Het HondenForum

Cleva schreef:
Nanna schreef:
Sandra&co schreef: Nee, ik denk eerlijk gezegd niet dat dat ook maar iets scheelt...Hond = sloopobject.
DEZE sloopt een Bas-achtig teefje. Let op, geen fijne beelden.

Hoewel alleszins begrijpelijk helpt dat hysterische gekrijs en geschop natuurlijk niet.
Liever een beetje rustiger en iets meer samenwerking.
Maar goed, makkelijk lullen van achter je computer.

Ik kijk niet naar het filmpje maar heb wel beeld. Toen ik gisteren de film uit de openingspost zag en die tweede hond die er zo op lag wist ik meteen dat ik in zo'n geval mijn honden zou verliezen. Die redden het niet en ik krijg dat beest er nooit af zonder dat mijn honden zwaar beschadigd zijn. Kreeg dus de rillingen van dat filmpje. Ben blij dat hier in Duitsland die pitbulls eigenlijk nauwelijks voorkomen en al helemaal niet los in het bos lopen.

Zinodo schreef:
laeken schreef:Ik persoonlijk vind dat deze honden WEL tijd nemen om af te tasten. Juist bij deze twee op dit filmpje verwacht ik dat ze wel bij teefjes kunnen zelf. Ze ruiken eerst en dreigen dan. Zouden ze een teef ruiken dan kan het zomaar zijn dat hun gedrag anders wordt. De honden die op alles duiken ruiken niet. Die vertonen meer dat prooi gedrag. Er op af rennen en pang! Dat doen deze twee niet.

Ik zou niet zomaar aannemen dat deze twee reuen niet gewoon samen met een teef zouden kunnen samenleven. Gek maar dat verwacht ik wel.
Zou je nadat je dit hebt gezien jouw teefje hieraan blootstellen? Gewoon omdat dat mogelijk misschien ergens een beetje goed gaat?

Nee natuurlijk niet. Maar ik had Bas wel zo bij Dapper gelaten. Die kende ik door en door en vertrouwde ik.

Sandra&co schreef:
Habibi schreef:Álles triggert.
Íedere beweging of geluid van een andere hond kan helaas genoeg zijn.
Het fijne aan dit soort honden is wel dat ze over het algemeen heel snel op een andere trigger afvliegen. Als ik Izzy 'zo' meeneem dan is bijna elke hond in haar ogen een bak ellende. Wil ze niks mee. En ze moeten niet in de buurt komen want daar houdt ze niet van. Ze klapt er dan wel niet bovenop, maar toch. Ze wil het echt heel erg liever niet hebben. Maar als ik een bal in m'n handen heb, dan bestaat er (net als bij hondagressie) niks anders meer. Dan is dát weer wat haar op dat moment triggert. Dan kan ik haar naar een ramdruk hondenstrandje meenemen en met haar ballen. Geeft ze helemaal niks om.
In dat opzicht zijn dit soort honden 'makkelijk'. Je moet weten waar het knopje zit en hun lichaamstaal leren lezen. Dan kun je heel wat situaties voorkomen. Maar ja, daar moet je maar net zin in hebben.

Dat heeft Jessie ook: die is compleet idolaat van ballen (en frisbees).
Zij is tot nu toe super sociaal, vindt honden heel erg leuk en als ze tegen haar lelijk doen, dan druipt ze af. Blaffen vindt ze ook wat eng, dus dat
peilt ze eerst eventjes waarom die blaf er is. Ze gaat op haar rug voor 2 Maltezers en laat zich helemaal besnuffelen.
Er is 1 hond waar ze typisch op reageert, dat is een mopshond die erg bang is en enorm rochelt (andere mopshonden zijn geen enkel probleem),
daar gaat ze boven staan en verder dan dat komt het niet, want ik wacht totaal niks af bij haar.

Maar goed die bal... wij hadden hiervoor Kaya en die was al gek op ballen, maar Jessie spant de kroon. Ik kan haar dus ook uit iedere situatie halen of
meenemen met een bal. Het woord 'Balll' is genoeg om direct aan te komen rennen en alles te vergeten waar ze mee bezig was.
Die knop is duidelijk gevonden en die gebruiken we ook volop en tijdens wandelingen wordt daarmee ook gespeeld (en gebruikt).

Wij hebben er dus niet bewust voor gekozen, ze is ook geen volle Stafford hoor, maar al snel bleek uit haar manier van doen (explosieve energie)
dat het er wel duidelijk inzit.
Toen heb ik best even flink moeten slikken, want ik wilde een makkelijke sociale hond en ik heb een bonk spier met enorme energie.
Dat gezegd hebbende, is ze echt heel erg leuk: altijd vrolijk en enthousiast, altijd in voor een spelletje, een enorme knuffelkont, geen enkele
agressie tot nu toe gezien (niet bij voer, speeltjes of wat dan ook). Speeltjes zijn voor iedereen en ze vindt niks leuker dan met een andere
hond samen rennen met een balletje.

Ze is nu loops... we gaan het meemaken of eigenlijk hopelijk liever niet. Ik zie geen kwaad in haar, Kaya was rond deze leeftijd veel
feller en moest al niet alle honden. Jessie niet, die vindt alles leuk.
We houden alles in de gaten en ze krijg 0% ruimte om 'niet leuk te doen': als we zien dat ze iets te wild is in spel, wordt het direct afgekapt
en verder is het gewoon hopen dat ze blijft zoals ze nu is (en dan 50% van haar energie geeft aan mij zodat we wat meer in balans zijn

)

Caro. schreef:
Sandra&co schreef:
Habibi schreef:Álles triggert.
Íedere beweging of geluid van een andere hond kan helaas genoeg zijn.
Het fijne aan dit soort honden is wel dat ze over het algemeen heel snel op een andere trigger afvliegen. Als ik Izzy 'zo' meeneem dan is bijna elke hond in haar ogen een bak ellende. Wil ze niks mee. En ze moeten niet in de buurt komen want daar houdt ze niet van. Ze klapt er dan wel niet bovenop, maar toch. Ze wil het echt heel erg liever niet hebben. Maar als ik een bal in m'n handen heb, dan bestaat er (net als bij hondagressie) niks anders meer. Dan is dát weer wat haar op dat moment triggert.

.....

Dat heeft Jessie ook: die is compleet idolaat van ballen (en frisbees).

…...

Maar goed die bal... wij hadden hiervoor Kaya en die was al gek op ballen, maar Jessie spant de kroon. Ik kan haar dus ook uit iedere situatie halen of
meenemen met een bal. Het woord 'Balll' is genoeg om direct aan te komen rennen en alles te vergeten waar ze mee bezig was.
Die knop is duidelijk gevonden en die gebruiken we ook volop en tijdens wandelingen wordt daarmee ook gespeeld (en gebruikt).

......

De stukjes die ik hier quote maken voor mij ook wel echt een verschil.

In het geval van jullie twee honden is er (nog geen/totaal geen) sprake van hondagressie.
Voor jullie honden is er iets (bal, frisbee) waar je hun volle aandacht mee krijgt.
Best handig en functioneel.

Als je een hond hebt die ándere honden pakken belángrijker vindt dan wat ook, is het wel een ander verhaal natuurlijk.
Dan is die hyperfocus die jullie positief kunnen gebruiken ineens iets heel engs, bij honden waar diezelfde hyperfocus uitgaat naar andere honden in plek van naar een bal of frisbee.

Allebei zijn ze klaar om voor de kill te gaan, als dit een echte hond was geweest ipv zo'n nepperd, en een grom retour hadden gedaan waren ze denk ik binnen 5 seconde mors dood geweest. Ik vraag me alleen af of die 2e ook niet de combinatie van buitnijd gebruikt. Dus als je hand er tussen zou steken om het af te pakken hij ook wel ff de hand erbij pakt.

Habibi schreef:
Caro. schreef:
Sandra&co schreef:
Habibi schreef:Álles triggert.
Íedere beweging of geluid van een andere hond kan helaas genoeg zijn.
Het fijne aan dit soort honden is wel dat ze over het algemeen heel snel op een andere trigger afvliegen. Als ik Izzy 'zo' meeneem dan is bijna elke hond in haar ogen een bak ellende. Wil ze niks mee. En ze moeten niet in de buurt komen want daar houdt ze niet van. Ze klapt er dan wel niet bovenop, maar toch. Ze wil het echt heel erg liever niet hebben. Maar als ik een bal in m'n handen heb, dan bestaat er (net als bij hondagressie) niks anders meer. Dan is dát weer wat haar op dat moment triggert.

.....

Dat heeft Jessie ook: die is compleet idolaat van ballen (en frisbees).

…...

Maar goed die bal... wij hadden hiervoor Kaya en die was al gek op ballen, maar Jessie spant de kroon. Ik kan haar dus ook uit iedere situatie halen of
meenemen met een bal. Het woord 'Balll' is genoeg om direct aan te komen rennen en alles te vergeten waar ze mee bezig was.
Die knop is duidelijk gevonden en die gebruiken we ook volop en tijdens wandelingen wordt daarmee ook gespeeld (en gebruikt).

......

De stukjes die ik hier quote maken voor mij ook wel echt een verschil.

In het geval van jullie twee honden is er (nog geen/totaal geen) sprake van hondagressie.
Voor jullie honden is er iets (bal, frisbee) waar je hun volle aandacht mee krijgt.
Best handig en functioneel.

Als je een hond hebt die ándere honden pakken belángrijker vindt dan wat ook, is het wel een ander verhaal natuurlijk.
Dan is die hyperfocus die jullie positief kunnen gebruiken ineens iets heel engs, bij honden waar diezelfde hyperfocus uitgaat naar andere honden in plek van naar een bal of frisbee.

Heel eerlijk? Dat doe ik niet.
Ik ben best even flink van slag geweest en gezegd 'ik wil echt geen hond met agressie'. Uiteraard geen mens agressie, maar ook geen hond agressie.
Ik heb er koppijn en slapeloze nachten van gehad en toen keek ik naar mijn hond en ik zag een dot van een hond: ontzettend lief, ontzettend speels,
dol op andere honden en direct aftaaien als een hond lelijk tegen haar deed of als ze andere honden zag vechten.
Ik vond het niet eerlijk om haar bij voorbaat te veroordelen, dat kon ik echt niet over mijn hart verkrijgen.

Dus ze bleef en we hebben duidelijk afspraken gemaakt: ze krijgt 0% ruimte voor welke geintjes dan ook en mocht ze uiteindelijk toch agressief
worden, dan zal ze niet blijven. We doen er echt alles aan om haar goed getraind te krijgen zodat ze niks zelf gaat uitzoeken.
Ik geloof het niet dat ze agressief wordt, laat ik dat voorop stellen. Ze heeft geen enkele neiging daartoe en oké ze is jong, maar wel de 1 jaar
gepasseerd en ik denk dat we echt al een glimp daarvan gezien zouden hebben.
Het zou mijn hart breken, want ze is zo ontzettend leuk, maar bij echte agressie is het klaar. Ik doe het niet.

Oef, dat lijkt me rot, altijd dat kleine stukje 'wat-als' meedragen.
Fijn dat het nu gewoon oké is. En waarschijnlijk ook blijft, als ik je verhalen zo lees.

Nanna schreef:
Caro. schreef: Het zou mijn hart breken, want ze is zo ontzettend leuk, maar bij echte agressie is het klaar. Ik doe het niet.
Je hebt natuurlijk wel agressie en agressie.
Iedere hond kan een keer agressief reageren, net als ieder mens. Je hebt je dag niet, je hebt pijn, de ander is strontvervelend. Dat je dan een keer uit je plaat schiet kan ik volkomen begrijpen. Pengpengpeng en klaar.
Maar er op gaan lopen lóeren dat je een ander naar god kunt bijten vind ik een heel ander verhaal. Je lostrekken om de dribbelende maltezer aan de overkant van de weg eens dood te schudden en never nooit meer los te laten, dat vind ik volstrèkt abnormaal gedrag. En die honden kunnen daar niet eens wat aan doen want die kronkel zit er expres ingefokt.

Natuurlijk zit daar verschil in en ik bedoel het laatste natuurlijk

Daar houdt het voor mij op.
Als Jessie eens een snauw krijgt en ze snauwt terug, ja ehhh best joh. Alhoewel ik regelmatig van mijn oude moeder (

) op mijn kop krijg
omdat ik niets accepteer van Jessie. Dan zegt ze 'je bent niet eerlijk, elke hond zou dat doen' of woorden van die strekking.

Ik heb geen idee wat voor types haar ouders waren, misschien waren die ook erg lief, misschien waren het agressieve rotzakken.
Dat is dan nog de onzekerheid die ik erbij heb. Ik weet niets, ik wist niet eens dat ik een halve Stafford in huis haalde (lief rustig hondje was
'besteld'

).
Wat ik gewoon wel zeker weet, is dat ze naar ons toe echt geen agressie zal vertonen. Alles kunnen we met haar doen, nergens heeft ze nijd
om, ze is wat dat betreft sowieso heel lief en betrouwbaar en hopelijk blijft ze ook zo leuk en lief naar andere honden.

Nanna schreef:
Zinodo schreef:
Nanna schreef:
Caro. schreef: Het zou mijn hart breken, want ze is zo ontzettend leuk, maar bij echte agressie is het klaar. Ik doe het niet.
Je hebt natuurlijk wel agressie en agressie.
Iedere hond kan een keer agressief reageren, net als ieder mens. Je hebt je dag niet, je hebt pijn, de ander is strontvervelend. Dat je dan een keer uit je plaat schiet kan ik volkomen begrijpen. Pengpengpeng en klaar.
Maar er op gaan lopen lóeren dat je een ander naar god kunt bijten vind ik een heel ander verhaal. Je lostrekken om de dribbelende maltezer aan de overkant van de weg eens dood te schudden en never nooit meer los te laten, dat vind ik volstrèkt abnormaal gedrag. En die honden kunnen daar niet eens wat aan doen want die kronkel zit er expres ingefokt.
Wat een troostende woorden voor Caro.
Nou, dat lijkt me wel. Want haar hond doet dat niet.

Ik heb gegild van de lach toen ze bij 2 Maltezers heel onderdanig op haar rug ging liggen om zich te laten besnuffelen.
Echt zó schattig

Ze vindt alle honden geweldig, helemaal druk 'hoi hoi hoi hier ben ik hoor'

en regelmatig krijgt ze dan even een snauw
'sodemieter op kleine druktemaker' en dan huppelt ze weer even vrolijk verder, ook als dat een Teckel is of een klein opdondertje.

Door één teef is ze flink op d'r rug gedrukt en mocht ze niet bewegen (pokke hond trouwens) en heel bang bleef ze roerloos liggen.
Uiteindelijk heb ik die teef er maar vanaf geplukt.
Ze is best flink gepakt door een Spaniel die Jessies bal wilde hebben, en Jessie was alleen maar aan het krijsen van ellende.

Dus nee, ik denkt echt niet dat het in haar zit. Maar goed, ik krijg van iedereen te horen 'wacht maar... enz', dus ik wacht (alhoewel
ik niet helemaal achterlijk ben natuurlijk).
Waar ik bang voor was, is dat ze lelijk gegrepen zou worden door een hond en dat Jessie dan zou omslaan. Daar heb ik hoofdzakelijk
voor gewaakt. Nu is ze stabiel genoeg volgens mij.
Ik geloof het dus niet dat ze om zal slaan, maar inderdaad: echt volwassen is ze nog niet (wel loops dus).

Nanna schreef:
Caro. schreef: ik wist niet eens dat ik een halve Stafford in huis haalde
Hoe weet je dat eigenlijk? Heb je zo'n rassentest gedaan?

Ik wist het zelf al vrij snel, gewoon hoe ze doet: idioot hoog springen, die explosieve energie en haar uiterlijk natuurlijk.
Toen heb ik een dna test laten doen inderdaad. Er zit ook Spaniel in en Herder overigens. Haar broers zijn ruwharig en lijken
veel minder op een Stafford dan Jessie, maar zij lijkt er best wel wat op al is ze wel slanker qua bouw:
Wel heeft ze van die 'gluup' oogjes

Gluupoog dus

Je ziet het zo aan haar volgens mij:

Foto's weggehaald

Nou zoiets is Jessie dus Nanna

Vorige week kwamen we een pup tegen, prachtig hondje, maar enorm fel! Daar zat dus iets van 'bull' in zei die vrouw.
Dat hondje, nog geen 5 maanden oud, viel enorm uit tegen Jessie

(die dan dus alleen achteruit deinst en 2 seconde later weer
vrolijk staat te kwispelen). Kijk dáár zou ik me wel zorgen om maken en dan had ik het waarschijnlijk ook niet gedaan.

Jion schreef:Het was als pup al goed te zien inderdaad.

Ik zou zelf die als-dan clausule gewoon weggooien en accepteren dat je een hond hebt die mogelijk maar waarschijnlijk niet hond-agressie gaat vertonen. Mocht ze toch omslaan dan kun je er met wat aanpassing (alleen op overzichtelijke en rustige plekken los, veel fietsen, muilkorf en lijn in drukkere gebieden) toch alsnog een top-hond aan hebben.

Ze is echt een top hond, zo vreselijk lief en leuk naar ons toe.
Ik heb alleen in het verleden al een Rottweiler teef gehad die vrij pittig was (niet loerend, maar ze accepteerde maar heel weinig honden in haar
'persoonlijke cirkel'). Ook Puchu, behaarde Peruaan, was echt moeilijk met andere reuen (teven ging altijd prima).
Dus ik wilde echt een hond waarmee ik weer heerlijk kon wandelen zonder ogen in mijn achterhoofd te hebben.
Dat kan dus tot nu aan toe uitstekend met Jessie, we letten op maar eigenlijk zou dat echt niet hoeven, want elke hond vindt ze leuk.
Loopt er een klein stokoud hondje, dan denk ik 'o god drukke Jessie'

maar Jessie past zich aan, snuffelt even rustig, krijgt een lipje
te zien en dartelt weer vrolijk door.

We hopen gewoon dat het zo blijft, want die top hond is ze verder absoluut

Ze is wel heel fel/explosief in haar energie: ze rent en raust en spring en en en. Man, man, pffff als ik het zie word ik al moe

Nanna schreef:Public-safety regulation is usually linked to what is deemed a critical number of injuries or deaths.

Dit is toch best een curieuze uitspraak in een land waar 92 doden per dag vallen door wapens.
Zo'n 5235 kinderen per jaar gedood worden door wapens van de 33.000 die er afgeknald worden. .
Lijkt me dat daar nog best wat winst te halen valt.
Neemt niet weg dat iedere dode er één teveel is dus dat er maatregelen genomen worden omdat te voorkomen lijkt me logisch maar qua wapens maakt dat dan klaarblijkelijk weer niet uit want 89% heeft een wapen in huis. Ondanks deze cijfers.

Caro. schreef:Gluupoog dus
Je ziet het zo aan haar volgens mij:

Lief koppie hoor

. En niets ten nadele van jou Caro want Jessie had niet beter terecht kunnen komen. Maar op zich vind ik het wel fout van een stichting als je om een probleemloze hond vraagt je dit soort mix aan te bieden.
Jij hebt kennis en ervaring in huis en ziet, als het fout zou gaan, dat wel aankomen en zorgt wel dat je niet in bepaalde situaties terecht komt. Maar iemand met minder ervaring zou dat weleens niet kunnen.

Tara schreef:
tycha schreef:Als het op een hond lijkt is het hond volgens de hond. dat heb ik wel eens begrepen en zie dat ook aan de reactie van bijvoorbeeld Triss op een nephond.
Nou, ik zal dan wel heel rare honden hebben, maar die reageren daar dus echt totaal niet op.
Oh wacht... Dat doen ze op echte honden ook niet.

Maar een dier dat in een geurenwereld leeft, die is toch zomaar niet te foppen?
Dat het allebei griezels zijn, dat ben ik dan wel weer met je eens.

Als ik toch zie hoeveel honden in m’n praktijk op de hondenknuffels (Ikea) die daar liggen reageren dan denk ik dat ze prima te foppen zijn
Alleen die reageren niet met agressie

@Caro: Ik denk dat we in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten. Toen Izzy pup was, zat ik om álles te gluren: Ze zet haar rugharen overeind. Is ze nu hondagressief aan het worden? Keek ze nou vuil naar die hond? Wordt ze nú dan agressief? Mede mogelijk gemaakt door dit forum, want "ooit gaat die knop om. Wacht maar tot ze écht volwassen wordt."

Als ik gewoon naar m'n eigen gezonde verstand had geluisterd en had gekéken naar Izzy, had me dat een hoop stress gescheeld. Had ik veel meer kunnen genieten van haar puppytijd. Ik liet me gek maken, da's m'n eigen schuld verder. Maar als ik jouw verhalen over Jessie hoor, dan lijkt het me sterk dat jij je ergens druk om zou moeten gaan maken. Lijkt me een heerlijk hondje

Jion schreef: Ik heb ze trouwens wel ontmoet, die stafford pups waar je met 10 weken al aan voelde dat het mis zou gaan terwijl de baasjes nog vastbesloten waren er een sociale hond van te Cesar Milanen.

Ik schat jou een heel stuk hoger in dan die baasjes.

En toch is Izzy ook een beetje ver-Cesar Millan'd. Exercise, discipline, affection. Kalme energie belonen. Dat soort dingen. Dankzij de show heb ik heel wat dingen opgepikt waar ik m'n voordeel mee heb gedaan.

Sandra&co schreef:@Caro: Ik denk dat we in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten. Toen Izzy pup was, zat ik om álles te gluren: Ze zet haar rugharen overeind. Is ze nu hondagressief aan het worden? Keek ze nou vuil naar die hond? Wordt ze nú dan agressief? Mede mogelijk gemaakt door dit forum, want "ooit gaat die knop om. Wacht maar tot ze écht volwassen wordt." Als ik gewoon naar m'n eigen gezonde verstand had geluisterd en had gekéken naar Izzy, had me dat een hoop stress gescheeld. Had ik veel meer kunnen genieten van haar puppytijd. Ik liet me gek maken, da's m'n eigen schuld verder. Maar als ik jouw verhalen over Jessie hoor, dan lijkt het me sterk dat jij je ergens druk om zou moeten gaan maken. Lijkt me een heerlijk hondje

Denk jij dat contact met honden nog veel verschil maakt Sandra en de hoeveelheid daarvan.
De drie staffies die ik ken, die in dit geval allemaal ouder zijn dan 6 jaar, en gewoon goed zijn met andere honden hebben daar ook heel veel contact mee gehad. Eén ging naar een oppas die meneer had zelf vier honden, en die andere gingen veel naar hun ouders toe als beide werkten en die hadden ook weer honden. Ze zijn dus met regelmaat met andere honden in aanraking geweest en reageren ook goed op totaal vreemde honden.

Tineke schreef: Denk jij dat contact met honden nog veel verschil maakt Sandra en de hoeveelheid daarvan.
De drie staffies die ik ken, die in dit geval allemaal ouder zijn dan 6 jaar, en gewoon goed zijn met andere honden hebben daar ook heel veel contact mee gehad. Eén ging naar een oppas die meneer had zelf vier honden, en die andere gingen veel naar hun ouders toe als beide werkten en die hadden ook weer honden. Ze zijn dus met regelmaat met andere honden in aanraking geweest en reageren ook goed op totaal vreemde honden.

Nee. Want dan zou Izzy hartstikke agressief moeten zijn geworden. Die heeft tot 13 weken bij d'r moeder gezeten, toen 3 weken bij mij (ik liet haar niet spelen met andere honden omdat ik wilde dat ze ze leerde negeren - in die tijd is ze opgejaagd door 2 Bordeauxdoggen), de week erop brak ze haar poot en heeft ze ruim 3 maanden vooral in een bench gezeten en niet kunnen spelen met andere honden. De enige interactie met honden die ze in die tijd had, was met de stokbejaarde herder van een vriendin. Dat was ook niet veel hond meer. En dat was geen spelen, maar liggend elkaars oren uitsoppen.
En toch, als ze eenmaal begínt te spelen nu, dan snapt ze wel hoe dat moet - te lomp, maar ze kán het wel. Hondagressiviteit is een aangeboren iets, ben ik van overtuigd. Je ziet vaak al bij pups welke er niet gaan sporen als ze volwassen zijn. Het is een bepaalde oogopslag of zo. Een hond die van pups af aan al hondagressief gedrag laat zien, krijg je met de beste wil van de wereld niet meer rechtgetrokken. Moet je ook niet willen proberen want dat wordt een gevecht van 12 jaar waar niemand gelukkig van wordt.

Tineke schreef: Lief koppie hoor . En niets ten nadele van jou Caro want Jessie had niet beter terecht kunnen komen. Maar op zich vind ik het wel fout van een stichting als je om een probleemloze hond vraagt je dit soort mix aan te bieden.
Jij hebt kennis en ervaring in huis en ziet, als het fout zou gaan, dat wel aankomen en zorgt wel dat je niet in bepaalde situaties terecht komt. Maar iemand met minder ervaring zou dat weleens niet kunnen.

Eens hoor

Ik heb ook lange tijd zo gedacht en was zelfs boos erom.

En toch... als ze het gezegd hadden (als ze het wisten, maar dat lijkt mij wel, want ik wist het eigenlijk ook wel zeker toen ik haar in het echt zag)
dan had ik haar niet genomen. Het klinkt vreselijk, ik heb ook een oordeel over (de meeste van) deze honden dus. Ik weet echter wel dat er
ook hele lieve tussen zitten en ben er niet zo op 'gepind' als sommige hier, maar ik vertrouw ze over het algemeen minder dan de meeste andere honden.
En ik ben hartstikke blij dat ik haar heb, ze is superleuk.
Maar niet waar ik om gevraagd had en nog speciaal een uur over aan de telefoon gehangen heb dat mijn gezondheid niet goed is, dat ik geen
grote sterke hond meer wil, enz. enz.

Maar ja

nu ben ik verliefd

Tineke schreef:
Sandra&co schreef:@Caro: Ik denk dat we in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten. Toen Izzy pup was, zat ik om álles te gluren: Ze zet haar rugharen overeind. Is ze nu hondagressief aan het worden? Keek ze nou vuil naar die hond? Wordt ze nú dan agressief? Mede mogelijk gemaakt door dit forum, want "ooit gaat die knop om. Wacht maar tot ze écht volwassen wordt." Als ik gewoon naar m'n eigen gezonde verstand had geluisterd en had gekéken naar Izzy, had me dat een hoop stress gescheeld. Had ik veel meer kunnen genieten van haar puppytijd. Ik liet me gek maken, da's m'n eigen schuld verder. Maar als ik jouw verhalen over Jessie hoor, dan lijkt het me sterk dat jij je ergens druk om zou moeten gaan maken. Lijkt me een heerlijk hondje
Denk jij dat contact met honden nog veel verschil maakt Sandra en de hoeveelheid daarvan.
De drie staffies die ik ken, die in dit geval allemaal ouder zijn dan 6 jaar, en gewoon goed zijn met andere honden hebben daar ook heel veel contact mee gehad. Eén ging naar een oppas die meneer had zelf vier honden, en die andere gingen veel naar hun ouders toe als beide werkten en die hadden ook weer honden. Ze zijn dus met regelmaat met andere honden in aanraking geweest en reageren ook goed op totaal vreemde honden.

Jessie is wel opgegroeid tussen andere honden: het nestje (zij en 2 broers) is gevonden op straat en daarna zijn ze samen in de opvang gegaan
waar ze tot ruim 5 maanden oud gezeten heeft. Ze is dus altijd met andere honden samen geweest, wellicht scheelt dat toch ook wel, je weet het niet.
Met de eigenaar van haar ene broertje heb ik een heel klein beetje contact en dat is ook een schat van een hond. De andere broer weet ik niet.

Toen we Jessie net hadden, werd meteen duidelijk dat ze alles eng vond behalve andere honden: dan kwam ze los, was ze zo vrolijk en ze wilde
maar spelen. Dat hebben we meteen toegestaan en ze is bij ons dus ook dagelijks met allemaal verschillende (en soms uiteraard dezelfde) honden
in contact geweest.
Met de één is het dolle pret, de volgende benaderd ze onderdanig, ze laat zich heel rustig besnuffelen, ze laat zich afsnauwen en alles.
Als een andere hond heel erg onderdanig is en dan vooral bang onderdanig, dan wil ze wel wat dominant doen, maar dat doen 9 van de 10 honden.
Dan stop ik haar en leidt haar direct af. Niet omdat ik geloof dat ze verdergaat, maar bij haar gelden dus strenge regels: leuk doen of wegwezen!

Sandra&co schreef:
Jion schreef: Ik heb ze trouwens wel ontmoet, die stafford pups waar je met 10 weken al aan voelde dat het mis zou gaan terwijl de baasjes nog vastbesloten waren er een sociale hond van te Cesar Milanen.

Ik schat jou een heel stuk hoger in dan die baasjes.
En toch is Izzy ook een beetje ver-Cesar Millan'd. Exercise, discipline, affection. Kalme energie belonen. Dat soort dingen. Dankzij de show heb ik heel wat dingen opgepikt waar ik m'n voordeel mee heb gedaan.

Dat doe ik ook hoor 'kalm, kalm, kalm'. Jessie is een hierper-de-piep hond... leukkkk zoefffff jippieeeee zoefffff. Die rent geen heuvel af, maar springt
een heuvel af.
Dus ik blijf kalmmmmmm om mijn rust wat over te brengen

@Jion, dat hondje wat ik van de week dus tegenkwam waar iets van 'bull' inzat: nog geen 5 maanden oud en uitvallen naar Jessie

Nou echt, dat zie je fout gaan en die vrouw een beetje lachend 'ja er zit wel wat pit in'... nou, ik zou echt niet blij zijn geweest als mijn
hond dat gedaan had

Komt wel goed met Jessie. Ga er niet teveel over nadenken. De meeste Staffords zijn zelfs lief. Zeker de teefjes. Een bastaard teefje met Stafford bloed is geen tijdbom. Gewoon een leuke hond. Dus negeer het.

Sandra&co schreef:@Caro: Ik denk dat we in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten. Toen Izzy pup was, zat ik om álles te gluren: Ze zet haar rugharen overeind. Is ze nu hondagressief aan het worden? Keek ze nou vuil naar die hond? Wordt ze nú dan agressief? Mede mogelijk gemaakt door dit forum, want "ooit gaat die knop om. Wacht maar tot ze écht volwassen wordt." Als ik gewoon naar m'n eigen gezonde verstand had geluisterd en had gekéken naar Izzy, had me dat een hoop stress gescheeld. Had ik veel meer kunnen genieten van haar puppytijd. Ik liet me gek maken, da's m'n eigen schuld verder. Maar als ik jouw verhalen over Jessie hoor, dan lijkt het me sterk dat jij je ergens druk om zou moeten gaan maken. Lijkt me een heerlijk hondje

Ja het is zo, het komt echt mede door dit forum. Toen ik eerder wat schreef, was het min of meer ook 'zeg maar niks, kom maar over 2 jaar' en
dan word ik eigenlijk toch wel pissig.
Ja natuurlijk is ze nu nog niet volwassen, maar ze is 1 jaar en 1 maand en als er echte agressie inzat, dan had ik dat heus wel opgepikt.
Natuurlijk kan ze wat pittiger worden dan ze nu is, dat besef ik, maar echte agressie dat zit er niet in, tenminste niet in de omstandigheden die
er tot nu toe zijn geweest en dat is zeer veelvuldig hondencontact.
Ook is ze uitermate bang geweest bij de dierenarts en had niet de minste neiging om te bijten, niks, geen lipje, geen grom, geen hap, totaal niets.

De eerste maanden zat ik idd echt alles af te gluren... ik baalde als een stekker, was zo bang dat ik haar weer weg moest doen en ik wilde alleen
maar een lief hondje

en dan keek ik naar d'r en wat zag ik? Juist, een lief hondje... wel een beetje veel energie

maar wel heel
erg lief.
Inmiddels ben ik heel wat rustiger eronder, al hou ik haar wel altijd in de gaten bij hondencontact. Niet met d'r vaste vriendjes hoor, maar wel
als het een vreemde hond is en zeker als het een kleinere of rustigere hond is. Dat zit er gewoon ingebakken bij me en ik wil ook gewoon
geen signalen missen (al 'mis' ik ze steeds, want ze zijn er gewoon niet).

Jij hebt wel bewust voor een Stafford gekozen? Ik ken Izzy's verhaal eigenlijk niet, maar heb wel begrepen dat haar broertjes/zusjes
agressief zijn, maar Izzy is dat dus helemaal niet (oké ze moet niet veel van honden hebben, maar agressief is ze niet).

laeken schreef:Komt wel goed met Jessie. Ga er niet teveel over nadenken. De meeste Staffords zijn zelfs lief. Zeker de teefjes. Een bastaard teefje met Stafford bloed is geen tijdbom. Gewoon een leuke hond. Dus negeer het.

Nou ja, het is veel Stafford, wat Herder en wat uit de groep 'Sporting dog' (ik schreef eerder Spaniel, maar besefte even later dat het niet
helemaal klopt: het is de groep Sporting dogs en dat zijn Spaniels, Retrievers, Pointers)

Maar ik denk ook dat het allemaal wel los zal lopen.

Caro. schreef: Jij hebt wel bewust voor een Stafford gekozen? Ik ken Izzy's verhaal eigenlijk niet, maar heb wel begrepen dat haar broertjes/zusjes
agressief zijn, maar Izzy is dat dus helemaal niet (oké ze moet niet veel van honden hebben, maar agressief is ze niet).

Nee, niet bewust. Eigenlijk heel erg onbewust. Ik was op zoek naar een middelmaat hond omdat ik graag in het bos loop en daar een vervelende ervaring had gehad. Dus ik zocht een hond die raar volk op een afstandje hield, niet per se door gedrag, maar vooral door uiterlijk. Daarbij zag ik vaak Staffords in het bos en die waren wel zó lief. Toch was ik niet echt per se op zoek naar zoiets, maar ik zag de foto van puppy Izzy en was gelijk verkocht. Ik wist dat het terriërs waren en dat die 'wat moeilijk konden zijn', maar dat hondagressiviteit een dingetje was, sterker nog, dat Izzy uit vechtlijnen komt, dat wist ik toen allemaal niet

Zo wel, dan had ik me van tevoren misschien ook bedacht, want geen zin an.
Maar ik heb haar nu bijna 5 jaar en als je d'r handleiding goed hebt gelezen, is er niks aan het handje.

Caro. schreef: Ja het is zo, het komt echt mede door dit forum. Toen ik eerder wat schreef, was het min of meer ook 'zeg maar niks, kom maar over 2 jaar' en
dan word ik eigenlijk toch wel pissig.

Haha nou, bedankt. Wat weet ik er ook van.

Degene waarbij het allemaal fantastisch zou gaan heeft nu een dooie hond.

dagmar88 schreef:
Caro. schreef: Ja het is zo, het komt echt mede door dit forum. Toen ik eerder wat schreef, was het min of meer ook 'zeg maar niks, kom maar over 2 jaar' en
dan word ik eigenlijk toch wel pissig.
Haha nou, bedankt. Wat weet ik er ook van.

Degene waarbij het allemaal fantastisch zou gaan heeft nu een dooie hond.

Ik weet niet op wie, waar, hoe of wat je doelt, maar niet iedere hond is hetzelfde en niet iedere persoon is hetzelfde.
Ik geloof stomweg niet dat iedere Stafford een agressieve inslag heeft. Als ze het wél hebben, ja dan kan het goed misgaan vanwege hun
enorme explosies, maar ik zie niet in iedere Stafford een honden- of mensenkiller.

Dat jij dat wel meegemaakt hebt is natuurlijk zwaar kut.

Sandra&co schreef:
Caro. schreef: Jij hebt wel bewust voor een Stafford gekozen? Ik ken Izzy's verhaal eigenlijk niet, maar heb wel begrepen dat haar broertjes/zusjes
agressief zijn, maar Izzy is dat dus helemaal niet (oké ze moet niet veel van honden hebben, maar agressief is ze niet).
Nee, niet bewust. Eigenlijk heel erg onbewust. Ik was op zoek naar een middelmaat hond omdat ik graag in het bos loop en daar een vervelende ervaring had gehad. Dus ik zocht een hond die raar volk op een afstandje hield, niet per se door gedrag, maar vooral door uiterlijk. Daarbij zag ik vaak Staffords in het bos en die waren wel zó lief. Toch was ik niet echt per se op zoek naar zoiets, maar ik zag de foto van puppy Izzy en was gelijk verkocht. Ik wist dat het terriërs waren en dat die 'wat moeilijk konden zijn', maar dat hondagressiviteit een dingetje was, sterker nog, dat Izzy uit vechtlijnen komt, dat wist ik toen allemaal niet Zo wel, dan had ik me van tevoren misschien ook bedacht, want geen zin an.
Maar ik heb haar nu bijna 5 jaar en als je d'r handleiding goed hebt gelezen, is er niks aan het handje.

Oei

Haha ik moet wel een beetje lachen dat je een middelmaat hond zocht om het gevaar van buiten wat af te weren en dan op
zoiets stuit. Al vond/vind ik Izzy altijd een enorm guitig vrolijk smoeltje hebben.

In feite heb je gewoon mazzel gehad dat Izzy niet agressief is, begrijp ik? Omdat ze dus echt uit een vechtlijn komt en nestgenoten behoorlijk
ontspoort zijn

Het HondenForum

Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?

Re: Wat voor agressie zien we hier?