Het HondenForum

Heel veel sterkte.

Ik kon er gisteren niet over praten maar ze heeft gevochten als een leeuw. Onder narcose ging prima. Ze had even een flinke hoestbui maar haar longen waren ook heel slecht, maar bij het infuus zetten probeerde ze weg te kruipen en heeft ze gegild als een goeie. Uiteraard was dit niet het einde wat we wilden een voel ik me schuldig omdat ze blijkbaar nog genoeg levenslust had, aan de andere kant waren wij haar leven ( want meer als op schoot liggen en eten deed ze niet) en was ze daar dan toch tevreden mee.

Het einde van een tijdperk. Ik heb dikke ogen van het huilen van gisteren. En het zal nog wel ff gek zijn, maar vooral denk ook dat bij zo'n oude hond ( zeker als er nog anderen zijn ) de traan snel plaatsmaakt voor een glimlach. Toen ik gisteren het stukje schteef voor op fb en de im hier, merkte ik pas hoeveel ze ingeleverd had. Dushi deed niks meer, terwijl ze vroeger een actieve snelle en sportieve hond was.

Heavy schreef:Wat naar dat het zo gegaan is
Ik heb het alleen meegemaakt met een spuit . Narcose en infuus zijn nieuw voor me

Bij deze dierenarts brengen ze de hond eerst oneer narcose en als hij goed weg is een infuus met de roze vloeistof.

Wat naar dat het zo gegaan is. Al een behoorlijk aantal (ook jonge) honden moeten laten gaan of bij aanwezig geweest maar nog niet meegemaakt.

Als mijn dierenarts twijfelt over de kracht van het hart mbt rondpompen bloed / bloeddruk leggen ze vooraf een branule/infuus aan. Ook als de eigenaar voorkeur heeft voor de laatste spuit via de branule ipv in het hart.
Maar standaard wordt na de narcose spuit (in de bil als er geen branule is) rechtstreeks in het hart gespoten.

Met m’n oude Ace was ik bij een dierenarts die via branule/infuus werkte, dat heeft zoveel langer geduurd ondanks dat het niet vervelend verliep verder vond ik dat toch niet prettig zo langzaam

crutz schreef:Wat naar dat het zo gegaan is. Al een behoorlijk aantal (ook jonge) honden moeten laten gaan of bij aanwezig geweest maar nog niet meegemaakt.

Als mijn dierenarts twijfelt over de kracht van het hart mbt rondpompen bloed / bloeddruk leggen ze vooraf een branule/infuus aan. Ook als de eigenaar voorkeur heeft voor de laatste spuit via de branule ipv in het hart.
Maar standaard wordt na de narcose spuit (in de bil als er geen branule is) rechtstreeks in het hart gespoten.

Met m’n oude Ace was ik bij een dierenarts die via branule/infuus werkte, dat heeft zoveel langer geduurd ondanks dat het niet vervelend verliep verder vond ik dat toch niet prettig zo langzaam

Dit was mijn eerste keer en vooral mijn dochter heeft Dushi de hele nacht nog horen gillen. Het was niet echt fijn, maar omdat ze meteen wat narcose bijspoot was het wel fijn te weten dat ze niets gemerkt heeft van het moment daar ze echt het leven liet.

Bij de uitleg had de da ook niet gezegd dat dit kon gebeuren. Dus dat was een tegenvaller.

Wat verdrietig te lezen, dat het met zoveel gevecht ging w.b. Dushi. Dat lijkt mij de ergste nachtmerrie, als je hond nog zo vecht.

Heel veel sterkte.

Miezemuis schreef:

crutz schreef:Wat naar dat het zo gegaan is. Al een behoorlijk aantal (ook jonge) honden moeten laten gaan of bij aanwezig geweest maar nog niet meegemaakt.

Als mijn dierenarts twijfelt over de kracht van het hart mbt rondpompen bloed / bloeddruk leggen ze vooraf een branule/infuus aan. Ook als de eigenaar voorkeur heeft voor de laatste spuit via de branule ipv in het hart.
Maar standaard wordt na de narcose spuit (in de bil als er geen branule is) rechtstreeks in het hart gespoten.

Met m’n oude Ace was ik bij een dierenarts die via branule/infuus werkte, dat heeft zoveel langer geduurd ondanks dat het niet vervelend verliep verder vond ik dat toch niet prettig zo langzaam

Dit was mijn eerste keer en vooral mijn dochter heeft Dushi de hele nacht nog horen gillen. Het was niet echt fijn, maar omdat ze meteen wat narcose bijspoot was het wel fijn te weten dat ze niets gemerkt heeft van het moment daar ze echt het leven liet.

Bij de uitleg had de da ook niet gezegd dat dit kon gebeuren. Dus dat was een tegenvaller.

He bah en zeker met kinderen er bij (had niet meegekregen dat ze mee waren dacht dat die het afscheid thuis hadden gedaan en daar bleven) vind ik het zacht gezegd “slordig” en iets om zeker te bespreken als het bin jullie wat gezakt is qua emoties.

Zowel de uitleg als dat de branule pas onder narcose aangelegd moest worden. Dat is nl nog best een risico dat ze dan (door leeftijd/ouderdom/slecht hart) slecht te prikken is.

Bij Plato lukte de branule op voorhand al niet. Toen heeft de inwerking vd narcose in de spier door z’n verminderde hartfunctie erg lang geduurd helaas. Zo lang dat halverwege nogmaals een branule geprobeerd is te prikken (in overleg en zonder reactie van hem daarop) wat wederom niet lukte dus we hebben gewoon haast 30 minuten moeten wachten voor de narcose ingewerkt was.

Denk (je schreef over Dushi ook dat haar longen slecht waren, haar hart ook?) dat de eerste prik bij haar ook langer dan normaal nodig had dat daardoor de reactie kwam.

crutz schreef:

Miezemuis schreef:

crutz schreef:Wat naar dat het zo gegaan is. Al een behoorlijk aantal (ook jonge) honden moeten laten gaan of bij aanwezig geweest maar nog niet meegemaakt.

Als mijn dierenarts twijfelt over de kracht van het hart mbt rondpompen bloed / bloeddruk leggen ze vooraf een branule/infuus aan. Ook als de eigenaar voorkeur heeft voor de laatste spuit via de branule ipv in het hart.
Maar standaard wordt na de narcose spuit (in de bil als er geen branule is) rechtstreeks in het hart gespoten.

Met m’n oude Ace was ik bij een dierenarts die via branule/infuus werkte, dat heeft zoveel langer geduurd ondanks dat het niet vervelend verliep verder vond ik dat toch niet prettig zo langzaam

Dit was mijn eerste keer en vooral mijn dochter heeft Dushi de hele nacht nog horen gillen. Het was niet echt fijn, maar omdat ze meteen wat narcose bijspoot was het wel fijn te weten dat ze niets gemerkt heeft van het moment daar ze echt het leven liet.

Bij de uitleg had de da ook niet gezegd dat dit kon gebeuren. Dus dat was een tegenvaller.

He bah en zeker met kinderen er bij (had niet meegekregen dat ze mee waren dacht dat die het afscheid thuis hadden gedaan en daar bleven) vind ik het zacht gezegd “slordig” en iets om zeker te bespreken als het bin jullie wat gezakt is qua emoties.

Zowel de uitleg als dat de branule pas onder narcose aangelegd moest worden. Dat is nl nog best een risico dat ze dan (door leeftijd/ouderdom/slecht hart) slecht te prikken is.

Bij Plato lukte de branule op voorhand al niet. Toen heeft de inwerking vd narcose in de spier door z’n verminderde hartfunctie erg lang geduurd helaas. Zo lang dat halverwege nogmaals een branule geprobeerd is te prikken (in overleg en zonder reactie van hem daarop) wat wederom niet lukte dus we hebben gewoon haast 30 minuten moeten wachten voor de narcose ingewerkt was.

Denk (je schreef over Dushi ook dat haar longen slecht waren, haar hart ook?) dat de eerste prik bij haar ook langer dan normaal nodig had dat daardoor de reactie kwam.

Haar hart was nog erg goed. Ws had ze een longontsteking. Daar was ze zo ziek van. De uitleg was ook dat ze nog niet diep genoeg onder narcose was. Nou ja het is gegaan zoals het gegaan is. Gelukkig is mijn dochter van 11 nog wel over te halen om de wereld als een romantische plek te zien en ziet ze door als een teken dat Dushi ons ook niet wilde missen. Ik had uiteraard liever gehad dat ze met de narcose al bijna dood was. Maar goed ik troost me maar met de gedachte dat ze maar even pijn/ ongemak gehad heeft. Binnen 5 minuten na het gillen was ze dood. En daar lag ze heel vredig bij.

sterkte..

Sterkte.

Bah, sterkte