zijn nek uitsteekt en de gedrochten een g tje geeft? Dan wordt het plots toch echt minder aantrekkelijk denk ik.

Willen dat een gedrocht een 'g' krijgt, 'goed'... dan ben je toch alle realiteit verloren?

Een G zegt: nog net herkenbaar als exemplaar van het ras...

under the red sky schreef:

Maeve schreef:Maar een rasvereniging heeft toch niks te zeggen over welke reuen fokkers gaan kiezen?
Het wordt binnen onze RV behoorlijk gestimuleerd hoor, om verder te kijken dan de landsgrenzen. Juist door het bestuur. Maar mensen moeten het zelf doen, en dan merk je dat een klein deel dat doet en een groter deel vooral afwacht wat er aan nieuw bloed geïmporteerd wordt zodat ze dat eens kunnen overwegen.

Maeve schreef: Tegen dat soort kun je investeren tot je een ons weegt.
En dat zeg ik uit ervaring, want wij hebben zo'n RV die daar voorlichting over geeft. We hadden vorig jaar nog een lezing over diversiteit door Pieter Oliehoek. Het groepje fokkers dat er was, waren veelal al de mensen die hun best doen. De fokkers met of 1 of 2 waar altijd de kampioen uit dezelfde lijn op moet zie je niet op dat soort dagen. En degene die bij de lezing waren gaan in sommige gevallen ook nog gewoon voor herhaalcombi's trouwens

Ik zou bijna denken dat we lid zijn van verschillende verenigingen... Er worden reuen geadviseerd uit eigen gelederen, er worden reuen afgeraden omdat de eigenaar geen vriendjes is met het bestuur en de voorzitter zegt letterlijk dat de rv er niet is voor de fokkers. Ik blijf lid om stemrecht te hebben als dat nodig is en omdat ik weet dat ze ons graag zien vertrekken. Ik bezoek trouwens ook zeer regelmatig lezingen en kom zelden een tollerfokker tegen.

heb jij wel de goede rasvereniging voor je? ik weet dat de voorzitter van de vereniging dat heeft gezegd dat ze er niet zijn voor de fokkers, dat de "fac" haar eigen reu naar voren schoof. wat betreft lezingen, ik kom bij heel veel lezingen, als tollerfokker zijnde, maar ik ga niet naar het hoge noorden hiervoor. zo zullen er wel meerdere zijn die hier net zo over denken.
ik als fokker sta best open voor outcross maar wel onder begeleiding van mensen die er verstand van hebben.

truusje schreef:Vreemde uitspraak van die voorzitter...een RV is toch juist voor de fokkers, althans zou het moeten zijn.

Mss domme vraag, maar wordt een RV gecontroleerd door Raad. Ik bedoel dan echt gecontroleerd?

Nee, niet echt. Zo lang het enigszins binnen de lijntjes past vindt de Raad van Beheer het best.

ellen en de birmanen schreef: heb jij wel de goede rasvereniging voor je?

Ik bedoel de vereniging die nu nog bestaat. Van de ander ben ik nooit lid geweest.

truusje schreef:

Cleva schreef:Oke.

Goed, terug naar het onderwerp.

Ik denk dat andere mensen dan tot nu toe (!) moeten gaan bedenken hoe je nou zorgt voor een op eigenschappen gefokte hond.
Weten wat je wil (en gezondheid is dan niet onderhandelbaar, ook niet in de zin van "Beter dan wat het was.") en daar vanuit via een totaal nieuwe populatie naar streven.
Dat is echt niet zo heel erg moeilijk. Draagvlak creëren is moeilijker dan het fokken zelf.

Zet nou eens een stam van 5000 gezonde honden op zonder te selecteren en haal je rasfetisj daar doorheen.
Alleen de wenselijke raskenmerken meenemen en verder niets.
Dat is echt niet moeilijk. Je hebt alleen een beetje visie nodig.
Minder moeilijk dan met een lepeltje lulcompleta een heel ras willen redden in ieder geval.
Sowieso minder moeilijk dan alle ogen op kwatta trekken en er een mooi puntje aan te lullen in een of ander zaaltje of een blaadje een faillissement in sturen.

Oke best een goed idee...alleen wie bepaalt die wenselijke raskenmerken? Is dat 1 persoon of 2 of toch meer? Wie heeft die visie? 5000 honden dat is nogal wat...er zal dan toch echt een goede vorm van samenwerking moeten zijn. Een soort van vereniging dus...

En daar gaat het dus alweer mis. De pest met hondenfokkers is dat vrijwel iedereen van zichzelf vindt dat hij goed bezig is en de wijsheid in pacht heeft. Oftewel: het enige waar twee hondenfokkers het ooit over eens worden, is dat nummer drie het verkeerd doet Je hebt competente mensen nodig die tijd en energie in zo’n klus willen steken en ook genoeg draagvlak kunnen creëren. Die zijn amper te vinden.

Fotogravinnetje schreef:Het is ook niet eenvoudig om zo'n koerswijziging erdoor te krijgen bij een rasvereniging. Niet alleen moet je een meerderheid op de ALV zien te krijgen, ook moet je voldoende mensen hebben om het oude bestuur te vervangen. Bij de Markiesjes heeft dat ook een jaar of vijftien geduurd... De 'oude garde' is van stevig in het zadel naar nu vier jaar na de 'coup' een handjevol aanwezigen op de ALV met 2 woordvoerders gegaan, en meer dan de horzel in de pels om het bestuur scherp te houden, zijn ze niet meer. Bestuur is blij met een goede reden om goed scherp te blijven Als het aan de oude garde gelegen had, waren er minder nieuwkomers aangekeurd en zou er geen powderpuff gebruikt zijn om de genenpoel te verbreden. Nee, dan was er doorgefokt met ongeldige ECVO's, want meer fokken was de oplossing en belangrijker dan de kans dat je met een cataract-lijder aan het fokken was, niet nieuw bloed toevoegen (waarbij ze de conclusie uit een onderzoeksrapport naar de inteelt en onderlinge verwantschap binnen de markiesjes zo wisten te verdraaien dat er volgens dat onderzoek helemaal geen reden was om vers bloed toe te voegen). En toch ligt in het veranderen van de koers binnen de rasverenigingen de oplossing. Niet in losse projectjes. Ja, sommige veranderingen zouden fors sneller mogen gaan en ik hoop dat voor sommige rassen die verandering niet zo laat komt dat het ras niet meer te herstellen is. Van raszuiverheid moeten we afstappen, tenminste, van de angst om vers bloed toe te voegen in alle openbaarheid. Er is beweging, de omslag voor de hele kynologie komt er echt aan, maar dat is aan het oppervlak nog niet zo zichtbaar. Ik zou ook graag zien dat dat sneller gaat, dat de FCI de stamboeken opengooit (of minstens de eis tot het sluiten van de stamboeken voor het erkennen van rassen laat vallen). Het gaat wel komen, maar ik weet niet of wij dat nog gaan meemaken...
Ja, ik zou ook graag zien dat keurmeesters strenger zijn op gezondheidszaken, meer terug gaan naar oude rastypes als het gaat om hoge kwalificaties geven. Maar ik heb met eigen ogen gezien hoe enorm lastig dat is. Als zelfs een keurmeester die er trots op is dat hij ervoor gezorgd heeft dat in de rasstandaard bij het Markiesje staat dat elke vorm van overdrijving ongewenst is, en vlak daarna erop gewezen wordt dat hij een overdreven klein en fijn exemplaar, met wat ronde ogen en iets ronde schedel supermooi vindt en daar niet van af te brengen is, dan snap je precies wat er mis gaat: men is zich bewust van het feit dat bepaalde zaken ongewenst zijn, maar in de praktijk doen ze er gewoon aan mee zonder in te zien dat ze daaraan meedoen. (Ben dan ook blij dat fokker en eigenaar van dat bewuste hondje haar ook te klein en te fijn vindt en dus absoluut niet in die richting wil fokken.) Het blijft lastig, want je moet elkaar scherp houden en niet toch ongemerkt richting overdrijvingen gaan en dat gebeurt toch te gemakkelijk...

Maar dat is toch ook geneuzel over uiterlijkheden waar het in dit stadium al lang niet meer over zou moeten gaan? Of het nou gewenste of ongewenste uiterlijkheden zijn, zorg maar eerst dat de gezondheid goed zit en dat de genenpool flink vergroot wordt. Wat maakt het daarbij uit wat de voorkeur is van een keurmeester?

ellen en de birmanen schreef: ik als fokker sta best open voor outcross maar wel onder begeleiding van mensen die er verstand van hebben.

Daar heb je niet meer dan gezond verstand voor nodig en de behoefte echt verandering te maken in plaats van marginaal gerommel omdat het ergens op moet lijken.
Als dat er niet is, kun je wachten tot het ras met vier pootjes in de lucht ligt.
Of je er nou een harzer fuchs of een whippet op zet, het is in het grote geheel allemaal om het even.

Nanna schreef:

truusje schreef:Zou het een verschil kunnen uitmaken als de keurmeester nu eens zijn nek uitsteekt en de gedrochten een g tje geeft? Dan wordt het plots toch echt minder aantrekkelijk denk ik.

Het hangt allemaal met elkaar samen. Je kunt als keurmeester leuk een bulletje of Mops met een lange snater vooraan zetten maar daarna ben je dus verder wel uitgekeurd. Je trekt met dat keurgedrag geen exposanten en dus ook geen geld. Dus word je niet meer uitgenodigd
Ik heb het bij een ander ras wel zien gebeuren Die keurmeester zette het 'werkmodel' voorop en dus bleven de mensen die het showtype fokten (de overgrote meerderheid) weg. En uitgekeurd ben je.

Ik weet het...
Kunnen de keurmeesters niet de handen ineen slaan? Een pact vormen? Als het namelijk zo door blijft gaan valt er in de toekomst voor veel keurmeesters zo wie zo niets meer te keuren.

under the red sky schreef:

truusje schreef:

Cleva schreef:Oke.

Goed, terug naar het onderwerp.

Ik denk dat andere mensen dan tot nu toe (!) moeten gaan bedenken hoe je nou zorgt voor een op eigenschappen gefokte hond.
Weten wat je wil (en gezondheid is dan niet onderhandelbaar, ook niet in de zin van "Beter dan wat het was.") en daar vanuit via een totaal nieuwe populatie naar streven.
Dat is echt niet zo heel erg moeilijk. Draagvlak creëren is moeilijker dan het fokken zelf.

Zet nou eens een stam van 5000 gezonde honden op zonder te selecteren en haal je rasfetisj daar doorheen.
Alleen de wenselijke raskenmerken meenemen en verder niets.
Dat is echt niet moeilijk. Je hebt alleen een beetje visie nodig.
Minder moeilijk dan met een lepeltje lulcompleta een heel ras willen redden in ieder geval.
Sowieso minder moeilijk dan alle ogen op kwatta trekken en er een mooi puntje aan te lullen in een of ander zaaltje of een blaadje een faillissement in sturen.

Oke best een goed idee...alleen wie bepaalt die wenselijke raskenmerken? Is dat 1 persoon of 2 of toch meer? Wie heeft die visie? 5000 honden dat is nogal wat...er zal dan toch echt een goede vorm van samenwerking moeten zijn. Een soort van vereniging dus...

En daar gaat het dus alweer mis. De pest met hondenfokkers is dat vrijwel iedereen van zichzelf vindt dat hij goed bezig is en de wijsheid in pacht heeft. Oftewel: het enige waar twee hondenfokkers het ooit over eens worden, is dat nummer drie het verkeerd doet Je hebt competente mensen nodig die tijd en energie in zo’n klus willen steken en ook genoeg draagvlak kunnen creëren. Die zijn amper te vinden.

Dat bedoel ik....

Cleva schreef:
Ik vind een goed gefokte kruising vaak beter dan een rashond maar het blijft wel altijd een kruising uit twee, hooguit drie rassen.
Een lurcher, een sportgefokte bordercollie/viszlakruising, een greyster, een huskykruising voor de lange jacht.
Onherleidbaar vind ik niet interessant. Dat worden zwarte en bruine fikken die niet zoveel kunnen. Geen talent, ook niet als huishond.
Ik vind elke hond leuk maar daarom hoef ik nog niet elke hond te hebben.

Voor mij zal het dus altijd een op rashonden gebaseerd hond zijn.

Goed verwoord, zo denk ik er ook over. Gezonde kruisingen uit gezonde rashonden (of kruisingen).

Mensen.willen ook niks anders. Gisteravond dierenkliniek brabant op tv gekeken. Mops moest geopereerd worden ivm niet goed kunnen ademen door neus/binnenwerk. Overlijdt op de operatietafel. Wat komt er weer binnen een paar weken: een mops zonder neus....

Wat een rashond betreft, er zijn tegenwoordig allerlei testen die gedaan kunnen ( en moeten) worden waar je naar moet vragen, wil je met een goede fokker te maken hebben. Het gaat er niet om het ras te vermeerderen. Een goede fokker fokt niet om het uiterlijk, maar gaat het om een gezonde hond te fokken.

Dat sommige showen met hun hond en toevallig kampioenen zijn, zegt niets over hun gezondheid. Een stamboom ook helaas niet. Vaak is het zoeken naar een speld in een hooiberg tegenwoordig naar een echte goede fokker. Het gaat om de alle benodigde testen en dat zijn er al heel wat tegenwoordig, een goede fokker zal jou die met trots laten zien. En anders zou ik er van wegblijven als ze die niet kunnen laten zien. Dat is het allerbelangrijkste wil je een rashond kopen.

Cleva schreef:

Marjoleine schreef: Maar jij spreekt dus, zoals je al zei, voor jezelf.
Gemiddeld genomen: mensen willen dat graag weten, anders zouden die testen niet als een malle verkopen, en dat doen ze dus wel.

Ik vind een goed gefokte kruising vaak beter dan een rashond maar het blijft wel altijd een kruising uit twee, hooguit drie rassen.
Een lurcher, een sportgefokte bordercollie/viszlakruising, een greyster, een huskykruising voor de lange jacht.
Onherleidbaar vind ik niet interessant. Dat worden zwarte en bruine fikken die niet zoveel kunnen. Geen talent, ook niet als huishond.
Ik vind elke hond leuk maar daarom hoef ik nog niet elke hond te hebben.

Voor mij zal het dus altijd een op rashonden gebaseerd hond zijn.

Ik vind zelf onherleidbaar net zo interessant en getalenteerd (of zelfs interessanter en getalenteerder), maar voor fokken kan ik me goed voorstellen dat je dat niet bruikbaar vindt, omdat je bij een mix van meer dan drie rassen echt geen idee hebt wat zo'n hond gaat vererven. Maar zou ik interesse hebben in fokken en was Amoz nog intact, dan denk ik dat Mila x Amoz een heel mooie combinatie was geweest. En dan was dat dus een combi collie x husky x Duitse herder met nog een heel klein vleugje Rottweiler en podenco geweest.

Cleva schreef:

Nanna schreef:Ik zie het ook om me heen gebeuren. Vroeger zag je in deze uithoek veel rashonden en nog meer broodfoklookalikes.
Tegenwoordig is het stichtinghond wat de klok slaat. Echt opvallend veel.
Afgelopen weekend was de hondenshow in Zeeland. En waar die show normaal 2200 inschrijvingen trok waren het nu een stuk of 900. Iedereen zei dat het zo stil was.
Het gaat nog wel stiller worden, ben ik bang.

Mensen hebben echt geen flauw benul meer hoe ze nog aan een goedgefokte rashond komen.
Ik zeg altijd dat ze een ras moeten kiezen dat nog een beetje staat en dan gewoon een jaartje naar bijeenkomsten moeten gaan en moeten gaan onderzoeken wat er in dat ras rondloopt. Niemand doet het. Mensen willen nu eenmaal niet langer dan een maand of drie, hooguit 5 bezig zijn voor de pup er is en ze hebben niet door hoe zeer ze de keuze daarmee beperken.
Dan kun je van alles vinden over hoe er gefokt wordt maar als die pup er per se tussen nu en eind augustus moet komen dan valt er domweg niets te kiezen.
Maar goed, niet iedereen is een hondenidioot.

Ondertussen staat marktplaats vol met enige honden die volgende week vrijdag af te halen zijn bij het gastgezin.
Wel met valse paspoorten en niet uitgevoerde testen op mzz-ziekten en een wel heel erg ruime winstmarge waarvan niet helder is waar die blijft maar goed, daar hebben we het nu niet over.
Je hebt keuze, de schijn van correct handelen en met een beetje tempo een hond. Dat vinden mensen genoeg en wie ben ik om daar iets van te vinden?

Met dat laatste stuk ben ik het ook grotendeels niet eens, maar inderdaad: de honden zijn vaak beschikbaar op redelijk korte termijn, de keuze is enorm en als je niet vast zit aan een ras is dat dus voor veel mensen een prima alternatief.
Ik had gisteren nog iemand aan de telefoon die na zes rashonden die allemaal op jonge leeftijd waren overleden, geen rashond meer wilde en dus een leuke kruisingpup zocht, maar ook absoluut geen broodfok wilde. Aanbod te over als je ook een hond uit het buitenland overweegt. Er zijn dus zeker wel mensen die uiteindelijk anders willen en niet tien mopshonden na elkaar nemen als ze steeds jong sterven of veel gezondheidsproblemen hebben.

malinois schreef:Mensen.willen ook niks anders. Gisteravond dierenkliniek brabant op tv gekeken. Mops moest geopereerd worden ivm niet goed kunnen ademen door neus/binnenwerk. Overlijdt op de operatietafel. Wat komt er weer binnen een paar weken: een mops zonder neus....

Die mensen willen niet anders nee en daar doe je niets aan. Niet aan de koper, niet aan de fokker.
Ik denk dat er genoeg zijn die juist wel een mops zouden willen als ze gezond waren en het nu aan zich voorbij laten gaan of het in stamboomloze alternatieven zoeken.
Heb je een compleet nieuw publiek voor nodig. Degenen die per se zo'n kwelbeest willen, nemen dan maar geen hond meer.
Trouwens, zo'n gesloten neus niet operatief laten verwijden staat voor mij gelijk aan ernstige mishandeling/verwaarlozing.

Moet je die voortgangsrapportage eens lezen. Dat er zo veel veren in een reet passen is ongelofelijk.
Ondertussen onder "belemmeringen" nog even met een zelfvoldaan vies gezicht zitten wijzen
Het hangt van knulligheid, borstklopperij en gekonkel aan elkaar.

En nog steeds geen datum voor de invoer van het stoplichtmodel. Ik geloof er geen zak van.

https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken ... 2019D10985

de purmerpeitjes schreef:Wat een rashond betreft, er zijn tegenwoordig allerlei testen die gedaan kunnen ( en moeten) worden waar je naar moet vragen, wil je met een goede fokker te maken hebben. Het gaat er niet om het ras te vermeerderen. Een goede fokker fokt niet om het uiterlijk, maar gaat het om een gezonde hond te fokken.

Dat sommige showen met hun hond en toevallig kampioenen zijn, zegt niets over hun gezondheid. Een stamboom ook helaas niet. Vaak is het zoeken naar een speld in een hooiberg tegenwoordig naar een echte goede fokker. Het gaat om de alle benodigde testen en dat zijn er al heel wat tegenwoordig, een goede fokker zal jou die met trots laten zien. En anders zou ik er van wegblijven als ze die niet kunnen laten zien. Dat is het allerbelangrijkste wil je een rashond kopen.

Serieus?

Als je denkt dat je een goede gezondheid bewerkstelligt door uit te sluiten is het echt tijd om wat anders te gaan doen.
Geen advies meer geven ook.
De rest hier was al even verder.

dagmar88 schreef:

de purmerpeitjes schreef:Wat een rashond betreft, er zijn tegenwoordig allerlei testen die gedaan kunnen ( en moeten) worden waar je naar moet vragen, wil je met een goede fokker te maken hebben. Het gaat er niet om het ras te vermeerderen. Een goede fokker fokt niet om het uiterlijk, maar gaat het om een gezonde hond te fokken.

Dat sommige showen met hun hond en toevallig kampioenen zijn, zegt niets over hun gezondheid. Een stamboom ook helaas niet. Vaak is het zoeken naar een speld in een hooiberg tegenwoordig naar een echte goede fokker. Het gaat om de alle benodigde testen en dat zijn er al heel wat tegenwoordig, een goede fokker zal jou die met trots laten zien. En anders zou ik er van wegblijven als ze die niet kunnen laten zien. Dat is het allerbelangrijkste wil je een rashond kopen.

Serieus?

Als je denkt dat je een goede gezondheid bewerkstelligt door uit te sluiten is het echt tijd om wat anders te gaan doen.
Geen advies meer geven ook.
De rest hier was al even verder.

Het hangt vooral af van wat je met de uitslagen doet. Dragers uitsluiten? Slechte fokker. Ongeteste partner terwijl jouw hond genetisch gezien drager is van die specifieke aandoening is? Slechte fokker.
Voor Elco en Gait wil ik teven die qua karakter en verwantschap goede matches zijn en aan het VFR voldoen. Wat de uitslagen verder precies zijn, boeit niet, want zij zijn volledig vrij van alle aandoeningen waar we op testen binnen het ras. Testen moet je gebruiken om de kansen op pups met erfelijke aandoeningen zo klein mogelijk te maken, niet om dieren uit te sluiten van de fok

Fotogravinnetje schreef:Het hangt vooral af van wat je met de uitslagen doet. Dragers uitsluiten? Slechte fokker. Ongeteste partner terwijl jouw hond genetisch gezien drager is van die specifieke aandoening is? Slechte fokker.
Voor Elco en Gait wil ik teven die qua karakter en verwantschap goede matches zijn en aan het VFR voldoen. Wat de uitslagen verder precies zijn, boeit niet, want zij zijn volledig vrij van alle aandoeningen waar we op testen binnen het ras. Testen moet je gebruiken om de kansen op pups met erfelijke aandoeningen zo klein mogelijk te maken, niet om dieren uit te sluiten van de fok

Daar worden honden aangekeurd. Testen leidt altijd tot een smallere basis binnen een gesloten populatie en dan komt de grote ellende om de hoek kijken. Het is en en.

Ik lees net een interessant artikel...

Ourcrossing does not equal gene pool diversity.

Geschreven door Jerold S. Bell DVM.

De grootste boosdoener van het verkleinen van de genenpool is de Popular Sire Syndrome.

Niet het outcrossen gaat iets opleveren, maar veel meer van de offspring gebruiken en veel meer verschillende reuen gebruiken.

Erg interessant vind ik.

Crescent schreef:

Cleva schreef:
Ik vind een goed gefokte kruising vaak beter dan een rashond maar het blijft wel altijd een kruising uit twee, hooguit drie rassen.
Een lurcher, een sportgefokte bordercollie/viszlakruising, een greyster, een huskykruising voor de lange jacht.
Onherleidbaar vind ik niet interessant. Dat worden zwarte en bruine fikken die niet zoveel kunnen. Geen talent, ook niet als huishond.
Ik vind elke hond leuk maar daarom hoef ik nog niet elke hond te hebben.

Voor mij zal het dus altijd een op rashonden gebaseerd hond zijn.

Goed verwoord, zo denk ik er ook over. Gezonde kruisingen uit gezonde rashonden (of kruisingen).

Ik vind het dus echt onzin om te stellen dat bruine en zwarte onherleidbaar gefokte honden ongeschikt als huishond zouden zijn. Integendeel zou ik bijna zeggen. Geen stomme eigenschappen van rashonden die ze dus juist vaak super ongeschikt maken. Wie wil er nu echt een husky? Wie wil er nu echt een pitbull? Wie wil er nu echt een jachtterrier? Doen niet juist al die mensen concessies omdat ze ze mooi vinden? Willen mensen echt labradors die overal in het water duiken en tegen iedereen opspringen? Poedels met die achterlijke vachten?

Ik denk dat de gemiddelde hondenliefhebber eigenlijk zit te wachten op de onherleidbaar gefokte zwarte of bruine hond. Die overal los kan. Nooit vecht. Niet overdreven jaagt of waakt en die geen eisen heeft omdat hij eeuwen lijnrecht op een doel geselecteerd is.

Gewoon een hond om mee op te trekken. Stokje gooien maar niet alleen maar of 1000 keer. Laten spelen met andere honden. Meenemen op bezoek. Gezellig in de tuin als vrienden op de BBQ komen. Leuk met kinderen. Waaks in de vorm van blaffen en een keer grommen of verdedigen als er werkelijk stront aan de knikker is? Dat is toch wat vrijwel iedereen uiteindelijk doet en wil met een hond?

Dus ik vind het totale onzin dat onherleidbaar gefokte honden uit bastaard x bastaard ongeschikt als huishond zijn. Beter gezegd ik durf het tegenovergestelde te stellen. Juist een hond gefokt uit 5 rasgroepen en nog meer is uitermate gematigd en ontzettend gedomesticeerd en heeft een bouw en gestel waar je meestal weinig issues mee kan krijgen.

Doe mij die bruine of zwarte nikshond maar. En vooral geen poedel x Berner of teckel x Duitse jachtterrier want ik vind dat soort honden een bizar recept voor issues. Verdunnen en nog meer verdunnen tot je weer bij het prachtige fenomeen gedomesticeerde hond komt. Basishond. Geen vecht sport jacht of waakhond. Dat kunnen die basishonden allemaal een beetje. Maar vooral heerlijk niet teveel.

Ik heb 100 keer liever een pup van Sofi van Sandra. Dus hussel x helemaal hussel dan een pup van een mops x teckel. Wat krijg je dan? Een bijterige Mokkel?

En daar zou nu juist een goede voorlichting door deskundigen zo belangrijk zijn...ren niet met zn allen achter die kampioensreu aan...maar neem zijn broer/neef/oom. En waarom dat dan zo belangrijk is. Als fokkers zwart op wit onder ogen zien wat de gevolgen zijn dan hopelijk valt er een kwartje!!

Ik persoonlijk heb die kampioenen nooit zo interessant gevonden.

Of een limiet stellen aan het aantal dekkingen mss? [ gewaagde uitspraak ik weet het ]

truusje schreef:Of een limiet stellen aan het aantal dekkingen mss? [ gewaagde uitspraak ik weet het ]

er zijn al veel RVs die dat hebben, maar heb niet het idee dat het veel helpt

truusje schreef:En daar zou nu juist een goede voorlichting door deskundigen zo belangrijk zijn...ren niet met zn allen achter die kampioensreu aan...maar neem zijn broer/neef/oom. En waarom dat dan zo belangrijk is. Als fokkers zwart op wit onder ogen zien wat de gevolgen zijn dan hopelijk valt er een kwartje!!

Ik persoonlijk heb die kampioenen nooit zo interessant gevonden.

Ik zou er niet al te veel op rekenen. Ik ben een jaar of tien geleden naar een minisymposium geweest over rashondenfokkerij in Utrecht. Volgens mij was toen net een regel ingesteld dat vader-dochterkruisingen of iets dergelijks (in ieder geval bepaalde verwante dieren mochten niet meer gebruikt worden), en hoeveel fokkers in die zaal daar ontzettend pissig over waren, ook al hadden ze net zwart op wit van deskundigen te zien gekregen wat de gevolgen daarvan zijn, ik verbaas me er nu nog over...

laeken schreef:

Crescent schreef:

Cleva schreef:
Ik vind een goed gefokte kruising vaak beter dan een rashond maar het blijft wel altijd een kruising uit twee, hooguit drie rassen.
Een lurcher, een sportgefokte bordercollie/viszlakruising, een greyster, een huskykruising voor de lange jacht.
Onherleidbaar vind ik niet interessant. Dat worden zwarte en bruine fikken die niet zoveel kunnen. Geen talent, ook niet als huishond.
Ik vind elke hond leuk maar daarom hoef ik nog niet elke hond te hebben.

Voor mij zal het dus altijd een op rashonden gebaseerd hond zijn.

Goed verwoord, zo denk ik er ook over. Gezonde kruisingen uit gezonde rashonden (of kruisingen).

Ik vind het dus echt onzin om te stellen dat bruine en zwarte onherleidbaar gefokte honden ongeschikt als huishond zouden zijn. Integendeel zou ik bijna zeggen. Geen stomme eigenschappen van rashonden die ze dus juist vaak super ongeschikt maken. Wie wil er nu echt een husky? Wie wil er nu echt een pitbull? Wie wil er nu echt een jachtterrier? Doen niet juist al die mensen concessies omdat ze ze mooi vinden? Willen mensen echt labradors die overal in het water duiken en tegen iedereen opspringen? Poedels met die achterlijke vachten?

Ik denk dat de gemiddelde hondenliefhebber eigenlijk zit te wachten op de onherleidbaar gefokte zwarte of bruine hond. Die overal los kan. Nooit vecht. Niet overdreven jaagt of waakt en die geen eisen heeft omdat hij eeuwen lijnrecht op een doel geselecteerd is.

Gewoon een hond om mee op te trekken. Stokje gooien maar niet alleen maar of 1000 keer. Laten spelen met andere honden. Meenemen op bezoek. Gezellig in de tuin als vrienden op de BBQ komen. Leuk met kinderen. Waaks in de vorm van blaffen en een keer grommen of verdedigen als er werkelijk stront aan de knikker is? Dat is toch wat vrijwel iedereen uiteindelijk doet en wil met een hond?

Dus ik vind het totale onzin dat onherleidbaar gefokte honden uit bastaard x bastaard ongeschikt als huishond zijn. Beter gezegd ik durf het tegenovergestelde te stellen. Juist een hond gefokt uit 5 rasgroepen en nog meer is uitermate gematigd en ontzettend gedomesticeerd en heeft een bouw en gestel waar je meestal weinig issues mee kan krijgen.

Doe mij die bruine of zwarte nikshond maar. En vooral geen poedel x Berner of teckel x Duitse jachtterrier want ik vind dat soort honden een bizar recept voor issues. Verdunnen en nog meer verdunnen tot je weer bij het prachtige fenomeen gedomesticeerde hond komt. Basishond. Geen vecht sport jacht of waakhond. Dat kunnen die basishonden allemaal een beetje. Maar vooral heerlijk niet teveel.

Ik heb 100 keer liever een pup van Sofi van Sandra. Dus hussel x helemaal hussel dan een pup van een mops x teckel. Wat krijg je dan? Een bijterige Mokkel?

Ik ben het daarmee eens hoor, maar die honden hoef je natuurlijk niet te gaan fokken, die zijn er al genoeg 'over' in het buitenland. Dus als het gaat om bewust fokken en dan met name bewust fokken van gezonde honden waar ook vraag naar is, denk ik dat het iets anders ligt. Het gaat dan niet om de doelgroep met de onherleidbare kruisingen uit binnen- of buitenland, maar om mensen die graag een goed en bewust gefokte pup willen, maar huiverig zijn om een rashond te nemen vanwege bijvoorbeeld de gezondheid.

sbientje schreef:

truusje schreef:Of een limiet stellen aan het aantal dekkingen mss? [ gewaagde uitspraak ik weet het ]

er zijn al veel RVs die dat hebben, maar heb niet het idee dat het veel helpt

De fokkers die lid zijn van de rv zullen zich moeten houden aan die limiet. Maar er wordt natuurlijk ook buiten rasverenigingen om gefokt. Wij hebben een limiet van 10 dekkingen maar ik ken een reu die in drie jaar tijd 23 nesten heeft verwekt in Nederland. En geen kampioen is trouwens want dat verhaal gaat ook niet altijd op.

sbientje schreef:

truusje schreef:Of een limiet stellen aan het aantal dekkingen mss? [ gewaagde uitspraak ik weet het ]

er zijn al veel RVs die dat hebben, maar heb niet het idee dat het veel helpt

Met 5 dekkingen per jaar schiet het nog niet op (kan hij nog iets van 50 nesten verwekken). Gewoon 5 dekkingen in totaal per reu (maximaal dus net zoveel nesten als een teef) zou al fors schelen: je wordt dan gedwongen verder te kijken, want die kampioen zit al snel aan z'n tax. Bij de markiesjes heb je die max van 5 nesten per hond. Dat gecombineerd met proberen om elke inzetbare reu ook daadwerkelijk minimaal 1 keer in te zetten zorgt ervoor dat je de genenpoel inderdaad breed houdt. 1 of 2 dekkingen in totaal is een vrij normaal aantal voor een markiesje-reu (al werd er voorheen liever gekozen om de mooiste reu uit het nest 5 keer in te zetten ipv ook z'n broertjes te gebruiken... Blij dat er nu ander beleid is!)

truusje schreef:En daar zou nu juist een goede voorlichting door deskundigen zo belangrijk zijn...ren niet met zn allen achter die kampioensreu aan...maar neem zijn broer/neef/oom. En waarom dat dan zo belangrijk is. Als fokkers zwart op wit onder ogen zien wat de gevolgen zijn dan hopelijk valt er een kwartje!!

Ik persoonlijk heb die kampioenen nooit zo interessant gevonden.

Wat denk je dat dat uithaalt?
En natuurlijk kun je dat founder effect enigszins een halt toe roepen wanneer je een grootschalig fokprogramma hebt. Door een fokverplichting. Koppelen van paren aan de hand van verwantschap en niks uitsluiten op een lelijk oor of een rare plek.
Dat gaan ze nooit doen en het is binnen de gezonde rassen alleen uitstel. Dan kun je nog een aardig aantal generaties verder en komen ook die op hetzelfde punt.
Het gaat er om dat rashonden sowieso verwant zijn. Uit een klein aantal voorouders ontstaan, karaktereigenschappen en uiterlijk bevestigd/versterkt door verdere inteelt. Dat is steeds verder en verder verfijnd door uitsluiting. Vachttypen, formaten en kleuren zijn apart van elkaar verder gefokt.
Vervolgens drukken fokkers nogal eens graag hun eigen stempel op het ras door hun eigen, herkenbare type te fokken.
Ik snap dat dat leuk is trouwens, als je een geweldige hond hebt waar je generaties later graag veel van terug zou zien. Dus ook de weerstand tegen een verbod op fokken binnen familie. Dat is een heel normaal gebruik bij rasdieren en kan prima, zolang er maar weer nieuw bloed in wordt gebracht.

Wilde dieren in een relatief kleine, gesloten populatie hebben trouwens exact hetzelfde probleem. En wolven lopen geen shows.
Iedere generatie moeten er reuen van buitenaf worden geïntroduceerd om het voortbestaan te garanderen.

Vergelijk het met volendammers. Kunnen ze alle 22.000 fokken als konijnen, de genetische basis wordt er niet breder van.
1 op de 7 is drager van de volendamse ziekte, tegenover 1 op 180.000 nederlanders. Dan snap je hoe nauw verwant ze zijn.
Ze kunnen zich laten testen en koppels die beiden drager zijn kunnen er voor kiezen niet op de natuurlijke manier kinderen te krijgen. Lijders komen daardoor gelukkig steeds minder voor. Maar als ze het liever binnen volendam blijven houden in plaats van kinderen krijgen met een rotterdammer of surinamer, gaan vroeg of laat andere problemen de kop op steken.

Ik zie hier een mooie taak weg gelegd voor de Raad...zij doen ook de DNA testen...elke reu ongeacht titel hooguit 5 x gebruiken.

En de RV de taak geven betere voorlichting te geven en dan bedoel ik niet 1 lezing per 2 jaar ofzo...nee gerichte artikelen onder de leden verspreiden, of een cursus genetica vrij geven. Zorg dat de fokkers weten wat er speelt.

Shows moeten goedkoper en veel meer gericht op de kleine fokker of niet fokker....fokkers zouden hun pupkopers mss nog meer kunnen stimuleren om eens mee te doen of zelf mee nemen naar een show.

En keurmeester zouden hun handen ineen moeten slaan...hoe gaan we dit nu aanpakken...als eenling sta je niet sterk dat snap ik...toch zal er een tendens op gang moeten komen.