Het HondenForum

Gwenn1979 schreef:

Fotogravinnetje schreef:Maar leert je hond op deze manier wat de bedoeling is? Ik denk het niet. Voor de hond is het allemaal onduidelijk, onvoorspelbaar en onredelijk. Dus zal hij meer uit gaan vallen vanuit stress. Geen geschreeuw meer, geen optillen met nekvel vast, maar zorgen voor een echt rustige plek waar de kinderen niet langs lopen. Heeft hij iets wat hij wil verdedigen, dan stuur je hem KALM naar die rustige plek, bij voorkeur voordat hij daadwerkelijk de boel gaat lopen verdedigen. Uitvallen moet je niet proberen af te leren, je moet de voorwaarden scheppen zodat hij het niet nodig heeft om uit te vallen, maar ook voor andere oplossingen kan kiezen. Oplossingen waarbij hij zich dus veilig voelt. Dan dooft het uitvallen vanzelf uit

Weet je, je hebt helemaal gelijk.
Maar een eerste reactie is vaak uit emotie, dat gebeurt wel eens naar mijn kinderen, naar mijn man en ook naar Teun toe.
En ja, ik mis wel eens iets. Dat hij iets heeft wat ik niet heb gezien en mijn kinderen ook niet. Dat ene duploblokje dat hij heeft gevonden en waar hij in de kamer ergens mee ligt.
Kluiven mag hij sowieso alleen in zijn mand en als de kids op school zijn.

Ik zal zeker nog eens nadenken over dat straffen en of en hoe ik dingen nog beter kan voorkomen.

Pakt hij spullen als duplo blokjes en valt hij dan de kinderen aan als ze in de buurt komen? En draait hij daarna nog rond jullie benen grommend? Ik denk dat er meer speelt. Dit is veel te heftig en heeft weinig met normale baknijd of voernijd te maken. Iets gaat er mis. Of je hond gebruikt zaken om de confrontatie op te zoeken of je hond staat bol van stress zodra hij iets gevonden heeft wat hij leuk vindt. Want de reacties zijn erg heftig. Wat jij beschrijft gaat namelijk erg ver.
Als je hem nu een bot met vlees geeft of desnoods een oor dan kan ik een uitval nog volgen. Maar een gevonden legoblokje? Zoveel belang eraan hechten dat het nodig is om roedelleden aan te vallen betekent dat hij echt niet chill is op dat moment. En je moet streven naar een ontspannen dienst.

laeken schreef:

Gwenn1979 schreef:

laeken schreef:Ik snap dat je me vervelend vindt. Ik doe dat met een reden. Ik snap ook dat je je hond niet mishandeld. Maar wat ik probeer te doen is je te laten inzien wat er in de ogen van je hond gebeurd.

Ik doe zo om je in te laten zien wat er in de ogen van je hond gebeurd. Niet om jou een slecht gevoel te geven. Meer om je te laten inzien dat het eigenlijk beter anders kan. Ik keur je gevoel en reactie niet af. Ik snap je ook. Alleen denk ik dat als ik alles op een weegschaal leg en je met een fluwelen handschoen had aangepakt je mijn stukje niet goed gelezen had en gedacht had ach....zal wel. Hij verdient straf. Nu weet ik dat je het wel leest en je ook bij jezelf gaat afvragen waarom ik dit zo breng.

Ok, jij gelooft niet dat ik zijn kluif meegeef in de gang (die hij uiteraard inmiddels niet meer in zijn bek heeft, maar ik gewoon in mijn hand mee pak)
en ik geloof niet dat jij zo onaardig schrijft om mij iets te laten inzien maar dat je er deze draai aan geeft omdat je toch inzag dat het niet helemaal klopte wat je schreef maar dat absoluut niet wilt toegeven.

Buiten dit, je 'brul tip' neem ik ter harte. Mijn stem is niet zo hard dus daar ga ik zeker op letten.

Wat jij wil. Wederom neem je de straf ter harte en alle constructieve trainingstips niet. Waarom ga je niet in op het hele stuk over apporteren en trainen om los te laten? Je focus ligt op straf. En dat is sowieso de minste weg die je kan kiezen. Er zijn een aantal mensen waaronder ik die je een stuk sturen over het trainen van loslaten. Niets aan reactie.
Ik heb verder weinig aan wat je van mij vind. Ik ben bezig met je hond. Die wil ik best helpen. Maar als jij liever straft ipv duidelijheid geeft en als je liever brult dat traint dan ben ik erg benieuwd waar het schip strand.

Als je hond grommend om je kinderen en jou heendraait moet je echt wat gaan doen. Niet brullen maar hele andere dingen

Als je hond geen veilige plaats heeft om te eten moet je hem niet voeren bij je kinderen. Koop een bench of regel een plaats waar geen kinderen lopen. Doe iets. Maar ook daar reageer je niet op. Je hoeft dit probleem niet te hebben met je hond hoor. En er zijn al genoeg oplossingen aangedragen. Succes ermee.

Dat ik niet overal meteen op reageer, betekent niet dat ik het niet ter harte neem.
Dat apporteren vind ik een goeie en wil ik zeker wat mee doen. Het commando los kent en doet hij prima als zoals ik al eerder aangaf.
Kluiven doet hij onder schooltijd en zijn mand staat al in een hoek van de kamer.

Dat ik liever brul dan train is onzin, jouw eigen woorden zijn " Als je dat grommen al wil straffen berisp hem dan verbaal " . Daar reageerde ik op.
Maar bedankt voor je succeswensen en het vertrouwen..

Ok prima. Leg de focus waar je wil. Iets gaat er mis dus blijkbaar liggen de zaken toch wat minder ideaal. Maar nogmaals. Valt hij je kinderen aan om een duploblokje en loopt hij dan om jullie heen te draaien om niet meer kalm te worden?
Hoeveel wandelen jullie met hem? Komt hij zijn energie goed kwijt? Je zal het allemaal wel weer belachelijke vragen vinden maar ik dacht poging 5....lol

Gwenn1979 schreef:

laeken schreef:

Gwenn1979 schreef:

laeken schreef:Ik snap dat je me vervelend vindt. Ik doe dat met een reden. Ik snap ook dat je je hond niet mishandeld. Maar wat ik probeer te doen is je te laten inzien wat er in de ogen van je hond gebeurd.

Ik doe zo om je in te laten zien wat er in de ogen van je hond gebeurd. Niet om jou een slecht gevoel te geven. Meer om je te laten inzien dat het eigenlijk beter anders kan. Ik keur je gevoel en reactie niet af. Ik snap je ook. Alleen denk ik dat als ik alles op een weegschaal leg en je met een fluwelen handschoen had aangepakt je mijn stukje niet goed gelezen had en gedacht had ach....zal wel. Hij verdient straf. Nu weet ik dat je het wel leest en je ook bij jezelf gaat afvragen waarom ik dit zo breng.

Ok, jij gelooft niet dat ik zijn kluif meegeef in de gang (die hij uiteraard inmiddels niet meer in zijn bek heeft, maar ik gewoon in mijn hand mee pak)
en ik geloof niet dat jij zo onaardig schrijft om mij iets te laten inzien maar dat je er deze draai aan geeft omdat je toch inzag dat het niet helemaal klopte wat je schreef maar dat absoluut niet wilt toegeven.

Buiten dit, je 'brul tip' neem ik ter harte. Mijn stem is niet zo hard dus daar ga ik zeker op letten.

Wat jij wil. Wederom neem je de straf ter harte en alle constructieve trainingstips niet. Waarom ga je niet in op het hele stuk over apporteren en trainen om los te laten? Je focus ligt op straf. En dat is sowieso de minste weg die je kan kiezen. Er zijn een aantal mensen waaronder ik die je een stuk sturen over het trainen van loslaten. Niets aan reactie.
Ik heb verder weinig aan wat je van mij vind. Ik ben bezig met je hond. Die wil ik best helpen. Maar als jij liever straft ipv duidelijheid geeft en als je liever brult dat traint dan ben ik erg benieuwd waar het schip strand.

Als je hond grommend om je kinderen en jou heendraait moet je echt wat gaan doen. Niet brullen maar hele andere dingen

Als je hond geen veilige plaats heeft om te eten moet je hem niet voeren bij je kinderen. Koop een bench of regel een plaats waar geen kinderen lopen. Doe iets. Maar ook daar reageer je niet op. Je hoeft dit probleem niet te hebben met je hond hoor. En er zijn al genoeg oplossingen aangedragen. Succes ermee.

Dat ik niet overal meteen op reageer, betekent niet dat ik het niet ter harte neem.
Dat apporteren vind ik een goeie en wil ik zeker wat mee doen. Het commando los kent en doet hij prima als zoals ik al eerder aangaf.
Kluiven doet hij onder schooltijd en zijn mand staat al in een hoek van de kamer.

Dat ik liever brul dan train is onzin, jouw eigen woorden zijn " Als je dat grommen al wil straffen berisp hem dan verbaal " . Daar reageerde ik op.
Maar bedankt voor je succeswensen en het vertrouwen..

Het bestraffen van grommen moet je wel mee uitkijken. Met grommen waarschuwt een hond, ga je die waarschuwing bestraffen, dan heb je kans dat hij die waarschuwing achterwege gaat laten (want dat mag immers niet) en meteen overgaat tot de volgende stap, bijten. Ik zou niet te lang aanmodderen als je geen verbetering ziet, maar hulp inschakelen. Met kinderen in huis zou ik toch voorzichtig zijn.

En een tip. Helpt iets niet dan doe je iets verkeerd. Dus dan bekijk je je aanpak en gaat nieuwe dingen proberen. Dit helpt niet en maakt het erger. Tijd voor een nieuwe frisse kijk.

Gwenn1979 schreef:Het commando los kent en doet hij prima als zoals ik al eerder aangaf.

Nou je gaf het eerder aan, maar daarbij zei je wel dat je dan je voet op het object moet zetten en hem daarna middels afleiding weg moet krijgen omdat het anders mis gaat. Dat vind ik niet 'prima', dat vind ik abnormaal en je moet dit niet als eindstation (klaar met trainen) willlen zien.

Gwenn1979 schreef:en zijn mand staat al in een hoek van de kamer.

Waarom scherm je het niet gewoon af? Wat houdt je tegen? Waarom garandeer je geen veiligheid en rust voor iedereen?

Je bent er pas als je je hond een oor, een bot en de afstandsbediening kan laten apporteren. En dat is zooo haalbaar. Even een paar weken oefenen en je weet niet wat je ziet. Heeee liefie. Heb je de afstandsbediening gevonden. Kom die eens brengen.....wauw wat een knappe hond! Goed zo en een stuk rookworst of de jackpot erin.

Ook nooit de hond benaderen. Dat komt de training nooit ten goede. Hij brengt en laat los. Jij laat hem het in je handen leggen. En zoek naar de beloning waar hij een moord voor doet. Uiteindelijk kun je zelfs zover komen dat hij het ook voor jou kinderen doet. Hij wordt er ook onderdanig van. Hij brengt en geeft. Allemaal hele goede zaken.

En ondertussen leer je hem in de bench eten en kluiven. Alles met liefde geduld en respect. Grote kans dat hij begint met bezit naar de bench dragen. Dat is handig met de kinderen.

En begin gemakkelijk. En eindig met iets wat hij nu nooit afgeeft.

laeken schreef:Je bent er pas als je je hond een oor, een bot en de afstandsbediening kan laten apporteren. En dat is zooo haalbaar. Even een paar weken oefenen en je weet niet wat je ziet. Heeee liefie. Heb je de afstandsbediening gevonden. Kom die eens brengen.....wauw wat een knappe hond! Goed zo en een stuk rookworst of de jackpot erin.

Dat is inderdaad in een poep en een zucht aangeleerd en een onderdeel van de oplossing. Maar hier is meer aan de hand, wat je zelf ook al zei. Die hond bouwt belachelijk veel stress op als je alleen al langsloopt, zoveel dat hij pas na twee minuten klaar is met verstarren/begint te herstellen .

laeken schreef:Ok prima. Leg de focus waar je wil. Iets gaat er mis dus blijkbaar liggen de zaken toch wat minder ideaal. Maar nogmaals. Valt hij je kinderen aan om een duploblokje en loopt hij dan om jullie heen te draaien om niet meer kalm te worden?
Hoeveel wandelen jullie met hem? Komt hij zijn energie goed kwijt? Je zal het allemaal wel weer belachelijke vragen vinden maar ik dacht poging 5....lol

precies, hij valt uit om een blokje, een steentje wat dan ook. hij wordt weer kalm als het voorwerp weg is. Hou ik het bij hem vast dan blijft hij onrustig.
ik wandel in de ochtend een uurtje (hij is dan los) en in de avond met daartussen de korte wandelingen.
Daarbuiten wordt er voldoende met hem gespeeld door ons alle 5.
Ik werk vanuit huis en kan hem dus meer dan genoeg aandacht geven.

Zamunda schreef:

Gwenn1979 schreef:Het commando los kent en doet hij prima als zoals ik al eerder aangaf.

Nou je gaf het eerder aan, maar daarbij zei je wel dat je dan je voet op het object moet zetten en hem daarna middels afleiding weg moet krijgen omdat het anders mis gaat. Dat vind ik niet 'prima', dat vind ik abnormaal en je moet dit niet als eindstation (klaar met trainen) willlen zien.

Gwenn1979 schreef:en zijn mand staat al in een hoek van de kamer.

Waarom scherm je het niet gewoon af? Wat houdt je tegen? Waarom garandeer je geen veiligheid en rust voor iedereen?

Je hebt gelijk, hij laat los op mijn commando maar het weg pakken is weer iets anders en inderdaad niet zoals het zou moeten.

Het kluiven is het probleem niet zozeer, ik doe dat gewoon niet meer met kinderen erbij en als hij kluift hoef ik niet in zijn buurt te zijn.
Dan heeft hij alle rust.

Pffff, ik lees hier zoveel dat het mij even teveel wordt om te reageren. Sorry daarvoor, want ik vind het fijn dat jullie de moeite nemen om te helpen.
Ik ga vanavond nog eens alles rustig doorlezen.

Nogmaals, ik snap dat mijn stukjes hard zijn. Je wandelt goed en je bent veel thuis. Top! Maar geloof me, mijn intentie is goed.

Gwenn1979 schreef:

laeken schreef:Ok prima. Leg de focus waar je wil. Iets gaat er mis dus blijkbaar liggen de zaken toch wat minder ideaal. Maar nogmaals. Valt hij je kinderen aan om een duploblokje en loopt hij dan om jullie heen te draaien om niet meer kalm te worden?
Hoeveel wandelen jullie met hem? Komt hij zijn energie goed kwijt? Je zal het allemaal wel weer belachelijke vragen vinden maar ik dacht poging 5....lol

precies, hij valt uit om een blokje, een steentje wat dan ook. hij wordt weer kalm als het voorwerp weg is. Hou ik het bij hem vast dan blijft hij onrustig.
ik wandel in de ochtend een uurtje (hij is dan los) en in de avond met daartussen de korte wandelingen.
Daarbuiten wordt er voldoende met hem gespeeld door ons alle 5.
Ik werk vanuit huis en kan hem dus meer dan genoeg aandacht geven.

Krijgt hij ook genoeg rust?

.[/quote]Krijgt hij ook genoeg rust?[/quote]

Dat denk ik wel.
Ik ben dan wel thuis maar moet wel gewoon werken.
Tussendoor doe ik wel een zoekspelletje of stoeien met hem maar daarbuiten ligt hij gewoon te maffen.
ALs de kinderen thuis zijn is het inderdaad wat drukker en hij is graag overal bij. Maar als hij in zijn mand gaat liggen moeten ze hem met rust laten.

laeken schreef:Nogmaals, ik snap dat mijn stukjes hard zijn. Je wandelt goed en je bent veel thuis. Top! Maar geloof me, mijn intentie is goed.

Fijn.
Ik hou wel van dat directe, maar daarentegen ben ik zelf ook niet op mijn mondje gevallen

Gwenn1979 schreef:

laeken schreef:Nogmaals, ik snap dat mijn stukjes hard zijn. Je wandelt goed en je bent veel thuis. Top! Maar geloof me, mijn intentie is goed.

Fijn.
Ik hou wel van dat directe, maar daarentegen ben ik zelf ook niet op mijn mondje gevallen

I know en dan maak je mij ook erger. Plus ik kom hier lang genoeg om te weten hoe het is als mensen dingen zeggen die je niet fijn vindt. Maar als je het dan later nog eens leest valt het vaak weer mee. En gelukkig is iedereen hier vrij om te schrijven wat ze willen maar ook om een eigen manier te zoeken met de hond en ervan te vin wat ze willen. Mooi toch?

Ik vind het knap dat je het nog allemaal tot je laat doordringen, want soms gaat het er best hard aan toe op dit forum. Voordeel is dat er geen blad voor de mond wordt genomen.

Ik ben het met een aantal eens dat voorkomen beter is dan genezen. Ik ben geen benchmens, maar misschien vindt Teun een bench wel heerlijk om met zijn speeltjes en kluifjes bezig te zijn. Ergens op een plek waar niet constant langsgelopen wordt. Als hij dan een kluif krijgt, zou ik het ook altijd daar geven, dus niet alleen als de kinderen er zijn. Ligt hij met iets te spelen en zie je dat hij daarbij spanning opbouwt (gespannen spieren, blik..), breng hem dan op een rustige positieve manier naar zijn 'hol'. Zoals Zamunda zegt, het is best extreem zoveel spanning als hij opbouwt rond spullen, dus het is zaak hem niet op dat spanningslevel te laten komen. Hoe meer rust hij zal ervaren rond het bezig zijn met spulletjes, hoe sneller dat negatieve gedrag van uitvallen zal uitdoven, althans dat verwacht ik. Om die reden zou ik hem de komende tijd ook niet meer meenemen naar school. En voorlopig ook niet expres langslopen als hij ligt te kluiven of brokjes neerleggen. Persoonlijk zou ik hem een tijd echt negeren in die situaties.

Dat gezegd hebbende, mocht hij eens een gevallen sok ontdekken en deze als hij zijn eigendom beschouwen en je hebt het een keer niet in de gaten, en hij snept je kinderen om die reden, dan blijf ik erbij dat er wat mij betreft een correctie op volgt. Duidelijke grenzen geven ook rust. Daarbij zou ik overigens niet verwachten dat hij nadenkt over zijn gedrag en vervolgens sorry zegt. Zo werkt het hondenbrein volgens mij helemaal niet. Actie, en daarop volgt een negatieve reactie van baas. Dat is het enige. Daarom heeft het ook geen zin om te blijven mopperen na de correctie, of juist troosten uit een soort schuldgevoel. Gewoon terug naar de orde van de dag. Mijn ervaring is dat een hond dat echt wel snapt. Honden corrigeren elkaar onderling ook op een fysiek-verbale manier. Eerder intimiderend dat werkelijk pijn doen. En daarna kunnen ze gerust weer tegen elkaar aan op de bank gaan liggen.

Dan het afpakken. Iets gegevens zou ik in principe nooit afpakken. Waarom? Maar iets wat de hond zelf gevonden heeft, in sommige gevallen wel. En daar is dan geen discussie over mogelijk en ik kom ook niet met ruilmateriaal aan. Wel belangrijk dat het altijd vanuit rust gebeurd. (Maar goed, ik kan me voorstellen dat afgeven bij sommige honden een gevoelig punt is.)
Lily had bijvoorbeeld gisteren haar lange puntneus in mijn tas gestopt die toevallig open was. Daar zat de beugel van mij jongste zoon in, in een servetje. Opeens zie ik Lily op de bank liggen met die beugel tussen haar voorpootjes. Ja, die pak ik dan rustig maar zonder enige twijfel af. Dat kreng kost honderden euros! Zou wat zijn als ik daarover eerst in onderhandeling moest.

Beetje lang verhaal, maar wat je beschrijft doet me wel wat. Het lijkt zoveel op wat ik met Alfil heb meegemaakt. Dat is gelukkig helemaal goed gekomen!

Alfilillo schreef:Ik vind het knap dat je het nog allemaal tot je laat doordringen, want soms gaat het er best hard aan toe op dit forum. Voordeel is dat er geen blad voor de mond wordt genomen.

Ik ben het met een aantal eens dat voorkomen beter is dan genezen. Ik ben geen benchmens, maar misschien vindt Teun een bench wel heerlijk om met zijn speeltjes en kluifjes bezig te zijn. Ergens op een plek waar niet constant langsgelopen wordt. Als hij dan een kluif krijgt, zou ik het ook altijd daar geven, dus niet alleen als de kinderen er zijn. Ligt hij met iets te spelen en zie je dat hij daarbij spanning opbouwt (gespannen spieren, blik..), breng hem dan op een rustige positieve manier naar zijn 'hol'. Zoals Zamunda zegt, het is best extreem zoveel spanning als hij opbouwt rond spullen, dus het is zaak hem niet op dat spanningslevel te laten komen. Hoe meer rust hij zal ervaren rond het bezig zijn met spulletjes, hoe sneller dat negatieve gedrag van uitvallen zal uitdoven, althans dat verwacht ik. Om die reden zou ik hem de komende tijd ook niet meer meenemen naar school. En voorlopig ook niet expres langslopen als hij ligt te kluiven of brokjes neerleggen. Persoonlijk zou ik hem een tijd echt negeren in die situaties.

Dat gezegd hebbende, mocht hij eens een gevallen sok ontdekken en deze als hij zijn eigendom beschouwen en je hebt het een keer niet in de gaten, en hij snept je kinderen om die reden, dan blijf ik erbij dat er wat mij betreft een correctie op volgt. Duidelijke grenzen geven ook rust. Daarbij zou ik overigens niet verwachten dat hij nadenkt over zijn gedrag en vervolgens sorry zegt. Zo werkt het hondenbrein volgens mij helemaal niet. Actie, en daarop volgt een negatieve reactie van baas. Dat is het enige. Daarom heeft het ook geen zin om te blijven mopperen na de correctie, of juist troosten uit een soort schuldgevoel. Gewoon terug naar de orde van de dag. Mijn ervaring is dat een hond dat echt wel snapt. Honden corrigeren elkaar onderling ook op een fysiek-verbale manier. Eerder intimiderend dat werkelijk pijn doen. En daarna kunnen ze gerust weer tegen elkaar aan op de bank gaan liggen.

Dan het afpakken. Iets gegevens zou ik in principe nooit afpakken. Waarom? Maar iets wat de hond zelf gevonden heeft, in sommige gevallen wel. En daar is dan geen discussie over mogelijk en ik kom ook niet met ruilmateriaal aan. Wel belangrijk dat het altijd vanuit rust gebeurd. (Maar goed, ik kan me voorstellen dat afgeven bij sommige honden een gevoelig punt is.)
Lily had bijvoorbeeld gisteren haar lange puntneus in mijn tas gestopt die toevallig open was. Daar zat de beugel van mij jongste zoon in, in een servetje. Opeens zie ik Lily op de bank liggen met die beugel tussen haar voorpootjes. Ja, die pak ik dan rustig maar zonder enige twijfel af. Dat kreng kost honderden euros! Zou wat zijn als ik daarover eerst in onderhandeling moest.

Beetje lang verhaal, maar wat je beschrijft doet me wel wat. Het lijkt zoveel op wat ik met Alfil heb meegemaakt. Dat is gelukkig helemaal goed gekomen!

Dat is fijn om te horen!
Hij vertoont dit gedrag verder echt nooit. Buiten dit is het gewoon een super lief makkelijk hondje.
Ik heb dus ook best nog goede hoop dat we dit gedrag kunnen ombuigen. En zo niet, dan is het heel jammer, maar dan moeten we maar een manier vinden om het draaglijk te maken.
Bedankt voor je positieve feedback!

Gwenn1979 schreef:Daarbij ga ik echt niet mijn horloge en afstandsbediening opgeven om zijn vertrouwen te winnen, aan afpakken ontkom je gewoon niet altijd

Dat is nu een probleem omdat je het zover hebt laten komen. In het begin kun je zulk gedrag nog omdraaien en uit laten doven. Maar als hij er al vaker voor gestraft is, en dat is in het nekvel pakken en daar aan optillen, werkt dat blijkbaar niet. En dat je daardoor helemaal niks meer af kunt pakken, ook de dingen die hij echt niet mag hebben, heb je zelf in de hand gewerkt.

We hebben al zoveel honden gehad hier, honden die uit moeilijke situaties kwamen, zwerfhonden, pittige karakters. En nog nooit een hond gehad met voernijd of wat voor soort bezitterigheid dan ook.

Weet je waarom, omdat ik nooit interesse heb in wat zij hebben. Wat ze niet mogen hebben zoals in de puppytijd ruil ik gewoon voor iets erg lekkers. Ze laten los, ik draai ze er bij weg door het lekkers op een strategische manier aan te bieden, en ze zien niet eens meer dat ik datgene wat ze niet mogen afpak. Zonder boos worden, want blijkbaar wist hij/zij niet dat dat geen speelgoed was. Aanleren dat ze iets niet mogen hebben doe ik door "eh,eh, nee" op het moment dat ze het willen pakken. Dus voorkomen. En dan beloon ik als ze goed luisteren of ik help door af te leiden.

Nu zit je al in een situatie dat je al verderop in het probleem beland bent. Jij hebt het probleem versterkt dus daar ligt de oplossing. Zorg dat hij nergens bij kan wat hij niet mag hebben, voed je kinderen op en voorkom dat je achter de feiten aanloopt. En laat hem met rust als hij iets heeft wat van hem is. En stop met hem de schuld te geven en zeggen dat hij het al vanaf het begin doet. Dat kan, maar je hebt er niet goed op ingespeeld. En jij bent de wijste, dus degene die de dingen kan veranderen.

Jackira schreef:

Gwenn1979 schreef:Daarbij ga ik echt niet mijn horloge en afstandsbediening opgeven om zijn vertrouwen te winnen, aan afpakken ontkom je gewoon niet altijd

Dat is nu een probleem omdat je het zover hebt laten komen. In het begin kun je zulk gedrag nog omdraaien en uit laten doven. Maar als hij er al vaker voor gestraft is, en dat is in het nekvel pakken en daar aan optillen, werkt dat blijkbaar niet. En dat je daardoor helemaal niks meer af kunt pakken, ook de dingen die hij echt niet mag hebben, heb je zelf in de hand gewerkt.

We hebben al zoveel honden gehad hier, honden die uit moeilijke situaties kwamen, zwerfhonden, pittige karakters. En nog nooit een hond gehad met voernijd of wat voor soort bezitterigheid dan ook.

Weet je waarom, omdat ik nooit interesse heb in wat zij hebben. Wat ze niet mogen hebben zoals in de puppytijd ruil ik gewoon voor iets erg lekkers. Ze laten los, ik draai ze er bij weg door het lekkers op een strategische manier aan te bieden, en ze zien niet eens meer dat ik datgene wat ze niet mogen afpak. Zonder boos worden, want blijkbaar wist hij/zij niet dat dat geen speelgoed was. Aanleren dat ze iets niet mogen hebben doe ik door "eh,eh, nee" op het moment dat ze het willen pakken. Dus voorkomen. En dan beloon ik als ze goed luisteren of ik help door af te leiden.

Nu zit je al in een situatie dat je al verderop in het probleem beland bent. Jij hebt het probleem versterkt dus daar ligt de oplossing. Zorg dat hij nergens bij kan wat hij niet mag hebben, voed je kinderen op en voorkom dat je achter de feiten aanloopt. En laat hem met rust als hij iets heeft wat van hem is. En stop met hem de schuld te geven en zeggen dat hij het al vanaf het begin doet. Dat kan, maar je hebt er niet goed op ingespeeld. En jij bent de wijste, dus degene die de dingen kan veranderen.

Dit is dus echt de meest idiote reactie die ik heb gekregen.... Moet ik dit serieus nemen?????
Mijn kinderen beter opvoeden, kom op zeg.
Maar fijn dat het bij jou zo super gaat door je sublieme opvoedkunsten

Gwenn1979 schreef:

Jackira schreef:

Gwenn1979 schreef:Daarbij ga ik echt niet mijn horloge en afstandsbediening opgeven om zijn vertrouwen te winnen, aan afpakken ontkom je gewoon niet altijd

Dat is nu een probleem omdat je het zover hebt laten komen. In het begin kun je zulk gedrag nog omdraaien en uit laten doven. Maar als hij er al vaker voor gestraft is, en dat is in het nekvel pakken en daar aan optillen, werkt dat blijkbaar niet. En dat je daardoor helemaal niks meer af kunt pakken, ook de dingen die hij echt niet mag hebben, heb je zelf in de hand gewerkt.

We hebben al zoveel honden gehad hier, honden die uit moeilijke situaties kwamen, zwerfhonden, pittige karakters. En nog nooit een hond gehad met voernijd of wat voor soort bezitterigheid dan ook.

Weet je waarom, omdat ik nooit interesse heb in wat zij hebben. Wat ze niet mogen hebben zoals in de puppytijd ruil ik gewoon voor iets erg lekkers. Ze laten los, ik draai ze er bij weg door het lekkers op een strategische manier aan te bieden, en ze zien niet eens meer dat ik datgene wat ze niet mogen afpak. Zonder boos worden, want blijkbaar wist hij/zij niet dat dat geen speelgoed was. Aanleren dat ze iets niet mogen hebben doe ik door "eh,eh, nee" op het moment dat ze het willen pakken. Dus voorkomen. En dan beloon ik als ze goed luisteren of ik help door af te leiden.

Nu zit je al in een situatie dat je al verderop in het probleem beland bent. Jij hebt het probleem versterkt dus daar ligt de oplossing. Zorg dat hij nergens bij kan wat hij niet mag hebben, voed je kinderen op en voorkom dat je achter de feiten aanloopt. En laat hem met rust als hij iets heeft wat van hem is. En stop met hem de schuld te geven en zeggen dat hij het al vanaf het begin doet. Dat kan, maar je hebt er niet goed op ingespeeld. En jij bent de wijste, dus degene die de dingen kan veranderen.

Dit is dus echt de meest idiote reactie die ik heb gekregen.... Moet ik dit serieus nemen?????
Mijn kinderen beter opvoeden, kom op zeg.
Maar fijn dat het bij jou zo super gaat door je sublieme opvoedkunsten

Nee hoor hier gaat er ook wel eens iets niet goed. En dan ben ik niet te beroerd om naar m'n eigen aandeel te kijken. Daarbij zie ik ook wat ik wel goed doe. Maar blijf vooral lekker door prutsen.

Cleva schreef:

Fotogravinnetje schreef:Maar leert je hond op deze manier wat de bedoeling is? Ik denk het niet. Voor de hond is het allemaal onduidelijk, onvoorspelbaar en onredelijk. Dus zal hij meer uit gaan vallen vanuit stress.

Nou dat "dus" vind ik niet reeel. Verreweg de meeste honden gaan er helemaal niet nog harder in als ze het niet begrijpen. De norm is dat een hond zich mentaal terugtrekt bij een negatief resultaat en het op een andere manier gaat proberen.

We moeten niet gaan doen alsof stress ten allen tijde vermeden moet worden. Daar krijg je hele gekke taferelen van.
Mijn hein had in zijn jonge jaren enorm de neiging om omhoog te komen. Grootheinswanen, dokter. Hij heeft nog steeds een ego maar vuil gaan zitten kijken en je lip optrekken naar mensen die aan MIJN spullen zitten is echt altijd reden tot lik op stuk geweest en dat heeft perfect gewerkt. Dat is afgeleerd en vervolgens vergeten. Hij wil het niet eens meer.

Deze hond kan allang ontspannen en lief doen dus hij weet wel degelijk hoe het wel hoort. Het uitvallen is een probeerseltje en dat mag je best een dikke onvoldoende geven. Niets mis mee.
Het zijn niet zijn spullen. Sterker nog, die hele hond is jouw spul. Jij deelt de beloningen en de sancties uit en de hond mag uitzoeken hoe JIJ werkt in plaats van andersom.

Iets niet doen is heel erg simpel. Dat kan een hond best zonder een enorme ondersteuning leren. Ze zijn niet van suiker.
Hou het simpel. "Nee, mag niet. Foei."
En dan niet eens vanwege de afstandbediening want die leg ik wel buiten bereik maar hondjes die hun tandjes niet bij zich kunnen houden sneven bovengemiddeld vaak al jong op de tafel van de dierenarts omdat niemand hem meer kan vertrouwen.
Mensen bijten is gewoon taboe. Zelfs alleen maar dreigen is taboe. Dat leidt onmiddellijk en onherroepelijk tot enorm teleurstellend resultaat. Altijd.
Knappe hond die dan nog steeds verder groeit in dat gedrag.

Een mentaal gezonde hond maakt er wel weer chocola van.
Sommige honden kunnen dat inderdaad niet omdat ze labiel zijn en niet met negatieve prikkels overweg kunnen (of een baas hebben die bij alles wat zielig gevonden kan worden meteen als een plumpudding in elkaar zakt) maar dan heb je het over een uitzondering die maatwerk vergt. Een normale hond schiet niet in een crisis omdat hij een of twee keer op zijn lazer krijgt.
Die basale geïntegreerde veiligheid moet er allang in zitten.

Op die manier kan het ook. Maar dan moet je wel in een of twee keer duidelijk kunnen zijn en het moet dan geen slepende toestand worden. En dat kan niet iedereen. Want zo makkelijk is dat nog niet gewoon de juiste dosering gebruiken en goed doorkomen. Daarom doe ik dat niet want ik twijfel en aarzel met correcties want het komt niet uit m'n tenen zeg maar, en ik kies voor voorkomen of afleiden en het probleem wat je van mijlenver aan ziet komen zo vroeg mogelijk aanpakken.

Ik ga je nog meer in verwarring brengen en voeg nog iets toe.

Kent hij de Clicker? Ik zou hem de clicker bij brengen en clicken voor netjes blijven liggen zonder uitvallen.
Leer je hem direct ook wat je welk graag je wel graag van hem wil zien.
Straffen/corrigeren doen we vaak makkelijk, en het gewenste gedrag wat op de correctie volgt nemen we dan vaak voor lief.
Van mij krijgt een uitvallende hond gewoon een hele felle duidelijke correctie. Er wordt niet naar mij of naar mijn kinderen uitgevallen, nooit. Maar daarnaast wordt hij ook zeker beloond voor het niet uitvallen.
Als niemand verder thuis is en hij ligt op zijn plek op iets, wat toegestaan is, te kluiven, zou ik even op ruime afstand langslopen, kluift ie lekker door dan click en hoppa gooi van afstand een stukje kaas of ander superlekkers naar hem toe en verder niets, gewoon doorlopen.
Dan op zijn tempo de afstand van nonchalant langs lopen steeds kleiner maken en click kaas. Etc, etc.
En de komende maanden niets te kluiven als de kinderen er zijn. Je bent veel thuis dus dan blijft er genoeg over.
Buiten met de kinderen,als ze dat leuk vinden, apporteer spelletjes doen met de hond met meerdere ballen/voorwerpen uiteraard.

Budkes schreef:Ik ga je nog meer in verwarring brengen en voeg nog iets toe.

Kent hij de Clicker? Ik zou hem de clicker bij brengen en clicken voor netjes blijven liggen zonder uitvallen.
Leer je hem direct ook wat je welk graag je wel graag van hem wil zien.
Straffen/corrigeren doen we vaak makkelijk, en het gewenste gedrag wat op de correctie volgt nemen we dan vaak voor lief.
Van mij krijgt een uitvallende hond gewoon een hele felle duidelijke correctie. Er wordt niet naar mij of naar mijn kinderen uitgevallen, nooit. Maar daarnaast wordt hij ook zeker beloond voor het niet uitvallen.
Als niemand verder thuis is en hij ligt op zijn plek op iets, wat toegestaan is, te kluiven, zou ik even op ruime afstand langslopen, kluift ie lekker door dan click en hoppa gooi van afstand een stukje kaas of ander superlekkers naar hem toe en verder niets, gewoon doorlopen.
Dan op zijn tempo de afstand van nonchalant langs lopen steeds kleiner maken en click kaas. Etc, etc.
En de komende maanden niets te kluiven als de kinderen er zijn. Je bent veel thuis dus dan blijft er genoeg over.
Buiten met de kinderen,als ze dat leuk vinden, apporteer spelletjes doen met de hond met meerdere ballen/voorwerpen uiteraard.

heel veel wegen leiden naar Rome, zoiets
Ik ben bekend met de clicker, maar nog nooit gebruikt.
Klinkt zeker ook heel logisch! Apporteren doen we vaker en vindt hij ook leuk. Afgeven gaat niet van harte, maar hij doet het uiteindelijk wel en staat dan kwispelend te wachten totdat we het weer weg gooien. Meestal is dit wel een bekend speeltje. Nu nog proberen met moeilijkere dingen.

Ik was net naar aanleiding van een tip hier begonnen met iets lekkers toevoegen als hij iets heeft en nu hoor ik ook veel dat ik juist hem met rust moet laten. Dat maakt het wel beetje verwarrend. Ik kan natuurlijk niet elke week iets anders proberen. Als ik een methode gebruik zal ik dat ook langdurig moeten vasthouden.
Bedankt voor het meedenken, neem deze zeker mee!

Budkes schreef: Van mij krijgt een uitvallende hond gewoon een hele felle duidelijke correctie. Er wordt niet naar mij of naar mijn kinderen uitgevallen, nooit. Maar daarnaast wordt hij ook zeker beloond voor het niet uitvallen.
.

Dit dus, helaas word vaak vergeten om goed gedrag te belonen, hond word gecorrigeerd en dat was het dan. Volgende exact het zelfde. Voor de hond is dat heel onduidelijk, als je daarna voor goed gedrag beloont dan gaat na enige tijd het ''kwartje'' vallen.

Clickeren zou ik niet zomaar zelf aan beginnen, als je te vroeg of te laat klikt dan train je het verkeerde moment. Mijn advies is als je dat leuk vind ga een clicker cursus doen zodat iemand mee kan kijken.

Lizzie. schreef:

Budkes schreef: Van mij krijgt een uitvallende hond gewoon een hele felle duidelijke correctie. Er wordt niet naar mij of naar mijn kinderen uitgevallen, nooit. Maar daarnaast wordt hij ook zeker beloond voor het niet uitvallen.
.

Dit dus, helaas word vaak vergeten om goed gedrag te belonen, hond word gecorrigeerd en dat was het dan. Volgende exact het zelfde. Voor de hond is dat heel onduidelijk, als je daarna voor goed gedrag beloont dan gaat na enige tijd het ''kwartje'' vallen.

Clickeren zou ik niet zomaar zelf aan beginnen, als je te vroeg of te laat klikt dan train je het verkeerde moment. Mijn advies is als je dat leuk vind ga een clicker cursus doen zodat iemand mee kan kijken.

Inderdaad belonen voor gedrag wat we graag zien, wordt nog wel eens vergeten. Zeker als na een tijdje het niet gewenste gedrag door aanleren zijn vruchten lijkt af te werpen, juist dan vind ik het belangrijk om te benadrukken dat ze het goed doen, en dat hoeft niet altijd met koekjes.

Ik zit dit al een tijdje mee te lezen, maar wat mij ergens opviel is dat bij toe eigenen van mensen spullen er ook werd geruild. In de pupfase deed ik ook ruilen, maar maakte ook duidelijk dat bepaalde spullen van mij waren en dat hij als alternatief dus een hondenspeeltje kreeg. Op een bepaald moment was ik van mening dat het begrip "nee" inmiddels wel duidelijk was voor de jonge hond. En ook "los", overigens heb ik wat dat betreft ook een stijfkop (2 eerlijk gezegd) maar spullen die van mensen zijn waarbij wij nee zeggen is wel duidelijk.

De herder is overigens niet zo bezitterig, hij kan het overigens wel, want als iets belangrijk wordt gemaakt en de baas "pest" hem door te zeggen "ik ga het pakken hoor!" en maakt een grijpbeweging, dan veranderd hij wel in linke loetje. Moge duidelijk zijn dat ik het niet zo'n grappig spelletje vind, want het wakkert iets aan en als een kind of iemand van de visite het zou doen, dan reageert hij wellicht nog feller. Tot op heden is dat niet zo.

De kleinere hond daarentegen is zeer fel als ze een kluif bij zich heeft, zij heeft dus ook de neiging om uit te halen of vooruit te schieten als zij vindt dat een hond of mens te dichtbij komt, ook al heeft diegene op dat moment nul interesse om iets af te pakken of naar haar toe te gaan.
Dat lijkt me vergelijkbaar met jouw situatie. En ik vond dat totaal geen fijn gedrag en reageer daar dan ook negatief op. Zodra ik merk dat zij iets ligt te bewaken, of geclaimd heeft zeg ik daar wat van. Hier is dat opeten of meenemen en ergens anders heen gaan waar je geen last van ons hebt .
Vaak staat ze morrend op en gaat dan weg bij het object en dan leg ik het weg. Ik pak het dus niet af terwijl zij het bewaakt.
Bij haar doe ik dat gewoon niet, omdat ze daar erg gevoelig voor is.

Ben overigens ook een persoon die eerder van de honden vraagt weg te gaan bij een object als ik dat wil hebben, dan dat ik eis dat ze het loslaten en dat ik het afpak (iets wat soms noodzakelijk is). Afhankelijk van de hond. Onze herder "vragen" we om iets te komen brengen.
Hij is zoals ik al zei niet bezitterig, dus het aanleren om iets af te komen geven werkt gewoon goed, en dat belonen we dan overigens wel altijd.
Vorige keer een batterij.. en mijn sloffen waren altijd erg interessant nu komt hij de sloffen naar mij toe brengen, "breng maar naar het vrouwtje" .
Bij Jol wil ik het dus niet op het spits drijven, juist vanwege haar bezitterigheid, wat m.i. voortkomt uit jaren accepteren dat dat haar gedrag was/is. Maar ze is nu al gematigder dan toen ze net bij me kwam wonen, en dat is wel omdat ik op een bepaald moment wél duidelijk ben geweest naar haar toe dat ik haar gedrag niet ok vond.
Er is dus best iets aan te doen, en dat hoeft niet met de botte bijl of fikse correcties, het is soms even zoeken naar een manier die werkt

Gwenn1979 schreef: Ik was net naar aanleiding van een tip hier begonnen met iets lekkers toevoegen als hij iets heeft en nu hoor ik ook veel dat ik juist hem met rust moet laten. Dat maakt het wel beetje verwarrend. Ik kan natuurlijk niet elke week iets anders proberen. Als ik een methode gebruik zal ik dat ook langdurig moeten vasthouden.

Dat is ook het nadeel van adviezen krijgen op een forum, de een zegt dit en de ander dat. Probeer eruit te pikken wat bij je past en wat voor jou goed voelt en maak dan een plan, want van alles door elkaar proberen is inderdaad geen goed idee. Dat is voor zowel hond als mens verwarrend.

Cleva schreef:

Jackira schreef: Maar dan moet je wel in een of twee keer duidelijk kunnen zijn en het moet dan geen slepende toestand worden. En dat kan niet iedereen.

Dat klopt maar ik vind dat je dan moet nagaan waarom je dat niet kunt. Dat is namelijk het probleem dat waarvan je de keerzijde in het gedrag van je hond ziet.

Ik begrijp best dat mensen niet voor positieve straf kiezen omdat ze dat niet nodig vinden maar als "baas is boos" echt helemaal geen factor meer is en dat je hond dus ook nooit meemaakt dat er ook een eind aan je geduld is dan is dat niet gezond. Of gezond...niet stabiel. Je mist dan een cruciaal deel van het contact. De baas is namelijk wel degelijk boos ook al laat ze het niet zien en die frustratie die die hond haarfijn aanvoelt krijgt geen titel. Die gaan we nu dus voor elkaar verbergen?
Bij een hond?
Geloof je het zelf?

Uit je nou maar gewoon. Je hond leert je wel verstaan als je gewoon jezelf bent want dan ben je namelijk pas echt consequent.
Dan ben je je hond niet aan het leren wat hij wel en niet mag maar vooral om jou niet te gaan zitten irriteren en daar kun je veel meer mee dan zitten op de stoeprand.
Je mag gewoon van je hond verwachten dat hij zich dienend opstelt. Daar zijn honden heel goed in en de titel baas vraagte er ook om.

Als je te bescheiden bent om een beest met een iq van 40 te vertellen wat wel en niet mag dan kun je dat niet uitvlakken als "daar ligt mijn kracht niet".
Je geeft je hond gewoon niet genoeg duidelijkheid en daarom moet je er enorm veel wollige theorietjes omheen verzinnen.
Hij eet al wanneer jij hem voert, he peopt wanneer het mag, hij draagt een halsband, hij heeft kunstjes geleerd. En dan moet het nu ineens een democratische stem hebben omdat jij geen zin hebt om die rol te pakken omdat je jezelf liever niet op die manier bezig ziet?

Een hond heeft een baas nodig. Een baas die kadert en kleurt en die dingen voor je doet die je zelf niet begrijpt.

Want zo makkelijk is dat nog niet gewoon de juiste dosering gebruiken en goed doorkomen.

Het kan op verschillende manieren doorkomen.

Baas wil televisie kijken en de hond wil in die kniehlte want hij heeft het koud.
*spring op de bank*
"Niets"
"Zitten en kijken"
"Niets"
*loopt langs de rugleuning*
"Nee! Wegwezen! Hop!"

En dan gaat die hond in protest en met kakement en wel afdwingen dat er wel dégelijk in de knieholten gelegen gaat worden? En dat ga je dan lieflijk afleiden?
Ik snap dat niet.
Dat gaat niet over de hond. Dat is je eigen probleem.
Ik kan zelf een betere baas worden en jij ook en dat gemier met dat gezalf, ik wil het gewoon niet hebben.
Er zijn ook dingen die gewoon domweg niet mogen. Anders kun je geen fatsoenlijke hond opvoeden, daar ben ik van overtuigd.
Zonder het woord "Nee" is er geen zinnig gesprek te voeren. Met niemand en al helemaal je hond niet.

Ik bedoel het niet lullig want ik heb dit ook jaren fout gedaan en ik doe nog steeds dingen fout. Het is dus ook echt geen sneer maar Ik kan me niet voorstellen dat je een hond met een jaar of drie of vier echt leuk opgevoed hebt zonder ook maar iets domweg te verbieden.


Heb op zijn minst van jezelf door dat je tot de geduldigste 1% van de bazen hoort en dat daar ook nadelen aan kleven. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Sommige dingen moeten gewoon met de korte klap.

Ik denk dat ik het niet goed uit kan leggen waardoor jij denkt dat ik de honden niet begrens.

Inderdaad is het veel duidelijker als je een keer goed boos wordt, gelijk al bij de eerste signalen van het probleem. Dat is ook precies wat ik bedoel naar TS. Ik denk dat als iemand niet snapt waar en hoe het probleem ontstaat dat het wellicht te moeilijk is om goed te corrigeren. Maar ik vind het niet eerlijk om zulk gedrag te laten groeien en ineens is het de hond z'n probleem. Blijkbaar is het al meerdere keren voorgekomen, kreeg de hond op z'n kop door in het nekvel te pakken en op te tillen aan het nekvel. Maar blijkbaar helpt al die boosheid niet en is het niet duidelijk voor de hond dus de correctie is niet duidelijk.

Ik denk dat jij dat wel goed kunt en nog wel wat meer directe mensen op het forum. Waarschijnlijk ben je heel duidelijk door op het juiste moment te laten merken aan de hond wat er niet gewenst is. Niet dat ik denk dat ik iedereen goed ken maar die indruk krijg ik door te lezen. En het is ook niet zo dat mijn honden niet weten wat nee is. Maar het ontgaat mij altijd waarom daar boosheid aan te pas moet komen in situaties die eigenlijk al een stap verder zijn dan het beginprobleem Want zelf speel je daar ook een rol in en dat is die van geen duidelijke baas zijn.

En hoe je dan die duidelijke baas wilt zijn ligt aan je persoonlijkheid maar ook aan wat je zelf prettig vind of waar je succes mee hebt gehad. De een is heel duidelijk door boosheid, de ander is weer wat meer van het omzichtig aanpakken Maar het kan allebei goed werken als je het goed aanpakt. Ik ben het met je eens dat de korte klap het snelste gaat.

En je hebt gelijk dat ik me niet vaak boos uit en dat dat best vaker zou kunnen. Dat komt omdat het me ontgaat waarom ik boos zou moeten worden . Ik begrijp dan waar het gedrag vandaan komt, en denk ja ik zou ook bijten als er weer zo'n kind aan komt die wat wil terwijl ik nu zo'n leuk dingetje heb. Mijn honden weten ook wat nee is. Maar ik hoef dat niet boos te zeggen. Ik beloon gewoon heel veel als ze luisteren na de eerste keer nee. En dat is vaak ook gewoon alleen met stem. En ze zijn best verwend en mogen veel. Maar de grenzen die ik heb stel ik echt wel duidelijk.