Het HondenForum

Ik breng Bronco nooit weg.
Als we niet thuis zijn laat mijn moeder hem uit. Met de halty gaat dat prima gelukkig.
Zij woont naast ons dus dat is ideaal. Als zij weg is laat ik haar honden uit.

Shiloh86 schreef:

Hilde schreef:
Ik ben vooral benieuwd: hoe vinden jullie een oppas? Ik zou er zo graag één vinden hier in de buurt (Apeldoorn omgeving), maar ik loop er gewoon niet tegenaan. Of ik ben te kritisch, dat kan ook

Stukje geluk hebben. Denk ik. Mijn oppas woont drie huizen verder.
(...)
Heb haar zelfs op de telefoon aan mijn medisch id toegevoegd met boodschap erbij dat er een hond alleen thuis zit, en indien nodig graag haar contacten . (naast telefoon nummer van beide ouders).

Jij boft echt enorm met je oppas, maar zij ook met jou en Duke denk ik

De honden gaan hier meestal naar mijn moeder en dat vertrouw ik 100% en daar hoef ik ook geen instructies te geven. We hadden Zorro en Dalí zelfs een tijdje in een soort co-ouderschapconstructie. Als het daar niet goed uitkomt gaan ze naar het hondenhotel waar ze ook in de dagopvang zitten twee dagen in de week dus helemaal gewend zijn.

Ik zou ze zeker niet aan iedereen meegeven maar mensen met een beetje verstand van honden en wat verantwoordelijkheidsgevoel moeten met mijn duo wel uit de voeten kunnen. Ik wil dan wel dat ze elkaar kennen want het zijn ook weer niet de makkelijkste of normaalste honden maar Dalí heeft laatst een verwenweekend gehad bij mijn beste vriendin toen ik hem niet mee wilde op familieweekend en bij Shiloh86 zou ik ze ook zo achterlaten.

Ik kan de zorg voor de honden heel slecht uit handen geven
Het zijn echt geen moeilijke honden hoor , t ligt ook aan mij

De enigen waar ik ze zonder moeite breng is naar mijn ouders
Die weten ook hoe of wat en ze gaan er ook graag heen ( om te zwemmen in de vijver en de tuin te renoveren )

We zouden dit jaar voor t eerst sinds 15 jaar op vakantie naar Italië gaan
Maar mooi niet dat we de honden weg zouden brengen
Die zouden dan gewoon meegaan , behalve Kenji want die trekt dat niet meer
Dus die zou 10 dagen naar mn ouders gaan
Mja kwam een ander huis tussen , dus ipv Italië doen we nu costa del verhuis
En ook daar gaan de honden elke x mee

Persistence schreef:Ik heb dus nog geen oppas want ik weet niet wie?

M'n moeder heeft toen ik laatst een dagje ging wadlopen opgepast en dat ging helemaal prima. Maar wij wonen 90km van elkaar dus erg praktisch is dat niet.

Mijn netwerk met 'hondenmensen' is nog niet zo groot en het voelt toch een beetje als je kind wat je uit handen geeft...
Terwijl hij hartstikke makkelijk en rustig is, hij sloopt niet, hij eet overal, en in huis ligt hij vaak maar wat te dommelen. Als hij je kent, kan hij ook prima loslopen, het is geen wegloper.

Met de uitlaatservice gaat het ook prima, maar zij heeft geen dagopvang.

De buurvrouw heeft wel een keer aangeboden, maar zij is zo zenuwachtig/hyper en dat pikt hij snel op en wordt dan ook onrustig.

Dus: wie mag ik bellen voor een dagje oppas?

Als hij met kat kan, mag dat hier ook in de weekenden

Ik laat Apple makkelijk achter bij familie, ze is daar zelf ook net zo makkelijk in. Buiten loopt ze ook met Jan en alleman te flirten dus die doet niet zo moeilijk over een andere baas.
Met honden gaat het ook altijd wel, al moet je er wel bovenop zitten als er andere pittige dames in 't spel zijn.

Ze gaan naar een windhonden gespecialiseerd pension, die ene keer per jaar dat dochter en ik een paar daagjes dierloos zijn. Misschien nog een 2de keer, als ik voor mijn werk weg ben. Sluis, hoge hekken, een grote tuin met gras en verstopplekken om de poten te strekken en achter elkaar aan te jagen en veel ervaring met het speelgedrag van windhonden, ontsnapgedrag, angstige honden en lekkere zachte banken voor de hondjes om op te liggen.

Ik zou ze nog naar een vriendin kunnen brengen, alleen heeft die zelf vaak al een huis vol honden (opvang) en 4 erbij is dan best wel veel. Plus dat ik het doodeng vind dat zij heel snel honden los gooit.

Kiki en Loba zouden makkelijk naar iemand anders toe kunnen, mits bestand tegen lomperigheid, alert op ineens weg sprintende aangelijnde hondjes omdat er een kat is ergens ver weg (en dan graag wel de riemen vast blijven houden). En uiteraard sluisen en ramen en deuren dicht enzo. Zij zijn verder niet moeilijk.

Kenia kan lastig zijn met andere honden. De manier zoals ik het nu aanpak werkt goed, maar ik wil niet graag een terugval omdat ze bij een ander weer succes heeft met haar irritante gedrag. Een harde aanpak werkt niet.

Lily is uiteraard een heel ander verhaal. Bang voor anderen en situaties, als die ontsnapt, vind ik haar niet meer terug. In het pension loopt ze mee met de roedel, maar wel zo ver mogelijk weg van dat enge mens. Die gaat echt niet naar een oppas.

Dat ligt aan de oppas. Ik laat mijn honden heel makkelijk achter bij de mensen die op ze passen. Omdat ik weet dat die er prima toe in staat zijn om op ze te passen.
Mensen waarvan ik dat niet vind daar laat ik ze dus niet achter. Ook niet als ze er om vragen. En ik zeg ook gewoon dat Ik ze niet vertrouw. Ik pas altijd op de hond van een collega/vriend. Zij willen ook altijd heel graag op mijn JR's passen. Geen haar op mijn hoofd die daar over denkt. En ik zeg het ook gewoon; nee ik vertrouw jullie niet want jullie doen nooit de deur achter je kont dicht. Die waren diep beledigd, maar helaas, feiten zijn feiten, dus daar gaan ze niet naar toe.

Alleen bij mensen die ik ken, en die ik vertrouw. Triss blijft met de vakanties of thuis, als mijn jongste zoon thuis is. Of ze gaat naar mijn oudste zoon, of naar mensen hier in het dorp die zelf honden hebben waar Triss het heel erg goed mee kan vinden. Makkelijk vind ik het niet, maar ik weet dat ze het zelf prima vindt en het goed naar haar zin heeft. Dit jaar mocht ze zelfs mee op vakantie naar de Ardennen met die vrienden, maar dan zou ik haar 6 weken niet zien. Dat vond ik toch een beetje veel
Onze oppas vrienden, willen zo graag dat Triss naar hun komt dat ze bijna boos, en zeker teleurgesteld zijn als Triss niet bij hun komt. Ze was nu al teleurgesteld dat Triss maar zo kort komt (drie weken!)
Volgens mij zijn honden meesters in zichzelf aanpassen aan een nieuwe situatie. En hebben de bazen er meer last van dan de honden. Ze gedragen zich zelfs anders bij andere mensen. Bijvoorbeeld: Triss kan wel eens niet aardig zijn tegen kleine, onzekere hondjes. Toen wij dit voorjaar op vakantie waren, paste mijn jongste zoon op. Zijn vriend heeft zo’n klein, onzeker Maltezer achtig hondje. Ze zijn gewoon samen wezen wandelen op het strand en duin, en er was niets aan de hand. Terwijl ik bij ieder klein hondje wat in mijn zichtveld komt, Triss gelijk bij me roep en aanlijn.

Brindlecardi schreef:

Persistence schreef:Ik heb dus nog geen oppas want ik weet niet wie?

M'n moeder heeft toen ik laatst een dagje ging wadlopen opgepast en dat ging helemaal prima. Maar wij wonen 90km van elkaar dus erg praktisch is dat niet.

Mijn netwerk met 'hondenmensen' is nog niet zo groot en het voelt toch een beetje als je kind wat je uit handen geeft...
Terwijl hij hartstikke makkelijk en rustig is, hij sloopt niet, hij eet overal, en in huis ligt hij vaak maar wat te dommelen. Als hij je kent, kan hij ook prima loslopen, het is geen wegloper.

Met de uitlaatservice gaat het ook prima, maar zij heeft geen dagopvang.

De buurvrouw heeft wel een keer aangeboden, maar zij is zo zenuwachtig/hyper en dat pikt hij snel op en wordt dan ook onrustig.

Dus: wie mag ik bellen voor een dagje oppas?

Als hij met kat kan, mag dat hier ook in de weekenden

Als hij katten buiten ziet zitten dan negeert hij ze, totdat ze wegrennen, dan gaat hij erachteraan. Lijkt me beter van niet als je kat je lief is
Maar toch bedankt voor het aanbieden!

ip gaat geen enkele hond van mij uit logeren, en als ik zo de incidenten lees die gebeuren met rottweilers ,is de drempel nog hoger ,zou je gebeuren zeg, dat er iets gebeurd bij een oppas,ben je zo je hond kwijt...moet er níet aandenken,en dat is het ook écht niet waard...

als het echt nodig is dan laat onze buurman de honden in de tuin uit,maar dat is tot nog toe 2x gebeurd in 7 jaar tijd..

maar goed,wij gaan niet op vakantie,want we zitten hier ook nog eens met iemand die paardenoppas moet gaan zijn en met 3 hengsten en 1 merrie ,is ook dat zo goed als geen optie..

Kimmie schreef: maar goed,wij gaan niet op vakantie,want we zitten hier ook nog eens met iemand die paardenoppas moet gaan zijn en met 3 hengsten en 1 merrie ,is ook dat zo goed als geen optie..

Snak er nooit eens naar om even een paar dagen naar een andere omgeving te gaan? Ik snap dat het niet kan, hoor.

Persistence schreef:

Kimmie schreef: maar goed,wij gaan niet op vakantie,want we zitten hier ook nog eens met iemand die paardenoppas moet gaan zijn en met 3 hengsten en 1 merrie ,is ook dat zo goed als geen optie..

Snak er nooit eens naar om even een paar dagen naar een andere omgeving te gaan? Ik snap dat het niet kan, hoor.

Ben dan wel niet Kimmie, maar ik ga ook nooit op vakantie of weekendjes weg. Vroeger wel, maar heb er nu helemaal geen behoefte meer aan. Het is thuis veels te goed.

Persistence schreef:

Kimmie schreef: maar goed,wij gaan niet op vakantie,want we zitten hier ook nog eens met iemand die paardenoppas moet gaan zijn en met 3 hengsten en 1 merrie ,is ook dat zo goed als geen optie..

Snak er nooit eens naar om even een paar dagen naar een andere omgeving te gaan? Ik snap dat het niet kan, hoor.

nee, ik maak me dan zoveel zorgen dat ik geen rust heb ,enige wat ik wil is dan naar huis gaan,vroeger gingen we weleens weg,maar dan mét honden en mét paard

mijn vriend heeft wel behoefte aan weg gaan,die laat ik dan ook vrij,die gaat elk jaar wel ff ertussenuit.

Ik vind vakantie vooral leuk mét de hondjes, dus ik ga wel naar een plek waar ze mee kunnen. Ben sinds ik Lou heb 1 lang weekend naar Londen geweest, toen was hij bij mijn oom en tante (die hadden zelf altijd honden en ze wonen aan de hei), die Lou ook goed kent natuurlijk, dat is alles.

Kimmie schreef:ip gaat geen enkele hond van mij uit logeren, en als ik zo de incidenten lees die gebeuren met rottweilers ,is de drempel nog hoger ,zou je gebeuren zeg, dat er iets gebeurd bij een oppas,ben je zo je hond kwijt...moet er níet aandenken,en dat is het ook écht niet waard...

als het echt nodig is dan laat onze buurman de honden in de tuin uit,maar dat is tot nog toe 2x gebeurd in 7 jaar tijd..

maar goed,wij gaan niet op vakantie,want we zitten hier ook nog eens met iemand die paardenoppas moet gaan zijn en met 3 hengsten en 1 merrie ,is ook dat zo goed als geen optie..

Volgens mij woon je heel leuk, er zal toch wel iemand zijn die graag vakantie viert in jouw huis?

Maar goed, ik snap het wel hoor. Ik heb er zelf ook moeite mee.

Makkelijk naar mijn buurmannen, die kennen hun onhebbelijkheden en doen verder precies wat ze zelf vinden.
Ik pas op iedereen zijn honden zowat en ik luister naar dingen als niet los of kan niet met honden etc maar als je me lijstjes gaat geven dat ik dekentje in driehoek moet vouwen..... Duw ik je gierend deur uit.
Nou heb ik een vrij makkelijk drietal die kunnen overal.

Ze gaan alleen naar mijn zus, en dat is met een gerust hart
Instructies zijn er niet veel (allee qua voer/medicatie) en dat Ty nooit los mag
Nou is mijn zus nogal bang aangelegd, dus ik hoef niet bang te zijn dat ze hem los laat lopen

Verder mogen andere mensen zoals mijn schoonpa best hier in huis oppassen maar die hoeven er dan niet mee te wandelen

Volgende maand gaan de honden voor het eerst in mijn bestaan elders. Naar iemand die ook voor de no-nonsens is en geen behoefte heeft om de honden 'eens te testen'.
Eten, drinken en uitlaten. Helemaal prima dus.

Ik laat Kai bij mam zonder zorgen achter. Hij heeft hier zijn zusje om mee te spelen, en mam kent hem vanaf dag 1, we wandelen ook vaak samen, dus ze weet hoe Kai kan reageren en wanneer ze hem beter met rust kan laten etc. Mam zie ik ook niet als oppas, dat is zijn 2e huis.

Verder heeft hij 2 vaste oppassen. Uitlaten gebeurd niet, als er oppas is gaat hij in de tuin. Koekjes / eten zet ik klaar, verder is het advies: zoveel mogelijk lekker met rust laten en als hij komt vragen even knuffelen. 'moeilijke' dingen vermijden we zorgvuldig als er iemand op moet passen, anders gaat het mis.
Beide oppassen zijn stapel dol op het manneke, dus dat werkt prima zo! ( En hij is gek op de oppas, dus dat is helemaal heel prettig! )

Ik wou zeggen, 'best wel gerust in', maar da's eigenlijk ook alleen maar omdat ik een heuse 'crew' heb die ik helemaal gedrild heb en vertrouw . Ook nog wel verschil tussen hier thuis de honden even komen uitlaten en eten geven, of echt op verblijf bij iemand zetten.. Binnen die groep zijn wat vaste combinaties als het gaat over verblijven.
Su gaat logeren bij haar broer, en die mensen vertrouw ik blindelings mijn hond aan toe. Pimm gaat naar haar zoon, idem daar. Liske kan op meerdere adressen, maar meestal naar mijn ouders. Pasja en Alisha zet ik enkel op hotel, en daar rij ik wel een stukje voor. Is een pensionhouder die zelf diensthonden heeft gehad en wel wat karakters gewoon is. Die twee zijn namelijk rustig in staat je na enkele ogenblikken tegen de muur te zetten, als je een fractie durft wijken. Mijn afgelopen vakantie bleek maar weer hoeveel dat waard was, want Pasja had zich toch even proberen te manifesteren . Ik weet dat ik me met die man geen zorgen moet maken daarover.

Bij Crutz durf ik ook gewoon alles in haar handen duwen. Behalve misschien Liske, want risico bestaat dat ze die plat trapt.

Ik breng ze nooit weg, gewoon niet... zou het niet willen - dus doe ik het niet. simpel

Lothian schreef: Jij boft echt enorm met je oppas, maar zij ook met jou en Duke denk ik

......

en bij Shiloh86 zou ik ze ook zo achterlaten.

Dat hoop ik, dat zij dat ook vind ... zou niet weten wat ik zonder haar moest

Die twee van jou zijn altijd welkom...

Ik heb een keer mijn zoon en schoondochter gevraagd op de honden te passen, toen is Balou ontsnapt. Gelukkig hadden ze hem zo weer maar ik ben wel geschrokken toen ik het hoorde, Balou is niet sociaal en angstig die wil je niet los buiten hebben. Ik heb ooit de honden uit nood naar en pension gebracht, ik moest naar een begrafenis en zou twee dagen weg zijn. Dit was ook geen succes, Mowgli wilde niet eten en drinken en was helemaal van slag. Dus ik breng mijn honden nergens meer onder en zal alleen in uiterste nood oppas voor ze regelen.

Persistence schreef:

Kimmie schreef: maar goed,wij gaan niet op vakantie,want we zitten hier ook nog eens met iemand die paardenoppas moet gaan zijn en met 3 hengsten en 1 merrie ,is ook dat zo goed als geen optie..

Snak je er nooit eens naar om even een paar dagen naar een andere omgeving te gaan? Ik snap dat het niet kan, hoor.

Ik heb dat ook niet, en ernaar snakken al helemaal niet. Ik ben best een huismus en zeker sinds ik we hier wonen heb ik echt nauwelijks behoefte om weg te gaan. Het is hier echt heerlijk (en zo heerlijk rustig), ik ben ook heel erg gesteld op 'eigen' en ik mis de honden erg als we weg zijn.

Nou moet ik zeggen dat Texel me nog weleens wat lijkt, om daar met man en de honden (hooguit) een weekje heen te gaan. Weer eens lekker over het strand banjeren. Maar door onze diabeteskat zit dat er niet echt in, ze moet 2x daags gespoten worden en onze oppas (schoonouders) durft dat niet te doen helaas.

Megan is nog nooit bij een oppas geweest. Brammie wel, alleen verteld dat hij niet los kan en dat je op moet letten qua poten optillen binnenshuis. Thuis doet hij dat niet maar in een ander huis durft hij dat nog wel haha.

Karel laat ik overal achter als het moet, hij is gewoon makkelijk. Pom heb ik liever niet los bij een ander, of alleen als het heel overzichtelijk is want ze kan nogal lelijk doen naar andere honden. Dat wil ik niet dus iemand anders moet daar wel op letten. Maar als ze het erf niet afhoeven dan dump ik ze overal hoor. Wel alleen als het echt moet, want ik vind er zelf weinig aan zonder hond op vakantie dus ze gaan altijd mee

Mijn honden gaan nooit weg, mijn broer heeft een vakantiewoning op het terrein en hij past dan altijd op. Ook op de paarden, schapen en katten.

Maar zelfs na 11 jaar laat ik een 2 A4tjes achter wat wel/niet gedaan moet worden en ook nog na 11 jaar ga ik met tranen weg Maar ik moet zeggen dat ik op vakantie het eindelijk wat meer kan loslaten, dat heeft heel lang geduurd

Wij gaan hooguit een dagje weg zonder honden. In dat geval vraag ik een vriendin om halverwege de dag een uurtje bij de honden te komen. Ze hoeven dan alleen de tuin in om te plassen of te poepen.

Ik heb op zich hele makkelijke honden. Morris vindt het niet leuk als ik er niet ben, dus die moet geen oppas die hem zielig gaat vinden. Dat werkt niet. Een keer gehad en daar liep meneer dus na een aantal dagen de straat niet eens meer uit. Het huis moest in zicht blijven, want daar had ik hem achtergelaten, dus daar zou ik ook terugkomen. Als je dat erin gaat aaien en aan toe gaat geven wordt dat per dag erger.
Gaat hij naar een oppas die hem een schop onder zijn hol geeft en zegt dat hij zich niet zo aan moet stellen gaat het prima. Dan is hij nog steeds niet zichzelf, maar draait hij gewoon prima mee. Wel de makkelijkste oppashond om te hebben, want hij zet geen stap verkeerd. Doet alles zo'n beetje op de automatische piloot en wacht tot ik terug ben.
Bij Sabine was hij soms zelfs een beetje uit te dagen tot meer dan dat... dus als ik dood neerval krijgt zij hem, of ze nu wil of niet

Bij Ayla wou ik proberen om het niet zover te laten komen als met Morris. Zijn hele wereld draait om mij, dat is echt niet nodig. Maar tot nu toe lijk ik met haar er iets té goed in geslaagd te zijn... het maakt haar echt geen moer uit waar ik haar neerzet. Iedereen is leuk en ze huppelt vrolijk mee. Volgens mij mist ze me echt geen moment. Tot nu toe is ze ook heel makkelijk. Ze heeft zo haar puppenstreken en het is gewoon een vrolijke jonge hond. Moet nog wat opvoeding hebben

Zou het wel heel fijn vinden om een oppas in de buurt te hebben naast mijn ouders. Die wil ik niet steeds vragen om op te passen. Maar net als Hilde vraag ik me ook af hoe je die toch vindt

Niet. Ze gaan alleen naar m'n ouders af en toe, maar dat is een tweede huis. Daar komen ze alleen in een afgesloten grote tuin. Niemand anders laat ze uit. En verder mag er niemand op ze passen. Veel te bang dat er wat gebeurt met andere honden, of dat ze weg zouden lopen ofzo. Weet ik het. Ik doe het gewoon niet.

Ja. Naar goede vrienden die een enorme klik hebben met haar. Het weerzien liegt er ook al niet om en het is voor allemaal dan echt feest.