Het HondenForum

Helaas wordt Manu echt met regelmaat aangevallen. Waarvan twee keer echt intentie tot verscheuren. Ik heb weleens ook hier gepost dat ik geneigd was tot castreren alleen al door die aanvallen. Hij wordt altijd alleen gegrepen als hij zelf niet op de andere hond let en met iets anders bezig is.

Ik denk dat je misschien wel meer met vechtpartijtjes te maken krijgt als je een intacte reu hebt. En Manu heeft de pech dat hij vaak als bedreiging wordt gezien met die hoge houding en krulstaart. Het is geen lummel maar het is ook absoluut geen vechtersbaas. En gelukkig hebben die aanvallen hem ook niet veel veranderd, alleen aan de lijn voelt hij zich tegemwoordig onzeker genoeg om toch te gaan grommen bij benadering van een hond in zijn persoonlijke ruimte.

Ik ben bang dat mensen ook niet meer tegen een kleine strubbeling tussen twee honden kunnen en alles meteen vechten is. Ik heb met Cleo soms gehad dat ze een teef niet moest en de dames elkaar even kort de waarheid vertelden. Plukje haar los en een gekrenkt ego. Goddank geen half dood geschopte hond. Als er advies wordt gegeven om honden maar een rottrap te geven bij vermoeden van agressie dan hoop ik dat mensen niet hun eigen honden aan dat advies gaan verliezen. Puli die keffende op hond af rent en vervolgens door de lucht getrapt wordt? Herder die lip optrekt of borsteld die ze vervolgens de milt kapot schoppen. Ik weet niet hoor. Ben best huiverig met al dit geweldadige gedoe. Ik trap pas als een hond Bas of Guus begint te grijpen en te schudden. Dat gebeurd NOOIT. De honden die ik het voordeel van de twijfel gaf bleken slechts irritant. Ik had er een hoop kunnen trappen maar goddank nooit gedaan.

Meestal is het achterna jagen en eventueel wat haar uittrekken, maar ook dat komt zelden voor.
Een keer een duitser die 'haar' strandje moest claimen. Een keer een Duitser die plotseling vanuit het niets achterop mijn honden klapte, maar ook hier geen gaten. Een keer een mechelaar die de eigenaar er maar met moeite kon afhalen, maar geen schade.
En Lily heeft een keer een piepklein schrammetje opgelopen van een amstaffteef. Kon veel erger.
Al met al valt het dus heel erg mee.

Voor de eerlijkheid moet ik zeggen dat Alfil ook wel eens achter een hond aangezeten heeft op 'zijn' strand en enkele kleine reutjes Kan hij niet velen. Dan gaat hij aan de lijn.

laeken schreef:Ik ben bang dat mensen ook niet meer tegen een kleine strubbeling tussen twee honden kunnen en alles meteen vechten is.

Ja, met een beetje plukharen heb je al blinde paniek.
En dan niet snappen dat gillen of trappen (of het slachtoffer met een teenslipper slaan ) de boel alleen maar laat escaleren.
Ik snap dan weer niet dat je je niet luisterende rothond lekker z'n gang laat gaan tot hij een keer een hond tegenkomt die zich weert. Dan heb je niks te gillen
Maar mensen staan ook al brullend bij de dierenarts met een gaatje. Gewoon geen idee meer.

Als het zover is dat trappen gerechtvaardigd is heeft het eigenlijk al geen nut meer. Dan kun je trappen wat je wilt maar ten eerste trap je dan waarschijnlijk de verkeerde hond want ze blijven echt niet stil staan. Of de hond wordt er nog feller door of hij voelt niks door de adrenaline. Nee het lijkt me gewoon geen goede reactie.

En een andere hond een trap geven omdat je eigen prinsje of prinsesje lastig gevallen (maar verder geen schade) wordt lijkt me nogal een over de top reactie.

Dat is ook waar. De eigenaar van die moeilijk eraf te trekken mechelaar wiens riem gebroken was, wilde zijn eigen hond schoppen, maar in het tumult schopte hij Alfil. Dat maakte me eigenlijk nog woester.

laeken schreef: Waarom moet dit nu weer zo? Meteen vol met geweld terwijl er 99% van de tijd niks meer aan de hand is dan en pluk haar...

Het schrijft zo lekker stoer.

Schoppen naar een grote hond lijkt me niet verstandig. Met een beetje pech word je zo'n 25 meter schuddend over een bospad gesleurd. Met wat geluk houd je er slechts een verbrijzelde enkel aan over. Met veel geschreeuw op de aanvallende hond afrennen heeft meer effect is mijn ervaring.
Bij honden die echt voor de kill gaan wordt het weer een heel ander verhaal.
Oh en iemand die mijn hond die even komt buurten een trap verkoopt, daar sta ik niet voor in.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik wat geplukhaar ook niet mot. Niet zonder reden. Als er bij een kennismaking lelijk gedaan wordt snap ik nog wel. Maar op een hond afrennen en er meteen invliegen dan bescherm ik mijn hond. Niet met trappen maar wel met een brul.

Manuma schreef:Er is toch ook laatst een forumhond overleden aan een trap?

Als er een hond op mijn aangelijnde reu af komt en ik denk dat het niet goed gaat neem ik meer afstand en desnoods til ik hem met zijn voorpoten van de grond en met zijn kop tegen me aan. Intussen met mijn kont die andere hond blokkeren. Ziet er vast supergoed uit. Zo heb ik zelfs een Newfoundlander geweerd en zo groot is mijn kont niet

Ja mijn Dax. Ik zit dit topic dan ook met kromme tenen te lezen.
En ik durf mijn honden nog steeds niet los te laten als ik mensen zie lopen op het pad waar ik ook loop.

Wolfsblut schreef:Schoppen naar een grote hond lijkt me niet verstandig.

en naar een kleine hond wel?
Tijd geleden kwam er een jack hussel naar de mijne gelopen, waarom zou ik dat ding 10m de lucht moeten inschoppen

Ik hijs mijn honden wel de lucht en en geef mijn honden nog wel op hun kop als ze denken een kleintje de les te moeten lezen. De hussel stond er wat dommig naar te kijken, maar goed, het beest heeft zichzelf niet gemaakt en nog minder opgevoed. Daar hoeft ie niet voor geschopt te worden.

petra1 schreef:

Manuma schreef:Er is toch ook laatst een forumhond overleden aan een trap?

Als er een hond op mijn aangelijnde reu af komt en ik denk dat het niet goed gaat neem ik meer afstand en desnoods til ik hem met zijn voorpoten van de grond en met zijn kop tegen me aan. Intussen met mijn kont die andere hond blokkeren. Ziet er vast supergoed uit. Zo heb ik zelfs een Newfoundlander geweerd en zo groot is mijn kont niet

Ja mijn Dax. Ik zit dit topic dan ook met kromme tenen te lezen.
En ik durf mijn honden nog steeds niet los te laten als ik mensen zie lopen op het pad waar ik ook loop.

maart schreef:

Wolfsblut schreef:Schoppen naar een grote hond lijkt me niet verstandig.

en naar een kleine hond wel?
Tijd geleden kwam er een jack hussel naar de mijne gelopen, waarom zou ik dat ding 10m de lucht moeten inschoppen

Ik hijs mijn honden wel de lucht en en geef mijn honden nog wel op hun kop als ze denken een kleintje de les te moeten lezen. De hussel stond er wat dommig naar te kijken, maar goed, het beest heeft zichzelf niet gemaakt en nog minder opgevoed. Daar hoeft ie niet voor geschopt te worden.

Dat heb ik wel eens gedaan
Niet hard hoor, het was op een gladde vloer en daar schoof ik hem overheen met mijn voet. Hij wilde Gollum aanvallen en ze kon geen kant op, en ze is een drol van een hond.
Vergis je niet in de schade die die beestjes kunnen maken, ik heb er eens twee een schaap zien doden.

Ik heb dus zo een hond en ja, tis een Duitser . Hij heeft hele duidelijk afgebakende grenzen. Als een andere hond daar overheen gaat laat hij dat niet mis te verstaan merken. Een iets te enthousiaste neus onder zijn staart of kop boven zijn nek kan voor hem een reden zijn er vol in te klappen. Houdt er evenmin van om aangehaald te worden door mensen die hij niet kent. Hij is gesteld op een ruime persoonlijke zone, net als ik .

Ik weet dit, en hou hem dus uit de buurt van andere honden en zet hem strak onder appel bij passeren. Wat mij tot wanhoop drijft is dat sommige mensen het maar niet willen snappen en hun honden maar op alles en iedereen af laten gaan. Tegenwoordig roep ik al van een eind of ze hun hond willen aanlijnen omdat de mijne "niet lief is".

Overigens is hij keurig opgevoed en prima gesocialiseerd. Daar ligt het niet aan.....

maart schreef:

Wolfsblut schreef:Schoppen naar een grote hond lijkt me niet verstandig.

en naar een kleine hond wel?
Tijd geleden kwam er een jack hussel naar de mijne gelopen, waarom zou ik dat ding 10m de lucht moeten inschoppen

Ik hijs mijn honden wel de lucht en en geef mijn honden nog wel op hun kop als ze denken een kleintje de les te moeten lezen. De hussel stond er wat dommig naar te kijken, maar goed, het beest heeft zichzelf niet gemaakt en nog minder opgevoed. Daar hoeft ie niet voor geschopt te worden.

Nee, natuurlijk schop je geen kleine honden. Dat beweer ik dan ook nergens. Door mijn stelling finaal uit zijn verband te trekken probeer je echter iets te insinueren wat ik niet schreef.

Ik heb nog maar 1x een trap verkocht aan een hond, toevallig een duitse herder, hond kwam altijd aanvliegen om op de mijne te duiken. De 3e keer heb ik bijbehorende vrouw toegesist dat als de hond dat ooit nog een keer deed ik hond in de plomp zou verzuipen (in de wijk lag een vijver waar iedereen zijn hond rondom uitliet). Nooit meer last van gehad daarna.

1x is er een hond op Juno geklapt die serieus schade maakt, was tijdens training en er werd altijd rekening mee gehouden, maar ja Juno besloot ineens tijdens haar rondje bij die hond zijn baas te gaan buurten en hond zat nog niet vast Juno had niets, andere hond bleek achteraf een gaatje te hebben, niets geschop of getrek, gewoon met vette brul en gericht 1 van de honden beet pakken opgelost.

Verder vooral veel grote monden honden die met een goed getimede brul, 1 stap hun richting en fel een hand/arm hun kant de lucht in steken allemaal afdruipen. Afgelopen weekend nog een hond tijdens de wandeling, onze honden zaten vast, ik hoorde roepen en grommen, heb geluisterd tot de hond redelijk dichtbij was en inene met een "Ben je nou besodemietert!" omgedraaid, bleek een dobermann te zijn die heus zo'n grote mond niet meer had.


De eerste die mijn hond gericht gaat trappen voor gewoon komen kijken kan zijn lol nog op, mooi niet dat je daarmee wegkomt.
Daarentegen heeft Shelly er een handje van om volle vaart al grommend aan te komen rennen op een hond (haar manier van uitnodigen tot spelen, ze is beetje sociaal onhandig af en toe ) dus ik kan mij best voorstellen dat je als eigenaar daarvan schrikt en haar wegjaagt, al hoop ik dan maar dat er eerst gebruld wordt voor er geschopt gaat worden

niemand hier gaat een hond schoppen die Blijd aan komt.... maar een hond die in de aanval gaat ziet er heel anders uit en ja ik denk dan heel wat mensen dan toch even uit halen met iets

petra1 schreef:

Manuma schreef:Er is toch ook laatst een forumhond overleden aan een trap?

Als er een hond op mijn aangelijnde reu af komt en ik denk dat het niet goed gaat neem ik meer afstand en desnoods til ik hem met zijn voorpoten van de grond en met zijn kop tegen me aan. Intussen met mijn kont die andere hond blokkeren. Ziet er vast supergoed uit. Zo heb ik zelfs een Newfoundlander geweerd en zo groot is mijn kont niet

Ja mijn Dax. Ik zit dit topic dan ook met kromme tenen te lezen.
En ik durf mijn honden nog steeds niet los te laten als ik mensen zie lopen op het pad waar ik ook loop.

Wat vreselijk!
Er zijn maar een paar mensen hier die al heel snel over slaan en schoppen beginnen. En het zijn altijd dezelfde. Je zal net zo'n iemand treffen zeg
Ik heb één keer meegemaakt dat ik 's ochtends in het park liep terwijl het nog donker was. Het park is losloopgebied, maar er staan ook een paar vrijstaande woningen. De postbode, die ik daar nog nooit eerder had gezien, schrok zich wild van Jip die plotseling voorbij kwam rennen. Uit schrik begon die postbode ook te schoppen Hartstikke mis gelukkig, maar ik wist niet wat ik zag! Ja, sommige mensen doen dus hele gekke dingen uit een reflex. Maar op de hei of in het bos ben ik ze nog niet tegengekomen. De meeste mensen die ik tref zijn gelukkig heel normaal

Sterkte Petra.

mijke schreef:Ik vraag me door dit topic af hoe vaak jullie het eigenlijk nou precies meemaken dat een hond echt agressief op jouw honden af komt om ze een kopje kleiner te maken?

Hier is het ook op één hand te tellen. En het gebeurde alle keren bij mijn teefjes. Mila is uit het niets echt aangevallen door een pitbullkruising en een Dobermannreu die uit een tuin kwam stormen - die honden had ik allebei ook niet aan zien komen, dus een rotschop verkopen was er helemaal niet bij. En een keer wilde de boerboel x bull mastif van de overburen haar een kopje kleiner maken, maar kon ik nog net de riem grijpen (die hond had zich losgetrokken). En ja, het was wel duidelijk dat die hond niet de straat over kwam rennen om eens even gezellig te snuffelen of te spelen
Amy is een keer flink in haar rug gebeten door een dalmatiër die ook totaal uit het niets kwam, dus ook die hond had ik niet zien aankomen.
Dit waren allemaal gewoon hondagressieve honden die overal bovenop duiken zonder aanleiding, wij hadden gewoon de pech dat wij daar net liepen en dat de hond los was of zich los kon trekken.
Verder alleen kleine akkefietjes, dat schaar ik niet onder vechten, maar meer honden die elkaar gewoon niet zo goed liggen en/of even een punt willen maken. Daar komen verder ook geen verwondingen bij kijken en daar hoef ik met mijn honden ook niet bij in te grijpen - dat stopt na hooguit enkele seconden vanzelf.

Ik moet wel zeggen dat het volgens mij een stuk relaxter loopt met een gecastreerde reu; Amoz heeft nooit gedoe met andere reuen.
Mijn Groenendaeler reu (niet-gecastreerd) was niet hondsociaal en met hem ging ik sowieso andere reuen/honden ruim uit de weg. We liepen eigenlijk altijd op plekken waar we nooit iemand tegenkwamen, dus met hem heb ik verder ook nooit gedoe gehad.

Jeetje wat veel reacties ineens

Schoppen en slaan zitten er bij mij echt niet in. Daarvoor ben ik echt niet overtuigend genoeg om dat ineens goed te doen en dan maak ik het misschien alleen maar erger.
Wat jullie schrijven over 'voor je hond gaan staan' en dan er zelf tussen gaan staan/ op de andere hond aflopen etc, dat is wel een probleempje Mijn hond valt namelijk uit naar veel andere honden en zeker als ze zo op ons afkomen. Ik heb dan mijn handen vol om te zorgen dat hij er niet zelf op afvliegt. Nu maakt hij geen schade ofzo en als ie los is valt ie ook helemaal niet uit maar zijn gedrag lokt dus zeker ook wel iets uit. Het punt is dus wel dat ik hem niet rustig ergens kan laten staan en er zelf tussen kan gaan staan ofzo.

Laatst ook, toen kwam er een hond op ons af, fixerend en stram etc. Mijn hond blijft dan wel bij mij en gaat op de grond liggen fixeren. Maar als die hond dan op een meter afstand i valt hij dus wel uit en dat was ook precies het moment dat het escaleerde.

Overigens was dat in deze situatie echt niet het geval. Wij sloegen gewoon af en uit het niets kwam van achter een hond aangestormd. Ik geloof, zeker nu ik ook alle reacties heb gelezen, inderdaad niet dat ik dit echt had kunnen voorkomen en dat het wel echt ook aan de witte herder lag.

Shiloh86 schreef:Zeker toen het gebeurde in de fase dat Duke ook uitval gedrag begon te ontwikkelen en ik ontzettend bezig was om dat gedrag eruit te trainen/hem te helpen leren hoe het wel aan te pakken. Dit soort ervaringen hielpen daar absoluut niet bij en we hadden er behoorlijke terugvallen door. Gelukkig is het uitvallen van Duke bijna helemaal weg.

nou dit dus. Het helpt echt helemaal niet en het maakt weer dat ik een terugval heb. Terwijl we echt zulke mooie vooruitgang aan het boeken zijn.

Cleva schreef:Je doet inderdaad iets "verkeerd".
Je moet je hond niet los laten.

Juist zo'n geboren pispaaltje moet je bij je houden als er andere honden in de buurt zijn.
Honden kunnen nog zo sociaal zijn maar ze zijn danig van het yin/yangen. Als een andere hond angstig gaat lopen kijken blazen ze zelf op.
Dat is gewoon hoe het werkt.

.....

Wat we niet gaan doen is je sociaal angstige hond zijn eigen bonen laten doppen tot in paniek wegrennen aantoe.

Nee ik laat hem dus niet los. Precies omwille van wat jij schrijft: ik wil niet dat hij zomaar op andere honden afrent en ik wil juist dat hij leert dat ie mij zijn zaakjes moet laten oplossen.
Hij loopt aan een lange lijn, die ik wel laat slepen als er geen andere honden in de buurt zijn maar ik zorg dat hij altijd min of meer in mijn handbereik is.

En in de situatie die ik postte nam ik hem dus mee aan de lijn zonder dat hij ook maar een centimeter richting die hond is geweest.

@manuma: jij schrijft ergens dat je jouw hond juist meer bent gaan loslaten omdat het een nogal gespannen boel werd als je dat niet deed. Dat herken ik wel. misschien vererger ik daardoor wel zelf bepaalde situaties. Maar ik wil hem gewoon niet loslaten en zijn boontjes zelf laten doppen omdat hij dus zo vaak de sjaak is.

Het is een leerproces, dus het is normaal dat er soms een terugval is. Laat je daardoor niet uit het veld slaan.

Hoe oefen je nu met je hond qua zijn eigen uitvallen? Misschien heb ik het mis, maar ik heb het idee dat je afwachtend bent (je laat je hond op de grond liggen en fixeren) en vrij onzeker bent.
Met mijn eigen soms reactieve hond heb ik er ontzettend veel aan gehad om te trainen dat als ik het vraag hij zijn aandacht op mij richt. Als het gelukt is (beginnen in makkelijker situaties) wordt hij natuurlijk beloond en laat ik vooral merken dat ik héél trots ben, en zoniet, gewoon weer door en niet teveel bij stilstaan. Dit is voor het zelfvertrouwen van beide goed en het voorkomt dat hij heel snel in een hoog stresslevel zit. Zo neem je zelf de touwtjes in handen en wacht je dus niet af.

Ik begrijp dat je hier niet veel aan hebt als je hond plots van achteren aangevallen wordt, maar ik begreep dat er in het algemeen dingetjes zijn waar je aan wil werken.

Alfilillo schreef:Het is een leerproces, dus het is normaal dat er soms een terugval is. Laat je daardoor niet uit het veld slaan.

Hoe oefen je nu met je hond qua zijn eigen uitvallen? Misschien heb ik het mis, maar ik heb het idee dat je afwachtend bent (je laat je hond op de grond liggen en fixeren) en vrij onzeker bent.

Ja klopt wel hoor. Maar ik oefen inderdaad heel veel met aandacht vragen en verder werk ik erg aan het leren kijken naar een andere hond en dan een goede beslissing nemen (dat hij dat dus leert; niet uitvallen maar op mij vertrouwen.) is beetje moeilijk uitleggen zo maar ik heb hier hulp bij van een goede gedragstherapeut en ik zie wel echt steeds meer verbetering.
Het allerlastigste vind ik de situaties dat een (loslopende) hond op ons afkomt en ik niet zomaar een omweg meer kan nemen. Als het te spannend wordt voor Fin kan ik hem niet meer uit die fixatie halen en sta ik inderdaad ‘af te wachten’. Ik vind het heel lastig zo’n situatie te veranderen.

lapinkoira schreef: Nee ik laat hem dus niet los. Precies omwille van wat jij schrijft: ik wil niet dat hij zomaar op andere honden afrent en ik wil juist dat hij leert dat ie mij zijn zaakjes moet laten oplossen.
Hij loopt aan een lange lijn, die ik wel laat slepen als er geen andere honden in de buurt zijn maar ik zorg dat hij altijd min of meer in mijn handbereik is.

En in de situatie die ik postte nam ik hem dus mee aan de lijn zonder dat hij ook maar een centimeter richting die hond is geweest.

@manuma: jij schrijft ergens dat je jouw hond juist meer bent gaan loslaten omdat het een nogal gespannen boel werd als je dat niet deed. Dat herken ik wel. misschien vererger ik daardoor wel zelf bepaalde situaties. Maar ik wil hem gewoon niet loslaten en zijn boontjes zelf laten doppen omdat hij dus zo vaak de sjaak is.

Maar is hij zo vaak de sjaak door de spanning die jij overbrengt? Kun je hem niet gewoon bij je roepen wanneer je types ziet die je niet bevallen?
Honden die met anderen kunnen zijn op dat gebied meestal heel zelfredzaam, maar ze moeten wel de kans krijgen zelf hun sociale inzichten te ontwikkelen.
Wie kun je beter ontwijken, kalmeren, hoe netjes te benaderen etc.
Op dat gebied kunnen ze prima hun eigen boontjes leren doppen met jou als back up.

Ik doe met mijn husky eigenlijk zo nonchalant mogelijk. Hij mag bij iedereen kijken of ze zin in hem hebben. Alleen niet bij vechthond reuen, aangelijnde honden in losloopgebied of kleine/bange hondjes die hard rennen.
Wanneer dat kan laat ik hem helemaal zijn gang gaan, hij kan het toch goed inschatten.
Met constant roepen en aanlijnen is de wandeling voor hem wel verpest en heeft hij ook geen zin meer om te luisteren.
Als ik eens roep, dan weet hij dat het menens is. En vooral dat hij worst krijgt

lapinkoira schreef: Het allerlastigste vind ik de situaties dat een (loslopende) hond op ons afkomt en ik niet zomaar een omweg meer kan nemen.

Als het geen rare hond is zou ik hem dan dus losklikken en stevig doorlopen.
Niet met een boze rottweiler natuurlijk, maar met een vrolijke labrador wel hoor.
Eén hond aan de lijn levert vaak veel spanning op omdat ze geen uitwijkmogelijkheden hebben en de ander wel alles kan doen.
Vluchten, vechten en bevriezen zijn normale reacties.
Nu hoeft het natuurlijk niet zo extreem te zijn, maar bij spannende contacten lopen honden weg, stropen hun mouwen op of blijven stijf staan.
De mogelijkheid weg/door te lopen áls het fout dreigt te gaan, maakt het beter te behappen. Vaak zijn reuen alleen maar opgelucht dat ze zonder gezichtsverlies uit de situatie kunnen wanneer de baas ze roept.

dagmar88 schreef:

lapinkoira schreef: Het allerlastigste vind ik de situaties dat een (loslopende) hond op ons afkomt en ik niet zomaar een omweg meer kan nemen.

Als het geen rare hond is zou ik hem dan dus losklikken en stevig doorlopen.
Niet met een boze rottweiler natuurlijk, maar met een vrolijke labrador wel hoor.
Eén hond aan de lijn levert vaak veel spanning op omdat ze geen uitwijkmogelijkheden hebben en de ander wel alles kan doen.
Vluchten, vechten en bevriezen zijn normale reacties.
Nu hoeft het natuurlijk niet zo extreem te zijn, maar bij spannende contacten lopen honden weg, stropen hun mouwen op of blijven stijf staan.
De mogelijkheid weg/door te lopen áls het fout dreigt te gaan, maakt het beter te behappen. Vaak zijn reuen alleen maar opgelucht dat ze zonder gezichtsverlies uit de situatie kunnen wanneer de baas ze roept.

Bepaalde adviezen vind ik ook wel hond/karakter afhankelijk.
Je wilt geen hond die het op een rennen zet, je wilt ook geen hond die je vrij laat en dan zelf wel even een punt gaat maken als het hem of haar niet zint (wederom afhankelijk van het type hond, de grootte en de manier waarop hij of zij een punt zou maken).

Jol zou ik bijvoorbeeld los klikken of gewoon laten lopen als we een drukke hond aan zien komen. Ze is duidelijk zonder gedoe. Als ik onze herder los zou klikken dan denk ik dat het niet gezellig wordt, geen schade, maar niet gezellig, daar heb ik als baas geen zin in, en de eigenaar van de jolige hond zit er ook niet op te wachten. Net zo min als dat je een hond hebt die het te eng vindt worden en het op een lopen zet en de jolige hond gaat er achteraan. Ook dan ben je niet blij.

Ik vind het dan ook nooit zo zwart wit, omgang met vreemde honden en hun bazen. Als je je eigen hond goed weet in te schatten is het een ander ding, dat heb ik dus bij Jol, daar maak ik me nooit zo veel zorgen om als het op vreemde honden aan komt.
En ook eigenlijk bij onze herder niet, we weten goed in te schatten dat hij negatief op bepaalde honden en bepaald gedrag kan reageren dus anticipeer je daar op.
Als ik een ander ras zou hebben, zou ik er ook weer anders mee omgaan eerlijk gezegd, puur afhankelijk van de hond en zijn karakter en reacties.

blondie schreef: Bepaalde adviezen vind ik ook wel hond/karakter afhankelijk.

Ja. Ik neem aan dat het een finse lappenhond is en hij is los sociaal.

blondie schreef:

dagmar88 schreef:

lapinkoira schreef: Het allerlastigste vind ik de situaties dat een (loslopende) hond op ons afkomt en ik niet zomaar een omweg meer kan nemen.

Als het geen rare hond is zou ik hem dan dus losklikken en stevig doorlopen.
Niet met een boze rottweiler natuurlijk, maar met een vrolijke labrador wel hoor.
Eén hond aan de lijn levert vaak veel spanning op omdat ze geen uitwijkmogelijkheden hebben en de ander wel alles kan doen.
Vluchten, vechten en bevriezen zijn normale reacties.
Nu hoeft het natuurlijk niet zo extreem te zijn, maar bij spannende contacten lopen honden weg, stropen hun mouwen op of blijven stijf staan.
De mogelijkheid weg/door te lopen áls het fout dreigt te gaan, maakt het beter te behappen. Vaak zijn reuen alleen maar opgelucht dat ze zonder gezichtsverlies uit de situatie kunnen wanneer de baas ze roept.

Bepaalde adviezen vind ik ook wel hond/karakter afhankelijk.
Je wilt geen hond die het op een rennen zet, je wilt ook geen hond die je vrij laat en dan zelf wel even een punt gaat maken als het hem of haar niet zint (wederom afhankelijk van het type hond, de grootte en de manier waarop hij of zij een punt zou maken).

Jol zou ik bijvoorbeeld los klikken of gewoon laten lopen als we een drukke hond aan zien komen. Ze is duidelijk zonder gedoe. Als ik onze herder los zou klikken dan denk ik dat het niet gezellig wordt, geen schade, maar niet gezellig, daar heb ik als baas geen zin in, en de eigenaar van de jolige hond zit er ook niet op te wachten. Net zo min als dat je een hond hebt die het te eng vindt worden en het op een lopen zet en de jolige hond gaat er achteraan. Ook dan ben je niet blij.

Ik vind het dan ook nooit zo zwart wit, omgang met vreemde honden en hun bazen. Als je je eigen hond goed weet in te schatten is het een ander ding, dat heb ik dus bij Jol, daar maak ik me nooit zo veel zorgen om als het op vreemde honden aan komt.
En ook eigenlijk bij onze herder niet, we weten goed in te schatten dat hij negatief op bepaalde honden en bepaald gedrag kan reageren dus anticipeer je daar op.
Als ik een ander ras zou hebben, zou ik er ook weer anders mee omgaan eerlijk gezegd, puur afhankelijk van de hond en zijn karakter en reacties.

Helemaal mee eens
En dat vertrouwen en inzicht in je hond en hoe hij met bepaalde situaties omgaat, moet je natuurlijk ook krijgen.
Mila kan flink snauwen als ze in haar ogen wordt lastiggevallen en daar heb ik een tijdje ook meer bovenop gezeten. Tot ik inzag dat dat helemaal niet nodig is: ze is gewoon duidelijk, raakt een andere hond niet aan en zal al helemaal niet gaan vechten en de honden in kwestie snappen het perfect. Sinds ik haar veel losser daarin laat, verloopt het allemaal veel meer ontspannen en zij kan situaties eigenlijk altijd heel netjes oplossen. Meestal is 'de blik' overigens genoeg
Tara krijgt ook volledig de vrije hand, maar die kijkt echt niet op of om naar andere honden en heeft een lont van hier tot Tokio. Amoz laat ik situaties meestal ook zelf oplossen; hij zal ook altijd het conflict uit de weg gaan. Alleen bij bullentypes laat ik hem niet geheel vrij, want daar reageert hij wat gespannen en onzeker op. Maar bijvoorbeeld bij patsende reuen kan ik hem gewoon zijn gang laten gaan en dan weet ik dat er niets vervelends gebeurt.
Amy daarentegen mag helemaal niets zelf oplossen tot ze een hond beter kent en op haar gemak is.

dagmar88 schreef:

blondie schreef: Bepaalde adviezen vind ik ook wel hond/karakter afhankelijk.

Ja. Ik neem aan dat het een finse lappenhond is en hij is los sociaal.

Klopt.

Ik ben hem meer gaan aanlijnen en met een sleeplijn gaan wandelen omdat hij nogal fixeert op andere honden en dan niet meer luistert naar mij. Dan rende hij er op af. Maar dat werd niet altijd gewaardeerd en zeker toen hij wat ouder werd niet. En afgesnauwd worden door een andere reu accepteert hij dan weer zelf niet altijd even makkelijk. Overigens allemaal uit onzekerheid, echt knokken doet ie zelf niet en schade aanbrengen al helemaal niet. Maar ik kan de reactie van de andere hond dan dus niet altijd meer goed inschatten en zo kom ik een beetje in een cirkel van ‘oei andere hond-spanning-toch maar lijn pakken-Fin alert en reactief-andere hond reageert ook.

Terwijl ik op zich wel weet dat hij sociaal genoeg is eigenlijk. Ik kan ook best met andere reuen wandelen; afgelopen week zelfs met twee reuen die hij aan de lijn woest wegblaft etc. Los gewandeld en dat ging geweldig. Maar dat zijn dus wel honden die ik vertrouw en hun baasje ook.

Overigens heb ik dat erop af speren inmiddels weten om te buigen naar kijken en stil blijven staan. Als de ander dan dichtbij komt gaat ie er wel naar toe, maar nu gewoon rustig. Of soms gaat ie liggen om op het laatst op te springen.
Maar bij jonge reuen is het al snel van dat om elkaar heen gedraai en dan is doorlopen lastig want hij kan het dan niet goed ‘loslaten’. En is sowieso niet goed in luisteren met andere hond in de buurt (maar dat betert)

Gisteren heb ik mede door dit topic bij twee tegemoet komende honden besloten hem gewoon los te laten. Bleken twee reuen. Er was niets aan de hand. Rustige kennismaking en dat was het. Die vrouw begon een praatje omdat ze nieuwsgierig was naar het ras en zo stonden we even stil. Beetje snuffelen aan graspollen deed ie en af en toe met een schuin oog naar die honden kijken.
Dus ik maak het me vaak veel te moeilijk ben ik bang. Maar ja, het ging al zo vaak ‘mis’ dat ik het niet goed meer aandurf.

Goed om te lezen
En bovenal probeer op jezelf te vertrouwen in situaties.
Bij jou ging het goed, zelf had ik een vrouw eens ook met een herder die vond dat ik me niet aan moest stellen. Ging toch onwijs goed?! Ik had mijn hond aan de lijn gedaan, maar die mevrouw wilde juist laten kennis maken ondanks dat ik zo mijn twijfels had. Haar reu leek me wel ok, maar ook wel een met een kop erop en die combi met die van mij destijds leek me niet handig.
Enfin, de vrouw had me toch overgehaald. Lijn los en we liepen op, tot beide honden bij een tevenplasje terecht kwamen en dat allebei érg interessant vonden én wilden markeren tegelijkertijd. Boem, vlam in de pan.
Na 3 tellen overigens weer over, maar toen had ik ineens een tering hond. Tsja, ik heb daar toen lering uit getrokken gewoon het niet meer toe te staan als ik twijfelde. Dit was overigens met mijn eerste Duitse herder.
Maar bij honden die interactie en samen oprennen leuk vinden zou ik ook wat losser worden, zoals in jouw geval.
In mijn geval neem ik toch altijd liever het zekere voor het onzekere, maar zoals ik al eerder benoemde dat is meer het karakter en toch wel de eigenzinnige en "ordnung muss sein" mentaliteit van de meeste Duitse Herders, zeker die met ballen .